ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Εμφάνιση Αναφορών (Noteup on) - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


(1997) 4 ΑΑΔ 2735

11 Νοεμβρίου, 1997

[ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ/στής]

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 146, 28 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

ΓΕΩΡΓΙΑ Α. ΓΕΩΡΓΙΟΥ,

Αιτήτρια,

ν.

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ

1. ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΕΛΩΝΕΙΟΥ,

2. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ,

Καθ' ων η αίτηση.

(Υπόθεση Αρ. 116/96)

Τελωνειακοί Δασμοί — Ατελής εισαγωγή αυτοκινήτου από επαναπατριζόμενο — Οι προϋποθέσεις του Άρθρου 11(4)(β) του Ν.4(Ι)/95 — Νομολογιακή επεξεργασία της απαίτησης του νόμου για μόνιμη εγκατάσταση στο εξωτερικό — Περιστάσεις μη στοιχειοθέτησης της στην κριθείσα περίπτωση.

Η αιτήτρια προσέβαλε την απόφαση που απέρριψε αίτημα της για παραχώρηση ατέλειας ως προς την εισαγωγή από μέρους της αυτοκινήτου ως επαναπατριζόμενης.

Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:

1. Οι προϋποθέσεις που θέτει το Άρθρο 11(4)(β) για την απόκτηση δικαιώματος τελωνισμού αυτοκινήτου από επαναπατριζόμενους Κυπρίους χωρίς την καταβολή των προβλεπομένων δασμών και φόρων είναι οι εξής:-

(α) Μόνιμη και συνεχής εγκατάσταση στο εξωτερικό κατά την περίοδο των τελευταίων δέκα χρόνων πριν τον επαναπατρισμό,

(β) Επαναπατρισμός, και

(γ) Εισαγωγή του αυτοκινήτου μέσα σε ένα χρόνο από τον επαναπατρισμό.


Δεν αμφισβητείται ότι η αιτήτρια πληρούσε τις υπό (β) και (γ) προϋποθέσεις. Το ερώτημα είναι κατά πόσο πληρούσε και την υπό (α) προϋπόθεση.

2. Ο όρος "μόνιμη εγκατάσταση" και ποια είναι τα στοιχεία που συνθέτουν και αποδεικνύουν τη μόνιμη εγκατάσταση έχει αποτελέσει αντικείμενο σωρείας αποφάσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Σύμφωνα με τις αποφάσεις αυτές για να υπάρξει μόνιμη εγκατάσταση προσώπου σε ένα τόπο είναι απαραίτητο να συντρέχουν δύο στοιχεία: φυσική παρουσία του προσώπου (corpus) και πρόθεση του για μόνιμη εγκατάσταση (animus). To δεύτερο στοιχείο εξάγεται συμπερασματικά με βάση τα γεγονότα και περιστατικά που περιβάλλουν την κάθε υπόθεση.

Έχει, επίσης, νομολογηθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο ότι παίρνοντας την περίπτωση ορισμένων αραβικών χωρών που για κανένα λόγο δεν επιτρέπουν τη μόνιμη παρουσία και εγκατάσταση μη Μωαμεθανών είναι δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να υποστηριχθεί ότι Κύπριος μετανάστης μπορεί να αποκτήσει μόνιμη κατοικία σε μια τέτοια χώρα.

3. Στην περίπτωση της αιτήτριας η υπό εξέταση χρονική περίοδος για την πλήρωση της προϋπόθεσης της συνεχούς δεκαετούς μόνιμης εγκατάστασης στο εξωτερικό, πριν την επανεγκατάστασή της στην Κύπρο, είναι η περίοδος από 30/6/1985 μέχρι την 1/7/1995. Κατά την περίοδο αυτή, η αιτήτρια έζησε τα πρώτα τέσσερα περίπου χρόνια στο Κουβέιτ, χώρα που δεν επιτρέπει τη μόνιμη εγκατάσταση σε μη Μωαμεθανούς. Παρέμεινε με άδεια παραμονής με χρονικούς περιορισμούς και χωρίς δικαίωμα εργασίας. Επίσης, κατά την είσοδο της στον Καναδά, η αιτήτρια δεν εισήλθε ως μετανάστης.

