|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1995) 4 ΑΑΔ 227
2 Φεβρουαρίου, 1995
[ΠΙΚΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΝΙΚΟΛΑΣ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ ΚΑΙ/ ' Η ΑΛΛΟΥ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 701/93)
Έννομο Συμφέρον — Χαρακτηριστικά — Ίδιον και ενεστώς έννομο συμφέρον — Άμεση προσβολή υφιστάμενου συμφέροντος του αιτητή που απορρέει από το νόμο — Έχει το απαραίτητο συμφέρον ο αιτητής ο οποίος προσβάλλει απόφαση χορήγησης άδειας πρόσληψης αλλοδαπών για κενές θέσεις στον τομέα της ειδικότητας του — Τα προσόντα του και οι προοπτικές εργοδότησής του προσδιορίζουν το συμφέρον του.
Στην προσφυγή αυτή, με την οποία προσβλήθηκε η απόφαση των καθ'ων η αίτηση να χορηγήσουν στην εταιρεία EUROCYPRIA AIRLINES LTD, άδεια πρόσληψης αλλοδαπών για την πλήρωση των θέσεων Κυβερνήτη και Συγκυβερνήτη Αεροσκαφών, προβλήθηκε προδικαστική ένσταση ότι ο αιτητής στερείτο του απαραίτητου εννόμου συμφέροντος για προσβολή της απόφασης.
Το Ανώτατο Δικαστήριο απορρίπτοντας την προδικαστική ένσταση αποφάσισε ότι:
Το Άρθρο 146.2 ορίζει ότι ο προσφεύγων πρέπει να έχει ".... ίδιον ενεστώς συμφέρον..". Οι όροι αυτοί καθιστούν την άμεση προσβολή υφιστάμενου συμφέροντος του αιτητή που απορρέει από το νόμο προϋπόθεση για την άσκηση προσφυγής.
Το συμφέρον του αιτητή διακρίνεται από εκείνο κάθε άλλου μέλους του δημοσίου για τη σύννομη λειτουργία της Διοίκησης. Η απόφαση επηρεάζει τις προοπτικές εργοδότησής του που συναρτούνται με την ύπαρξη κενών θέσεων στην κυπριακή αγορά εργασίας στον τομέα της ειδικότητας του. Επιδιώκεται με την προσφυγή ο έλεγχος της νομιμότητας της απόφασης ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις για τη χορήγηση άδειας για την απασχόληση αλλοδαπών. Τα προσόντα του αιτητή στο συγκεκριμένο επαγγελματικό κλάδο σε συνδυασμό με τις προοπτικές εργοδότησής του προσδιορίζουν το συμφέρον που το νομιμοποιεί να αξιώσει την αναθεώρηση της επίδικης απόφασης.
Αποφασίζεται ότι η προσφυγή είναι παραδεκτή.
Η προδικαστική ένσταση απορρίπτεται.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Pitsillos v. CBC (1982) 3 C.L.R. 208,
Vakanas and Others v. Republic (1987) 3 C.L.R. 316,
Οικονομίδης ν. Επιτροπή Δημόσιας Υγείας Κ. Ακουρδαλίων κ.ά. (1990) 3 Α.Α.Δ. 928.
Προδικαστική Ένσταση.
Προδικαστική ένσταση σε προσφυγή με την οποία αμφισβητείται το παραδεκτό της προσφυγής λόγω έλλειψης νομίμου συμφέροντος.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή.
Μ. Τσαγγαρίδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΠΙΚΗΣ, Δ.: Το επίδικο θέμα της προσφυγής είναι η νομιμότητα της απόφασης των καθ' ων η αίτηση να χορηγήσουν σε κυπριακή αεροπορική εταιρεία, την "EUROCYPRIA AIRLINES LTD", άδεια για την πρόσληψη αλλοδαπών για την πλήρωση κενών θέσεων Κυβερνήτη και Συγκυβερνήτη Αεροσκαφών στην εταιρεία και αντίστοιχες άδειες εργασίας στους αλλοδαπούς που προσλήφθηκαν, τα ενδιαφερόμενα μέρη.
Οι καθ' ων η αίτηση αμφισβητούν το παραδεκτό της προσφυγης, ισχυριζόμενοι ότι ο αιτητής δε νομιμοποιείται να προσφύγει λόγω απουσίας του απαιτούμενου συμφέροντος. Ο αιτητής επικαλέσθηκε το συμφέρον που απορρέει από το δικαίωμα εργασίας, που κατοχυρώνεται από το Άρθρο 25.1 του Συντάγματος, σε συνάρτηση με τον περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμο -ΚΕΦ. 105, και συναφών Κανονισμών (Κ.Δ.Π. 242/72) που περιορίζουν την κυπριακή αγορά εργασίας μεταξύ κατοίκων της Δημοκρατίας εφόσον υπάρχει προσοντούχο προσωπικό.
Η εξουσία για τη χορήγηση άδειας για την απασχόληση αλλοδαπών, ρυθμίζεται από τις διατάξεις των περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Κανονισμών του 1972 (Κ.Δ.Π. 242/72). Ο Κ. 11, ερμηνευόμενος σε συνδυασμό με την επιφύλαξη η οποία το συνοδεύει, παρέχει εξουσία στην αρμόδια Αρχή να χορηγεί άδεια για την απασχόληση αλλοδαπών, εφόσον διαπιστώνεται ότι δεν υπάρχουν, κατά τον κρίσιμο χρόνο,".... διαθέσιμοι καταλλήλως προσοντούχοι κάτοικοι της Δημοκρατίας ....".
