|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1995) 4 ΑΑΔ 1314
30 Ιουνίου, 1995
[ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΚΑΙ 28 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΜΑΥΡΟΝΙΚΟΛΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΗ,
Αιτητές,
ν.
ΑΡΧΗΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗΣ ΚΑΤΑΡΤΙΣΕΩΣ ΚΥΠΡΟΥ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Συνεκδικαζόμενες Υποθέσεις Αρ. 842/92, 867/92)
Σχέδια Υπηρεσίας — Ερμηνεία και εφαρμογή τους έργο τον διορίζοντος οργάνου — Πεδίο επεμβάσεως του Δικαστηρίου — Εύλογα επιτρεπτή η κρίση αναφορικά με το πλεονέκτημα στην κριθείσα περίπτωση διορισμών στην Αρχή Βιομηχανικής Κατάρτισης.
Οργανισμοί Δημοσίου Δικαίου — Αρχή Βιομηχανικής Καταρτίσεως — Διορισμοί — Προσόντα — Ακαδημαϊκά προσόντα — Κατ' επανεξέταση διορισμοί — Ανυπαρξία υποχρέωσης διορισμού των αυτών υποψηφίων με την πρώτη πλήρωση των θέσεων — Περιστάσεις.
Διοικητικό Δίκαιο — Υπάλληλοι — Προαγωγές — Χωρίς ρητή περί του αντιθέτου νομοθετική πρόβλεψη δεν είναι επιτρεπτή προαγωγή κατά περισσότερους του ενός βαθμού — Σχόλια του Διευθυντή στην κριθείσα περίπτωση για υποψήφιο που υπηρετούσε με σύμβαση σε αντιδιαστολή προς τους μόνιμους υπαλλήλους — Φύση των σχολίων αυτών — Δεν αποτελούσαν σύσταση.
Με τις συνεκδικασθείσες προσφυγές οι αιτητές προσέβαλαν το διορισμό των ενδιαφερομένων μερών στην θέση Λειτουργού Βιομηχανικής Κατάρτησης, 2ης Τάξης (Προγράμματα) ο οποίος ήταν αποτέλεσμα επανεξέτασης κατόπιν ακύρωσης της αρχικής διαδικασίας.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας τις προσφυγές, αποφάσισε ότι:
1. Αποτελεί βασική αρχή της νομολογίας ότι η ερμηνεία και εφαρμογή του σχεδίου υπηρεσίας ανήκουν στην αρμοδιότητα του διορίζοντος οργάνου και το δικαστήριο δεν επεμβαίνει στην κρίση του εκτός αν η ερμηνεία και εφαρμογή του Σχεδίου Υπηρεσίας δεν ήταν στη συγκεκριμένη περίπτωση εύλογα επιτρεπτή.
Έχοντας υπόψη την πείρα του αιτητή στην Πρ. 842/92 όπως αυτή εκτίθεται στην αίτηση διορισμού του, το Δικαστήριο καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η απόφαση της Αρχής ότι αυτός δεν πληρούσε την πρόνοια αναφορικά με το επιπρόσθετο προσόν, ήταν εύλογα επιτρεπτή και το Δικαστήριο δεν μπορεί να την ανατρέψει.
Ούτε ο ισχυρισμός για έλλειψη διεξαγωγής οποιασδήποτε έρευνας αναφορικά με το υπό συζήτηση θέμα ευσταθεί. Λεπτομέρειες της πείρας του αιτητή βρίσκονταν ενώπιον της Αρχής. Το συμπέρασμα ότι ο αιτητής δεν έχει πείρα στον τομέα της βιομηχανικής κατάρτισης υποστηρίζεται από τα στοιχεία αυτά και κατά συνέπεια δεν τίθεται θέμα πλημμελούς έρευνας.
2. Ο επόμενος ισχυρισμός που προβλήθηκε για τον αιτητή αυτόν είναι ότι παραγνωρίστηκαν τα ακαδημαϊκά προσόντα και η πείρα του και ότι αναιτιολόγητα επιλέγηκε το ενδιαφερόμενο μέρος αρ. 1 στη θέση του αιτητή, ο οποίος κρίθηκε ότι υπερέχει αυτού κατά την πρώτη διαδικασία πλήρωσης της θέσης.
Ο υπό εξέταση ισχυρισμός του αιτητή δεν ευσταθεί. Το γεγονός ότι κατά την πρώτη πλήρωση της θέσης επιλέγηκε ο αιτητής αντί το ενδιαφερόμενο μέρος δεν σημαίνει ότι η Αρχή είχε υποχρέωση να διορίσει πάλι τον αιτητή.
