|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
(1995) 4 ΑΑΔ 2487
14 Νοεμβρίου, 1995
[ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ "ΜΕΛΕΤΗΣ" ΛΤΔ,
Αιτητής,
ν.
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΑΔΕΙΩΝ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 735/93)
Αναθεωρητική Αρχή Αδειών — Άδεια μεταφορέα "Α" — Χορήγηση της μετά από ιεραρχική προσφυγή — Άρθρα 15(3) και 5(9) τον περί Ρυθμίσεως της Τροχαίας Μεταφοράς Νόμου (Ν. 9/82) — Συμμετοχή του νέου αδειούχου σε εταιρεία ήδη κατέχουσα άδειες μεταφορέα δεν επηρέαζε την χορήγηση της άδειας.
[Πέραν των ανωτέρω τίτλων η απόφαση του Δικαστηρίου διαβάζεται ως σύνολο.]
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενη υπόθεση:
Iacovides Enterprises Ltd v. Republic (1986) 3 C.L.R. 2101.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση ημερ. 21.6.93, με την οποία οι καθ' ων η αίτηση χορήγησαν δύο άδειες μεταφορέα "Α" τύπου βυτιοφόρου πετρελαιοειδών στο ενδιαφερόμενο μέρος.
Α. Ευσταθίου, για τους Αιτητές.
Ρ. Μαππουρίδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
/. Νικολάου, για το Ενδιαφερόμενο μέρος.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Η αιτήτρια είναι εταιρεία που ασχολείται με την επ' αμοιβή μεταφορά πετρελαιοειδών και στην προσφυγή της ζητά δήλωση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση των καθ' ων η αίτηση ημερ. 21.6.93, που γνωστοποιήθηκε σ' αυτούς με επιστολή ημερ. 7.7.93 και με την οποία οι καθ' ων η αίτηση χορήγησαν δύο άδειες μεταφορέα "Α" τύπου βυτιοφόρου πετρελαιοειδών στο ενδιαφερόμενο μέρος, την εταιρεία G.K. MAKRIS BROS LTD, είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη έννομου αποτελέσματος.
Οι λόγοι πάνω στους οποίους βασίζεται η προσφυγή είναι ότι η διαδικασία έπασχε, η απόφαση ήταν προϊόν πραγματικής και/ή νομικής πλάνης και λήφθηκε χωρίς να διεξαχθεί η δέουσα έρευνα και κατά παράβαση της νομοθεσίας και των αρχών του Διοικητικού Δικαίου.
Τα γεγονότα, σε συντομία, είναι ότι στις 18.4.90 το ενδιαφερόμενο μέρος υπέβαλε στην Αρχή Αδειών αίτηση για χορήγηση δύο αδειών μεταφορέα "Α" τύπου βυτιοφόρου πετρελαιοειδών. Η Αρχή Αδειών απέρριψε την αίτηση στις 27.10.90 και ακολούθως το ενδιαφερόμενο μέρος υπέβαλε την ιεραρχική προσφυγή 1145/90 στις 11.12.90, αποτέλεσμα της οποίας ήταν οι καθ' ων η αίτηση να χορηγήσουν σ' αυτό μία (και όχι δύο, όπως η αιτήτρια παραπονείται) άδεια μεταφορέα "Α" στις 21.6.93.
