|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1995) 4 ΑΑΔ 124
24 Ιανουαρίου, 1995
[ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 146 ΚΑΙ 28 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΧΑΜΠΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΣ,
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Συνεκδικαζόμενες Υποθέσεις Αρ. 948/92, 949/92)
Εκπαιδευτικοί Λειτουργοί—Προαγωγές—Προσόντα—Προσόν της καλής γνώσης ξένης γλώσσας — Κατοχή και στοιχειοθέτηση της.
Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος — Λόγοι ακυρώσεως —Έλλειψη δέουσας έρευνας — Εκπαιδευτικοί λειτουργοί — Προαγωγές —Απαιτούμενο προσόν καλής γνώσης ξένης γλώσσας — Δέουσα έρευνα — Προϋποθέσεις — Πορίσματα της νομολογίας — Υιοθέτηση τους στην κριθείσα περίπτωση—Ακύρωση των προαγωγών.
Εκπαιδευτικοί Λειτουργοί — Προαγωγές — Αρχαιότητα — Μονάδες—Υπολογισμός με βάση το Άρθρο 2 του περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (Τροποποιητικού) (Αρ. 2) Νόμου (Ν. 50(Ι)/92) που τροποποίησε το Άρθρο 35Β του περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμου (Ν. 10/69) με την αντικατάσταση της παραγράφου (γ) του εδαφίου (4) — Το ζήτημα του ρόλου των αδειών απουσίας άνευ απολαβών κατά τον υπολογισμό των μονάδων αρχαιότητας — Εσφαλμένη η αποτίμηση των μονάδων από την Ε.Ε.Υ.
στην κριθείσα περίπτωση — Οι προαγωγές ακυρώθηκαν.
Οι αιτητές στις συνεκδικασθείσες προσφυγές προσέβαλαν την προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών στη θέση Βοηθού Διευθυντή Σχολείων Μέσης Γενικής Εκπαίδευσης (Φιλόλογοι).
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας τις επίδικες αποφάσεις, αποφάσισε ότι:
1. Από τα πρακτικά και έχοντας υπόψη το περιεχόμενο των φακέλων των ενδιαφερόμενων μερών, το Δικαστήριο καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η Ε.Δ.Υ, δεν διεξήγαγε οποιαδήποτε έρευνα για διαπίστωση κατοχής του προσόντος της γλώσσας.
Τα ενδιαφερόμενα μέρη πλην ενός είναι απόφοιτοι Ελληνικού Πανεπιστημίου. Εκτός από τους βαθμούς στο μάθημα των Αγγλικών και Γαλλικών που περιέχονται στα Απολυτήρια τους και σε δικές τους δηλώσεις αναφορικά με τη γνώση απ' αυτούς ξένων γλωσσών, δεν υπάρχει οτιδήποτε στους φακέλους που να συνηγορεί υπέρ της άποψης ότι αυτοί έχουν καλή γνώση μιας από τις επικρατέστερες ευρωπαϊκές γλώσσες.
Η υπόθεση Νίκος Παπανικολάου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, στην οποία παρέπεμψε ο δικηγόρος των αιτητών, είναι κατά την άποψη του Δικαστηρίου καθ' όλα σχετική με την παρούσα γιατί αφορούν και οι δύο την ίδια διαδικασία πλήρωσης θέσεων.
Σχετική με το θέμα είναι και η απόφαση του τότε Προέδρου του Ανωτάτου Δικαστηρίου Α. Λοΐζου στην υπόθεση Σώζος Χαραλαμπίδης ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, όπου η προαγωγή τριών ενδιαφερόμενων μερών ακυρώθηκε για πλημμελή έρευνα της Ε.Ε.Υ. σε σχέση με το προσόν της καλής γνώσης μιας των ευρωπαϊκών γλωσσών.
