|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1996) 4 ΑΑΔ 3155
21 Νοεμβρίου, 1996
[ΝΙΚΗΤΑΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΠΑΡΤΑΣΙΔΗΣ ΒΑΓΙΟΣ ΚΑΙ ΑΛΛΗ,
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Συνεκδικαζόμενες Υποθέσεις Αρ. 323/95 & 376/95)
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Διορισμοί/Προαγωγές — Αιτιολογία της εντύπωσης από τις συνεντεύξεις και της έκθεσης της Συμβουλευτικής Επιτροπής — Άρθρο 34(6) και (10) του Ν. 1/90 — Παράβαση του στην κριθείσα περίπτωση — Περιστάσεις και νομολογία.
Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος — Κατάργηση της διοικητικής δίκης — Ακύρωση πράξης και συνέπειες της σε προσφυγές με το αυτό αντικείμενο — Καθίστανται άνευ αντικειμένου — Εξαιρέσεις.
Οι αιτήτριες προσέβαλαν την προαγωγή του ενδιαφερομένου μέρους σε Επιμελητή Ακτινολογίας.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
1. Κρίνεται ότι τόσο η αξιολόγηση της απόδοσης των υποψηφίων κατά την προφορική εξέταση ενώπιόν της Συμβουλευτικής Επιτροπής όσο και η ίδια η έκθεση πάσχουν από την έλλειψη αιτιολογίας. Το ίδιο περίπου λεκτικό της έκθεσης της Σ.Ε. κρίθηκε από την Ολομέλεια στην Δημοκρατία ν. Γεώργιου Χατζηγεωργίου, ότι δε συνιστούσε αιτιολογία κατά την έννοια του Άρθρου 34(6). Έτσι η διοικητική απόφαση ακυρώθηκε για παράβαση της διάταξης αυτής. Το Δικαστήριο παραπέμπει επίσης στην απόφαση Γεώργιος Μικελλίδης κ.ά. ν. Δημοκρατίας. Παρόμοιο λεκτικό θεωρήθηκε ότι δεν ικανοποιούσε την επιταγή του Άρθρου 34(10). Στην προκειμένη περίπτωση χωρεί ακύρωση για παράβαση, αναφορικά με τη διαδικασία ενώπιον της Σ.Ε., και των δύο πιο πάνω άρθρων. Επομένως παρέλκει η εξέταση οποιουδήποτε άλλου θέματος.
2. Ο λόγος ακυρότητας που έχει εξεταστεί δεν εγείρεται στην άλλη προσφυγή. Σύμφωνα όμως με τα νομολογηθέντα, στην περίπτωση ακύρωσης πράξης σε μια προσφυγή, άλλες προσφυγές κατά της ίδιας πράξης καθίστανται άνευ αντικειμένου, εκτός αν υπάρχει βάσιμος λόγος έκδοσης νέας ακυρωτικής απόφασης για τους σκοπούς του Άρθρου 146.6 του Συντάγματος. Τέτοιος λόγος δεν υφίσταται στη περίπτωση ακύρωσης προαγωγής μια και οι υποψήφιοι δεν έχουν αυτόματα δικαίωμα σε προαγωγή. Το Δικαστήριο παραπέμπει στην απόφαση του Κωνσταντινίδη Δ.,Οδυσσέας Γιωργάκης κ.ά. ν. Δημοκρατίας, που βασίστηκε σε δύο αποφάσεις της Ολομέλειας που αναφέρει. Σχετική είναι επίσης η απόφαση στην υπόθεση Γεωργία Νεοφύτου ν. Δημοκρατίας.
3. Η επίδικη πράξη στην προσφυγή με αρ. 376/95 ακυρώνεται με £100 έξοδα προς όφελος της αιτήτριας. Επομένως η προσφυγή με αρ. 323/95 παρέμεινε χωρίς αντικείμενο, κατάληξη που οδηγεί στην κατάργηση της δίκης.
Διαταγή ως ανωτέρω.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Δημοκρατία ν. Χατζηγεωργίου (1994) 3 Α.Α.Δ. 574,
Μικελλίδης κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1996) 4 Α.Α.Δ. 436,
Γιωργάκης κ.ά. ν. Δημοκρατίας κ.ά. (1993) 4 Α.Α.Δ. 2091,
Νεοφύτου ν. Δημοκρατίας (1995) 4 Α.Α.Δ. 2775.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της προαγωγής του Ενδιαφερόμενου μέρους στη θέση Επιμελητή (Ακτινολογίας) αντί των Αιτητών.
Α. Παπαχαραλάμπους, γιa τον Αιτητή στην Υπόθεση αρ. 323/95.
Α. Κωνσταντίνου, για την Αιτήτρια στην Υπόθεση αρ. 376/95.
