Ψωμά ν. Δημοκρατίας (1996) 4 ΑΑΔ 1905

Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος — Ακυρωτική απόφαση — Συνέπειες — Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Προαγωγή υποψηφίου ο οποίος είχε ήδη προαχθεί στην ίδια θέση αλλά η προαγωγή του είχε ακυρωθεί δικαστικώς — Ο υποψήφιος δεν κωλύεται να συμμετέχει στην διαδικασία και να ξαναεπιλεγεί — Τα πορίσματα της νομολογίας και οι περιστάσεις στην κριθείσα περίπτωση.

Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Σύσταση του Προϊσταμένου — Το τεκμήριο της προσωπικής γνώσης του προϊσταμένου — Οι απόψεις που λαμβάνει από άλλους λειτουργούς — Αδιάφορη η διαμόρφωση της σύστασης κατά διάφορο τρόπο σε άλλες διαδικασίες.

Ο αιτητής αμβισβήτησε την προαγωγή του ενδιαφερομένου μέρους σε Κτηνοτροφικό Επιθεωρητή 1ης Τάξης.

Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:

1. Το ενδιαφερόμενο μέρος μετά την ακυρωτική απόφαση του Δικαστηρίου επανήλθε στην αμέσως κατώτερη της επίδικης θέση και ορθά λήφθηκε υπόψη ως υποψήφιος.

Είναι καθαρό ότι το σχετικό Άρθρο 35(2)(β) αναφέρεται μόνο στην κατοχή των απαιτούμενων από το σχέδιο υπηρεσίας προσόντων.

Στην προκειμένη περίπτωση το σχέδιο υπηρεσίας απαιτούσε εκτός από τη γνώση της Ελληνικής και Αγγλικής γλώσσας στα επίπεδα που προσδιορίζει (παραγρ. 3) και τα αναφερόμενα στον χαρακτήρα των υποψηφίων (παραγρ. 2) και, τριετή τουλάχιστον υπηρεσία στη θέση Κτηνοτροφικού Επιθεωρητού 2ης τάξης την οποία το ενδιαφερόμενο μέρος διέθετε κατά την ημερομηνία λήψης της πρότασης της αρμόδιας αρχής.

Επίσης το Άρθρο 35(1) δε θέτει οποιουσδήποτε χρονικούς περιορισμούς και έτσι κατά την ημερομηνία πλήρωσης της θέσης, το ενδιαφερόμενο μέρος κατείχε την αμέσως κατώτερη θέση όπως προνοείται στο εν λόγω άρθρο.

Παρόμοιο θέμα απασχόλησε το Νικήτα, Δ. στις υποθέσεις Κώστας Κακούρης κ.ά. ν. Δημοκρατίας, όπου αφορούσε θέσεις πρώτου διορισμού. Το ενδιαφερόμενο μέρος δεν είχε υποβάλει αίτηση εντός της προκαθορισμένης προθεσμίας, επειδή ήδη κατείχε την ίδια θέση. Όταν όμως το Ανώτατο Δικαστήριο ακύρωσε μεταγενέστερα το διορισμό της και το ενδιαφερόμενο μέρος επανήλθε στην προηγούμενη της θέση στη δημόσια υπηρεσία, το Δικαστήριο έκρινε ότι αυτή μπορούσε να ήταν υποψήφια και στη μεταγενέστερη διαδικασία.

Το κατά πόσο είναι νομικά ορθό για την ΕΔΥ να διατηρεί εδώ σε εκκρεμότητα την αναθεωρητική έφεση αρ. 1979 και μετά την επαναπροαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους στην ίδια θέση στα πλαίσια της παρούσας διαδικασίας, είναι άλλο θέμα το οποίο δεν αφορά στην παρούσα υπόθεση.

2. Η προσωπική γνώση που έχει ο Διευθυντής για τους υποψήφιους τεκμαίρεται εφόσον ο Διευθυντής αναφέρει τα στοιχεία εκείνα που κατά την άποψη του καθιστούν το ενδιαφερόμενο μέρος τον καταλληλότερο υποψήφιο για προαγωγή και είναι αρκετά αποκαλυπτική ώστε να επιτρέπει το δικαστικό έλεγχο.

