ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος.

Μεταξύ:

Ανδριανής Φλουρέντζου Γεωργίου,

Αιτήτριας< /P>

και

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω

Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας,

Καθ΄ ων η αίτηση.

___________________

Για την αιτήτρια: Μ. Τριανταφυλλίδης.

Για τους καθ΄ ων η αίτηση: Λ. Κουρσουμπά (κα.), Εισαγγελέας της

Δημοκρατίας εκ μέρους του Γ-Ε.

Για το ενδιαφερόμενο μέρος: Α. Σ. Αγγελίδης.

___________________

Η αιτήτρια είναι Ιατρικός Λειτουργός, πρώτης τάξης. ΄Ηταν υποψήφια μαζί με άλλους 3 υποψηφίους για τη θέση Επιμελητή Νευρολογίας ("η επίδικη θέση") στις Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας. Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας ("η Ε.Δ.Υ.") με απόφαση της, ημερ. 28.6.96 ("η προσβαλλόμενη απόφαση") απεφάσισε την προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους στην επίδικη θέση. Εξού και η παρούσα προσφυγή.

Η επίδικη θέση είναι θέση πρώτου διορισμού και προαγωγής. Οι 4 υποψηφιότητες εξετάστηκαν σε πρώτο στάδιο από Συμβουλευτική Επιτροπή η οποία απαρτιζόταν από 3 Ανώτερους Ειδικούς Ιατρούς. Η Συμβουλευτική Επιτροπή εξέτασε τις αιτήσεις των 4 υποψηφίων. Διαπίστωσε ότι μόνο η αιτήτρια και το ενδιαφερόμενο μέρος πληρούσαν τις πρόνοιες του σχεδίου υπηρεσίας. Στη συνέχεια κάλεσε τους δύο υποψηφίους σε προφορική εξέταση. Η αξιολόγηση της για τον καθένα από τους δύο υποψηφίους έχει ως πιο κάτω:

(α) Αιτήτρια: "Πάρα πολύ καλή. Απάντησε με επάρκεια και σαφήνεια. ΄Εχει ευχάριστη προσωπικότητα και η τεκμηρίωση των απόψεων της

ήταν καλή ανκαι στις περισσότερες ερωτήσεις φάνηκε να

περιττολογεί."

γνώσεων στον τομέα της. Φαίνεται να είναι άνθρωπος προσ-

γειωμένος και πρακτικός."

Την μεταφέρω από το σχετικό πρακτικό:

Η Ε.Δ.Υ. αποφάσισε να καλέσει τις δύο υποψήφιες για προφορική εξέταση στην παρουσία του Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου Υγείας ("ο Γενικός Διευθυντής") και στην παρουσία του κ. Ανδρέα Διέτη, Ανώτερου Ειδικού Ιατρού (Νευροχειρουργικής) για να "βοηθήσει κατά τη διάρκεια της προφορικής εξέτασης". Η Ε.Δ.Υ. δέχτηκε χωριστά τις δύο υποψήφιες. Μετά το πέρας της προφορικής εξέτασης, ο Ανώτερος Ειδικός Ιατρός κ. Διέτης, αξιολόγησε την απόδοση των υποψηφίων στο επιστημονικό σκέλος των απαντήσεων τους ως ακολούθως:

(α) Αιτήτρια: "Μέτρια*. Ναί μεν γνωρίζει κάτι από τα θέματα που εξετάστηκε

αλλά δεν έχει πλήρεις και εμπεριστατωμένες γνώσεις.

(β) Ε.Μ.: "Καλή, με ικανοποιητικές γνώσεις στη Νευρολογία."

* "Ο κ. Διέτης διευκρίνισε ότι στην αξιολόγηση του το 'Μέτριος' σημαίνει

ότι εξασκώ το επάγγελμα αλλά υπό επίβλεψη".

Στη συνέχεια ο Γενικός Διευθυντής - κ. Πατζηνάκος - προέβη σε γενική αξιολόγηση της απόδοσης των δυο υποψηφίων και σύστησε για προαγωγή στην επίδικη θέση το ενδιαφερόμενο μέρος. Η αξιολόγηση του έχει ως εξής:

(α) Αιτήτρια: "Σχεδόν καλή."

(β) Ε.Μ.: "Σχεδόν πολύ καλή."

