|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Θεοδουλίδου κ.ά. ν. Δημοκρατίας κ.ά. (1989) 3 ΑΑΔ 2605
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
(1997) 4 ΑΑΔ 1606
9 Ιουλίου, 1997
[ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΠΑΧΙΠΗΣ,
Αιτητής,
ν.
ΑΡΧΗΣ ΤΗΛΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΚΥΠΡΟΥ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 458/95)
Οργανισμοί Δημοσίου Δικαίου — Αρχή Τηλεπικοινωνιών Κύπρου — Υπάλληλοι — Μετάταξη σε αντιδιαστολή προς προαγωγή και διορισμό — Κανονιστικό καθεστώς — Ερμηνεία του από την νομολογία και εφαρμογή της στην κριθείσα περίπτωση.
Προσφυγή του Άρθρου 146 του Συντάγματος — Έννομο συμφέρον — Έλλειψή του, στο πρόσωπο εκείνου που δεν έλαβε μέρος στο γραπτό διαγωνισμό εν όψει διορισμού, να προσβάλει το διορισμό.
Ο αιτητής προσέβαλε τη δική του με μετάταξη αλλά και το διορισμό των ενδιαφερομένων μερών στη θέση προϊσταμένου Υηρεσίας Β'.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
Ο Αιτητής, κατείχε το βαθμό του Γραφέα II που ανήκει στο Μέσο Προσωπικό και ήθελε να τύχει Μετάταξης στο βαθμό του Προϊσταμένου Υπηρεσίας Β', που ανήκει στο Ανώτατο Προσωπικό.
Το θέμα της ερμηνείας και εφαρμογής του Καν. 11 έτυχε εξέτασης σε προηγούμενες υποθέσεις ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Στην υπόθεση Κυριάκος Κυλίλης κ.ά. ν. Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κύπρου (1996) 4 Α.Α.Δ. 3493, εξετάστηκαν όλα τα θέματα που εγείρονται στην παρούσα υπόθεση.
Η πιο πάνω αντίκρυση του θέματος υιοθετήθηκε από το Δικαστή Αρτεμίδη στην υπόθεση Άριστος Αριστείδου και Άλλοι ν. Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κύπρου (1997) 4 Α.Α.Δ. 378.
Υιοθετούνται και εγώ όσα λέχθηκαν στην υπόθεση Κυλίλη σχετικά με το υπό εξέταση θέμα και το Δικαστήριο συμφωνεί με τους ισχυρισμούς του δικηγόρου των καθ'ων η αίτηση. Σημειώνεται ότι δύο υπάλληλοι τους οποίους αναφέρει ονομαστικά ο αιτητής με σκοπό να καταδείξει άνιση μεταχείριση του, είναι οι ίδιοι που αναφέρονται στην πιο πάνω απόφαση όπου το δικαστήριο ηύρε ότι η διαδικασία που ακολουθήθηκε στην περίπτωση τους ήταν εκείνη της προαγωγής. Ο αιτητής δεν προσκόμισε οποιοδήποτε περαιτέρω στοιχείο που να διαφοροποιεί την κατάσταση. Η μετάταξη του αιτητή στην παρούσα περίπτωση από την κατηγορία του Μέσου Προσωπικού στην κατηγορία του Ανώτερου Προσωπικού, προϋπέθετε προαγωγή του. Προαγωγή όμως επιτρέπεται, σύμφωνα με τον Καν. 10(4), μόνο εις τον αμέσως ανώτερο του κατεχόμενου βαθμού και τούτο νοουμένου ότι ο υποψήφιος συμπλήρωσε τουλάχιστον τριετία στον κατεχόμενο βαθμό. Ούτε συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις που απαιτούνται από τον ίδιο Κανονισμό για κατ'εξαίρεση προαγωγή του. Επομένως, ορθά θεωρήθηκε ο αιτητής υποψήφιος για διορισμό αφού υπέβαλε αίτηση και κατείχε τα προσόντα. Εφόσον όμως επέλεξε να μη λάβει μέρος στο γραπτό διαγωνισμό που διεξήχθη μεταξύ των υποψηφίων, δεν έχει έννομο συμφέρον να προσβάλει τους διορισμούς των ενδιαφερομένων μερών που αναφέρονται στη δεύτερη παράγραφο του αιτητικού.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Κυλίλης κ.ά. ν. ΑΤΗΚ (1996) 4 Α.Α.Δ. 3493, Αριστείδου και Άλλοι ν. ΑΤΗΚ (1997) 4 Α.Α.Δ. 378.