Με βάση τα στοιχεία, υπό τις περιστάσεις, η επιλογή του ενδιαφερομένου μέρους ήταν εύλογα επιτρεπτή και δεν τίθεται θέμα έκδηλης υπεροχής του αιτητή. Το ίδιο συμπέρασμα προκύπτει και από τη σύγκριση του αιτητή με τα άλλα δύο ενδιαφερόμενα μέρη.
3. Αποτελεί αρχή του διοικητικού δικαίου, η οποία έγινε αποδεκτή από τη νομολογία ότι δεν είναι παραδεκτή, εκτός αν γίνεται νομοθετική πρόβλεψη περί του αντιθέτου, προαγωγή σε βαθμίδα ανώτερη της αμέσως επόμενης από εκείνη την οποία κατέχει ο υποψήφιος.
Ως εκ τούτου στην παρούσα υπόθεση η αιτήτρια στην Πρ. 867/92 θα μπορούσε να προαχθεί μόνο στην αμέσως ιεραρχικά ανώτερη θέση που είναι η θέση Λειτουργού Προγραμμάτων/Μελετών Β. Ο ισχυρισμός ότι παράνομα δεν κλήθηκε ο νέος Διευθυντής να υποβάλει συστάσεις σύμφωνα με τον Καν. 13(3) των περί Αρχής Βιομηχανικής Καταρτίσεως (Όροι Υπηρεσίας Υπαλλήλων) (ΚΑΠ. 266/77), κρίνεται αβάσιμος και απορρίπτεται.
Όσον αφορά τα σχόλια που έκανε η πρώην Διευθύντρια ενώπιον της τότε Επιτροπής Επιλογής θεωρώ ότι αυτά δεν δόθηκαν υπό μορφή συστάσεων Προϊσταμένου, ώστε να παρίσταται ανάγκη παραγνώρισής τους και υποβολής νέων συστάσεων από το νυν Διευθυντή της Αρχής. Τα σχόλια δόθηκαν μόνο για τα δύο ενδιαφερόμενα μέρη, τα οποία υπηρετούσαν με σύμβαση και για τα οποία δεν υπήρχαν Υπηρεσιακές Εκθέσεις όπως ήταν η περίπτωση με άλλους υποψήφιους που υπηρετούσαν μόνιμα στην Αρχή, συμπεριλαμβανομένης και της αιτήτριας. Τα σχόλια αφορούσαν την αξιολόγηση της απόδοσης των δύο ενδιαφερομένων μερών κατά τη διάρκεια της έκτακτης υπηρεσίας τους στην Αρχή και λήφθηκαν υπόψη με το ίδιο σκεπτικό όπως λήφθηκαν υπόψη οι αξιολογήσεις που περιέχονται στις Εμπιστευτικές Εκθέσεις υποψηφίων που υπηρετούσαν μόνιμα.
Είναι επίσης φανερό από το περιεχόμενό τους ότι αυτά δεν ενέχουν το στοιχείο της σύγκρισης όλων των υποψηφίων και ούτε βασίζονται στα κριτήρια της αξίας των προσόντων και της αρχαιότητας (βλ. Καν. 13(2)). Τα σχόλια της Διευθύντριας αποτελούσαν κατά την άποψη μου δεδομένα που αφορούσαν μόνο τα δύο ενδιαφερόμενα μέρη, ανάγονταν στον ουσιώδη χρόνο και μπορούσαν να ληφθούν υπόψη από την Επιτροπή Επιλογής και το Διοικητικό Συμβούλιο για σκοπούς σύγκρισης των υποψηφίων.
Οι προσφυγές απορρίπτονται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Παπαγιάννης κ.ά. ν. Αρχής Βιομηχανικής Κατάρτισεως (1992) 4 Α.Α.Δ. 2286,
Arkatitis and Others v. Republic (No. 2) (1967) 3 C.L.R. 429,
Αποστόλου ν. Συμβουλίου Υδατοπρομήθειας Λεμεσού (1990) 3 Α.Α.Δ. 126,
Ανδρέου ν. Ρ.Ι.Κ. (1990) 3 Α.Α.Δ. 2916.
Προσφυγές.
Προσφυγές με τις οποίες προσβάλλεται ο διορισμός των ενδιαφερομένων μερών στη θέση Λειτουργού Βιομηχανικής Καράρτισης, 2ης Τάξης (Προγράμματα).
Α. Ταλιαδώρος για Κ. Χρυσοστομίδη, για τον Αιτητή στην Υπόθεση Αρ. 842/92.
Α. Σ. Αγγελίδης, για την Αιτήτρια στην Υπόθεση Αρ. 867/92.
