|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1995) 4 ΑΑΔ 2818
22 Δεκεμβρίου, 1995
[ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 146 ΚΑΙ 28 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΔΗΜΗΤΡΑΚΗΣ ΧΑΤΖΗΝΑΘΑΝΑΗΛ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ,
Αιτητές,
ν.
ΑΡΧΗΣ ΛΙΜΕΝΩΝ ΚΥΠΡΟΥ (ΑΡ. 2),
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 651/94)
Οργανισμοί Δημοσίου Δικαίου — Αρχή Λιμένων Κύπρου — Προαγωγές — Το ζήτημα των συστάσεων εκ μέρους Διευθυντή παρόλο που δεν προβλέπεται τέτοια σύσταση μεταξύ των νομοθετημένων κριτηρίων — Η σύσταση στην κριθείσα περίπτωση — Καλώς δόθηκε αλλά οδήγησε σε ακυρότητα λόγω του περιεχομένου της.
Οι αιτητές ζήτησαν την ακύρωση της προαγωγής των ενδιαφερομένων μερών σε Βοηθούς Λιμενικούς Επιθεωρητές.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
1. Όσον αφορά τους ισχυρισμούς ότι κακώς κλήθηκε ο Διευθυντής Εκμετάλλευσης να δώσει συστάσεις ενόψει του ότι ήταν και ο προσυπογράφων λειτουργός στις παράτυπες εκθέσεις και ως προς το κατά πόσο ισχύουν ή όχι οι πρόνοιες του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου (Ν. 1/90), το δικαστήριο συμφωνεί με τα όσα έχουν ειπωθεί από τον Κωνσταντινίδη Δ. στην απόφασή του Χατζηναθαναήλ και Άλλοι τα οποία και υιοθετεί.
2. Το Δικαστήριο θα εξετάσει το περιεχόμενο της σύστασης του Διευθυντή που αν και δεν απαιτείτο να δοθεί είναι εντούτοις καθαρό ότι λήφθηκε υπόψη κατά τη λήψη της επίδικης απόφασης, τουλάχιστον από ορισμένα μέλη του Συμβουλίου. Επίσης είναι νομολογημένο ότι από τη στιγμή που η σύσταση περιέχει κάποια αιτιολογία αυτή ελέγχεται από το Δικαστήριο.
Κρίνεται πως η σύσταση του Διευθυντή πάσχει και αναπόφευκτα οδηγεί σε ακύρωση και την ίδια την απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου.
3. Επιπρόσθετα όμως θα ακυρωθεί και για το λόγο ότι η τελική απόφαση του Συμβουλίου είναι αναιτιολόγητη. Η ανάγκη για αιτιολογία ήταν επιτακτικότερη εδώ ενόψει της διαδιακασίας που ακολουθήθηκε (όπου μέλη του Συμβουλίου είχαν αρχικά επιλέξει ο καθένας διαφορετικούς υποψηφίους και κατέληξαν τελικά στην επιλογή των τριών ενδιαφερομένων μερών) και δεδομένου του ότι αιτητές και ενδιαφερόμενα μέρη είναι, στα τρία νομοθετημένα κριτήρια περίπου ίσοι. Με το δεδομένο αυτό δεν μπορεί να υποστηριχθεί ότι η αιτιολογία συμπληρώνεται από τα στοιχεία των φακέλων.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.
Αναφερόμενη υπόθεση:
Χατζηναθαναήλ κ.ά. ν. Αρχής Λιμένων Κύπρου (1995) 4 Α.Α.Δ. 1371.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση ημερ. 23.5.94 με την οποία προήχθηκαν τα ενδιαφερόμενα μέρη στη θέση Βοηθού Λιμενικού Επιθεωρητή, αντί των αιτητών.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τους Αιτητές.
Α. Αλεξάνδρου για Τ. Παπαδόπουλο, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Οι αιτητές με την παρούσα προσφυγή προσβάλλουν την απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της Αρχής Λιμένων Κύπρου (η Αρχή), ημερ. 23.5.94 με την οποία προάχθηκαν τα ενδιαφερόμενα μέρη Ζαχαρίας Ιωάννου, Ανδρέας Ελευθερίου και Παναγιώτης Κουντούρης στη θέση Βοηθού Λιμενικού Επιθεωρητή.