Προσφυγή.
Προσφυγή με την οποία προσβάλλεται η απόρριψη της αίτησης του αιτητή από την Α.Η.Κ. για τη μετάταξη του από το βαθμό του Γραφέα II στο βαθμό του Προϊσταμένου Υπηρεσίας Β'.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή.
Κ. Χ"Ιωάννου, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Μ. Βασιλείου, για τα Ενδιαφερόμενα μέρη 1, 2 και 3.
Cur. adv. vult.
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ.: Με την προσφυγή του αυτή ο αιτητής ζητά δυο θεραπείες. Με την πρώτη επιζητείται η ακύρωση απόφασης της καθ' ης η αίτηση που περιέχεται σε επιστολή της προς τον αιτητή ημερ. 23.2.95, με την οποία απορρίφθηκε αίτημά του για μετάταξη από το βαθμό του Γραφέα II στο βαθμό του Προϊστάμενου Υπηρεσίας Β. Με τη δεύτερη θεραπεία επιζητείται η ακύρωση της απόφασης της καθ' ης η αίτηση, με την οποία διορίστηκαν στη θέση Προϊστάμενου Υπηρεσίας Β' (Προσωπικό Εμπορικών Υπηρεσιών Λογιστική και Χρηματοοικονομική), τα ενδιαφερόμενα μέρη 1) Δανάη Νικολάου και 2) Μαρία Χριστοφή και στη θέση Προϊστάμενου Υπηρεσίας Β' (Προσωπικό Εμπορικών Υπηρεσιών - Στατιστική και Προβλέψεις), το ενδιαφερόμενο μέρος 3) Ανδρέας Πετρίδης.
Ο αιτητής βρίσκεται στην υπηρεσία της καθ' ης η αίτηση (η Αρχή) και κατείχε κατά τον ουσιώδη χρόνο τη θέση Γραφέα II, στην οποία διορίστηκε το 1985. Το 1990 απέκτησε δίπλωμα στην Οργάνωση και Διοίκηση Επιχειρήσεων, από το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας.
Στις 9.12.93, ο αιτητής ζήτησε με επιστολή του, μετάταξη στη θέση Προϊσταμένου Υπηρεσίας Β' Οικονομικό/Διοικητικό Προσωπικό, με βάση τον Καν. 11(1) των περί Προσωπικού της Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κύπρου Κανονισμών (οι Κανονισμοί). Με επιστολή του Διευθυντή Υπηρεσιών Προσωπικού ημερ. 21.12.93, ο αιτητής πληροφορήθηκε ότι:
"(α) Οι υπάλληλοι που κατέχουν πτυχίο πανεπιστημίου σε συναφή ειδικότητα με τις απαιτήσεις της Αρχής, θα δικαιούνται να είναι υποψήφιοι στις κενές θέσεις πρώτου διορισμού Προϊστάμενου Υπηρεσίας Β', που θα προκηρύσσονται για πρόσληψη, ανεξάρτητα από την ηλικία τους.
(β) Επιβεβαιώνεται ότι ο Κανονισμός 11(1) και (3) των περί Προσωπικού της Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κύπρου Γενικών Κανονισμών, που αφορά τις μετατάξεις, έχει εφαρμογή και στην περίπτωσή σας, θα ήθελα όμως να υποδείξω ότι παρόλο που η προσπάθειά σας να αποκτήσετε πτυχίο πανεπιστημίου είναι επαινετή και άξια συγχαρητηρίων, δεν εξυπακούει και αυτόματη μετάταξή σας σε θέση Προϊστάμενου Υπηρεσίας Β'."