Μ. Σπανού-Αναστασίου για Μ. Σπανό, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Χρ. Τριανταφυλλίδης, για το Ενδιαφερόμενο μέρος Παπαγιάννη.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Με τις προσφυγές αυτές που συνεκδικάστηκαν επειδή αφορούν την ίδια διοικητική πράξη, προσβάλλεται ο διορισμός των ενδιαφερομένων μερών Κυριάκου Παπαγιάννη, Ανδρέα Χρίστου και Πανίκου Δρουσιώτη, στη θέση Λειτουργού Βιομηχανικής Κατάρτισης, 2ης τάξης (Προγράμματα). Ο αιτητής στην προσφυγή αρ. 842/92 προσβάλλει το διορισμό και των τριών ενδιαφερομένων μερών, ενώ η αιτήτρια στην προσφυγή αρ. 867/92 προσβάλλει μόνο το διορισμό των Ανδρέα Χρίστου και Πανίκου Δρουσιώτη.
Η επίδικη απόφαση ήταν το αποτέλεσμα επανεξέτασης που ακολούθησε την ακυρωτική απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου Κυριάκου Παπαγιάννη ν. Αρχής Βιομηχανικής Καταρτίσεως και Αθηνάς Μεταξά ν. Αρχής Βιομηχανικής Καταρτίσεως (1992) 4 Α.Α.Δ. 2286. Ενδιαφερόμενα μέρη στις πιο πάνω προσφυγές ήταν πάλι οι Πανίκος Δρουσιώτης και Ανδρέας Χρίστου και ο Διονύσης Μαυρονικόλας (τώρα αιτητής στην προσφυγή αρ. 842/92).
Το Δικαστήριο στις πιο πάνω προσφυγές ακύρωσε την απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της Αρχής Βιομηχανικής Κατάρτισης (η Αρχή) για δύο βασικά λόγους:
(1) Η σύνθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής Επιλογής (η Επιτροπή Επιλογής) ήταν παράνομη, γιατί κατά τη συνεδρία της παρακάθησαν σ' αυτή πρόσωπα που δεν ορίζονται από το νόμο ως μέλη της.
(2) Παραβίαση της αρχής της ισότητας όσον αφορά την αιτήτρία Μεταξά, η υποψηφιότητα της οποίας δε λήφθηκε υπόψη. Κατά την ημερομηνία διεξαγωγής του γραπτού διαγωνισμού η αιτήτρια εισήχθη σε κλινική με πρόβλημα υγείας προερχόμενο από την εγκυμοσύνη της, η οποία και τελικά τερματίστηκε με αποβολή. Έγιναν διευθετήσεις και η αιτήτρια παρακάθησε σε γραπτές εξετάσεις μόνη της σε μεταγενέστερη ημερομηνία, αλλά το Διοικητικό Συμβούλιο αποφάσισε εν τέλει να την αποκλείσει από την παραπέρα διαδικασία πλήρωσης της θέσης.
Το Διοικητικό Συμβούλιο της Αρχής συνήλθε στις 8.7.92 για να μελετήσει την ακυρωτική απόφαση του Δικαστηρίου και να επανεξετάσει το θέμα πλήρωσης της θέσης. Η σύνθεση του Διοικητικού Συμβουλίου ήταν διαφορετική από τη σύνθεση του κατά το χρόνο λήψης της απόφασης που ακυρώθηκε. Επειδή η ακυρωτική απόφαση επηρέαζε και την εγκυρότητα της απόφασης της Επιτροπής Επιλογής, το Διοικητικό Συμβούλιο αποφάσισε ότι έπρεπε να επιληφθεί εκ νέου του θέματος πλήρωσης της θέσης η Επιτροπή Επιλογής και να προβεί σε συστάσεις προς το Συμβούλιο.
Η Επιτροπή Επιλογής συνήλθε στις 3.8.92 για να επιληφθεί του θέματος πλήρωσης της θέσης που κενώθηκε.
Στην πιο πάνω συνεδρία της η Επιτροπή εξέτασε όπως ανέφερε, τις υποψηφιότητες που είχαν υποβληθεί εντός του χρόνου που καθοριζόταν στη δημοσίευση της κενωθείσας θέσης με βάση το πραγματικό και νομικό καθεστώς που ίσχυε κατά το χρόνο λήψης της αποφάσης που ακυρώθηκε. Η Επιτροπή Επιλογής αγνόησε το στοιχείο των συνεντεύξεων κατά την εξέταση των υποψηφιοτήτων, και αποφάσισε να προχωρήσει στην εξέταση της υποψηφιότητας της Αθηνάς Μεταξά, σύμφωνα με την ακυρωτική απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Μεταξύ των στοιχείων που λήφθηκαν υπόψη και που ανάγονταν στον ουσιώδη χρόνο ήταν και το περιεχόμενο των προσωπικών φακέλων των υποψηφίων που ήταν υπάλληλοι της Αρχής και κατείχαν οργανικές θέσεις, όπως επίσης και η απόδοση κατά την εργασία τους των υποψηφίων οι οποίοι είχαν υπηρετήσει με σύμβαση στην Αρχή από το 1985 μέχρι την ημερομηνία λήψης της απόφασης που ακυρώθηκε. Η Επιτροπή επίσης διαπίστωσε ότι το πλεονέκτημα του σχεδίου υπηρεσίας το κατείχαν μεταξύ άλλων υποψηφίων, τα τρία ενδιαφερόμενα μέρη και η αιτήτρια Μεταξά.
