Αντωνιάδου κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1997) 4 ΑΑΔ 2969

Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Σύσταση τον Προϊσταμένου — Όροι νομιμότητος — Αιτιολογία της σύστασης — Δεν ασκείται καταγραφή των απόψεων που έλαβε ο Προϊστάμενος από άλλους λειτουργούς ούτε ελέγχεται δικαστικά ο τρόπος αξιολόγησης των απόψεων αυτών από τον Προϊστάμενο — Φύση και περιεχόμενο της σύστασης — Χαρακτηριστικά νομιμότητας της σύστασης στην κριθείσα περίπτωση.

Δημόσιοι Υπάλληλοι —Προαγωγές — Αρχαιότητα —Βαρύτητα — Εσφαλμένος χαρακτηρισμός αρχαιότητας στην προηγούμενη θέση ως απομακρυσμένης.

Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Προσόντα — Προσόντα πρόσθετα αλλά μη προβλεπόμενα στο σχέδιο υπηρεσίας — Συνεκτίμηση τους αλλά οριακή η σημασία τους.

Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος — Λόγοι ακυρώσεως — Έλλειψη δέουσας έρευνας —Παράλειψη διερεύνησης της κατοχής του προσόντος της πολύ καλής γνώσης αγγλικών επί προαγωγών — Δε στοιχειοθετήθηκε — Έλλειψη εννόμου συμφέροντος προβολής του λόγου αυτού ακυρώσεως από πρόσωπα που και τα ίδια κρίθηκε ότι κατείχαν το προσόν.

Δημόσιοι Υπάλληλοι —Αρχαιότητα — Υπολογισμός της με βάση το Άρθρο 49(4) του Ν. 1/90 — Εφαρμογή του στην κριθείσα περίπτωση.

Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος — Λόγοι ακυρώσεως — Πλάνη περί τα πράγματα —Περιστάσεις βασιμότητάς της — Θεώρηση αρχαιότητας στην προηγούμενη της κατεχομένης θέσης ως απομακρυσμένης — Διάκριση μεταξύ ουσιώδους και μη ουσιώδους πλάνης.

Οι αιτήτριες προσέφυγαν εναντίον της προαγωγής των ενδιαφερομένων μερών στη θέση Πρώτης Νοσηλευτικής Λειτουργού.

Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας τις προσφυγές αρ. 18/96 και 104/96 και ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση ως προς τρία εκ των ενδιαφερομένων μερών στην προσφυγή αρ. 36/96, αποφάσισε ότι:

1. Σύμφωνα με τη νομολογία απαιτείται η καταγραφή στα πρακτικά της ΕΔΥ των συστάσεων προϊσταμένου τμήματος οι οποίες αποτελούν σοβαρό στοιχείο κρίσης υποκείμενες στον δικαστικό έλεγχο. Όμως δεν απαιτείται καταγραφή των απόψεων που άκουσε ο προϊστάμενος του τμήματος από άλλους λειτουργούς για να καταλήξει στη δική του κρίση. Ο τρόπος που ο προϊστάμενος τμήματος αξιολογεί τις απόψεις των λειτουργών που συμβουλεύεται αναφορικά με την κρίση τους για συναδέλφους τους δεν ελέγχεται δικαστικά.

2. Η σύσταση δεν αποσκοπεί στην αποτίμηση της σταδιοδρομίας των υποψηφίων, αλλά αποτελεί την έκφραση γνώμης του Διευθυντή ως προς το ποιος από τους υποψηφίους συγκεντρώνει τις περισσότερες ικανότητες και ιδιότητες που απαιτούν τα καθήκοντα της συγκεκριμένης θέσης που θα πληρωθεί.

Η σύσταση του Διευθυντή στηρίχθηκε εν προκειμένω σε ένα ευρύ φάσμα στοιχείων. Πρόκειται για στοιχεία που ορθά λήφθηκαν υπόψη και που βοήθησαν τον Διευθυντή να διαμορφώσει καλύτερα την κρίση του για την επιλογή των καταλληλότερων υποψηφίων για την πλήρωση της συγκεκριμένης θέσης.

3. Στην προκειμένη περίπτωση η αρχαιότητα για την οποία γίνεται λόγος δεν μπορεί να θεωρηθεί ως "απομακρυσμένη αρχαιότητα" αλλά αυτή αναφέρεται στην αμέσως προηγούμενη θέση δηλαδή αυτή της "Κατώτερης Αδελφής Νοσοκόμου" η οποία έκτοτε μετονομάστηκε δύο φορές.

Ο Διευθυντής φαίνεται ότι έλαβε υπόψη την υπεροχή των αιτητριών σε αρχαιότητα έναντι των ενδιαφερομένων και έκρινε ότι αυτή υποχωρεί από τις αρετές των ενδιαφερόμενων. Αυτό προκύπτει από το πιο κάτω απόσπασμα του πρακτικού:

Η αρχαιότητα είναι στοιχείο που λαμβάνεται υπόψη μαζί με τα υπόλοιπα χωρίς να αποτελεί αφ' εαυτού τον καθοριστικό παράγοντα στην αξιολόγηση του υποψηφίου.

4. Οι αιτήτριες και οι ενδιαφερόμενες είναι όλες κάτοχοι των προσόντων που απαιτούνται από το σχέδιο υπηρεσίας. Η μερική υπεροχή την οποία επικαλούνται οι αιτήτριες στις προσφυγές 18/96 και 36/96 έναντι ορισμένων από τις ενδιαφερόμενες αναφέρεται σε προσόντα τα οποία δεν απαιτούνται ως επιπρόσθετα από το σχέδιο υπηρεσίας. Αποτελεί πάγια αρχή ότι προσόν που δεν προβλέπεται από το σχέδιο υπηρεσίας ως πλεονέκτημα αποτελεί στοιχείο που λαμβάνεται υπόψη στην εκτίμηση της ικανότητας του υποψηφίου για την καλύτερη εκτέλεση των καθηκόντων της θέσης. Η ύπαρξη του προσόντος δεν παραγνωρίζεται αλλά συνεκτιμάται με τα υπόλοιπα στοιχεία κατά την γενική αξιολόγηση των υποψηφίων.

Προσόντα πρόσθετα εκείνων που προβλέπονται από το σχέδιο υπηρεσίας συνιστούν παράγοντα οριακής μόνο σημασίας για διεκδίκηση προαγωγής εκ μέρους του κατόχου τους.

