ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος.

Μεταξύ:

Ανδριανής Φλουρέντζου Γεωργίου,

Αιτήτριας< /P>

και

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω

Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας,

Καθ΄ ων η αίτηση.

_________________

Για την αιτήτρια: Μ. Τριανταφυλλίδης.

Για τους καθ΄ ων η αίτηση: Λ. Κουρσουμπά (κα.), Εισαγγελέας της

Δημοκρατίας εκ μέρους του Γ-Ε.

Για το ενδιαφερόμενο μέρος: Α. Σ. Αγγελίδης.

__________________

Η παρούσα προσφυγή στρέφεται κατά της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας ("η Ε.Δ.Υ.") με την οποία η Ανδρούλα Μαλικίδου ("το Ε.Μ.") έχει προαχθεί στη θέση Επιμελητή (Νευρολογίας) στις Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας.

Μετά την υποβολή των γραπτών αγορεύσεων των μερών, σύμφωνα με τις οδηγίες του δικαστηρίου, η υπόθεση ορίσθηκε για διευκρινίσεις.

Αντικείμενο της παρούσας απόφασης είναι αίτηση της αιτήτριας, ημερ. 16.1.98, με την οποία ζητά την πιο κάτω θεραπεία:

Νομικό βάθρο της αίτησης είναι οι Καν. 10, 11, 12(2), 18 και 19 του Διαδικαστικού Κανονισμού του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου, 1962, η Δ.48 θ.2 και 3 των περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Κανονισμών, οι Σύμφυτες Εξουσίες και Πρακτική του Δικαστηρίου και οι συναφείς Αρχές Δικαίου.

΄Οπως αναφέρεται στην αίτηση "τα γεγονότα φαίνονται στη δικογραφία και από αυτά προκύπτει η αναγκαιότητα, για σκοπούς ορθής απονομής της δικαιοσύνης, να ερευνηθεί από το Δικαστήριο, στα πλαίσια της ερευνητικής δικαιοδοσίας του, τί ακριβώς συνέβηκε όταν διεξήχθησαν οι συνεντεύξεις της αιτήτριας και του Ε.Μ. ενώπιον της Ε.Δ.Υ.".

Η αίτηση συνάντησε την ένσταση της Ε.Δ.Υ.. Νομικό στήριγμα της ένστασης ήταν οι Καν. 13, 18 και 19 των περί Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου Διαδικαστικών Κανονισμών, 1962, η Δ.48 θ.4 των περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Κανονισμών, η Νομολογία του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου και του Ανωτάτου Δικαστηρίου και οι σύμφυτες εξουσίες του Δικαστηρίου.

Ο ευπαίδευτος συνήγορος της αιτήτριας διευκρίνισε ότι όπως είναι διατυπωμένη η αίτηση ζητά διαταγή του δικαστηρίου να καλέσει το ίδιο το δικαστήριο τους πιο πάνω δύο μάρτυρες ενόψει των εξουσιών που έχει δυνάμει των πιο πάνω Καν. 11 και 12.

Αυτό που οδήγησε στην κρινόμενη αίτηση, σύμφωνα με τον ευπαίδευτο συνήγορο της αιτήτριας, ήταν η παράδοξη αντινομία/αντίφαση "μεταξύ του πώς εκρίθη η αιτήτρια από τη Συμβουλευτική Επιτροπή και του πώς εκρίθη κατά τις συνεντεύξεις ενώπιον της Ε.Δ.Υ.".

Κατά την προφορική συνέντευξη των υποψηφίων από την Ε.Δ.Υ. παρευρίσκετο και ο κ. Ανδρέας Διέτης, Ανώτερος Ειδικός Ιατρος (Νευροχειρουργικής) ο οποίος αξιολόγησε την απόδοση των υποψηφίων στο επιστημονικό σκέλος των αξιολογήσεων. Οι υποψήφιοι αξιολογήθηκαν επίσης από τον Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Υγείας και από την Ε.Δ.Υ.. Θα παραθέσω όλες τις αξιολογήσεις της προφορικής συνέντευξης των υποψηφίων:

(α) Αιτήτρια: "Πάρα πολύ καλή. Απάντησε με επάρκεια και σαφήνεια. ΄Εχει ευχάριστη προσωπικότητα και η τεκμηρίωση των απόψεων της

ήταν καλή ανκαι στις περισσότερες ερωτήσεις φάνηκε να

περιττολογεί."

