Αθανασιάδης ν. Δημοκρατίας (1995) 4 ΑΑΔ 709

Στρατός της Δημοκρατίας — Αξιωματικοί — Αξιολογήσεις — Βαθμολογία που περιλαμβάνει δεκαδικούς αριθμούς, αφορά ουσιαστικά προσόντα και είναι οριακή — Καταστρατήγηση τον Καν. 30(9) των Περί Αξιωματικών τον Στρατού της Δημοκρατίας (Διορισμοί, Ιεραρχία, Προαγωγές και Αφνπηρετήσεις) Κανονισμών (Κ.Δ.Π. 90/90) — Πόρισμα της Λόττας ν. Δημοκρατίας — Υιοθέτησή τον στην εξετασθείσα υπόθεση — Η δυσμενής κρίση τον αξιωματικού ακυρώθηκε.

Με την προσφυγή ο αιτητής προσέβαλε την κρίση του ως προακτέου κατ' αρχαιότητα και τη συνακόλουθη κύρωσή της από το Υπουργικό Συμβούλιο. Αποτέλεσε μέρος της αιτιολογίας της επίδικης πράξης το γεγονός ότι ο αιτητής είχε βαθμολογηθεί στην Έκθεση Ικανότητάς του με δεκαδικές βαθμολογίες οι οποίες ουσιαστικά δημιουργούσαν εμπλοκή στην εφαρμογή των κανονισμών που προνοούσαν τις βαθμολογίες αυτές χωρίς να αναφέρονται σε δεκαδικούς αριθμούς.

Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:

Ο αιτητής ισχυρίστηκε ότι η βαθμολογία ουσιαστικού προσόντος αξιωματικού σε Έκθεση Ικανότητάς του σε δεκαδικό αριθμό είναι αντίθετη και/ή δεν συνάγεται από τις πρόνοιες των σχετικών

Κανονισμών.

Ο λόγος αυτός ακυρότητας προβλήθηκε και ενώπιον του Κων-σταντινίδη Δ., στην υπόθεση Χαράλαμπος Λόττας ν. Δημοκρατίας, εναντίον της οποίας καταχωρήθηκε η Αναθεωρητική Έφεση 2024. Ο αιτητής στην πιο πάνω υπόθεση κατείχε τη θέση του Ταξίαρχου και βαθμολογήθηκε με 8,25 σ' ένα από τα ουσιαστικά προσόντα.

Ο Δικαστής συμφώνησε με την άποψη του δικηγόρου του αιτητή και έκρινε πως ο αιτητής βαθμολογήθηκε με τρόπο άγνωστο στους Κανονισμούς για τους λόγους που αναφέρονται στην απόφαση.

Υιοθετείται πλήρως η προσέγγιση του Κωνσταντινίδη, Δ., στην πιο πάνω υπόθεση και το Δικαστήριο καταλήγει στο συμπέρασμα πως οι επίδικες αποφάσεις θα πρέπει να ακυρωθούν. Μπορεί στην προκειμένη περίπτωση ο αιτητής να είχε και πειθαρχικά παραπτώματα, τα οποία λήφθηκαν υπόψη κατά την κρίση του ως προακτέος κατ' αρχαιότητα. Ακόμα όμως και χωρίς αυτά ο αιτητής δεν θα μπορούσε να κριθεί με ψηλότερη κρίση, όπως για παράδειγμα "προακτέος κατ' εκλογή", γιατί σύμφωνα με τις πρόνοιες του Καν. 41(3) των περί Αξιωματικών του Στρατού της Δημοκρατίας (Διορισμοί, Ιεραρχία, Προαγωγές και Αφυπηρετήσεις) Κανονισμών (Κ.Δ.Π. 90/90). "Για να κριθεί Αξιωματικός ως προακτέος κατ' εκλογήν πρέπει στις εκθέσεις ικανότητας που έχει στον κατεχόμενο βαθμό η βαθμολογία του στα ουσιαστικά προσόντα που αναφέρονται στον Καν. 33 να είναι τουλάχιστο πολύ καλός".

Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.

Αναφερόμενες υποθέσεις:

Ζαβρός κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1994) 3 Α.Α.Δ. 349,

Λόττας ν. Δημοκρατίας (1994) 4 Α.Α.Δ. 2183.

Προσφυγή.

