|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1997) 4 ΑΑΔ 2474
10 Οκτωβρίου, 1997
[ΚΑΛΛΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΡΓΥΡΟΥ,
Αιτητής στην Υπόθεση Αρ. 114/96,
ΧΡΙΣΤΑΚΗΣ ΘΕΟΧΑΡΙΔΗΣ,
Αιτητής στην Υπόθεση Αρ. 132/96,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υποθέσεις Αρ. 114/96, 132/96)
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Σύσταση του Προϊσταμένου του Τμήματος — Η ανάγκη όπως συνάδει με το περιεχόμενο των υπηρεσιακών φακέλων — Διάψευση της σύστασης από τα στοιχεία των φακέλων στην κριθείσα περίπτωση — Ειδικά το ζήτημα της θεμελίωσης της σύστασης στη φύση των καθηκόντων που ανατέθηκαν στους υποψηφίους.
Δημόσιοι Υπάλληλοι— Προαγωγές— Υπηρεσιακές εκθέσεις — Η κρισιμότητα της γενικής βαθμολογίας — Η υπηρεσιακή εικόνα υποψηφίου από τις εκθέσεις πολυετούς περιόδου δεν αλλοιώνεται από τη βαθμολόγηση ενός και μόνου έτους.
Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος — Λόγοι ακυρώσεως —Παράνομη σύσταση προϊσταμένου, υπέρβαση και κατάχρηση εξουσίας, έλλειψη αιτιολογίας και δέουσας έρευνας ως λόγοι ακυρωτικοί της προαγωγής δημοσίων υπαλλήλων στην κριθείσα περίπτωση.
[Πέραν των ανωτέρω τίτλων η απόφαση του Δικαστηρίου διαβάζεται ως σύνολο.]
Οι προσφυγές επιτυγχάνουν με έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Αργυρού κ.ά. ν. Δημοκρατίας, Υποθ. 327/93 και άλλες, ημερ. 17.7.95,
Κέντα ν. Δημοκρατίας (1996) 3 Α.Α.Δ. 485,
Βασιλείου ν. Δημοκρατίας (1997) 3 Α.Α.Δ. 75,
Γεωργιάδης ν. Α.Η.Κ. (1996) 3 Α.Α.Δ. 249,
Tofarides v. Republic (1966) 3 C.L.R. 226,
Iacovides v. Republic (1966) 3 C.L.R. 212,
Savva v. Republic (1980) 3 C.L.R. 175,
Παπαϊωάννου κ.ά. ν. Δημοκρατίας (Αρ. 2) (1991) 3 Α.Α.Δ. 713,
Frangides and Another v. Republic (1968) 3 C.L.R. 90,
Hadjidemetriou v. Republic (1980) 3 C.L.R. 20.
Προσφυγές.
Προσφυγές με τις οποίες προσβάλλεται η προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών στη μόνιμη θέση Κτηματολογικού Λειτουργού Α' αντί των αιτητών.
Α. Παπαχαραλάμπους, για τον Αιτητή στην Υπόθεση Αρ. 114/96.
Ε. Χειμώνας, για τον Αιτητή στην Υπόθεση Αρ. 132/96.
Γ. Στυλιανίδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Α. Ευτυχίου, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος Σ. Ευτυχίου.
Cur. adv. vult.
ΚΑΛΛΗΣ, Δ.: Οι πιο πάνω προσφυγές στρέφονται κατά της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας ("η Ε.Δ.Υ.") με την οποία οι Σάββας Χρ. Ευτυχίου, Γεώργιος Ελευθερίου και Λοΐζος Καμπούρης ("τα Ε.Μ.") έχουν προαχθεί στη μόνιμη θέση Κτηματολογικού Λειτουργού Α, Τμήμα Κτηματολογίου και Χωρομετρίας ("η επίδικη θέση") αναδρομικά από 15.1.93 αντί των αιτητών.
Σημειώνεται ότι με την προσφυγή 114/96 προσβάλλεται μόνο η προαγωγή του Ε.Μ. Καμπούρη.
Τα πραγματικά περιστατικά τα οποία περιβάλλουν τις δύο προσφυγές έχουν ως πιο κάτω:
Το Ανώτατο Δικαστήριο με απόφαση του, ημερ. 19.7.95 ("η ακυρωτική απόφαση") ακύρωσε τις προαγωγές των Ε.Μ. στην επίδικη θέση (Βλ. Αργυρού κ.ά. ν. Δημοκρατίας, Προσφυγές 327/93, 369/93 και 430/93/17.7.95).
