Με την παρούσα προσφυγή επιδιώκεται η ακύρωση της απόφασης της καθ΄ ης η αίτηση Αρχής με την οποία διόρισε εκ νέου και μετά από επανεξέταση η οποία έγινε λόγω προηγηθεισών ακυρωτικών αποφάσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου τους Μαρίνο Ευαγγελίδη, Ανδρέα Ζωδιάτη, Χαρίλαο Καραβά, Χριστάκη Κόκκινο, Κωστάκη Μεσημέρη, Σταύρο Σταυρινό και Χρίστο Χρυσοχό στη θέση Βοηθού Ηλεκτρολόγου Μηχανικού.

Της επίδικης απόφασης προηγήθηκαν δύο ακυρωτικές αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου στις προσφυγές 541/93 και 773/92 που καταχώρησε ο αιτητής.

Πρώτα ο Δικαστής Νικήτας στην προσφυγή 541/93 ακύρωσε το διορισμό του Χρ. Χρυσοχού στην ανωτέρω θέση για τρεις λόγους ήτοι,

Ο Δικαστής Χατζητσαγγάρης στην προσφυγή 773/92 υιοθέτησε την απόφαση του Δικαστή Νικήτα και ακύρωσε το διορισμό άλλων 7 υποψηφίων. Ο Χρυσοχός και έξι από τους ενδιαφερόμενους στην προσφυγή 773/92 είναι τα ενδιαφερόμενα μέρη στην παρούσα προσφυγή.

Κατόπιν των πιο πάνω αποφάσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου συνήλθε η Συμβουλευτική Υπεπιτροπή για θέματα Προσωπικού (Σ.Υ.) στις 22.11.94 η οποία επιλήφθηκε του θέματος εξ υπαρχής.

Ενώπιον της Σ.Υ. της Αρχής τέθηκαν οι αιτήσεις όλων των επηρεαζομένων από τις αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου, οι αιτήσεις των υπόλοιπων 15 επικρατέστερων αιτητών συμπεριλαμβανομένου και του αιτητή, καθώς και τα αποτελέσματα των γραπτών εξετάσεων και της προφορικής συνέντευξης ενώπιον της Επιτροπής Διεξαγωγής Προσωπικών Συνεντεύξεων.

Η Σ.Υ. έκρινε ότι δεν έπρεπε να κληθούν σε προσωπικές συνεντεύξεις οι υποψήφιοι γιατί δεν θα αποδιδόταν σωστά η κατάσταση που επικρατούσε κατά τον ουσιώδη χρόνο και έκρινε συνάμα ότι υπήρχε επαρκές υλικό στη βάση του οποίου μπορούσε να στηρίξει την απόφασή της.

Η Σ.Υ. κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι ενδιαφερόμενοι Χρ. Χρυσοχός, Α. Ζωδιάτης, Μ. Ευαγγελίδης, Χ. Καραβάς και Στ. Σταυρινός υπερτερούν των υπολοίπων υποψηφίων και ειδικότερα του αιτητή και τους επέλεξε για διορισμό στη θέση. Το σχετικό απόσπασμα από τα πρακτικά της Σ.Υ. έχει ως εξής:

Καθόσον αφορά τον αιτητή και τα ενδιαφερόμενα μέρη Χριστάκη Κόκκινο και Κωστάκη Μεσημέρη η Σ.Υ. προέβη στη μεταξύ τους σύγκριση.

Η Σ.Υ. επέλεξε για διορισμό τα 7 ενδιαφερόμενα μέρη. Πιο κάτω παρατίθεται το σχετικό απόσπασμα των πρακτικών.

Στις 22.11.94 συνήλθε το Συμβούλιο της Αρχής το οποίο αφού εξήγησε γιατί δεν πρέπει να δημοσιευθεί η πλήρωση των 4 θέσεων, προχώρησε στην επανεξέταση μόνο των 7 θέσεων των υποψηφίων που ο διορισμός τους ακυρώθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο.