Υποψήφιοι για την επίδικη θέση που είναι θέση προαγωγής ήταν 20 υπάλληλοι που υπηρετούσαν στη θέση του Ανώτερου Λιμενικού Λειτουργού και πληρούσαν τις προϋποθέσεις Πρώτου Λιμενικού Λειτουργού/Ανώτερου Λιμενικού Λειτουργού, του Σχεδίου Υπηρεσίας, το οποίο απαιτούσε μεταξύ άλλων τριετή τουλάχιστον υπηρεσία στη θέση (βλ. Σημείωμα Γενικού Διευθυντή αρ. 51/94 - Παράρτημα Α στην ένσταση).
Η ανέλιξη των αιτητών και των ενδιαφερομένων μερών στην ιεραρχία της Αρχής ήταν περίπου η ίδια και όσον αφορά τον παράγοντα της αρχαιότητας τους θεωρώ όλους ίσους. Ακαδημαϊκά προσόντα δεν απαιτούνται από το Σχέδιο Υπηρεσίας. Είναι όλοι απόφοιτοι Σχολών Μέσης Παιδείας με εξαίρεση τον Π. Κουντούρη, ο οποίο έχει επιπρόσθετα Πιστοποιητικά του "Trans-World Tutorial College" του Institute of Professional Managers & Administrators και είναι Μέλος του Institute of Commercial Management (βλ. Παράρτημα Γ στην ένσταση).
Η βαθμολογία τους στις υπηρεσιακές εκθέσεις ήταν περίπου η ίδια ιδίως στα τρία τελευταία χρόνια στα οποία δόθηκε περισσότερη έμφαση.
Από τα πιο πάνω φαίνεται ότι τον ουσιαστικό ρόλο στην λήψη της επίδικης απόφασης διαδραμάτισε η σύσταση του Διευθυντή Εκμετάλλευσης γύρω από την οποία περιστρέφονται κυρίως οι λόγοι ακυρότητας που προβλήθηκαν εκ μέρους των αιτητών.
Το Διοικητικό Συμβούλιο της Αρχής κατά τη συνεδρίαση του ημερ. 23.5.94 αφού παρατήρησε ότι ορισμένες εμπιστευτικές εκθέσεις υποψηφίων στις οποίες αναφέρθηκε ρητά έγιναν παράτυπα όσον αφορά την αλλαγή της βαθμολογίας από τον προσυπογράφοντα λειτουργό αποφάσισε να μη λάβει υπόψη τις τροποποιήσεις του προσυπογράφοντα στις συγκεκριμένες περιπτώσεις. Ας σημειωθεί ότι παράτυπες τροποποιήσεις έγιναν σε εκθέσεις τόσο των αιτητών όσο και των ενδιαφερομένων μερών. Το Διοικητικό Συμβούλιο αποφάσισε κατά πλειοψηφία να μην καλέσει σε προφορική εξέταση τους υποψηφίους και να ληφθεί η επίδικη απόφαση με βάση τα στοιχεία που υπήρχαν ενώπιόν του Συμβουλίου.