5. Στην υπόθεση Γεωργίου ν. Δημοκρατίας (1996) 4 Α.Α.Δ. 1578, στην οποία παραπέμπουν οι αιτήτριες, το θέμα κατοχής του προσόντος της αγγλικής γλώσσας απασχόλησε μόνο το Διευθυντή χωρίς να υπήρχε οποιαδήποτε αναφορά στο πρακτικό που να δείχνει ότι απασχόλησε και την ΕΔΥ. Η ΕΔΥ μετά από τη συμβουλή βοηθητικού οργάνου, στην προκειμένη περίπτωση του Γενικού Διευθυντή, πως ορισμένοι από τους υποψήφιους για τις θέσεις δεν κατέχουν το προσόν της "πολύ καλής γνώσης της αγγλικής γλώσσας" προχώρησε και η ίδια σε περαιτέρω έρευνα.

Στην προκειμένη περίπτωση όλες οι ενδιαφερόμενες έχουν φοιτήσει σε αγγλικά ιδρύματα και είναι εγγεγραμμένες νοσοκόμες στο Ηνωμένο Βασίλειο εκτός από μία ενδιαφερόμενη. Ωστόσο, οι αιτήτριες δεν προβάλλουν συγκεκριμένο ισχυρισμό ότι η εν λόγω ενδιαφερόμενη δεν κατέχει αυτό το προσόν. Εν πάση περιπτώσει δεν φαίνεται να προκύπτει πως οι αιτήτριες έχουν επηρεαστεί με οποιοδήποτε τρόπο εφόσον κρίθηκε από την ΕΔΥ ότι τόσο οι ίδιες (οι αιτήτριες) όσο και τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα είναι κάτοχοι του προσόντος της "πολύ καλής γνώσης της αγγλικής γλώσσας". Εφόσον έτσι έχουν τα πράγματα οι αιτήτριες δεν νομιμοποιούνται να εγείρουν αυτό τον ισχυρισμό καθότι στερούνται εννόμου συμφέροντος.

6. Ανατρέχοντας στους προσωπικούς φακέλους των πιο πάνω υποψηφίων διαπιστώνεται ότι οι ανωτέρω υποψήφιες είναι κάτοχοι θέσεων με διαφορετικούς μισθοδοτικούς όρους. Για να υπολογιστεί η αρχαιότητα τους θα πρέπει να εφαρμοστεί το Άρθρο 49(4) του Νόμου, σύμφωνα με το οποίο "Η αρχαιότητα μεταξύ υπαλλήλων που κατέχουν θέσεις με διαφορετικούς μισθοδοτικούς όρους κρίνεται σύμφωνα με τους μισθοδοτικούς όρους των αντίστοιχων θέσεων." Με βάση το Άρθρο αυτό του Νόμου διαπιστώνεται ότι πράγματι η αιτήτρια υπερέχει σε αρχαιότητα έναντι των τριών (3) ανωτέρω ενδιαφερομένων κατά 6 χρόνια και συνακόλουθα το Δικαστήριο αποφαίνεται ότι δεν τίθεται θέμα η αρχαιότητα αυτή να είναι "απομακρυσμένη" όπως έτσι χαρακτηρίστηκε από την ΕΔΥ.

Κατά την κρίση του Δικαστηρίου η πλάνη της ΕΔΥ καθόσον αφορά το θέμα της αρχαιότητας της συγκεκριμένης αιτήτριας έναντι τριών ενδιαφερομένων είναι πρόδηλη αλλά και ουσιώδης.

Θέμα αρχαιότητας τίθεται και στην περίπτωση της αιτήτριας στην προσφυγή αρ. 104/96. Η διαφορά των δύο χρόνων η οποία υπάρχει υπέρ της αιτήτριας δεν είναι αρκετή να ανατρέψει την κατάσταση πραγμάτων που δημιούργησε η επίδικη απόφαση. Η διαφορά εύλογα θα μπορούσε να οδηγήσει την ΕΔΥ στο χαρακτηρισμό της αρχαιότητας ως "απομακρυσμένης" και εν πάση περιπτώσει δεν μπορεί να γίνεται λόγος για ουσιώδη πλάνη.

7. Η αιτήτρια Γεωργίου ισχυρίζεται ότι η ΕΔΥ πλανήθηκε ως προς τα προσόντα της γιατί στον επισυνημμένο στην ένσταση πίνακα (παράρτημα 9) δεν αναφέρονται δύο από τα προσόντα της. Ο ισχυρισμός της αιτήτριας Γεωργίου δεν ευσταθεί. Στον πίνακα (Παράρτημα 9) στη στήλη με την επικεφαλίδα "Άλλα προσόντα" γίνεται παραπομπή στον προσωπικό φάκελο της αιτήτριας (Π .Φ. 13248). Η πρόσθεση των ακαδημαϊκών προσόντων της αιτήτριας στον πίνακα είναι ενδεικτική εφόσον όλα τα ακαδημαϊκά προσόντα της εντοπίζονται στον προσωπικό της φάκελο, (Βλ. ερυθρά 52 και 53 του φακέλου) τον οποίο μελέτησαν τόσο ο Διευθυντής προτού δώσει τις συστάσεις όσο και η ΕΔΥ προτού καταλήξει στην επίδικη απόφαση.

8. Για τους πιό πάνω λόγους το Δικαστήριο καταλήγει ότι:

(α) Οι προσφυγές 18/96 και 104/96 απορρίπτονται με έξοδα εναντίον των αιτητριών τα οποία να υπολογισθούν από τον Πρωτοκολλητή και να εγκριθούν από το δικαστήριο.

(β) Η προσφυγή 36/96 επιτυγχάνει έναντι των ενδιαφερομένων μερών Ανδρούλλα Κυθραιώτη, Ανδρεανή Κουάλη και Ήβη Παπαδοπούλου μόνο, με έξοδα υπέρ της αιτήτριας. Τα έξοδα να υπολογισθούν από τον Πρωτοκολλητή και να εγκριθούν από το δικαστήριο. Η επίδικη απόφαση στην ίδια προσφυγή σε ότι αφορά τα ενδ. μέρη Ελένη Κάιζερ και Ελένη Νεάρχου επικυρώνεται βάσει του Άρθρου 146.4(α) του Συντάγματος.

Διαταγή ως ανωτέρω.

