|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1996) 4 ΑΑΔ 2816
24 Οκτωβρίου, 1996
[ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 146 ΚΑΙ 28 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΓΓΕΛΙΔΗΣ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΚΡΙΣΕΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ (ΑΡ. 2),
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 285/95)
Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος— Έννομο συμφέρον —Στρατός της Δημοκρατίας — Αξιωματικοί — Προαγωγές — Η αυτοτέλεια της πράξης κρίσεως αξιωματικού — Υιοθέτηση της Ζαβρός ν. Δημοκρατίας.
Στρατός της Δημοκρατίας — Αξιωματικοί — Κρίσεις — Εκθέσεις ικανότητος — Σχόλια σε εκθέσεις ικανότητος—Αντίφαση των σχολίων προς την αριθμητική αξιολόγηση στην κριθείσα περίπτωση — Περιστάσεις —Ακυρότητα εν όψει και των συνεπειών επί της αιτιολογίας της κρίσης.
Ο αιτητής, Ταξίαρχος, προσέβαλε την κατά πλειοψηφία κρίση του ως παραμένοντος στον ίδιο βαθμό.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
1. Ο δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση ήγειρε προδικαστική ένσταση ισχυριζόμενος ότι ο αιτητής στερείται εννόμου συμφέροντος να προσβάλει την προσβαλλόμενη πράξη αφού κι αν ακόμη ετύγχανε κρίσης κατ' εκλογή δε θα προηγείτο αφού κατά το έτος 1995 δεν . υπήρχε κενή θέση υποστράτηγου. Ως εκ τούτου η κρίση του κανένα έννομο συμφέρον του αιτητή δεν επηρεάζει.
Η απάντηση στην πιο πάνω προδικαστική ένσταση έχει δοθεί από την Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Αλέξανδρος Ζαβρός κ.ά. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας σελίδα 357.
2. Από μια απλή ματιά εν προκειμένω διαπιστώνεται η μεγάλη αντίφαση μεταξύ των σχολίων του αξιολογούντος λειτουργού και βαθμολογίας, όπως αυτή εκφράζεται αριθμητικά.
Απ' όλα τα πιο πάνω και ενόψει του ότι τα σχόλια του αξιολογούντος λειτουργού απετέλεσαν αποφασιστικό κριτήριο για την απόφαση του αρμόδιου οργάνου, η επίδικη απόφαση πρέπει ν' ακυρωθεί.
Πρέπει ν' ακυρωθεί και για το λόγο ότι τα σχόλια αυτά απετέλεσαν και μέρος της αιτιολογίας της επίδικης απόφασης, δηλαδή η αιτιολογία έρχεται σε αντίθεση προς τα στοιχεία των φακέλων και για το λόγο αυτό η απόφαση του Ανωτάτου Συμβουλίου Κρίσεων έπρεπε να αιτιολογηθεί ειδικά πράγμα που δεν έγινε.
Η προσφυγή πρέπει να επιτύχει και για ένα άλλο λόγο, αυτόν της έλλειψης αιτιολογίας των αποφάσεων του Συμβουλίου Κρίσεως.
Οι Κανονισμοί 40(3) και 44(6) προβλέπουν πως οι αποφάσεις του Συμβουλίου Κρίσεων και Επανακρίσεων αντίστοιχα πρέπει να είναι πλήρως αιτιολογημένες. Το Ανώτατο Συμβούλιο Κρίσεως εδώ δε συμμορφώθηκε με τις πρόνοιες των Κανονισμών.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με £250,-έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις: Ζαβρός κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1994) 3 Α.Α.Δ. 349, Αρεστής ν. Δημοκρατίας (αρ. 1) (1995) 4 Α.Α.Δ. 1342, Λόττας ν. Δημοκρατίας (1996) 4 Α.Α.Δ. 2395.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης των Καθ' ων η αίτηση με την οποία ο Αιτητής κρίθηκε στις κρίσεις του 1994 ως παραμένων στον ίδιο βαθμό κατά πλειοψηφία.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή.
