Σολέας κ.ά. ν. ΕΕΥ κ.ά. (1995) 4 ΑΑΔ 2056

Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος — Κατάργηση δίκης — Θάνατος αιτητή — Το έννομο συμφέρον προσωποπαγές — Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος — Έννομο συμφέρον — Διορισμοί και προαγωγές — Προσόντα — Όταν η κρίση περί κατοχής τους αποτελεί επίδικο θέμα ο αιτητής έχει έννομο συμφέρον να την προσβάλει.

Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος — Σχέδια υπηρεσίας — Το Δικαστήριο δεν μπορεί να εξετάσει τη σκοπιμότητα προνοιών τους.

Εκπαιδευτικοί Λειτουργοί — Διορισμοί και Προαγωγές — Αιτιολογία — Θεραπεία πλημμελούς αιτιολογίας εκ μέρους της Συμβουλευτικής Επιτροπής με νέα αιτιολογία που δίδει η Ε.Ε. Υ. — Προϋποθέσεις — Δεν πληρούνταν στην κριθείσα περίπτωση — Η αιτιολογία της προαγωγής πάσχουσα.

Οι αιτητές προσέβαλαν την προαγωγή του ενδιαφερομένου μέρους σε Πρώτο Λειτουργό Εκπαίδευσης (Δημοτική Εκπαίδευσης).

Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την πρώτη των προσφυγών και ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:

1. Μαζί με τις παρούσες προσφυγές συνεκδικαζόταν και η προσφυγή της Λητώ Παπαχριστοφόρου, η οποία απεβίωσε μετά την επιφύλαξη της απόφασης. Οι καθ'ων η αίτηση ζήτησαν την απόρριψη της προσφυγής αρ. 615/93 ως καταργηθείσας.

Με την απόφαση Λητώ Παπαχριστοφόρου και Άλλοι ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, απορρίφθηκε η εν λόγω προσφυγή ως καταργηθείσα αφού το συμφέρον της αποθανούσας αιτήτριας ήταν προσωποπαγές, με τον θάνατό της έπαυσε να υφίσταται και δεν είχε αποδειχθεί οποιοδήποτε έννομο συμφέρον εκ μέρους των κληρονόμων ή της περιουσίας της.

2. Σύμφωνα με τη νομολογία, όταν η εκτίμηση της διοίκησης αναφορικά με την κατοχή ή μη προσόντων από τον αιτητή καθίσταται επίδικο θέμα ο αιτητής έχει έννομο συμφέρον να επιδιώξει την αναθεώρησή της.

3. Το Δικαστήριο δεν μπορεί να εξετάσει τη σκοπιμότητα, ή τους λόγους που οδηγούν στην περίληψη συγκεκριμένων προνοιών στα Σχέδια Υπηρεσίας.

4. Οι δικηγόροι για τους καθ' ων η αίτηση και για το ενδιαφερόμενο μέρος παρέπεμψαν στην απόφαση στην υπόθεση Χριστόδουλος Κίκας κ.ά. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, για να υποστηρίξουν πως η οποιαδήποτε πλημμέλεια στην αιτιολογία που έδωσε η Συμβουλευτική Επιτροπή έχει θεραπευθεί, εφόσον η ΕΕΥ αντικατέστησε μετά από εξέταση της ένστασης του αιτητή την αιτιολογία της Συμβουλευτικής Επιτροπής με δική της αιτιολογία.

Η πιο πάνω προσέγγιση θα μπορούσε να υιοθετηθεί και στην παρούσα προσφυγή νοουμένου ότι η αιτιολογία που έδωσε η ΕΕΥ μετά την εξέταση της ένστασης του αιτητή βρίσκει έρεισμα και υποστηρίζεται από τα νομοθετημένα κριτήρια που αφορούν στον καθένα από τους δυο υποψηφίους.

5. Η αξιολόγηση των ακαδημαϊκών προσόντων των υποψηφίων δεν είναι έργο του Δικαστηρίου.