Η Αρχή αφού έλαβε υπόψη όσα τέθηκαν ενώπιον της σχετικά με τα ενδιαφερόμενα μέρη και τους υπόλοιπους 15 επικρατέστερους αιτητές συμπεριλαμβανομένου και του αιτητή, όλα όσα εισηγήθηκε η Σ.Υ. και τα πιο κάτω στοχεία αποφάσισε το διορισμό των 7 ενδιαφερομένων μερών.

1. Ο αιτητής ισχυρίζεται ότι πάσχει η διαδικασία της επανεξέτασης γιατί αυτή έπρεπε να είχε αρχίσει από την Επιτροπή Διεξαγωγής Προσωπικών Συνεντεύξεων και όχι από τη Συμβουλευτική Υπεπιτροπή (συνεδρ. 22.11.94). Υποστήριξε ότι τα αποτελέσματα των προφορικών εξετάσεων ενώπιον της Επιτροπής Διεξαγωγής Εξετάσεων δεν ήταν αιτιολογημένα και ως τέτοια δεν έπρεπε να είχαν ληφθεί υπόψη κατά την επανεξέταση. Το γεγονός ότι λήφθηκαν υπόψη αυτό και μόνο δηλώνει παραβίαση του δεδικασμένου που δημιουργήθηκε από τις αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου στις προσφυγές αρ. 541/93 και 773/92 και της αρχής της χρηστής διοίκησης γεγονός το οποίο καθιστά ακυρωτέα την τελική απόφαση της Αρχής.

Οπως προκύπτει από τα επισυνημμένα στο παράρτημα 3 στην ένσταση έγγραφα, η Επιτροπή Διεξαγωγής Συνεντεύξεων έδωσε βαθμολογία για την απόδοση του κάθε υποψηφίου στην προφορική εξέταση (κατάλογος ημερ. 6.7.92), και αιτιολόγησε την απόδοση κάθε υποψηφίου σε ξεχωριστή εμπιστευτική έκθεση όπως αναφέρεται στο παράρτημα 3.

Εφόσον οι αρχικές συνεντεύξεις και η διαδικασία ενώπιον της Επιτροπής Διεξαγωγής Προσωπικών Συνεντεύξεων ήταν καθ΄ όλα νόμιμες, θεωρώ πως ορθά λήφθηκαν αυτές υπόψη κατά την επανεξέταση και ορθά αγνοήθηκαν τα αποτελέσματα των προφορικών εξετάσεων ενώπιον της Συμβουλευτικής Υπεπιτροπής που κηρύχθηκαν άκυρα από το Δικαστήριο χωρίς έτσι να παραβιάζεται το δεδικασμένο.

2. Ο αιτητής υποστήριξε ότι η επίδικη απόφαση πάσχει και για το λόγο ότι η Αρχή δεν προέβη στη δέουσα έρευνα για να διαπιστώσει κατά πόσο οι υποψήφιοι κατέχουν τα προσόντα που απαιτούνται από την παρ. β των απαιτούμενων προσόντων του σχεδίου υπηρεσίας της θέσης. Η συγκεκριμένη διάταξη του σχεδίου υπηρεσίας της θέσης απαιτεί όπως οι υποψήφιοι θα πρέπει να έχουν μελετήσει κατά το τελευταίο έτος των σπουδών τους σε θέματα μεταφοράς, διανομής και εκμετάλλευσης ηλεκτρικής ενέργειας: ".... on transmission, distribution and utilisation of electrical energy." Καθώς διατείνεται ο αιτητής τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα Στ. Σταυρινός, Μεσημέρης και Ζωδιάτης δεν κατέχουν το συγκεκριμένο αυτό προσόν της θέσης ενώ ο ενδιαφερόμενος Χρυσοχός δεν κατέχει το απαιτούμενο από το σχέδιο υπηρεσίας της θέσης προσόν της πολύ καλής γνώσης της αγγλικής.

