|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1995) 4 ΑΑΔ 412
23 Φεβρουαρίου, 1995
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΧΡΙΣΤΟΣ ΙΩΣΗΦΙΔΗΣ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΗΣ,
Καθ' ης η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 982/92)
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Υποψήφιοι που διεκδικούν την θέση δεν αποκτούν κανένα κεκτημένο δικαίωμα παρά μόνο προσδοκία για επιλογή τους — Επομένως δεν μπορεί να επικαλεστεί υλική ή ηθική ζημία για να πετύχει ακύρωση διοικητικής απόφασης προαγωγής άλλον υπαλλήλου η οποία ανακαλείται.
Παρά την ανάκληση της προσβληθείσας από τον αιτητή απόφασης προαγωγής του ενδιαφερόμενου μέρους αντί του ιδίου, ο αιτητής ζήτησε από το Δικαστήριο όπως αποφασίσει επί της προσφυγής του, ισχυριζόμενος την επέλευση υλικής και ηθικής ζημίας.
Το Ανώτατο Δικαστήριο απορρίπτοντας την προσφυγή αποφάσισε ότι:
Υποψήφιος που διεκδικεί θέση δε δημιουργεί πάνω σ' αυτή κανένα κεκτημένο δικαίωμα. Έχει απλώς προσδοκία να επιλεγεί ως ο καταλληλότερος υποψήφιος. Ακόμη και η ακύρωση, για λόγους ουσίας, της απόφασης του διορίζοντος οργάνου δεν προκαλεί σε κάποιο υποψήφιο ζημιά, υλική ή ηθική, επειδή επιλέγεται άλλος. Δε χρειάζεται να σχολιασθεί η έννοια της υλικής ζημιάς, που είναι ευκολότερο να διακριβωθεί από την ηθική. Επειδή υποψήφιος δεν επιλέγεται για τη θέση που διεκδικεί τούτο δεν απολήγει σε ηθική μείωση του.
Η προσφυγή επομένως, με την ανάκληση της προσβαλλόμενης απόφασης, έχασε το αντικείμενο.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση, με την οποία προάχθηκε το ενδιαφερόμενο μέρος στη θέση Διευθυντή Συντονισμού, Γραφείο Προγραμματισμού, (Θέση Πρώτου Διορισμού και Προαγωγής), αντί ο αιτητής.
Ο Αιτητής παρουσιάζεται προσωπικά.
Ρ.Βραχίμη-Πετρίδου, Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Ε. Οδυσσέως, για το Ενδιαφερόμενο πρόσωπο.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ.: Ο αιτητής ήταν υποψήφιος για τη θέση Διευθυντή Συντονισμού, Γραφείο Προγραμματισμού, (θέση πρώτου διορισμού και προαγωγής). Η ΕΔΥ έκρινε καταλληλότερο υποψήφιο το ενδιαφερόμενο πρόσωπο και τον προήγαγε, με απόφαση της που δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 9.10.92, με ισχύ από 15.8.92.
Ο αιτητής προσβάλλει την απόφαση αυτή. Ενώ η διαδικασία της αίτησης ακύρωσης βρισκόταν στο στάδιο της καταχώρισης της γραπτής αγόρευσης του δικηγόρου της Δημοκρατίας, η επίδικη απόφαση ανακλήθηκε (Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας 26.8.94, αριθμ.3108). Ο αιτητής εισηγείται πως η ανάκληση της απόφασης αφήνει σ' αυτόν υλική και ηθική ζημιά. Ως εκ τούτου καλεί το Δικαστήριο να προχωρήσει στη συζήτηση της προσφυγής, με σκοπό να κηρυχθεί άκυρη η επίδικη απόφαση, για να μπορέσει να διεκδικήσει από το αρμόδιο Δικαστήριο αποζημιώσεις, σύμφωνα με την παραγρ. 6 του άρθρου 146 του Συντάγματος.
Δε θα προβώ σε εκτεταμένη και γενική συζήτηση των ζητημάτων που εγείρονται στις γραπτές αγορεύσεις, που καταχωρίστηκαν μετά από οδηγίες του Δικαστηρίου για να καλύψουν το ειδικό αυτό σημείο. Η νομολογία μας, που βασίζεται σε γνωστές αρχές του διοικητικού δικαίου, είναι πλούσια.
Έχω τη γνώμη πως δεν υπάρχει θεμέλιο στην εισήγηση του αιτητή και γι' αυτό τίποτε άλλο δεν μπορεί να κτιστεί πάνω σ' αυτή. Υποψήφιος που διεκδικεί θέση δε δημιουργεί πάνω σ' αυτή κανένα κεκτημένο δικαίωμα. Έχει απλώς προσδοκία να επιλεγεί ως ο καταλληλότερος υποψήφιος. Ακόμη και η ακύρωση, για λόγους ουσίας, της απόφασης του διορίζοντος οργάνου δεν προκαλεί σε κάποιο υποψήφιο ζημιά, υλική ή ηθική, επειδή επιλέγεται άλλος. Δε νομίζω να χρειάζεται να σχολιάσω την έννοια της υλικής ζημιάς, που είναι ευκολότερο να διακριβωθεί από την ηθική. Έχω όμως τη γνώμη πως, επειδή υποψήφιος δεν επιλέγεται για τη θέση που διεκδικεί τούτο δεν απολήγει σε ηθική μείωση του.
Η προσφυγή επομένως, με την ανάκληση της προσβαλλόμενης απόφασης, έχασε το αντικείμενο της και απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.