Η Αρχή με προκήρυξη της που δημοσιεύθηκε στις 8.5.94, γνωστοποίησε την ύπαρξη αριθμού κενών θέσεων, συμπεριλαμβανομένων και των επιδίκων. Ο αιτητής υπέβαλε αίτηση για διορισμό, προσθέτοντας ότι η υποβολή αίτησης εκ μέρους του δεν εξυπα-κούει και παραίτηση από τα δικαιώματά του που απορρέουν από τον Καν. 11(1) και (3), επιφύλαξε δε τα δικαιώματά του.
Στη συνέχεια ο αιτητής κλήθηκε με επιστολή ημερ. 3.12.94 να παρακαθήσει μαζί με τους άλλους υποψήφιους σε γραπτές εξετάσεις, οι οποίες θα γίνονταν στις 4.1.95, στις οποίες όμως δεν παρακάθησε. Αντ' αυτού, έστειλε μέσω του δικηγόρου του επιστολή ημερ. 3.1.95, με την οποία ζητούσε να εφαρμοσθεί στην περίπτωσή του η πρόνοια του Καν. 11(1) και να αποφασισθεί άμεσα η μετάταξή του σε μια από τις πιο πάνω κενές θέσεις, χωρίς την προηγούμενη συμμετοχή ή επιτυχία του σε διαγωνισμό.
Το θέμα τέθηκε ενώπιον της Αρχής με υπόμνημα του Γενικού Διευθυντή, συνοδευόμενο από σχετικό μνημόνιο της Διεύθυνσης Υπηρεσιών Προσωπικού, που εισηγείτο την απόρριψη του αιτήματος. Η Αρχή, κατά τη συνεδρία τη ημερ. 7.2.95, απέρριψε το αίτημα του αιτητή για το λόγο ότι δεν πληρούνταν οι προϋποθέσεις του Καν. 11(1) και (3) σε συνδυασμό με εκείνες του Καν. 10.
Στον αιτητή στάληκε, μέσω του δικηγόρου του, η πιο κάτω επιστολή ημερ. 23.2.95:
"Αναφέρομαι στην επιστολή σας προς το Διοικητικό Συμβούλιο της Αρχής, με αρ. 1866/95 και ημερομηνία 3 Ιανουαρίου 1995, για το πιο πάνω θέμα και σας πληροφορώ ότι το αίτημα του πελάτη σας εξετάστηκε από το Συμβούλιο της Αρχής κατά τη συνεδρίαση του ημερομηνίας 7 Φεβρουαρίου 1995 και αποφάσισε την απόρριψή του γιατί δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις που τίθενται από τον Κανονισμό 11(1) και (3) σε συνδυασμό με τον Κανονισμό 10 των περί Προσωπικού της Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κύπρου Γενικών Κανονισμών, δηλαδή:
(α)δεν υποβλήθηκαν προτάσεις όλων των ιεραρχικά Προϊσταμένων του
(β) δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις του Κανονισμού 10 και ειδικότερα της παραγράφου (4), η οποία έχει ως ακολούθως:
(4) Προαγωγή επιτρέπεται μόνον εις τον αμέσως ανώτερον του κατεχόμενου βαθμόν και εφ' όσον εις τον κατεχόμενον βαθμόν συνεπληρώθη τριετής τουλάχιστον υπηρεσία.
Ουχ ήττον, εις εξαιρετικώς περιπτώσεις, η Αρχή, τη συμβουλή του Συμβουλίου Προσωπικού και τη εισηγήσει του Γενικού Διευθυντού, δύναται να προάξη εις οιονδήποτε ανώτερον του κατεχομένου βαθμόν Προσωπικόν το οποίον κέκτηται τα απαιτούμενα διά τον βαθμόν τούτον ειδικά προσόντα, υπό την προϋπόθεσιν ότι το τοιούτο Προσωπικόν διά μεν τας προαγωγάς εις θέσεις Επιθεωρητών θα έχη συμπληρώσει 9ετή υπηρεσίαν εις την Αρχήν, εις δε τας θέσεις Προϊσταμένου Υπηρεσίας Β' και άνω, 12ετή υπηρεσίαν."