Ρ. Πετρίδου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΝΙΚΗΤΑΣ, Δ.: Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (Ε.Δ.Υ.) αποφάσισε την προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους Στυλιανού Τσιακλίδη στη θέση Επιμελητή (Ακτινολογίας), που καθορίζεται ως θέση πρώτου διορισμού και προαγωγής. Η απόφασή της, που λήφθηκε στις 19/12/1994, δημοσιεύθηκε στην επίσημη εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 24/2/1995. Την απόφαση προσβάλλουν τώρα δύο από τους υποψηφίους που απέτυχαν να διοριστούν. Ας σημειωθεί ότι αρχικά συνεκδικαζόταν με τις δύο κρινόμενες προσφυγές και τρίτη, με αριθμό 385/95, αλλά αποσύρθηκε και την απέρριψα στις 21/2/1996.
Οι λόγοι ακύρωσης που προβλήθηκαν στην κάθε μία από τις προσφυγές αυτές έχουν συνοπτικά ως εξής:
Υπόθεση Αρ. 323/95
(1) Η σύσταση του Διευθυντή συγκρούεται με τα στοιχεία των φακέλων και δεν είναι αιτιολογημένη. Περαιτέρω, είναι και παραπλανητική διότι και ο αιτητής έχει εξειδίκευση όπως και η συστηθείσα. Ας λεχθεί εδώ διευκρινιστικά ότι ο Διευθυντής είχε συστήσει την αιτήτρια στην προσφυγή 376/95, αλλά η Ε.Δ.Υ., για τους λόγους που αναφέρονται στα πρακτικά, επέλεξε το ενδιαφερόμενο μέρος.
(2) Πλάνη της Ε.Δ.Υ, ως προς την αρχαιότητα του ενδιαφερομένου μέρους, η οποία δεν συνιστά στοιχείο επιλογής κατά το άρθρ. 34(9) του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990 (Ν. 1/90) όπως τροποποιήθηκε, αναφορικά με θέσεις πρώτου διορισμού και προαγωγής.
(3) Ανεπάρκεια της έρευνας σχετικά με την κατοχή από τους υποψηφίους της "καλής γνώσης" της αγγλικής γλώσσας.
(4) Υπεροχή αιτητή σε αξία και προσόντα· και
(5) Αναιτιολόγητο της επίδικης απόφασης.
Υπόθεση Αρ. 376/95
(1) Η έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής (Σ.Ε.) και η αξιολόγηση της απόδοσης των υποψηφίων κατά την προφορική εξέταση από την Επιτροπή αυτή και την ίδια ακόμα την Ε.Δ.Υ, είναι αναιτιολόγητες κατά παράβαση των άρθρ. 34(6) και 34(10) του Ν. 1/90.
(2) Πλάνη περί τα πράγματα, ιδίως αναφορικά με τη διάρκεια της ειδίκευσης της αιτήτριας στην παρεμβατική / επεμβατική ακτινολογία και γενικά τις αξιολογήσεις της Ε.Δ.Υ, αναφορικά με τις υπηρεσιακές της εκθέσεις, την πείρα και τα προσόντα, καθώς και την απόδοσή της κατά τη συνέντευξη.
(3) Η Ε.Δ.Υ, λανθασμένα αγνόησε τη σύσταση του Διευθυντή υπέρ της αιτήτριας' και
(4) Δόθηκε υπέρμετρη βαρύτητα στην αρχαιότητα.
Εξετάζω τον πρώτο λόγο της προσφυγής αυτής. Τα σχετικά άρθρα στα οποία βάσισε την εισήγησή του ο δικηγόρος της αιτήτριας έχουν ως εξής:
"34(6) Στη συνέχεια η Συμβουλευτική Επιτροπή, αφού λάβει υπόψη της τα αποτελέσματα της γραπτής και ή προφορικής εξέτασης των υποψηφίων, ανάλογα με το τι έχει διεξαχθεί, τα προσόντα των υποψηφίων σε σχέση με τα καθήκοντα της θέσης, το περιεχόμενο των Προσωπικών Φακέλων και των Ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεων των υποψηφίων οι οποίοι είναι δημόσιοι υπάλληλοι, όπως επίσης και τα υπόλοιπα στοιχεία των αιτήσεων, αποστέλλει στην Επιτροπή αιτιολογημένη έκθεση για όλους τους υποψηφίους και κατάλογο που περιέχει με αλφαβητική σειρά τα ονόματα των υποψηφίων τους οποίους συστήνει για επιλογή.
..................................
(10) Η γενική εντύπωση της Συμβουλευτικής Επιτροπής και της Επιτροπής όσο αφορά την απόδοση των υποψηφίων σε προφορική εξέταση καταγράφεται πάντοτε στα πρακτικά της καθεμιάς Επιτροπής και αιτιολογείται."
Με δυο λόγια θεσπίζεται ότι τόσο η γενική εντύπωση της Σ.Ε. και της Ε.Δ.Υ, από την εξέταση όσο και η έκθεση της Σ.Ε. προς την Ε.Δ.Υ., πρέπει απαραίτητα, να αιτιολογούνται.