Κάτω από αυτά τα δεδομένα, που αποτέλεσαν το πραγματικό υπόβαθρο πάνω στο οποίο στηρίχθηκε η απόφαση του καθ' ου η αίτηση να απορρίψει το αίτημα της αιτήτριας, έπεται ότι η απόφαση του ήταν εύλογα επιτρεπτή, δεν επλανήθη περί τα πράγματα ή το νόμο ούτε υπερέβη τα ακραία όρια της διακριτικής του εξουσίας. Στην πραγματικότητα, άσκησε τη διακριτική του εξουσία στα πλαίσια του νόμου και ύστερα από ορθή εκτίμηση όλων των στοιχείων που είχε ενώπιόν του.

Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.

Αναφερόμενες υποθέσεις:

Μιχαήλ ν. Δημοκρατίας (1986) 3 Α.Α.Δ. 2067,

Λακαταμίτης ν. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 987r

Μαλακουνίδης ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 3623,

Χριστοφή ν. Δημοκρατίας (1992) 3 Α.Α.Δ. 473.

Προσφυγή.

Προσφυγή με την οποία προσβάλλεται η απόφαση του Διευθυντή Τελωνείου για την απόρριψη του αιτήματος της αιτήτριας για απαλλαγή από την πληρωμή τελωνειακών δασμών και φόρων αναφορικά με μεταχειρισμένο αυτοκίνητο το οποίο εισήξε στην Κύπρο.

Τσερεγκούνη για Μ. Κυπριανού, για την Αιτήτρια.

Δ. Παπαδοπούλου, Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.

Cur. adv. vult.

ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ.: Η αιτήτρια, Κύπρια υπήκοος, γεννήθηκε στη Λεμεσό το 1954. Στις 18/6/1980 αναχώρησε από την Κύπρο για το Κουβέιτ όπου παρέμεινε μέχρι το 1988. Το 1988 εγκατέλειψε το Κουβέιτ για τον Καναδά όπου έζησε μέχρι την 1/7/1995, ημερομηνία κατά την οποία επανήλθε στην Κύπρο για μόνιμη εγκατάσταση.

Το 1983, ενώ βρισκόταν στο Κουβέιτ, τέλεσε καθολικό γάμο με Ιρακινό υπήκοο που εργαζόταν εκεί.

Σύμφωνα με τα κυπριακά της διαβατήρια, από τις 13/4/1985 μέχρι την αναχώρηση της από το Κουβέιτ για τον Καναδά το 1988, είχε άδεια παραμονής με χρονικούς περιορισμούς και χωρίς δικαίωμα εργασίας δεδομένου ότι το Κουβέιτ ανήκει στις χώρες που δεν επιτρέπουν τη μόνιμη εγκατάσταση μη Μωαμεθανών. Κατά την είσοδο της στον Καναδά δεν εισήλθε ως μετανάστης. Το 1993 απέκτησε την καναδική υπηκοότητα και της δόθηκε κανονικό διαβατήριο.

Στις 25/9/1995 η αιτήτρια υπέβαλε αίτημα στον καθ' ου η αίτηση για απαλλαγή από την πληρωμή τελωνειακών δασμών και φόρων αναφορικά με μεταχειρισμένο αυτοκίνητο το οποίο εισήξε στη Δημοκρατία ως Κύπρια που επαναπατρίσθηκε. Η αίτηση στηρίχθηκε στις πρόνοιες του άρθρου 11(4)(β) του Περί Τελωνειακών Δασμών και Φόρων Καταναλώσεως Νόμου του 1995 (Αρ. 4(Ι)/95).

Ο καθ' ου η αίτηση, αφού μελέτησε τα ενώπιόν του στοιχεία, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η αιτήτρια δεν ικανοποιούσε την προϋπόθεση του άρθρου 11(4)(β) που αφορά τη μόνιμη και συνεχή εγκατάστασή της στο εξωτερικό κατά τα τελευταία δέκα χρόνια πριν την επάνοδό της στην Κύπρο για επανεγκατάσταση. Κατόπιν τούτου απέρριψε το αίτημα και κοινοποίησε την απόφασή του στην αιτήτρια με επιστολή ημερομηνίας 27/11/1995.

Η προσφυγή στρέφεται εναντίον της απόφασης αυτής του καθ' ου η αίτηση, Διευθυντή του Τμήματος Τελωνείων.