Μετά την ακυρωτική απόφαση η Ε.Δ.Υ. προχώρησε σε επανεξέταση του θέματος με βάση, σύμφωνα με το πρακτικό της, το πραγματικό και νομικό καθεστώς που ίσχυε κατά τον ουσιώδη χρόνο. Αποφάσισε σχετικά ότι οι αξιολογήσεις των υποψηφίων τόσο από τη Συμβουλευτική Επιτροπή όσο και από την Ε.Δ.Υ., κατά τη διάρκεια της ενώπιόν τους προφορικής εξέτασης, δεν ήταν επαρκώς αιτιολογημένες, και όπως μη λάβει υπόψη τις εν λόγω αξιολογήσεις. Ακολούθως η Ε.Δ.Υ. ασχολήθηκε με τον ενώπιον της κατάλογο των υποψηφίων. Έκρινε ότι κατά τον ουσιώδη χρόνο προσοντούχοι ήταν οι αιτητές, τα Ε.Μ. καθώς και 15 άλλοι υποψήφιοι. Στη συνέχεια η Ε.Δ.Υ. άκουσε τις συστάσεις του Προϊσταμένου του Τμήματος και μετά από αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων έκρινε ότι τα Ε.Μ. υπερέχουν των άλλων υποψηφίων και τους επέλεξε ως τους πιο κατάλληλους.
Αιτιολογώντας την επιλογή του Ε.Μ. Ελευθερίου η Ε.Δ.Υ. σημείωσε ότι αυτός υπερείχε σε αξία των ανθυποψηφίων του που δεν επιλέγηκαν, δεν υστερεί ουσιωδώς ή/και υπερέχει σε προσόντα, προηγείται σε αρχαιότητα και έχει υπέρ του τη σύσταση του Διευθυντή, η οποία προσθέτει στο στοιχείο της αξίας.
Σε σχέση με την επιλογή του Ε.Μ. Ευτυχίου η Ε.Δ.Υ. έλαβε υπόψη της ότι υστερεί σε αρχαιότητα έναντι του ανθυποψηφίου του Θεοχαρίδη Χριστάκη - αιτητή - (ο Θεοχαρίδης υπηρετεί στη θέση Κτηματολογικού Λειτουργού, 2ης Τάξης, ενώ ο Ευτυχίου στη θέση Βοηθού Κτηματολογικού Λειτουργού). Αφού, όμως, έλαβε υπόψη ότι οι δύο υποψήφιοι έχουν περίπου την ίδια αξία, το Ε.Μ. Ευτυχίου δεν υστερεί σε προσόντα και έχει υπέρ του τη σύσταση του Διευθυντή, η οποία προσθέτει στο στοιχείο της αξίας, η Ε.Δ.Υ. έκρινε ότι ο Ευτυχίου υπερέχει και είναι πιο κατάλληλος για προαγωγή. Επίσης έλαβε υπόψη ότι πρόκειται για ψηλή θέση Πρώτου Διορισμού και Προαγωγής στην οποία η αρχαιότητα έχει περιορισμένη σημασία.
Σε σχέση με την επιλογή του Ε.Μ. Καμπούρη η Ε.Δ.Υ. έλαβε υπόψη της ότι αυτός υστερεί σε αρχαιότητα έναντι του ανθυποψηφίου του Θεοχαρίδη Χριστάκη - αιτητή - (ο Θεοχαρίδης κατέχει τη θέση Κτηματολογικού Λειτουργού, 2ης Τάξης, ενώ ο Καμπούρης τη θέση Βοηθού Κτηματολογικού Λειτουργού). Λαμβάνοντας, όμως, υπόψη ότι οι δύο υποψήφιοι έχουν περίπου την ίδια αξία, ότι ο Καμπούρης υπερτερεί σε προσόντα και επιπλέον έχει υπέρ του τη σύσταση του Διευθυντή, η οποία προσθέτει στο στοιχείο της αξίας, η Ε.Δ.Υ. έκρινε ότι ο Καμπούρης γενικά υπερέχει και είναι πιο κατάλληλος για προαγωγή. Έλαβε, επίσης, υπόψη ότι ο Καμπούρης υστερεί σε αρχαιότητα και έναντι του ανθυποψηφίου του Αργυρού - αιτητή. Αφού, όμως, έλαβε υπόψη ότι η αρχαιότητα αυτή αφορά την προαγωγή τους στη θέση Κτηματολογικού Γραφέα, 2ης Τάξης, η οποία ανάγεται στα τέλη της δεκαετίας του 60, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ο Καμπούρης υπερτερεί ουσιωδώς έναντι του Αργυρού σε αξία και προσόντα και επιπλέον έχει υπέρ του τη σύσταση του Διευθυντή, που προσθέτει στο στοιχείο της αξίας, η Ε.Δ.Υ. έκρινε ότι ο Καμπούρης γενικά υπερέχει και είναι πιο κατάλληλος για προαγωγή.