Όσον αφορά τις πληροφορίες που πήρε από τους προϊσταμένους των υποψηφίων, παρατηρείται ότι αποτελεί σαφή θέση της νομολογίας ότι δεν απαιτείται καταγραφή των απόψεων των λειτουργών τους οποίους συμβουλεύθηκε ο προϊστάμενος για να καταλήξει στη δική του κρίση και, ότι η μέθοδος με την οποία ο προϊστάμενος αξιολογεί τις απόψεις, και κρίσεις των λειτουργών αυτών δεν ελέγχεται δικαστικά.

Ούτε το γεγονός ότι ο Διευθυντής στην προηγούμενη διαδικασία σύστησε τον αιτητή αντί το ενδιαφερόμενο μέρος μπορεί να οδηγήσει σε ακύρωση. Η παρούσα διαδικασία αποτελεί νέα ξεχωριστή διαδικασία που βασίζεται στα δικά της δεδομένα, πολλά από τα οποία είναι χρονικά μεταγενέστερα της προηγούμενης διαδικασίας.

Η προσφυγή απορρίπτεται με £300 έξοδα.

Αναφερόμενες υποθέσεις:.

Κακούρη κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1995) 4 Α.Α.Δ. 1548,

Γεωργιάδου ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 2480.

Προσφυγή.

Προσφυγή εναντίον της απόφασης της ΕΔΥ, με την οποία προάχθηκε το ενδιαφερόμενο μέρος στη θέση Κτηνοτροφικού Επιθεωρητή 1ης Τάξης Τμήμα Γεωργίας, αντί του Αιτητή.

Α. Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή.

Γ. Κυριακίδου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.

Α. Κωνσταντίνου, για Ενδιαφερόμενο μέρος.

Cur. adv. vult.

ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ.: Ο αιτητής με την παρούσα προσφυγή προσβάλλει την απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (ΕΔΥ) με την οποία προάχθηκε το ενδιαφερόμενο μέρος Αγαθοκλής Νικολαΐδης στη μόνιμη θέση Κτηνοτροφικού Επιθεωρητή 1ης Τάξης, Τμήμα Γεωργίας, που είναι θέση προαγωγής.

Για καλύτερη κατανόηση των επίδικων θεμάτων χρειάζεται η παράθεση του ιστορικού της υπόθεσης, που έχει ως εξής:

Το ενδιαφερόμενο μέρος είχε προαχθεί στην ίδια θέση με απόφαση της ΕΔΥ ημερ. 4.12.92. Ο αιτητής άσκησε την προσφυγή αρ. 332/93 εναντίον της προαγωγής του ενδιαφερόμενου μέρους και το Ανώτατο Δικαστήριο με απόφαση του ημερ. 20.7.94 ακύρωσε την προαγωγή του Νικολαΐδη για λόγους που δεν ενδιαφέρουν στην παρούσα υπόθεση. Η ΕΔΥ δεν προέβη σε επανεξέταση με βάση την ακυρωτική απόφαση του Δικαστηρίου, αλλά καταχώρησε την αναθεωρητική έφεση αρ. 1979 κατά της πιο πάνω απόφασης, η εκδίκαση της οποίας εκκρεμεί. Η ΕΔΥ με επιστολή της ημερ. 12.9.94 πληροφόρησε τον Νικολαΐδη ότι επανέρχεται στη θέση Κτηνοτροφικού Επιθεωρητική 2ης τάξης, την οποία κατείχε πριν από την προαγωγή του που ακυρώθηκε.

Στο μεταξύ και προτού εκδοθεί η πρωτόδικη απόφαση του Δικαστηρίου στην προσφυγή αρ. 332/93, η αρμόδια αρχή με επιστολή της ημερ. 6.7.94, που λήφθηκε στα γραφεία της ΕΔΥ στις 8.7.94, ζήτησε την πλήρωση δύο μόνιμων θέσεων Κτηνοτροφικού Επιθε-ωρητή 1ης τάξης, που κενώθηκαν ύστερα από προαγωγή των κατόχων τους. Η ΕΔΥ ασχολήθηκε με την πλήρωση της θέσης κατά τη συνεδρίαση της ημερ. 12.12.94 (Παράρτημα 3 στην Ένσταση), στην οποία προσήλθε και ο Διευθυντής του Τμήματος Γεωργίας για να δώσει τις συστάσεις του σύμφωνα με το άρθρο 35(4) του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου (Ν. 1/90).