Αναφερόμενες υποθέσεις:

Γεωργιάδου ν. ΕΔΥ (1990) 3 Α.Α.Δ. 2480,

Γενακρίτου κ.ά. ν. ΕΕΥ (1992) 4 Α.Α.Δ. 2346,

Στυλιανού κ.ά. ν. Δημοκρατίας και Άλλου (1994) 3 Α.Α.Δ. 387,

Republic v. Roussos (1987) 3 C.L.R. 1217,

Ζαπίτης κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 1098,

Δημοκρατία ν. Παπαμιχαήλ (1989) 3 Α.Α.Δ. 823,

Δημοκρατία ν. Κουκκουρή κ.ά. (1993) 3 Α.Α.Δ. 598,

Γεωργίου ν. Δημοκρατίας, Προσφυγή Αρ. 111/95, ημερ. 11.6.96,

Βαρέλλιας κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1993) 4 Α.Α.Δ. 3032,

Χατζηκυριάκου ν. Δημοκρατίας (1996) 3 Α.Α.Δ. 261,

Παπαδόπουλος ν. Οργανισμού Χρηματοδοτήσεως Στέγης κ.ά. (1997) 4 Α.Α.Δ. 1233.

Σταυρινίδης ν. Δημοκρατίας (1997) 3 Α.Α.Δ. 53.

Προσφυγές.

Προσφυγές με τις οποίες προσβάλλεται η απόφαση για το διορισμό των ενδιαφερομένων μερών στη θέση πρώτης Νοσηλευτικής Λειτουργού αντί των αιτητριών.

Α. Σ. Αγγελίδης, για τις Αιτήτριες.

Α. Βασιλειάδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.

Cur. adv. vult.

ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (ΕΔΥ) στις 6.10.1995 επέλεξε οκτώ υποψήφιες για την πλήρωση ισάριθμων κενών θέσεων πρώτης Νοσηλευτικής Λειτουργού. Οι επιλεγείσες αποδέχθηκαν την προσφορά και η Διοικητική πράξη της προαγωγής δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας την 1.12.1995 (αρ. γνωστοποίησης 3020).

Με τις τρεις αυτές χωριστές προσφυγές που συνεκδικάσθηκαν λόγω ταυτότητας αντικειμένου, οι αιτήτριες προσβάλλουν την προαγωγή των έξι ενδιαφερομένων μερών.

Συγκεκριμένα οι αιτήτριες στην προσφυγή 18/96 προσβάλλουν την προαγωγή της Ανδρεανής Κουάλη, Ανδρούλλας Κυθραιώτη, Ήβης Παπαδοπούλου και Ελένης Κάϊζερ.

Η αιτήτρια στην προσφυγή 36/96 προσβάλλει την προαγωγή όλων των πιο πάνω ενδιαφερομένων προσώπων καθώς και εκείνη της Ελένης Νεάρχου.

Η αιτήτρια στην προσφυγή 104/96 προσβάλλει την προαγωγή όλων των ενδιαφερομένων προσώπων.

Η θέση Πρώτης Νοσηλευτικής Λειτουργού είναι θέση προαγωγής. Βλ. Σχέδιο Υπηρεσίας Ε.Ε. Παράρτημα Όγδοο, Αρ. 2842/10.12.1993. Η διαδικασία πλήρωσης της θέσης διέπεται από το άρθρο 35 του περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου του 1990 (Νόμος 1/90).

Τα απαιτούμενα από το νόμο προσόντα για την πλήρωση της θέσης είναι:

(α) Τριετής τουλάχιστον υπηρεσία στη θέση Ανώτερου Νοσηλευτικού Λειτουργού ή/και την προηγούμενη θέση Αδελφής/Ανώτερου Νοσοκόμου.

(β) Ακεραιότητα χαρακτήρα, διοικητική και οργανωτική ικανότητα, υπευθυνότητα, πρωτοβουλία και ευθυκρισία.

(γ) Πολύ καλή γνώση της Ελληνικής και της Αγγλικής γλώσσας.

Η ΕΔΥ στη συνεδρίασή της που πραγματοποιήθηκε στις 6.10.1995 (Θέμα Β.(2)(9) των πρακτικών) - (Παράρτημα 7 στην Ένσταση) - επιλήφθηκε του θέματος της πλήρωσης των υπό αναφορά οκτώ κενών θέσεων Πρώτης Νοσηλευτικής Λειτουργού. Στη συνεδρίαση ήταν παρών και ο Διευθυντής Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας κ. Αχιλλέας Πατζηνάκος, ως προϊστάμενος του τμήματος για να δώσει συστάσεις σύμφωνα με το άρθρο 35(4) του Νόμου.

Ο Διευθυντής δίνοντας τις συστάσεις του ανέφερε ότι μελέτησε τους προσωπικούς και υπηρεσιακούς φακέλους όλων των προσοντούχων υποψηφίων και ότι είχε διαβουλευθεί με Ανώτερους Λειτουργούς του Υπουργείου, οι οποίοι προϊσταντο των υποψηφίων κατά την άσκηση των καθηκόντων τους και έχουν πολύ καλή γνώση της εργασίας και του ενδιαφέροντος τους καθώς και των ικανοτήτων τους να ανταποκριθούν στα καθήκοντα της υπό πλήρωση θέσης. Ο Διευθυντής ανέφερε ότι έλαβε επίσης υπόψη και τα νομολογημένα κριτήρια στο σύνολό τους και συνεκτιμώντας όπως ανέφερε, όλα τα ενώπιόν του στοιχεία συνέστησε για προαγωγή οκτώ υποψήφιες, μεταξύ των οποίων και τα έξι ενδιαφερόμενα πρόσωπα ήτοι: Ελένη Νεάρχου, Φρειδερίκη Παπαδοπούλου, Ανδρεανή Κουάλη, Ανδρούλα Κυθραιώτη, Ήβη Παπαδοπούλου και Ελένη Κάιζερ.

Το ενδιαφέρον των υποψηφίων για την υπηρεσία, η αφοσίωση τους στο καθήκον, η πρωτοβουλία, η ικανότητα τους για οργάνωση και συντονισμό, η υπομονή και επιμονή στην εργασία τους ήταν στοιχεία που λήφθηκαν επίσης υπόψη από τον Διευθυντή καθώς ο ίδιος ανέφερε στην ΕΔΥ. Ωσαύτως ο Διευθυντής ανέφερε ότι έλαβε ακόμα υπόψη πως μέσα από την πρακτική πείρα, την προσφορά και τις ικανότητές τους οι συστηθείσες θα είναι σε θέση να ανταποκριθούν καλύτερα στην άσκηση των καθηκόντων που συνεπάγεται η υπό πλήρωση θέση, η οποία προϋποθέτει τις αρετές και ιδιότητες που είχε αναφέρει ότι διακρίνουν τις συστηθείσες.

