CyLaw | Αναφορικά μ'εμάς | Επικοινωνία

(1998) 4 ΑΑΔ 423

Ενώπιον: ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗ, Δ.

Μεταξύ:-

Η καθ΄ ης η αίτηση ζήτησε προσφορές με Διαγωνισμό από 20 προμηθευτές, σύμφωνα με εγκεκριμένο κατάλογο προμηθευτών, για την αγορά λαμπτήρων υψηλής πίεσης νατρίου 50 και 70 "watt". Μεταξύ των προσφοροδοτών ήταν οι αιτητές και το ενδιαφερόμενο μέρος. Κατά το άνοιγμα των προσφορών οι αρμόδιοι λειτουργοί της καθ΄ ης η αίτηση διαπίστωσαν ότι η προσφορά των αιτητών δεν ήταν σύμφωνη με τους όρους και τις προδιαγραφές του Διαγωνισμού οι οποίοι απαιτούσαν την υποβολή των αναγκαίων βεβαιώσεων αναφορικά με τη διαθεσιμότητα Συστήματος Διασφάλισης Ποιότητας του προϊόντος που να συνάδει με τα πρότυπα "ISO 9000" ή άλλο ισοδύναμο εθνικό πρότυπο και την υποβολή του αναγκαίου πιστοποιητικού ("Quality Assurance" και "Certificates"). Μετά από τη διαπίστωση αυτή, με "fax" ημερομηνίας 24/11/1994, η καθ΄ ης η αίτηση επεσήμανε στους αιτητές την εν λόγω παράλειψη στην προσφορά τους και τους κάλεσε, μέχρι τις 30/11/1994, να την προμηθεύσουν με έγκυρο Πιστοποιητικό Διασφάλισης Ποιότητας. Σε απάντηση οι αιτητές, με "fax" τους ημερομηνίας 25/11/1994, διαβίβασαν στην καθ΄ ης η αίτηση πιστοποιητικό υπογεγραμμένο από τους "MAZDA ECLAIRAGE" το οποίο πιστοποιούσε ότι η παραγωγή και ο έλεγχος των προϊόντων των αιτητών γίνονταν σύμφωνα με τις προδιαγραφές "IEC 662" και το ισοδύναμο γαλλικό πρότυπο "NFC 72-213".

Η σειρά των προτύπων "ISO 9000" είναι διατυπωμένη σε γενικές γραμμές (general terms) και εκφράζει μια διεθνή κοινή συναίνεση απόψεων αναφορικά με τα ουσιώδη χαρακτηριστικά ενός συστήματος ποιότητας το οποίο είναι ικανό να διασφαλίζει την αποτελεσματική λειτουργία μίας κατασκευαστικής μονάδας. Αντίθετα, το "IEC 662", όπως επίσης και το ισοδύναμο γαλλικό πρότυπο "NFC 72-213", παρέχει απλώς λεπτομέρειες αναφορικά με το τελικό προϊόν όπως π.χ. υλικό, διαστάσεις, ονομαστική δύναμη κ.λ.π.. Δεν έχει σχέση με τις διαδικασίες ελέγχου που πρέπει να ακολουθούνται σύμφωνα με τα πρότυπα "ISO 9000". Εκτός τούτου, το πιστοποιητικό που διαβιβάστηκε από τους αιτητές δεν ήταν σύμφωνο με τις προδιαγραφές του Διαγωνισμού αφού δεν έφερε την υπογραφή κάποιου ανεξάρτητου διεθνούς οργανισμού, εξουσιοδοτημένου για το σκοπό αυτό από κάποιο κρατικό φορέα, κατά τη συνήθη πρακτική έκδοσης προτύπων "ISO 9000", αλλά έφερε την υπογραφή της ίδιας της εταιρείας που κατασκεύαζε τους λαμπτήρες που αποτελούσαν το αντικείμενο της προσφοράς των αιτητών.

Προβάλλεται ως λόγος ακυρώσεως της κατακύρωσης της προσφοράς στο ενδιαφερόμενο μέρος ότι η καθ΄ ης η αίτηση παρέβη και ή ερμήνευσε και ή εφάρμοσε τους όρους και τις προδιαγραφές των εγγράφων του Διαγωνισμού με κακή πίστη, πράγμα που είχε ως αποτέλεσμα να θεωρηθεί η προσφορά της αιτήτριας ως εκτός προδιαγραφών αναφορικά με το Σύστημα Ελέγχου Ποιότητας (Quality Assurance System) και το Πιστοποιητικό Ελέγχου Ποιότητας (Quality Assurance Certificate). Το σχετικό απόσπασμα από την έκθεση αξιολόγησης έχει ως ακολούθως:-

Παράλληλα με τον πιο πάνω λόγο ακυρώσεως, η αιτήτρια προβάλλει επίσης τη θέση ότι η απόφαση της καθ΄ ης η αίτηση να απορρίψει την προσφορά της ενώ αυτή πρόσφερε Σύστημα Ελέγχου Ποιότητας και ανάλογο πιστοποιητικό, σύμφωνο με τις διαζευκτικές προϋποθέσεις που προνοούσαν τα έγγραφα του Διαγωνισμού, ήταν απόφαση κακόπιστη και αντίθετη προς τις αρχές της χρηστής διοίκησης.