Οι αιτητές και τα ενδιαφερόμενα μέρη ήταν ανάμεσα στους υποψηφίους που συστήθηκαν για επιλογή από το Διοικητικό Συμβούλιο
Το Διοικητικό Συμβούλιο της Αρχής συνήλθε για να επιληφθεί του θέματος της πλήρωσης των θέσεων που κενώθηκαν στη συνεδρία του ημερ. 8.9.92. Μετά την εξέταση όλων των σχετικών με την υπόθεση δεδομένων, το Συμβούλιο έκρινε ότι τα τρία ενδιαφερόμενα μέρη υπερείχαν γενικά των άλλων επικρατέστερων υποψηφίων και τους πρόσφερε διορισμό στην επίδικη θέση. Ως αποτέλεσμα των πιο πάνω καταχωρήθηκαν οι παρούσες προσφυγές.
Προσφυγή αρ. 842/92
Οι λόγοι ακυρότητας που προβλήθηκαν από το δικηγόρο του αιτητή στην παρούσα προσφυγή αφορούν κατ' ισχυρισμό λανθασμένη ερμηνεία του σχεδίου υπηρεσίας, με αποτέλεσμα να θεωρηθεί ότι αυτός δεν κατείχε το πλεονέκτημα, και ότι οι καθ' ων η αίτηση παρέλειψαν να δώσουν οποιαδήποτε ή τη δέουσα σημασία στα ακαδημαϊκά προσόντα και στη βιομηχανική πείρα του. Προβλήθηκε επίσης ο ισχυρισμός ότι οι καθ' ων χωρίς οποιαδήποτε αιτιολογία επέλεξαν για διορισμό το ενδιαφερομένο μέρος Παπαγιάννη, παρόλον που στην αρχική αλλά ακυρωθείσα απόφασή τους επέλεξαν τον αιτητή αντί το ενδιαφερόμενο μέρος. Έγινε επίσης ισχυρισμός για έκδηλη υπεροχή του αιτητή έναντι των τριών ενδιαφερομένων μερών.
Το σχέδιο υπηρεσίας της επίδικης θέσης προνοεί ως πλεονέκτημα "πείρα στον τομέα της βιομηχανικής καταρτίσεως". Απαιτείται επίσης ως βασικό προσόν "επαρκής βιομηχανική πείρα".
Είναι η θέση του δικηγόρου του αιτητή ότι οι καθ' ων η αίτηση εξομοίωσαν την απαίτηση για πείρα στον τομέα βιομηχανικής κατάρτισης με "πείρα στην Αρχή Βιομηχανικής Κατάρτισης" θεωρώντας ότι μόνο οι υποψήφιοι οι οποίοι ήταν υπάλληλοι της Αρχής κατά τον ουσιώδη χρόνο κατείχαν το πλεονέκτημα. Επικαλέστηκε σχετικά το γεγονός ότι και οι πέντε υποψήφιοι (από σύνολο 148), που κρίθηκε ότι είχαν το πλεονέκτημα ήταν υπάλληλοι της Αρχής και ισχυρίστηκε ότι οι καθ' ων η αίτηση παρέλειψαν να προβούν σε οποιαδήποτε έρευνα για να διαπιστώσουν κατά πόσο και εξωτερικοί υποψήφιοι είχαν αποκτήσει πείρα στον τομέα της βιομηχανικής κατάρτισης.
Η πείρα του αιτητή εκτίθεται με λεπτομέρεια στις σελίδες 4 και 5 της γραπτής αγόρευσης του δικηγόρου του. Ο αιτητής εργάστηκε σε διάφορες εργοληπτικές εταιρείες στον ιδιωτικό τομέα, σε αρχιτεκτονικό γραφείο ως συνεργάτης πολιτικός μηχανικός, στο Τμήμα Αναπτύξεως Υδάτων ως εκτελεστικός μηχανικός και από το Σεπτέμβριο 1988 μέχρι το Φεβρουάριο 1989 παρείχε υπηρεσίες Λέκτορα στο Ανώτερο Τεχνολογικό Ινστιτούτο, όπου δίδαξε "Construction Management".