Στο μεταξύ, τα αποτελέσματα των γραπτών εξετάσεων που διενεργήθηκαν για την πλήρωση των θέσεων τέθηκαν ενώπιον της Αρχής, η οποία κατά τη συνεδρία της ημερ. 21.2.95 αποφάσισε να καλέσει σε προσωπικές συνεντεύξεις τους οκτώ πρώτους κατά σειρά επιτυχίας, αναφορικά με τις δυο κενές θέσεις Προϊστάμενου Υπηρεσίας Β' (Λογιστική και Χρηματοοικονομικά) και τους πέντε πρώτους για τη θέση Προϊστάμενου Υπηρεσίας Β' (Στατιστική και Προβλέψεις). Κατά την ίδια συνεδρία της η Αρχή όρισε Επιτροπές που θα επιλαμβάνονταν του θέματος της πλήρωσης κενών θέσεων στην κάθε περίπτωση. Μετά τη διενέργεια των προσωπικών συνεντεύξεων και την αξιολόγηση των υποψηφίων, επιλέγηκαν για διορισμό στις αντίστοιχες θέσεις τα ενδιαφερόμενα μέρη.
Ως αποτέλεσμα, ο αιτητής καταχώρησε την παρούσα προσφυγή.
Από το δικηγόρο των καθ' ων η αίτηση εγέρθηκε θέμα συνάφειας των τριών πράξεων που προσβάλλονται με το ίδιο δικόγραφο, όπως και εννόμου συμφέροντος του αιτητή να προσβάλει τις δυο πράξεις διορισμού στις οποίες αναφέρεται το αιτητικό 2 της προσφυγής. Επειδή ο αιτητής προβάλλει ισχυρισμούς αναφορικά με την ορθή ερμηνεία των Κανονισμών, οι οποίοι, αν κριθεί ότι ευσταθούν επηρεάζουν τα προαναφερθέντα θέματα, θα εξετάσω πρώτα τους ισχυρισμούς του αιτητή που αφορούν και την ουσία του θέματος.
Ο δικηγόρος του αιτητή ισχυρίστηκε ότι ο Καν. 10(4) δεν έχει εφαρμογή στην παρούσα περίπτωση και ότι σύμφωνα με την ορθή ερμηνεία του Καν. 11, το αίτημα του για μετάταξη όφειλε να προηγηθεί οποιασδήποτε άλλης ενέργειας για πλήρωση των κενών θέσεων. Είναι η θέση του ότι εφόσον είχε ζητήσει μετάταξη, η Αρχή δεσμεύετο και είχε καθήκον να ζητήσει, σύμφωνα με τον Καν. 11, σχετικές προτάσεις από όλους τους ιεραρχικά προϊστάμενους του αιτητή, να διαπιστώσει την ύπαρξη κενής θέσης και να ερευνήσει αν ο αιτητής κατείχε τα ελάχιστα ειδικά προσόντα της θέσης. Ισχυρίζεται ότι η επίδικη απόφαση είναι προϊόν πλάνης περί το Νόμο, ότι υπήρξε παράλειψη οφειλόμενης εκ του Νόμου ενέργειας, ότι ο αιτητής έτυχε άνισης μεταχείρισης σε σύγκριση με άλλους υπαλλήλους της Αρχής που έτυχαν στο παρελθόν μετάταξης και ότι παραβιάστηκε η αρχή της καλής πίστης εφόσον η Αρχή διαφοροποίησε την τακτική που ακολουθούσε. Υποστηρίζει ότι η μετάταξη είναι άσχετη με τη διαδικασία προαγωγής, οπότε δεν ισχύει ο Καν. 10.
Ο δικηγόρος της καθ' ης η αίτηση αντικρούοντας του ισχυρισμούς του αιτητή, υποστήριξε την ορθότητα της επίδικης απόφασης και είπε ότι ορθά αποφάσισε η Αρχή ότι η μετάταξη από βαθμό μιας κατηγορίας σε ανώτερο βαθμό άλλης κατηγορίας δεν είναι δυνατή χωρίς προαγωγή. Ο δε αιτητής δεν μπορούσε να τύχει προαγωγής αφού δεν κατείχε τον αμέσως κατώτερο βαθμό, ούτε συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις για κατ' εξαίρεση προαγωγή του σύμφωνα με τον Καν. 10(4). Ούτε υπάρχει πρόνοια στους Κανονισμούς, όπως υποστήριξε, ότι μόνο όταν δεν υπάρχει υπάλληλος με προσόντα για μετάταξη, χωρεί πρόσληψη. Αντίθετα, τέτοια πρόνοια βρίσκεται στον Καν. 10 που προνοεί για προαγωγές και όπου αναφέρεται (Καν. 10(9)) ότι σε περίπτωση μη εξεύρεσης κατάλληλου υπαλλήλου για την πλήρωση θέσης, τότε η Αρχή προχωρεί στην πρόσληψη άλλου.
