|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1996) 4 ΑΑΔ 651
13 Μαρτίου, 1996
[ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
MUSKITA ELAXAL LTD. ΚΑΙ ΑΛΛΗ,
Αιτήτριες,
ν.
ΔΗΜΟΥ ΛΕΜΕΣΟΥ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υποθέσεις Αρ. 102/95 & 103/95)
Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος—Λόγοι ακυρώσεως —Αδυναμία δικαστικού ελέγχου—Απουσία πρακτικού περιέχοντος την προσβαλλόμενη απόφαση στην κριθείσα περίπτωση — Περιστάσεις και σχετική νομολογία.
Οι αιτητές προσέβαλαν την σε βάρος τους επιβολή τέλους σκυβάλλων. Η ένσταση των αιτητών κατά του τέλους είχε απορριφθεί χωρίς να μπορεί να διαπιστωθεί αν επελήφθη αυτής το αρμόδιο όργανο.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας τις επίδικες αποφάσεις, αποφάσισε ότι:
Δεν παρουσιάστηκε κανένα πρακτικό συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου σε καμιά ημερομηνία μετά την ένσταση των αιτητριών. Το μοναδικό πρακτικό που παρουσιάστηκε αφορά συνεδρίαση ημερομηνίας 29/9/94, κατά την οποία ορίστηκαν τα τέλη που θα επιβάλλονταν και η κατανομή τους κατά τομέα.
Η επίδικη επιστολή αποτελεί απλή ειδοποίηση για την απόρριψη των ενστάσεων των αιτητριών και το ποσό του τέλους το οποίο έπρεπε να πληρώσουν. Η ειδοποίηση αυτή δεν υποκαθιστά την απόφαση, η οποία πρέπει να ληφθεί από το αρμόδιο συλλογικό όργανο. Οι αι-τήτριες έχουν το δικαίωμα να εξετασθεί το αίτημά τους από το αρμόδιο όργανο. Η απουσία πρακτικού αναφορικά με την απόφαση που γνωστοποιήθηκε στις αιτήτριες καθιστά ανέφικτο το δικαστικό έλεγχο και οδηγεί από μόνη της στην ακύρωση των προσβαλλόμενων πράξεων.
Οι προσφυγές επιτυγχάνουν με έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Φιλίππος Δημητρίου & Υιοί Λτδ. ν. Δήμου Λεμεσού (1992) 4 Α.Α.Δ. 1150,
Zenios Closures Ltd. ν. Δήμου Λεμεσού (αρ. 1) (1992) 4 Α.Α.Δ. 2060.
Προσφυγές.
Προσφυγές εναντίον των αποφάσεων των καθ' ων η αίτηση με τις οποίες απορρίφθηκαν οι ενστάσεις των αιτητριών κατά του επιβληθέντος σ' αυτές τέλους σκυβάλων.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τις Αιτήτριες.
Φ. Ποταμίτης, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ.: Με τις προσφυγές αυτές, οι οποίες συνεκδικάστηκαν γιατί παρουσιάζουν κοινά στοιχεία, πραγματικά και νομικά, οι αιτήτριες εταιρείες επιδιώκουν την ακύρωση αποφάσεων των καθ' ων η αίτηση, οι οποίες περιέχονται σε επιστολές τους ημερομηνίας 7/12/94, και με τις οποίες απορρίφθηκαν ενστάσεις των αιτητριών κατά του επιβληθέντος σ' αυτές τέλους σκυβάλων.
Στην αιτήτρια στην υπόθεση αρ. 102/95 επιβλήθηκε για το έτος 1994, τέλος σκυβάλων εκ £567. Στην αιτήτρια στην υπόθεση 103/95, επιβλήθηκε για την ίδια περίοδο τέλος εξ £680.
Οι αιτήτριες, με κοινή επιστολή τους ημερομηνίας 4/11/94, υπέβαλαν ένσταση κατά της επιβολής των πιο πάνω τελών, ζητώντας την αναθεώρησή τους. Στην επιστολή τους αναφέρονται τα ακόλουθα:
"Παρακαλούμε σημειώσετε ότι οι εταιρείες βρίσκονται στον ίδιο χώρο και τα σκύβαλα απομακρύνονται με δικό μας αυτοκίνητο.".
Με τυποποιημένα έντυπα ημερομηνίας 7/12/94, οι αιτήτριες πληροφορήθηκαν ότι οι ενστάσεις τους απορρίφθηκαν από το Δημοτικό Συμβούλιο κατά την τελευταία συνεδρία του.
Οι αιτήτριες καταχώρησαν τις προσφυγές αυτές στις 27/1/95.
Ο δικηγόρος των αιτητριών υπέβαλε ότι η επίδικη απόφαση πρέπει ν' ακυρωθεί αφού δεν υπάρχει κανένα πρακτικό, όσον αφορά την επίδικη απόφαση, ούτε φαίνεται ποιος την έλαβε, ούτε φαίνεται οπουδήποτε οποιαδήποτε αιτιολογία για τη λήψη της, γεγονότα που καθιστούν αδύνατο το δικαστικό έλεγχο.
