|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1995) 4 ΑΑΔ 2808
22 Δεκεμβρίου, 1995
[ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ (ΑΡ. 2),
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 414/94)
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Συστάσεις — Αιτιολογία τους, δυνάμει του Άρθρου 35(4) του περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου του 1990 (Ν. 1/90) — Πληρούνται οι απαιτήσεις του Άρθρου 35(4) — Άνευ νομικής σημασίας η μη προσωπική γνώση των υποψηφίων από το Διευθυντή — Έχει την δυνατότητα να αντλήσει πληροφορίες από τους άμεσα προϊσταμένους.
Ο αιτητής προσέβαλε με την προσφυγή του την απόφαση προαγωγής του ενδιαφερόμενου μέρους στην θέση Ταχυδρομικού Επιθεωρητή.
Το Ανώτατο Δικαστήριο απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
Η ΕΔΥ έχει υποχρέωση, σύμφωνα με το Άρθρο 35(4) του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου (Ν. 1/90), να λάβει υπόψη, κατά τη διενέργεια προαγωγών, ανάμεσα σ' άλλα, τις αιτιολογημένες συστάσεις του Προϊσταμένου του Τμήματος στο οποίο υφίσταται η κενή θέση. Ο Προϊστάμενος του Τμήματος στην περίπτωση αυτή είναι ο Αναπληρωτής Διευθυντής. Οι συστάσεις του Αναπληρωτή Διευθυντή όπως κρίθηκε από το Δικαστήριο έπασχαν γιατί δεν συμπεριέλαβε τον αιτητή ανάμεσα στους κατέχοντες το πλεονέκτημα του σχεδίου υπηρεσίας. Ο Αναπληρωτής Διευθυντής ο οποίος είχε προβεί αρχικά σε συστάσεις είχε ήδη αφυπηρετήσει και η ΕΔΥ όφειλε να ακούσει τις συστάσεις του νέου Αναπληρωτή Διευθυντή.
Ο νέος Αναπληρωτής Διευθυντής προέβηκε στις συστάσεις του αφού ανέτρεξε στα στοιχεία του ουσιώδους χρόνου και άντλησε πληροφορίες από τους τότε προϊσταμένους των υποψηφίων, διαδικασία, που είναι νόμιμη σύμφωνα με τη νομολογία. Είναι άνευ νομικής σημασίας το γεγονός ότι ο νέος Αναπληρωτής Διευθυντής δεν γνώριζε προσωπικά τους υποψηφίους.
Χωρίς καμιά νομική σημασία είναι επίσης και το γεγονός ότι ο αιτητής είχε αφυπηρετήσει πριν να αναλάβει τα καθήκοντα του ο νέος Αναπληρωτής Διευθυντής, αφού η έρευνα, πληροφορίες και εκτιμήσεις του ανάγονταν στο χρόνο της πρώτης ακυρωθείσας απόφασης της ΕΔΥ, που ήταν πριν την αφυπηρέτηση του αιτητή. Με τα δεδομένα της υπόθεσης, δεν υπήρξε οποιαδήποτε αντίφαση στη σύσταση Αναπληρωτή Διευθυντή σε σχέση με τα στοιχεία των φακέλων. Ο Αναπληρωτής Διευθυντής, αφού έλαβε επίσης επιπρόσθετα υπόψη και αξιολόγησε και συνεκτίμησε τις σχετικές εκτιμήσεις των προϊσταμένων των υποψηφίων, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το ενδιαφερόμενο μέρος ήταν σε θέση να ανταποκριθεί στα καθήκοντα της θέσης σε ψηλότερο βαθμό από τους υπόλοιπους υποψηφίους. Δεν υπήρχε οτιδήποτε αντινομικό στη σύσταση αυτή και απορρίπτονται οι σχετικοί ισχυρισμοί του αιτητή, αναφορικά με τη σύσταση και την αιτιολογία.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Κυπριανού ν. Δημοκρατίας (1994) 4 Α.Α.Δ. 93,
Λυώνας και Αλλοι ν. Δημοκρατίας (1990) 4 Α.Α.Δ. 2038,
Mettas v. Republic (1975) 3 C.L.R. 250,
Leonidou v. Republic (1986) 3 C.L.R. 1918,
Spanos v. Republic (1985) 3 C.L.R. 1826,
Chrysohos v. Republic (1985) 3 C.L.R. 78,
Soteriades a.o. v. Republic (1987) 3 C.L.R. 1604,
Hans v. Republic (1989) 3 C.L.R. 147
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση με την οποία προάχθηκε το ενδιαφερόμενο μέρος αναδρομικά από 15/2/92, στη θέση Ταχυδρομικού Επιθεωρητή, αντί του αιτητή.
Ν. Παναγιώτου, για τον Αιτητή.
Μ. Μαλαχτού-Παμπαλλή, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ.: Ο αιτητής ζητά την ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (ΕΔΥ), η οποία δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, ημερομηνίας 18/3/94 με την οποία προάχθηκε το ενδιαφερόμενο μέρος Ευάγγελος Θεοδώρου αναδρομικά από 15/2/92, στη θέση Ταχυδρομικού Επιθεωρητή.