(β) Ε.Μ.: "Εξαίρετη. ΄Εδωσε ορθές και τεκμηριωμένες απαντήσεις στις ερωτήσεις που της υποβλήθηκαν και έδειξε να έχει ευρύτητα

γνώσεων στον τομέα της. Φαίνεται να είναι άνθρωπος προσ-

γειωμένος και πρακτικός."

(α) Αιτήτρια: "Μέτρια*. Ναί μεν γνωρίζει κάτι από τα θέματα που εξετάστηκε

αλλά δεν έχει πλήρεις και εμπεριστατωμένες γνώσεις.

(β) Ε.Μ.: "Καλή, με ικανοποιητικές γνώσεις στη Νευρολογία."

* "Ο κ. Διέτης διευκρίνισε ότι στην αξιολόγηση του το 'Μέτριος' σημαίνει

ότι εξασκώ το επάγγελμα αλλά υπό επίβλεψη".

(α) Αιτήτρια: "Σχεδόν καλή."

(β) Ε.Μ.: "Σχεδόν πολύ καλή."

(α) Αιτήτρια: "Καλή. Περιορισμένες γνώσεις σε όλα τα θέματα που εξετάστηκε. Περιορισμένη κρίση με δυσκολία κατανόησης

των ερωτήσεων. Απαντά πριν ακόμα ακούσει την ερώτηση

και δεν ολοκληρώνει. Αδύνατη προσωπικότητα."

(β) Ε.Μ.: "Σχεδόν πολύ καλή. Ικανοποιητικό επίπεδο γνώσεων. Ενίοτε

δυσκολεύεται στην κατανόηση των ερωτήσεων (με σχετικές

αδυναμίες στην κατανόηση των διοικητικών θεμάτων) και

είναι ασαφής στις απαντήσεις της. Προσηνής και ευχάριστη

ως προσωπικότητα."

Ο ευπαίδευτος συνήγορος της αιτήτριας έκαμε αναφορά στην Νικολαΐδης ν. Δημοκρατίας, Υποθ. αρ. 374/92/19.3.93, σαν την αυθεντία η οποία υποστηρίζει τη θέση του. Τόνισε, στη συνέχεια, ότι τις "συνεντεύξεις ενώπιον της Ε.Δ.Υ. τις διεξήγαγε ο κ. Διέτης, Ειδικός Νευροχειρούργος", ο οποίος είπε ότι και οι δύο υποψήφιες είχαν δυσκολίες κατανόησης στο τί τις ρωτούσε. Αυτό, σύμφωνα με τον ευπαίδευτο συνήγορο, "τείνει να δείξει ότι η κακή απόδοση των υποψηφίων κατά τις συνεντεύξεις ενώπιον της Ε.Δ.Υ., περισσότερο της αιτήτριας, δυνατό να οφείλεται στον τρόπο με τον οποίο διεξήχθηκαν οι συνεντεύξεις από τον κ. Διέτη και υποβλήθηκαν οι ερωτήσεις, σε σημείο που εντέλει είπε ότι η αιτήτρια ήταν μέτρια και εννοεί να εκτελεί τα καθήκοντα της υπό επιτήρηση, και μιλούμε για νευρολόγο". Και ο ευπαίδευτος συνήγορος συνέχισε: "Αυτό το πράγμα κανονικά πρέπει να συμβάλει στην ανησυχία τί ακριβώς συνέβη στις συνεντεύξεις εκείνες. ΄Εγιναν κατά τρόπο σωστό ώστε να αποδώσουν οι υποψήφιοι τις πραγματικές τους ικανότητες ή κατά τρόπο που δημιουργούν πλάνη περί τα πράγματα αναφορικά με το τί συνέβη στην Ε.Δ.Υ. και ασκώντας το ρυθμιστικό σας ρόλο ζητώ να κληθούν αυτοί οι δύο λειτουργοί να μας πούν τί έγινε εκεί για να κρίνεται μόνος σας τί συνέβη. Είναι ευθύνη δική σας να ερευνήσετε τα γεγονότα της υπόθεσης και ο ρόλος σας είναι ερευνητικός στην διεξαγωγή της διοικητικής προσφυγής".