Στον προσωπικό φάκελο του ενδιαφερόμενου Στ. Σταυρινού περιέχεται βεβαίωση ημερομηνίας 12.3.90 του πανεπιστημίου του Salford σύμφωνα με την οποία ο Σταυρινός κατά το δεύτερο και το τελευταίο έτος των σπουδών του στο πανεπιστήμιο διδάχθηκε μαθήματα που σχετίζονται με θέματα μεταφοράς, διανομής και εκμετάλλευσης ηλεκτρικής ενέργειας. Τα αναφερόμενα στη βεβαίωση μαθήματα είναι:

Πιστοποιητικό του πανεπιστημίου του Essex που εκδόθηκε τον Ιούλιο 1990 καταγράφει τα θέματα στα οποία σπούδασε ο Στ. Σταυρινός μεταξύ των οποίων τα σχετικά με θέματα μεταφοράς, διανομής και εκμετάλλευσης ηλεκτρικής ενέργειας είναι: Principles of Switching Systems και Transmission Systems.

Τέλος έγγραφο του ΕΤΕΚ ημερομηνίας 17.4.96 αποκαλύπτει ότι το ΕΤΕΚ αποδέχθηκε αίτηση του Στ. Σταυρινού για την εγγραφή του ως μέλους του (ΕΤΕΚ) στον κλάδο της Ηλεκτρολογικής Μηχανικής.

Σύμφωνα με βεβαίωση του ΕΤΕΚ ημερομηνίας 26.5.95 ο Μεσημέρης είναι εγγεγραμμένος στον κλάδο της Ηλεκτρολογικής Μηχανικής.

Στην προκείμενη περίπτωση κρίνω ότι η καθ ης η αίτηση προέβη στη δέουσα έρευνα καθ΄ όσον αφορά το συγκεκριμένο προσόν των υποψηφίων και τα συμπεράσματα στα οποία κατέληξε βρίσκονται στα πλαίσια της νομιμότητας και της ορθής άσκησης της διακριτικής της εξουσίας.

Ο αιτητής προβάλλει τον ισχυρισμό ότι το ενδιαφερόμενο πρόσωπο Χρ. Χρυσοχός δεν κατέχει το απαιτούμενο από το σχέδιο υπηρεσίας προσόν της πολύ καλής γνώσης της αγγλικής γλώσσας. Ο Χρυσοχός εργάστηκε για εννέα χρόνια στο Μπαχρέϊν στην υπηρεσία της εταιρείας ALKOMED ENGINEERING SERVICES CO WLL ως Electrical Project Engineer και σε άλλες υπεύθυνες θέσεις της ειδικότητάς του. Εργάστηκε επίσης για δύο χρόνια στις αγγλικές βάσεις Ακρωτηρίου, κατέχει πιτοποιητικό εξετάσεων Pure Mathematics GCE A Level passed E και πέτυχε στα τρία θέματα εκ των οποίων το ένα ήταν στα αγγλικά του γραπτού διαγωνισμού ο οποίος διεξήχθη για τους σκοπούς πληρωσης των υπό αναφορά θέσεων.

Η υπηρεσία του στην πιο πάνω εταιρεία σε διάφορες υπεύθυνες θέσεις και η επιτυχία του στο γραπτό διαγωνισμό στην αγγλική γλώσσα ικανοποιούν την απόφαση της Αρχής ότι ο ενδιαφερόμενος πληρεί το προσόν αυτό, (γνώση προφορικού και γραπτού λόγου). Βλ. Χατζηγιάννη κα ν. Δημοκρατίας (1991) 3 ΑΑΔ 317.

3. Ο αιτητής ισχυρίζεται ότι η απόφαση της Αρχής να μη δημοσιεύσει τις τέσσερις θέσεις που πληρώθηκαν χωρίς να προκηρυχθούν συνιστά παραβίαση του δεδικασμένου που δημιουργήθηκε από τις δυο ακυρωτικές αποφάσεις του δικαστηρίου στις προσφυγές 541/93 και 773/92. Ενόψει μάλιστα του γεγονότος ότι δεν διευκρινίστηκε ποίοι από τους διορισθέντες ήταν που κατέλαβαν τις τέσσερις θέσεις που δεν προκηρύχθηκαν. Η Αρχή, καθώς διατείνεται ο αιτητής, είχε υποχρέωση να προκηρύξει τις τέσσερις αυτές θέσεις ξεχωριστά προς πλήρη συμμόρφωση προς το δεδικασμένο και να ακολοηθήσει άλλη ξεχωριστή διαδικασία πλήρωσης. Αυτή η διαδικασία ήταν μάλιστα επιβεβλημένη ενόψει και του γεγονότος ότι ο ενδιαφερόμενος Χρ. Χρυσοχός διορίστηκε ως επιλαχών που ήταν, στη θέση του Γεώργιου Κωνσταντινίδη που δεν αποδέχτηκε το διορισμό του.

