ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

Αναφορικά με το ΄Αρθρο 146 του Συντάγματος

Φωτεινής Ευθυμίου Παναγοπούλου, από την Πάφο

και

Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας

_ _ _ _ _ _ _ _

Για την Αιτήτρια: Κα. Α. Αργυρού για το Γραφείο Μαρκίδη, Μαρκίδη & Σία.

Για την Καθ΄ ης η Αίτηση: Κα. Γ. Φράγκου, Ανώτερος Δικηγόρος της

Δημοκρατίας.

_ _ _ _ _ _ _ _

Η αιτήτρια με την παρούσα προσφυγή ζητά την πιο κάτω θεραπεία:-

Ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων με επιστολή του ημερομηνίας 13/9/1991 που λήφθηκε στο Γραφείο της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (που στη συνέχεια

θ΄ αναφέρεται σαν Ε.Δ.Υ.) στις 19/9/1991 ζήτησε μεταξύ άλλων την πλήρωση τεσσάρων κενών μόνιμων θέσεων Ασφαλιστικού Λειτουργού, 1ης Τάξης, Υπηρεσίες Κοινωνικών Ασφαλίσεων.

Επειδή σύμφωνα με το Σχέδιο Υπηρεσίας η θέση Ασφαλιστικού Λειτουργού 1ης Τάξης είναι θέση Προαγωγής, η Ε.Δ.Υ. στη συνεδρίασή της με ημερομηνία 27/9/1991, αποφάσισε να επιληφθεί του θέματος πλήρωσης των πιο πάνω θέσεων σε ημερομηνία που θα οριζόταν αργότερα και στη συνεδρίαση να παραστεί και ο Διευθυντής των Υπηρεσιών Κοινωνικών Ασφαλίσεων.

Στη συνεδρίασή της Ε.Δ.Υ. ημερομηνίας 12/8/1992, ο Διευθυντής των Υπηρεσιών Κοινωνικών Ασφαλίσεων, σύστησε τέσσερις υποψήφιους προς επιλογή για προαγωγή, ανάμεσα στους οποίους περιλαμβάνονταν τα ενδιαφερόμενα μέρη Αντώνης Οικονόμου, Δημήτριος Μαρκίδης, Ελπίδα Ιωάννου, και η υποψήφια Μαρίνα Παπαδοπούλου αλλά όχι η αιτήτρια, και στη συνέχεια, αφού αυτός αποχώρησε, η Επιτροπή προχώρησε στη γενική αξιολόγηση και σύγκριση των υποψήφιων.

Η Επιτροπή κατά την επιλογή έλαβε υπόψη ότι το ενδιαφερόμενο μέρος Παναγιώτα Νικολάου δεν είχε συστηθεί από το Διευθυντή, αλλά έκρινε ότι με βάση τα ενώπιόν της στοιχεία αυτή υπερτερούσε της Μαρίνας Παπαδοπούλου που συστήθηκε από το Διευθυντή.

Η Ε.Δ.Υ., στη συνεδρίασή της με ημερομηνία 9/9/1992, αφού έλαβε υπόψη ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη αποδέκτηκαν την προσφορά για προαγωγή στη θέση Ασφαλιστικού Λειτουργού, 1ης Τάξης, καθόρισε τη 15/9/1992 ως ημερομηνία ισχύος της προαγωγής τους στην εν λόγω θέση.

Η πιο πάνω προαγωγή δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας με ημερομηνία 9/10/1992 και με Αρ. Γνωστοποίησης 3174.

Εναντίον της πιο πάνω απόφασης καταχωρίστηκε η παρούσα προσφυγή στις 18/12/1992.

Οι νομικοί λόγοι που προβλήθηκαν για ακύρωση της επίδικης απόφασης είναι οι πιο κάτω:-

Παράλειψη διεξαγωγής έρευνας από την Ε.Δ.Υ. για να διαπιστώσει κατά πόσον οι υποψήφιοι κατείχαν το υπ΄ αριθμό (2) προβλεπόμενο στο Σχέδιο Υπηρεσίας προσόν.