Η επίδικη απόφαση λήφθηκε κατά τη διαδικασία επανεξέτασης του θέματος της πλήρωσης της επίδικης θέσης, ως αποτέλεσμα της ακυρωτικής απόφασης του Δικαστηρίου σε προσφυγή του ίδιου αιτητή (Κυπριανού ν. Δημοκρατίας (1994) 4 Α.Α.Δ. 93). Το Δικαστήριο ακύρωσε την προηγούμενη απόφαση της ΕΔΥ να προάξει στην επίδικη θέση τον Ευάγγελο Θεοδώρου, επειδή διαπίστωσε έλλειψη δέουσας έρευνας και πλάνη περί τα πράγματα όσον αφορά την κατοχή του πλεονεκτήματος που προνοείτο από το σχέδιο υπηρεσίας από τον αιτητή. Το αναφερόμενο πλεονέκτημα αφορούσε "Γνώση της Γαλλικής ή άλλης από τις επικρατέστερες ευρωπαϊκές γλώσσες (εκτός της Αγγλικής)....".
Τόσο ο Αναπληρωτής Διευθυντής ο οποίος προέβηκε σε συστάσεις, όσο και η ΕΔΥ θεώρησαν ότι ο αιτητής δεν κατείχε το πλεονέκτημα αυτό.
Το Δικαστήριο έκρινε ότι εφ' όσον το ίδιο προσόν προνοείτο από το σχέδιο υπηρεσίας της προηγούμενης θέσης (Ανώτερου Ταχυδρομικού Λειτουργού) την οποία κατείχε ο αιτητής, στην οποία είχε προαχθεί από 1/2/84, δημιουργήθηκε αμάχητο τεκμήριο ως προς την κατοχή του προσόντος αυτού από τον αιτητή.
Η ΕΔΥ κατά τη συνεδρία της ημερομηνίας 23/2/94, επανεξετάζοντας το θέμα ως αποτέλεσμα της πιο πάνω ακυρωτικής απόφασης του Δικαστηρίου, κάλεσε ξανά τον Αναπληρωτή Διευθυντή για υποβολή νέας σύστασης. Ο Αναπληρωτής Διευθυντής έκρινε ότι όλοι οι υποψήφιοι κατείχαν το πλεονέκτημα, αφού τους είχε λογισθεί σε προηγούμενες διαδικασίες πλήρωσης θέσεων για τις οποίες ήταν υποψήφιοι. Ανέφερε επίσης ότι αφού ανέτρεξε στα στοιχεία του ουσιώδους χρόνου και εξασφάλισε τις σχετικές εκτιμήσεις των προϊσταμένων των υποψηφίων του χρόνου εκείνου, κατέληξε στη σύσταση του ενδιαφερόμενου μέρους, ο οποίος κατά την άποψή του υπερείχε των άλλων υποψηφίων. Στη συνέχεια η ΕΔΥ, αφού έλαβε υπόψη όλα τα ενώπιόν της στοιχεία που αφορούσαν στον ουσιώδη χρόνο, επέλεξε για προαγωγή το ενδιαφερόμενο μέρος. Στην προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους δόθηκε αναδρομική ισχύς, από 15/2/92, που ήταν η ημερομηνία ισχύος της αρχικής προαγωγής του που ακυρώθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο.
Η επίδικη προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους δημοσιεύθηκε στην επίσημη εφημερίδα της Δημοκρατίας, ημερομηνίας 18/3/94 και ως αποτέλεσμα καταχωρήθηκε η παρούσα προσφυγή.
Είναι η θέση του αιτητή ότι ο νέος Αναπληρωτής Διευθυντής, ο οποίος είχε αναλάβει καθήκοντα τον Απρίλιο του 1993, δεν μπορούσε να είχε ιδίαν γνώμη για την αξία και προσόντα του αιτητή, αφού ο αιτητής είχε αφυπηρετήσει από 1/1/93, πριν δηλαδή ο Αναπληρωτής Διευθυντής αναλάβει τα καθήκοντα της θέσης του. Είναι επίσης η θέση του αιτητή ότι έχει εξαίρετες αξιολογήσεις κατά τα τελευταία χρόνια και ότι σε συνεδρίαση της ΕΔΥ ημερομηνίας 17/1/92, κατά τη διαδικασία πλήρωσης 3 θέσεων Ταχυδρομικού Επιθεωρητή, ο τότε Αναπληρωτής Διευθυντής σύστησε για προαγωγή τον αιτητή και όχι το ενδιαφερόμενο μέρος. Υπέβαλε επίσης ότι η σύσταση του Αναπληρωτή Διευθυντή αναφορικά με το ενδιαφερόμενο μέρος είναι αναιτιολόγητη.