Ο Διευθυντής αφού αναφέρθηκε στους υποψήφιους που κατείχαν το πρόσθετο προσόν όπως επίσης και το προσόν της γλώσσας, ανέφερε τα εξής:

"Γνωρίζω προσωπικά τους πλείστους από τους υποψηφίους, πήρα όμως και πληροφορίες για όλους, σχετικά με την απόδοση, τις ικανότητες και την εν γένει προσφορά τους στο Τμήμα, από τους άμεσα και διοικητικά προϊστάμενους τους.

Όσον αφορά την προσφορά των υποψηφίων κατά το 1994, αφού μίλησα σχετικά με τους άμεσα προϊστάμενους τους, μπορώ να βεβαιώσω ότι αυτή είναι περίπου στα ίδια επίπεδα με τον προηγούμενο χρόνο.

Με βάση τα πιο πάνω και αφού έλαβα υπόψη τα καθιερωμένα κριτήρια στο σύνολο τους - αξία, προσόντα, αρχαιότητα - καθώς και τις απαιτήσεις της υπό πλήρωση θέσης, συστήνω για προαγωγή τους Κωνσταντινίδη Γιαννάκη και Νικολαΐδη Αγαθοκλή, τους οποίους θεωρώ ως τους πιο κατάλληλους.

Ο Κωνσταντινίδης........................

Ο Νικολαΐδης εκτελεί την εργασία του με εξαιρετικό ζήλο, είναι πολύ συνεργάσιμος, θετικός, υπεύθυνος, αναλαμβάνει πρωτοβουλίες και είναι πραγματικά, θα έλεγα, ένας ακαταπόνητος υπάλληλος. Σε όλα αυτά τα χαρακτηριστικά υπερτερεί έναντι των συνυποψήφιων του. Επιπλέον, είναι άτομο πολύ καταδεκτικό, πράγμα το οποίο συμβάλλει στη δημιουργία καλών σχέσεων με τους κτηνοτρόφους και γενικά με όσους συνεργάζονται επαγγελματικά μαζί του. Είναι μεθοδικός στις προσεγγίσεις του, ιδιαίτερα στις περιπτώσεις προώθησης νέων σχεδίων. Ακόμα είναι άτομο που αποδίδει ιδιαίτερη σημασία στη συμμόρφωση προς τις απαιτήσεις της υπηρεσίας και δε φείδεται χρόνου και μόχθου στην επίτευξη των στόχων που θέτει η υπηρεσία. Είναι ευέλικτος και προσαρμόζεται εύκολα σε νέους τομείς, χαρακτηριστικό το οποίο επιτρέπει στην υπηρεσία να τον αξιοποιήσει ποικιλότροπα. Σε σύγκριση με τον Ψωμά, ο οποίος προηγείται αυτού σε αρχαιότητα, κατά ένα χρόνο στην προηγούμενη θέση στη δεκαετία του 1960, ο Νικολαΐδης υπερέχει εμφανώς σε αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται και στις Ετήσιες Εμπιστευτικές/Υπηρεσιακές Εκθέσεις.

.................................."

Μετά την αποχώρηση του Διευθυντή από τη συνεδρίαση, η ΕΔΥ προχώρησε στην αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων επιλέγοντας ως καταλληλότερους για προαγωγή το ενδιαφερόμενο μέρος και ακόμα ένα υποψήφιο, ο οποίος δεν είναι διάδικος στην προσφυγή.

Η ΕΔΥ αιτιολογώντας την επιλογή του ενδιαφερόμενου μέρους αντί του αιτητή Ψωμά, ανάφερε τα ακόλουθα:

"Η Επιτροπή δεν παρέλειψε επίσης να σημειώσει ότι ο υποψήφιος Ψωμάς Μιχαλάκης προηγείται του επιλεγέντος Νικολαΐδη σε αρχαιότητα. Λαμβάνοντας όμως υπόψη ότι η αρχαιότητα αυτή συνιστάται σε ένα μόνο χρόνο, αφορά την προηγούμενη τους θέση και ανάγεται στη δεκαετία του 1960, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ο Νικολαΐδης υπερέχει σε αξία και έχει υπέρ του την αιτιολογημένη σύσταση του Διευθυντή, έκρινε ότι ο Νικολαΐδης γενικά υπερέχει και είναι πιο κατάλληλος για προαγωγή."

Η προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους δημοσιεύθηκε στην επίσημη εφημερίδα της Δημοκρατίας ημερ. 10.2.95 και ως αποτέλεσμα καταχωρήθηκε η παρούσα προσφυγή.