Είναι πρόδηλο από το περιεχόμενο του σχετικού πρακτικού της Ε.Δ.Υ. ότι οι συστάσεις του Προϊσταμένου του Τμήματος ήταν ένας από τους παράγοντες οι οποίοι έκλιναν την πλάστιγγα υπέρ της επιλογής των Ε.Μ. Για το λόγο αυτό κρίνεται σκόπιμη η παράθεση των συστάσεων:
"Στις συστάσεις μου και σε ο,τιδήποτε άλλο αναφέρω έχω υπόψη μου ότι αναφέρομαι στον ουσιώδη χρόνο. Γνωρίζω προσωπικά όλους τους δικαιούχους υποψηφίους και επιπλέον για πληρέστερη ενημέρωση αναφορικά με την επαγγελματική τους επάρκεια, προσφορά, ζήλο και πνεύμα συνεργασίας που επιδεικνύουν στην εργασία τους πήρα πληροφορίες από τους κατά τον ουσιώδη χρόνο άμεσα προϊστάμενους τους. Υπό το φως των δεδομένων αυτών και αφού έλαβα υπόψη και τα καθιερωμένα κριτήρια στο σύνολό τους - αξία, προσόντα, αρχαιότητα - τις απαιτήσεις της υπό πλήρωση θέσης καθώς και την καταλληλότητα των υποψηφίων γι' αυτή, συστήνω για προαγωγή τους υποψήφιους Μαγείρου Κωνσταντίνο, Ελευθερίου Γεώργιο, Ιωάννου Χρίστο, Ευτυχίου Σάββα και Καμπούρη Λοΐζο. Όλοι οι συστηθέντες έχουν πολύ σημαντική στο Τμήμα. Υπήρξαν ομόλογοι των ξένων εμπειρογνωμόνων για το σχεδιασμό του συστήματος του Κτηματολογίου και της επισκόπησης του προσωπικού. Υπερέχουν των άλλων υποψηφίων σε εμπειρίες και γνώσεις πάνω σε όλες τις δραστηριότητες του Τμήματος, διαθέτουν ακαδημαϊκά προσόντα τα οποία αξιοποίησαν για να καταστούν αποδοτικότεροι και περιπλέον έχουν πληρέστερες οργανωτικές και εποπτικές ικανότητες σε σύγκριση με τους λοιπούς υποψηφίους.
Σημειώνω ότι οι Ελευθερίου και Μαγείρου υπήρξαν υπότροφοι της Κυπριακής Κυβέρνησης για την απόκτηση ακαδημαϊκών προσόντων στη Διαχείριση Ακινήτων και στην απόκτηση του επαγγελματικού προσόντος Chartered Surveyor. Έτυχαν επίσης μεταπτυχιακής εκπαίδευσης για την απόκτηση γνώσεων και εμπειριών πάνω σε θέματα πληροφοριών γης.