Το βασικό παράπονο των αιτητών είναι ότι το ενδιαφερόμενο μέρος είναι κατά 33% μέτοχοι της εταιρείας Cypoil Wheel Ltd, η οποία είναι εταιρεία μεταφορών και που, σύμφωνα με τον ισχυρισμό τους, κατείχε 38 συνολικά άδειες μεταφοράς, δηλαδή περίπου το 60% της συνολικής κατοχής αδειών σε Παγκύπρια κλίμακα. Υπέβαλε δε στο Δικαστήριο ότι το ενδιαφερόμενο μέρος ήταν ανενεργός εταιρεία και ότι στην ουσία η χορηγηθείσα άδεια θα χρησιμοποιόταν από την Cypoil Wheel Ltd. Ενδεικτικά ισχυρίστηκαν ότι μετά τη χορήγηση της άδειας, αυτή χρησιμοποιήθηκε από τη Cypoil. Επίσης, ισχυρίστηκαν περαιτέρω ότι το ενδιαφερόμενο μέρος δολίως απέκρυψε από την Αρχή Αδειών τη σχέση τους με τη Cypoil Wheel Ltd. Αναφορικά με τους πραγματικούς τους ισχυρισμούς επεφύλατταν το δικαίωμα να φέρουν την ανάλογη μαρτυρία, πράγμα που στο τέλος δεν έγινε, με αποτέλεσμα αυτοί οι ισχυρισμοί να παραμείνουν μόνο ισχυρισμοί.
Σε αντίθεση με τα πιο πάνω, στην αγόρευσή του, το ενδιαφερόμενο μέρος ισχυρίζεται ότι ουδέποτε απέκρυψε τη σχέση τους με τη Cypoil Wheel Ltd, αλλά αντίθετα με επιστολή τους ημερ. 22.5.92 ενημέρωσαν τον Αναπληρωτή Διευθυντή του Τμήματος Οδικών Μεταφορών για τη συμμετοχή τους στην εν λόγω εταιρεία. Το γεγονός τούτο υποστηρίζεται και από το περιεχόμενο του εγγράφου ημερ. 19 Οκτωβρίου 1994, με το οποίο αποφασίστηκε η τροποποίηση της απόφασης 21.6.93 με την προσθήκη νέου όρου, όπου γίνεται αναφορά και στη Cypoil Wheel Ltd σχετικά με επιστολές που απέστειλαν οι δικηγόροι τους προς την Αναθεωρητική Αρχή Αδειών.
Οι άδειες μεταφορέα "Α" ρυθμίζονται από το Νόμο 9/82, του οποίου τα άρθρα 15(3) και 5(9) καθορίζουν τις προϋποθέσεις παροχής τους. Καθήκον των καθ' ων η αίτηση είναι να εξακριβώσουν κατά πόσο οι προϋποθέσεις αυτές πληρούνται και, όταν γίνει τούτο, είναι εντός της διακριτικής τους ευχέρειας να παραχωρήσουν ή όχι τις αιτούμενες άδειες. (Δέστε Iacovides Enterprises Ltd v. Republic (1986) 3 C.L.R. 2101).
Αφού εξέτασα προσεκτικά τις αγορεύσεις των αιτητών και τα στοιχεία που περιέχονται στο διοικητικό φάκελο κατέληξα στο συμπέρασμα ότι η προσφυγή πρέπει να απορριφθεί. Οι πραγματικοί ισχυρισμοί των αιτητών ουδέποτε απεδείχθησαν ενώπιόν του Δικαστηρίου. Το γεγονός ότι το ενδιαφερόμενο μέρος συμμετέχει στην εταιρεία Cypoil Wheel Ltd δεν συνεπάγεται ότι τούτο παύει να είναι ξεχωριστή οντότητα με δικαίωμα ανεξάρτητο να εξασκεί τις εργασίες της. Από τα ενώπιόν μου στοιχεία και ιδιαίτερα το διοικητικό φάκελο φαίνεται ότι διεξήχθη ενδελεχής έρευνα αναφορικά με την αίτηση του ενδιαφερομένου μέρους και με όλα τα σχετικά και περιβάλλοντα αυτή στοιχεία και γεγονότα και, υπό τις περιστάσεις, ήταν εύλογα επιτρεπτό στην Αρχή να ασκήσει τη διακριτική της ευχέρεια με τον τρόπο που την άσκησε, ώστε να μην δικαιολογείται οποιαδήποτε επέμβαση του Δικαστηρίου.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς διάταγμα για έξοδα.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.