Στη συνέχεια η Ε.Δ.Υ. "υπό το φως και των σχετικών κρίσεων των κ.κ. Διέτη και Πατζηνάκου (η υπογράμμιση είναι δική μου), αξιολόγησε και η ίδια την απόδοση των δύο υποψηφίων". Η κρίση της Ε.Δ.Υ., όσον αφορά την απόδοση της κάθε υποψήφιας στην προφορική εξέταση, και η αιτιολογία για την αξιολόγηση έχουν ως πιο κάτω:

(α) Αιτήτρια: "Καλή. Περιορισμένες γνώσεις σε όλα τα θέματα που εξετάστηκε. Περιορισμένη κρίση με δυσκολία κατανόησης

των ερωτήσεων. Απαντά πριν ακόμα ακούσει την ερώτηση

και δεν ολοκληρώνει. Αδύνατη προσωπικότητα."

(β) Ε.Μ.: "Σχεδόν πολύ καλή. Ικανοποιητικό επίπεδο γνώσεων. Ενίοτε

δυσκολεύεται στην κατανόηση των ερωτήσεων (με σχετικές

αδυναμίες στην κατανόηση των διοικητικών θεμάτων) και

είναι ασαφής στις απαντήσεις της. Προσηνής και ευχάριστη

ως προσωπικότητα."

΄Οπως αναφέρεται στο σχετικό πρακτικό η Ε.Δ.Υ. έλαβε δεόντως υπόψη τα αποτελέσματα της προφορικής εξέτασης των υποψηφίων που διεξήχθηκε από τη Συμβουλευτική Επιτροπή, την έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής, το περιεχόμενο των προσωπικών φακέλων και των φακέλων των Ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεων των υποψηφίων, καθώς και την απόδοση των υποψηφίων κατά την ενώπιον της προφορική εξέταση και τη σύσταση του Γενικού Διευθυντή. ΄Ελαβε, επίσης, υπόψη τα προσόντα των υποψηφίων καθώς και την αρχαιότητα τους. Η απόφαση της Ε.Δ.Υ. καταλήγει ως εξής:

Η αιτήτρια κατέχει τη θέση του Ιατρικού Λειτουργού, πρώτης τάξης (Νευρολογίας) από την 3.6.91. Το ενδιαφερόμενο μέρος κατέχει την ίδια θέση από τις 16.7.90.

"Ιατρικό Ινστιτούτο Οδυσσού: 1. Δίπλωμα Ιατρικής (30.6.82)

2. Ειδικότητα στη Νευρολογία (20.10.84)

Διδάκτορας Ιατρικής, Ινστιτούτο Ανωτέρων Ιατρικών Σπουδών Κιέβου (1.4.87).

Εγγεγραμμένη Ιατρός στην Κύπρο (19.6.87).

Πιστοποιητικό Ειδικότητας στη Νευρολογία, Ιατρικό Συμβούλιο Κύπρου (10.7.87)"

"Δίπλωμα Ιατρικής, Πανεπιστήμιο Βουκουρεστίου (10) (1978)

Εγγεγραμμένη Ιατρός στην Κύπρο (22.9.80).

Ειδικότητα στη Νευρολογία., Σλοβενία (21.4.86).

Πιστοποιητικό Ειδικότητας στην Νευρολογία, Ιατρικό Συμβούλιο Κύπρου (13.10.86)"

Στις εκθέσεις των ετών 1992 και 1993 έχει βαθμολογηθεί με 6 "εξαίρετα" και δύο "πολύ ικανοποιητικά". Τα δύο τελευταία αφορούν στα στοιχεία της "υπευθυνότητας" και "διευθυντικής/διοικητικής ικανότητας". Στην έκθεση του έτους 1995 έχει βαθμολογηθεί με 7 "εξαίρετα" και 1 "πολύ ικανοποιητικά". Το τελευταίο αναφέρεται στο στοιχείο "συνεργασία/σχέσεις".

Στις εκθέσεις των ετών 1995 και 1994 έχει βαθμολογηθεί με το βαθμό "εξαίρετα" σε όλα τα στοιχεία. Με απόφαση της, ημερ. 20.11.95, η Ε.Δ.Υ. απεφάσισε να μη "αποδεχθεί για σκοπούς αξιολόγησης τις εκθέσεις των ετών 1992 και 1993" επειδή είχε καθυστερήσει υπέρμετρα η υποβολή τους.