Υιοθετούνται οι προσεγγίσεις των Δικαστών και το Δικαστήριο καταλήγει στο συμπέρασμα ότι και στην προκειμένη περίπτωση και με βάση τα ενώπιον του στοιχεία, οι προαγωγές των ενδιαφερόμενων μερών με εξαίρεση την προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους 5 πρέπει να ακυρωθούν για έλλειψη διεξαγωγής δέουσας έρευνας αναφορικά με το προσόν της καλής γνώσης μιας των επικρατέστερων ευρωπαϊκών γλωσσών.
2. Οι μονάδες αρχαιότητας των υποψηφίων υπολογίστηκαν με βάση τις πρόνοιες του Άρθρου 2 του περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (Τροποποιητικού) (Αρ. 2) Νόμου (Ν. 50(Ι)/92) το οποίο τροποποίησε το Άρθρο 35Β του περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμου (Ν. 10/69) με την αντικατάσταση της παραγράφου (γ) του εδαφίου (4).
Το Δικαστήριο έχει διεξέλθει τους προσωπικούς φακέλους του ενδιαφερόμενου μέρους 5 και δεν εντόπισε οτιδήποτε που να εξηγεί για ποιο λόγο η Ε.Ε.Υ έκρινε ότι έπρεπε να αυξηθούν οι μονάδες αρχαιότητας. Από πουθενά δεν προκύπτει κατά πόσο οι άδειες απουσίας άνευ απολαβών του ενδιαφερόμενου μέρους αυτού λήφθηκαν υπόψη ή όχι από τη Συμβουλευτική και την Ε.Ε.Υ.
Το ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί στη συνέχεια είναι κατά πόσο η αύξηση των μονάδων αρχαιότητας του ενδιαφερόμενου μέρους 5 επηρέασε στη λήψη της επίδικης απόφασης γιατί τότε μόνο θα χωρούσε ακύρωση της. Χωρίς την αύξηση 3,22 μονάδων από την Ε.Ε.Υ., το ενδιαφερόμενο μέρος θα είχε κατά το τελικό στάδιο της διαδικασίας, 205,66 αντί 208,88 που τελικά απεκόμισε, και θα βρισκόταν σε χαμηλότερη θέση στον τελικό κατάλογο από τον αιτητή αφ' ενός (207,25) και από την αιτήτρια αφετέρου (206,83). Όπως δε αναφέρεται στο σχετικό πρακτικό της Ε.Ε.Υ. η Ε.Ε.Υ. αποφάσισε να προσφέρει προαγωγή στους υποψήφιους που συγκέντρωσαν τις περισσότερες μονάδες. Είναι φανερό από τα πιο πάνω ότι η αύξηση των μονάδων αρχαιότητας του ενδιαφερόμενου μέρους 5 επηρέασε στη λήψη της επίδικης απόφασης και κατά συνέπεια η ακύρωση της καθίσταται αναπόφευκτη.
Οι προσφυγές επιτυγχάνουν με Α.Κ. 200 έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Παπανικολάου ν. Δημοκρατίας (1993) 4 Α.Α.Δ. 1404, Χαραλαμπίδης ν. Δημοκρατίας (1991) 4 Α.Α.Δ. 3239.
Προσφυγές.
Προσφυγές εναντίον της προαγωγής των ενδιαφερομένων μερών στη θέση Βοηθού Διευθυντή Σχολείων Μέσης Γενικής Εκπαίδευσης, Φιλόλογοι από 1/9/92, αντί των αιτητών.
Α. Κωνσταντίνου, για τους Αιτητές.
Ρ. Παπαέτη, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η Αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ.: Οι αιτητές στις προσφυγές αυτές που συνεκδικάστηκαν επειδή έχουν κοινά νομικά σημεία και γεγονότα, προσβάλλουν την προαγωγή των ενδιαφερόμενων μέρων Ιάκωβου Χρίστου, Ιάκωβου Ιακώβου, Παναγιώτη Παρασκευά, Κώστα Νικολαΐδη, Ευαγόρα Παπασάββα, Δημήτρη Ελισσαίου, Νίτσας Αντωνιάδου και Ελένης Πολυδώρου στη θέση Βοηθού Διευθυντή Σχολείων Μέσης Γενικής Εκπαίδευσης, Φιλόλογοι, από 1/9/1992. Η επίδικη απόφαση δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας με αρ. 2754 και ημερομηνία 4/12/1992.
