Τα γεγονότα της υπόθεσης είναι τα ακόλουθα:

Στις 19.11.1992 με έγγραφό του το ΓΕΕΦ πληροφόρησε το Υπουργείο Αμυνας ότι η νέα προσφορά που είχε υποβληθεί από την εταιρεία CM1 είχε αξιολογηθεί και πρότεινε την απόρριψή της. Το ΓΕΕΦ πρότεινε όπως συνεχισθεί να επιδεικνύεται ενδιαφέρον προς την αιτήτρια εταιρεία.

Το Υπουργείο Αμυνας με επιστολή του ημερομηνίας 29.4.1993 ζήτησε από την αιτήτρια εταριεία προκαταρκτικά διευκρινιστικά στοιχεία σχετικά με την ανακατασκευή και αναβάθμιση των τεθωρακισμένων οχημάτων Cascavel.

Mε επιστολή του της ίδιας ημέρας το Υπουργείο Αμυνας ζήτησε από το Τμήμα Κρατικών Αγορών και Προμηθειών να ενημερωθεί αν υπάρχουν και άλλες πηγές από τις οποίες θα μπορούσε να ζητήσει προκαταρκτικές πληροφορίες και στοιχεία για το θέμα. Στις 28.6.1993 το Υπουργείο Αμυνας ζήτησε με επιστολή του προς την αιτήτρια εταιρεία όπως επισπεύσει την απάντησή της στην επιστολή του Υπουργείου Αμυνας ημερομηνίας 29.4.1993. Στις 30.4.1993 η αιτήτρια εταιρεία υπέβαλε σχετική μελέτη με τα ζητηθέντα διευκρινιστικά στοιχεία.

Το ΓΕΕΦ με έγγραφό του ημερομηνίας 14.12.93 κοινοποίησε διερεύνηση που πραγματοποίησε στην οποία ανέφερε ότι θα έπρεπε να ζητηθεί από την αιτήτρια εταιρεία προσφορά η οποία θα πρέπει να υποβληθεί μέσα στο πρώτο τρίμηνο του 1994.

Με επιστολή του ημερ. 26.1.1994, το ΓΕΕΦ, μεταξύ άλλων, διαβίβασε στο Υπουργείο Αμυνας το εκτιμούμενο κόστος για την ανακατασκευή των τεθωρακισμένων οχημάτων Cascavel.

Το ΓΕΕΦ με έγγραφό του ημερομηνίας 28.8.1994, αφού αξιολόγησε την προσφορά της πιο πάνω εταιρείας, πρότεινε να επιδειχθεί ενδιαφέρον για ανάληψη της ανακατασκευής του συγκροτήματος ισχύος απ΄ αυτήν, αναφέροντας ότι η προσφορά της καλύπτει τις γενικές και ειδικές τεχνικές απαιτήσεις του ΓΕΕΦ, θέτοντας όμως κάποιες προϋποθέσεις. Το ΓΕΕΦ τόνισε την ανάγκη για διαπραγμάτευση με σκοπό την συμπίεση του κόστους των εργατικών κατά 30%.

Το λογιστήριο του Υπουργείου Αμυνας, αφού μελέτησε το όλο θέμα, ζήτησε να ενημερωθεί από την Ηλεκτρομηχανολογική Υπηρεσία, που είναι ο αρμόδιος κρατικός φορέας, κατά πόσο υπάρχουν άλλες εταιρείες που έχουν τη δυνατότητα και τεχνογνωσία ανάληψης της πιο πάνω εργασίας. Η Ηλεκτρομηχανολογική Υπηρεσία με επιστολή της ημερομηνίας 19.9.1994 ανέφερε ότι εκτός από την αιτήτρια εταιρεία υπήρχε τουλάχιστον μια άλλη εταιρεία, η εταιρεία Χαρ. Πηλακούτας Λτδ, που μπορούσε να αναλάβει την ανακατασκευή των κινητήρων-κιβωτίων ταχυτήτων, σύμφωνα με όσα ανέφερε σε επιστολή της ημερομηνίας 14.9.1994 προς την Ηλεκτρομηχανολογική Υπηρεσία.