Στη συνέχεια κλήθηκε ενώπιόν του Συμβουλίου ο Διευθυντής Εκμετάλλευσης για να προβεί σε συστάσεις αφού προηγουμένως το Συμβούλιο τον ενημέρωσε για την απόφαση να μην ληφθούν υπόψη οι παράτυπες τροποποιήσεις του προσυπογράφοντα λειτουργού. Η σύσταση του Διευθυντή Εκμετάλλευσης όπως αυτή εκτίθεται στα πρακτικά της συνεδρίας ημερ. 23.5.94 είναι η ακόλουθη:
"5.5. Ο κος Γ. Μαυρόγιαγκος είπε ότι, έχοντας υπόψη και συνεκτιμώντας την αξία, τα προσόντα και την αρχαιότητα των 20 υποψηφίων Ανώτερων Λιμενικών Λειτουργών και από δεκαετή τουλάχιστον προσωπική γνώση των υποψηφίων σχετικά με την εργατικότητα, την υπευθυνότητα που τους διακρίνει, την απόδοσή τους μέχρι τώρα σε διάφορες υπεύθυνες θέσεις που υπηρέτησαν και τα διοικητικά προσόντα που απέδειξαν σε διάφορες υπεύθυνες θέσεις που τους έχουν ανατεθεί συστήνει ως καταλληλότερους για τη θέση του Βοηθού Λιμενικού Επιθεωρητή τους κους Ζαχαρία Ιωάννου, Ανδρέα Ελευθερίου και Παναγιώτη Κουντούρη επειδή πιστεύει ότι, παρόλο που η υπηρεσιακή εικόνα των πλείστων υποψηφίων αναφορικά με την αξία - με έμφαση στα τελευταία 3 χρόνια - είναι περίπου η ίδια, ωστόσο οι πιο πάνω υποψήφιοι συγκεντρώνουν όλες τις προϋποθέσεις και θα είναι σε καλύτερη θέση να εκτελούν τα καθήκοντα της θέσης του Βοηθού Λιμενικού Επιθεωρητή και τους θεωρεί ως τους καταλληλότερους για προαγωγή στην εν λόγω θέση. Ανέφερε, σχετικά, ότι οι συστάσεις του γίνονται χωρίς να ληφθούν υπόψη οι τροποποιήσεις του προσυπογράφοντα λειτουργού σε ορισμένες εμπιστευτικές εκθέσεις και ειδικότερα όπως αναφέρεται πιο πάνω, οι οποίες έγιναν χωρίς να είχαν συζητηθεί προηγουμένως με τον αξιολογούντα λειτουργό και χωρίς να αιτιολογηθούν από τον προσυπογράφοντα λειτουργό στις περιπτώσεις διαφωνίας."
Μετά την αποχώρηση του Διευθυντή Εκμετάλλευσης από τη συνεδρίαση το Διοικητικό Συμβούλιο ασχολήθηκε με την αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων. Σε πρώτο στάδιο τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου επέλεξαν ο καθένας διαφορετικούς υποψηφίους. Για παράδειγμα ο Πρόεδρος και δύο άλλα μέλη υποστήριξαν ως πιο κατάλληλους για προαγωγή τα ενδιαφερομένα μέρη αφού κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι με βάση τα στοιχεία που είχαν ενώπιόν τους μπορούσαν να δεχθούν τη σύσταση του Διευθυντή Εκμετάλλευσης. Ο Αντιπρόεδρος και άλλα μέλη επέλεξαν άλλους υποψηφίους, αλλά τελικά επικρατέστεροι κρίθηκαν τα ενδιαφερόμενα μέρη. Τα πρακτικά καταλήγουν ως εξής:
"5.11 Με βάση τη διαδικασία που προηγήθηκε το Συμβούλιο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι επικρατέστεροι υποψήφιοι για προαγωγή στην πιο πάνω θέση είναι οι: Ζ. Ιωάννου, Α. Ελευθερίου, Π. Κουντούρης, Α. Ηρακλέους, Ζ. Γαβριηλίδης, Ηλ. Ανδρέου, Δ. Χατζηναθαναήλ και Γ. Σωτηρίου.
5.12 Στη συνέχεια το Συμβούλιο ασχολήθηκε με την παραπέρα αξιολόγηση και σύγκριση των 8 επικρατέστερων υποψηφίων και, αφού έλαβε υπόψη όλα τα ενώπιόν του ουσιώδη στοιχεία, έκρινε με βάση τα καθιερωμένα κριτήρα στο σύνολό τους (αξία, προσόντα, αρχαιότητα) ότι οι υποψήφιοι Ζαχαρίας Ιωάννου, Ανδρέας Ελευθερίου και Παναγιώτης Κουντούρης είναι οι πιο κατάλληλοι για προαγωγή στη θέση του Βοηθού Λιμενικού Επιθεωρητή και αποφάσισε να τους προαγάγει στην πιο πάνω θέση."
Οι λόγοι ακυρότητας που πρόβαλε ο δικηγόρος των αιτητών για ακύρωση της επίδικης απόφασης περιστρέφονται γύρω από τη νομιμότητα της σύστασης του Διευθυντή Εκμετάλλευσης και την έλλειψη αιτιολογίας και δέουσας έρευνας.