Η δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση παρέπεμψε στην ερμηνεία του όρου "βιομηχανική κατάρτισις" στο άρθρο 2 του περί Βιομηχανικής Καταρτίσεως Νόμου του 1974 (Ν.21/74), όπως επίσης και σε σχετικό σύγγραμμα για να υποστηρίξει τη θέση της ότι ο αιτητής δεν κατείχε το πλεονέκτημα και ειδικότερα ότι η πείρα του αιτητή στο Α.Τ.Ι. δεν μπορεί να θεωρηθεί ως πείρα στον τομέα της βιομηχανικής κατάρτισης αλλά πείρα στον τομέα της εκπαίδευσης.
Αποτελεί βασική αρχή της νομολογίας ότι η ερμηνεία και εφαρμογή του σχεδίου υπηρεσίας ανήκουν στην αρμοδιότητα του διορίζοντος οργάνου και το δικαστήριο δεν επεμβαίνει στην κρίση του εκτός αν η ερμηνεία και εφαρμογή του σχεδίου υπηρεσίας δεν ήταν στη συγκεκριμένη περίπτωση εύλογα επιτρεπτή. Κατά συνέπεια το ερώτημα που πρέπει να απασχολήσει το Δικαστήριο είναι κατά πόσο στην προκειμένη περίπτωση η απόφαση της Αρχής ότι ο αιτητής δεν είχε πείρα στον τομέα της βιομηχανικής κατάρτισης, δεν ήταν εύλογα επιτρεπτή.
Έχοντας υπόψη την πείρα του αιτητή όπως αυτή εκτίθεται στην αίτηση διορισμού του, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι η απόφαση της Αρχής ότι αυτός δεν πληρούσε την πρόνοια αναφορικά με το επιπρόσθετο προσόν, ήταν εύλογα επιτρεπτή και το Δικαστήριο δεν μπορεί να την ανατρέψει.
Ούτε ο ισχυρισμός για έλλειψη διεξαγωγής οποιασδήποτε έρευνας αναφορικά με το υπό συζήτηση θέμα ευσταθεί. Λεπτομέρειες της πείρας του αιτητή βρίσκονταν ενώπιον της Αρχής. Το συμπέρασμα ότι ο αιτητής δεν έχει πείρα στον τομέα της βιομηχανικής κατάρτισης υποστηρίζεται από τα στοιχεία αυτά και κατά συνέπεια δεν τίθεται θέμα πλημμελούς έρευνας.
Ο επόμενος ισχυρισμός που προβλήθηκε για τον αιτητή είναι ότι παραγνωρίστηκαν τα ακαδημαϊκά προσόντα και η πείρα του και ότι αναιτιολόγητα επιλέγηκε το ενδιαφερόμενο μέρος Παπαγιάννης στη θέση του αιτητή, ο οποίος κρίθηκε ότι υπερέχει του Παπαγιάννη κατά την πρώτη διαδικασία πλήρωσης της θέσης.
Η απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου αναφορικά με την επιλογή των ενδιαφερομένων μερών και τη μη επιλογή του αιτητή εκτίθενται στις σελ. 4 και 5 των πρακτικών της συνεδρίας ημερ. 8.9.92 (Τεκμήριο 5). Για τον αιτητή ειπώθηκαν τα ακόλουθα:
"Ο υποψήφιος Μαυρονικόλας Διονύσιος παρά τα ψηλά ακαδημαϊκά του προσόντα, δηλαδή Πτυχίο Πολιτικού Μηχανικού του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνίου και MBA (Master in Business Administration) του University of Indianapolis, υστερεί στη βαθμολογία στη γραπτή εξέταση αναφορικά με τους δύο από τους τρεις επιλεγέντες υποψήφιους δηλαδή από τους Παπαγιάννη Κυριάκο και Χρίστου Ανδρέα, δεδομένου ότι έχει βαθμολογηθεί με 71.5 μονάδες στα 100. Πρόσθετα έχει λιγότερη πείρα και από τους τρεις υποψήφιους, νοουμένου ότι διαθέτει πείρα 5 ετών και 4 1/2 μηνών. Επίσης υστερεί των υποψηφίων αυτών και στο πλεονέκτημα, καθώς δε διαθέτει πείρα στη βιομηχανική κατάρτιση."
