ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

Αναφορικά με τα ΄Αρθρα 146 και 28 του Συντάγματος

Ανδρέα Χριστοδούλου από τη Λεμεσό

και

Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω

Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας

_ _ _ _ _ _ _ _

Αναφορικά με το ΄Αρθρο 146 του Συντάγματος

Χαράλαμπου Ηλιάδη, από τη Λάρνακα

και

1. Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας

2. Κυπριακής Δημοκρατίας δια του Γενικού Εισαγγελέως

_ _ _ _ _ _ _ _

Για τον Αιτητή στην Υπόθεση Αρ. 580/96: Κος. Α.Σ. Αγγελίδης.

Για τον Αιτητή στην Υπόθεση Αρ. 608/96: Κος. Ν. Γιαπανάς.

Για τους Καθ΄ ων η Αίτηση: Κα. Λ. Κουρσουμπά, Εισαγγελέας της

Δημοκρατίας.

_ _ _ _ _ _ _ _

Η μόνιμη θέση Διοικητικού Λειτουργού Α΄, Γενικό Διοικητικό Προσωπικό, Γενικές Κατηγορίες Προσωπικού, είναι θέση προαγωγής.

Με επιστολή του ημερομηνίας 6/3/1996 ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Οικονομικών ζήτησε από την Επιτροπή την πλήρωση έξι κενών θέσεων. Ακολούθως η Επιτροπή αποφάσισε να προχωρήσει στην πλήρωση των θέσεων αφού πρώτα ακούσει τις απόψεις του προϊσταμένου του Τμήματος, στην προκείμενη περίπτωση, του Διευθυντή της Υπηρεσίας Δημοσίας Διοικήσεως και Προσωπικού (ο Διευθυντής). Στη συνεδρίαση της Επιτροπής της 28/3/1996 ο Διευθυντής σύστησε για προαγωγή τα έξι ενδιαφερόμενα μέρη και, στη συνέχεια, μετά που αυτός αποχώρησε, η Επιτροπή προχώρησε στη γενική αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων. Αφού εξέτασε όλα τα ουσιώδη στοιχεία από το φάκελο πλήρωσης των θέσεων και από τους Προσωπικούς Φακέλους και τους Υπηρεσιακούς Φακέλους των υποψηφίων και αφού, επίσης, έλαβε υπ΄ όψη τις συστάσεις του Διευθυντή, η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι συστηθέντες υπερείχαν των άλλων υποψηφίων με βάση το σύνολο των καθιερωμένων κριτηρίων (αξία, προσόντα, αρχαιότητα) και αποφάσισε να τους προσφέρει προαγωγή ως τους πλέον κατάλληλους.

Το μεγαλύτερο βάρος της επιχειρηματολογίας των συνηγόρων των δύο αιτητών έχει επικεντρωθεί στη σύσταση του Διευθυντή η οποία προσβάλλεται ως αντίθετη προς τα στοιχεία των Υπηρεσιακών Φακέλων και, παράλληλα, ως αναιτιολόγητη. Την παραθέτω αυτούσια στο βαθμό που σχετίζεται με τους αιτητές και, ιδιαίτερα, το ενδιαφερόμενο μέρος Χριστίνα Ροδοσθένους.

Απ΄ όλα τα πιο πάνω συνάγεται το συμπέρασμα ότι η Χριστίνα Ροδοσθένους υπερέχει ελαφρά των αιτητών αναφορικά με το στοιχείο της αρχαιότητας.

Το ίδιο, όμως, δεν συμβαίνει αναφορικά με το στοιχείο της αξίας.