Προσφυγή εναντίον της απόφαση του Καθ' ου η αίτηση Αρ. 1 με την οποία έκρινε τον Αιτητή, κατά τις τακτικές ετήσιες κρίσεις Αξιωματικών έτους 1993, ως προακτέο κατ' αρχαιότητα και εναντίον της απόφασης του Καθ' ου η αίτηση Αρ. 2 με την οποία κύρωσε την απόφαση του Καθ' ου η αίτηση Αρ. 1 για τη κρίση του Αιτητή, κατά τις τακτικές ετήσιες κρίσεις Αξιωματικών έτους 1993, ως προακτέου κατ' αρχαιότητα.

Γεωργιάδης με Σ. Οικονομίδη, για τον Αιτητή.

Α. Χριστοφόρου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.

Cur. adv. vult.

ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Ο αιτητής με την προσφυγή του αυτή ζητά την πιό κάτω θεραπεία:

"1. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση του Καθ' ου η αίτηση Αρ.1 με την οποία έκρινε τον Αιτητή, κατά τις τακτικές ετήσιες κρίσεις Αξιωματικών έτους 1993, ως προακτέο κατ' αρχαιότητα, είναι άκυρη και/ή παράνομη και/ή εστερη-μένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος.

2. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση του Καθ' ου η αίτηση Αρ.2 με την οποία κύρωσε την απόφαση του Καθ' ου η αίτηση Αρ.1 για την κρίση του Αιτητή, κατά τις τακτικές ετήσιες κρίσεις Αξιωματικών έτους 1993, ως προακτέος κατ' αρχαιότητα, είναι άκυρη και/ή παράνομη και/ή εστερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος."

Ο αιτητής είναι μόνιμος Αξιωματικός του Στρατού της Δημοκρατίας και κατέχει από 1.9.1990 το βαθμό του Συνταγματάρχη.

Κατά τις τακτικές ετήσιες κρίσεις των Αξιωματικών του Στρατού της Δημοκρατίας για το έτος 1993 ο αιτητής, κρίθηκε από το αρμόδιο για το βαθμό του Ανώτατο Συμβούλιο Κρίσεων Αξιωματικών "προακτέος κατ' αρχαιότητα" ομόφωνα και το όνομα του αναγράφηκε στον αντίστοιχο Πίνακα των κριθέντων Αξιωματικών.

Οι Πίνακες των κριθέντων από το Ανώτατο Συμβούλιο Κρίσεων Αξιωματικών, καθώς και τα πρακτικά της συνεδρίας του Συμβουλίου, υποβλήθηκαν, σύμφωνα με τις διατάξεις του Κανονισμού 42 των περί Αξιωματικών του Στρατού της Δημοκρατίας (Διορισμοί, Ιεραρχία, Προαγωγές και Αφυπηρετήσεις Κανονισμών του 1990, Κ.Δ.Π. 90/90 όπως τροποποιήθηκαν στο Υπουργικό Συμβούλιο για κύρωση. Το Υπουργικό Συμβούλιο με την Απόφασή του με αριθμό 40.105 και ημερομηνία 27.10.1993, κύρωσε τους Πίνακες, χωρίς οποιαδήποτε μεταβολή.

Μετά την κύρωση από το Υπουργικό Συμβούλιο των Πινάκων των κριθέντων Αξιωματικών, η κρίση του αιτητή του γνωστοποιήθηκε με διαταγή του Αρχηγού ημερ. 2.12.93 (Τεκμήριο 5 στην Ένσταση) στην οποία αναφέροντο και τα ακόλουθα:

"1. Σας γνωρίζουμε ότι το Ανώτατο Συμβούλιο Κρίσεων Αξιωματικών, κατά τη συνεδρία του στις 20.10.93, σας έκρινε ομόφωνα, προακτέο κατ' αρχαιότητα.

2. Τα μέλη του Συμβουλίου στήριξαν την απόφασή τους στο ότι, στην Έκθεση Ικανότητάς σας στον κατεχόμενο βαθμό από 1.1.92 μέχρι 21.8.92, έχετε βαθμολογία σε ουσιαστικά προσόντα κάτω από το πολύ καλός (Ψυχικά: 8,83, Νοημοσύνη: 8,33, Ηγετικά: 8,5 και Επαγγελματικά: 8,5) και βαρύνεστε και με τέσσερα (4) πειθαρχικά παραπτώματα που διαπράξατε, δύο το 1984, ένα το 1986 και ένα το 1991, για τα οποία σας επιβλήθηκαν οι πειθαρχικές ποινές του 4ήμερου περιορισμού, 15νθήμε-ρης κράτησης, επίπληξης και επίπληξης, αντίστοιχα."

Ο αιτητής προσβάλλει την πιό πάνω κρίση του από το Ανώτατο Συμβούλιο Κρίσεων και την κύρωση της από το Υπουργικό Συμβούλιο.

