Ο αιτητής υπέβαλε αίτηση για εξασφάλιση πολεοδομικής άδειας ανέγερσης χοιροστασίου στο κτήμα του στο χωριό Πιτταρκού της επαρχίας Πάφου. Στις 30.11.92 το Τμήμα Πολεοδομίας και Οικήσεως απέρριψε την αίτηση και ο αιτητής καταχώρησε ιεραρχική προσφυγή εναντίον της απορριπτικής απόφασης.

Η ιεραρχική προσφυγή είχε την ίδια τύχη με την αίτηση. Απορρίφθηκε και αυτή με απόφαση των καθ΄ ων η αίτηση ημερομηνίας 4.4.94.

Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής επιδιώκει την ακύρωση της απόφασης των καθ΄ ων η αίτηση ημερομηνίας 4.4.94 ως άκυρης και/ή παράνομης και/ή εστερημένης εννόμου αποτελέσματος για τους πιο κάτω λόγους:

Το Υπουργείο Εσωτερικών για σκοπούς εξέτασης της ιεραρχικής προσφυγής ζήτησε και έλαβε τις απόψεις του διευθυντή του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως καθώς και τις απόψεις του Επάρχου Πάφου.

Οι απόψεις του Διευθυντή Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως ήταν αρνητικές για το αίτημα επειδή το τεμάχιο εντός του οποίου θα ανεγειρόταν η κτηνοτροφική μονάδα βρίσκεται σε απόσταση 2000 μ. από το χωριό Αμαργέτη και 2600 μ. από το χωριό Λεμόνα. Ο Διευθυντής έλαβε επίσης υπόψη τις εκφρασθείσες απόψεις πέντε κοινοτήτων της περιοχής ήτοι των χωριών Χούλου, Λετύμπου, Αμαργέτης, Ελεδιώ και Λεμόνας.

Ο Επαρχος Πάφου τάχθηκε εναντίον της ανέγερσης της προτεινόμενης κτηνοτροφικής μονάδας στο συγκεκριμένο μέρος επειδή επρόκειτο για μεγάλη μονάδα αυξημένου βαθμού οχληρίας η λειτουργία της οποίας αναπόφευκτα θα προκαλούσε δυσμενείς επιπτώσεις στην ελκυστικότητα και τον παραδοσιακό χαρακτήρα των κοινοτήτων.

Οι κοινότητες των χωριών Χούλου, Λετύμπου, Λεμόνας, Αμαργέτης και Ελεδιώ με υπομνήματά τους ημερομηνίας 27.10.92 και 5.11.92 αντίστοιχα υπέβαλαν ενστάσεις στην παραχώρηση άδειας για την ανέγερση κτηνοτροφικής μονάδας στο συγκεκριμένο τεμάχιο γιατί, όπως υποστηρίζουν:

Η απόφαση της Υπουργικής Επιτροπής κοινοποιήθηκε στον αιτητή με επιστολή ημερομηνίας 4.4.94. Πρόκειται για την επίδικη απόφαση που σφράγισε οριστικά την τύχη της πολεοδομικής αίτησης και υπόκειται σε αναθεώρηση από το Ανώτατο Δικαστήριο.

Ο αιτητής προβάλλει τον ισχυρισμό ότι η Διοίκηση με τις ενέργειες της, του δημιούργησε την πεποίθηση ότι η περιοχή ήταν κατάλληλη για την ανέγερση και λειτουργία κτηνοτροφικού υποστατικού (χοιροστασίου) και τούτο εξάγεται τόσο από τις προφορικές υποδείξεις και διαβεβαιώσεις των αρμοδίων κυβερνητικών τμημάτων για την καταλληλότητα της περιοχής όσο και από τη συγκατάθεση των τριών εκ των τεσσάρων κυβερνητικών τμημάτων με τα οποία η πολεοδομική αρχή διαβουλεύθηκε προτού αποφασίσει επί της υποβληθείσας αίτησης. Ο αιτητής επικαλείται εν προκειμένω την αρχή της καλής πίστης όταν η Διοίκηση ενεργεί κατά τρόπο αντίθετο προς τη δικαιολογημένη εμπιστοσύνη του ιδιώτη κλπ.

Παρόλο ότι ο ισχυρισμός του αιτητή είναι εν πολλοίς ατεκμηρίωτος, τίποτε δεν θα δικαιολογούσε την έγκριση της αίτησης ενόσω υπήρχαν λόγοι που νόμιμα οδηγούσαν στην απόρριψή της. Είναι πάγια νομολογημένο πως δεν επιτρέπεται διοικητική δράση αντίθετη προς το νόμο κατ΄ επίκληση της καλής πίστης. Βλ. Κυπριακή Δημοκρατία ν. Φώτη Παπαφώτη, ΑΕ 1740 - 30.5.97.

Ο Επαρχος Πάφου για τους σκοπούς της ιεραρχικής προσφυγής διατύπωσε γραπτώς τις απόψεις του (επιστολή ημερομηνίας 19.1.93) και σαφώς τάσσεται εναντίον της χορήγησης άδειας για την ανέγερση προτεινόμενης κτηνοτροφικής μονάδας στο συγκεκριμένο μέρος.