Η Ε.Δ.Υ. κατά τη λήψη της επίδικης απόφασης ενήργησε υπό το βάρος πλάνης περί τα πράγματα γιατί αντί να λάβει υπόψη της τη γενική βαθμολογία των υποψήφιων έλαβε υπόψη την αξιολόγηση τους στα επιμέρους στοιχεία και συγκεκριμένα στο στοιχείο "Διευθυντική Διοικητική Ικανότητα".

Οι συστάσεις του Προϊστάμενου του Τμήματος δεν είναι αιτιολογημένες.

Η υπεροχή της αιτήτριας σε αρχαιότητα παραγνωρίστηκε.

Η επίδικη απόφαση πάσχει από έλλειψη αιτιολογίας.

Αναφορικά με τον πρώτο ισχυρισμό της αιτήτριας ότι δηλαδή η καθ΄ ης η αίτηση παρέλειψε να προβεί σε δέουσα έρευνα για να διαπιστώσει κατά πόσο οι υποψήφιοι κατείχαν το απαιτούμενο προσόν της παραγράφου (2) του Σχεδίου Υπηρεσίας της επίδικης θέσης δεν έχω πεισθεί για το βάσιμο του ισχυρισμού.

Στην Υπόθεση Αρ. 29/87 Ιωάννης Κ. Ιωνά ν. Δημοκρατίας, απόφαση δόθηκε στις 26/7/1989 στη σελίδα 20 διαβάζουμε τα εξής σχετικά:-

Στο απόσπασμα από τα πρακτικά της συνεδρίασης της Ε.Δ.Υ. με ημερομηνία 12/8/1992 αναφέρεται ότι η Επιτροπή ασχολήθηκε με τον ενώπιον της κατάλογο των υποψήφιων και έκρινε ότι προάξιμοι είναι οι υπ΄ αριθμόν 1-87 υποψήφιοι.

Επίσης στη σελίδα 5 των ίδιων πρακτικών διαβάζουμε:-

Ακόμα ενώπιον της Επιτροπής εκτός από τους Προσωπικούς Φακέλους και τους Φακέλους των Ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεων των υποψήφιων βρισκόταν και κατάλογος αξιολόγησης υποψήφιων για προαγωγή στη θέση Ασφαλιστικού Λειτουργού 1ης Τάξης.

΄Ολα τα πιο πάνω δεν υποστηρίζουν τον ισχυρισμό της αιτήτριας για έλλειψη δέουσας έρευνας και για πλάνη και για το λόγο αυτό ο ισχυρισμός απορρίπτεται ως αβάσιμος και αστήρικτος.

Τόσον η αιτήτρια όσον και τα ενδιαφερόμενα μέρη θεωρήθηκαν ότι ικανοποιούσαν τις πρόνοιες του Σχεδίου Υπηρεσίας αναφορικά με τα απαιτούμενα προσόντα και ουσιαστικά είχαν ευνοηθεί από την απόφαση της Ε.Δ.Υ.

Εξ΄ άλλου δεν έχει με οποιοδήποτε τρόπο ανατραπεί το τεκμήριο της νομιμότητας ότι η Επιτροπή ερεύνησε όλα τα ενώπιον της στοιχεία προτού καταλήξει στο ότι οι υποψήφιοι από το 1-87 κατείχαν το στην παράγραφο (2) του Σχεδίου Υπηρεσίας προβλεπόμενο προσόν.

Ως δεύτερος λόγος για ακύρωση των προσβαλλόμενων αποφάσεων προβλήθηκε ο ισχυρισμός ότι η Ε.Δ.Υ. έλαβε υπόψη της την αξιολόγηση των υποψήφιων στα επιμέρους στοιχεία και όχι τη γενική τους βαθμολογία.

Και ο ισχυρισμός αυτός κρίνεται αβάσιμος και αστήρικτος και για το λόγο αυτό πρέπει ν΄ απορριφθεί και εξηγώ γιατί. Στη σελίδα 5 των πρακτικών της Συνεδρίασης της Ε.Δ.Υ. ημερομηνίας 12/8/1992 διαβάζουμε: "Η Επιτροπή έλαβε υπόψη τις Εμπιστευτικές/Υπηρεσιακές Εκθέσεις των υποψηφίων στο σύνολό τους ..."

