|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1997) 4 ΑΑΔ 499
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ. 631/95
ΕΝΩΠΙΟΝ: ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗ, Δ.
Αναφορικά με το Άρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ:
Γεώργιου Αντώνη Σάρδου εκ Λάρνακας, νυν εις Η.Π.Α.
Αιτητή
και
Δήμου Λάρνακας
Καθ΄ου η αίτηση
----------
26 Φεβρουαρίου 1997
Για τον αιτητή: κ. Α. Ποιητής.
Για τους καθ΄ων η αίτηση: κ. Γ. Νικολαΐδης.
-------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Η θεραπεία που επιζητείται με την παρούσα προσφυγή είναι η ακόλουθη:
"Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση του καθ΄ου η αίτηση που γνωστοποιήθηκε στον αιτητή με επιστολή του προς τους αρχιτέκτονες του αιτητή ημερομηνίας 18.5.95 με την οποία ο καθ΄ου η αίτηση αποφάσισε όπως η προτεινόμενη από τον αιτητή οικοδομή για ανάπτυξη του τεμαχίου 708, Φ/Σχ XLI/57.Ι.Ι, τμήμα D, στην Λάρνακα, ακολουθήσει την προτεινόμενη ρυμοτομική γραμμή που προβλέπεται στο σχέδιο επέκτασης του Έργου της Αναμόρφωσης του Παραλιακού Μετώπου των Φοινικούδων είναι άκυρη και στερημένη οποιουδήποτε αποτελέσματος."
Ο αιτητής είναι ιδιοκτήτης του πιο πάνω αναφερόμενου τεμαχίου. Στις 21.2.95 οι αρχιτέκτονές του απηύθυναν στο Δημοτικό Γραμματέα του καθ΄ου η αίτηση Δήμου, την ακόλουθη επιστολή:
"Προτιθέμεθα να προχωρήσουμε αμέσως με την εκπόνηση σχεδίων για την ανέγερση οικοδομής στο τεμάχιο 708, Φ.Σχ. XLI/57.I.I, Τμήμα D, Λάρνακα, ιδιοκτησίας του πελάτη μας Γεωργίου Αντωνίου Σάρδου.
Κατά την επίσκεψη μας στο Δήμο Λάρνακος για τη λήψη των απαιτούμενων πληροφοριών, ήτοι ζώνες, ρυμοτομία κλπ μας ελέχθη ότι για το τεμάχιο υπάρχει προτεινόμενη ρυμοτομία που υπεδείχθη μέσα στα πλαίσια του Σχεδίου Άγγελου Δημητρίου και που το επηρεάζει κυρίως στην αδιέξοδο σήμερα πάροδο της Λεωφ. Αρχ. Μακαρίου.
Παρακαλούμε όπως μας κοινοποιήσετε το συντομώτερο δυνατό την πρόθεσή σας να απαιτήσετε ή όχι κατά την υποβολή σχεδίων για πολεοδομική άδεια της εν λόγω προτεινόμενης ρυμοτομίας."
Η απάντηση δόθηκε προς τους αρχιτέκτονες του αιτητή με επιστολή του Δημοτικού Μηχανικού ημερ. 18.5.95, η οποία έχει ως εξής:
"Αναφέρομαι στην επιστολή σας ημερ. 21/2/95 σχετικά με προτεινόμενη ανάπτυξη του τεμ. αρ. 708, Φ/Σχ. XLI/57.I.I, ιδιοκτησίας του κ. Γεωργίου Αντ. Σάρδου στη Λάρνακα και επιθυμώ να σας πληροφορήσω ότι το Δημ. Συμβούλιο Λάρνακας, κατά τη συνεδρία του ημερ. 4.5.95, αποφάσισε όπως η προτεινόμενη οικοδομή ακολουθήσει την προτεινόμενη ρυμοτομική γραμμή που προβλέπεται στο σχέδιο επέκτασης του Έργου της Αναμόρφωσης του Παραλιακού Μετώπου των Φοινικούδων, ούτως ώστε όταν υλοποιηθεί το σχέδιο αυτό να μην υπάρχει εμπόδιο από την οικοδομή που θα ανεγερθεί.
Τέλος το Δημ. Συμβούλιο αποφάσισε όπως το ποσοστό κάλυψης και ο συντελεστής δόμησης της οικοδομής που θα ανεγερθεί υπολογισθούν πάνω στο συνολικό εμβαδό του τεμαχίου (να μην αφαιρεθεί το επηρεαζόμενο από τη ρυμοτομία μέρος του κτήματος)."
Στις 11.7.95 καταχωρήθηκε από τον αιτητή η παρούσα προσφυγή.
Με την ένστασή τους οι καθ΄ων η αίτηση ήγειραν προδικαστική ένσταση ότι με την προσφυγή αυτή δεν προσβάλλεται εκτελεστή διοικητική πράξη που να μπορεί να προσβληθεί με προσφυγή κάτω από το άρθρο 146 του Συντάγματος.
Προέχει η εξέταση της προδικαστικής ένστασης καθ΄ότι τυχόν αποδοχή της θα έχει ως αποτέλεσμα τον τερματισμό της παρούσας διαδικασίας.