Ωστόσο, ο Διευθυντής επεσήμανε ότι μερικές από τις συστηθείσες δυνατόν να υστερούν σε αρχαιότητα άλλων υποψηφίων που επίσης είναι καλοί λειτουργοί με καλή προσφορά, όμως αυτοί δεν βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο με τις συστηθείσες σε ό,τι αφορά τις αρετές που είχε αναφέρει και που είναι απαραίτητες στον κάτοχο της υπό πλήρωση θέσης.

Ο Διευθυντής, αφού εξήγησε χωριστά τους λόγους για τους οποίους σύστησε την κάθε υποψήφια ανέφερε ότι έλαβε υπόψη πως μερικοί υποψήφιοι που ακολουθούν αυτών (των συστηθεισών) σε αρχαιότητα, έχουν πρόσθετα προσόντα, τα οποία όμως δεν προβλέπονται στο Σχέδιο Υπηρεσίας ως πλεονέκτημα ή πρόσθετο προσόν είναι όμως σχετικά με τα καθήκοντα της υπό πλήρωση θέσης, γι' αυτό τους απέδωσε, όπως ανέφερε, τη δέουσα σημασία σύμφωνα με τη νομολογία.

Μετά την αποχώρηση του Διευθυντή η Επιτροπή ασχολήθηκε με την αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων. Η Επιτροπή εξέτασε τα στοιχεία από το φάκελο πλήρωσης της θέσης καθώς και στοιχεία από τους προσωπικούς φακέλους και τους φακέλους των ετήσιων υπηρεσιακών εκθέσεων των υποψηφίων με έμφαση στα τελευταία χρόνια και όπως συναφώς αναφέρεται, έλαβε υπόψη τις κρίσεις και τις συστάσεις του Γενικού Διευθυντή. Καθόσον αφορά τα προσόντα των υποψηφίων η Επιτροπή έλαβε υπόψη ότι υπήρχαν υποψήφιες με προσόντα τόσο στη Νοσηλευτική όσο και στη Μαιευτική καθώς και με μετεκπαιδεύσεις σε κλάδους της Νοσηλευτικής ή της Νοσηλευτικής Διοίκησης, τα οποία αν και δεν απαιτούνται από το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης ούτε αποτελούν πλεονέκτημα ή πρόσθετο προσόν είναι σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης γι' αυτό απέδωσε όπως αναφέρεται "τη δέουσα βαρύτητα σύμφωνα με τη νομολογία".

Τέλος αναφέρεται ότι η ΕΔΥ αφού συνεκτίμησε όλα τα στοιχεία που είχε ενώπιόν της και με βάση τα καθιερωμένα κριτήρια στο σύνολό τους - αξία, προσόντα, αρχαιότητα - υιοθέτησε τις συστάσεις και αιτιολογικά του Διευθυντή και έκρινε ότι τα έξι ενδιαφερόμενα πρόσωπα καθώς και οι άλλες δύο συστηθείσες υπερείχαν των άλλων υποψηφίων και συνακόλουθα τις επέλεξε ως τις πιο κατάλληλες και αποφάσισε να τους προσφέρει προαγωγή στην επίδικη θέση.

Οι αιτήτριες επικαλούνται τους πιο κάτω λόγους για να επιτύχουν ακύρωση της επίδικης απόφασης:

(α) Η σύσταση του Διευθυντή είναι αναιτιολόγητη κατά παράβαση του άρθρου 35(4) του Νόμου 1/90.

(β) Η απόφαση της ΕΔΥ πάσχει νομικά λόγω έλλειψης δέουσας έρευνας. Η ΕΔΥ δεν προέβη στη διεξαγωγή δέουσας έρευνας για να διαπιστώσει ποίοι από τους υποψηφίους κατέχουν το απαιτούμενο από το σχέδιο υπηρεσίας της θέσης προσόν "Πολύ καλή γνώση της Αγγλικής γλώσσας".

(γ) Η επίδικη απόφαση είναι αναιτιολόγητη.

(δ) Η αιτήτρια στην προσφυγή 36/96 διατείνεται ότι η ΕΔΥ και ο Διευθυντής πλανήθηκαν ως προς τα ακαδημαϊκά της προσόντα.

(1) Αναιτιολόγητη σύσταση του Διευθυντή.

Οι αιτήτριες προβάλλουν τον ισχυρισμό ότι η σύσταση του Διευθυντή προς την ΕΔΥ είναι αναιτιολόγητη και υποστηρίζουν προς τούτο ότι ο Διευθυντής ενώ είχε δηλώσει ενώπιον της ΕΔΥ ότι διαβουλεύθηκε με ανώτερους λειτουργούς του Υπουργείου οι οποίοι προϊσταντο των νοσηλευτικών λειτουργών εντούτοις δεν αποκάλυψε το περιεχόμενο των διαβουλεύσεων του ούτε ανέφερε πότε έγιναν ή με ποιους έγιναν και με πόσους έγιναν οι εν λόγω διαβουλεύσεις ή κατά πόσον αυτές έγιναν ομαδικά ή ξεχωριστά. Ο ισχυρισμός των αιτητριών καθόσον αφορά τη συγκεκριμένη αυτή πτυχή του θέματος δεν ευσταθεί. Σύμφωνα με τη νομολογία απαιτείται η καταγραφή στα πρακτικά της ΕΔΥ των συστάσεων προϊσταμένου τμήματος οι οποίες αποτελούν σοβαρό στοιχείο κρίσης υποκείμενες στον δικαστικό έλεγχο. Όμως δεν απαιτείται καταγραφή των απόψεων που άκουσε ο προϊστάμενος του τμήματος από άλλους λειτουργούς για να καταλήξει στη δική του κρίση. Ο τρόπος που ο προϊστάμενος τμήματος αξιολογεί τις απόψεις των λειτουργών που συμβουλεύεται αναφορικά με την κρίση τους για συναδέλφους τους δεν ελέγχεται δικαστικά. Βλ. Κατερίνα Γεωργιάδου ν. ΕΔΥ (1990) 3 A.A.Δ. 2480.