Η θέση Βοηθού Διευθυντή είναι θέση Πρώτου Διορισμού και Προαγωγής.
Ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Παιδείας με επιστολή ημερομηνίας 12/5/1992 ζήτησε την πλήρωση από 1/9/1992,82 κενών θέσεων Βοηθού Διευθυντή Μέσης Εκπαίδευσης. Στην κατανομή των θέσεων 26 έπρεπε να ήταν φιλόλογοι.
Οι θέσεις προκηρύχθηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας. Τελευταία ημερομηνία υποβολής αιτήσεων καθορίστηκε η 29/5/1992. Αιτητές και πλείστα από τα ενδιαφερόμενα μέρη υπέβαλαν μεταξύ άλλων υποψηφίων αιτήσεις οι οποίες στάληκαν μαζί με όλα τα σχετικά έγγραφα στον Πρόεδρο της οικείας Συμβουλευτικής Επιτροπής.
Στις 3/7/1992 η Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (Ε.Ε.Υ.) μετά τη θέσπιση του περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (Τροποποιητικού) (Αρ. 2 ) Νόμου του 1992 (Νόμος 50(1)/92) με τον οποίο τροποποιήθηκε η αριθμητική αποτίμηση του κριτηρίου αρχαιότητα, αποφάσισε να επαναπροκηρύξει τη θέση. Αποφασίστηκε επίσης ότι όσοι είχαν ήδη υποβάλει αίτηση ύστερα από την πρώτη προκήρυξη, δεν χρειαζόταν να υποβάλουν εκ νέου αίτηση. Στη συνέχεια διαβιβάστηκε συμπληρωματικός κατάλογος υποψηφίων που είχαν υποβάλει αίτηση βάσει της νέας προκήρυξης, στη Συμβουλευτική Επιτροπή. Στον κατάλογο αυτό περιλαμβάνοντο τα ονόματα δύο ενδιαφερόμενων μερών.
Στις 27/7/1992 διαβιβάστηκε στην Ε.Ε.Υ. η Έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής καθώς και κατάλογος υποψηφίων που σύστησε η Συμβουλευτική Επιτροπή.
Στις 17/8/1992 η Ε.Ε.Υ. εξέτασε τις ενστάσεις που υποβλήθηκαν, κατάρτισε τον τελικό κατάλογο και δέχθηκε τους υποψήφιους σε προσωπικές συνεντεύξεις που έγιναν στις 19 και 20/8/1992. Επίσης στις 28/8/1992 η Ε.Ε.Υ. δέχθηκε σε προσωπική συνέντευξη δύο υποψήφιες που δεν μπορούσαν να προσέλθουν κατά τις δύο προηγούμενες ημερομηνίες λόγω απουσίας τους στο εξωτερικό.
Στις 21/8/1992 η Ε.Ε.Υ. αποφάσισε να προσφέρει προαγωγή σ' όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη εκτός των ενδιαφερόμενων μερών Νίτσας Αντωνιάδου και Ελένης Πολυδώρου, οι οποίες όπως πιο πάνω αναφέρεται είχαν κληθεί σε προσωπική συνέντευξη στις 28/8/1992. Η απόφαση προαγωγής των δύο αυτών ενδιαφερόμενων μερών λήφθηκε στις 28/8/1992.
Οι λόγοι ακυρότητας που προβλήθηκαν από το δικηγόρο των αιτητών είναι οι ακόλουθοι:-
1. Η καθ' ης η αίτηση παρέλειψε να προβεί σε δέουσα έρευνα των προσόντων των ενδιαφερόμενων μερών ειδικότερα σε σχέση με τη γνώση μιας από τις επικρατέστερες ευρωπαϊκές γλώσσες.
