|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
(1996) 4 ΑΑΔ 1749
26 Ιουνίου, 1996
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΑΒΒΑ (ΤΣΑΕΡΙΑ),
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΑΡΧΟΥ ΛΑΡΝΑΚΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 541/94)
Εκλογικός Κατάλογος — Εγγραφή — Ενστάσεις — Η νομοθετική ρύθμιση στο Ν. 40/80 και στον τροποποιητικό Ν. 285/87 — Η απόφαση στην υπόθεση Χ'' Γεωργίου κ.ά. ν. Δημοκρατίας και η διαφοροποίηση της από την εξετασθείσα υπόθεση — Συνέπειες.
Ο αιτητής προσέφυγε κατά της απόρριψης της αίτησης του για διαγραφή του ενδιαφερομένου μέρους από τους εκλογικούς καταλόγους του χωριού του.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
Το Δικαστήριο είχε την ευκαιρία να ασχοληθεί με τις βασικές νομοθετικές διατάξεις του περί Εγγραφής Εκλογέων και Εκλογικού Καταλόγου Νόμου του 1980, Ν.40/80, στην υπόθεση Γιώργος Χ'' Γεωργίου κ.ά. ν. Δημοκρατίας.
Ο αιτητής έλκει το δικαίωμα του να φέρει ένσταση στην εγγραφή του ενδιαφερομένου μέρους στους εκλογικούς καταλόγους της κοινότητας Κοφίνου, από το Άρθρο 8 του Νόμου. Σχετικό είναι το Άρθρο 8(α) του Νόμου, που προστέθηκε στο βασικό με τον τροποποιητικό Νόμο (αριθμός 2), Ν.285/87.
Η Κεντρική Υπηρεσία Εκλογών προέβη στην επιβαλλόμενη από το Νόμο έρευνα μετά την ένσταση του αιτητή, εν προκειμένω, ο οποίος και πληροφορήθηκε το αποτέλεσμα της. Η διαπίστωση της Υπηρεσίας εμφαίνεται σε σχετική επιστολή του Επαρχου προς το Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Εσωτερικών.
Είναι πρόδηλο, από τα αδιαμφισβήτητα γεγονότα, πως αφορμή για την ένσταση του αιτητή στην εγγραφή του ενδιαφερομένου μέρους στους εκλογικούς καταλόγους της κοινότητας Κοφίνου, έδωσε η αν-θυποψηφιότητα του τελευταίου στην υποψηφιότητα του αιτητή για το αξίωμα του κοινοτάρχη Κοφίνου, στο οποίο και εξελέγη το ενδιαφερόμενο μέρος την 1.5.94.
Η αναφορά του δικηγόρου του αιτητή στην απόφαση, που μνημονεύεται πιο πάνω, για τις διισταμένες απόψεις, ως προς το ουσιαστικό ζήτημα της μόνιμης κατοικίας των αιτητών σε εκείνη την υπόθεση, δε βοηθά γιατί τα γεγονότα της δε μοιάζουν καθόλου με αυτά της πα-ρούσας.
Εδώ, είναι ο ίδιος ο αιτητής που έχει διαφορετική άποψη από την Κεντρική Υπηρεσία Εκλογών. Η έρευνα όμως κατέληξε στο κρυστάλλινο συμπέρασμα πως το ενδιαφερόμενο μέρος κατοικεί μονίμως στην Κοφίνου. Και το διοικητικό Δικαστήριο δε μπορεί να ανατρέψει τη διαπίστωση αυτή, που ανάγεται στο πεδίο της άσκησης της εξουσίας του διοικητικού οργάνου.
Η προσφυγή απορρίπτεται με £200 έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Χ'' Γεωργίου κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1995) 4 Α.Α.Δ. 1355,
Μιλτιάδους ν. Δημοκρατίας (1995) 4 Α.Α.Δ. 1463.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης της Κεντρικής Υπηρεσίας Εκλογών με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα του αιτητή όπως διαγραφεί το ενδιαφερόμενο μέρος από τους εκλογικούς καταλόγους της κοινότητας Κοφίνου.
Αρ. Γεωργίου, για τον Αιτητή.