Ο δικηγόρος του αιτητή ήγειρε το εξής θέμα υπό μορφή, όπως είπε, "προδικαστικού νομικού θέματος". Ισχυρίστηκε συγκεκριμένα πως το ενδιαφερόμενο μέρος δεν μπορούσε μετά την ακύρωση της προαγωγής του με την προσφυγή αρ. 332/93 να διεκδικήσει τη θέση, γιατί τα συμφέροντα του καλύπτονται με την έφεση που ασκήθηκε κατά της πρωτόδικης απόφασης και, ενδεχομένως, με την εφαρμογή των προνοιών του άρθρου 45(1) του Ν. 1/90 (αποκατάσταση υπαλλήλων των οποίων η προαγωγή ακυρώθηκε).

Αναπτύσσοντας την πιο πάνω εισήγησή του ο κ. Αγγελίδης υποστήριξε ότι στις 8.7.94, ημερομηνία κατά την οποία λήφθηκε από την ΕΔΥ η πρόταση της αρμόδιας αρχής για πλήρωση της θέσης, το ενδιαφερόμενο μέρος που κατείχε ακόμα ίδια θέση με την επίδικη, δεν μπορούσε να είναι υποψήφιος εφόσον το άρθρο 35(1) του Ν. 1/90 προβλέπει ως υποψήφιους, υπαλλήλους που υπηρετούν στην αμέσως κατώτερη θέση και, εφόσον σύμφωνα με το άρθρο 35(2)(β) οι υποψήφιοι πρέπει να κατέχουν τα προσόντα που προβλέπονται στο σχέδιο υπηρεσίας για τη θέση, κατά το χρόνο κατά τον οποίο λήφθηκε από την ΕΔΥ η πρόταση για την πλήρωση της θέσης.

Διαφωνώ με την πιο πάνω εισήγηση του δικηγόρου του αιτητή. Το ενδιαφερόμενο μέρος μετά την ακυρωτική απόφαση του Δικαστηρίου επανήλθε στην αμέσως κατώτερη της επίδικης θέση και ορθά λήφθηκε υπόψη ως υποψήφιος. Το άρθρο 35(2)(β) έχει κατά λέξη ως εξής:

"Κανένας δημόσιος υπάλληλος δεν προάγεται σε άλλη θέση εκτός αν:

...............................

(β) κατέχει τα προσόντα που προβλέπονται στο σχέδιο υπηρεσίας για τη θέση κατά το χρόνο κατά τον οποίο λήφθηκε από την Επιτροπή η πρόταση για την πλήρωση της θέσης και κατά το χρόνο που λαμβάνεται η απόφαση."

Είναι καθαρό ότι η πιο πάνω πρόνοια αναφέρεται μόνο στην κατοχή των απαιτούμενων από το σχέδιο υπηρεσίας προσόντων. Στην προκειμένη περίπτωση το σχέδιο υπηρεσίας απαιτούσε εκτός από τη γνώση της Ελληνικής και Αγγλικής γλώσσας στα επίπεδα που προσδιορίζει (παραγρ. 3) και τα αναφερόμενα στον χαρακτήρα των υποψηφίων (παραγρ. 2) και, τριετή τουλάχιστον υπηρεσία στη θέση Κτηνοτροφικού Επιθεωρητού 2ης τάξης την οποία το ενδιαφερόμενο μέρος διέθετε κατά την ημερομηνία λήψης της πρότάσης της αρμόδιας αρχής.

Επίσης το άρθρο 35(1) δεν θέτει οποιουσδήποτε χρονικούς περιορισμούς και έτσι κατά την ημερομηνία πλήρωσης της θέσης, το ενδιαφερόμενο μέρος κατείχε την αμέσως κατώτερη θέση όπως προνοείται στο εν λόγω άρθρο.

Παρόμοιο θέμα απασχόλησε τον Νικήτα, Δ. στις υποθέσεις Κώστας Κακούρη κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1995). 4 Α.Α.Δ. 1548, όπου αφορούσε θέσεις πρώτου διορισμού. Το ενδιαφερόμενο μέρος δεν είχε υποβάλει αίτηση εντός της προκαθορισμένης προθεσμίας, επειδή ήδη κατείχε την ίδια θέση. Όταν όμως το Ανώτατο Δικαστήριο ακύρωσε μεταγενέστερα το διορισμό της και το ενδιαφερόμενο μέρος επανήλθε στην προηγούμενη της θέση στη δημόσια υπηρεσία, το Δικαστήριο έκρινε ότι αυτή μπορούσε να ήταν υποψήφια και στη μεταγενέστερη διαδικασία.