Η αιτήτρια έχει επιδιώξει την ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξης λόγω κυρίως:

1. Παράβασης των αρχών της χρηστής διοίκησης.

2. Πλάνης περί τα πράγματα.

3. ΄Ελλειψης δέουσας έρευνας ή/και χωρίς να ληφθούν δεόντως υπόψη

ουσιώδη στοιχεία.

4. ΄Ελλειψης αιτιολογίας.

5. Υπέρβασης εξουσίας ή/και κατάχρησης εξουσίας.

6. Εσφαλμένης άσκησης της σχετικής διακριτικής ευχέρειας.

Με την αγόρευση του ο ευπαίδευτος συνήγορος της αιτήτριας αναφέρθηκε στις πιο πάνω αξιολογήσεις της προφορικής εξέτασης των υποψηφίων. Υπέδειξε ότι υπάρχει δυσαρμονία μεταξύ της αξιολόγησης της αιτήτριας από τους τρεις Ιατρούς κατά την προφορική εξέταση της ενώπιον της Συμβουλευτικής Επιτροπής και της αξιολόγησης της κατά την προφορική εξέταση ενώπιον της Ε.Δ.Υ.. Τόνισε ότι η τελευταία είχε διεξαχθεί με "τρόπο που απέδωσε πλήρως εσφαλμένα και παραπλανητικά συμπεράσματα που δεν συνάδουν διόλου με το ψηλό νοητικό και ακαδημαϊκό επίπεδο της αιτήτριας με αποτέλεσμα η διαδικασία που οδήγησε στην επιλογή του ενδιαφερόμενου μέρους να πάσχει ανεπανόρθωτα". Κάμνοντας αναφορά στις εμπιστευτικές εκθέσεις της αιτήριας, υπέβαλε ότι η αξιολόγηση του κ. Διέτη "είναι αντίθετη με τα στοιχεία του φακέλου". ΄Οπως το έθεσε, δεν μπορεί μια ιατρός η οποία κρίθηκε εξαίρετη στα στοιχεία "επαγγελματική κατάρτιση και απόδοση" να παρουσιάζεται από τον κ. Διέτη "ότι χρειάζεται επιτήρηση να κάνει τα καθήκοντα της". Υπέβαλε, περαιτέρω, ότι η σύσταση του Γενικού Διευθυντή δεν συνάδει με τα στοιχεία του φακέλου επειδή πεπλανημένα - ο Γενικός Διευθυντής - υιοθέτησε την άποψη του κ. Διέτη. Στην ίδια πλάνη, σύμφωνα με τον ευπαίδευτο συνήγορο, έχει περιπέσει και η Ε.Δ.Υ., η οποία "ενήργησε υπό το κράτος των εντυπώσεων που εδημιούργησε ο κ. Διέτης". Ενόψει της πιο πάνω πλάνης υπέβαλε ότι το δικαστήριο μπορούσε να υιοθετήσει μια από τις δύο πορείες:

(α) Να προβεί το ίδιο στη διεξαγωγή έρευνας για να διαπιστώσει τί συνέβη.

Η ευπαίδευτη συνήγορος της Ε.Δ.Υ. δέχθηκε ότι η αξιολόγηση του κ. Διέτη "δεν ήταν αντίστοιχη με την αξιολόγηση της αιτήτριας στις εμπιστευτικές εκθέσεις". Υποστήριξε ωστόσο ότι η αξιολόγηση της προφορικής εξέτασης "είναι διαφορετικό στοιχείο κρίσεως και σίγουρα δεν αναμένεται να αναπαράγει τα στοιχεία των φακέλων". Σημασία έχει η αξιολόγηση της Ε.Δ.Υ. ως στοιχείο κρίσεως και η αξιολόγηση στην προφορική εξέταση δεν σημαίνει ότι πρέπει να είναι αντίστοιχη με τις υπηρεσιακές εκθέσεις.