2. Η Ε.Ε.Υ. αγνόησε παντελώς τις αξιολογήσεις του Προϊσταμένου που παρίστατο στις συνεντεύξεις και έλαβε υπόψη μόνο την εντύπωση που η ίδια απεκόμισε για τους υποψήφιους.
3. Η καθ' ης η αίτηση παράνομα αύξησε τον αριθμό των μονάδων αρχαιότητας του ενδιαφερόμενου μέρους Παπασάββα.
4. Η καθ' ης η αίτηση επέλεξε τα ενδιαφερόμενα μέρη με αποκλειστικό κριτήριο τις εντυπώσεις που απεκόμισε από τις προσωπικές συνεντεύξεις. Τα αποτελέσματα των συνεντεύξεων αποτέλεσαν το μοναδικό κριτήριο επιλογής.
5. Το ενδιαφερόμενο μέρος Παναγιώτης Παρασκευάς στερείται απαιτούμενου από το νόμο προσόντος για διορισμό στην επίδικη θέση.
Σε σχέση με τον πρώτο λόγο για ακύρωση που προβλήθηκε το Σχέδιο Υπηρεσίας απαιτεί "Καλή γνώση μιας από τις επικρατέστερες Ευρωπαϊκές γλώσσες."
Το σχετικό απόσπασμα από το πρακτικό της Συμβουλευτικής Επιτροπής που αφορά στο επίδικο θέμα έχει ως εξής:-
"3. Η Συμβουλευτική Επιτροπή:
(α) Αφού μελέτησε διεξοδικά τους προσωπικούς φακέλους των υποψηφίων διαπίστωσε ότι όλοι οι υποψήφιοι είχαν διορισμό στην ειδικότητα του Καθηγητή Φιλολογικών Μαθημάτων και τα απαιτούμενα από τα σχέδια υπηρεσίας προσόντα κατά την 17η Ιουλίου 1992,..."
Επίσης στο πρακτικό της Ε.Ε.Υ. αναφέρεται:-
"Μετά την εξέταση των ενστάσεων η Επιτροπή, αφού μελέτησε τους προσωπικούς φακέλους και τους φακέλους υπηρεσιακών εκθέσεων των υποψηφίων και αφού διαπίστωσε ότι οι υποψήφιοι έχουν τα απαιτούμενα από τα σχέδια υπηρεσίας προσόντα (περιλαμβανομένης και της καλής γνώσης μιας από τις επικρατέστερες ευρωπαϊκές γλώσσες), καταρτίζει, ..., τον τελικό κατάλογο των υποψηφίων..."
Είναι η θέση του δικηγόρου των αιτητών ότι με μόνη εξαίρεση το ενδιαφερόμενο μέρος Ευαγόρα Παπασάββα, δεν υπάρχει οτιδήποτε στους φακέλους που να υποστηρίζει το συμπέρασμα ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη κατείχαν το απαιτούμενο από το Σχέδιο Υπηρεσίας προσόν, της καλής γνώσης μιας από τις επικρατέστερες ευρωπαϊκές γλώσσες.
Είπε επίσης ότι είναι η πρώτη φορά στη σταδιοδρομία των υποψηφίων που απαιτείται από το Σχέδιο Υπηρεσίας γνώση οποιασδήποτε ευρωπαϊκής γλώσσας. Παρέπεμψε δε σε Σχέδια Υπηρεσίας κατώτερων από την επίδικη θέσεων, για στήριξη του ισχυρισμού αυτού. Κατά συνέπεια, ισχυρίστηκε ο δικηγόρος των αιτητών, είναι εσφαλμένη και πεπλανημένη η αναφορά στα πρακτικά ότι η Ε.Ε.Υ. διαπίστωσε ότι οι υποψήφιοι είχαν το προσόν της καλής γνώσης μιας ξένης γλώσσας.