Α. Χριστόφορου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ.: Ο αιτητής με την παρούσα προσφυγή ζητά την πιο κάτω θεραπεία:-
"1. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση του καθ' ου η αίτηση με αρ. 1 με την οποία κρίθηκε ο αιτητής κατά τις κρίσεις του 1994 ως παραμένον στον ίδιο βαθμό, κατά πλειοψηφία είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος."
Τα παραδεκτά γεγονότα της υπόθεσης έχουν ως εξής:-
Ο αιτητής ήταν απόστρατος Αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού και στις 4/5/1982 διορίστηκε, με σύμβαση, ως Αξιωματικός στο Στρατό της Δημοκρατίας, με το βαθμό του Συνταγματάρχη και αποσπάστηκε για υπηρεσία στην Εθνική Φρουρά. Συνέχισε να υπηρετεί, με σύμβαση, μέχρι και τις 11/6/1987, οπότε με την Απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου με αριθμό 28.703 και ημερομηνία 11/6/1987, διορίστηκε ως μόνιμος Αξιωματικός στο Στρατό της Δημοκρατίας με το βαθμό του Ταξίαρχου, βαθμό τον οποίο κατέχει μέχρι σήμερα.
Ο αιτητής κατά τις τακτικές ετήσιες κρίσεις των Αξιωματικών του Στρατού της Δημοκρατίας για το έτος 1994, επειδή πληρούσε τις προβλεπόμενες από τις σχετικές διατάξεις των περί Αξιωματικών του Στρατού της Δημοκρατίας (Διορισμοί, Ιεραρχία, Προαγωγές και Αφυπηρετήσεις) Κανονισμών του 1990 μέχρι 1994 (Κ.Δ.Π. 90/90, 157/91,25/92, 139/92, 14/93 και 297/94), προϋποθέσεις για κρίση (Κανονισμοί 27,31 και 32), κρίθηκε από το αρμόδιο για το βαθμό του Ανώτατο Συμβούλιο Κρίσεων Αξιωματικών "παραμένων στον ίδιο βαθμό, κατά πλειοψηφία" (Κανονισμός 41) και το όνομα του καταχωρήθηκε στον αντίστοιχο Πίνακα των κριθέντων Αξιωματικών (Κανονισμός 42).
Η πλειοψηφία του Ανωτάτου Συμβουλίου, ενεργώντας με βάση τις σχετικές διατάξεις των περί Αξιωματικών του Στρατού της Δημοκρατίας ισχυόντων Κανονισμών και αφού έλαβε υπόψη :
(α) τον ονομαστικό πίνακα των κρινόμενων Αξιωματικών, που περιείχε περίληψη των στοιχείων του Ατομικού Φακέλου του καθενός απ' αυτούς, και
(β) τα λεπτομερή στοιχεία που έθεσε υπόψη του ο Εισηγητής για τον κάθε κρινόμενο Αξιωματικό, τα οποία αφορούσαν το σύνολο των κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του στο Στρατό στοιχείων, όπως αυτά προκύπτουν από τον Ατομικό του Φάκελο, ο οποίος βρισκόταν ενώπιον του Συμβουλίου,
αιτιολόγησε την απόφαση της ως εξής:-
"Η πλειοψηφία του Συμβουλίου κατέληξε στην πιο πάνω απόφαση, αφού έλαβε πολύ σοβαρά υπόψη τα σχόλια που υπάρχουν στις Εκθέσεις Ικανότητας του κρινόμενου στον κατεχόμενο βαθμό για τις περιόδους από 17.12.1991 μέχρι 5.9.1992, από 6.9.1992 μέχρι 31.12.1992 και από 1.74993 μέχρι 31.12.1993, σύμφωνα με τα οποία ο Ταξίαρχος στερείται προσόντων για περαιτέρω εξέλιξη, παρόλο που οι βαθμολογίες του στα ουσιαστικά προσόντα στις Εκθέσεις Ικανότητας δικαιολογούν κρίση του για ανώτερη διαβάθμιση.".
