|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1995) 4 ΑΑΔ 560
17 Μαρτίου, 1995
[ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
Α/ΦΟΙ ΠΑΠΑΛΑΖΑΡΟΥ ΛΤΔ.,
Αιτητές,
ν.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ, ΜΕΣΩ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 749/92)
Κοινωνικές Ασφαλίσεις — Διάκριση "μισθωτού" από "αυτοτελώς εργαζόμενο" — Ορισμοί των εννοιών στο Άρθρο 2 του περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων Νόμου (Ν. 41/80) — Διοικητικό Δίκαιο —Διακριτική ευχέρεια της Διοίκησης να αξιολογεί τα πραγματικά στοιχεία — Το Δικαστήριο κατά την άσκηση του αναθεωρητικού ελέγχου δεν επεμβαίνει εκτός αν διακριβωθεί πλάνη περί τα πράγματα ή κατάχρηση ή υπέρβαση εξουσίας.
Οι αιτητές προσέβαλαν την απόφασης των καθ' ων η αίτηση σύμφωνα με την οποία θεώρησαν ως μισθωτό πρόσωπο στην υπηρεσία τους κάποιον Σταύρο Στυλιανού, και κλήθηκαν να καταβάλουν τις ανάλογες εισφορές στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων.
Το Ανώτατο Δικαστήριο απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
Οι ορισμοί των όρων 'αυτοτελώς εργαζόμενος' και 'μισθωτός' δίνονται στο Άρθρο 2 του περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων Νόμου (Ν. 41/80) (ο Νόμος), ως ακολούθως:-
"'αυτοτελώς εργαζόμενος' σημαίνει πρόσωπον εργαζόμενος εις οιανδήποτε «σφαλιστέαν απασχόλησιν καθοριζομένην εν τω Μέρει Ι του Δευτέρου Πίνακος, εκτός εάν η απασχόλησις αυτού είναι εξαιρετέα δυνάμει του Μέρους II του ρηθέντος Πίνακος,"
'μισθωτός' σημαίνει πρόσωπον ασκούν οιανδήποτε ασφαλιστέ-αν απασχόλησιν εκ των καθοριζομένων εν τω Μέρει Ι του Πρώτου Πίνακος εκτός εάν η απασχόλησις αυτού είναι εξαιρετέα δυνάμει του Μέρους II του ρηθέντος Πίνακος,"
Εκείνο που πρέπει να εξετασθεί είναι κατά πόσο οι καθ' ων η αίτηση μπορούσαν εύλογα να καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι υπήρχε σχέση εργοδότη και εργοδοτούμενου μεταξύ των αιτητών και του παραπονούμενου. Αν δεν υπήρχε αυτή η σχέση, τότε ο παραπονούμενος έπρεπε να θεωρηθεί ως αυτοτελώς εργαζόμενος.
Η αξιολόγηση των στοιχείων εμπίπτει στη διακριτική ευχέρεια της διοίκησης και εκφεύγει του δικαστικού ελέγχου εκτός αν αποδειχθεί πλάνη περί τα πράγματα ή κατάχρηση εξουσίας ή υπέρβαση από τη διοίκηση των ακραίων ορίων της διακριτικής της ευχέρειας.
Ήταν εύλογα επιτρεπτό στους καθ' ων η αίτηση να καταλήξουν στο συμπέρασμα στο οποίο κατέληξαν, με βάση το περιεχόμενο των καταθέσεων.
Η εκδοχή των αιτητών ότι δηλαδή ο παραπονούμενος δεν ήταν μισθωτός τους, δεν υποστηρίζεται από το σύνολο του περιεχομένου των καταθέσεων.
Ο ισχυρισμός των αιτητών ότι δε διενεργήθηκε η δέουσα έρευνα είναι αβάσιμος, κι αυτό είναι εμφανές από το περιεχόμενο του φακέλου.
Ούτε ο ισχυρισμός περί ελλειπούς αιτιολογίας είναι βάσιμος. Όλα τα στοιχεία που συμπληρώνουν την αιτιολογία της επίδικης απόφασης βρίσκονται στο φάκελο.
Η προσφυγή απορρίπτεται με Λ.Κ.200 έξοδα.
Αναφερόμενη υπόθεση:
Πιτζόλης ν. Δημοκρατίας (1991) 4 Α.Α.Δ. 3870.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση με την οποία κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο κ. Σταύρος Στυλιανού ήταν μισθωτό πρόσωπο στην υπηρεσία των αιτητών και κλήθηκαν οι αιτητές να καταβάλουν τις ανάλογες εισφορές στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων.