Για το ενδιαφερόμενο μέρος Κυριάκο Παπαγιάννη λέχθηκαν τα ακόλουθα:
"Ο Παπαγιάννης Κυριάκος έχει τα απαιτούμενα ακαδημαικά προσόντα, δηλαδή BSc in Engineering, του University of Manchester, και τη δεύτερη ψηλότερη βαθμολογία στη γραπτή εξέταση, δηλαδή 76 μονάδες στα 100. Διαθέτει τη μεγαλύτερη βιομηχανική πείρα από όλους τους υποψήφιους του σύντομου καταλόγου, δηλαδή 9 χρόνια και 10 1/2 μήνες που αποκτήθηκε, μεταξύ άλλων, σε μεγάλη εταιρεία του ιδιωτικού τομέα καθώς και σε ημικρατικό οργανισμό. Από την πιο πάνω πείρα τα 2 χρόνια και 7 1/2 μήνες είναι πείρα στη βιομηχανική κατάρτιση, που σύμφωνα με το σχέδιο υπηρεσίας αποτελεί πλεονέκτημα. Είναι διορισμένος στην οργανική θέση Λειτουργού Προγραμμάτων Γ' της Αρχής από τον Απρίλιο 1986, η δε απόδοσή του, όπως φαίνεται από τις υπηρεσιακές εκθέσεις του, ήταν αρχικά "καλή" και το 1988 ήταν "πολύ καλή". Επίσης είχε πολύ καλή απόδοση στη γραπτή εξέταση στην Ελληνική και Αγγλική γλώσσα."
Έχοντας υπόψη τα πιο πάνω θεωρώ ότι ο υπό εξέταση ισχυρισμός του αιτητή δεν ευσταθεί. Το γεγονός ότι κατά την πρώτη πλήρωση της θέσης επιλέγηκε ο αιτητής αντί το ενδιαφερόμενο μέρος δε σημαίνει ότι η Αρχή είχε υποχρέωση να διορίσει πάλι τον αιτητή.
Εκείνο που ουσιαστικά προκύπτει από την απόφαση του Δικαστηρίου στην προσφυγή αρ. 652/89, στην οποία αιτητής ήταν ο Παπαγιάννης, είναι ότι με βάση τα δεδομένα της εν λόγω διαδικασίας η επιλογή του αιτητή αντί του Παπαγιάννη ήταν εύλογα επιτρεπτή. Το Δικαστήριο βρήκε σε σχέση με την ουσία της προσφυγής ότι ο Παπαγιάννης δεν απέδειξε έκδηλη υπεροχή αλλά σοβαρή υποψηφιότητα. Ο λόγος για τον οποίο είχε προτιμηθεί ο Μαυρονικόλας έναντι του Παπαγιάννη, όπως προκύπτει από τα πρακτικά του Συμβουλίου ημερ. 2.8.89, ήταν η υπεροχή του ως προς την αξία όπως αξιολογήθηκε μέσω της γραπτής εξέτασης και της προφορικής συνέντευξης συνολικά και ως προς τα ακαδημαϊκά του προσόντα. Στα αποτελέσματα των γραπτών εξετάσεων προηγείτο ο Παπαγιάννης αλλά ο Μαυρονικόλας είχε τη δεύτερη καλύτερη απόδοση στην προφορική συνέντευξη (148.5/200 έναντι 141/200 του Παπαγιάννη), και προηγείτο κατά 3 μονάδες στο άρθροισμα των δύο βαθμολογιών. Το Συμβούλιο είχε υιοθετήσει την απόφαση της Επιτροπής Επιλογής όπως η απόδοση των υποψηφίων στην προφορική συνέντευξη αποτελέσει ένα ξεχωριστό παράγοντα, λόγω της σημασίας που δίνεται στην προσωπικότητα των υποψηφίων που θα διορίζονταν και που υπαγορεύετο από την άσκηση των καθηκόντων της θέσης. Στην υπό κρίση προσφυγή τα δεδομένα αναφορικά με τον αιτητή και το ενδιαφερόμενο μέρος Παπαγιάννη είναι τα ακόλουθα: Η απόδοση στις συνεντεύξεις που έγιναν ενώπιον της τότε Επιτροπής Επιλογής, η σύνθεση της οποίας έπασχε, δε λήφθηκε υπόψη. Στη γραπτή εξέταση προηγείται ο Παπαγιάννης. Όσον αφορά τα προσόντα ο Μαυρονικόλας εκτός του βασικού πτυχίου έχει μεταπτυχιακό (ΜΒΑ). Ο Παπαγιάννης έχει μεγαλύτερη βιομηχανική πείρα και κατέχει το πλεονέκτημα.
Με βάση τα πιο πάνω θεωρώ ότι υπό τις περιστάσεις, η επιλογή του ενδιαφερομένου μέρους ήταν εύλογα επιτρεπτή και δεν τίθεται θέμα έκδηλης υπεροχής του αιτητή. Το ίδιο συμπέρασμα προκύπτει και από τη σύγκριση του αιτητή με τα άλλα δύο ενδιαφερόμενα μέρη. Ούτε έχει εντοπισθεί οποιαδήποτε πλημμέλεια στην αιτιολογία. Η αιτιολογία όπως αυτή εκτίθεται στα σχετικά πρακτικά είναι κατά την άποψή μου επαρκής.
Ως εκ τούτου η προσφυγή 842/92 πρέπει ν' απορριφθεί.
