|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1995) 4 ΑΑΔ 686
5 Απριλίου, 1995
[ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΛΕΑΝΘΗΣ ΠΡΑΤΣΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 91/92)
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Ο περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμος (Ν. 1/90) Μεταβατική διάταξη τον Άρθρου 89(β) — Εφαρμογή της προηγούμενης νομοθεσίας στην κριθείσα περίπτωση — Συνέπειες ως προς την αιτιολογία, την αιτιολογία των συστάσεων και την ενέργεια της Τμηματικής Επιτροπής σε διαδικασία προαγωγών.
Με την προσφυγή ο αιτητής προσέβαλε την προαγωγή του Ενδιαφερομένου μέρους στη θέση Ανώτερου Γεωργικού Λειτουργού επικαλούμενος σειρά λόγων ακυρώσεως. Κρίσιμο απέβη το γεγονός της εφαρμογής επί της επίδικης διαδικασίας προαγωγών των περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμων 1967-1987 και όχι του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου (Ν. 1/90).
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
Στην παρούσα υπόθεση η πρόταση της αρμόδιας αρχής για την πλήρωση της θέσης λήφθηκε στο Γραφείο της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας στις 2.7.89, δηλαδή πριν από την έναρξη της ισχύος του Νόμου 1/90. Επομένως η διαδικασία πλήρωσης της θέσης διέπεται από τον παλαιό Νόμο και έτσι το θέμα διέπεται από την προηγούμενη νομολογία.
Το Δικαστήριο συμφωνεί με τις θέσεις που εξέθεσε ο δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση για την ορθότητα της νομικής προσέγγισης της υπόθεσης και τη νομιμότητα της διαδικασίας που ακολουθήθηκε. Καταλήγει δε ότι και στην ουσία λαμβανομένων υπόψη όλων των στοιχείων, γεγονότων και κριτηρίων η προσβαλλόμενη απόφαση ήταν λογικά εφικτή και ο αιτητής δεν έχει επιτύχει να αποδείξει έκδηλη υπεροχή έναντι του ενδιαφερομένου μέρους.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Παπαϊωάννου κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1991) 3 Α.Α.Δ. 713,
Δημοκρατία ν. Βιολάρη και Άλλης (1992) 3 Α.Α.Δ. 15,
Κωνσταντινίδης ν. Δημοκρατίας (1993) 3 Α.Α.Δ. 234,
Φίλη κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1991) 4 Α.Α.Δ. 3189,
Αδαμίδης κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1992) 4 Α.Α.Δ. 528,
Κραμβιάς κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1992) 4 Α.Α.Δ. 1879.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον των Καθ' ων η αίτηση με την οποία το ενδιαφερόμενο μέρος προήχθηκε στη μόνιμη θέση Ανώτερου Γεωργικού Λειτουργού (Τακτικός Προϋπολογισμός) Τμήμα Γεωργίας.
Κ. Ευσταθίου, για τον Αιτητή.
Μ. Ραφτόπουλος, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ, Δ.: Με την παρούσα προσφυγή ο αι-τητής ζητά από το Δικαστήριο την πιο κάτω θεραπεία:
"Α. Δήλωση ή διαταγή του Σεβαστού Δικαστηρίου ότι η απόφαση των καθ' ων η αίτηση η οποία δημοσιεύτηκε στην επίσημη εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 22.11.1991, αριθμός 3862, και με την οποία αυτοί προήγαγαν στη μόνιμη θέση Ανώτερου Γεωργικού Λειτουργού (Τακτικός Προϋπολογισμός), Τμήμα Γεωργίας, από τις 15 Οκτωβρίου 1991 το Ενδιαφερόμενο Μέρος Δημήτριο Κωνσταντίνου αντί του αιτητή είναι άκυρη και/ή παράνομη και/ή εστερημένη εννόμου αποτελέσματος, παν δε το παραλειφθέν θα έπρεπε να μην ελάμβανε χώραν."
Ο δικηγόρος του αιτητή με την προσφυγή του προσβάλλει την επίδικη απόφαση και ισχυρίζεται μεταξύ άλλων ότι η απόφαση λήφθηκε καθ' υπέρβαση εξουσίας, ότι παραβιάστηκαν οι κανόνες οι οποίοι ισχύουν σε σχέση με την προαγωγή και/ή διορισμό των δημοσίων υπαλλήλων, ότι η απόφαση ήτο αδικαιολόγητη και ότι η απόφαση πάσχει λόγω παράνομης προπαρασκευαστικής πράξεως και παραβιάσεως ουσιώδους τύπου της διαδικασίας.
Τα γεγονότα της υπόθεσης είναι τα ακόλουθα: Ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Γεωργίας και Φυσικών Πόρων με επιστολή του ημερ. 29.6.89 ζήτησε από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (ΕΔΥ) να προβεί στις αναγκαίες ενέργειες για την πλήρωση μιας κενής μόνιμης (Τακτ. Προϋπ.) θέσης Ανώτερου Γεωργικού Λειτουργού, Τμήμα Γεωργίας.