Γ. Φράγκου, Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Ι. Νικολάου, για το Ενδιαφερόμενο μέρος.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ.: Ο αιτητής προσβάλλει την απόφαση της Κεντρικής Υπηρεσίας Εκλογών, που κοινοποιήθηκε και στον ίδιο στις 19.5.94, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα του να διαγραφεί το ενδιαφερόμενο μέρος, Γιάννης Λούτσιος, από τους εκλογικούς καταλόγους της κοινότητας Κοφίνου.
Η Κεντρική Υπηρεσία Εκλογών αποφάσισε πως το ενδιαφερόμενο μέρος είχε τη συνήθη κατοικία του στο χωριό Κοφίνου, και ορθά παρέμεινε εγγεγραμμένος στον εκλογικό κατάλογο του χωριού. Ο αιτητής ισχυριζόταν πως η κατοικία του ενδιαφερομένου μέρους ήταν στο χωριό Σκαρίνου.
Είχα την ευκαιρία να ασχοληθώ με τις βασικές νομοθετικές διατάξεις του περί Εγγραφής Εκλογέων και Εκλογικού Καταλόγου Νόμου του 1980, Ν.40/80 στην υπόθεση Γιώργος Χ' Γεωργίου κ.ά. ν. Δημοκρατία (1995) 4 Α.Α.Δ. 1355.
Ο αιτητής έλκει το δικαίωμα του να φέρει ένσταση στην εγγραφή του ενδιαφερομένου μέρους στους εκλογικούς καταλόγους της κοινότητας Κοφίνου, από το άρθρο 8 του Νόμου. Το άρθρο 8(A) του Νόμου, που προστέθηκε στο βασικό με τον τροποποιητικό νόμο (αριθμός 2), Ν.285/87 προβλέπει τα εξής:
"8.Α-(1) Ανεξαρτήτως των διατάξεων του εδαφίου (6) του άρθρου 6, οσάκις εκλογεύς εγγεγραμμένος εις τον εκλογικόν κατάλογον αλλάξη την διεύθυνσιν της κατοικίας του και το γεγονός τούτο περιέλθει εις γνώσιν του κοινοτάρχου του χωρίου εις το οποίον διέμενεν ο εκλογεύς, ο εν λόγω κοινοτάρχης οφείλει όπως, μέσω του οικείου Επαρχου, πληροφόρηση την Κεντρι-κήν Υπηρεσίαν Εκλογών περί της τοιαύτης αλλαγής.
(2) Αμα τη λήψει οιασδήποτε τοιαύτης πληροφορίας η Κεντρική Υπηρεσία Εκλογών προβαίνει εις οιανδήποτε απαραίτητον έρευναν αφού ακούση και το επηρεαζόμενον πρόσωπον, προς τον σκοπόν εκδόσεως της επί τούτω αποφάσεως της.
(3) Μετά την διεξαγωγήν της εν λόγω ερεύνης η Κεντρική Υπηρεσία Εκλογών εκδίδει την απόφασίν της την οποίαν γνωστοποιεί εις παν ενδιαφερόμενον πρόσωπον και προβαίνει εις τας αναγκαίας διορθώσεις του εκλογικού καταλόγου.
(4) Διά τους σκοπούς του παρόντος άρθρου "χωρίον" περιλαμβάνει ενορίαν πόλεως, περιοχήν βελτιώσεως και χωρίον."
Η Κεντρική Υπηρεσία Εκλογών προέβη στην επιβαλλόμενη από το Νόμο έρευνα μετά την ένσταση του αιτητή, ο οποίος και πληροφορήθηκε το αποτέλεσμα της. Η διαπίστωση της Υπηρεσίας εμφαίνεται σε σχετική επιστολή του Επαρχου προς τον Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Εσωτερικών. Συναφώς αναφέρονται σ' αυτή τα εξής.
"Ο κ. Γιάννης Λούτσιος είναι εκτοπισθείς από το χωριό Μάνδρες της επαρχίας Αμμοχώστου. Έχει αφυπηρετήσει από την Αστυνομική Δύναμη Κύπρου τον Ιούνη του 1992. Από το 1979 και μέχρι της αφυπηρετήσεώς του υπηρετούσε στον Αστυνομικό Σταθμό Κοφίνου και διέμενε στις κατοικίες της Αστυνομίας. Στη συνέχεια ο Λούτσιος με τη σύζυγο του συστεγάστηκαν με τη διαζευγμένη θυγατέρα τους στον Κυβερνητικό Οικισμό Κοφίνου, Αρ.1, για να φροντίζουν τα παιδιά της, δεδομένου ότι η ίδια εργάζεται."