Προσφυγή αρ. 867/92
Ο βασικός ισχυρισμός του δικηγόρου της αιτήτριας στην προσφυγή αυτή αφορά τα σχόλια της τότε Διευθύντριας της Αρχής η οποία έχει εν τω μεταξύ αφυπηρετήσει, και που δόθηκαν ενώπιον της Επιτροπής Επιλογής κατά την πρώτη διαδικασία πλήρωσης της θέσης αναφορικά με την απόδοση των ενδιαφερομένων μερών Ανδρέα Χρίστου και Πανίκου Δρουσιώτη, οι οποίοι κατά τον ουσιώδη χρόνο υπηρετούσαν στην Αρχή με σύμβαση. Τα σχόλια αυτά λήφθηκαν υπόψη κατά την παρούσα διαδικασία πλήρωσης της θέσης τόσο από την Επιτροπή Επιλογής όσο και από το Διοικητικό Συμβούλιο. Τα σχόλια της Διευθύντριας καταγράφονται ως εξής στα πρακτικά της τότε Επιτροπής Επιλογής ημερ. 12 και 20 Ιουλίου 1989: "Η Διευθύντρια αναφέρθηκε με λεπτομέρειες στην εργασία που οι δύο υποψήφιοι εκτελούν και ενημέρωσε ότι και οι δύο εκτελούν τα καθήκοντά τους σε όλη τη διάρκεια της επί συμβάσει υπηρεσίας τους σταθερά σε πολύ καλά επίπεδα και δείχνουν μεγάλο ενδιαφέρον για την εργασία που επιτελούν".
Είναι η θέση του δικηγόρου της αιτήτριας ότι τα πιο πάνω σχόλια που δόθηκαν ενώπιον της παράνομα συγκροτημένης Επιτροπής Επιλογής και μετά από τον παράνομο αποκλεισμό της αιτήτριας από τη διαδικασία πλήρωσης της θέσης, δεν έπρεπε να είχαν ληφθεί υπόψη από την Επιτροπή Επιλογής και το Διοικητικό Συμβούλιο κατά την επανεξέταση. Με την ακυρωτική απόφαση του Δικαστηρίου συνέχισε, η απόφαση διορισμού ακυρώθηκε εξ υπαρχής συμπεριλαμβανομένων και των συστάσεων της Διευθύντριας και έπρεπε να επαναληφθεί όλη η διαδικασία χωρίς να ληφθούν υπόψη οι συστάσεις. Κατά την επανεξέταση είπε ο κ. Αγγελίδης, έπρεπε να είχε κληθεί ο νέος Διευθυντής για να δώσει συστάσεις αναφορικά με όλους τους υποψηφίους, με βάση το πραγματικό καθεστώς του ουσιώδους χρόνου. Η πιο πάνω θέση του δικηγόρου της αιτήτριας εδράζεται στην υπόθεση ότι τα σχόλια της τότε Διευθύντριας δόθηκαν υπό μορφή συστάσεων Προϊσταμένου και ότι η αιτήτρια ήταν υποψήφια για προαγωγή.
Σύμφωνα με τον Καν. 13(3) των περί Αρχής Βιομηχανικής Καταρτίσεως (Όροι Υπηρεσίας Υπαλλήλων) Κανονισμών του 1977 (Κ.Δ.Π. 266/77) κατά την προαγωγή λαμβάνονται δεόντως υπόψη οι συστάσεις του Διευθυντή αναφορικά με τους υποψηφίους.
Η επίδικη θέση ορίζεται στο σχέδιο υπηρεσίας ως Πρώτου Διορισμού & Προαγωγής. Στην Κ.Δ.Π. 226/77 δεν υπάρχουν οποιεσδήποτε πρόνοιες που να διέπουν την πλήρωση τέτοιων θέσεων. Η αιτήτρια κατά τον ουσιώδη χρόνο υπηρετούσε στην Αρχή στη θέση Λειτουργού Προγραμμάτων/Μελετών Γ (Πρώτου Διορισμού) Κλίμακα Α4, η οποία είναι συνδυασμένη με τη θέση Λειτουργού Προγραμμάτων/Μελετών Β (Θέση Προαγωγής) Κλίμακα Α7-Α8. Στο οργανόγραμμα της Αρχής (Τεκμήριο 9) αναφέρεται ως επόμενη θέση προαγωγής η θέση Λειτουργού Προγραμμάτων/Μελετών Α (Θέση Προαγωγής) Κλίμακα Α9. Η επίδικη θέση (Λειτουργός Βιομηχανικής Κατάρτισης 2ης τάξης (Προγράμματα)), είναι όπως πιό πάνω αναφέρθηκε, Πρώτου Διορισμού & Προαγωγής και έχει κλίμακα Α8-10.