Στην απουσία οποιασδήποτε διαμόρφωσης πρωτογενούς άποψης από το αρμόδιο διοικητικό όργανο αναφορικά με το κατά πόσο ο αιτητής είναι σε σχέση με τους άλλους υποψηφίους περιλαμβανομένου και του ενδιαφερόμενου μέρους ίσος ή όχι στα προσόντα, το Δικαστήριο δεν μπορεί να κρίνει κατά πόσο το συμπέρασμα της ΕΕΥ ότι ο αιτητής "από τη συνεκτίμηση των νομίμων κριτηρίων, .., δεν υπερέχει από τους περιληφθέντες στον κατάλογο" είναι εύλογο, ενόψει και της πιθανότητας ύπαρξης πλάνης αναφορικά με το θέμα της αναγνώρισης του διδακτορικού διπλώματος που απέκτησε ο αιτητής από το Πανεπιστήμιο της Ουαλλίας.

6. Η προσφυγή αρ. 906/93 επιτυγχάνει και η επίδικη απόφαση ακυρώνεται, με έξοδα.

Η προσφυγή 784/93 απορρίπτεται χωρίς διάταγμα για έξοδα.

Διαταγή ως ανωτέρω. Αναφερόμενες υποθέσεις:

Παπαχριστοφόρου κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1995) 4 Α.Α.Δ. 1241,

Γεωργίου ν. Δημοκρατίας (1994) 4 Α.Α.Δ. 1127,

Μιλτιάδους ν. Δημοκρατίας (1995) 4 Α.Α.Δ. 1075,

Κωνσταντινίδου κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1995) 4 Α.Α.Δ. 1772,

Κίκας κ.ά. ν. Δημοκρατίας κ.ά. (1992) 4 Α.Α.Δ. 1276.

Προσφυγές.

Προσφυγές εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση με την οποία προήχθηκαν από 12/7/93 στη θέση Πρώτου Λειτουργού Εκπαίδευσης (Δημοτική Εκπαίδευση) το ενδιαφερόμενο μέρος αντί οι αιτητές.

Λ. Παπαχαραλάμπους, για τον Αιτητή στην Υπόθεση Αρ. 784/95.

Α. Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή στην Υπόθεση Αρ. 906/93.

Γ. Στυλιανίδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.

Α. Κωνσταντίνου, για το Ενδιαφερόμενο μέρος.

Cur. adv. vult.

ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Οι αιτητές με τις προσφυγές αυτές που συνεκδικάστηκαν επειδή αφορούν την ίδια διοικητική πράξη προσβάλλουν την απόφαση της Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (ΕΕΥ) με την οποία προήγαγε από 12.7.93 στη θέση Πρώτου Λειτουργού Εκπαίδευσης (Δημοτική Εκπαίδευση) τον Κλείτο Σωτηριάδη.

Μαζί με τις παρούσες προσφυγές συνεκδικαζόταν και η προσφυγή αρ. 615/93 της Λητώς Παπαχριστοφόρου, η οποία απεβίωσε μετά την επιφύλαξη της απόφασης. Οι καθ' ων η αίτηση ζήτησαν την απόρριψη της προσφυγής αρ. 615/93 ως καταργηθείσας.

Με την απόφαση μου (βλ. Λητώ Παπαχριστοφόρου και Άλλοι ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1995) 4 Α.Α.Δ. 1241) απέρριψα την εν λόγω προσφυγή ως καταργηθείσα αφού βρήκα ότι το συμφέρον της αποθανούσας αιτήτριας ήταν προσωποπαγές, με τον θάνατό της έπαυσε να υφίσταται και δεν είχε αποδειχθεί οποιοδήποτε έννομο συμφέρον εκ μέρους των κληρονόμων ή της περιουσίας της.

Κατά συνέπεια τα γεγονότα που ακολουθούν αφορούν μόνο τις προσφυγές αρ. 784/93 και 906/93.

Ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Παιδείας με έγγραφο του ημερ. 3.3.93 διαβίβασε έγκριση για πλήρωση μιας κενής θέσης Πρώτου Λειτουργού Εκπαίδευσης που είναι θέση πρώτου διορισμού και προαγωγής. Η προκήρυξή της έγινε με δημοσίευση στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας και υποβλήθηκαν αιτήσεις εκ μέρους έξι υποψηφίων μεταξύ των οποίων ήταν οι αιτητές και το ενδιαφερόμενο μέρος.

Οι αιτήσεις καθώς και όλα τα σχετικά έγγραφα και φάκελοι διαβιβάστηκαν στο Γενικό Διευθυντή Υπουργείου Παιδείας που ήταν ο Πρόεδρος της οικείας Συμβουλευτικής Επιτροπής (Σ.Ε.).

Η Σ.Ε. συνήλθε σε συνεδρία στις 12.5.93 για να επιληφθεί του θέματος και στις 27.5.93 υπέβαλε τους υποψηφίους σε προσωπική συνέντευξη. Το ακόλουθο είναι απόσπασμα από την Εκθεση της Σ.Ε. ημερ. 31.5.93 που στάληκε στην ΕΕΥ:

"1.1. Από τη μελέτη των δεδομένων η Επιτροπή διαπίστωσε ότι ο υποψήφιος Αριστόδημος Σολέας δεν κατέχει τα απαιτούμενα από το Σχέδιο Υπηρεσίας προσόντα. Συγκεκριμένα δεν έχει δημόσια εκπαιδευτική υπηρεσία δύο τουλάχιστον ετών σε θέση με μισθοδοτική κλίμακα όχι κατώτερη από την 12 ή/και Α13.

1.2. Επιπρόσθετα, η Επιτροπή αποφάσισε να καλέσει τους υπόλοιπους υποψήφιους σε προσωπική συνέντευξη στις 27.5.93. Κατ' αυτήν υποβλήθηκαν σε όλους ερωτήσεις σχετικές με την εκπαίδευση γενικά και ειδικότερα με το ρόλο του Π.Λ.Ε

2. Ομόφωνα η Επιτροπή αξιολόγησε τους υποψηφίους κατά τη διάρκεια της προσωπικής συνέντευξης ως ακολούθως, κατά αλφαβητική σειρά: (με βάση την ακόλουθη βαθμολογία: Εξαίρετος, Πάρα πολύ καλός, Πολύ Καλός, Καλός):

Κόμπος Χρίστος. Πολύ Καλός

Παπανικολάου Λεύκιος. Καλός

Παπαχριστοφόρου Λητώ. Εξαίρετη

Σταυρίδης Μιχαήλ. Καλός

Σωτηριάδης Κλείτος. Πολύ καλός

3. Η Επιτροπή συνεκτιμώντας όλα τα νόμιμα κριτήρια, δηλαδή αξία, προσόντα και αρχαιότητα και λαμβάνοντας υπόψη την απόδοση των υποψηφίων στη συνέντευξη αποφάσισε ομόφωνα:

3.1. Να συστήσει (με αλφαβητική σειρά) για προαγωγή στην κενή μόνιμη (Τακτικός Προϋπολογισμός) θέση Πρώτου Λειτουργού Εκπαίδευσης (Δημοτική Εκπαίδευση) τους ακόλουθους:

1. Κόμπο Χρίστο

2. Παπαχριστοφόρου Λητώ

3. Σωτηριάδη Κλείτο

3.2. Να μη συστήσει τους κ. Παπανικολάου Λεύκιο και Σταυρίδη Μιχαήλ γιατί υστέρησαν καταφανώς στην προσωπική συνέντευξη."

Η ΕΕΥ συνήλθε σε συνεδρίαση στις 2.7.93. Αναφορικά με την εξέταση των ενστάσεων που υπέβαλαν οι αιτητές λέχθηκαν τα ακόλουθα:

"Για τον κατάλογο έχουν υποβληθεί δυο ενστάσεις από μέρους των ακολούθων:

Αριστόδημος Σολέας

Λεύκιος Παπανικολάου

Η Επιτροπή αφού έλαβε υπόψη τα όσα επικαλούνται οι ενιστάμενοι καθώς και την έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής και αφού μελέτησε όλα τα στοιχεία και έγγραφα που υπάρχουν στους φακέλους των υποψηφίων αποφασίζει ως εξής:

Αριστόδημος κ Σολέας

Υποβάλλει ένσταση για τη μη περίληψή του στον κατάλογο.

Η Επιτροπή βρίσκει ότι ορθά και σύμφωνα με τις διατάξεις του Νόμου η Συμβουλευτική Επιτροπή δεν έχει περιλάβει τον κο Σολέα στον κατάλογο, εφόσον δεν έχει υπηρεσία δυο ετών "σε θέση με μισθοδοτική κλίμακα όχι κατώτερη από την Κλ.Α12 ή/και Κλ.Α13, όπως απαιτούν τα σχέδια υπηρεσίας.

Λεύκος Παπανικολάου

Υποβάλλει ένσταση για τη μη περίληψή του στον κατάλογο.

Η Επιτροπή από τη συνεκτίμηση των νομίμων κριτηρίων βρίσκει ότι ο κος Παπανικολάου δεν υπερέχει από τους πε-ριληφθέντες στον κατάλογο.

Ειδικότερα και οι τρεις περιληφθέντες παρουσιάζονται με καλύτερες υπηρεσιακές εκθέσεις από τον κο Παπανικολάου, ενώ σε αρχαιότητα οι δυο υπερέχουν από τον κο Παπανικολάου, ο δε τρίτος υστερεί απ' αυτόν κατά εννιά περίπου μήνες."

Μετά την εξέταση των ενστάσεων η ΕΕΥ προχώρησε με την παραπέρα διαδικασία πλήρωσης της θέσης χωρίς να ληφθούν υπόψη οι δύο αιτητές. Στις 9.7.93 η ΕΕΥ αποφάσισε να προσφέρει προαγωγή στο ενδ. μέρος από 12.7.93 και ως αποτέλεσμα καταχωρήθηκαν οι παρούσες προσφυγές.

Το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης απαιτεί μεταξύ άλλων και τα ακόλουθα:

"Απαιτούμενα προσόντα

α) Πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλος ή ισότιμο προσόν στα παιδαγωγικά ή στην οργάνωση και διοίκηση της εκπαίδευσης ή σε συναφές θέμα.

β) Δημόσια εκπαιδευτική υπηρεσία δεκαπέντε (15) τουλάχιστο ετών στη δημοτική εκπαίδευση από τα οποία τα δύο να είναι σε θέση με μισθοδοτική κλίμακα όχι κατώτερη από την Α12 ή/και Α13."

Προσφυγή Αρ. 784/93

Ο δικηγόρος του αιτητή επικαλέστηκε ως λόγο ακυρότητας κατ' ισχυρισμό λανθασμένη ερμηνεία του Σχεδίου Υπηρεσίας που είχε ως αποτέλεσμα τον αποκλεισμό του αιτητή. Ανέφερε σχετικά πως το Σχέδιο Υπηρεσίας θέτει την προϋπόθεση με την οποία απεκλείσβη ο αιτητής (βλ. (β) πιο πάνω) "με καθοδηγητικό χαρακτήρα" και πως ο τρόπος με τον οποίο ερμηνεύθηκε η πιο πάνω πρόνοια είχε ως αποτέλεσμα την πλήρωση της θέσης ως αυτή να ήταν θέση προαγωγής και όχι θέση πρώτου διορισμού και προαγωγής, εφόσον αποκλείοντο υποψήφιοι οι οποίοι δεν είχαν υπηρετήσει στη δημόσια εκπαιδευτική υπηρεσία σε θέση με μισθοδοτική κλίμακα όχι κατώτερη από την Α12 ή/και Α13.

Ο δικηγόρος του ενδιαφερομένου μέρους ήγειρε προδικαστική ένσταση ότι ο αιτητής δεν έχει έννομο συμφέρον να προσβάλει την προαγωγή του ενδιαφερομένου μέρους γιατί στερείται απαραίτητου προσόντος που απαιτεί το Σχέδιο Υπηρεσίας.

Δε συμφωνώ με την πιο πάνω θέση του δικηγόρου του ενδιαφερομένου μέρους. Σύμφωνα με τη νομολογία, όταν η εκτίμηση της διοίκησης αναφορικά με την κατοχή ή μη προσόντων από τον αιτητή καθίσταται επίδικο θέμα ο αιτητής έχει έννομο συμφέρον να επιδιώξει την αναθεώρηση της. (βλ. Δαυΐδ Γεωργίου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1994) 4 Α.Α.Δ. 1127, Ηρακλή Μιλτιάδους ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1995) 4 Α.Α.Δ. 1075 και Κωνσταντινίδου Αικατερίνης κ.ά. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1995) 4 Α.Α.Δ. 1772.)

Αναφορικά με την ουσία της υπόθεσης, βρίσκω πως ο λόγος ακυρότητας που πρόβαλε ο δικηγόρος του αιτητή είναι αβάσιμος και απορρίπτεται. Ο αιτητής κατείχε κατά τον ουσιώδη χρόνο τη θέση Βοηθού Διευθυντή Σχολείων Δημοτικής Εκπαίδευσης (μισθοδοτική κλίμακα Α9) στην οποία διορίστηκε από 1.5.92 (βλ. κυανό 122 στον προσωπικό του φάκελο αρ. Π. 3633/2).

Κατά συνέπεια ορθά αποκλείστηκε ο αιτητής από τον κατάλογο των υποψηφίων εφόσον δεν πληρούσε την πρόνοια (β) του Σχεδίου Υπηρεσίας. Όσον αφορά την ερμηνεία του Σχεδίου Υπηρεσίας από την ΕΕΥ, κρίνω πως αυτή δεν ήταν μόνο εύλογη αλλά και η μόνη ερμηνεία που θα μπορούσε να δοθεί. Όσον αφορά τον ισχυρισμό πως με τον τρόπο που ερμηνεύθηκε η σχετική πρόνοια η θέση πληρώθηκε ως θέση προαγωγής και όχι ως θέση πρώτου διορισμού και προαγωγής, παρατηρώ πως το Δικαστήριο δεν μπορεί να εξετάσει τη σκοπιμότητα, ή τους λόγους που οδηγούν στην περίληψη συγκεκριμένων προνοιών στα Σχέδια Υπηρεσίας.

Η προσφυγή αρ. 784/93 πρέπει κατά συνέπεια ν' απορριφθεί.

Προσφυγή αρ. 906/93

Οι λόγοι ακυρότητας που πρόβαλε ο δικηγόρος του αιτητή μπορούν να συνοψισθούν στους ακόλουθους:

(1)Η Έκθεση της Σ.Ε. είναι αναιτιολόγητη.

(2) Πλάνη της Σ.Ε. και της ΕΕΥ σε σχέση με τα προσόντα του αιτητή.

(3) Υπεροχή του αιτητή στα προσόντα και στην αρχαιότητα.

Αναφορικά με τον πρώτο λόγο ακυρότητας που προβλήθηκε, είναι η θέση του δικηγόρου του αιτητή πως η Εκθεση της Σ.Ε. είναι αναιτιολόγητη, δεν στηρίζεται στα κριτήρια που καθορίζει ο νόμος και παραβιάζει το άρθρο 35Β(3) των περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμων του 1969 έως 1992 (ο Νόμος). Η Σ.Ε. είπε ο κ. Αγγελίδης, δεν σύγκρινε τον αιτητή με τους υπόλοιπους υποψηφίους με βάση τα τρία νόμιμα κριτήρια επιλογής (αξία, προσόντα και αρχαιότητα) αλλά τον απέκλεισε γιατί υστέρησε στην προσωπική συνέντευξη, η οποία δεν αποτελεί στοιχείο που μπορεί να ληφθεί υπόψη σύμφωνα με το άρθρο 35Β(3).

Το άρθρο 35(B)(3) του Νόμου προνοεί:

"Στη συνέχεια η Συμβουλευτική Επιτροπή, λαμβάνοντας υπόψη την αξία, τα προσόντα και την αρχαιότητα των προσοντούχων υποψηφίων, ετοιμάζει έκθεση η οποία περιέχει κατάλογο των υποψηφίων με αλφαβητική σειρά που συστήνει και τους λόγους για τη σύσταση ή μη σύσταση ενός υποψηφίου:

Εννοείται ότι η Συμβουλευτική Επιτροπή μπορεί να καλέσει τους υποψηφίους σε προσωπική συνέντευξη."

Οι δικηγόροι για τους καθ' ων η αίτηση και για το ενδιαφερόμενο μέρος σ' απάντηση των πιο πάνω ισχυρισμών του αιτητή παρέπεμψαν στην απόφαση στην υπόθεση Χριστόδουλος Κίκας κ.ά. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1992) 4 Α.Α.Δ. 1276, για να υποστηρίξουν πως η οποιαδήποτε πλημμέλεια στην αιτιολογία που έδωσε η Σ.Ε. έχει θεραπευθεί, εφόσον η ΕΕΥ αντικατέστησε μετά από εξέταση της ένστασης του αιτητή την αιτιολογία της Σ.Ε. με δική της αιτιολογία.

Στην εν λόγω υπόθεση, που αφορούσε πλήρωση θέσης Επιθεωρητή Β' (Γενικών Μαθημάτων) Δημοτικής Εκπαίδευσης, ο αιτητής Ονησιφορίδης αποκλείστηκε από τη Σ.Ε. γιατί θεωρήθηκε μεταξύ άλλων πως τα ακαδημαϊκά του προσόντα ανταποκρίνονταν προς τη θέση που ήδη κατείχε (Επιθεωρητής Μουσικής) και όχι προς εκείνη του Επιθεωρητή Γενικών Μαθημάτων. Η ΕΕΥ εξετάζοντας την ένσταση του έκρινε πως: "(ί) Τα προσόντα του αναφέρονταν στη Μουσική και όχι στα Παιδαγωγικά .... (ii) ο ενιστάμενος υστερεί σε υπηρεσιακές εκθέσεις έναντι των περιληφθέντων."

Το Δικαστήριο αποφάσισε ότι από τη στιγμή που η ΕΕΥ δεν είχε υιοθετήσει την αιτιολογία της Σ.Ε. και την αντικατέστηκε με δική της αιτιολογία, η οποιαδήποτε τυχόν πλάνη της Συμβουλευτικής Επιτροπής είχε χάσει τη σημασία της, η δε υπόθεση θα έπρεπε να κριθεί μόνο με αναφορά στην αιτιολογία την οποία έδωσε η ίδια η ΕΕΥ για τον αποκλεισμό του κ. Ονησιφορίδη.

Εξετάζοντας την αιτιολογία που έδωσε η ΕΕΥ μετά την εξέταση της ένστασης του αιτητή σε συνάρτηση με το περιεχόμενο των φακέλων του αιτητή και του ενδιαφερομένου μέρους παρατηρώ πως στον παράγοντα αξία ο αιτητής και το ενδιαφερόμενο μέρος είναι περίπου ίσοι, με εξαίρεση το 1990 όπου ο αιτητής έχει 6 Εξ, 2 Π.Ι. και το ενδιαφερόμενο μέρος 8 Εξ, όπως επίσης και κατά το 1989 και 1988 όπου έχουν και οι δύο γενική βαθμολογία "Εξαίρετος" αλλά με ελαφρά υπεροχή του ενδιαφερομένου μέρους στην επί μέρους. Αν και σύμφωνα με τη νομολογία σημασία έχει η γενική και όχι η επί μέρους βαθμολογία, δεν μπορώ να θεωρήσω λανθασμένο το εύρημα της ΕΕΥ ότι το ενδιαφερόμενο μέρος έχει καλύτερες υπηρεσιακές εκθέσεις. Στην αρχαιότητα, υπερέχει ο αιτητής κατά εννιά περίπου μήνες, γεγονός που σημείωσε και η ΕΕΥ.

Σε σχέση με τα προσόντα η ΕΕΥ κατά την εξέταση της ένστασης του αιτητή δεν έχει αναφέρει οτιδήποτε και ούτε προέβηκε σε οποιαδήποτε σύγκριση των προσόντων του αιτητή με τα προσόντα των υποψηφίων που περιλήφθηκαν στον κατάλογο. Κατά συνέπεια δεν βλέπω πώς η ΕΕΥ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι από τη συνεκτίμηση των νομίμων κριτηρίων ο αιτητής δεν υπερέχει από τους περιληφθέντες στον κατάλογο, (περιλαμβανομένου και του ενδιαφερομένου μέρους), εφόσον στην αξία μπορεί μεν να θεωρηθεί ότι υπερέχει το ενδιαφερόμενο μέρος αλλά στην αρχαιότητα υπερέχει ο αιτητής.

Η παράλειψη της ΕΕΥ να αναφερθεί στα προσόντα των υποψηφίων αποκτά κατά την άποψή μου ιδιαίτερη σημασία ενόψει και του δεύτερου λόγου ακυρότητας που πρόβαλε ο αιτητής. Ο κ. Αγγελίδης παρέπεμψε στον πίνακα προσόντων του αιτητή (σελ. 13 του Παραρτήματος Δ) όπου καταγράφεται ότι τα πτυχία του αιτητή "Ph.D. in Educational Administration, Columbia Pacific University 1981" και "Ph.D. in Educational Management and Administration, University of Wales 1986" δεν αναγνωρίζονται, για να ισχυριστεί ότι η σημείωση αυτή οδήγησε τόσο τη Σ.Ε. όσο και την ΕΕΥ σε πλάνη. Αναφορικά με το πτυχίο που απέκτησε ο αιτητής στο Πανεπιστήμιο της Ουαλλίας ο κ. Αγγελίδης ισχυρίστηκε πως ο αιτητής το απέκτησε απευθείας από το προαναφερθέν Πανεπιστήμιο και όχι μέσω της ιδιωτικής σχολής Frederick Polytechnic. Είναι γεγονός πως στη σχετική σημείωση δεν υπάρχει οποιαδήποτε εξήγηση γιατί τα πτυχία του αιτητή δεν αναγνωρίζονται. Η σημείωση παραπέμπει σε κάποιο Σημείωμα ημερ. 6.4.90 χωρίς οποιαδήποτε περαιτέρω λεπτομέρεια.

Ακολούθησαν μακροσκελείς αγορεύσεις και επισύναψη τεκμηρίων για υποστήριξη των αντίστοιχων θέσεων των δύο πλευρών αναφορικά με το κατά πόσο τα πτυχία του αιτητή που αναφέρονται πιο πάνω είναι αναγνωρισμένα ή όχι και ως προς την ακαδημαϊκή υπεροχή των πτυχίων του ενός υποψηφίου έναντι των πτυχίων του άλλου. Η αξιολόγηση των ακαδημαϊκών προσόντων των δύο υποψηφίων δεν είναι έργο του Δικαστηρίου. Το μόνο που θα μπορούσε να λεχθεί είναι ότι όσον αφορά το πτυχίο που απέκτησε ο αιτητής από το Πανεπιστήμιο της Ουαλλίας είναι καθαρό ότι αυτό αποκτήθηκε με εξωτερική φοίτηση απευθείας από το ίδιο το Πανεπιστήμιο της Ουαλλίας (βλ. κυανό 99 στον προσωπικό φάκελο αρ. 1016/2Π του αιτητή).

Το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης (παράγραφος (α) πιο πάνω) απαιτεί πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλο ή ισότιμο προσόν στα θέματα που προσδιορίζει η εν λόγω παράγραφος. Ο αιτητής κατέχει εκτός από τα προαναφερθέντα διδακτορικά διπλώματα για τα οποία υπάρχει σημείωση ότι δεν αναγνωρίζονται και τίτλο "Μ.Α. in Education" του Αμερικάνικου Πανεπιστημίου της Βηρυτού. Το ενδιαφερόμενο μέρος κατέχει "Diploma in Educational Management and Administration, Moray College of Education" και "M.Ed, in Educational Administration University of Birmingham". Ούτε η Σ.Ε. ούτε η ΕΕΥ έχουν αναφέρει οτιδήποτε ως προς το πιο από τα πτυχία τους θεωρήθηκε ότι ικανοποιεί το απαιτούμενο από το Σχέδιο Υπηρεσίας.

Στην απουσία οποιασδήποτε διαμόρφωσης πρωτογενούς άποψης από το αρμόδιο διοικητικό όργανο αναφορικά με το κατά πόσο ο αιτητής είναι σε σχέση με τους άλλους υποψηφίους περιλαμβανομένου και του ενδιαφερόμενου μέρους ίσος ή όχι στα προσόντα, το Δικαστήριο δεν μπορεί να κρίνει κατά πόσο το συμπέρασμα της ΕΕΥ ότι ο αιτητής "από τη συνεκτίμηση των νομίμων κριτηρίων,...., δεν υπερέχει από τους περιληφθέντες στον κατάλογο" είναι εύλογο, ενόψει και της πιθανότητας ύπαρξης πλάνης αναφορικά με το θέμα της αναγνώρισης του διδακτορικού διπλώματος που απέκτησε ο αιτητής από το Πανεπιστήμιο της Ουαλλίας.

Για όλους τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή αρ. 906/93 επιτυγχάνει και η επίδικη απόφαση ακυρώνεται, με έξοδα υπέρ του.

Η προσφυγή 784/93 απορρίπτεται χωρίς διάταγμα για έξοδα.

Διαταγή ως ανωτέρω.

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο

	CyLaw \| Αναφορικά μ'εμάς \| Επικοινωνία