Χ. Ματθαίου, για τους Αιτητές.
Α. Χριστόφορου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η Αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ.: Οι αιτητές επιδιώκουν την ακύρωση της απόφασης των καθ' ων η αίτηση, με την οποία αποφάσισαν ότι ο κ. Σταύρος Στυλιανού ήταν μισθωτό πρόσωπο στην υπηρεσία των αιτητών και κλήθηκαν οι αιτητές να καταβάλουν τις ανάλογες εισφορές στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων.
Οι αιτητές είναι ιδιωτική εταιρεία περιορισμένης ευθύνης εγγεγραμμένη στην Κύπρο και ασχολείται κυρίως με τη διεξαγωγή επιχειρήσεων γενικών εργολάβων οικοδομών, εκσκαφέων και άλλων εργασιών σχετικών με τις οικοδομικές και εργοληπτικές εργασίες.
Με αφορμή την αίτηση κάποιου Σταύρου Στυλιανού για επίδομα σωματικής βλάβης και ασθένειας ως αποτέλεσμα εργατικού ατυχήματος, από το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων, και ταυτόχρονη υποβολή παραπόνου για μη πληρωμή εισφορών από τους κατά τους ισχυρισμούς του εργοδότες του/αιτητές, διενεργήθηκε έρευνα από τους καθ' ων η αίτηση αναφορικά με το κατά πόσο ο Σταύρος Στυλιανού (παραπονούμενος) ήταν κατά τον ουσιώδη χρόνο μισθωτό πρόσωπο, εργοδοτούμενος των αιτητών ή αυτοεργοδοτούμενος. Ο παραπονούμενος ισχυρίστηκε ότι κατά την ημερομηνία του ατυχήματος (13/3/1992) ήταν στην υπηρεσία των αιτητών ως μισθωτός επιστάτης, αναφορικά με τις χωματουργικές εργασίες που διεξήγαγαν οι αιτητές για την κατασκευή του δρόμου Γερακιών-Κύκκου. Στα πλαίσια της έρευνας λήφθηκαν, ανάμεσα σ' άλλα στοιχεία, καταθέσεις από διάφορα πρόσωπα που εργάζονταν κατά τον ουσιώδη χρόνο για την κατασκευή του πιο πάνω δρόμου. Καταθέσεις λήφθηκαν επίσης από εκπρόσωπο των αιτητών και τον παραπονούμενο Σταύρο Στυλιανού.
Από την έρευνα προέκυψε ότι οι αιτητές ενεργούσαν ως υπεργολάβοι της Medcon Construction Ltd (Medcon), αναφορικά με τις χωματουργικές εργασίες για την κατασκευή του δρόμου Γερακιών-Κύκκου.
Ο παραπονούμενος, κοινοτάρχης Γερακιών κατά τον ουσιώδη χρόνο, ήταν ιδιοκτήτης του φορτηγού αυτοκινήτου με αρ. εγγραφής GV484 και μέχρι τις 25/11/1991 πλήρωνε εισφορές ως αυτοεργοδοτούμενος. Πριν την πιο πάνω ημερομηνία ο παρα-πονούμενος είχε εργασθεί, κατά την περίοδο μεταξύ Απριλίου και Σεπτεμβρίου 1991, για λογαριασμό των αιτητών με το φορτηγό του ως αυτοεργοδοτούμενος.
Από τις 25/11/1991 εργάστηκε για δύο εβδομάδες ως μισθωτός της προαναφερόμενης εταιρείας Medcon, η οποία κατέβαλε και τις εισφορές του. Μετά τη λήξη της εργοδότησής του με την πιο πάνω εταιρεία και μέχρι τις 13/3/1992, εργαζόταν για λογαριασμό των αιτητών αναφορικά με την εκτέλεση των εργασιών που ανέλαβαν οι αιτητές για την κατασκευή του δρόμου Γερακιών-Κύκκου. Οι αιτητές παραχώρησαν στον παραπονούμενο αυτοκίνητο τύπου "Land-Rover" (αρ. εγγραφής QC752), για να πηγαινοέρχεται στο εργοτάξιο από τη Λευκωσία όπου διέμενε.