Το Υπουργείο Αμυνας με επιστολή του ημερομηνίας 28.9.1994 ζήτησε από την Ηλεκτρομηχανολογική Υπηρεσία την προκήρυξη δημοσίων προσφορών για ανακατασκευή του συγκροτήματος ισχύος (κινητήρας - κιβώτιο ταχυτήτων) σε 124 τεθωρακισμένα οχήματα, σύμφωνα με τις γενικές και ειδικές τεχνικές απαιτήσεις του ΓΕΕΦ.

Η Ηλεκτρομηχανολογική Υπηρεσία με επιστολή της στις 10.1.1995 πληροφόρησε το Υπουργείο Αμυνας ότι προκήρυξε προσφορές για το πιο πάνω θέμα με ημερομηνία λήξης 3.2.1995.

Ο δικηγόρος των καθ΄ων η αίτηση ήγειρε προδικαστική ένσταση ισχυριζόμενος ότι οι αιτητές στερούνται εννόμου συμφέροντος για την καταχώριση της παρούσας προσφυγής. Και τούτο διότι οι καθ΄ων η αίτηση στην παρούσα υπόθεση δεν έχουν λάβει οποιαδήποτε εκτελεστή απόφαση που να υπόκειται στον έλεγχο του Ανωτάτου Δικαστηρίου.

Για να μπορεί να προσβληθεί μια πράξη ενός διοικητικού οργάνου ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου θα πρέπει να είναι εκτός από διοικητική και εκτελεστή. Αυτή είναι η δεύτερη απαιτούμενη αντικειμενική προϋπόθεση για το παραδεκτό της προσφυγής. Η προϋπόθεση της εκτελεστότητας της πράξης παρά το ότι δεν απαιτείται ρητά από το Αρθρο 146 του Συντάγματος εντούτοις θεωρήθηκε ότι αποτελεί βασική αρχή του διοικητικού δικαίου που εμπεριέχεται σ΄αυτό.

Στην παρούσα υπόθεση δεν έχουμε πλήρως συντελεσθείσα και καταρτισθείσα πράξη εφόσον στην ουσία προσβάλλεται ανάκληση "είναι δεκτόν, ότι ουδέν δικαίωμα δύναται να θεωρηθεί ότι θίγει η ανάκληση πράξεως μη πλήρως συντελεσμένης: 206/52 και κατ΄ ακολουθίαν πράξις μη πλήρως καταρτισθείσα δύναται ελευθέρως ν΄ ανακληθεί 383/37, 510/44. (Πορίσματα Νομολογίας 1929-59, σελ. 200. Στο Εγχειρίδιο Διοικητικού Δικαίου του Ε. Σπηλιωτόπουλου, έκτη έκδοση, σελ. 176, παράγραφος 174, υποσημείωση 15, διαβάζουμε τα πιο κάτω: "Ανάκληση της διοικητικής πράξεις νοείται μετά την έκδοση της (ανωτ. αριθ. 168). Πριν από την τελείωση της πράξης, η Διοίκηση μπορεί οποτεδήποτε να μην προβεί στις απαιτούμενες ενέργειες (υπογραφή ή/και δημοσίευση) για την έκδοση της (Σ.Ε. 654/1986, 3811/1987).

Στην υπό εξέταση υπόθεση η μόνη εκτελεστή πράξη θα ήταν η κατακύρωση της προσφοράς.

Το τί είχε προηγηθεί πριν την απόφαση για να ζητηθούν προσφορές αποτελούν προπαρασκευαστικές πράξεις (βλ. Πορίσματα Νομολογίας Σ.τ.Ε. 1929-59 σελ. 239, Στασινόπουλος: Δίκαιον των Διοικητικών Πράξεων σελ. 123). Στην ουσία αυτό που προσβάλεται με την προσφυγή είναι η ανάκληση μιας ευμενούς διοικητικής πράξης για τον πολίτη, ωστόσο οι κανόνες, που διέπουν την ανάκληση εφαρμόζονται στις περιπτώσεις εκτελεστών διοικητικών πράξεων (Τσάτσος σελ. 370 επ.).

Στην υπόθεση που εξετάζουμε δεν έχουμε εκτελεστή πράξη. Οτι προηγήθηκε αποτελεί προπαρασκευαστικές πράξεις.

Η επίδικη απόφαση στερείται εκτελεστότητας και δεν μπορεί ν΄ αποτελέσει αντικείμενο προσφυγής.

Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.

Χρ. Χατζητσαγγάρης,

Δ.

ΑΦ.