Οι συνταχθέντες Πίνακες των κριθέντων από το Ανώτατο Συμβούλιο Κρίσεων Αξιωματικών, καθώς και τα πρακτικά της συνεδρίας του Συμβουλίου, υποβλήθηκαν, σύμφωνα με τις διατάξεις του Κανονισμού 42 των πιο πάνω Κανονισμών, στο Υπουργικό Συμβούλιο για κύρωση. Το Υπουργικό Συμβούλιο με την απόφαση του με αριθμό 41.926 και ημερομηνία 9/12/1994, κύρωσε τους συνταχθέντες Πίνακες, χωρίς οποιαδήποτε μεταβολή.
Μετά την κύρωση από το Υπουργικό Συμβούλιο των Πινάκων των κριθέντων Αξιωματικών, η κρίση του αιτητή του γνωστοποιήθηκε με σχετική διαταγή του Αρχηγού, σύμφωνα με τις διατάξεις του Κανονισμού 43 των περί Αξιωματικών του Στρατού της Δημοκρατίας ισχυόντων Κανονισμών.
Ο δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση ήγειρε προδικαστική ένσταση ισχυριζόμενος ότι ο αιτητής στερείται εννόμου συμφέροντος να προσβάλει την προσβαλλόμενη πράξη αφού κι αν ακόμη ετύγχανε κρίσης κατ' εκλογή δε θα προηγείτο αφού κατά το έτος 1995 δεν υπήρχε κενή θέση υποστράτηγου. Ως εκ τούτου η κρίση του κανένα έννομο συμφέρον του αιτητή δεν επηρεάζει.
Η απάντηση στην πιο πάνω προδικαστική ένσταση έχει δοθεί από την Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Υπόθεση Αλέξανδρος Ζαβρός κ.ά. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1994) 3 Α.Α.Δ. 349, σελίδα 357, όπου λέχθηκαν τα πιο κάτω:-
"Οι αποφάσεις του Συμβουλίου Κρίσεων και του Συμβουλίου Επανακρίσεων είναι ξεχωριστές διοικητικές πράξεις που προσβάλλονται αυτοτελώς, γιατί η κατάταξη ως προακτέος κατ' εκλογήν, κατ' αρχαιότητα, και παραμένων στον ίδιο βαθμό, παράγει για τους κρινόμενους έννομα αποτελέσματα η ισχύς των οποίων συνεχίζεται σε ολόκληρη τη σταδιοδρομία τους και επηρεάζει την ανέλιξη τους στην ιεραρχία."
Για το ίδιο θέμα βλέπε Ιωάννης Αρεστής ν. Δημοκρατίας (αρ. 1) 4 Α.Α.Δ. 1342 και Χαράλαμπος Λόττας ν. Δημοκρατίας 4 Α.Α.Δ. 2395.
Ενόψει των πιο πάνω βρίσκω ότι η προδικαστική ένσταση των καθ' ων η αίτηση πρέπει ν' απορριφθεί ως απαράδεκτη και αβάσιμη.
Ανάμεσα στους νομικούς ισχυρισμούς που προβλήθηκαν για ακύρωση της επίδικης απόφασης εκ μέρους του δικηγόρου του αιτητή είναι και αυτός των δυσμενών σχολίων του Ανωτάτου Συμβουλίου Κρίσεων που αντιφάσκουν προς τις εκθέσεις του.
Στην Έκθεση Ικανότητας του αιτητή (Παράρτημα Χ2 στη γραπτή αγόρευση για τον αιτητή) για την περίοδο 17/12/1991-5/9/1992 αναφέρονται τα εξής:-
"Πρόκειται για Αξκό ο οποίος στερείται βασικών προσόντων περαιτέρω εξελίξεως...."