Με βάση τα στοιχεία που συνέλεξαν, οι καθ' ων η αίτηση κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο παραπονούμενος ήταν μισθωτό πρόσωπο στην υπηρεσία των αιτητών και απέστειλαν σ' αυτούς την πιο κάτω επιστολή, ημερομηνίας 28/7/1992:-
"Αναφέρομαι στο πιο πάνω θέμα και σας πληροφορώ ότι μετά από σχετική έρευνα και με βάση το άρθρο 76(1)(α)-(στ) της περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων Νομοθεσίας έχει αποφασιστεί ότι ο Σταύρος Στυλιανού με αρ. ταυτ. 367029 απασχολείτο στην υπηρεσία σας ως μισθωτό πρόσωπο για την περίοδο από 6.1.92 μέχρι 13.3.92.
Ενόψει των πιο πάνω, παρακαλώ όπως τακτοποιήσετε χωρίς καθυστέρηση και εν πάση περιπτώσει πριν από τις 17/8/92 τις οφειλόμενες εισφορές αναφορικά με τον πιο πάνω εργοδοτούμενο."
Το περιεχόμενο της επιστολής αυτής απετέλεσε το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής.
Ο δικηγόρος του αιτητή ισχυρίστηκε ότι ο κ. Στυλιανού ουδέποτε εργάστηκε ως μισθωτό πρόσωπο στην υπηρεσία των αιτητών εντός της εννοίας του άρθρου 2 και του Πρώτου Πίνακα του περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων Νόμου (αρ. 41/80). Είναι η θέση του ότι η έρευνα που διενεργήθη ήταν ανεπαρκής και ότι από τα στοιχεία του φακέλου δεν προκύπτουν ικανοποιητικά στοιχεία που να δικαιολογούν την επίδικη απόφαση. Υποστήριξε επίσης ότι η επίδικη απόφαση δεν είναι επαρκώς αιτιολογημένη, ούτε προκύπτει η αιτιολογία της από τα στοιχεία του φακέλου.
Η ουσία της υπόθεσης είναι κατά πόσο ήταν εύλογα επιτρεπτό στους καθ' ων η αίτηση να θεωρήσουν ότι ο κ. Στυλιανού ήταν κατά την ουσιώδη περίοδο μισθωτό πρόσωπο στην υπηρεσία των αιτητών.
Οι ορισμοί των όρων "αυτοτελώς εργαζόμενος" και "μισθωτός" δίνονται στο άρθρο 2 του περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων Νόμου (αρ. 41/80) (ο Νόμος), ως ακολούθως:-
"'αυτοτελώς εργαζόμενος' σημαίνει πρόσωπον εργαζόμενον εις οιανδήποτε ασφαλιστέαν απασχόλησιν καθοριζομένην εν τω Μέρει Ι του Δευτέρου Πίνακος, εκτός εάν η απασχόλησις αυτού είναι εξαιρετέα δυνάμει του Μέρους II του ρηθέντος Πίνακος."
"'μισθωτός' σημαίνει πρόσωπον ασκούν οιανδήποτε ασφαλιστέαν απασχόλησιν εκ των καθοριζομένων εν τω Μέρει Ι του Πρώτου Πίνακος εκτός εάν η απασχόλησις αυτού είναι εξαιρετέα δυνάμει του Μέρους II του ρηθέντος Πίνακος."
Ο Δεύτερος Πίνακας (Αυτοτελώς Εργαζόμενοι) προνοεί σχετικά ότι:-
"Απασχόλησις εν Κύπρω προσώπου τινός εργαζομένου επί κέρδει και έχοντος την συνήθη αυτού διαμονήν εν Κύπρω, εφ' όσον η τοιαύτη απασχόλησις δεν είναι ασφαλιστέα δυνάμει του Μέρους Ι του Πρώτου Πίνακος."
Και ο Πρώτος Πίνακας (Μισθωτοί):-
"1. Απασχόλησις εν Κύπρω προσώπου τινός δυνάμει συμβάσεως εργασίας ή μαθητείας ή υπό τοιαύτας περιστάσεις εξ ων δύναται να συναχθή ύπαρξις σχέσεως εργοδότου και εργοδοτουμένου, περιλαμβανομένης της απασχολήσεως εν τη υπηρεσία της Δημοκρατίας."
(Η παρούσα περίπτωση δεν εμπίπτει σε καμιά από τις εξαιρέσεις των πιο πάνω Πινάκων.)
