ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
(1997) 4 ΑΑΔ 1292
22 Μαΐου, 1997
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΒΟΣΚΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΑΡΧΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ ΚΥΠΡΟΥ,
Καθ' ης η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 152/96)
Οργανισμοί Δημοσίου Δικαίου — Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου — Εκθέσεις αξιολόγησης υπαλλήλων — Λεν καταρτίστηκαν όπως προβλέπεται στο Άρθρο 3 του περί Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου (Αξιολόγηση, Ελευθερία Έκφρασης Γνώμης και Πολιτικά Δικαιώματα Υπαλλήλων) Νόμου του 1990, Ν. 155/90— Υιοθέτηση επί της κριθείσας περιπτώσεως της απόφασης Χαράλαμπος Περικλέους ν. Α.ΤΗ.Κ.
[Πέραν των ανωτέρω τίτλων η απόφαση του Δικαστηρίου διαβάζεται ως σύνολο.]
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Τυλληρίδης ν. Α.ΤΗ.Κ (1996) 4 Α.Α.Δ. 3262,
Περικλέους ν. Α.ΤΗ.Κ. (1997) 4 Α.Α.Δ. 1058.
Προσφυγή.
Προσφυγή με την οποία προσβάλλεται η απόφαση της Α.Η.Κ. με την οποία προήχθηκε το ενδιαφερόμενο μέρος στη θέση Ανώτερου Χειριστή Μηχανών αντί του αιτητή.
Α. Κωνσταντίνου, για τον Αιτητή.
Γ. Κακογιάννης, για την Καθ' ης η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ.: Ο αιτητής προσβάλλει την προαγωγή του ενδιαφερομένου μέρους στη θέση Ανώτερου Χειριστή Μηχανών στην καθ' ης η αίτηση Αρχή.
Ένας από τους λόγους που προτείνει ο δικηγόρος του αιτητή, για την ακύρωση της επίδικης απόφασης, είναι πως κατά τη διαδικασία των προαγωγών το Συμβούλιο της Αρχής έλαβε υπόψη του εκθέσεις και αξιολογήσεις των υποψηφίων οι οποίες δεν είχαν καταρτιστεί σύμφωνα με τον περί Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου (Αξιολόγηση, Ελευθερία Έκφρασης Γνώμης και Πολιτικά Δικαιώματα Υπαλλήλων) Νόμου του 1990 (Ν. 155/90). Αν η θέση αυτή γίνει αποδεκτή, τότε η επίδικη απόφαση θα ακυρωθεί και δεν θα χρειαστεί να υπεισέλθω στους υπόλοιπους νομικούς λόγους που προβάλλονται για την ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης.
Το ίδιο ακριβώς νομικό ζήτημα ηγέρθη ενώπιον δύο αδελφών δικαστών, των κ.κ. Γ. Χρυσοστομή, και Γ.Κωνσταντινίδη, οι οποίοι και εξέφρασαν διαφορετική άποψη. (Δες: Γεώργιος Τυλληρίδης ν. Α.ΤΗ.Κ. (1996) 4 Α.Α.Δ. 3262 και Χαράλαμπος Περικλέους ν. Α.ΤΗ.Κ. (1997) 4 Α.Α.Δ.1058, αντίστοιχα).
Η εισήγηση του δικηγόρου του αιτητή, και η αντίθετη τοποθέτηση του δικηγόρου της Αρχής, βασίζονται στην ερμηνεία του άρθρου 3 του Νόμου, από το οποίο παραθέτω τις επίμαχες παραγράφους μόνο.
"(1) Ανεξάρτητα από οποιαδήποτε διάταξη στους οικείους νόμους ή σε Κανονισμούς που έγιναν με βάση αυτούς και αφού τηρηθούν οι διατάξεις του άρθρου αυτού, για όλους τους υπαλλήλους συντάσσονται Υπηρεσιακές Εκθέσεις κατά τον καθορισμένο τρόπο και χρόνο.
(2)......
(3).......
(4).......
(5).......
"καθορισμένος" σημαίνει καθορισμένο με κανονισμούς που εκδίδονται σύμφωνα με τις διατάξεις των οικείων νόμων και 'καθορίζεται' ερμηνεύεται ανάλογα."
Έχω μελετήσει το ζήτημα που εγείρεται, έχοντας βέβαια υπόψη μου και τις δύο μελετημένες και ατιολογημένες αποφάσεις των συναδέλφων μου. Αποκλίνω υπέρ της άποψης του δικαστή Κωνσταντινίδη, την οποία και υιοθετώ. Για τους λόγους δε που εκτίθενται σε αυτή, η προσφυγή επιτυγχάνει γιατί οι εκθέσεις που είχε ενώπιον του το Συμβούλιο κατά την εξέταση της προαγωγής δεν καταρτίστηκαν όπως προβλέπεται στο πιο πάνω άρθρο του Νόμου. Οι καθ' ων η αίτηση θα καταβάλουν £150 έξοδα στον αιτητή.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.