Είναι πρόδηλο, από τα αδιαμφισβήτητα γεγονότα, πως αφορμή για την ένσταση του αιτητή στην εγγραφή του ενδιαφερομένου μέρους στους εκλογικούς καταλόγους της κοινότητας Κοφίνου, έδωσε η ανθυποψηφιότητα του τελευταίου στην υποψηφιότητα του αιτητή για το αξίωμα του κοινοτάρχη Κοφίνου, στο οποίο και εξελέγη το ενδιαφερόμενο μέρος την 1.5.94.
Στη γραπτή αγόρευση του δικηγόρου του αιτητή γίνεται αναφορά στην υπόθεση Μιλτιάδης Μιλτιάδους ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1995) 4 Α.Α.Δ. 1463 όπου ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου είπε τα εξής:
"Ο εκλογέας έχει ιδίαν γνώση των δεδομένων της κατοικίας. Αυθεντική πηγή γνώσης για το ίδιο θέμα μπορεί να θεωρηθεί και ο κοινοτάρχης της περιοχής όπου κατοικεί."
Κατά τον χρόνο της επίδικης ένστασης από τον αιτητή, κοινοτάρχης της Κοφίνου ήταν ο ίδιος. Είναι φυσικό να θεωρείται ως άτομο που είχε συμφέρον στη διαγραφή του ενδιαφερομένου μέρους από τον εκλογικό κατάλογο της κοινότητας Κοφίνου, μιας και ήταν ανθυποψήφιος του αιτητή για το αξίωμα του κοινοτάρχη. Εκείνο που έχει καταλυτική σημασία είναι ότι ο αιτητής, που ήταν ο προηγούμενος κοινοτάρχης του χωριού Κοφίνου, όταν υπέβαλε στην Κεντρική Υπηρεσία Εκλογών τα έντυπα που αφορούσαν τους εκλογείς, για τους οποίους υπήρχε πληροφορία πως είχαν μετοικήσει από το χωριό Κοφίνου, δεν συμπεριέλαβε σ' αυτά το ενδιαφερόμενο μέρος, μήτε και ειδοποίησε, ως το άρθρο 8Α(1) του Νόμου ορίζει, την Κεντρική Υπηρεσία Εκλογών για οποιαδήποτε αλλαγή της διεύθυνσης κατοικίας του ενδιαφερομένου μέρους.
Η αναφορά του δικηγόρου του αιτητή στην απόφαση μου, που μνημονεύεται πιο πάνω, για τις διισταμένες απόψεις, ως προς το ουσιαστικό ζήτημα της μόνιμης κατοικίας των αιτητών σε εκείνη την υπόθεση, δεν βοηθά γιατί τα γεγονότα της δεν μοιάζουν καθόλου με αυτά της παρούσας. Εκεί, φάνηκε από το διοικητικό φάκελο πως η έρευνα αποκάλυπτε διισταμένες απόψεις των ιδίων των αρμοδίων οργάνων και δεν υπήρχε διαπίστωση, από τη διοίκηση ποία από αυτά δεχόταν ως πραγματικά. Εδώ, είναι ο ίδιος ο αιτητής που έχει διαφορετική άποψη από την Κεντρική Υπηρεσία Εκλογών. Η έρευνα όμως κατέληξε στο κρυστάλλινο συμπέρασμα πως το ενδιαφερόμενο μέρος κατοικεί μονίμως στην Κοφίνου. Και το διοικητικό Δικαστήριο δε μπορεί να ανατρέψει τη διαπίστωση αυτή, που ανάγεται στο πεδίο της άσκησης της εξουσίας του διοικητικού οργάνου.
Ενόψει των ανωτέρω η προσφυγή απορρίπτεται με £200 έξοδα.
Η προσφυγή απορρίπτεται με £200 έξοδα.