Στην Έκθεση Ικανότητας για την περίοδο από 1/7/1993-31/12/1993 (Παράρτημα Χ5):-
"Πρόκειται για Αξκό περιορισμένων ικανοτήτων και προσπαθειών.
Δε διαθέτει ούτε τις γνώσεις ούτε εμπειρίες για περαιτέρω εξέλιξη."
Το Ανώτατο Συμβούλιο Κρίσεων λαμβάνοντας την απόφαση του στις 2/12/1994 ανέφερε τα εξής για τον αιτητή:-
"(3) Ταξίαρχος Αγγελίδης Γεώργιος του Ιωάννη (AM: 2959)
Παραμένων στον ιδιο βαθμό, κατά πλειοψηφία, (Τρία Μέλη τον έκριναν παραμένοντα στον ίδιο βαθμό και ένα Μέλος προακτέο κατ' αρχαιότητα).
Η πλειοψηφία του Συμβουλίου κατέληξε στην πιο πάνω απόφαση, αφού έλαβε πολύ σοβαρά υπόψη τα σχόλια που υπάρχουν στις Εκθέσεις Ικανότητας του κρινόμενου στον κατεχόμενο βαθμό για τις περιόδους από 17.12.1991 μέχρι 5.9.1992, από 6.9.1992 μέχρι 31.12.1992 και από 1.7.1993 μέχρι 31.12.1993, σύμφωνα με τα οποία ο Ταξίαρχος στερείται προσόντων για περαιτέρω εξέλιξη, παρ' όλο που οι βαθμολογίες του στα ουσιαστικά προσόντα στις Εκθέσεις Ικανότητας δικαιολογούν κρίση του για ανώτερη διαβάθμιση."
Για να φανεί η αντιφατικότητα μεταξύ των σχόλιων του αξιολογούντος λειτουργού και της αριθμητικής αξιολόγησης παραθέτω τα πιο κάτω - Έκθεση Ικανότητας του αιτητή για την περίοδο 6/9/1992-31/12/1992-:-
"Πρόκειται περί αξιωματικού στερουμένου βασικών προσόντων όχι μόνο για περαιτέρω εξέλιξη αλλά και για τον κατεχόμενο βαθμό. Ως Δντης ΠΣΕΑ ουδέν θέμα προώθησε παρά τις πολλαπλές εκκρεμότητες του τομέα του. Στερείται βασικών προσόντων και εμπειριών. Αν και ανώτατος αξιωματικός δεν είναι καν απόφοιτος της Ανωτάτης Σχολής Πολέμου. Είναι ιδιόμορφος χαρακτήρας και δεν καταβάλλει ούτε τις ελάχιστες απαραίτητες προσπάθειες."
Κάτω από τον τίτλο Γενική Αξιολόγηση αναφέρονται τα εξής:-"ΓΕΝΙΚΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ:
α. Γενική ικανότητα για τον κατεχόμενο βαθμό....9
β. Γενική ικανότητα για περαιτέρω εξέλιξη...8
γ. Επιθυμείτε να τον έχετε σε ειρήνη και σε πόλεμο
ως Διοικητή:...Ναι.
δ. Επιθυμείτε να τον έχετε σε ειρήνη και σε πόλεμο
ως Επιτελή:....Ναι"
Κάτω από τον τίτλο "ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ ΠΡΟΣΟΝΤΑ" ο αι-τητής βαθμολογείται:-
α. Κατάρτιση για κατεχόμενο βαθμό....9
Και κάτω από τον τίτλο "ΥΠΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑ" βαθμολογείται:-
α. Αίσθημα ευθύνης...9
β. Θάρρος της γνώμης..9
γ. Ανάληψη ευθυνών....10
δ. Σταθερότητα στις γνώμες και αποφάσεις...9
Από μια απλή ματιά διαπιστώνεται η μεγάλη αντίφαση μεταξύ σχολίων και βαθμολογίας.