Ο αιτητής Ανδρέας Χριστοδούλου έχει βαθμολογία εννέα "εξαίρετος" και τρία "λίαν καλός" για το 1989, έξι "εξαίρετος" και δύο "πολύ ικανοποιητικά" για το 1990, επτά "εξαίρετος" και ένα "πολύ ικανοποιητικά" για το 1991, και οκτώ "εξαίρετος" για το 1992, 1993 και 1994. Ο αιτητής Χαράλαμπος Ηλιάδης έχει δώδεκα "εξαίρετος" για το 1989, οκτώ "πολύ ικανοποιητικά" για το 1990, έξι "εξαίρετος" και δύο "πολύ ικανοποιητικά" για το 1991, και για τα έτη 1992, 1993 και 1994 οκτώ "εξαίρετος". Το ενδιαφερόμενο μέρος Χριστίνα Ροδοσθένους έχει επτά "εξαίρετος", πέντε "λίαν καλός" για το 1989, δύο "εξαίρετος", τέσσερα "πολύ ικανοποιητικά" και δύο "ικανοποιητικά" για το 1990, δύο "εξαίρετος", τέσσερα "πολύ ικανοποιητικά" και δύο "ικανοποιητικά" για το 1991, επτά "εξαίρετος" και ένα "πολύ ικανοποιητικά" για το 1992, οκτώ "εξαίρετος" για το 1993 και επτά "εξαίρετος" και ένα "πολύ ικανοποιητικά" για το 1994.

Ευρίσκω ότι η σύσταση του Διευθυντή υπέρ του ενδιαφερομένου μέρους Χριστίνας Ροδοσθένους βρίσκεται, έναντι των αιτητών, σε χτυπητή αντίθεση με το περιεχόμενο των Υπηρεσιακών Φακέλων αναφορικά με το στοιχείο της αξίας. Η αντίθεση αυτή καθιστά τη σύσταση αναιτιολόγητη, αν ληφθεί υπ΄ όψη και το γεγονός ότι, από πλευράς προσόντων, οι αιτητές και το ενδιαφερόμενο μέρος παρουσιάζονται ίσοι (βλέπε, μεταξύ άλλων, τις πρόσφατες αποφάσεις στις Συνεκδικαζόμενες Υποθέσεις Αρ. 895/96 και 913/96 - Παναγιώτης Κουτσουπίδης και ΄Αλλη ν. Κυπριακής Δημοκρατίας [απόφαση ημερ. 27/11/1997], Συνεκδικαζόμενες Υποθέσεις Αρ. 38/97 και 39/97 - Ανδρέας Ιακωβίδης και ΄Αλλος ν. Κυπριακής Δημοκρατίας [απόφαση ημερ. 29/1/1998] και Υπόθεση Αρ. 990/96 - Φρειδερίκης Κουτσαβάκη ν. Κυπριακής Δημοκρατίας [απόφαση ημερ. 30/1/1998]).

΄Ερχομαι τώρα στους λόγους ακυρώσεως που προβάλλονται από το συνήγορο του αιτητή Χαράλαμπου Ηλιάδη αναφορικά με την προαγωγή των πέντε άλλων ενδιαφερομένων μερών, πλην, δηλαδή, της Χριστίνας Ροδοσθένους. Οι λόγοι αυτοί μπορούν να επικεντρωθούν στις θέσεις ότι ο αιτητής υπερέχει έκδηλα των πέντε ενδιαφερομένων μερών, ότι οι συστάσεις του Διευθυντή πάσχουν διότι παραγνωρίζουν την αρχαιότητα και την αξία του αιτητή και ότι η τελική απόφαση της Επιτροπής είναι αποτέλεσμα πλάνης περί τα πράγματα ενώ, ταυτόχρονα, δεν είναι επαρκώς αιτιολογημένη.

Από τη μελέτη των Προσωπικών Φακέλων και των Φακέλων Υπηρεσιακών Εκθέσεων του αιτητή και των ενδιαφερομένων μερών προκύπτουν τα ακόλουθα:-

(α) Αναφορικά με το στοιχείο της αρχαιότητας, ο αιτητής διορίστηκε προσωρινά στη θέση Διοικητικού Λειτουργού 3ης Τάξης στις 2/5/1978 (ο τίτλος της θέσης αντικαταστάθηκε με τον τίτλο "Διοικητικός Λειτουργός" από την 1/1/1981). Από την 1/6/1983 διορίσθηκε στη μόνιμη θέση Διοικητικού Λειτουργού. Το ενδιαφερόμενο μέρος Λοϊζος Σκουρίδης διορίσθηκε στη μόνιμη θέση Διοικητικού Λειτουργού 3ης Τάξης, στις 2/5/1978, η Μαίρη Παπακυριακού-Παπαδοπούλου διορίσθηκε στην ίδια θέση στις 15/3/1978. Το ίδιο ο Χρυσόστομος Κατσιαμπίρτας. Η ΄Αννυ Σιακαλλή διορίσθηκε στη μόνιμη θέση Διοικητικού Λειτουργού 3ης Τάξης στις 2/5/1978, και ο Ανδρέας Θεοδοσίου διορίσθηκε στην προσωρινή θέση Διοικητικού Λειτουργού 3ης Τάξης την 2/5/1978 και στη μόνιμη θέση Διοικητικού Λειτουργού την 1/6/1983.