Ο κ. Αγγελίδης ισχυρίστηκε ότι όσον αφορά την αιτήτρια η οποία υπηρετούσε ήδη στην Αρχή η επίδικη θέση ήταν θέση προαγωγής και κατά συνέπεια κακώς δεν κλήθηκε ο νέος Διευθυντής για να υποβάλει τις συστάσεις του. Η παράλειψη αυτή συνέχισε οδηγεί την επίδικη απόφαση σε ακύρωση.
Διαφωνώ με την πιό πάνω εισήγηση. Αποτελεί αρχή του διοικητικού δικαίου, η οποία έγινε αποδεκτή από τη νομολογία ότι δεν είναι παραδεκτή, εκτός αν γίνεται νομοθετική πρόβλεψη περί του αντιθέτου, προαγωγή σε βαθμίδα ανώτερη της αμέσως επόμενης από εκείνη την οποία κατέχει ο υποψήφιος. Οι υποθέσεις Nicos Arkatitis and Others (No.2) v. Republic (Public Service Commission) (1967) 3 C.L.R. 429,434-435, Πέτρος Αποστόλου ν. Συμβουλίου Υδατοπρομήθειας Λεμεσού (1990) 3 Α.Α.Δ. 126 και Λεωνίδα Ανδρέου v. P.LK. (1990) 3 Α.Α.Δ. 2916, είναι σχετικές. Επίσης στα Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας 1929-1959 σελ. 346 αναφέρονται τα ακόλουθα:
"Κατά γενικήν δε αρχήν, μη υφισταμένης ρητής αντιθέτου νομοθετικής διατάξεως, προαγωγή εις βαθμούς πλείονας του ενός δεν δύναται να διενεργήται: 457(55) 512(50)."
Ως εκ τούτου στην παρούσα υπόθεση η αιτήτρια θα μπορούσε να προαχθεί μόνο στην αμέσως ιεραρχικά ανώτερη θέση που είναι η θέση Λειτουργού Προγραμμάτων/Μελετών Β. Ο ισχυρισμός ότι παράνομα δεν κλήθηκε ο νέος Διευθυντής να υποβάλει συστάσεις σύμφωνα με τον Καν. 13(3), κρίνεται αβάσιμος και απορρίπτεται.
Όσον αφορά τα σχόλια που έκανε η πρώην Διευθύντρια ενώπιον της τότε Επιτροπής Επιλογής θεωρώ ότι αυτά δεν δόθηκαν υπό μορφή συστάσεων Προϊσταμένου, ώστε να παρίσταται ανάγκη παραγνώρισής τους και υποβολής νέων συστάσεων από το νύν Διευθυντή της Αρχής. Τα σχόλια δόθηκαν μόνο για τα δύο ενδιαφερόμενα μέρη, τα οποία υπηρετούσαν με σύμβαση και για τα οποία δεν υπήρχαν υπηρεσιακές εκθέσεις όπως ήταν η περίπτωση με άλλους υποψήφιους που υπηρετούσαν μόνιμα στην Αρχή, συμπεριλαμβανομένης και της αιτήτριας. Τα σχόλια αφορούσαν την αξιολόγηση της απόδοσης των δύο ενδιαφερομένων μερών κατά τη διάρκεια της έκτακτης υπηρεσίας τους στην Αρχή και λήφθηκαν υπόψη με το ίδιο σκεπτικό όπως λήφθηκαν υπόψη οι αξιολογήσεις που περιέχονται στις εμπιστευτικές εκθέσεις υποψηφίων που υπηρετούσαν μόνιμα.
Είναι επίσης φανερό από το περιεχόμενό τους ότι αυτά δεν ενέχουν το στοιχείο της σύγκρισης όλων των υποψηφίων και ούτε βασίζονται στα κριτήρια της αξίας των προσόντων και της αρχαιότητας (βλ. Καν. 13(2)). Τα σχόλια της Διευθύντριας αποτελούσαν κατά την άποψή μου δεδομένα που αφορούσαν μόνο τα δύο ενδιαφερόμενα μέρη, ανάγονταν στον ουσιώδη χρόνο και μπορούσαν να ληφθούν υπόψη από την Επιτροπή Επιλογής και το Διοικητικό Συμβούλιο για σκοπούς σύγκρισης των υποψηφίων.
Οι υπόλοιποι ισχυρισμοί της αιτήτριας που αφορούν τη μη καταγραφή των αποτελεσμάτων της γραπτής εξέτασής της στα πρακτικά του Συμβουλίου κατά την πρώτη διαδικασία πλήρωσης της θέσης και την έλλειψη αιτιολογίας, επίσης κρίνονται αβάσιμοι και απορρίπτονται. Κατά συνέπεια, και η προσφυγή 867/92 πρέπει να απορριφθεί.
Οι προσφυγές απορρίπτονται χωρίς διάταγμα για έξοδα.
Οι προσφυγές απορρίπτονται χωρίς έξοδα.