Ενεργώντας σύμφωνα με την απόφαση της ΕΔΥ που λήφθηκε στη συνεδρίαση της ημερ. 5.7.89 ο Γραμματέας της με επιστολή του ημερ. 4.3.90 έστειλε στον Αναπληρωτή Διευθυντή Τμήματος Γεωργίας σαν Πρόεδρο της Τμηματικής Επιτροπής τα έγγραφα που αναφέρονται στην επιστολή του.
Ο Πρόεδρος της αρμόδιας Τμηματικής Επιτροπής με επιστολή του ημερ. 7.11.90 διαβίβασε την έκθεση της Τμηματικής Επιτροπής η οποία σύστησε κατ' αλφαβητική σειρά τέσσερις υποψήφιους, ανάμεσα στους οποίους περιλαμβανόταν το ενδιαφερόμενο μέρος, όχι όμως ο αιτητής.
Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας μελέτησε την έκθεση της Τμηματικής Επιτροπής σε συνεδριάσεις της με ημερ. 7.1.91, 24.5.91, 7.6.91 και 6.8.91.
Η Επιτροπή αφού έλαβε υπόψη τα ενώπιον της στοιχεία και με βάση τα πορίσματα της Τμηματικής Επιτροπής, αποφάσισε να εξετάσει το θέμα πλήρωσης της πιο πάνω κενής θέσης σε ημερομηνία που θα ορίζετο αργότερα και στην οποία να κληθεί να παραστεί και ο Διευθυντής του Τμήματος Γεωργίας.
Η Επιτροπή ολοκλήρωσε τη διαδικασία πλήρωσης της πιο πάνω θέσης στη συνεδρία της με ημερομηνία 30.9.91.
Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας αφού άκουσε τη σύσταση του Διευθυντή του Τμήματος Γεωργίας και εξέτασε τα ουσιώδη στοιχεία από τους προσωπικούς φακέλους και τις εμπιστευτικές εκθέσεις των υποψηφίων και έλαβε επίσης υπόψη τα πορίσματα της Τμηματικής Επιτροπής και τις συστάσεις του Διευθυντή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το ενδιαφερόμενο μέρος υπερείχε των άλλων υποψηφίων με βάση τα καθιερωμένα κριτήρια αξία, προσόντα, αρχαιότητα και τον επέλεξε σαν τον πιο κατάλληλο για προαγωγή στη θέση Ανώτερου Γεωργικού Λειτουργού από 15.10.91.
Η πιο πάνω προαγωγή δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας ημερ. 22.11.91 αρ. γνωστοποίησης 3862.
Ο δικηγόρος του αιτητή στη γραπτή του αγόρευση υποστηρίζει ότι η απόφαση της Τμηματικής Επιτροπής να μη συστήσει τον αιτητή και ο κατόπιν τούτου περιορισμός της κρίσης της ΕΔΥ στους τελικώς συστηθέντες, δημιουργούν εύλογα το ερώτημα κατά πόσο τα πιο πάνω γεγονότα προσβάλλουν την αρχή της νομιμότητας.
Άλλο σημείο το οποίο προσβάλλεται είναι η σύσταση του Διευθυντή υπέρ του ενδιαφερομένου μέρους και η σχετική αποδοχή της σύστασης από την ΕΔΥ. Η σύσταση του Διευθυντή με τον τρόπο που έγινε, ισχυρίζεται ο δικηγόρος του αιτητή, δεν αποκαλύπτει κανένα απολύτως λόγο για τον οποίο να προτιμηθεί το ενδιαφερόμενο μέρος αντί του αιτητή.
Ο δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση στη γραπτή του αγόρευση απαντά σε όλους τους ισχυρισμούς που προέβαλε ο δικηγόρος του αιτητή και αναφέρει ότι όπως έχει νομολογηθεί, εκτός εάν ο νόμος ορίζει ότι η απόφαση της Διοίκησης πρέπει να είναι αιτιολογημένη, τότε δε χρειάζεται αιτιολογία. Σχετικές είναι οι αποφάσεις Νιόβη Παπαϊωάννου και Άλλοι ν. Δημοκρατίας (1991) 3 Α.Α.Δ. 713, Δημοκρατία ν. Άννας Βιολάρη και Άλλου (1991) 3 Α.Α.Δ. 15 και Κωνσταντινίδης ν. Δημοκρατίας (1993) 3 Α.Α.Δ. 234.
Ο δικηγόρος της Δημοκρατίας αναφέρει ότι στην παρούσα υπόθεση η πλήρωση της θέσης έγινε με βάση τις διατάξεις των Περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμων του 1967 έως 1987 και τις Κανονιστικές Διατάξεις σχετικά με τη σύσταση, τις αρμοδιότητες και τη μέθοδο ενέργειας Τμηματικών Επιτροπών, σύμφωνα με το άρθρο 36 των πιο πάνω νόμων.