Σ' απάντηση των πιο πάνω, η δικηγόρος της καθ' ης η αίτηση παρέπεμψε στα αποσπάσματα των πρακτικών που παράθεσα ανωτέρω υποστηρίζοντας ότι τόσον η Συμβουλευτική Επιτροπή όσον και η Ε.Ε.Υ. προέβηκαν στη δέουσα έρευνα για διαπίστωση κατοχής του εν λόγω προσόντος.
Από τα πρακτικά όπως εκτίθενται πιο πάνω, και έχοντας υπόψη το περιεχόμενο των φακέλων των ενδιαφερόμενων μερών, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι η Ε.Ε.Υ. δεν διεξήγαγε οποιαδήποτε έρευνα για διαπίστωση κατοχής του προσόντος αυτού. Η μόνη εξαίρεση την οποία αποδέχεται και ο δικηγόρος των αιτητών είναι η περίπτωση του ενδιαφερόμενου μέρους Παπασάββα όπου στον Προσωπικό του Φάκελο αρ. 6955/1 είναι καταχωρημένο (Ερ. 59), πιστοποιητικό από το Meadowbank Technical College της Αυστραλίας στο οποίο αναφέρεται ότι ο πιο πάνω παρακολούθησε μαθήματα Αγγλικής (... has attended an English course ... and he has achieved a standard of fluency). To πιο πάνω υποστηρίζει κατά την άποψη μου την εισήγηση ότι ο Παπασάββας είχε γνώση της Αγγλικής Γλώσσας στο επίπεδο που απαιτεί το Σχέδιο Υπηρεσίας.
Το ίδιο όμως δεν μπορεί να λεχθεί για τα υπόλοιπα ενδιαφερόμενα μέρη οι οποίοι είναι απόφοιτοι Ελληνικού Πανεπιστημίου. Εκτός από τους βαθμούς στο μάθημα των Αγγλικών και Γαλλικών που περιέχονται στα Απολυτήρια τους και σε δικές τους δηλώσεις αναφορικά με τη γνώση απ' αυτούς ξένων γλωσσών, δεν υπάρχει οτιδήποτε στους φακέλους που να συνηγορεί υπέρ της άποψης ότι αυτοί έχουν καλή γνώση μιας από τις επικρατέστερες ευρωπαϊκές γλώσσες.
Η υπόθεση Νίκου Παπανικολάου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1993) 4 Α.Α.Δ. 1404, στην οποία παρέπεμψε ο δικηγόρος των αιτητών, είναι κατά την άποψη μου καθ' όλα σχετική με την παρούσα γιατί αφορούν και οι δύο την ίδια διαδικασία πλήρωσης θέσεων. Στην υπόθεση Παπανικολάου (πιο πάνω), οι επίδικες θέσεις ήταν θέσεις Βοηθού Διευθυντή Σχολείων Μέσης Γενικής Εκπαίδευσης στο θέμα των Θρησκευτικών. Ο Πρόεδρος του Ανωτάτου Δικαστηρίου και τότε Δικαστής Στυλιανίδης, είπε τα ακόλουθα στις σελίδες 6 και 7 της απόφασης:-
"Η Επιτροπή έχει την ευθύνη και το καθήκον να διαπιστώσει με δέουσα έρευνα την κατοχή των απαιτουμένων προσόντων από τον υποψήφιο για διορισμό ή προαγωγή.
Στην παρούσα υπόθεση δεν αναφέρεται ποια από τις επικρατέστερες ευρωπαϊκές γλώσσες κατείχε ο κάθε ένας από τους υποψηφίους.
Το Δικαστήριο διεξήλθε με πολλή επιμέλεια τους φακέλους των ενδιαφερομένων μερών. Η προσπάθεια να ανεύρει στοιχεία που να υποστηρίζουν την προπαρασκευαστική απόφαση της Επιτροπής για κατοχή του προσόντος της γνώσης μιας από τις επικρατέστερες ευρωπαϊκές γλώσσες από τα ενδιαφερόμενα μέρη, υπήρξε ανεπιτυχής. Δεν υπάρχουν οποιαδήποτε στοιχεία που να στηρίζουν την απόφαση αυτή.