Ο δικηγόρος των αιτητών επικέντρωσε τα επιχειρήματα του στο περιεχόμενο της σύστασης του Διευθυντή Εκμετάλλευσης, η οποία ας σημειωθεί δεν είναι ένα από τα νομοθετημένα κριτήρια επιλογής για τις θέσεις προαγωγής στην Αρχή (βλ. Καν.3 της Κ.Δ.Π. 317/82).
Τους ίδιους σχεδόν ισχυρισμούς είχε εγείρει και ενώπιόν του Κωνσταντινίδη Δ. στις συνεκδικαζόμενες προσφυγές αρ. 653/94 και 659/94 Δημητράκης Χ"Ναθαναήλ και Άλλοι ν. Αρχής Λιμένων Κύπρου (1995) 4 Α.Α.Δ. 1371, στις οποίες με παρέπεμψε. Με τις εν λόγω προσφυγές αμφισβητείτο το κύρος της απόφασης της Αρχής για προαγωγή του Φωκά Ριρή στη θέση Επόπτη Λιμανιών. Φαίνεται ότι και στην περίπτωση αυτή αποφασιστικό ρόλο στην κατά πλειοψηφία επιλογή του ενδιαφερομένου μέρους διαδραμάτισε η σύσταση του Διευθυντή Εκμετάλλευσης.
Οι αιτητές θεωρούν πως κακώς κλήθηκε ενώπιόν του Διοικητικού Συμβουλίου ο Διευθυντής Εκμετάλλευσης εφόσον αυτός ήταν το ίδιο άτομο που προέβη στις παράνομες τροποποιήσεις των εκθέσεων. Είναι η θέση του κ. Αγγελίδη πως διαγράφηκαν μεν οι παράνομες τροποποιήσεις, αλλά ο Διευθυντής διατήρησε την παράνομη γνώση που είχε ήδη διαμορφώσει, την οποία και επικαλέστηκε για να συστήσει τα ενδιαφερομένα μέρη. Υποστηρίχθηκε επίσης πως η σύσταση ήταν πρόχειρης επινόησης εφόσον δεν δόθηκε κατά τον κ. Αγγελίδη αρκετός χρόνος στο Διευθυντή να προετοιμαστεί.
Οι αιτητές βάλλουν και κατά του περιεχομένου της σύστασης, την οποία θεωρούν γενική, αόριστη και εσφαλμένη, ότι στηρίχθηκε στην προσωπική γνώση του Διευθυντή, η οποία ανάχθηκε σε κριτήριο ξεχωριστό και υπέρτερο των τριών νομολογημένων κριτηρίων. Ο Διευθυντής είπε ο κ. Αγγελίδης, αναφέρθηκε σε "προϋποθέσεις" που συγκεντρώνουν τα ενδιαφερόμενα μέρη χωρίς να τις συγκεκριμενοποιεί και σύστησε τα ενδιαφερόμενα μέρη μεταξύ άλλων και για τα διοικητικά προσόντα που απέδειξαν σε υπεύθυνες θέσεις καθιστώντας έτσι την εσωτερική ανάθεση καθηκόντων σε ευνοϊκό στοιχείο κρίσης και πλεονέκτημα για τα ενδιαφερόμενα μέρη.
Ισχυρίστηκε επίσης πως εφόσον οι υποψήφιοι αξιολογήθηκαν ήδη στις εκθέσεις για την "εργατικότητα", "υπευθυνότητα" και "απόδοση" τους δεν υπήρχε λόγος να γίνει επίκληση των πιο πάνω στοιχείων από το Διευθυντή.
Έγινε επίσης αναφορά στον περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμο του 1990 (Ν. 1/90) και σε νομολογία που κατά την εισήγηση των αιτητών υποστηρίζει την άποψη πως οι πρόνοιες του εν λόγω νόμου εφαρμόζονται σε σχέση με τη σύσταση του Διευθυντή Εκμετάλλευσης.
Η δικηγόρος των καθ'ων η αίτηση παρέπεμψε σε νομολογία, η οποία, κατά τη δική της άποψη, υποστηρίζει το αντίθετο συμπέρασμα αναφορικά με την εφαρμογή του Ν. 1/90 σε σχέση με τη σύσταση του Διευθυντή.