Στις πιο πάνω διατάξεις καμιά πρόνοια δε γίνεται για αιτιολόγηση της απόφασης της ΕΔΥ σε ό,τι αφορά τους υποψηφίους που αποφασίζει να μη συμπεριλάβει στον τελικό κατάλογο των υποψηφίων. Η μόνη πρόνοια που γίνεται είναι εκείνη της Κανονιστικής Διάταξης (7), αλλά αφορά την ανάγκη αιτιολόγησης από την ΕΔΥ της τελικής της απόφασης σε ότι αφορά το διορισθησόμενο ή προαχθησόμενο στη θέση.
Εν πάση περιπτώσει, η απόφαση της ΕΔΥ να μη συμπεριλάβει τον αιτητή στους συστηθέντες από την Τμηματική Επιτροπή υποψηφίους ήταν απόλυτα ορθή και λογικά εφικτή δεδομένου ότι ο αιτητής δεν υπερείχε των συστηθέντων με βάση τα καθιερωμένα κριτήρια.
Αναφορικά με τον ισχυρισμό ότι η σύσταση του Διευθυντή είναι αναιτιολόγητη και δεν αποκαλύπτει κανένα λόγο γιατί να προτιμηθεί το ενδιαφερόμενο μέρος αντί ο αιτητής αναφέρεται ότι όπως προκύπτει από τα πρακτικά της ΕΔΥ ημ. 7.6.91 και 6.8.91 που είναι επισυνημμένα στην ένσταση των καθ' ων η αίτηση (παραρτήματα 8 και 9) η ΕΔΥ προχώρησε στην πλήρωση της θέσης με τους συστηθέντες από την Τμηματική Επιτροπή υποψηφίους ανάμεσα στους οποίους δεν περιλαμβανόταν ο αιτητής. Κατά συνέπεια δεν ετίθετο θέμα αιτιολόγησης από μέρους του Διευθυντή του Τμήματος της μη σύστασης του αιτητή για επιλογή για προαγωγή στη θέση και ο Διευθυντής δεν ήτο δυνατό να αναφερθεί στους λόγους που τον οδήγησαν να συστήσει το ενδιαφερόμενο μέρος αντί του αιτητή. Εφόσον ο αιτητής δεν ήταν μέσα στους υποψήφιους που λήφθηκαν υπόψη κατά την τελική κρίση από την ΕΔΥ στερείται εννόμου συμφέροντος να εγείρει τον ισχυρισμό αυτό και περαιτέρω ο Διευθυντής δεν είχε καμιά υποχρέωση ούτε και ήτο δυνατό να αναφερθεί και στον αιτητή κατά την υποβολή της σύστασης του.
Σύμφωνα με το άρθρο 89(β) του περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου του 1990,
"οποιαδήποτε διαδικασία πλήρωσης θέσης, που εκκρεμεί ενώπιον της Επιτροπής κατά την ημερομηνία έναρξης της ισχύος του παρόντα Νόμου, θα συνεχίσει και θα ολοκληρωθεί με βάση τις διατάξεις των περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμων του 1967 έως 1987."
Στην παρούσα υπόθεση η πρόταση της αρμόδιας αρχής για την πλήρωση της θέσης λήφθηκε στο Γραφείο της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας στις 2.7.89, δηλαδή πριν από την έναρξη της ισχύος του Νόμου 1/90. Επομένως η διαδικασία πλήρωσης της θέσης διέπεται από τον παλαιό Νόμο και έτσι το θέμα διέπεται από την προηγούμενη νομολογία. Μιχαήλ Φιλής και Άλλοι ν. Δημοκρατίας (1991) 4 Α.Α.Δ. 3189, Αδαμίδης και Άλλοι ν. Δημοκρατίας (1992) 4 Α.Α.Δ. 528 και Κραμβιάς και Άλλοι ν. Δημοκρατίας (1992) 4 Α.Α.Δ. 1879.
Συμφωνώ με τις θέσεις που εξέθεσε ο δικηγόρος των καθ'ων η αίτηση για την ορθότητα της νομικής προσέγγισης της υπόθεσης και τη νομιμότητα της διαδικασίας που ακολουθήθηκε. Καταλήγω δε ότι και στην ουσία λαμβανομένων υπόψη όλων των στοιχείων, γεγονότων και κριτηρίων η προσβαλλόμενη απόφαση ήταν λογικά εφικτή και ο αιτητής δεν έχει επιτύχει να αποδείξει έκδηλη υπεροχή έναντι του ενδιαφερομένου μέρους.
Όπως έχω ήδη αναφέρει, συμφωνώ με τη νομική θέση των καθ' ων η αίτηση όσον αφορά τη σύσταση της Τμηματικής Επιτροπής και τη διαδικασία που ακολουθήθηκε.
Ο αιτητής απότυχε να αποδείξει τους ισχυρισμούς του και δεν δικαιολογείται επέμβαση του Δικαστηρίου.
Η προσφυγή απορρίπτεται άνευ εξόδων.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.