Το μόνο στοιχείο που υπάρχει είναι το Απολυτήριο του ενδιαφερομένου μέρους Νεοπτόλεμου Σιακαλλή που του απονεμήθηκε στις 10 Ιουλίου, 1959, στο οποίο φαίνεται ότι εδιδάχθη Αγγλικά στο Γυμνάσιο και έτυχε του βαθμού 15.
Η Επιτροπή ανέφερε ότι περιορίστηκε στους προσωπικούς φακέλους των υποψηφίων.
Καμιά άλλη έρευνα δεν έκαμε.
Το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει στην ερμηνεία και εφαρμογή του Σχεδίου Υπηρεσίας και, κατ' επέκταση, στην απόφαση της Επιτροπής για κατοχή των προσόντων αν η απόφαση αυτή είναι εύλογα επιτρεπτή στην Επιτροπή.
Η απόφαση της Επιτροπής για κατοχή του προσόντος αυτού, με βάση τα πιο πάνω, δεν ήταν εύλογα επιτρεπτή.
Η Επιτροπή δεν έκαμε την πρέπουσα έρευνα. Η Επιτροπή παρέλειψε να εκτελέσει το επιβεβλημένο καθήκον της. Δεν υπήρχε ισχυρισμός ότι το ίδιο προσόν ήτο απαραίτητο προσόν σε προηγούμενη θέση που κατείχαν οι αιτητές.
Η προσφυγή επιτυγχάνει."
Σχετική με το θέμα είναι και η απόφαση του τότε Προέδρου του Ανωτάτου Δικαστηρίου Α. Λοΐζου στην υπόθεση Σώζος Χαραλαμπίδης ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1991) 4 Α.Α.Δ. 3239, όπου η προαγωγή τριών ενδιαφερόμενων μερών ακυρώθηκε για πλημμελή έρευνα της Ε.Ε.Υ. σε σχέση με το προσόν της καλής γνώσης μιας των ευρωπαϊκών γλωσσών. Στη σελίδα 3247 της απόφασης ειπώθηκαν:-
"Το ενδιαφερόμενο μέρος Δήμος Βρυωνίδης δήλωσε στην αίτηση του για εγγραφή στο Μητρώο Καθηγητών πολύ καλή γνώση της αγγλικής και μέτρια γνώση της γερμανικής.
Το ενδιαφερόμενο μέρος Γεώργιος Κύτρος δήλωσε στην αίτηση του για εγγραφή στο Μητρώο Καθηγητών, μέτρια γνώση της αγγλικής γλώσσας.
Για το ενδιαφερόμενο μέρος Αντώνιο Λοϊζίδη τίποτε δεν υπάρχει στο σχετικό φάκελο Π.Μ.Π. 3037 που να υποδηλοί καλή γνώση μιας των επικρατέστερων ευρωπαικών γλωσσών.
Αναφορικά με τους πιο πάνω καταλήγω στο συμπέρασμα ότι η έρευνα της Επιτροπής ήταν πλημμελής εφόσον ούτε γίνεται μνεία για οποιαδήποτε έρευνα αλλά ούτε και τα στοιχεία των φακέλων αυτών των ενδιαφερομένων μερών είναι τόσο φανερά που να δηλώνουν ότι υπάρχει η απαιτούμενη καλή γνώση μιας των ευρωπαϊκών γλωσσών. Η δική τους απλή δήλωση στην αίτηση δεν είναι αρκετή."
Υιοθετώ τις πιο πάνω προσεγγίσεις των αδελφών Δικαστών και καταλήγω στο συμπέρασμα ότι και στην προκειμένη περίπτωση και με βάση τα ενώπιον μου στοιχεία, οι προαγωγές των ενδιαφερόμενων μερών με εξαίρεση την προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους Ευαγόρα Παπασάββα πρέπει να ακυρωθούν για έλλειψη διεξαγωγής δέουσας έρευνας αναφορικά με το προσόν της καλής γνώσης μιας των επικρατέστερων ευρωπαϊκών γλωσσών.