Όσον αφορά τους ισχυρισμούς ότι κακώς κλήθηκε ο Διευθυντής Εκμετάλλευσης να δώσει συστάσεις ενόψει του ότι ήταν και ο προσυπογράφων λειτουργός στις παράτυπες εκθέσεις και ως προς το κατά πόσο ισχύουν ή όχι οι πρόνοιες του Ν. 1/90, συμφωνώ με τα όσα έχουν ειπωθεί από τον Κωνσταντινίδη Δ. στην απόφαση του στις υποθέσεις Χ" Ναθαναήλ και Άλλοι (ανωτέρω), τα οποία και υιοθετώ. Το Δικαστήριο ανέφερε τα ακόλουθα στις σελίδες 1374 και 1375 της απόφασης:
"Οι δύο πλευρές, με αναφορά στις υποθέσεις Ιωάννα Πουλλή ν. Αρχής Λιμένων Κύπρου (1992) 4 Α.Α.Δ. 3885, Μάρω Κυπρή και Άλλες ν. Αρχής Λιμένων Κύπρου (1993) 4 Α.Α.Δ. 542 και Νίκος Ψαθάρης και Άλλος ν. Αρχής Λιμένων Κύπρου (1994) 4 Α.Α.Δ. 1412, συζήτησαν το ζήτημα της ισχύος του Νόμου 1/90 αναφορικά με προαγωγές στην Αρχή Λιμένων Κύπρου. Δεν θα χρειαστεί να επεκταθώ σ' αυτά στην παρούσα υπόθεση. Ο Διευθυντής Εκμετάλλευσης ήταν ο Προϊστάμενος του Τμήματος στο οποίο ανήκε η κενή θέση και η αναζήτηση σύστασης από αυτόν, και αν δεν απαιτείτο, θα ήταν εύλογα επιτρεπτή. Επίσης, ανεξάρτητα από το αν ισχύει στην περίπτωση η ειδική διάταξη του Νόμου 1/90 για αιτιολόγηση των συστάσεων, ο Διευθυντής προσδιόρισε εν προκειμένω τους λόγους για τους οποίους θεώρησε το ενδιαφερόμενο πρόσωπο ως τον καταλληλότερο· και όπως είναι θεμελιωμένο, αιτιολογία που δίδεται ελέγχεται έστω και αν δεν ήταν επιβεβλημένο να δοθεί.
Κρίνω αβάσιμους και τους ισχυρισμούς για αντινομία στην απόφαση για αναζήτηση σύστασης από το Διευθυντή του οποίου οι τροποποιήσεις στις εμπιστευτικές εκθέσεις θεωρήθηκε ότι έπρεπε να αγνοηθούν. Ο Διευθυντής, ως προσυπογράφων, μείωσε τη βαθμολογία όχι μόνο των αιτητών και άλλων υποψηφίων αλλά και του ενδιαφερομένου προσώπου. Το Διοικητικό Συμβούλιο της Αρχής αποφάσισε να αγνοήσει τις τροποποιήσεις που επέφερε, επειδή δεν τις συζήτησε με τον αξιολογούντα λειτουργό και δεν τις αιτιολόγησε. Δεν μπορώ να συμφωνήσω ότι αυτή η εξέλιξη η οποία, ας σημειωθεί, αφορούσε σε εμπιστευτικές εκθέσεις οι πιο πρόσφατες από τις οποίες ήταν του 1986, απέκλειε το Διευθυντή από του να προβεί σε συστάσεις ως Προϊστάμενος του Τμήματος στο οποίο ανήκε η κενή θέση."
Θα εξετάσω τώρα το περιεχόμενο της σύστασης του Διευθυντή που αν και δεν απαιτείτο να δοθεί είναι εντούτοις καθαρό ότι λήφθηκε υπόψη κατά τη λήψη της επίδικης απόφασης, τουλάχιστον από ορισμένα μέλη του Συμβουλίου. Επίσης είναι νομολογημένο ότι από τη στιγμή που η σύσταση περιέχει κάποια αιτιολογία αυτή ελέγχεται από το Δικαστήριο.
Ο Διευθυντής σύστησε τα ενδιαφερόμενα μέρη με βάση την προσωπική γνώση που είχε για τους υποψήφιους όσον αφορά "την εργατικότητα, την υπευθυνότητα που τους διακρίνει, την απόδοσή τους μέχρι τώρα σε διάφορες υπεύθυνες θέσεις που υπηρέτησαν και τα διοικητικά προσόντα που απέδειξαν σε διάφορες υπεύθυνες θέσεις που τους έχουν ανατεθεί.......................... ".