Η ειδική αναφορά της Ε.Δ.Υ. στη βαθμολογία των υποψήφιων στο στοιχείο "Διευθυντική/Διοικητική Ικανότητα" έγινε για να αιτιολογήσει την απόκλισή της από τη σύσταση του Διευθυντή για προαγωγή της

Μαρίνας Παπαδοπούλου, και μάλιστα ενόψει των εποπτικών καθηκόντων που προνοούνταν στο Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης Ασφαλιστικού Λειτουργού, 1ης τάξης.

Η Επιτροπή πήρε την απόφαση της αφού έλαβε υπόψη όλα τα ενώπιον της στοιχεία και έκρινε με βάση τα καθιερωμένα κριτήρια στο σύνολο τους.

Ο τρίτος νομικός ισχυρισμός της αιτήτριας αναφέρεται στις συστάσεις του Διευθυντή ότι δηλαδή δεν ήταν αιτιολογημένες.

Η πρόνοια του άρθρου 35(4) του Νόμου Αρ. 1/90 επιβάλλει ρητά την υποχρέωση στο Διευθυντή του Τμήματος στο οποίο ανήκει η κενή θέση να αιτιολογήσει με τη δέουσα επάρκεια τη σύστασή του.

Κι αυτό ακριβώς έκαμε η Επιτροπή. Εκεί που διεπίστωσε ότι η σύσταση δε συμφωνούσε με τα στοιχεία που είχε ενώπιον της δεν υιοθέτησε τη σύσταση . Ουσιαστικά συμμορφώθηκε προς τις επιταγές του Νόμου και της Νομολογίας.

Ο νομικός ισχυρισμός που αναφέρεται στην αιτιολογία της τελικής απόφασης της Ε.Δ.Υ., ότι δηλαδή η απόφαση πρέπει να είναι αιτιολογημένη με επάρκεια ενώ στη συγκεκριμένη περίπτωση όχι, κρίνεται αβάσιμος και απορρίπεται.

Τέλος όσον αφορά την αρχαιότητα της αιτήτριας αυτή λήφθηκε υπόψη από την Επιτροπή, τουλάχιστον έτσι αναφέρεται στο απόσπασμα που παράθεσα πιο πάνω. Η υπεροχή της αιτήτριας ήταν 15 (δεκαπέντε) μήνες και ανάγεται σε προαγωγή στη προηγούμενη θέση από εκείνη που κατείχαν κατά το χρόνο λήψης της επίδικης απόφασης, τουλάχιστον όσον αφορά τα τρία ενδιαφερόμενα μέρη.

΄Εχει νομολογηθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο σε σωρεία αποφάσεων, ότι η αρχαιότητα δεν είναι το αποφασιστικό κριτήριο, λαμβάνεται όμως δεόντως υπόψη, συνεκτιμάται και συσταθμίζεται με τα άλλα κριτήρια (βλέπε Δημοκρατία ν. Πετρίδης (1991) 3 Α.Α.Δ. σελίδα 731 στη σελίδα 743).

Η υπόθεση αυτή θα πρέπει να κριθεί με βάση τις αρχές που έχουν καθιερωθεί από το Δικαστήριο τούτο:-

Εξέτασα με προσοχή όλα τα επιχειρήματα των δικηγόρων των μερών σε συνάρτηση με όλα τα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιόν μου και κατέληξα ότι η Επιτροπή άσκησε τη διακριτική της εξουσία σύμφωνα με το Νόμο, και οι προσβαλλόμενες προαγωγές ήταν εύλογα επιτρεπτές σ΄ αυτή.

Η προσφυγή αποτυγχάνει.

Η αιτήτρια να πληρώσει £350,00 έξοδα των καθ΄ ων η αίτηση.

Δ. Γρ. Δημητριάδης,

Δ.

/ΜΝ