Οι αιτήτριες εισηγούνται επίσης ότι η σύσταση του Διευθυντή είναι αναιτιολόγητη επειδή ο Διευθυντής στηρίχθηκε αποσπασματικά στους επιμέρους χαρακτηρισμούς των υπηρεσιακών εκθέσεων των ενδιαφερομένων και τους πρόβαλε ως αυτοτελείς λόγους αιτιολογίας της επιλογής του. Υποστηρίζουν προς τούτο πως το γεγονός ότι ο Διευθυντής έλαβε υπόψη του "το ενδιαφέρον των υποψηφίων για την υπηρεσία, την αφοσίωση τους στο καθήκον, την πρωτοβουλία, τις ικανότητες τους για οργάνωση και συντονισμό" δεν αποτελεί αιτιολογία της επιλογής επειδή οι εν λόγω χαρακτηρισμοί είναι μόνο στοιχεία κρίσης των υπηρεσιακών τους εκθέσεων. Στην υπόθεση Γενακρίτου κ.ά. ν. ΕΕΥ (1992) 4 A.A.Δ. 2346, την οποία επικαλούνται οι αιτήτριες φαίνεται ότι ο Διευθυντής δίδοντας τις συστάσεις του στηρίχθηκε αποκλειστικά σε στοιχεία που προέκυπταν από τους φακέλους των συστηθέντων τα οποία ήταν ήδη ενώπιον της Επιτροπής και δεν υπήρχε τίποτε το επιπρόσθετο. Στην προκειμένη περίπτωση τα πράγματα είναι διαφορετικά. Ο Διευθυντής δίδοντας τις συστάσεις του ανέφερε ότι έλαβε υπόψη του και κάποια άλλα στοιχεία τα οποία και εξειδίκευσε. Συγκεκριμένα ανέφερε:

"Προβαίνοντας στις συστάσεις μου έλαβα υπόψη το ενδιαφέρον των υποψηφίων για την υπηρεσία, την αφοσίωση τους στο καθήκον, την πρωτοβουλία, τις ικανότητες τους για οργάνωση και συντονισμό, την υπομονή και επιμονή στην εργασία τους, ιδιότητες και στοιχεία στα οποία οι συστηθείσες υπερέχουν των λοιπών υποψηφίων. Έλαβα επίσης υπόψη ότι μέσα από την πρακτική πείρα, την προσφορά και τις ικανότητες τους οι συστηθείσες θα είναι σε θέση να ανταποκριθούν καλύτερα στην άσκηση των καθηκόντων της υπό πλήρωση θέσης, η οποία προϋποθέτει τις αρετές και τις ιδιότητες τις οποίες έχω αναφέρει."

Τα πιο πάνω στοιχεία προσμέτρησαν στη διαμόρφωση της κρίσης του Διευθυντή και των συστάσεων του προς την ΕΔΥ. Πρόκειται για στοιχεία σχετικά με το θέμα της κρίσης των υποψηφίων για την επιλογή του καταλληλότερου για την άσκηση των απαιτουμένων από το σχέδιο υπηρεσίας καθηκόντων. Εξάλλου, όπως έχει νομολογηθεί, η σύσταση δεν αποσκοπεί στην αποτίμηση της σταδιοδρομίας των υποψηφίων, αλλά αποτελεί την έκφραση γνώμης του Διευθυντή ως προς το ποιος από τους υποψηφίους συγκεντρώνει τις περισσότερες ικανότητες και ιδιότητες που απαιτούν τα καθήκοντα της συγκεκριμένης θέσης που θα πληρωθεί. Βλ. Στυλιανού και Άλλος ν. Δημοκρατίας και Άλλος (1994) 3 Α.Α.Δ. 387, στη σελίδα 399.

Η σύσταση του Διευθυντή στηρίχθηκε εν προκειμένω σε ένα ευρύ φάσμα στοιχείων πέραν εκείνων που αναφέρονται στο πρακτικό της ΕΔΥ με ημερομηνία ταυτόσημη εκείνης που λήφθηκε η επίδικη απόφαση. Πρόκειται για στοιχεία που ορθά λήφθηκαν υπόψη και που βοήθησαν τον Διευθυντή να διαμορφώσει καλύτερα την κρίση του για την επιλογή των καταλληλότερων υποψηφίων για την πλήρωση της συγκεκριμένης θέσης.

Οι αιτήτριες ισχυρίζονται ακόμα ότι η σύσταση του Διευθυντή είναι αναιτιολόγητη επειδή ο Διευθυντής παρέλειψε να δώσει ειδική αιτιολογία καθόσον αφορά την παραγνώριση της αρχαιότητας των αιτητριών έναντι των ενδιαφερομένων με τις οποίες οι αιτήτριες είναι κατά τα άλλα, ίσης περίπου αξίας. Ο καθ' ου η αίτηση υποστηρίζει εν προκειμένω ότι πρόκειται για "απομακρυσμένη αρχαιότητα" εφόσον αναφέρεται σε θέση "Κατώτερης Αδελφής Νοσοκόμου" η οποία ήταν η προηγούμενη της θέσης στις 15.4.71 και ως εκ τούτου είναι χωρίς οποιαδήποτε σπουδαιότητα. Ακόμη, εισηγούνται, και στην περίπτωση που οι αιτήτριες είναι αρχαιότερες έναντι ορισμένων από τις ενδιαφερόμενες και επιλέγησαν οι ενδιαφερόμενες, αυτό επεξηγείται αναλυτικά στην επίδικη απόφαση από το Διευθυντή.

Στην προκειμένη περίπτωση η αρχαιότητα για την οποία γίνεται λόγος δεν μπορεί να θεωρηθεί ως "απομακρυσμένη αρχαιότητα" όπως υποστηρίζεται από τον καθ' ου η αίτηση αλλά αυτή αναφέρεται στην αμέσως προηγούμενη θέση δηλαδή αυτή της "Κατώτερης Αδελφής Νοσοκόμου" η οποία έκτοτε μετονομάστηκε δύο φορές.