Εν όψει του πιο πάνω συμπεράσματος μου θα προχωρήσω να εξετάσω την ισχυριζόμενη παράνομη απονομή πρόσθετων μονάδων αρχαιότητας στον ενδιαφερόμενο Παπασάββα.
Αρχικά προβλήθηκε και ο ισχυρισμός ότι η καθ' ης η αίτηση επιλήφθηκε εκπρόθεσμης ένστασης του αλλά μετά την παρουσίαση των σχετικών εγγράφων από τη δικηγόρο της καθ' ης ο ισχυρισμός αυτός εγκαταλείφθηκε.
Η Συμβουλευτική Επιτροπή απένειμε στον Παπασάββα 21,66 μονάδες αρχαιότητας. Στον κατάλογο της Συμβουλευτικής ο Παπασάββας είχε την 42η θέση, ο αιτητής Χάμπας την 23η και η αιτήτρια Χατζηπαναγή την 27η. Μετά από ένσταση του ενδιαφερόμενου μέρους η Ε.Ε.Υ. στη συνεδρία της ημερομηνίας 17/8/1992 βρήκε ότι οι μονάδες αρχαιότητας του είναι 24,88 και αύξησε το σύνολο των μονάδων του σε 203,88, με αποτέλεσμα το ενδιαφερόμενο μέρος Παπασάββας να πάρει την 27η θέση. Ο αιτητής Χάμπας βρισκόταν στην 24η και η αιτήτρια Χατζηπαναγή στην 28η.
Ακολούθησαν οι προσωπικές συνεντεύξεις. Στη συνέχεια η Ε.Ε.Υ. όπως αναφέρεται στο πρακτικό, αφού έλαβε υπόψη το περιεχόμενο των φακέλων καθώς και την εντύπωση που αποκόμισε κατά τις προσωπικές συνεντεύξεις αύξησε το σύνολο των μονάδων του ενδιαφερόμενου μέρους Παπασάββα κατά πέντε και των αιτητών κατά τρεις, ανεβάζοντας το σύνολο των μονάδων σ' ότι αφορά στο ενδιαφερόμενο μέρος στις 208,88, στον αιτητή Χάμπα στις 207,25 και στην αιτήτρια Χατζηπαναγή στις 206,83.
Είναι η εισήγηση του δικηγόρου των αιτητών ότι οι μονάδες αρχαιότητας του ενδιαφερόμενου μέρους ορθά αποτιμήθηκαν από τη Συμβουλευτική στον αναρτηθέντα κατάλογο, και ότι η Ε.Ε.Υ. αύξησε τις μονάδες επειδή παραγνώρισε πλήρως το γεγονός ότι το ενδιαφερόμενο μέρος είχε 19 μήνες συνολικά απουσίες από τα καθήκοντα του με άδεια άνευ απολαβών. Οι απουσίες αυτές αφορούν απουσίες στην Ελλάδα για απόκτηση πτυχίου στη φιλολογία. Ο δικηγόρος των αιτητών παράθεσε κατάλογο ημερομηνιών κατά τις οποίες σύμφωνα με τα στοιχεία των φακέλων το ενδιαφερόμενο μέρος απουσίαζε για σκοπούς των σπουδών του. Παρέπεμψε επίσης σε σχετική νομολογία για να υποστηρίξει τη θέση του ότι "υπηρεσία" σημαίνει πραγματική υπηρεσία και όχι πλασματική, εκτός αν ρητά ορίζεται άλλως πως.
Η ζημιά που υπέστησαν οι αιτητές συνέχισε, είναι μεγάλη και επηρέασε ουσιωδώς τη λήψη των προσβαλλόμενων πράξεων αφού ανατράπηκε η σειρά των υποψηφίων στον κατάλογο.