Η θέση του δικηγόρου των καθ΄ων η αίτηση είναι ότι εφόσον δεν υπεβλήθη ούτε αίτηση για πολεοδομική άδεια ούτε αίτηση για άδεια οικοδομής, η επίδικη επιστολή δεν είναι τίποτε άλλο παρά έκφραση της προκαταρκτικής άποψης των καθ΄ων η αίτηση που σύμφωνα με το άρθρο 25(8) του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου δεν δεσμεύει το Δήμο και ως εκ τούτου δεν είναι εκτελεστή.
Ο δικηγόρος του αιτητή ισχυρίζεται ότι πρόκειται για οριστική και τελεσίδικη πράξη παράγουσα έννομα αποτελέσματα έναντι του αιτητή, δημιουργείται δε από αυτή αμφίπλευρη δέσμευση της διοίκησης και του διοικουμένου και είναι συνεπώς εκτελεστή.
Για να είναι μια πράξη προσβλητή κάτω από το Άρθρο 146 του Συντάγματος πρέπει, εκτός από διοικητική, να είναι και εκτελεστή.
Εκτελεστές είναι οι πράξεις που δηλώνουν βούληση της διοίκησης αποσκοπούσα στην παραγωγή έννομου αποτελέσματος έναντι του διοικουμένου και συνεπαγόμενη την άμεση εκτέλεσή της δια της διοικητικής οδού. Κύριο γνώρισμα της εκτελεστής πράξης είναι η άμεση παραγωγή έννομων αποτελεσμάτων, με τη δημιουργία, τροποποίηση ή κατάλυση νομικής κατάστασης. (Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας 1929-1959, σελ. 236-237).
Απλή έκφραση της γνώμης της διοίκησης επί συγκεκριμένου θέματος, η οποία δεν έχει ως συνέπεια την άμεση παραγωγή εννόμων αποτελεσμάτων, δεν είναι πράξη εκτελεστή (
Yiangou v. Republic (1987) 3 CLR 27). Επίσης, απλή έκφραση πρόθεσης και όχι βούλησης της διοίκησης, δεν συνιστά εκτελεστή πράξη (Republic v. Costas Ch. Demetriou & Others (1972) 3 CLR 219, 222 και 223).Είναι σαφές ότι στην υπό εξέταση υπόθεση δεν υποβλήθηκε αίτηση ούτε για άδεια οικοδομής, ούτε για πολεοδομική άδεια που προηγείται της άδειας οικοδομής. Η επιστολή των αρχιτεκτόνων του αιτητή έγινε πριν την εκπόνηση οποιωνδήποτε σχεδίων.
Πέραν αυτών θα πρέπει να αναφερθεί ότι το άρθρο 25(8) του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου (Ν. 90/72) προνοεί ότι:
"(8) Επί τη λήψει γραπτής ερωτήσεως συνοδευομένης ή υποστηριζομένης υπό τοιούτων στοιχείων ή αποδείξεως και συμμορφουμένης προς υποχρέωσιν προς επίδοσιν τοιούτων ειδοποιήσεων ως αύτη ήθελεν απαιτήσει, η Πολεοδομική Αρχή δύναται να παράσχη εις το πρόσωπον το οποίον υπέβαλε την ερώτησιν έκφρασιν των προκαταρκτικών απόψεων της Αρχής επί των εν τη ερωτήσει οριζομένων προτάσεων δι΄ανάπτυξιν και ενδείξεις υφισταμένων προτάσεων δι΄εκπόνησιν ή τροποποίησιν οιουδήποτε σχεδίου αναπτύξεως. Η τοιαύτη έκφρασις απόψεων δεν συνιστά πολεοδομικήν άδειαν ουδέ δεσμεύει κατά νόμον την Αρχήν ή οιωνδήποτε των λειτουργών αυτής."
Ενόψει των ανωτέρω αναφερθέντων, βρίσκω ότι το περιεχόμενο της επιστολής των καθ΄ων η αίτηση ημερ. 18.5.95, δεν εκφράζει βούληση, αλλά άποψη της διοίκησης επί του τεθέντος ερωτήματος, που σύμφωνα με το άρθρο 25(8) δεν δεσμεύει τους καθ΄ων η αίτηση. Επομένως, δεν μπορεί να λεχθεί ότι η προσβαλλόμενη απόφαση παρήγαγε οποιαδήποτε έννομα αποτελέσματα. Είναι πιθανόν αν και όταν υποβληθεί η σχετική αίτηση, συνοδευόμενη από τα απαραίτητα σχέδια, να έχει διαφοροποιηθεί είτε η πραγματική είτε η νομική κατάσταση. Οι καθ΄ων η αίτηση έχουν μόνο υποχρέωση κατά την εξέταση της αίτησης που τυχόν υποβληθεί μελλοντικά, να ασκήσουν νόμιμα τη διακριτική τους ευχέρεια, εφαρμόζοντας ορθά το νόμο.
Καταλήγω ότι η επίδικη απόφαση δεν είναι εκτελεστή και ως εκ τούτου δεν μπορεί να αποτελέσει το αντικείμενο προσφυγής κάτω από το Άρθρο 146 του Συντάγματος.
Ως αποτέλεσμα, η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται, με £250.- έξοδα εις βάρος του αιτητή.
Γ. Χρυσοστομής
Δ.
/ΚΧ"Π