Αναφορικά με τις δύο αιτήτριες στην προσφυγή με αριθμό 18/96 προκύπτει από τον επισυνημμένο πίνακα του φακέλου της υπόθεσης ότι η ημερομηνία διορισμού στην προηγούμενη θέση είναι η 15.4.1971 η οποία είναι κοινή. Γίνεται ισχυρισμός ότι η υπεροχή τους στην αρχαιότητα συνίσταται στα περισσότερα χρόνια υπηρεσίας στο τμήμα (1-2 χρόνια). Στην προσφυγή με αριθμό 36/96 η αιτήτρια έχει αρχαιότητα έναντι της ενδιαφερομένης Κάιζερ σχεδόν τρία χρόνια ενώ έναντι της Κυθραιώτη, της Παπαδοπούλου και Κουάλη σχεδόν έξι χρόνια. Σχετικά με την αιτήτρια στην προσφυγή 104/96 αυτή υπερέχει σε αρχαιότητα κατά δύο περίπου χρόνια έναντι των ενδιαφερομένων Κυθραιώτη, Παπαδοπούλου και Κουάλη σε προηγούμενη θέση.

"Ανάμεσα στις υποψήφιες που έχω συστήσει μερικές δυνατόν να υστερούν σε αρχαιότητα άλλων υποψηφίων που επίσης είναι καλοί λειτουργοί, με καλή προσφορά, όμως αυτοί δεν βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο με τις συστηθείσες σ' ότι αφορά τις αρετές που έχω αναφέρει πιο πάνω και οι οποίες είναι απαραίτητες στον κάτοχο της υπό πλήρωση θέσης."

Η αρχαιότητα είναι στοιχείο που λαμβάνεται υπόψη μαζί με τα υπόλοιπα χωρίς να αποτελεί αφ' εαυτού τον καθοριστικό παράγοντα στην αξιολόγηση του υποψηφίου. Βλ. αποφάσεις Ολομέλειας, Republic v. Roussos (1987) 3 C.L.R. 1217 και Μίκης Ζαπίτης και Άλλος ν. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 1098.

Τέλος οι αιτήτριες προβάλλουν τον ισχυρισμό ότι η σύσταση του Διευθυντή είναι αναιτιολόγητη και για ό,τι αφορά το θέμα των ακαδημαϊκών προσόντων. Ενώ υπερτερούν όπως διατείνονται στα προσόντα έναντι των ενδιαφερομένων ισχυρίζονται ότι ο Διευθυντής δεν αιτιολογεί στη σύσταση του τους λόγους για τους οποίους παραγνωρίστηκαν τα δικά τους πρόσθετα προσόντα.

Συγκεκριμένα οι αιτήτριες στην προσφυγή με αριθμό 18/96 ισχυρίζονται ότι υπερτερούν στα προσόντα έναντι της ενδιαφερομένης Η. Παπαδοπούλου και ότι είναι ισάξιες με τις άλλες ενδιαφερόμενες. Οι εν λόγω αιτήτριες προσδιορίζουν την υπεροχή τους στον τίτλο της Μαιευτικής που αυτές κατέχουν ενώ δεν κατέχουν οι πιο πάνω ενδιαφερόμενες.

Η αιτήτρια στην προσφυγή 36/96 ισχυρίζεται ότι υπερέχει έναντι όλων των άλλων ενδιαφερομένων προσώπων επειδή έτυχε μετεκπαίδευσης στους τομείς της Μαιευτικής και Παιδιατρικής και παρακαλούθησε κύκλο σπουδών στη Νοσηλευτική Διοίκηση.

Η αιτήτρια στην προσφυγή 104/96 ισχυρίζεται ότι είναι ισοδύναμη στα προσόντα με τις ενδιαφερόμενες.

Οι αιτήτριες και οι ενδιαφερόμενες είναι όλες κάτοχοι των προσόντων που απαιτούνται από το σχέδιο υπηρεσίας. Η μερική υπεροχή την οποία επικαλούνται οι αιτήτριες στις προσφυγές 18/96 και 36/96 έναντι ορισμένων από τις ενδιαφερόμενες αναφέρεται σε προσόντα τα οποία δεν απαιτούνται ως επιπρόσθετα από το σχέδιο υπηρεσίας. Αποτελεί πάγια αρχή ότι προσόν που δεν προβλέπεται από το σχέδιο υπηρεσίας ως πλεονέκτημα αποτελεί στοιχείο που λαμβάνεται υπόψη στην εκτίμηση της ικανότητας του υποψηφίου για την καλύτερη εκτέλεση των καθηκόντων της θέσης. Η ύπαρξη του προσόντος δεν παραγνωρίζεται αλλά συνεκτιμάται με τα υπόλοιπα στοιχεία κατά την γενική αξιολόγηση των υποψηφίων. Βλ. Δημοκρατία ν. Παπαμιχαήλ (1989) 3 A.A.Δ. 823.

Προσόντα πρόσθετα εκείνων που προβλέπονται από το σχέδιο υπηρεσίας συνιστούν παράγοντα οριακής μόνο σημασίας για διεκδίκηση προαγωγής εκ μέρους του κατόχου τους. Βλ. Δημοκρατία ν. Κουκκουρή κ.ά. (1993) 3 Α.Α.Δ. 598, στη σελίδα 609.

Για τους λόγους που αναλυτικά έχουν εκτεθεί καταλήγω στο συμπέρασμα ότι η σύσταση του Διευθυντή ήταν αιτιολογημένη.

2. Η απόφαση της ΕΔΥ πάσχει νομικά λόγω έλλειψης δέουσας έρευνας.

Οι αιτήτριες προβάλλουν τον ισχυρισμό ότι η ΕΔΥ δεν προέβη στη διεξαγωγή οποιασδήποτε έρευνας για να διαπιστώσει ποίοι από τους υποψηφίους κατέχουν το απαιτούμενο από το σχέδιο υπηρεσίας της θέσης προσόν "πολύ καλή γνώση της αγγλικής γλώσσας" και ότι απλά ζήτησε από το Διευθυντή που δεν είναι το αρμόδιο όργανο να αποφασίσει γι' αυτό το θέμα.