Το κατά πόσο είναι νομικά ορθό για την ΕΔΥ να διατηρεί σε εκκρεμότητα την αναθεωρητική έφεση αρ. 1979 και μετά την επαναπροαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους στην ίδια θέση στα πλαίσια της παρούσας διαδικασίας, είναι άλλο θέμα το οποίο δεν αφορά στην παρούσα υπόθεση.

Κατά συνέπεια, οι επί του προκειμένου ισχυρισμοί του δικηγόρου του αιτητή απορρίπτονται.

Όσον αφορά την ουσία της υπόθεσης, ο δικηγόρος του αιτητή πρόβαλε τους εξής λόγους ακυρότητας:

(1) Η σύσταση του Διευθυντή πάσχει γιατί αντιβαίνει το άρθρο 35(4) του Ν. 1/90.

(2) Από τη συνεκτίμηση των κριτηρίων της αξίας, των προσόντων και της αρχαιότητας, δεν δικαιολογείται η προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους.

(3) Η απόφαση της ΕΔΥ είναι αναιτιολόγητη.

Αναφορικά με τον πρώτο λόγο ακυρότητας, είναι η θέση του δικηγόρου του αιτητή ότι η σύσταση είναι αναιτιολόγητη, και ότι δεν αποκαλύπτει την προσωπική γνώση του Διευθυντή, όπως επίσης και τις πληροφορίες που πήρε από τους προϊσταμένους των υποψηφίων. Υποστηρίχθηκε επίσης πως η σύσταση δεν προσθέτει οτιδήποτε πέραν των όσων η ΕΔΥ θα μπορούσε να βρει στους φακέλους και ότι ο Διευθυντής επικαλείται αποσπάσματα επιλεκτικά από τις ετήσιες εκθέσεις. Σε σχέση με τη σύσταση του Διευθυντή λέχθηκε επίσης ότι, το ενδιαφερόμενο μέρος ουδέποτε είχε σχέση ή συνεργασία με κτηνοτρόφους γιατί αυτός εργαζόταν στη Λεμεσό και, η ενέργεια του Διευθυντή να συστήσει το ενδιαφερόμενο μέρος είναι αντιφατική και παραβιάζει την αρχή της καλής πίστης, εφόσον ο Διευθυντής στην προηγούμενη διαδικασία πλήρωσης της θέσης είχε συστήσει τον αιτητή.

Η σύσταση του Διευθυντή παρατίθεται αυτούσια πιο πάνω. Έχοντας υπόψη το περιεχόμενο της δεν μπορώ να συμφωνήσω με τη θέση του δικηγόρου του αιτητή ότι είναι αναιτιολόγητη. Η προσωπική γνώση που έχει ο Διευθυντής για τους υποψήφιους τεκμαίρεται εφόσον ο Διευθυντής αναφέρει τα στοιχεία εκείνα που κατά την άποψη του καθιστούν το ενδιαφερόμενο μέρος τον καταλληλότερο υποψήφιο για προαγωγή και είναι αρκετά αποκαλυπτική ώστε να επιτρέπει το δικαστικό έλεγχο. Δεν μπορώ επίσης να συμφωνήσω με τον ισχυρισμό ότι δεν προσθέτει τίποτα περισσότερο στα όσα θα μπορούσαν να εξακριβωθούν από τους φακέλους.

Όσον αφορά τις πληροφορίες που πήρε από τους προϊσταμένους των υποψηφίων, παρατηρώ ότι αποτελεί σαφή θέση της νομολογίας ότι δεν απαιτείται καταγραφή των απόψεων των λειτουργών τους οποίους συμβουλεύθηκε ο προϊστάμενος για να καταλήξει στη δική του κρίση και, ότι η μέθοδος με την οποία ο προϊστάμενος αξιολογεί τις απόψεις, και κρίσεις των λειτουργών αυτών δεν ελέγχεται δικαστικά (βλ. απόφαση Ολομέλειας στην Κατερίνα Γεωργιάδου ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 2480).

