|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1997) 4 ΑΑΔ 3067
5 Δεκεμβρίου, 1997
[ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΝΙΚΗ ΠΕΤΣΑ,
Αιτήτρια,
ν.
ΔΗΜΟΥ ΠΑΦΟΥ,
Καθ' ου η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 124/96)
Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 τον Συντάγματος — Λόγοι ακυρώσεως — Έλλειψη δέουσας έρευνας — Περιστάσεις βασιμότητάς της — Παρείλκε η διεξοδική εξέταση άλλων συρρεόντων λόγων ακυρώσεως.
Η αιτήτρια προσέβαλε το διορισμό του ενδιαφερομένου μέρους ως οικονομικού Διευθυντή - Λογιστή του Δήμου Πάφου.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
Ό,τι και να δικαιολογούσαν τα πιστοποιητικά τα οποία το ενδιαφερόμενο πρόσωπο υπέβαλε στον καθ' ου σχετικά με την κατοχή των απαιτούμενων προσόντων είναι προφανές ότι τουλάχιστο ως προς το δεύτερο προσόν της ικανοποιητικής γνώσης της περί Δήμων Νομοθεσίας και των Δημοτικών Κανονισμών, υπήρξε πλήρες κενό. Το ίδιο ισχύει και για την περίπτωση της αιτήτριας αλλά αυτό δεν ενέχει σημασία δεδομένου ότι νομιμοποιείται οπωσδήποτε στην προσφυγή. Δεν υπάρχει οτιδήποτε το οποίο να καταδείχνει ή από το οποίο να συνάγεται ότι το ενδιαφερόμενο πρόσωπο κατείχε το εν λόγω προσόν ώστε να καθίστατο αχρείαστη η έρευνα ή ότι ο καθ' ου ερεύνησε προκειμένου να διακριβώσει αν το ενδιαφερόμενο πρόσωπο το κατείχε ή όχι. Και καμιά εξήγηση δεν δόθηκε ως προς το γιατί θεωρήθηκε ότι το κατείχε.
Η αιτήτρια προσβάλλει την απόφαση του καθ' ου όχι μόνο λόγω έλλειψης δέουσας έρευνας αλλά και για διάφορους άλλους λόγους, ανάμεσα στους οποίους κτυπητή είναι εν προκειμένω η μη καταγραφή των εντυπώσεων από τις συνεντεύξεις, (βλ. Κωνσταντίνου ν. Συμβουλίου Αμπελουργικών Προϊόντων (1992) 3 Α.Α.Δ. 228. Θα ήταν όμως άσκοπο για το Δικαστήριο να επεκταθεί.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.
Αναφερόμενη υπόθεση:
Κωνσταντίνου ν. Συμβουλίου Αμπελουργικών Προϊόντων (1992) 3 Α.Α.Δ. 228.
Προσφυγή.
Προσφυγή με την οποία προσβάλλεται ο διορισμός του ενδιαφερομένου προσώπου στη θέση οικονομικού διευθυντή-λογιστή του Δήμου Πάφου αντί της αιτήτριας.
Α. Σ. Αγγελίδης, για την Αιτήτρια.
Κ. Χρυσοστομίδης, για τον Καθ' ου η αίτηση.
Καμιά εμφάνιση, για το Ενδιαφερόμενο πρόσωπο.
Cur. adv. vult.
ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ.: Η αιτήτρια προσβάλλει τον διορισμό του ενδιαφερομένου προσώπου στη θέση οικονομικού διευθυντή-λογιστή του Δήμου Πάφου, θέση πρώτου διορισμού και προαγωγής.
Υπέβαλαν υποψηφιότητα τρία άτομα. Ο καθ' ου φαίνεται να θεώρησε πως κατείχαν τα απαιτούμενα προσόντα τα οποία, σύμφωνα με το σχέδιο υπηρεσίας, συνίσταντο στα εξής:
"Απαιτούμενα προσόντα
1. (α) Μέλος ενός από τα πιο κάτω Σώματα Επαγγελματιών Λογιστών, ή οποιουδήποτε άλλου Σώματος το οποίο ήθελε εγκριθεί ως ισοδύναμο από τον Υπουργό Οικονομικών.
(I) The Institute of Chartered Accountants in England and Wales.
(II) The Institute of Chartered Accountants in Scotland
(III) The Institute of Chartered Accountants in Ireland
(IV) The Chartered Association of Certified Accountants
(V) The Chartered Institute of Management Accountants
(VI) The Institute of Chartered Accountants in Australia
(VII) The Canadian Institute of Chartered Accountants
(VIII) The New Zealand Society of Accountants
(IX) The American Institute of Certified Public Accountants και τριετής τουλάχιστο λογιστική/ελεγκτική πείρα σε εγκεκριμένο ελεγκτικό γραφείο ή σε ανώτερη θέση Δημόσιας Εταιρείας
(Χ) The Institute of Chartered Accountants in South Africa και τριετής απασχόληση σε λογιστικό ή ελεγκτικό οίκο του οποίου ο διευθυντής ή ένας από τους διευθυντές είναι μέλος ενός από τα ήδη αναγνωρισμένα Σώματα Επαγγελματιών Λογιστών
(β) Πενταετής τουλάχιστον πείρα σε λογιστική ή/και ελεγκτική εργασία μετά την απόκτηση του επαγγελματικού λογιστικού προσόντος.
