|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1995) 4 ΑΑΔ 644
27 Μαρτίου, 1995
[ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΛΕΥΚΟΣ Π. ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ,
Αιτητής,
ν.
ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 582/94)
Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος — Αντικείμενο — Μπορεί να είναι η παράλειψη της Διοίκησης να απαντήσει κατά παράβαση του Άρθρου 29 του Συντάγματος — Απάντηση της Διοίκησης μετά την καταχώρηση της προσφυγής, καθιστά την προσφυγή, άνευ αντικειμένου.
Αντικείμενο της παρούσας προσφυγής ήταν η παράλειψη του Υπουργικού Συμβουλίου να επιληφθεί και αποφασίσει σε γραπτή αίτηση του αιτητή.
Οι καθ' ων η αίτηση ήγειραν προδικαστική ένσταση ότι η προσφυγή κατέστει άνευ αντικειμένου επειδή μετά την καταχώρηση της το Υπουργικό Συμβούλιο απάντησε στην αίτηση του αιτητή.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
Θεωρείται δεδομένο ότι μετά από την απάντηση του Υπουργικού Συμβουλίου η παράλειψη του Υπουργικού Συμβουλίου να απαντήσει στο αίτημα για το οποίο παραπονείτο ο αιτητής, έχε εκλείψει. Ως εκ τούτου, σήμερα ο αιτητής έπαυσε να έχει ενεστώς έννομο συμφέρον και η προσφυγή του κατέστη άνευ αντικειμένου. Το αντικείμενο της προσφυγής ήταν η παράλειψη εξέτασης και απάντησης του αιτήματος του αιτητή, και το αντικείμενο αυτό έχει τώρα παύσει να υπάρχει.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Δήμος Λεμεσού ν. Ευαγγέλου κ.ά. (1990) 3 Α.Α.Δ. 4263,
Ιακωβίδης ν. Δημοκρατίας (1992) 4 Α.Α.Δ. 4012.
Προσφυγή.
Προσφυγή με την οποία ο αιτητής ζητά από το Δικαστήριο να κηρύξει άκυρη την παράλειψη των καθ' ων η αίτηση να επιληφθούν της αίτησης του ημερομηνίας 9.2.94 και να διατάξει τη συμμόρφωση τους σύμφωνα με το Άρθρο 29 του Συντάγματος.
Ο Αιτητής παρουσιάζεται αυτοπροσώπως.
Ρ. Παπαέτη, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ'ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ, Δ.: Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής ζητά από το Δικαστήριο να κηρύξει σαν άκυρη την παράλειψη του Υπουργικού Συμβουλίου να επιληφθεί της αίτησης του ημερ. 9.2.1994 και να διατάξει την συμμόρφωση του Υπουργικού Συμβουλίου σύμφωνα με το άρθρο 29 του Συντάγματος.
Η δικηγόρος της Δημοκρατίας στη γραπτή της ένσταση ημερ. 8.12.1994 ήγειρε προδικαστική ένσταση βασιζόμενη στο ότι στις 5.12.1994 το Υπουργικό Συμβούλιο είχε ήδη επιληφθεί του αιτήματος του αιτητή και απάντησε με επιστολή του της ίδιας ημερομηνίας. Ως εκ τούτου, υποστήριξε η δικηγόρος των καθ'ων η αίτηση η προσφυγή κατέστη άνευ αντικειμένου.
Με τη συμφωνία και των δύο πλευρών το Δικαστήριο αποφάσισε να επιληφθεί του προδικαστικού αυτού θέματος προτού υπεισέλθει σε περαιτέρω εξέταση της προσφυγής.
Ας σημειωθεί ότι τα μόνα γεγονότα που επικαλείται ο αιτητής στην αίτηση του τείνουν να καταδείξουν ότι το μόνο του παράπονο είναι η παράλειψη του Υπουργικού Συμβουλίου να επιληφθεί και να αποφασίσει την πιο πάνω γραπτή αίτηση του.
Ανεξάρτητα και από το γεγονός ότι συμφωνήθηκε να εκδικαστεί το προδικαστικό θέμα είναι φανερό ότι η προσφυγή δεν προσβάλλει οποιοδήποτε ουσιαστικό θέμα αφού δεν υπήρξε οποιαδήποτε τέτοια απόφαση.
Στην επιστολή ημερ. 5.12.1994 το Υπουργικό Συμβούλιο πληροφόρησε τον αιτητή ότι θεωρούσε ότι ο αιτητής δεν είχε δικαίωμα να προβάλει τις απαιτήσεις που είχε εγείρει.
Θεωρώ δεδομένο ότι μετά από την απάντηση αυτή του Υπουργικού Συμβουλίου η παράλειψη του Υπουργικού Συμβουλίου να απαντήσει στο αίτημα για το οποίο παραπονείτο ο αιτητής, έχει εκλείψει. Ως εκ τούτου, όπως υποστήριξε και η δικηγόρος της Δημοκρατίας, σήμερα ο αιτητής έπαυσε να έχει ενεστώς έννομο συμφέρο και η προσφυγή του κατέστη άνευ αντικειμένου. Το αντικείμενο της προσφυγής ήταν η παράλειψη εξέτασης και απάντησης του αιτήματος του αιτητή, και το αντικείμενο αυτό έχει τώρα παύσει να υπάρχει. Σχετικές είναι και οι υποθέσεις Δήμος Λεμεσού ν. Γεώργιου Ανδρέα Ευαγγέλου (1990) 3 Α.Α.Δ. 4263 και Δάσος Ιακωβίδης ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1992) 4 Α.Α.Δ. 4012.
Για τους πιο πάνω λόγους η προδικαστική ένσταση επιτυγχάνει και η προσφυγή που είναι στην ουσία της ταυτόσημη απορρίπτεται.
Υπό τις περιστάσεις της εξέλιξης της διαδικασίας δεν εκδίδεται διαταγή για έξοδα.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.