Στην υπόθεση Κάτια Γεωργίου ν. Δημοκρατίας, Προσφυγή Αρ. 111/95, ημερ. 11.6.96, στην οποία παραπέμπουν οι αιτήτριες, το θέμα κατοχής του προσόντος της αγγλικής γλώσσας απασχόλησε μόνο το Διευθυντή χωρίς να υπήρχε οποιαδήποτε αναφορά στο πρακτικό που να δείχνει ότι απασχόλησε και την ΕΔΥ. Στην προκειμένη περίπτωση το θέμα απασχόλησε και την ΕΔΥ. Αυτό προκύπτει από τα παραρτήματα 7 και 10 στην ένσταση. Η ΕΔΥ μετά από αναφορά του Διευθυντή ότι από τις 101 υποψήφιες για την πλήρωση της υπό συζήτηση θέσης μόνο οκτώ δεν κατέχουν το προσόν της αγγλικής γλώσσας η ΕΔΥ προέβη στη διεξαγωγή έρευνας ως προς τα στοιχεία που είχαν οι εν λόγω οκτώ υποψήφιες σχετικά με αυτό το προσόν. Καθίσταται εμφανές από τα πιο πάνω στοιχεία όπως αυτά φαίνονται στα παραρτήματα 7 και 10 ότι η ΕΔΥ μετά από τη συμβουλή βοηθητικού οργάνου, στην προκειμένη περίπτωση του Γενικού Διευθυντή, πως ορισμένοι από τους υποψήφιους για τις θέσεις δεν κατέχουν το προσόν της "πολύ καλής γνώσης της αγγλικής γλώσσας" προχώρησε και η ίδια σε περαιτέρω έρευνα.

Στην προκειμένη περίπτωση όλες οι ενδιαφερόμενες έχουν φοιτήσει σε αγγλικά ιδρύματα και είναι εγγεγραμμένες νοσοκόμες στο Ηνωμένο Βασίλειο εκτός από την Κουάλη Ανδρεανή. Ωστόσο, οι αιτήτριες δεν προβάλλουν συγκεκριμένο ισχυρισμό ότι η εν λόγω ενδιαφερόμενη Κουάλη Ανδρεανή δεν κατέχει αυτό το προσόν. Εν πάση περιπτώσει δεν φαίνεται να προκύπτει πως οι αιτήτριες έχουν επηρεαστεί με οποιοδήποτε τρόπο εφόσον κρίθηκε από την ΕΔΥ ότι τόσο οι ίδιες (οι αιτήτριες) όσο και τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα είναι κάτοχοι του προσόντος της "πολύ καλής γνώσης της αγγλικής γλώσσας". Εφόσον έτσι έχουν τα πράγματα οι αιτήτριες δεν νομιμοποιούνται να εγείρουν αυτό τον ισχυρισμό καθότι στερούνται εννόμου συμφέροντος. Βλ. Θωμάς Βαρέλλιας κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1993) 4 Α.Α.Δ. 3032, Αριστόδημος Χ" Κυριάκου ν. Δημοκρατίας (1996) 3 Α.Α.Δ. 261 και Στέλιος Παπαδόπουλος ν. Οργανισμού Χρηματοδοτήσεως Στέγης κ.ά. (1997) 4 Α.Α.Δ. 1233.

3. Η επίδικη απόφαση είναι αναιτιολόγητη.

Οι αιτήτριες εισηγούνται ότι η επίδικη απόφαση είναι αναιτιολόγητη. Στηρίζουν την εισήγησή τους στο γεγονός ότι η ΕΔΥ παραγνώρισε την αρχαιότητα τους έναντι των ενδιαφερομένων μερών κρίνοντας την ως απομακρυσμένη και ότι στηρίχτηκε στην πάσχουσα σύσταση του Διευθυντή. Οι αιτήτριες διατείνονται ότι η θεώρηση της αρχαιότητας τους από την ΕΔΥ ως απομακρυσμένη οδηγεί σε πλάνη με αποτέλεσμα να καθιστά την απόφαση τρωτή και υποκείμενη σε ακύρωση. Η επίδικη απόφαση κρίνεται ως αιτιολογημένη κατά την έκταση που αυτή αφορά όλες τις αιτήτριες εκτός από την αιτήτρια στην προσφυγή 36/96 Κατίνα Γεωργίου για την οποία θα γίνει ειδική αναφορά. Καθόσον αφορά τις άλλες αιτήτριες το εκτενές πρακτικό ημερομηνίας 6.10.1995 (σελ. 37-38) παρέχει σαφή ένδειξη του τρόπου με τον οποίο η ΕΔΥ αντίκρυσε και πραγματεύθηκε όλα τα συναφή με την προαγωγή τους θέματα παρέχοντας ταυτόχρονα και την αιτιολογία η οποία χρειάζεται έτσι ώστε να καθίσταται δυνατός ο δικαστικός έλεγχος.

Επανέρχομαι τώρα στην αιτήτρια Κατίνα Γεωργίου (προσφυγή 36/96), η αρχαιότητα της οποίας κρίθηκε από την ΕΔΥ ως "απομακρυσμένη" έναντι των ενδιαφερομένων. Κατά την κρίση μου η αρχαιότητα της Γεωργίου δεν μπορεί να κριθεί ως "απομακρυσμένη" έναντι ορισμένων εκ των ενδιαφερομένων, συγκεκριμένα των Κυθραιώτη, Κουάλη και Παπαδοπούλου. Αυτό προκύπτει από τη συγκριτική εξέταση των στοιχείων που περιέχει ο πίνακας ο οποίος επισυνάπτεται στην ένσταση. Στον πίνακα γίνεται αναφορά στις θέσεις που κατείχαν οι ενδιαφερόμενες πριν από την προαγωγή τους. Η αιτήτρια προάχθηκε από τη θέση "Κατώτερη Αδελφή Νοσοκόμος" στη θέση "Αδελφή Νοσοκόμος" την 1.8.77. θέση την οποία κατέχει και σήμερα, με τη διαφορά ότι άλλαξε ο τίτλος της από 1.1.92 σε "Ανώτερο/η Νοσηλευτικό Λειτουργό."

Οι ενδιαφερόμενες Κυθραιώτη, Κουάλη και Παπαδοπούλου διορίστηκαν στη θέση "Κατώτερη Αδελφή Νοσοκόμος" στις 15.4.71. Θέση την οποία κατείχαν πριν την προαγωγή τους στις υπό συζήτηση κενές θέσεις.