Θα ασχοληθώ πρώτα με τον ισυχρισμό που ηγέρθη από το δικηγόρο των καθ'ων η αίτηση στο στάδιο των προφορικών διευκρινίσεων, ότι οι προσβαλλόμενες αποφάσεις δεν συνιστούν εκτελεστές, αλλά βεβαιωτικές πράξεις.
Ο δικηγόρος για τους καθ'ων η αίτηση υποστήριξε ότι δεν τέθηκε ενώπιον των καθ'ων η αίτηση, με την ένσταση των αιτητριών, κανένα νέο στοιχείο πέραν του ότι απομάκρυναν οι ίδιοι τα σκύβαλα τους, το οποίο όμως ο Δήμος δεν θεωρεί κάτι καινούριο εφόσον σύμφωνα με τη νομολογία έχει δικαίωμα να επιβάλλει τέλη ακόμα και όταν δεν χρησιμοποιούνται οι υπηρεσίες του.
Ο δικηγόρος για τις αιτήτριες είπε ότι εφόσον δεν υπάρχει πρακτικό και δεν φαίνεται κατά πόσο υπήρξε συνεδρίαση των καθ'ων η αίτηση, υπάρχει κενό που δεν μπορεί να καλυφθεί με τους ισχυρισμούς του δικηγόρου των καθ'ων η αίτηση. Οι ενστάσεις των αιτητριών, είπε, απορρίφθηκαν κατά τρόπο ανεπίτρεπτο και δεν μπορεί να προβληθεί ισχυρισμός ότι πρόκειται για βεβαιωτικές πράξεις.
Όντως δεν παρουσιάστηκε κανένα πρακτικό συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου σε καμιά ημερομηνία μετά την ένσταση των αιτητριών. Το μοναδικό πρακτικό που παρουσιάστηκε αφορά συνεδρίαση ημερομηνίας 29/9/94, κατά την οποία ορίστηκαν τα τέλη που θα επιβάλλονταν και η κατανομή τους κατά τομέα.
Η επίδικη επιστολή αποτελεί απλή ειδοποίηση για την απόρριψη των ενστάσεων των αιτητριών και το ποσό του τέλους το οποίο έπρεπε να πληρώσουν. Η ειδοποίηση αυτή δεν υποκαθιστά την απόφαση, η οποία πρέπει να ληφθεί από το αρμόδιο συλλογικό όργανο. Οι αιτήτριες έχουν το δικαίωμα να εξετασθεί το αίτημά τους από το αρμόδιο όργανο. Η απουσία πρακτικού αναφορικά με την απόφαση που γνωστοποιήθηκε στις αιτήτριες καθιστά ανέφικτο το δικαστικό έλεγχο και οδηγεί από μόνη της στην ακύρωση των προσβαλλόμενων πράξεων. Σχετικές είναι οι υποθέσεις Φίλιππος Δημητρίου & Υιοί Λτδ. ν. Δήμου Λεμεσού (1992) 4 Α.Α.Δ. 1150 και Zenios Closures Ltd. ν. Δήμου Λεμεσού (αρ. 1) (1992) 4 Α.Α.Δ. 2060. Στην πρώτη από αυτές λέχθηκαν τα ακόλουθα:
"Ό,τι παραμένει να αποφασιστεί είναι αν η απόφαση είναι αιτιολογημένη. Το μόνο στοιχείο που έχουμε για τη λήψη της απόφασης είναι η ειδοποίηση για την επιβολή του αναθεωρημένου τέλους της 7/12/90. Ελλείπει οποιοδήποτε στοιχείο που να στοιχειοθετεί την απόφαση και το αιτιολογικό της. Όπως επισημάναμε στην Εταιρεία Λεωφορείων Λευκωσίας Λτδ. ν. Δημοκρατίας - Προσφυγή 1068/90, αποφασίστηκε στις 25/11/91, στην απουσία των στοιχείων αυτών δε μπορεί να ασκηθεί οποιοσδήποτε ουσιαστικός έλεγχος ως προς τα εχέγγυα της τήρησης των κανόνων της χρηστής διοίκησης, διαπίστωση που καθιστά την απόφαση τρωτή και υποκείμενη σε ακύρωση. Η ειδοποίηση για την επιβολή του τέλους δεν αποτελεί υποκατάστατο για την απόφαση ούτε πληρώνει το κενό ως προς την τήρηση των αναγκαίων στοιχείων (records) για τη λήψη διοικητικής απόφασης και τους λόγους που οδήγησαν σ'αυτή.".
Ενόψει των πιο πάνω καταλήγω στο συμπέρασμα ότι οι προσβαλλόμενες αποφάσεις πρέπει να ακυρωθούν.
Οι καθ'ων η αίτηση να πληρώσουν τα έξοδα τα οποία να υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.
Οί προσφυγές επιτυγχάνουν με έξοδα.