Στον τομέα της πείρας όλοι οι υποψήφιοι βρίσκονται περίπου στο ίδιο επίπεδο, οι συστηνόμενοι όμως έχουν ευρύτερες εμπειρίες, είναι αυτοί που ασχολούνται όχι μόνο με τη μελέτη και εφαρμογή του υφιστάμενου συστήματος στο Τμήμα, αλλά και με την επεξεργασία και κτίσιμο του μελλοντικού συστήματος, το οποίο θεωρείται ένα από τα πιο προκεχωρημένα. Η ανάθεση σ' αυτούς πιο υπεύθυνων καθηκόντων έγινε λόγω των ιδιοτήτων που παρουσιάζουν, της πρωτοβουλίας,, της υπευθυνότητας, του ενθουσιασμού και του ζήλου αλλά και της ικανότητας να αφομοιώνουν νέες ιδέες και να δημιουργούν. Αυτές τις ιδιότητες και ικανότητες που ανέφερα τις παρουσίαζαν και κατά τον ουσιώδη χρόνο, αποτελούν δεν αυτές απαραίτητα και ουσιαστικά στοιχεία για την επιτυχή άσκηση των καθηκόντων της νέας θέσης. Οι υποψήφιοι που συστήνω ξεχωρίζουν στα στοιχεία αυτά έναντι των λοιπών υποψηφίων που δεν έχω συστήσει.
Όσον αφορά το Θεοχαρίδη, ο οποίος δεν συστήνεται, σημειώνω ότι δεν υστερεί σε αξιολογήσεις, κατέχει δίπλωμα B.Sc. και είναι πάρα πολύ καλός στην εκτέλεση της παρούσας εργασίας του. Κρίνω όμως ότι δεν διαθέτει τις απαραίτητες ικανότητες ή γνώσεις στο επίπεδο των υποψηφίων που έχω συστήσει. Δεν διαθέτει επίσης τις ιδιότητες και δεν ανέπτυξε τις ικανότητες εκείνες που να τον βοηθούν να συλλαμβάνει και να αφομοιώνει νέες ιδέες. Στους τομείς αυτούς υστερεί των συστηθέντων. Δεν παρέλειψα επίσης να λάβω υπόψη ότι ο Θεοχαρίδης προηγείται σε αρχαιότητα των συστηθέντων υποψήφιων Ευτυχίου και Καμπούρη, κρίνω όμως ότι το προβάδισμα αυτό δεν μπορεί να αντισταθμίσει τη γενική υπεροχή των συστηθέντων έναντι αυτού.
Όσον αφορά τον Αργυρού, που επίσης δεν έχει συστηθεί, σημειώνω ότι είναι πάρα πολύ καλός υπάλληλος και έχει οριακή αρχαιότητα έναντι του Καμπούρη ο οποίος συστήνεται, ο Καμπούρης όμως υπερέχει σε αξία, έστω και οριακά, και επιπλέον υπερέχει στις οργανωτικές, διευθυντικές και ηγετικές ικανότητες, ιδιότητες απαραίτητες στην επιτυχή εκτέλεση των καθηκόντων της υπό πλήρωση θέσης.
.................................."
Οι ευπαίδευτοι συνήγοροι των αιτητών έχουν επικεντρώσει την επιχειρηματολογία τους στη σύσταση του Προϊστάμενου του Τμήματος. Υποστήριξαν ότι βασίζεται σε στοιχεία έξω και πέρα από τον Νόμο και δεν υποστηρίζεται από τα στοιχεία που περιέχονται στους διοικητικούς φακέλους.
Προσωπική εξέταση του περιεχομένου της πιο πάνω σύστασης αποκαλύπτει ότι η προτίμηση των Ε.Μ. από τον Προϊστάμενο του Τμήματος οφείλεται κατά μέγα μέρος στο είδος των καθηκόντων που εκτελούσαν. Μάλιστα ο Προϊστάμενος του Τμήματος προχώρησε να εξηγήσει τους λόγους της ανάθεσης στα Ε.Μ. πιο υπεύθυνων καθηκόντων με το να αναφέρει: "Η ανάθεση σ' αυτούς πιο υπεύθυνων καθηκόντων έγινε λόγω των ιδιοτήτων που παρουσιάζουν, της πρωτοβουλίας, της υπευθυνότητας, του ενθουσιασμού και του ζήλου αλλά και της ικανότητας να αφομοιώνουν νέες ιδέες".