Ο Καν. 4 προνοεί ότι:
|
"Κατηγορίαι και Διαβαθμίσεις |
4.(1) Το Μόνιμον Προσωπικόν της Αρχής κατατάσσεται κατά κατηγορίας, βαθμούς και μισθολογικός βαθμίδας. | ||
|
|
(2) Αι κατηγορίαι του Μονίμου Προσωπικού ορίζονται εν τω Υπηρεσιακώ Οργανισμοί), είναι δε αύται:- | ||
|
|
Α. Ανώτατον Προσωπικόν | ||
|
|
Β. Ανώτερον Προσωπικόν | ||
|
|
Γ. Μέσον Προσωπικόν | ||
|
|
Δ. Κατώτερον Προσωπικόν | ||
|
|
Ε. Προσωπικόν Γενικών Υπηρεσιών | ||
|
|
(3) Οι βαθμοί του Μόνιμου Προσωπικού καθορίζονται εν τω Υπηρεσιακώ Οργανισμό), έχουν δε ως ακολούθως:- | ||
|
|
Α. Ανώτατον Προσωπικόν |
| |
|
|
Διευθυντής Υποδιευθυντής |
| |
|
|
Β. Ανώτερον Προσωπικόν |
| |
|
|
Τομεάρχης |
| |
|
|
Υποτομεάρχης |
| |
|
|
Προϊστάμενος Υπηρεσίας α' τάξεως |
| |
|
|
Προϊστάμενος Υπηρεσίας β' τάξεως |
| |
|
|
Γ. Μέσον Προσωπικόν |
| |
|
|
(α) 1) Τεχνικόν Προσωπικόν |
| |
|
|
(Εγκαταστάσεων Κέντρων, |
| |
|
|
Ραδιοηλεκτρικών |
| |
|
|
Εγκαταστάσεων κλπ.) |
| |
|
|
Επιθεωρητής |
| |
|
|
Τεχνικός Ι |
| |
|
|
Τεχνικός Π" |
| |
Και ο Καν. 11:-
Μετατάξεις
11.(1) Μετάταξις Μονίμου Προσωπικού από τίνος κατηγορίας ή ειδικότητος ις ετέραν, τη αιτήσει αυτού και κατόπιν προτάσεως απάντων των καθ' εραρχίαν προϊσταμένων, επιτρέπεται εφ' όσον υφίστανται κεναί θέσεις εις την κατηγορίαν ή ειδικότητα εις ην αιτείται την μετάταξιν και κέκτηται τα ελάχιστα ειδικά προσόντα τα προβλεπόμενα υπό των παρόντων Κανονισμών, διά τους βαθμούς της κατηγορίας ή της ειδικότητος ταύτης.
(2) ...............................
(3) Επί των ούτως υποβαλλομένων αιτήσεων με-τατάξεως και κατά την οριζομένην διαδικασίαν των παρόντων Κανονισμών αποφασίζει η Αρχή. Αι ούτω ενεργούμεναι μετατάξεις ισχύουν από της εν τη αποφάσει οριζόμενης χρονολογίας. (Κ.Δ.Π. 91/89)"
Ο αιτητής, όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, κατείχε το βαθμό του Γραφέα II που ανήκει στο Μέσο Προσωπικό και ήθελε να τύχει Ματάταξης στο βαθμό του Προϊστάμενου Υπηρεσίας Β', που ανήκει στο Ανώτερο Προσωπικό.