2. Ικανοποιητική γνώση της περί Δήμων Νομοθεσίας και των Δημοτικών Κανονισμών.
3. Ακεραιότητα χαρακτήρα, διοικητική και οργανωτική ικανότητα, πρωτοβουλία, υπευθυνότητα, υπομονητικότητα και ευθυκρισία.
4. Πολύ καλή γνώση της Ελληνικής και Αγγλικής γλώσσας.
5. Γνώσεις λειτουργίας μηχανογραφικού λογιστικού συστήματος."
Ζήτημα εδώ τίθεται μόνο για το ενδιαφερόμενο πρόσωπο βέβαια. Ό,τι και να δικαιολογούσαν τα πιστοποιητικά τα οποία το ενδιαφερόμενο πρόσωπο υπέβαλε στον καθ' ου σχετικά με την κατοχή των απαιτούμενων προσόντων - ζήτημα για το οποίο δεν εκφέρω άποψη - είναι προφανές ότι τουλάχιστο ως προς το δεύτερο προσόν της ικανοποιητικής γνώσης της περί Δήμων Νομοθεσίας και των Δημοτικών Κανονισμών, υπήρξε πλήρες κενό. Το ίδιο ισχύει και για την περίπτωση της αιτήτριας αλλά αυτό δεν ενέχει σημασία δεδομένου ότι νομιμοποιείται οπωσδήποτε στην προσφυγή. Δεν υπάρχει οτιδήποτε το οποίο να καταδείχνει ή από το οποίο να συνάγεται ότι το ενδιαφερόμενο πρόσωπο κατείχε το εν λόγω προσόν ώστε να καθίστατο αχρείαστη η έρευνα ή ότι ο καθ' ου ερεύνησε προκειμένου να διακριβώσει αν το ενδιαφερόμενο πρόσωπο το κατείχε ή όχι. Και καμιά εξήγηση δεν δόθηκε ως προς το γιατί θεωρήθηκε ότι το κατείχε. Τα όσα απασχόλησαν τον καθ' ου εμφαίνονται στο ακόλουθο σύντομο πρακτικό της συνεδρίασης, ημερ. 7 Νοεμβρίου 1995, που ήταν και η μόνη επί του θέματος:
"1. Συνεντεύξεις υποψηφίων για την πλήρωση της θέσης Οικονομικού Διευθυντή-Λογιστή
Το Δημοτικό Συμβούλιο δέχθηκε σε χωριστές συνεντεύξεις κατ' αλφαβητική σειρά τους πιο κάτω υποψηφίους στους οποίους έθεσε τις ίδιες σχεδόν ερωτήσεις.
1. Ευπραξίας Γεώργιος Σπύρου
2. Πατσαλίδης Δημήτριος
3. Πέτσα Νίκη
Το Δημοτικό Συμβούλιο αμέσως μετά τις συνεντεύξεις αφού μελέτησε τις αιτήσεις των υποψηφίων και όλα τα ενώπιόν του στοιχεία και αφού έλαβε υπόψη την απόδοσή τους στη συνέντευξη, διαπίστωσε ότι ο κ. Πατσαλίδης Δημήτριος υπερήχε των άλλων υποψηφίων και αποφάσισε ομόφωνα να του προσφέρει διορισμό στη θέση Οικονομικού Διευθυντή-Λογιστή από 2.1.1996.
Οι υποψήφιοι έχουν βαθμολογηθεί με την πιο κάτω συνολική βαθμολογία, η οποία αναλυτικά ήταν φανερή.
α) Ευπραξίας Γεώργιος Σπύρου - 39 ½
β) Πατσαλίδης Δημήτριος - 68
γ) Πέτσα Νίκη-39 1/2 "
Δεν υπάρχει οτιδήποτε άλλο από αυτό.
Η αιτήτρια προσβάλλει την απόφαση του καθ' ου όχι μόνο λόγω έλλειψης δέουσας έρευνας αλλά και για διάφορους άλλους λόγους, ανάμεσα στους οποίους κτυπητή είναι εν προκειμένω η μη καταγραφή των εντυπώσεων από τις συνεντεύξεις: βλ. Κωνσταντίνου ν. Συμβ. Αμπελ. Προϊόντων (1992) 3 A.A.Δ. 228. Θα ήταν όμως άσκοπο να επεκταθώ. Η μη διεξαγωγή δέουσας έρευνας στον τομέα που ανέφερα, αφήνει την προσβαλλόμενη απόφαση χωρίς θεμέλιο.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται βάσει του Άρθρου 146.4(β) του Συντάγματος.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.