Σε σχέση με τους λόγους της ανάθεσης πιο υπεύθυνων καθηκόντων στα Ε.Μ. παρατηρώ:
(1) Από την εξέταση των υπηρεσιακών εκθέσεων των αιτητών και των Ε.Μ. των τελευταίων ετών προκύπτει ότι είναι όλοι τους περίπου ίσοι σε αξία. Ο γενικός βαθμός αξιολόγησης τους για το έτος 1991 είναι "πολύ ικανοποιητικός" και για τα έτη 1982-1989 είναι "εξαίρετος". Τα Ε.Μ. υπερέχουν μόνο σε σχέση με το έτος 1990. Όπως έχει τονισθεί στην Κέντας ν. Δημοκρατίας (1996) 3 Α.Α.Δ. 485, εκείνο που έχει σημασία είναι η γενική εικόνα όπως τη σχηματίζει η συνολική βαθμολογία. Η δε διαπίστωση υπεροχής ενός υποψηφίου με αναφορά στις επί μέρους αξιολογήσεις στις εμπιστευτικές εκθέσεις είναι αντίθετη προς τη νομολογία.
(2) Ο Προϊστάμενος εξήγησε ότι είχαν ανατεθεί πιο υπεύθυνα καθήκοντα στα Ε.Μ., λόγω, ανάμεσα σ' άλλα, της πρωτοβουλίας, της υπευθυνότητας και του ζήλου τους.
Και για τα τρία αυτά στοιχεία οι υποψήφιοι είχαν βαθμολογηθεί στις υπηρεσιακές τους εκθέσεις, οι οποίες είχαν ετοιμαστεί σε χρόνο ανύποπτο. Τα στοιχεία αξιολόγησης έχουν ως πιο κάτω:
"(3) Υπηρεσιακό ενδιαφέρον: Επιδεικνύει το ενδεικνυόμενο ενδιαφέρον και ζήλο κατά την εκτέλεση της εργασίας του;
(4) Υπευθυνότητα: Επιδεικνύει υπευθυνότητα και σοβαρότητα στα καθήκοντα του;
(5) Πρωτοβουλία: Επιδεικνύει πρωτοβουλία κατά την άσκηση των καθηκόντων του και είναι πρόθυμος να αναλάβει ευθύνες;"
Οι αιτητές έχουν αξιολογηθεί ότι έχουν διακριθεί σε εξαιρετικό βαθμό για το έτος 1991 σε σχέση και με τα 3 πιο πάνω στοιχεία. Σημειώνεται ότι η Ε.Δ.Υ. δεν δέχθηκε αυτή την αξιολόγηση σε σχέση με όλους τους υποψηφίους επειδή - όπως υπέδειξε σε σχετική επιστολή της - η αιτιολογία του χαρακτηρισμού εξαίρετης επαγγελματικής αξίας δεν ήταν επαρκής.
Η αιτιολογημένη, όμως, αξιολόγηση του αιτητή Αργυρού ότι έχει διακριθεί σε εξαιρετικό βαθμό σε σχέση με το στοιχείο "υπευθυνότητα" για το έτος 1990 δεν αμφισβητήθηκε από την Ε.Δ.Υ..
Για τα έτη 1982-1989 τα πιο πάνω στοιχεία αξιολόγησης -πρωτοβουλία, υπευθυνότητα και ζήλος - στα οποία τα Ε.Μ. φέρονται από τον Προϊστάμενο του Τμήματος να υπερέχουν των αιτητών έχουν ενταχθεί στα πιο κάτω κεφάλαια του τότε εντύπου υπηρεσιακών εκθέσεων:
"2.Αφοσίωσις εις το καθήκον: Ό ζήλος, η επιμέλεια, το ενδιαφέρον και η τυπικότης του υπαλλήλου προς την εργασία του, την τήρησιν του ωραρίου και την αξιοποίησιν του χρόνου εις παραγωγικήν εργασίαν.
3. Υπευθυνότης: Η προθυμία αναλήψεως ευθύνης, η συναίσθησις της σοβαρότητος των καθηκόντων, η ορθή εκτίμησις των συνεπειών των πράξεων ή παραλείψεων, η εκδήλωσις πρωτοβουλιών εις την αντιμετώπισιν προβλημάτων και εκτέλεσιν της εργασίας, η αυτοπεποίθησις και αξιοπιστία εις τας ενέργειας του."
Οι δυο αιτητές έχουν αξιολογηθεί με το βαθμό "εξαίρετος" ο οποίος είναι ο ψηλότερος βαθμός σε σχέση και με τα δύο πιο πάνω στοιχεία και σε σχέση με ολόκληρη την πιο πάνω περίοδο (1982-1989). Διαπιστώνεται, επομένως, ότι οι λόγοι της ανάθεσης πιο υπεύθυνων καθηκόντων στα Ε.Μ. δεν συνάδουν με τα στοιχεία του φακέλου αλλά - αντίθετα - διαψεύδονται από αυτά.