Το θέμα της ερμηνείας και εφαρμογής του Καν. 11 έτυχε εξέτασης σε προηγούμενες υποθέσεις ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Στην υπόθεση Κυριάκος Κυλίλης κ.ά. ν. Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κύπρου (1996) 4 Α.Α.Δ. 3493, εξετάστηκαν όλα τα θέματα που εγείρονται στην παρούσα υπόθεση. Παραθέτω τα ακόλουθα αποσπάσματα από την απόφαση:
"Η Αρχή ερμηνεύοντας τους πιο πάνω Κανονισμούς αποφάσισε ότι η στον Κανονισμό 11(3) "οριζομένη διαδικασία" που απαιτείται, είναι η διαδικασία προαγωγής που προνοείται στον Κανονισμό 10 και ότι η μετάταξη από βαθμό μιας κατηγορίας σε ανώτερο βαθμό άλλης κατηγορίας δεν είναι δυνατή χωρίς προαγωγή.
Συμφωνώ με το δικηγόρο της Αρχής ότι η πιο πάνω ερμηνεία που έδωσε η Αρχή είναι εύλογα επιτρεπτή. Περαιτέρω διαπιστώνω από το ίδιο το λεκτικό του Κανονισμού 11(1) ότι με τη μετάταξη ο υπάλληλος φαίνεται ότι εξασφαλίζει μια πιο ψηλή θέση απ' εκείνη στην οποία βρίσκεται και κατέχει τα ελάχιστα ειδικά προσόντα που προβλέπουν οι κανονισμοί της θέσης, της κατηγορίας ή της ειδικότητας την οποία μέλλειται να ανακτήσει. Συνεπώς δίκαια κρίθηκε ως προαγωγή η μετάταξη με όλα τα σχετικά που τη διέπουν και ότι η διαδικασία, η οποία προβλέπεται από τον Κανονισμό 11(3), είναι αυτή των προαγωγών του Κανονισμού 10. Στην οποία φυσικά προβλέπεται σύγκριση μεταξύ όλων των υποψηφίων οι οποίοι κατέχουν τα ελάχιστα προσόντα της προς πλήρωση θέσης.
Εξάλλου, όπως φαίνεται από τα πρακτικά του Συμβουλίου Προσωπικού ημερομηνίας 13 Μαΐου 1980 και 6 Ιουνίου 1981, τα οποία επισυνάπτονται στην ένορκη δήλωση του Δημήτρη Χ"Προδρόμου, Τομεάρχη Υπηρεσιών στο Τμήμα Προσωπικού, ημερομηνίας 29 Φεβρουαρίου 1996, ως τεκμήριο 1, οι περιπτώσεις των υπαλλήλων της Αρχής Γλαύκου Χούτρη και Μάρκου Κωνσταντίνου αντιμετωπίστηκαν με τη διαδικασία προαγωγής. Όπου αναγράφεται ότι κατά την προαγωγή τους λήφθηκε υπόψη η επιτυχία τους στις εξετάσεις C.E.I., τις οποίες κατέχουν και οι αιτητές. Κατά συνέπεια δεν παρατηρείται παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχείρισης μεταξύ των αιτητών και των ανωτέρω προσώπων.
Ο επόμενος ισχυρισμός των αιτητών είναι ότι παράνομα η Αρχή απαίτησε η αίτηση τους για μετάταξη να εσυνοδεύετο από τις προτάσεις όλων των Προϊσταμένων τους. Υποστηρίζουν ότι αυτή η υποχρέωση να γίνουν οι απαραίτητες συστάσεις ήταν καθήκον και ευθύνη της Διεύθυνσης, να ζητήσει από τους Προϊσταμένους να πράξουν τούτο, όπως άλλωστε εισηγούνται, προκύπτει και από τους Κανονισμούς 11(1) και (3).
...................................