Το πιο κάτω είναι το επίμαχο απόσπασμα από την έκθεση της Σ.Ε. που στάληκε στην Ε.Δ.Υ.:
"Η Συμβουλευτική Επιτροπή αξιολογώντας την απόδοση των αιτητών στις ενώπιόν της συνεντεύξεις και αφού στηρίχθηκε στην ορθότητα των απαντήσεων που έδωσαν στις ερωτήσεις, στη διατύπωση των απαντήσεων, στο βαθμό ευθυκρισίας και στην προσωπικότητά τους αποφάσισε όπως αξιολογήσει τους αιτητές ως εξής:
(Στα ονόματα των υποψηφίων που κρίθηκαν εξαίρετοι περιλαμβάνονται οι αιτητές και το ενδιαφερόμενο μέρος).
Γ. ΕΠΙΛΟΓΗ ΑΙΤΗΤΩΝ
Η Συμβουλευτική Επιτροπή αφού έλαβε υπόψη τα αποτελέσματα της προφορικής εξέτασης των αιτητών, τα προσόντα τους σε σχέση με τα καθήκοντα της θέσης Επιμελητή Ακτινοδιαγνωστικής, τα υπόλοιπα στοιχεία των αιτήσεών τους και αφού μελέτησε τους προσωπικούς φακέλους και τους φακέλους των υπηρεσιακών εκθέσεών τους συνιστά κατ' αλφαβητική σειρά:
(Στους συστηθέντες περιλαμβάνονται οι αιτητές και το ενδιαφερόμενο μέρος)."
Έχοντας κατά νουν το περιεχόμενο της έκθεσης της Σ.Ε. κρίνω ότι τόσο η αξιολόγηση της απόδοσης των υποψηφίων κατά την προφορική εξέταση ενώπιόν της όσο και η ίδια η έκθεση πάσχουν από την έλλειψη αιτιολογίας. Το ίδιο περίπου λεκτικό της έκθεσης της Σ.Ε. κρίθηκε από την Ολομέλεια στην Δημοκρατία ν. Γεώργιου Χατζηγεωργίου (1994) 3 Α.Α.Δ. 574, ότι δεν συνιστούσε αιτιολογία κατά την έννοια του άρθρ. 34(6). Έτσι η διοικητική απόφαση ακυρώθηκε για παράβαση της διάταξης αυτής. Παραπέμπω επίσης στην απόφαση Γεώργιος Μικελλίδης κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1996) 4 Α.Α.Δ. 436. Παρόμοιο λεκτικό θεωρήθηκε ότι δεν ικανοποιούσε την επιταγή του άρθρ. 34(10). Θα κατέληγα ότι στην προκειμένη περίπτωση χωρεί ακύρωση για παράβαση, αναφορικά με τη διαδικασία ενώπιον της Σ.Ε., και των δύο πιο πάνω άρθρων. Επομένως παρέλκει η εξέταση οποιουδήποτε άλλου θέματος.
Με έχει απασχολήσει το εξής: Ο λόγος ακυρότητας που έχω εξετάσει δεν εγείρεται στην άλλη προσφυγή. Σύμφωνα όμως με τα νομολογηθέντα, στην περίπτωση ακύρωσης πράξης σε μια προσφυγή, άλλες προσφυγές κατά της ίδιας πράξης καθίστανται άνευ αντικειμένου, εκτός αν υπάρχει βάσιμος λόγος έκδοσης νέας ακυρωτικής απόφασης για τους σκοπούς του Άρθρου 146.6 του Συντάγματος. Τέτοιος λόγος δεν υφίσταται στη περίπτωση ακύρωσης προαγωγής μια και οι υποψήφιοι δεν έχουν αυτόματα δικαίωμα σε προαγωγή. Παραπέμπω στην απόφαση του Κωνσταντινίδη Δ., Οδυσσέας Γιωργάκης κ.ά. ν. Δημοκρατίας κ.ά. (1993) 4 Α.Α.Δ. 2091, που βασίστηκε σε δύο αποφάσεις της Ολομέλειας που αναφέρει. Σχετική είναι επίσης η απόφαση στην υπόθεση Γεωργία Νεοφύτου ν. Δημοκρατίας (1995) 4 Α.Α.Δ. 2775.
Η επίδικη πράξη στην προσφυγή με αρ. 376/95 ακυρώνεται με £100 έξοδα προς όφελος της αιτήτριας. Επομένως η προσφυγή με αρ. 323/95 παρέμεινε χωρίς αντικείμενο, κατάληξη που οδηγεί στην κατάργηση της δίκης.
Η προσφυγή με αριθμό 376/95 επιτυγχάνει με έξοδα. Η προσφυγή με αριθμό 323/95 παραμένει χωρίς αντικείμενο.