Σε σχέση με τις συστάσεις του Προϊσταμένου του Τμήματος γενικά παρατηρώ:
Όπως, έχω ήδη διαπιστώσει, (βλ. παραγ. (1), πιο πάνω), η εικόνα που αναδύεται από τις υπηρεσιακές εκθέσεις των τελευταίων 10 ετών, με μόνη εξαίρεση το 1990, θέτει τους αιτητές και τα Ε.Μ. στην ίδια περίπου μοίρα. Και τους θέτει στην ίδια μοίρα γιατί έχουν την ίδια γενική βαθμολογία - και αυτό είναι που μετρά (Βλ. Κέντας, πιο πάνω). Μάλιστα στους συγκεκριμένους εκείνους τομείς στους οποίους, σύμφωνα με τον Προϊστάμενο του Τμήματος, υστερούν είχαν βαθμολογηθεί, σε ανύποπτο χρόνο, με το βαθμό "εξαίρετος". Η υπεροχή των Ε.Μ. σε σχέση μόνο με το έτος 1990 δεν μπορεί να αλλοιώσει τη γενική υπηρεσιακή εικόνα των αιτητών όπως αυτή αποκαλύπτεται μέσα από το σύνολο των υπηρεσιακών εκθέσεων. Ενώ οι αιτητές επί σειρά ετών εβαθμολογούντο με το γενικό βαθμό "εξαίρετος" φέρονται από τον Προϊστάμενο τους να μειονεκτούν αισθητά έναντι των Ε.Μ. και μάλιστα σε τομείς στους οποίους είχαν βαθμολογηθεί με το βαθμό εξαίρετος. Δεδομένης και της αρχαιότητας τους έναντι μερικών από τα Ε.Μ. διαβλέπω στη στάση του Προϊσταμένου τους μια ηθελημένη προσπάθεια να αλλοιώσει εις βάρος τους την εξαίρετη υπηρεσιακή τους εικόνα, να εξουδετερώσει το οποιοδήποτε προβάδισμα που τους παρέχει η αρχαιότητα, να μειώσει τις διεκδικήσεις τους για προαγωγή και να επαυξήσει εκείνες των Ε.Μ.. Είναι λοιπόν η διαπίστωση μου ότι οι συστάσεις του Προϊσταμένου του Τμήματος δεν συνάδουν με το περιεχόμενο των φακέλων.
Πρέπει δε στο σημείο αυτό να τονιστεί ότι η βαρύτητα των συστάσεων του Προϊσταμένου του Τμήματος εξαρτάται από το βαθμό στον οποίο συνάδουν με τα στοιχεία του φακέλου (Βλ. Βασιλείου ν. Δημοκρατίας (1997) 3 Α.Α.Δ. 75).
Η νομολογία μας έχει αποδοκιμάσει τις συστάσεις οι οποίες είναι αντίθετες προς τα στοιχεία του φακέλου. Έχει επίσης αποδοκιμάσει τις συστάσεις οι οποίες προσδίδουν ιδιαίτερη σημασία στα καθήκοντα τα οποία εκτελεί ένας υποψήφιος. Έχει υπογραμμίσει ότι οι αρχές της χρηστής διοίκησης επιβάλλουν την ίση μεταχείρηση των υποψηφίων για προαγωγή και απαιτούν την αξιολόγηση του κάθε υποψηφίου σύμφωνα με τα καθήκοντα τα οποία του ανατίθενται στο πλαίσιο του σχεδίου υπηρεσίας. Διαφορετικά θα αφήνετο στη διοίκηση να επαυξάνει τις πιθανότητες για προαγωγή υπαλλήλων που υπηρετούν στην ίδια θέση, ανάλογα με τα καθήκοντα τα οποία τους ανατίθενται. Εφόσον η σύσταση του Προϊστάμενου του Τμήματος προβλέπεται από το Νόμο ως στοιχείο κρίσεως και επενεργεί στη λήψη της επίδικης διοικητικής απόφασης, η απόφαση καθίσταται τρωτή και υποκείμενη σε ακύρωση (Βλ. Γεωργιάδης ν. Α.Η.Κ. (1996) 3 Α.Α.Δ. 249).