Η ουσία του ζητήματος κρίνω ότι δεν έγκειται στο θέμα λήψης των συστάσεων από τους Προϊσταμένους, αλλά στο γεγονός ότι η μετάταξη είναι διαδικασία προαγωγής με παράλληλη εφαρμογή του Κανονισμού (10) και την ύπαρξη κενών θέσεων. Στο σημείο αυτό έχει εφαρμογή η αρχή που ακολουθείται από τη νομολογία, ότι η λανθασμένη νομική αιτιολογία δεν συνεπάγεται ακυρότητα αν η πράξη μπορεί να εύρει άλλο νόμιμο έρεισμα. Δηλαδή και στην περίπτωση που μπορεί να λεχθεί ότι λανθασμένα η Αρχή δεν προέβη στη μετάταξη των αιτητών και για τον επιπρόσθετο λόγο ότι αυτοί δεν υπέβαλαν παράλληλα με την αίτησή τους και στις συστάσεις των Προϊσταμένων τους, η ίδια η επίδικη πράξη δεν ακυρώνεται αφού αυτή στηρίζεται σε άλλη νόμιμη αιτία, ότι δηλαδή η μετάταξη είναι θέση προαγωγής με όλα τα παρεπόμενα που τη διέπουν. Είναι σχετική η απόφαση της Ολομέλειας στην Στέλλα Θεοδουλίδου ν. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 2605.
Με βάση τα συγκεκριμένα γεγονότα των παρούσων υποθέσεων καταλήγω ότι δεν ήταν δυνατό να γίνει μετάταξη από βαθμό μιας κατηγορίας προσωπικού της Αρχής σε ανώτερο βαθμό άλλης κατηγορίας, όπως ζητούσαν οι αιτητές, χωρίς προαγωγή. Για το λόγο αυτό κρίνω ότι οι προσφυγές των αιτητών θα πρέπει να απορριφθούν και η επίδικη απόφαση να επικυρωθεί. Δεν εκδίδεται οποιαδήποτε διαταγή για έξοδα.".
Η πιο πάνω αντίκρυση του θέματος υιοθετήθηκε από το Δικαστή Αρτεμίδη στην υπόθεση Άριστος Αριστείδου και Άλλοι ν. Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κύπρου (1997) 4 Α.Α.Δ. 378.
Υιοθετώ και εγώ όσα λέχθηκαν στην υπόθεση Κυλίλη σχετικά με το υπό εξέταση θέμα και συμφωνώ με τους ισχυρισμούς του δικηγόρου των καθ' ων η αίτηση. Σημειώνω ότι οι δυο υπάλληλοι τους οποίους αναφέρει ονομαστικά ο αιτητής με σκοπό να καταδείξει άνιση μεταχείριση του, είναι οι ίδιοι που αναφέρονται στην πιο πάνω απόφαση όπου το Δικαστήριο ηύρε ότι η διαδικασία που ακολουθήθηκε στην περίπτωσή τους ήταν εκείνη της προαγωγής. Ο αιτητής δεν προσκόμισε οποιοδήποτε περαιτέρω στοιχείο που να διαφοροποιεί την κατάσταση. Η μετάταξη του αιτητή στην παρούσα περίπτωση από την κατηγορία του Μέσου Προσωπικού στην κατηγορία του Ανώτερου Προσωπικού, προϋπέθετε προαγωγή του. Προαγωγή όμως επιτρέπεται, σύμφωνα με τον Καν. 10(4), μόνο εις τον αμέσως ανώτερο του κατεχόμενου βαθμού και τούτο νοουμένου ότι ο υποψήφιος συμπλήρωσε τουλάχιστον τριετία στον κατεχόμενο βαθμό. Ούτε συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις που απαιτούνται από τον ίδιο Κανονισμό για κατ' εξαίρεση προαγωγή του. Επομένως, ορθά θεωρήθηκε ο αιτητής υποψήφιος για διορισμό αφού υπέβαλε αίτηση και κατείχε τα προσόντα. Εφόσον όμως επέλεξε να μη λάβει μέρος στο γραπτό διαγωνισμό που διεξήχθη μεταξύ των υποψηφίων, δεν έχει έννομο συμφέρον να προσβάλει τους διορισμούς των ενδιαφερομένων μερών που αναφέρονται στη δεύτερη παράγραφο του αιτητικού.
Με την κατάληξη μου αυτή περιττεύει η εξέταση του θέματος της συνάφειας των πράξεων που προσβάλλονται με την παρούσα προσφυγή, η οποία καθίσταται πλέον άσκοπη.
Ως αποτέλεσμα, η παρούσα προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται, με £250.- έξοδα εις βάρος του αιτητή.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.