΄Οπως έχω ήδη σημειώσει, τα τρία ενδιαφερόμενα μέρη, πέραν του ότι, όπως προκύπτει από τα πιο πάνω, είχαν πρόδηλα καλύτερες Υπηρεσιακές Εκθέσεις, παράλληλα είχαν υπέρ τους και τη σύσταση του Διευθυντή.

Ο ισχυρισμός του αιτητή ότι από το 1983 έως το 1995 ασκούσε καθήκοντα Διοικητικού Λειτουργού Α΄ ήταν ενώπιον της Επιτροπής και, επομένως, πρέπει να θεωρηθεί ότι περιήλθε σε γνώση της αν και τούτο δεν διαφοροποιεί τα πράγματα. Η άσκηση των καθηκόντων ψηλότερης θέσης, ακόμα και σε περίπτωση αναπληρωματικού διορισμού, δεν δίδει προβάδισμα ή πλεονέκτημα στον υποψήφιο που ασκεί αυτά τα καθήκοντα.

΄Εχοντας υπ΄ όψη τα στοιχεία που είχε ενώπιον της η Επιτροπή, ευρίσκω ότι ο αιτητής δεν κατόρθωσε να αποδείξει, ως εβαρύνετο, όχι μόνο έκδηλη υπεροχή έναντι των πέντε ενδιαφερομένων μερών αλλά ούτε καν απλή υπεροχή. Στην πραγματικότητα, πρόδηλη είναι η υπεροχή των ενδιαφερομένων μερών.

΄Εχω αναγνώσει με προσοχή τη σύσταση του Διευθυντή όπως περιέχεται στα πρακτικά της Επιτροπής της 28/3/1996, και ευρίσκω ότι, αναφορικά με τα πέντε υπό εξέταση ενδιαφερόμενα μέρη, δεν πάσχει κατά οποιοδήποτε τρόπο. Είναι εμπεριστατωμένη, επαρκώς αιτιολογημένη, και, ταυτόχρονα, συνάδει πλήρως με τα στοιχεία των Υπηρεσιακών Φακέλων.

Προβάλλεται, τέλος, η θέση ότι η επίδικη απόφαση της Επιτροπής στερείται επαρκούς αιτιολογίας. Είναι πάγια νομολογημένο ότι η αιτιολογία των διοικητικών πράξεων είναι απαραίτητη για να δίδεται στο Δικαστήριο η δυνατότητα του νομικού ελέγχου με τον οποίο είναι επιφορτισμένο. ΄Οπως παρατηρεί ο Π.Δ. Δαγτόγλου στο βιβλίο του "Διοικητικό Δικονομικό Δίκαιο" στη σελίδα 443:-

΄Εχω εξετάσει κατά πόσο η προσβαλλόμενη πράξη περιέχει τα ειδικά και συγκεκριμένα στοιχεία που είναι απαραίτητα για τη διακρίβωση της νομιμότητας της.

Εν όψει των πιο πάνω ευρημάτων μου η Προσφυγή Αρ. 580/96 επιτυγχάνει με έξοδα.

Η Προσφυγή Αρ. 608/96 επιτυγχάνει έναντι του ενδιαφερομένου μέρους Χριστίνας Ροδοσθένους ενώ αποτυγχάνει έναντι των υπολοίπων πέντε ενδιαφερομένων μερών χωρίς διαταγή για τα έξοδα.

Αναφορικά με το ενδιαφερόμενο μέρος Χριστίνα Ροδοσθένους η επίδικη απόφαση ακυρώνεται βάσει του ΄Αρθρου 146(4)(β) του Συντάγματος, ενώ για τα υπόλοιπα πέντε ενδιαφερόμενα μέρη επικυρώνεται βάσει του ΄Αρθρου 146(4)(α) του Συντάγματος.

Ρ. Γαβριηλίδης,

Δ.

/ΜΝ