Ο αιτητής ισχυρίζεται πως η επίδικη απόφαση εκδόθηκε βεβιασμένα και χωρίς επαρκή έρευνα. Ο αιτητής επικαλείται προς τούτο τα πρακτικά σύσκεψης που πραγματοποιήθηκε στις 30.3.92 στο Τμήμα Πολεοδομίας και Οικήσεως κατά την οποία μόνο ο κτηνοτροφικός λειτουργός Α΄ πρόβαλε αντιρρήσεις για τη χορήγηση της πολεοδομικής άδειας ενώ οι άλλοι που έλαβαν μέρος στη σύσκεψη συναίνεσαν.

Τα πράγματα δεν είναι έτσι όπως παρουσιάζονται από τον αιτητή. Προκύπτει από το σχετικό πρακτικό ότι από τους έξι που έλαβαν μέρος στη σύσκεψη, ο κτηνοτροφικός λειτουργός Α΄ ήταν σαφώς αρνητικός για τους λόγους που εξηγεί. Ο λειτουργός πολεοδομίας Α΄ δήλωσε πως δεν είχε ένσταση άνκαι διατηρούσε ορισμένες επιφυλάξεις για πιθανότητα ύπαρξης κάποιου προβλήματος στις καλλιέργειες των αμπελιών. Ο υγιεινολόγος - Τμήμα Αναπτύξεως Υδάτων εξέφρασε την άποψη πως με σωστή διαχείριση των λυμάτων δεν θα υπάρξει πρόβλημα στην παρακείμενη πηγή και ποταμό και εισηγήθηκε να ζητηθεί η άποψη της Υπηρεσίας Περιβάλλοντος. Την ίδια εισήγηση διατύπωσε και ο Υγιεινολόγος Μηχανικός του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως.

Κατά την πιο πάνω σύσκεψη της 30.3.92 δεν διατυπώθηκαν οριστικές απόψεις. Το σχετικό πρακτικό αποκαλύπτει ότι επρόκειτο για προκαταρκτική εξέταση του θέματος.

Η εισήγηση του αιτητή ότι δεν έγινε επαρκής και δέουσα έρευνα δεν ευσταθεί. Από τα στοιχεία που έχω ενώπιόν μου προκύπτει ακριβώς το αντίθετο. Οι καθ΄ ων η αίτηση προτού καταλήξουν στην επίδικη απόφαση μελέτησαν το σημείωμα του Υπουργείου Εσωτερικών στο οποίο περιέχονται οι αρνητικές απόψεις του Διευθυντή Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως, καθώς και οι αρνητικές απόψεις του Επάρχου Πάφου. Και οι δυο απόψεις ήταν βασισμένες σε προηγούμενες έρευνες επί του θέματος.

Οι καθ΄ ων η αίτηση στα πλαίσια της διακριτικής τους ευχέρειας έλαβαν επίσης υπόψη τις απόψεις των κοινοτήτων της γύρω περιοχής που ήταν επίσης αρνητικές.

Κατά την κρίση μου οι καθ΄ ων η αίτηση διεξήγαγαν την ευλόγως αναγκαία έρευνα που χρειαζόταν να διεξαχθεί για τις ανάγκες και περιστατικά της συγκεκριμένης υπόθεσης. Βλ. Κεφάλας ν. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 1006/89 - 17.5.91. Τα στοιχεία που είχαν ενώπιόν τους ήταν επαρκή για να ασκήσουν τη διακριτική τους ευχέρεια.

Η θέση του αιτητή ότι η περίπτωσή του πληρεί τις προϋποθέσεις Δήλωσης Πολιτικής - Πολιτική 9(4) παρ. 5 αναφορικά με τις περιπτώσεις κτηνοτροφικής μονάδας δεν ευσταθεί. Η συγκεκριμένη παράγραφος προβλέπει:

Είναι πρόδηλο ότι η Δήλωση Πολιτικής εκφράζει "το επιθυμητό" για την πραγμάτωση του οποίου συνήθως απαιτείται η στάθμιση πολλών και ποικίλων παραγόντων η δε τελική απόφαση εναπόκειται στη διακριτική ευχέρεια της διοίκησης για την οποία ήδη έγινε λόγος.

Ο ισχυρισμός περί πλάνης είναι αβάσιμος. Από τα στοιχεία που έχω ενώπιόν μου δεν προκύπτει ότι εμφιλοχώρησε οποιαδήποτε πραγματική πλάνη κατά τη λήψη της επίδικης απόφασης. Οι καθ΄ ων η αίτηση είχαν μπροστά τους όλα τα στοιχεία που αφορούσαν τη συγκεκριμένη περίπτωση τα οποία στάθμισαν και αξιολόγησαν και κατέληξαν στην εύλογα επιτρεπτή επίδικη απόφαση.

Ο ισχυρισμός ότι η επίδικη απόφαση θίγει το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα του αιτητή είναι αβάσιμος. Το δικαίωμα εργασίας δεν είναι απεριόριστο και η άσκησή του δεν είναι απόλυτη. Βλ. Αποστόλου ν. Δημοκρατίας (1984) 3 CLR 509. Το υπό εξέταση θέμα αφορούσε τη δυνατότητα παραχώρησης άδειας ανέγερσης κτηνοτροφικού υποστατικού σε συγκεκριμένο μέρος ζήτημα άσχετο προς το δικαίωμα άσκησης επαγγέλματος.

Κατόπιν των ανωτέρω καταλήγω στο συμπέρασμα ότι ο αιτητής απέτυχε να αποδείξει βάσιμο λόγο ακύρωσης της επίδικης απόφασης.

Α. Κραμβής,

Δ.

ΑΦ.