Απ' όλα τα πιο πάνω και ενόψει του ότι τα σχόλια του αξιολογούντος λειτουργού απετέλεσαν αποφασιστικό κριτήριο για την απόφαση του αρμόδιου οργάνου, η επίδικη απόφαση πρέπει ν' ακυρωθεί.
Πρέπει ν' ακυρωθεί και για το λόγο ότι τα σχόλια αυτά απετέλεσαν και μέρος της αιτιολογίας της επίδικης απόφασης, δηλαδή η αιτιολογία έρχεται σε αντίθεση προς τα στοιχεία των φακέλων και για το λόγο αυτό η απόφαση του Ανωτάτου Συμβουλίου Κρίσεων έπρεπε να αιτιολογηθεί ειδικά πράγμα που δεν έγινε.
Η προσφυγή πρέπει να επιτύχει και για ένα άλλο λόγο, αυτόν της έλλειψης αιτιολογίας των αποφάσεων του Συμβουλίου Κρίσεως.
Οι Κανονισμοί 40(3) και 44(6) προβλέπουν πως οι αποφάσεις του Συμβουλίου Κρίσεων και Επανακρίσεων αντίστοιχα πρέπει να είναι πλήρως αιτιολογημένες.
Στα πρακτικά της συνεδρίας του Ανωτάτου Συμβουλίου Κρίσεων ημερομηνίας 2/12/1994:-
"2. Το Συμβούλιο,... και, αφού έλαβε υπόψη και εκτίμησε:
α. ................
β. τα λεπτομερή στοιχεία που έθεσε υπόψη του ο Εισηγητής για τον κάθε κρινόμενο Αξιωματικό, τα οποία αφορούν το σύνολο των κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του στο Στρατό στοιχείων, όπως αυτά προκύπτουν από τον Ατομικό του Φάκελο, ο οποίος βρισκόταν ενώπιον του Συμβουλίου,
πήρε τις πιο κάτω αποφάσεις: ..."
Έχοντας υπόψη μου τα πιο πάνω είμαι της γνώμης ότι το Ανώτατο Συμβούλιο Κρίσεως δε συμμορφώθηκε με τις πρόνοιες των Κανονισμών.
Στην υπόθεση Ιωάννης Αρέστη (ανωτέρω), για το ίδιο θέμα λέχθηκαν τα εξής στις σελίδες 1346-1347:-
". . . Στη λήψη της απόφασης το Συμβούλιο Επανακρίσεων αναφέρει επίσης πως έλαβε υπόψη τα στοιχεία "που έθεσε ενώπιον του ο εισηγητής για τον καθένα επανακρινόμενο αξιωματικό". Ποια όμως είναι αυτά τα στοιχεία που έθεσε ο εισηγητής ενώπιον του Συμβουλίου Επανακρίσεων; Τίποτε από αυτά δεν καταγράφεται στη σχετική απόφαση.
Οι Κανονισμοί δημιουργούν ομολογουμένως μια πολύπλοκη διαδικασία προαγωγών. Πρέπει όμως από νομική υποχρέωση να τηρούνται. Προδήλως η πρόθεση του νομοθέτη είναι η διασφάλιση μιας ορθής και δίκαιης ανέλιξης των αξιωματικών του Στρατού. Η τήρηση των κανονισμών εμπεδώνει ταυτόχρονα και το αίσθημα αξιοκρατίας, αλληλοεμπιστοσύνης και αλληλοεκτίμησης μεταξύ των αξιωματικών, αισθήματα απαραίτητα στο νευραλγικό χώρο του Στρατεύματος."
Για όλους τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή επιτυγχάνει και η απόφαση του Ανωτάτου Συμβουλίου Κρίσεων Αξιωματικών ακυρώνεται.
Οι καθ' ων η αίτηση να πληρώσουν το ποσό των £250.- έναντι των εξόδων του αιτητή.
Η επίδικη απόφαση ακυρώνεται με £250,- έξοδα.