Για το υπό εξέταση θέμα κρίνεται ως απαραίτητη η αναφορά στην πιο κάτω περικοπή από την απόφαση του Δ. Νικήτα στην προσφυγή αρ. 541/93 που αργότερα υιοθέτησε και ο Δ. Χατζητσαγγάρης στην προσφυγή 773/92 και με βάση τις οποίες έπρεπε να είχε δράσει η Αρχή:

Η Αρχή αφού έλαβε υπόψη τα πιο κάτω επί του θέματος αποφάσισε ότι δεν συνέτρεχε περίπτωση επαναδημοσίευσης των 4 θέσεων.

Η απόφαση του Δικαστή Νικήτα και εκείνη του Δικαστή Χατζητσαγγάρη είναι καθοριστικές. Δημιούργησαν δεδικασμένο επί του θέματος το οποίο είναι δεσμευτικό για την Αρχή η οποία είχε υποχρέωση επαναδημοσίευσης. Προκύπτει ξεκάθαρα από το πιο πάνω απόσπασμα της απόφασης του Δικαστή Νικήτα ότι η Αρχή μη επαναπροκηρύσσοντας τις 4 θέσεις παραβίασε ουσιώδη τύπο των κανονισμών. Το δικαστήριο δεν ξεχώρισε διαδικασίες και εν πάση περιπτώσει το ίδιο σκεπτικό για το δεδικασμένο υιοθέτησε και στην προσφυγή 773/92 και ο Δ. Χατζητσαγγάρης. Με τις δύο αυτές αποφάσεις καλύπτονται όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη της παρούσας προσφυγής. Επίσης όπως φαίνεται από το παράρτημα Β το επισυνημμένο στην γραπτή αγόρευση της καθ΄ ης, συνεδρία της Αρχής, οι 20 συνολικά θέσεις (16 κανονικές και οι 4 που πληρώθηκαν από τους επιλαχόντες) πληρώθηκαν μέσα στην ίδια διαδικασία. Το γεγονός αυτό επιβεβαιώνεται επίσης και από το περιεχόμενο των συνεδριάσεων της Σ.Ε. ημερ. 22.7.92, 23, 24, 27 και 28.7.92 (παράρτημα Α στην γραπτή αγόρευση της καθ΄ης) όπου φαίνεται ότι η Σ.Ε. επέλεξε τους 16 πιο κατάλληλους υποψηφίους για τις θέσεις και παράλληλα άλλους 7 ως επιλαχόντες στα πλαίσια της ίδιας διαδικασίας.

Με αποτέλεσμα να διαπιστώνεται παραβίαση του δεδικασμένου όπως αυτό προέκυψε από τις ακυρωτικές αποφάσεις στις υποθ. αρ. 541/93 και 773/92.

Το δεδικασμένο ισχύει για κάθε διοικητική αρχή η δε παράβασή του με νέα διοικητική πράξη θεμελιώνει λόγο ακύρωσής της.

Η παράβαση του δεδικασμένου είναι παράβαση νόμου γιατί συνιστά παράβαση της παρ. 5 του άρθρου 146 του Συντάγματος σύμφωνα με την οποία η απόφαση του Δικαστηρίου δεσμεύει κάθε δικαστήριο, όργανο ή αρχή στη Δημοκρατία, που έχουν υποχρέωση να συμμορφώνονται με το περιεχόμενο της απόφασης.

Εφόσον η επίδικη απόφαση ακυρώνεται γιατί η Αρχή παραβίασε το δεδικασμένο (ως ανωτέρω) κρίνω ότι δεν χρειάζεται η εξέταση των υπόλοιπων ισχυρισμών του αιτητή.