Από τον έλεγχο των φακέλων που περιέχουν τις εκθέσεις των υποψηφίων προκύπτει πως βασικά δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά στις βαθμολογίες των αιτητών και των ενδιαφερομένων μερών στα στοιχεία που αναφέρθηκαν πιο πάνω και για τα οποία σύμφωνα με την κρίση του Διευθυντή τα ενδιαφερόμενα μέρη διακρίνονται. Αιτητές και ενδιαφερόμενα μέρη συγκεντρώνουν βαθμολογίες 4 και 5 και η γενική εικόνα που παρουσιάζουν οι εκθέσεις είναι πως στα στοιχεία αυτά δεν υπάρχει ουσιαστική υπεροχή των ενδιαφερομένων μερών σε βαθμό που να ξεχωρίζουν.
Έχοντας υπόψη το γεγονός ότι με βάση τα τρία νομοθετημένα κριτήρια αιτητές και ενδιαφερόμενα μέρη είναι περίπου ίσοι (με την εξαίρεση του Π. Κουντούρη, ο οποίος είναι κάτοχος των πιστοποιητικών που προαναφέρθηκαν και τα οποία δεν αποτελούν πλεονέκτημα με βάση το σχέδιο υπηρεσίας), θα αναμένετο κάποια ουσιαστικότερη αιτιολογία για την προτίμηση του Διευθυντή Εκμετάλλευσης. Επίσης η αναφορά του Διευθυντή στις "υπεύθυνες θέσεις" που υπηρέτησαν τα ενδιαφερόμενα μέρη και στις οποίες όπως λέθχηκε, απέδειξαν διοικητικά προσόντα, αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο να έχει καταστεί η ανάθεση καθηκόντων σε πλεονέκτημα υπέρ των ενδιαφερομένων μερών όπως εισηγήθηκε ο δικηγόρος των αιτητών.
Καταλήγοντας ο Διευθυντής στην επιλογή των ενδιαφερομένων μερών ανέφερε ότι αυτά συγκεντρώνουν όλες τις προϋποθέσεις και θα είναι σε καλύτερη θέση να εκτελούν τα καθήκοντα της επίδικης θέσης. Οι "προϋποθέσεις" αυτές δεν συγκεκριμενοποιούνται και ούτε δίνεται οποιαδήποτε εξήγηση ως προς το γιατί τα ενδιαφερόμενα μέρη θα είναι σε καλύτερη θέση να εκτελούν τα καθήκοντα της επίδικης θέσης.
Κατά συνέπεια και με βάση τα όσα έχουν λεχθεί πιο πάνω, κρίνω πως η σύσταση του Διευθυντή πάσχει και αναπόφευκτα οδηγεί σε ακύρωση και την ίδια την απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου.
Επιπρόσθετα όμως θα ακυρώσω και για το λόγο ότι θεωρώ πως η τελική απόφαση του Συμβουλίου είναι αναιτιολόγητη. Το περιεχόμενο της εκτίθεται πιο πάνω και όπως συνάγεται απ'αυτό δεν δίνεται οποιαδήποτε αιτιολογία για την επιλογή των τριών ενδιαφερομένων μερών. Η ανάγκη για αιτιολογία ήταν κατά την άποψη μου επιτακτικότερη ενόψει της διαδικασίας που ακολουθήθηκε (όπου μέλη του Συμβουλίου είχαν αρχικά επιλέξει ο καθένας διαφορετικούς υποψηφίους και κατέληξαν τελικά στην επιλογή των τριών ενδιαφερομένων μερών) και δεδομένου του ότι αιτητές και ενδιαφερόμενα μέρη είναι, στα τρία νομοθετημένα κριτήρια περίπου ίσοι. Με το δεδομένο αυτό δεν μπορεί να υποστηριχθεί ότι η αιτιολογία συμπληρώνεται από τα στοιχεία των φακέλων.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή επιτυγχάνει και η επίδικη απόφαση ακυρώνεται. Επιδικάζονται έξοδα υπέρ των αιτητών.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.