(1) ΄Οτι η εταιρεία "MΑZDA ECLAIRAGE", η οποία κατασκευάζει τους προσφερομένους από την αιτήτρια λαμπτήρες, είναι θυγατρική της εταιρείας PHILIPS, η οποία κατασκευάζει τους προσφερόμενους από το ενδιαφερόμενο μέρος λαμπτήρες. ΄Αρα η ποιότητα και οι προδιαγραφές των προϊόντων που κατασκευάζουν οι δύο αυτές εταιρείες είναι ακριβώς οι ίδιες και δεν δικαιολογείται έγκριση της μιας (της PHILIPS) και απόρριψη της άλλης (της MAZDA ECLAIRAGE).

Σειρά πρωτόδικων αποφάσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου, αλλά και η απόφαση της Ολομέλειας στην K. & M. Transport v. E.F.A. & Others (1987) 3 C.L.R. 1939, καθιστούν σαφές ότι προσφορά που δεν ανταποκρίνεται στις προδιαγραφές που ζητήθηκαν δεν μπορεί να εξετασθεί. Στην προκείμενη περίπτωση, όπως έχουν τα γεγονότα ενώπιόν μου, η καθ΄ ης η αίτηση, αφ΄ ης στιγμής διαπίστωσε ότι η προσφορά της αιτήτριας, όπως υποβλήθηκε, δεν πληρούσε ουσιώδεις, κατά την εκτίμησή της, όρους του Διαγωνισμού, της έδωσε την ευκαιρία, με το "fax" της 24/11/1994, να διορθώσει το σφάλμα ώστε αυτή να συμπεριληφθεί στην περαιτέρω διαδικασία επιλογής του καλύτερου προσφοροδότη. Η αιτήτρια, όμως, δεν απέστειλε τα έγγραφα που της ζητήθηκαν. Αντί τούτου, απέστειλε μία επιστολή υπογεγραμμένη από κάποιο Boulogne Billancourt της "MAZDA ECLAIRAGE" η οποία πιστοποιούσε απλώς ότι "η παραγωγή και ο έλεγχος του προϊόντος τους γινόταν σύμφωνα με τις προδιαγραφές IEC 662 και το ισοδύναμο γαλλικό πρότυπο NFC 72-213". ΄Ομως αυτό, κατά την εκτίμηση της καθ΄ ης η αίτηση, δεν ικανοποιούσε τους όρους του Διαγωνισμού. Σύμφωνα με την ίδια νομολογία η εκτίμηση των πραγματικών γεγονότων ανήκει στη διοίκηση. Το Δικαστήριο επεμβαίνει μόνον αν διαπιστώσει πλάνη περί τα πράγματα ή το νόμο ή υπέρβαση των ακραίων ορίων της διακριτικής εξουσίας ή των αρχών της χρηστής διοίκησης. Δεν ελέγχει θέματα τεχνικής φύσεως που λήφθηκαν υπόψη από τη διοίκηση στην έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης διότι η διοίκηση είναι ο καλύτερος γνώστης και κριτής. Η κρίση της διοίκησης σε ζητήματα τεχνικής φύσεως ή ειδικών γνώσεων είναι γενικά ανέλεγκτη (Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας 1929-1959, σελ. 227, Η. Κυριακόπουλου "Ελληνικόν Διοικητικόν Δίκαιον", 4η ΄Εκδοση, Τόμος "Γ", σελ. 376, Antigoni G. Eraclidou and Another v. Compensation Officer (Ministry of Labour and Social Insurance) (1968) 3 C.L.R. 44 και Stavrinou v. Republic (1986) 3 C.L.R. 1195).

Ευρίσκω ότι, υπό το φως των ενώπιόν μου στοιχείων, η καθ΄ ης η αίτηση ενήργησε με πλήρη καλή πίστη, δεν πλανήθηκε περί τα πράγματα ή περί το νόμο, δεν υπερέβη τα ακραία όρια της διακριτικής της εξουσίας ούτε, βέβαια, ενήργησε, καθ΄ οιονδήποτε τρόπο, κατά παράβαση των αρχών της χρηστής διοίκησης. Διεξήγαγε την υπό τις περιστάσεις δέουσα έρευνα με αποτέλεσμα να καταλήξει στην εύλογη εκτίμηση ότι η προσφορά της αιτήτριας δεν πληρούσε ουσιώδεις τεχνικούς όρους της προκήρυξης του Διαγωνισμού και, επομένως, αυτή δεν ανταποκρινόταν με τους όρους και τις προδιαγραφές που ζητήθηκαν ώστε να μπορεί να εξετασθεί περαιτέρω. Τούτου δοθέντος, ακολουθεί ότι οι αιτητές στερούνται του απαραίτητου έννομου συμφέροντος για να αμφισβητήσουν την κατακύρωση της προσφοράς στο ενδιαφερόμενο μέρος (βλ., Caramondani Bros. Ltd., ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθεση Αρ. 512/90, απόφαση δόθηκε στις 13/12/1991, και Χρ. Κυριάκου Λτδ. ν. Α.ΤΗ.Κ. (1995) 3 Α.Α.Δ. 178.