Η προδικαστική ένσταση που πρόβαλε η Δημοκρατία στην Ένσταση, ότι δηλαδή οι προσβαλλόμενες πράξεις και/ή αποφάσεις δεν αποτελούν εκτελεστές διοικητικές πράξεις εγκαταλείφθηκε μετά την απόφαση της Ολομέλειας στις υποθέσεις Αλέξανδρος Ζαβρός και Άλλοι ν. Δημοκρατίας (1994) 3 Α.Α.Δ. 349.

Δύο βασικά είναι οι λόγοι ακυρότητας που προβλήθηκαν εκ μέρους του αιτητή:

α) Σύμφωνα με τον Καν.42(3) το Υπουργικό Συμβούλιο είχε εξουσία να διαφωνήσει με την απόφαση του Ανωτάτου Συμβουλίου Κρίσεων Αξιωματικών ως προς την κρίση του αιτητή. Το Υπουργικό Συμβούλιο αντί να ερευνήσει ως όφειλε το θέμα κύρωσε απλώς την κρίση που έτυχε ο αιτητής από το Ανώτατο Συμβούλιο Κρίσεων χωρίς να παραθέσει οποιαδήποτε αιτιολογία για την απόφαση του αυτή.

β) Η βαθμολογία ουσιαστικού προσόντος αξιωματικού σε Έκθεση Ικανότητας του σε δεκαδικό αριθμό είναι αντίθετη και/ή δεν συνάγεται από τις πρόνοιες των σχετικών Κανονισμών. Σύμφωνα με τον Καν. 30(5) η κλίμακα βαθμολογίας των ουσιαστικών προσόντων είναι:

α) Εξαίρετος	10
β) Πολύ Καλός	9
γ) Καλός	7 έως 8
δ) Μέτριος	4 έως 6
ε) Απαράδεκτος	1 έως 3

Ο δικηγόρος του αιτητή που έρριξε το βάρος των επιχειρημάτων του σ' αυτό το λόγο ακυρότητας, είπε ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση εφόσον στην Έκθεση Ικανότητας του αιτητή από 1.1.92 μέχρι 21.8.92 έχει βαθμολογηθεί σε 4 ουσιαστικά προσόντα με βαθμολογία 8,83, 8,33, 8,50 και 8,50 η Έκθεση αυτή είναι άκυρη και/ή παράνομη. Είπε επίσης ότι ακόμα κι αν θεωρηθεί για παράδειγμα πως η βαθμολογία 8,33 συνιστά διαβάθμηση "καλός" (βλ. Καν.30(5) ανωτέρω), τότε ο αιτητής αδικήθηκε γιατί δε δόθηκε στον αιτητή η ευκαιρία να αμφισβητήσει την αξιολόγησή του και να ζητήσει την αναθεώρησή της σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στον Καν.30(9).

Ο πιό πάνω λόγος ακυρότητας προβλήθηκε και ενώπιον του Κωνσταντινίδη Δ., στην υπόθεση Χαράλαμπος Λόττας ν. Δημοκρατίας (1994) 4 Α.Α.Δ. 2183, εναντίον της οποίας καταχωρήθηκε η αναθεωρητική έφεση 2024.Ο αιτητής στην πιό πάνω υπόθεση κατείχε τη θέση του Ταξίαρχου και βαθμολογήθηκε με 8,25 σ' ένα από τα ουσιαστικά προσόντα.

Ο αδελφός Δικαστής συμφώνησε με την άποψη του δικηγόρου του αιτητή και έκρινε πως ο αιτητής βαθμολογήθηκε με τρόπο άγνωστο στους Κανονισμούς για τους λόγους που αναφέρονται στο ακόλουθο απόσπασμα από την απόφαση:

"Η μελέτη των Κανονισμών δείχνει πως ορθή είναι η προσέγγιση που εισηγείται ο αιτητής. Η βαθμολογία κάτω του "πολύ καλός" είναι δυσμενής. Οδηγεί σε δυνατότητα προαγωγής μόνο κατ' αρχαιότητα και αυτό τηρουμένης της προτεραιότητας που αναγνωρίζεται στους κρινόμενους ως προακτέους κατ' απόλυτον εκλογήν ή κατ' εκλογήν. (Βλ. τον Κανονισμό 46 όπως τροποποιήθηκε από την Κ.Δ.Π. 25/92), Η σύνδεση των κρίσεων με την βαθμολογία στις εκθέσεις ικανότητας οδήγησαν στη θεσμοθέτηση ιδιαίτερων ρυθμίσεων αναφορικά με τους αξιωματικούς που κρίνονται δυσμενώς. Όπως διαλαμβάνει ο Κανονισμός 30(9) (βλ. συναφώς την τροποποίηση της Κ.Δ.Π. 139/92), στην περίπτωση δυσμενών βαθμολογιών, όπως τις χαρακτηρίζω για τους σκοπούς αυτής της διαδικασίας, παρέχεται στον αξιολογούμενο δυνατότητα αμφισβήτησης και προβλέπεται διαδικασία επανεξέτασης. Εφόσον ο αξιωματικός βαθμολογηθεί ως "καλός" "μέτριος" ή "απαράδεκτος" ο αξιόλογων οφείλει να του γνωστοποιήσει αμέσως γραπτώς τη βαθμολογία του αναφέροντας και τους λόγους.

...................................

Δεν ακολουθήθηκε η διαδικασία του Κανονισμού 30(9) στην περίπτωση του αιτητή.

...................................

Σε τελευταία ανάλυση πράγματι ο αιτητής βαθμολογήθηκε με τρόπο άγνωστο στους Κανονισμούς. Η βαθμολόγησή του ήταν αντίθετη και προς το γράμμα και προς το πνεύμα τους. Εξουδετερώνει ουσιαστικά τις διασφαλίσεις που περιέχονται στους Κανονισμούς σε σχέση με όσους αξιολογούνται δυσμενώς και αυτή η πραγματικότητα αποκαλύπτει και τη λογική της θέσης του αιτητή πως θα ήταν ενδεχομένως συγκριτικά καλύτερη η βαθμολόγησή του με 8 αντί με το ψηλότερο βαθμό 8.25 που του δόθηκε.

Αυτή η ερμηνευτική προσέγγιση προσδίδει στον Κανονισμό 30 το αληθινό του νόημα. Δεν είναι τυχαίο το ότι μέχρι και την αξιολόγηση "καλός" ρητά αφήνεται περιθώριο βαθμολογίας από "1 έως 3", από "4 έως 6" και από "7 έως 8". Όλες αυτές οι δυσμενείς αξιολογήσεις καλύπτονται από τον Κανονισμό 30(9). Δεν υπάρχει αυτό το περιθώριο από εκεί και πέρα. Γίνεται αναφορά στον βαθμό 9 και μετά στο βαθμό 10. Θα ήταν αδιανόητο να προέβλεπε ο Κανονισμός δυνατότητα τέτοιας ενδιάμεσης βαθμολογίας και ταυτόχρονα να καθόριζε τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που περιέχονται στον Κανονισμό 30(9) με τον τρόπο που το έκαμε. Θα άφηνε ανοικτό το ενδεχόμενο να αξιολογείται κάποιος με τρόπο που θα απέκλειε την κατ' εκλογήν προαξιμότητά του, χωρίς κάλυψή του από όσα ρητά διαλαμβάνει για τους μη κατ' εκλογήν προακτέους."

Υιοθετώ πλήρως την προσέγγιση του Κωνσταντινίδη Δ. στην πιό πάνω υπόθεση και καταλήγω στο συμπέρασμα πως οι επίδικες αποφάσεις θα πρέπει να ακυρωθούν. Μπορεί στην προκειμένη περίπτωση ο αιτητής να είχε και πειθαρχικά παραπτώματα, τα οποία λήφθηκαν υπόψη κατά την κρίση του ως προακτέος κατ' αρχαιότητα. Ακόμα όμως και χωρίς αυτά ο αιτητής δεν θα μπορούσε να κριθεί με ψηλότερη κρίση, όπως για παράδειγμα "προακτέος κατ' εκλογή", γιατί σύμφωνα με τις πρόνοιες του Καν. 41(3) "Για να κριθεί Αξιωματικός ως προακτέος κατ' εκλογήν πρέπει στις εκθέσεις ικανότητας που έχει στον κατεχόμενο βαθμό η βαθμολογία του στα ουσιαστικά προσόντα που αναφέρονται στον Καν.33 να είναι τουλάχιστο πολύ καλός".

Υπό τις περιστάσεις θα ήταν περιττό να επιληφθώ του πρώτου λόγου για ακύρωση που πρόβαλε ο αιτητής.

Η προσφυγή επιτυγχάνει και η επίδικη απόφαση ακυρώνεται. Επιδικάζονται έξοδα υπέρ του αιτητή.

Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο

	CyLaw \| Αναφορικά μ'εμάς \| Επικοινωνία