Η ευπαίδευτη συνήγορος της Ε.Δ.Υ. υιοθέτησε την νομολογιακή αρχή που διέπει το ρυθμιστικό ρόλο του δικαστηρίου στη διοικητική δίκη. Υποστήριξε, ωστόσο, ότι υπάρχει και μια δεύτερη νομολογιακή αρχή εξίσου σημαντική σύμφωνα με την οποία κριτήριο για τη δεκτικότητα μιας μαρτυρίας στην ακυρωτική δίκη είναι η συνάφεια - η σχετικότητα με το επίδικο θέμα - όπως έχει διακηρυχθεί στην Kyriakides ν. Repubic, 1 R.S.C.C. 66, 68, στην Δημοκρατία ν. Κάσινος, Α.Ε. 982-983/16.1.90 και στην Νικολαΐδης (πιό πάνω). Η ευπαίδευτη συνήγορος υποστήριξε περαιτέρω ότι το ζήτημα διέπεται και από μια τρίτη νομολογιακή αρχή σύμφωνα με την οποία μαρτυρία που αποβλέπει στην θεμελίωση του πραγματικού υπόβαθρου λόγων ακυρότητας που βρίσκονται έξω από όσα το δικαστήριο έχει εξουσία να ελέγξει δεν είναι σχετική, δεν έχει συνάφεια και επομένως δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή. Η θέση αυτή στηρίζεται κυρίως στην υπόθεση Νικολαΐδης (πιο πάνω). Το δικαστήριο κρίνει τη συνάφεια και αν το θέμα αφορά λόγους ακυρότητας, πέραν εκείνων που το δικαστήριο μπορεί να ελέγξει, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι υπάρχει συνάφεια.

Πρέπει να ομολογήσω ότι το έργο μου έχει καταστεί πολύ εύκολο, επειδή το επίδικο ζήτημα έχει επιλυθεί με πληρότητα στην Νικολαΐδης (πιο πάνω) στην οποία o Κωνσταντινίδης, Δ., υποδεικνύει: Μαρτυρία που αποβλέπει στη θεμελίωση του πραγματικού υπόβαθρου λόγων ακυρότητας που βρίσκονται έξω από όσα το Δικαστήριο έχει εξουσία να ελέγξει, δεν είναι σχετική. Το ζητούμενο στη διοικητική δίκη είναι το κύρος της προσβαλλόμενης διοικητικής πράξης ή απόφασης. Αφού σημειώνει ότι ποτέ δεν ήταν απαραίτητο να καταγράφονται οι ερωτήσεις που υποβάλλονται ή οι απαντήσεις που δίνονται, τονίζει ότι η εισαγωγή μαρτυρίας ως προς το τί ερωτήσεις υποβλήθηκαν και τί απαντήσεις δόθηκαν, θα αποτελούσε απόπειρα αναπαράστασης των συνεντεύξεων με στόχο τον έλεγχο της ορθότητας ή του δικαιολογημένου του συμπεράσματος ως προς το ποιά ήταν η απόδοση των υποψηφίων. Και ο Κωνσταντινίδης, Δ. καταλήγει ως πιο κάτω:

Τα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης είναι περίπου πανομοιότυπα με εκείνα της Νικολαΐδης (πιο πάνω). Στην υπόθεση εκείνη ήταν ο ισχυρισμός του αιτητή πως δεν του υποβλήθηκε οποιαδήποτε ερώτηση σχετική προς τις θεραπευτικές του δεξιότητες και πως η σημείωση στο πρακτικό ότι "υστέρησε σε απαντήσεις ως προς την θεραπευτική δουλειά", ήταν εντελώς αυθαίρετη. Μετά τη συμπλήρωση των γραπτών αγορεύσεων, ο αιτητής υπέβαλε γραπτή αίτηση για άδεια προσαγωγής μαρτυρίας με στόχο την απόδειξη του πιο πάνω ισχυρισμού.

Π. ΚΑΛΛΗΣ,

Δ.

/ΕΑΠ.