Στην κρινόμενη περίπτωση η σύσταση του Προϊστάμενου του Τμήματος αποτελεί ξεχωριστό στοιχείο κρίσεως (βλ. άρθρο 34(9) του περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου 1990 - Ν. 1/90). Όπως δε έχει υποδειχθεί η σύσταση του Προϊστάμενου του Τμήματος υπέρ των Ε.Μ. αποτέλεσε ένα από τους αποφασιστικούς παράγοντες που έκλιναν την πλάστιγγα υπέρ της επιλογής τους.
Κρίνω ότι η κατά παράβαση των αρχών της χρηστής διοίκησης αξιολόγηση των υποψηφίων ανάλογα με τα καθήκοντα που εκτελούσαν καθιστά την προσβαλλόμενη απόφαση τρωτή και υποκείμενη σε ακύρωση. Πρόκειται σαφώς για απόφαση που "εγένετο καθ' υπέρβασιν ή κατάχρησιν εξουσίας" εντός της έννοιας του άρθρου 146.1 του Συντάγματος (Βλ. Tofarides ν. Republic (1966) 3 C.L.R. 226).
Περαιτέρω η διαπίστωση ότι οι συστάσεις του Προϊστάμενου του Τμήματος, και ότι - ειδικώς - οι λόγοι ανάθεσης πιο υπεύθυνων καθηκόντων στα Ε.Μ., δεν συνάδουν με τα στοιχεία των διοικητικών φακέλων, καθιστά την σύσταση και συνακόλουθα την προσβαλλόμενη απόφαση αναιτιολόγητη (Βλ. Iacovides v. Republic (1966) 3 C.L.R. 212, Savva v. Republic (1980) 3 C.L.R. 175). Ακολουθεί πως η προσβαλλόμενη απόφαση πρέπει να ακυρωθεί και λόγω έλλειψης αιτιολογίας. Είναι αλήθεια ότι το πιο πάνω άρθρο 34(9) δεν κάμνει πρόβλεψη για αιτιολογημένες συστάσεις. Ωστόσο εφόσο ο Προϊστάμενος του Τμήματος έχει επιλέξει να αιτιολογήσει τις συστάσεις του αυτές υπόκεινται σε δικαστικό έλεγχο (Βλ. Παπαϊωάννου κ.ά. (αρ. 2) ν. Δημοκρατίας (1991) 3 Α.Α.Δ. 713, 721).
Η Ε.Δ.Υ. βαρύνεται με την υποχρέωση διεξαγωγής μιας εύλογα επαρκούς έρευνας για τη διακρίβωση όλων των ουσιωδών γεγονότων που αναφέρονται στους υποψηφίους. Παράλειψη διεξαγωγής τέτοιας έρευνας ισοδυναμεί με πλημμελή άσκηση της σχετικής διακριτικής ευχέρειας της Ε.Δ.Υ. (Βλ. Frangides and Another v. Republic (1968) 3 C.L.R. 90). Η Ε.Δ.Υ. είχε ενώπιον της τους φακέλους των υποψηφίων. Δεν νομιμοποιείται στο να υιοθετήσει τη σύσταση του Προϊσταμένου του Τμήματος χωρίς προηγουμένως να εξετάσει, μέσα από τη διεξαγωγή μιας εύλογα επαρκούς έρευνας, κατά πόσο η σύσταση του Προϊσταμένου του Τμήματος συνάδει με τα στοιχεία του φακέλου (Βλ. HadjiDemetriou v. Republic (1980) 3 C.L.R. 20). Μια εύλογα επαρκής έρευνα της Ε.Δ.Υ. θα οδηγούσε στη διαπίστωση ότι οι συστάσεις του Προϊσταμένου του Τμήματος συγκρούονται με τα στοιχεία των διοικητικών φακέλων. Ακολουθεί πως η απόφαση της Ε.Δ.Υ. πάσχει και λόγω έλλειψης δέουσας έρευνας (βλ. Frangides, πιο πάνω) και ακυρώνεται και για αυτό το λόγο.
Οι προσφυγές των αιτητών επιτυγχάνουν. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται με έξοδα τα οποία θα υπολογισθούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο. Δεν εκδίδεται διαταγή για τα έξοδα του Ε.Μ. Ευτυχίου.
Οι προσφυγές επιτυγχάνουν με έξοδα.