Οι προϋποθέσεις που θέτει το άρθρο 11(4)(β) για την απόκτηση δικαιώματος τελωνισμού αυτοκινήτου από επαναπατριζόμενους Κυπρίους χωρίς την καταβολή των προβλεπομένων δασμών και φόρων είναι οι εξής:-

(α) Μόνιμη και συνεχής εγκατάσταση στο εξωτερικό κατά την περίοδο των τελευταίων δέκα χρόνων πριν τον επαναπατρισμό,

(β) Επαναπατρισμός, και

(γ) Εισαγωγή του αυτοκινήτου μέσα σε ένα χρόνο από τον επαναπατρισμό.

Δεν αμφισβητείται ότι η αιτήτρια πληρούσε τις υπό (β) και (γ) προϋποθέσεις. Το ερώτημα είναι κατά πόσο πληρούσε και την υπό (α) προϋπόθεση.

Ο όρος "μόνιμη εγκατάσταση" και ποια είναι τα στοιχεία που συνθέτουν και αποδεικνύουν τη μόνιμη εγκατάσταση έχει αποτελέσει αντικείμενο σωρείας αποφάσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου [βλ., μεταξύ άλλων, Μιχαήλ ν. Δημοκρατίας (1986) 3 Α.Α.Δ. 2067, Λακαταμίτης ν. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 987, Μαλακουνίδης ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 3623]. Σύμφωνα με τις αποφάσεις αυτές για να υπάρξει μόνιμη εγκατάσταση προσώπου σε ένα τόπο είναι απαραίτητο να συντρέχουν δύο στοιχεία: φυσική παρουσία του προσώπου (corpus) και πρόθεση του για μόνιμη εγκατάσταση (animus). To δεύτερο στοιχείο εξάγεται συμπερασματικά με βάση τα γεγονότα και περιστατικά που περιβάλλουν την κάθε υπόθεση.

Έχει, επίσης, νομολογηθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο ότι παίρνοντας την περίπτωση ορισμένων αραβικών χωρών που για κανένα λόγο δεν επιτρέπουν τη μόνιμη παρουσία και εγκατάσταση μη Μωαμεθανών είναι δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να υποστηριχθεί ότι Κύπριος μετανάστης μπορεί να αποκτήσει μόνιμη κατοικία σε μια τέτοια χώρα (βλ., Μαλακουνίδης ν. Δημοκρατίας (supra) και Χριστοφή ν. Δημοκρατίας (1992) 3 Α.Α.Δ. 473).

Στην περίπτωση της αιτήτριας η υπό εξέταση χρονική περίοδος για την πλήρωση της προϋπόθεσης της συνεχούς δεκαετούς μόνιμης εγκατάστασης στο εξωτερικό, πριν την επανεγκατάστασή της στην Κύπρο, είναι η περίοδος από 30/6/1985 μέχρι την 1/7/1995. Κατά την περίοδο αυτή, η αιτήτρια έζησε τα πρώτα τέσσερα περίπου χρόνια στο Κουβέιτ, χώρα που δεν επιτρέπει τη μόνιμη εγκατάσταση σε μη Μωαμεθανούς. Παρέμεινε με άδεια παραμονής με χρονικούς περιορισμούς και χωρίς δικαίωμα εργασίας. Επίσης, κατά την είσοδο της στον Καναδά, η αιτήτρια δεν εισήλθε ως μετανάστης.

Κάτω από αυτά τα δεδομένα, που αποτέλεσαν το πραγματικό υπόβαθρο πάνω στο οποίο στηρίχθηκε η απόφαση του καθ' ου η αίτηση να απορρίψει το αίτημα της αιτήτριας, ευρίσκω ότι η απόφαση του ήταν εύλογα επιτρεπτή, δεν επλανήθη περί τα πράγματα ή το νόμο ούτε υπερέβη τα ακραία όρια της διακριτικής του εξουσίας. Στην πραγματικότητα, άσκησε τη διακριτική του εξουσία στα πλαίσια του νόμου και ύστερα από ορθή εκτίμηση όλων των στοιχείων που είχε ενώπιόν του.

Η προσφυγή απορρίπτεται.

Η απόφαση του καθ' ου η αίτηση επικυρώνεται βάσει του άρθρου 146(4)(α) του Συντάγματος.

Δεν επιδικάζονται έξοδα.

Η προσφυγή απορρίπτεται, χωρίς έξοδα.


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο