|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1995) 4 ΑΑΔ 2048
5 Οκτωβρίου, 1995
[ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΡΗΤΙΩΤΗΣ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΔΙΟΙΚΗΤΗ ΕΘΝΙΚΗΣ ΦΡΟΥΡΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 107/95)
Διοικητικό Δίκαιο — Στρατός της Δημοκρατίας — Πειθαρχική ποινή — Εκτελεστότητα — Και η επιβολή της ποινής εκτελεστή όπως και οι επόμενες αποφάσεις ανωτέρων αρχών σε περίπτωση διαδοχικού παραπόνου.
Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος — Λόγοι ακυρώσεως — Έλλειψη αιτιολογίας — Στρατός της Δημοκρατίας — Αξιωματικοί — Πειθαρχική Ποινή — Η επιβολή της κρίθηκε επαρκώς αιτιολογημένη.
Ο αιτητής προσέβαλε την απόρριψη από τον Αρχηγό της Εθνικής Φρουράς του παραπόνου του κατά ποινής που του επεβλήθη.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
1. Ο ευπαίδευτος δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση υπέβαλε προδικαστική ένσταση ότι η προσβαλλόμενη πράξη δεν είναι εκτελεστή διοικητική πράξη αφού η επιβολή πειθαρχικής ποινής είναι εκτελεστή διοικητική πράξη που ο αιτητής δεν προσέβαλε. Ο δικηγόρος του αιτητή ισχυρίστηκε ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι εκτελεστή διοικητική πράξη.
Θέματα παρόμοιας φύσης αποφασίστηκαν στις υποθέσεις Αλέξανδρος Γεωργιάδης ν. Υπουργού Αμύνης κ.ά., Γεώργιος Κυριάκου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, και στην απόφαση της Ολομέλείας Αλέξανδρος Ζαβρός και Άλλοι ν. Κυπριακής Δημοκρατίας.
Με βάση τις πιο πάνω αυθεντίες απορρίπτεται η εισήγηση του δικηγόρου της Δημοκρατίας ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν είναι εκτελεστή διοικητική πράξη και έτσι το Δικαστήριο θα προχωρήσει να εξετάσει την ουσία της υπόθεσης.
2. Δεν έχει τεκμηριωθεί ενώπιον του Δικαστηρίου οποιοσδήποτε λόγος για να ακυρωθεί η απόφαση αυτή.
Η απόφαση του Αρχηγού της Εθνικής Φρουράς ήταν επαρκώς αιτιολογημένη.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Γεωργιάδης ν. Υπουργού Αμύνης κ.ά. (1990) 3 Α.Α.Δ. 3643,
Κυριάκου ν. Δημοκρατίας (1994) 4 Α.Α.Δ. 359,
Ζαβρός κ.ά. ν. Δημοκρατία (1994) 3 Α.Α.Δ. 349.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση ημερομηνίας 15/11/94, με την οποία έκριναν αβάσιμο το παράπονο που τους είχε υποβάλει ο αιτητής στις 18/8/94 για την πειθαρχική ποινή 4ήμερης κράτησης.
Σ. Οικονομίδης, για τον Αιτητή.
Α. Χριστοφόρου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ, Δ.: Με την παρούσα προσφυγή ο αι-τητής ζητά την ακόλουθη θεραπεία:
"1. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση του Καθ' ου η αίτηση ημερομηνίας 15-11-94, με την οποία έκρινε το παράπονο που του είχε υποβάλει ο Αιτητής στις 18-8-94 για την πειθαρχική ποινή της 4ήμερης κράτησης που είχε επιβληθεί στον Αιτητή στις 10-7-94, ως αβάσιμο και την ποινή ως καλώς επιβληθείσα, είναι άκυρη και/ή παράνομη και/ή χωρίς οποιαδήποτέ έννομη συνέπεια."
Η αίτηση του, όπως έχει διατυπωθεί, στηρίζεται σε δύο βασικά λόγους, στους οποίους περιορίστηκε και ο δικηγόρος του και κατά τη διάρκεια των διευκρινήσεων, δηλαδή ότι η απόφαση λήφθηκε από αναρμόδιο όργανο και δεύτερο ότι η αιτιολογία που δόθηκε είναι ελλειπής και ανεπαρκής.
Τα γεγονότα της υπόθεσης είναι τα ακόλουθα: Ο αιτητής είναι μόνιμος Αξιωματικός του Ναυτικού της Δημοκρατίας και υπηρετεί με απόσπαση στην Εθνική Φρουρά. Διορίστηκε στον στρατό στις 10.1.1977 με τον βαθμό του Ανθυπολοχαγού και από τις 15.6.1991 κατέχει τον βαθμό του Πλωτάρχη. Ο αιτητής από τις 3.7.1986 μέχρι τις 2.7.1994 υπηρετούσε ως Τμηματάρχης στο 4ο Επιτελικό Γραφείο του ΓΕΕΦ. Από τις 7.7.1994 μέχρι τις 21.12.1994 φοιτούσε στη Σχολή Πολέμου του Ναυτικού της Ελλάδας και από 10.1.1995 υπηρετεί στη Διοίκηση Ναυτικού του ΓΕΕΦ. Ο αιτητής την 1.7.1994 κλήθηκε από τον άμεσα προϊστάμενό του Διευθυντή του 4ου Επιτελικού Γραφείου του ΓΕΕΦ σε διοικητική απολογία γιατί την ίδια μέρα ενώ δεν είχε εξασφαλίσει άδεια απουσίας, δεν παρουσιάστηκε στο γραφείο του για εργασία. Ο αιτητής ετοίμασε και υπέβαλε την διοικητική του απολογία σημειώνοντας, μεταξύ άλλων, ότι στις 27.6.1994 είχε υποβάλει αναφορά για να του χορηγηθεί 5νθήμερη άδεια η οποία να αρχίζει από 30.6.1994 για να προετοιμασθεί για την αναχώρησή του στην Ελλάδα όπου θα φοιτούσε στη Ναυτική Σχολή Πολέμου. Στον αιτητή εγκρίθηκε άδεια μόνο μιας μέρας στις 4.7.1994.
Ο Διευθυντής του 4ου Επιτελικού Γραφείου του ΓΕΕΦ αφού έλαβε υπόψη τη διοικητική απολογία του αιτητή έκρινε ότι αυτός υπέπεσε σε πειθαρχικό παράπτωμα και τον τιμώρησε με την πειθαρχική ποινή της επίπληξης, η οποία είναι μέσα στα όρια της πειθαρχικής του δικαιοδοσίας.
Η επιβληθείσα στον αιτητή πειθαρχική ποινή της επίπληξης προωθήθηκε στο Διοικητή της Εθνικής Φρουράς, ο οποίος την επαύξησε σε 4ήμερη κράτηση.
Η πιο πάνω επιβληθείσα πειθαρχική ποινή γνωστοποιήθηκε στον αιτητή, ο οποίος θεώρησε τον εαυτό του αδικημένο και υπέβαλε σχετική αναφορά παραπόνου σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις των ισχυόντων πειθαρχικών κανονισμών. Το παράπονο του αιτητή εξετάστηκε από το ΓΕΕΦ και κρίθηκε αβάσιμο.
Ο ευπαίδευτος δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση υπέβαλε προδικαστική ένσταση ότι η προσβαλλόμενη πράξη δεν είναι εκτελεστή διοικητική πράξη αφού η επιβολή πειθαρχικής ποινής είναι εκτελεστή διοικητική πράξη που ο αιτητής δεν προσέβαλε. Ο δικηγόρος του αιτητή ισχυρίστηκε ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι εκτελεστή διοικητική πράξη.
Θέματα παρόμοιας φύσης αποφασίστηκαν στην υπόθεση Αλέξανδρος Γεωργιάδης ν. Υπουργού Αμύνης κ.ά. (1990) 3 Α.Α.Δ. 3643 και Γεώργιος Κυριάκου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1994) 4 Α.Α.Δ. 359 και Αλέξανδρος Ζαβρός και Άλλοι ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1994) 3 Α.Α.Δ. 349, όπου ο Δικαστής Αρτεμίδης ανέφερε στη σελίδα 361 τα ακόλουθα:
"Αναφορικά με την υπόλοιπη εισήγηση, που καλύπτεται από το (β), φρονούμε πως η επιβολή πειθαρχικής ποινής αποτελεί αυτοτελή εκτελεστή διοικητική πράξη και ως τέτοια θα έπρεπε να είχε προσβληθεί μέσα σε 75 ημέρες από την επιβολή της. Δεν μπορεί επομένως στην παρούσα διαδικασία να εξεταστεί οποιοσδήποτε λόγος ακυρότητας προγενέστερης διοικητικής πράξης. Πάνω σε αυτό το θέμα υιοθετούμε τη θέση που εξέφρασε ο δικαστής Αρτεμίδης στην υπόθεση Γεωργιάδης Αλέξανδρος ν. Υπουργού Άμυνας κ.ά. (1990) 3 Α.Α.Δ. 3643, όπου ελέχθει πως με την προβλεπόμενη από τους κανονισμούς διαδικασία υποβολής διαδοχικού παραπόνου μέχρι της ανωτάτης αρχής, δεν είναι μόνο εκτελεστή και προσβλητή η τελική απόφαση της ανωτάτης αρχής, δηλαδή του υπουργού, αλλά και οι ενδιάμεσες αποφάσεις του διοικητική ταξιαρχίας και εθνικής φρουράς."
Με βάση τις πιο πάνω αυθεντίες απορρίπτω την εισήγηση του δικηγόρου της Δημοκρατίας ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν είναι εκτελεστή διοικητική πράξη και έτσι θα προχωρήσω τώρα να εξετάσω την ουσία της υπόθεσης.
Ο πρώτος ισχυρισμός που υπέβαλε ο ευπαίδευτος δικηγόρος του αιτητή είναι ότι ο Αρχηγός της Εθνικής Φρουράς ήταν αναρμόδιος για να επιληφθεί του παραπόνου και να επιβάλει την πειθαρχική ποινή της 4ήμερης κράτησης στον αιτητή.
Ο δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση παρατήρησε ότι ο Αρχηγός της Εθνικής Φρουράς εξέτασε το παράπονο του αιτητή βάσιμα και αρμόδια αφού δεν ήταν δυνατό να εξετασθεί από κατώτερο ιεραρχικά αξιωματικό ενόψει του γεγονότος ότι κατά τον χρόνο της υποβολής του παραπόνου του ο αιτητής ήταν σπουδαστής και ως εκ τούτου υπήγετο διοικητικά στον Αρχηγό της Εθνικής Φρουράς.
Είμαι της γνώμης ότι το γεγονός αυτό είναι αναμφισβήτητο και έτσι ο ισχυρισμός του δικηγόρου του αιτητή απορρίπτεται.
Αναφορικά με το θέμα της αιτιολογίας, η απόφαση βρίσκεται ενώπιόν μου σαν τεκμήριο 5, και σ' αυτήν αναφέρεται ότι επαυξάνεται η ποινή του αιτητή " ... γιατί την 1η Ιουλίου 1994 δεν προσήλθε στο Γραφείο του για εργασία, χωρίς να εξασφαλίσει προς τούτο σχετική άδεια από την Ιεραρχία, προβάλλων κατά την εξέταση του αστήρικτες δικαιολογίες". Για να καταλήξει στο πιο πάνω συμπέρασμα ο Αρχηγός του ΓΕΕΦ είχε ενώπιόν του όλα τα στοιχεία συμπεριλαμβανομένης και της διοικητικής απολογίας του αιτητή και βάσει αυτών έκρινε ότι η ποινή της 4ήμε-ρης κράτησης ήταν η ορθή ποινή.
Δεν έχει τεκμηριωθεί ενώπιόν μου οποιοσδήποτε λόγος για να ακυρωθεί η απόφαση αυτή.
Βρίσκω ότι η απόφαση του Αρχηγού της Εθνικής Φρουράς ήταν επαρκώς αιτιολογημένη και συνεπώς η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.