Η ΕΔΥ έχει υποχρέωση, σύμφωνα με το άρθρο 35(4) του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου, να λάβει υπόψη, κατά τη διενέργεια προαγωγών, ανάμεσα σ' άλλα, τις αιτιολογημένες συστάσεις του Προϊσταμένου του Τμήματος στο οποίο υφίσταται η κενή θέση. Ο Προϊστάμενος του Τμήματος στην περίπτωση αυτή είναι ο Αναπληρωτής Διευθυντής. Οι συστάσεις του Αναπληρωτή Διευθυντή όπως κρίθηκε από το Δικαστήριο έπασχαν γιατί δεν συμπεριέλαβε τον αιτητή ανάμεσα στους κατέχοντες το πλεονέκτημα του σχεδίου υπηρεσίας. Ο Αναπληρωτής Διευθυντής ο οποίος είχε προβεί αρχικά σε συστάσεις είχε ήδη αφυπηρετήσει και η ΕΔΥ όφειλε να ακούσει τις συστάσεις του νέου Αναπληρωτή Διευθυντή.
Ο νέος Αναπληρωτής Διευθυντής προέβηκε στις συστάσεις του αφού ανέτρεξε στα στοιχεία του ουσιώδους χρόνου και άντλησε πληροφορίες από τους τότε προϊσταμένους των υποψηφίων, διαδικασία που είναι νόμιμη σύμφωνα με τη νομολογία μας. Είναι άνευ νομικής σημασίας το γεγονός ότι ο νέος Αναπληρωτής Διευθυντής δεν γνώριζε προσωπικά τους υποψηφίους.
Χαρακτηριστικό είναι το ακόλουθο απόσπασμα από την απόφαση της Ολομέλειας στην υπόθεση Λυώνας και Άλλοι ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 2038:
"Σύμφωνα με τη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου και τα άρθρα 2 και 44(3) των περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμων 1967-1987 ο προϊστάμενος τμήματος δεν είναι απαραίτητο για σκοπούς συστάσεων να γνωρίζει προσωπικά τους υποψηφίους, ή ακόμα να είναι προϊστάμενος για ορισμένο χρονικό διάστημα, πριν προβεί σε συστάσεις. Ο προϊστάμενος ανεξαρτήτως χρόνου και γνωριμίας, διεξάγοντας την έρευνα του μπορεί να αντλήσει τις πληροφορίες του από οποιεσδήποτε άλλες κατάλληλες πηγές όπως είναι η περίπτωση πληροφοριών από προϊσταμένους των υποψηφίων και να προβεί σε συστάσεις. (Βλ. Μέττας ν. Δημοκρατίας (1975) 3 Α.Α.Δ. 250, 256, Λεωνίδου ν. Δημοκρατίας (1986) 3 Α.Α.Δ. 1918, Σπανός ν. Δημοκρατίας (1985) 3 Α.Α.Δ. 1826, Χρυσοχός ν. Δημοκρατίας (1985) 3 Α.Α.Δ. 78, Σωτηριάδης και άλλοι ν. Δημοκρατίας (1987) 3 Α.Α.Δ. 1604, Χάρης ν. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 147.)".
Χωρίς καμιά νομική σημασία είναι επίσης και το γεγονός ότι ο αιτητής είχε αφυπηρετήσει πριν να αναλάβει τα καθήκοντα του ο νέος Αναπληρωτής Διευθυντής, αφού η έρευνα, πληροφορίες και εκτιμήσεις του ανάγονταν στο χρόνο της πρώτης ακυρωθείσας απόφασης της ΕΔΥ, που ήταν πριν την αφυπηρέτηση του αιτητή.
Τόσο ο αιτητής όσο και το ενδιαφερόμενο μέρος είχαν εξαίρετες αξιολογήσεις κατά τα τελευταία 7 χρόνια. Ως προς τα προσόντα, οι δύο τους ήταν επίσης περίπου ίσοι. Το ενδιαφερόμενο μέρος όμως ήταν αρχαιότερος του αιτητή κατά 3 1/2 μήνες, στην τελευταία τους θέση. Με τα δεδομένα αυτά δεν μπορώ να πω ότι υπήρξε οποιαδήποτε αντίφαση στη σύσταση του Αναπληρωτή Διευθυντή σε σχέση με τα στοιχεία των φακέλων. Ο Αναπληρωτής Διευθυντής, αφού έλαβε επίσης επιπρόσθετα υπόψη και αξιολόγησε και συνεκτίμησε τις σχετικές εκτιμήσεις των προϊσταμένων των υποψηφίων, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το ενδιαφερόμενο μέρος ήταν σε θέση να ανταποκριθεί στα καθήκοντα της θέσης σε ψηλότερο βαθμό από τους υπόλοιπους υποψηφίους. Δεν βρίσκω οτιδήποτε αντινομικό στη σύσταση αυτή και απορρίπτω τους σχετικούς ισχυρισμούς του αιτητή, αναφορικά με τη σύσταση και την αιτιολογία της.
Ο αιτητής απέτυχε ν' αποδείξει έκδηλη υπεροχή έναντι του ενδιαφερόμενου μέρους και βρίσκω ότι η επίδικη απόφαση ήταν εύλογα επιτρεπτή.
Ως αποτέλεσμα η παρούσα προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται χωρίς διαταγή για έξοδα.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.