Η επάρκεια με την οποία η αιτήτρια ασκεί τα καθήκοντα της βαθμολογείται στις εμπιστευτικές εκθέσεις. Σχετικά με αυτό το ζήτημα - της επάρκειας - είναι

τα στοιχεία (1) μέχρι (6) της αξιολόγησης. ΄Οπως έχει αναφερθεί πιο πάνω (βλ. σελ. 5) η αιτήτρια έχει βαθμολογηθεί με το βαθμό "εξαίρετα" σε όλα τα πιο πάνω στοιχεία για το έτος 1995, και με το βαθμό "εξαίρετα" για το έτη 1993 και 1994 εκτός από το στοιχείο της υπευθυνότητας στο οποίο έχει βαθμολογηθεί με το βαθμό "πολύ ικανοποιητικά". Διαπιστώνω:

(1) ΄Οτι το περιεχόμενο των εμπιστευτικών εκθέσεων οι οποίες - τονίζεται -

έχουν ετοιμασθεί από Ανώτερους Ιατρικούς Λειτουργούς, δεν παρουσιάζει

την εικόνα που έχει δώσει ο κ. Διέτης για την αιτήτρια. Κάθε άλλο παρά

αποκαλύπτει ότι πρόκειται για ιατρικό λειτουργό ο οποίος "εξασκεί το

επάγγελμα αλλά υπό επίβλεψη".

(2) ΄Οτι η αξιολόγηση του κ. Διέτη έρχεται σε πλήρη σύγκρουση με την

αξιολόγηση της Συμβουλευτικής Επιτροπής η οποία απαρτιζόταν από

τρείς Ανώτερους Ειδικούς Ιατρούς.

(3) ΄Οτι η Ε.Δ.Υ. (βλ. σελ. 7 των πρακτικών της, Παράρτημα 7 της ένστασης)

αξιολόγησε την απόδοση των δύο υποψηφίων κατά την προφορική εξέταση

"υπό το φως και των σχετικών κρίσεων των κ.κ. Διέτη και Πατζηνάκου".

(4) ΄Οτι η Ε.Δ.Υ. (βλ. σελ. 8 των πρακτικών της, Παράρτημα 7 στην ένσταση)

κατά τη γενική αξιολόγηση των υποψηφίων έλαβε υπόψη την απόδοση των υποψηφίων κατά την ενώπιον της προφορική εξέταση.

Λαμβάνω υπόψη μου τις πιο πάνω διαπιστώσεις μου. Θεωρώ ότι η φύση τους είναι τέτοια που τουλάχιστο έπρεπε να είχαν δημιουργηθεί αμφιβολίες στην Ε.Δ.Υ. ως προς το ποιά ήταν η πραγματική επαγγελματική εικόνα της αιτήτριας, ποιό το επίπεδο της επαγγελματικής της κατάρτισης και ποιές οι δυνατότητες της στην εκτέλεση των καθηκόντων της. Αυτά τα ζητήματα αναφέρονται σε πολύ ουσιαστικούς παράγοντες. Οι αμφιβολίες έπρεπε να είχαν οδηγήσει την Ε.Δ.Υ. στην διεξαγωγή δικής της έρευνας για να διαπιστώσει η ίδια πώς είχε η πραγματική κατάσταση σε σχέση με εκείνα τα ζητήματα. ΄Εχοντας υπόψη τις πιο πάνω διαπιστώσεις μου θεωρώ ότι η αιτήτρια έχει κατορθώσει να καταστήσει πιθανή την πλάνη, έχει δηλαδή δημιουργήσει αμφιβολίες στο δικαστήριο για την ορθότητα της "διαπιστώσεως του πραγματικού" εκ μέρους της Ε.Δ.Υ..

Ποιές είναι τώρα οι συνέπειες (α) της απουσίας δέουσας έρευνας, και (β) της πιθανής πλάνης.

Στο σύγγραμμα του Στασινόπουλου, "Δίκαιον των Διοικητικών Πράξεων" (1951), σελ. 304 και 305, αναφέρονται τα εξής:

Ποιά η πορεία που ακολουθεί το δικαστήριο στις περιπτώσεις που ο διάδικος κατορθώνει - όπως είναι εδώ η περίπτωση - να καταστήσει πιθανή την πλάνη; Αυτή προδιαγράφεται στη σελ. 305 του πιο πάνω συγγράμματος του Στασινόπουλου. Παραθέτω το σχετικό απόσπασμα:

Π. ΚΑΛΛΗΣ,

Δ.

/ΕΑΠ.