Ανατρέχοντας στους προσωπικούς φακέλους των πιο πάνω υποψηφίων διαπιστώνω ότι οι ανωτέρω υποψήφιες είναι κάτοχοι θέσεων με διαφορετικούς μισθοδοτικούς όρους. Για να υπολογιστεί η αρχαιότητα τους θα πρέπει να εφαρμοστεί το άρθρο 49(4) του Νόμου, σύμφωνα με το οποίο "Η αρχαιότητα μεταξύ υπαλλήλων που κατέχουν θέσεις με διαφορετικούς μισθοδοτικούς όρους κρίνεται σύμφωνα με τους μισθοδοτικούς όρους των αντίστοιχων θέσεων." Με βάση το άρθρο αυτό του Νόμου διαπιστώνω ότι πράγματι η αιτήτρια υπερέχει σε αρχαιότητα έναντι των τριών (3) ανωτέρω ενδιαφερομένων κατά 6 χρόνια και συνακόλουθα αποφαίνομαι ότι δεν τίθεται θέμα η αρχαιότητα αυτή να είναι "απομακρυσμένη" όπως έτσι χαρακτηρίστηκε από την ΕΔΥ.

Η διαφορά αρχαιότητας έξι ετών η οποία εντοπίζεται ότι υπάρχει μεταξύ της αιτήτριας Γεωργίου από τη μια και των ενδιαφερομένων αυτών μερών από την άλλη, δημιουργεί μια άλλη διάσταση στην αντίκρυση του θέματος της αρχαιότητας της αιτήτριας. Κατά την κρίση μου η διαφορά αρχαιότητας των έξι ετών η οποία υπάρχει και η οποία είναι σημαντική ως στοιχείο σύγκρισης που προσμετρά στην προαγωγή αν δεν κρινόταν από την ΕΔΥ ως "απομακρυσμένη" και κρινόταν το θέμα με τις σωστές διαστάσεις ενδεχομένως τα πράγματα να ήταν διαφορετικά. Το πιο κάτω απόσπασμα από το πρακτικό της ΕΔΥ καταδείχνει την εκτίμηση που απέδοσε η ΕΔΥ στο συγκεκριμένο στοιχείο της αρχαιότητας.

"Συγκεκριμένα, η αρχαιότητα της Γεωργίου έναντι της Πογιατζή είναι οριακή γιατί αφορά στην προηγούμενη θέση και ανάγεται στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Έναντι της Κάιζερ η κατά τρία σχεδόν χρόνια αρχαιότητα της Γεωργίου είναι και πάλιν απομακρυσμένη (1977-1980). Έναντι των Κυθραιώτη, Παπαδοπούλου και Κουάλη η Γεωργίου προηγείται σε αρχαιότητα στην παρούσα θέση κατά έξι χρόνια (1971-1977), είναι όμως και πάλιν απομακρυσμένη."

Κατά την κρίση μου η πλάνη της ΕΔΥ καθόσον αφορά το θέμα της αρχαιότητας της αιτήτριας Γεωργίου έναντι των ενδιαφερομένων, Κυθραιώτη, Παπαδοπούλου και Κουάλη είναι πρόδηλη αλλά και ουσιώδης. Βλ. Σταυρινίδης ν. Δημοκρατίας (1997) 3 Α.Α.Δ. 53.

Θέμα αρχαιότητας τίθεται και στην περίπτωση της αιτήτριας Κολιού (προσφυγή αρ. 104/96). Η διαφορά των δύο χρόνων η οποία υπάρχει υπέρ της αιτήτριας δεν είναι αρκετή να ανατρέψει την κατάσταση πραγμάτων που δημιούργησε η επίδικη απόφαση. Η διαφορά εύλογα θα μπορούσε να οδηγήσει την ΕΔΥ στο χαρακτηρισμό της αρχαιότητας ως "απομακρυσμένης" και εν πάση περιπτώσει δεν μπορεί να γίνεται λόγος για ουσιώδη πλάνη.

4. Πλάνη της ΕΔΥ ως προς τα ακαδημαϊκά προσόντα της αιτήτριας Γεωργίου προσφυγή αρ. 36/96).

Η αιτήτρια Γεωργίου ισχυρίζεται ότι η ΕΔΥ πλανήθηκε ως προς τα προσόντα της γιατί στον επισυνημμένο στην ένσταση πίνακα (παράρτημα 9) δεν αναφέρονται δύο από τα προσόντα της. Το "πιστοποιητικό ειδίκευσης στην παιδιατρική Νοσηλευτική" το οποίο απέκτησε μετά από διετή κύκλο πανεπιστημιακών σπουδών στην Πανεπιστημιακή Νοσηλευτική Σχολή του Guy's Hospital Λονδίνου (1972-73) και το πιστοποιητικό από το General Nursing Council for England and Wales που αναφέρει ότι ενεγράφη στο Μητρώο Νοσοκόμων Αρρώστων Παίδων. Ο ισχυρισμός της αιτήτριας Γεωργίου δεν ευσταθεί. Στον πίνακα (παράρτημα 9) στη στήλη με την επικεφαλίδα "Άλλα προσόντα" γίνεται παραπομπή στον προσωπικό φάκελο της αιτήτριας (Π.Φ. 13248). Η πρόσθεση των ακαδημαϊκών προσόντων της αιτήτριας στον πίνακα είναι ενδεικτική εφόσον όλα τα ακαδημαϊκά προσόντα της εντοπίζονται στον προσωπικό της φάκελο. (Βλ. ερυθρά 52 και 53 του φακέλου) τον οποίο μελέτησαν τόσο ο Διευθυντής προτού δώσει τις συστάσεις όσο και η ΕΔΥ προτού καταλήξει στην επίδικη απόφαση. Αυτό προκύπτει από το πρακτικό που τηρήθηκε κατά τη λήξη της επίδικης απόφασης ημερ. 6.10.95. (Βλ. σελ.33 και 37, παράρτ. 7).

Για τους πιο πάνω λόγους καταλήγω ότι:

(β) Η προσφυγή 36/96 επιτυγχάνει έναντι των ενδιαφερομένων μερών Ανδρούλλα Κυθραιώτη, Ανδρεανή Κουάλη και Ήβη Παπαδοπούλου μόνο, με έξοδα υπέρ της αιτήτριας. Τα έξοδα να υπολογισθούν από τον Πρωτοκολλητή και να εγκριθούν από το δικαστήριο. Η επίδικη απόφαση στην ίδια προσφυγή σε ό,τι αφορά τα ενδ. μέρη Ελένη Κάϊζερ και Ελένη Νεάρχου επικυρώνεται βάσει του Άρθρου 146.4(α) του Συντάγματος.

Διαταγή ως ανωτέρω.

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο

	CyLaw \| Αναφορικά μ'εμάς \| Επικοινωνία