Εκείνο που πρέπει να εξετασθεί είναι κατά πόσο οι καθ' ων η αίτηση μπορούσαν εύλογα να καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι υπήρχε σχέση εργοδότη και εργοδοτούμενου μεταξύ των αιτητών και του παραπονούμενου. Αν δεν υπήρχε αυτή η σχέση, τότε ο παραπονούμενος έπρεπε να θεωρηθεί ως αυτοτελώς εργαζόμενος.
Μεταξύ άλλων στοιχείων, στα πλαίσια της έρευνας τους, οι καθ' ων η αίτηση έλαβαν και καταθέσεις από αριθμό ατόμων, συμπεριλαμβανομένων των αιτητών και του παραπονούμενου.
Η αξιολόγηση του περιεχομένου των καταθέσεων και τα επί τούτου συμπεράσματα βρίσκονται στην έκθεση του αρμόδιου λειτουργού των καθ' ων η αίτηση ημερομηνίας 19/5/1992, Ερ. 65-74, στο φάκελο Τεκμήριο 1.
Η αξιολόγηση των στοιχείων εμπίπτει στη διακριτική ευχέρεια της διοίκησης και εκφεύγει του δικαστικού ελέγχου εκτός αν αποδειχθεί πλάνη περί τα πράγματα ή κατάχρηση εξουσίας ή υπέρβαση από τη διοίκηση των ακραίων ορίων της διακριτικής της ευχέρειας (Πιτζόλης ν. Δημοκρατίας (1991) 4 Α.Α.Δ. 3870).
Οι καταθέσεις που βρίσκονται στο φάκελο είναι καταθέσεις από διάφορα άτομα που είτε ήταν στην υπηρεσία των αιτητών, είτε στην υπηρεσία των Δημοσίων Έργων είτε της εταιρείας Medcon. Υπάρχουν επίσης και οι καταθέσεις των κοινοταρχών δυο γειτονικών χωριών.
Βρίσκω ότι ήταν εύλογα επιτρεπτό στους καθ' ων η αίτηση να καταλήξουν στο συμπέρασμα στο οποίο κατέληξαν, με βάση το περιεχόμενο των καταθέσεων αυτών. Σχεδόν όλοι οι καταθέτες, κατέθεσαν ότι ο παραπονούμενος εκτελούσε χρέη επιστάστη των αιτητών, συντόνιζε τις εργασίες των μηχανημάτων και τα τροφοδοτούσε με πετρέλαιο. Το δικό του το φορτηγό το είχε ακινητοποιημένο. Έστω κι αν δυο άτομα κατέθεσαν ότι ο παραπονούμενος χρησιμοποίησε το φορτηγό του σε δυο-τρεις συγκεκριμένες περιπτώσεις, αυτό εύλογα δεν επηρέασε το συμπέρασμα αναφορικά με την εργασιακή σχέση αιτητών και παραπονούμενου. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι στα ημερήσια δελτία λειτουργίας αυτοκινήτων εργολάβων για τις ημερομηνίες 2/3/1992-6/3/1992, ο παραπονούμενος υπογράφει ως οδηγός/ χειριστής του κομπρεσσόρου και του τρυπανιού. Επίσης η παραχώρηση στον παραπονούμενο αυτοκινήτου για τη μετάβαση του από Λευκωσία στην εργασία του αποτελεί ένδειξη ότι αυτός βρισκόταν στην υπηρεσία των αιτητών.
Η εκδοχή των αιτητών ότι δηλαδή ο παραπονούμενος δεν ήταν μισθωτός τους, δεν υποστηρίζεται από το σύνολο του περιεχομένου των καταθέσεων.
Σύμφωνα με τα πιο πάνω βρίσκω ότι η επίδικη απόφαση ήταν εύλογα επιτρεπτή στους καθ' ων η αίτηση, με βάση τα στοιχεία που είχαν ενώπιον τους.
Ο ισχυρισμός των αιτητών ότι δε διενεργήθηκε η δέουσα έρευνα είναι αβάσιμος, κι αυτό είναι εμφανές από το περιεχόμενο του φακέλου.
Ούτε ο ισχυρισμός περί ελλειπούς αιτιολογίας είναι βάσιμος. Όλα τα στοιχεία που συμπληρώνουν την αιτιολογία της επίδικης απόφασης βρίσκονται στο φάκελο.
Ως αποτέλεσμα η παρούσα προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται.
Οι αιτητές να πληρώσουν το ποσό των £200,00 έξοδα των καθ' ων η αίτηση.
Η προσφυγή απορρίπτεται με £200 έξοδα.