Το ερώτημα το οποίο τίθεται, είναι κατά πόσο Κύπριοι προσοντούχοι στο συγκεκριμένο κλάδο εργασίας όπου επιδιώκεται η χορήγηση άδειας πρόσληψης αλλοδαπών για εργοδότηση στην Κύπρο, νομιμοποιούνται να ζητήσουν την αναθεώρηση της πράξης βάσει της οποίας παρέχεται η σχετική άδεια.
Οι καθ' ων η αίτηση υποστήριξαν ότι στην προκείμενη περίπτωση οι εργοδότες έκριναν τον αιτητή ακατάλληλο για πρόσληψη σε θέση Κυβερνήτη ή Συγκυβερνήτη Αεροσκαφών, γεγονός που του αποστερεί το δικαίωμα να προσφύγει. Η θέση της αρμόδιας Αρχής εξυπακούει ότι, προϋπόθεση για τη νομιμοποίηση Κύπριου προσοντούχου να προσφύγει, αποτελεί η δυνατότητα εργοδότησής του από τον αιτούντα (εργοδότη) την άδεια.
Η θέση του αιτητή είναι αντίθετη. Υποστήριξε ότι το επίδικο θέμα δε συναρτάται με την προθυμία του εργοδότη, στην επιχείρηση του οποίου υπάρχει κενή θέση, να τον εργοδοτήσει αλλά με το αντικειμενικό κριτήριο της ύπαρξης, ή όχι, κατάλληλου και διαθέσιμου προσωπικού για εργοδότηση. Η απάντηση στο ερώτημα αυτό δε συναρτάται με το υποκειμενικό κριτήριο της ετοιμότητας του Κύπριου εργοδότη να εργοδοτήσει τον αιτητή στην εργασία του αλλά με το αντικειμενικό κριτήριο της ύπαρξης, ή όχι, προσοντούχων Κυπρίων που έχουν τα προσόντα να καταλάβουν τη θέση.
Είναι η πρώτη φορά, απ' ό,τι μπορώ να διαπιστώσω, που εγείρεται προς διερεύνηση το θέμα το οποίο εγείρεται σ' αυτή την υπόθεση. Και οι δυο πλευρές εισηγήθηκαν ότι η επίλυση του θέματος τελικά συναρτάται με τις αρχές που διέπουν τον προσδιορισμό του συμφέροντος που απαιτείται από το Άρθρο 146.2 του Συντάγματος για τη νομιμοποίηση προσώπου να προσφύγει και να ζητήσει την αναθεώρηση διοικητικής απόφασης.
Το Άρθρο 146.2 ορίζει ότι ο προσφεύγων πρέπει να έχει "... ίδιον ενεστώς συμφέρον ....". Οι όροι αυτοί καθιστούν την άμεση προσβολή υφιστάμενου συμφέροντος του αιτητή που απορρέει από το νόμο προϋπόθεση για την άσκηση προσφυγής.
Στην αγόρευση του αιτητή έγινε αναφορά στις αποφάσεις Pitsillos v. CBC (1982) 3 C.L.R. 208, Vakanas and Others v. Republic (1987) 3 C.L.R. 316 και Οικονομίδης ν. Επιτροπής Δημόσιας Υγείας Κ, Ακουρδαλίων κ.ά. (1990) 3 Α.Α.Δ. 928, που τείνουν να διαφωτίσουν ως προς τη φύση του συμφέροντος που πρέπει να θίγεται από την προσβαλλόμενη απόφαση για το παραδεκτό της προσφυγής. Ειδική αναφορά έγινε επίσης στην απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας 3606/71 (Τόμοι Αποφάσεων του Συμβουλίου Επικρατείας 1971, Ε, σ.4929), η οποία διαπραγματεύεται την ιδιαιτερότητα του συμφέροντος του προσφεύγοντα στον έλεγχο της νομιμότητας της διοικητικής πράξης, σ' αντιδιαστολή με το γενικό συμφέρον του δημοσίου ως παράγοντα καθοριστικού για την έγερση προσφυγής.
Στην προκείμενη περίπτωση, το συμφέρον του αιτητή διακρίνεται από εκείνο κάθε άλλου μέλους του δημοσίου για τη σύννομη λειτουργία της Διοίκησης. Η απόφαση επηρεάζει τις προοπτικές εργοδότησής του που συναρτούνται με την ύπαρξη κενών θέσεων στην κυπριακή αγορά εργασίας στον τομέα της ειδικότητας του. Επιδιώκεται με την προσφυγή ο έλεγχος της νομιμότητας της απόφασης ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις για τη χορήγηση άδειας για την απασχόληση αλλοδαπών. Τα προσόντα του αιτητή στο συγκεκριμένο επαγγελματικό κλάδο σε συνδυασμό με τις προοπτικές εργοδότησής του προσδιορίζουν το συμφέρον που το νομιμοποιεί να αξιώσει την αναθεώρηση της επίδικης απόφασης.
Αποφασίζεται ότι η προσφυγή είναι παραδεκτή.
Θα δοθούν οι αναγκαίες οδηγίες για την προώθηση της υπόθεσης για ακρόαση.
Η προδικαστική ένσταση απορρίπτεται.