Ακόμα κι αν δεχθώ την εισήγηση του δικηγόρου του αιτητή ότι ο Διευθυντής στη σύσταση του απομονώνει στοιχεία τα οποία έχουν ήδη αξιολογηθεί ως επιμέρους στοιχεία στις εκθέσεις, το γεγονός αυτό δεν καθιστά τρωτή τη σύσταση. Ο Προϊστάμενος απομονώνει τα στοιχεία εκείνα της προσωπικότητας του ενδιαφερόμενου μέρους τα οποία αυτός συγκεντρώνει σε αυξημένο βαθμό σε σύγκριση με τους υπόλοιπους υποψήφιους, για να αιτιολογήσει την προτίμηση του.

Όσον αφορά τον ισχυρισμό ότι το ενδιαφερόμενο μέρος δεν είχε σχέσεις με κτηνοτρόφους γιατί εργαζόταν στη Λεμεσό, παρατηρώ πως οι καλές σχέσεις του ενδιαφερόμενου μέρους με τους κτηνοτρόφους δεν ήταν ένας από τους καθοριστικούς παράγοντες που οδήγησαν τον Διευθυντή στην επιλογή του. Εκείνο που έχει διαπιστωθεί από το Δικαστήριο είναι πως από την περιγραφή των καθηκόντων του ενδιαφερόμενου μέρους στις εκθέσεις του, προκύπτει πως αυτός απασχολείτο κατά κύριο λόγο στον τομέα της καλλιέργειας των αμπελιών και είχε σε κάποιο στάδιο την ευθύνη των Φυτωρίων του Σαϊττά και της Τρικουκιάς παρά με τον τομέα της Κτηνοτροφίας. Παρ' όλα αυτά και όπως έχει ήδη λεχθεί, το γεγονός αυτό δεν παίρνει δεσπόζουσα θέση στη σύσταση του Διευθυντή. Κατά συνέπεια δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι επενέργησε ουσιαστικά στην επιλογή του ενδιαφερόμενου μέρους από το Διευθυντή ώστε να οδηγήσει την απόφαση σε ακύρωση.

Ούτε το γεγονός ότι ο Διευθυντής στην προηγούμενη διαδικασία σύστησε τον αιτητή αντί το ενδιαφερόμενο μέρος μπορεί κατά την άποψη μου να οδηγήσει σε ακύρωση. Η παρούσα διαδικασία αποτελεί νέα ξεχωριστή διαδικασία που βασίζεται στα δικά της δεδομένα, πολλά από τα οποία είναι χρονικά μεταγενέστερα της προηγούμενης διαδικασίας.

Με βάση τα πιο πάνω, θεωρώ πως η σύσταση του Διευθυντή ήταν επαρκώς αιτιολογημένη και δεν αποδείχθηκε οτιδήποτε που να την καθιστά τρωτή.

Όσον αφορά τα τρία νομολογημένα κριτήρια (αξία, προσόντα, αρχαιότητα), οι δύο υποψήφιοι παρουσιάζουν την εξής εικόνα:

Στην αξία με βάση τις αξιολογήσεις των ετήσιων εμπιστευτικών/ υπηρεσιακών εκθέσεων, προκύπτει κάποια υπεροχή του ενδιαφερόμενου μέρους. Στα προσόντα οι δύο υποψήφιοι είναι ίσοι, ενώ στην αρχαιότητα προηγείται ο αιτητής με ένα χρόνο διαφορά σε προηγούμενη θέση που ανάγεται στη δεκαετία του 1960. Συνεπώς, δεν τίθεται θέμα να υπερισχύσει η αρχαιότητα του αιτητή εφόσον στα άλλα δύο κριτήρια οι υποψήφιοι δεν είναι ίσοι. Η απόφαση για επιλογή του ενδιαφερόμενου μέρους ήταν με βάση τα στοιχεία που είχε ενώπιον της η ΕΔΥ, εύλογη.

Ούτε ο ισχυρισμός για αναιτιολόγητη απόφαση της ΕΔΥ ευσταθεί. Η αιτιολογία που έδωσε η ΕΔΥ ήταν στη συγκεκριμένη περίπτωση επαρκής και συμπληρώνεται από τα στοιχεία των φακέλων.

Ο αιτητής απέτυχε να αποδείξει έκδηλη υπεροχή και η προσφυγή απορρίπτεται με £300.- έξοδα εις βάρος του και προς όφελος των καθ' ων η αίτηση.

Η προσφυγή απορρίπτεται με £300 έξοδα.

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο

	CyLaw \| Αναφορικά μ'εμάς \| Επικοινωνία