Οι μονάδες αρχαιότητας των υποψηφίων υπολογίστηκαν με βάση τις πρόνοιες του άρθρου 2 του Νόμου 50(Ι)/1992 το οποίο τροποποίησε το άρθρο 35Β του βασικού Νόμου με την αντικατάσταση της παραγράφου (γ) του εδαφίου (4) με την ακόλουθη παράγραφο:-
"(γ) αρχαιότητα:
ένα δωδέκατο της μονάδας για κάθε συμπληρωμένο μήνα υπηρεσίας σε θέση από την οποία ο υποψήφιος μπορεί να προαχθεί σύμφωνα με τα Σχέδια Υπηρεσίας. Προκειμένου για διορισμό/προαγωγή σε θέση Βοηθού Διευθυντή Σχολείων Μέσης ή Δημοτικής/Προδημοτικής Εκπαίδευσης επιπρόσθετα ένα δωδέκατο της μονάδας για κάθε συμπληρωμένο μήνα προϋπηρεσίας κατά την οποία ο υποψήφιος κατείχε τα απαιτούμενα προσόντα για διορισμό στην παρούσα μόνιμη του θέση στη δημόσια εκπαιδευτική υπηρεσία ή/και 7/120 της μονάδας για κάθε συμπληρωμένο μήνα προϋπηρεσίας κατά την οποία ο υποψήφιος δεν κατείχε τα απαιτούμενα προσόντα για διορισμό στην παρούσα μόνιμη του θέση στη δημόσια εκπαιδευτική υπηρεσία:
Νοείται ότι υπηρεσία ή προϋπηρεσία κάτω των 15 ημερών χάνεται, ενώ πέραν των 15 ημερών λογίζεται πλήρης μήνας.
Για τους σκοπούς της παραγράφου αυτής-
'υπηρεσία' σημαίνει την εκπαιδευτική υπηρεσία εκπαιδευτικού λειτουργού μετά το διορισμό του στη μόνιμη θέση που κατέχει στη δημόσια εκπαιδευτική υπηρεσία. 'προϋπηρεσία' σημαίνει την εκπαιδευτική υπηρεσία εκπαιδευτικού λειτουργού πριν από το διορισμό του στη μόνιμη θέση που κατέχει στη δημόσια εκπαιδευτική υπηρεσία και περιλαμβάνει απασχόληση με σύμβαση στη δημόσια εκπαιδευτική υπηρεσία ή και άλλη εκπαιδευτική υπηρεσία σε εγγεγραμμένα ή αναγνωρισμένα σχολεία της Κύπρου ή του εξωτερικού.".
Η Συμβουλευτική Επιτροπή υπολογίζοντας τις μονάδες αρχαιότητας του ενδιαφερόμενου μέρους του παραχώρησε μονάδες για τους μήνες υπηρεσίας του στη θέση από την οποία προάχθηκε. Δεν φαίνεται να τον έχει πιστώσει με μονάδες για την περίοδο κατά την οποία αυτός κατείχε τα προσόντα για διορισμό αλλά του παραχώρησε μονάδες για τους μήνες προϋπηρεσίας του χωρίς προσόντα (βλέπε σελίδα 92 στο Παράρτημα "Στ" της Ένστασης). Η προϋπηρεσία του αυτή υπολογίστηκε από τη Συμβουλευτική σε 114 μήνες αλλά δεν φαίνεται κατά πόσο στο εν λόγω χρονικό διάστημα συμπεριλαμβάνεται ή όχι η άδεια απουσίας του στο εξωτερικό. Η Ε.Ε.Υ. εξετάζοντας την ένσταση του ενδιαφερόμενου μέρους για τις μονάδες αρχαιότητας του, ανέφερε απλώς ότι "βρίσκει ότι οι μονάδες αρχαιότητας του είναι 24,88 το δε σύνολο των μονάδων του ανέρχεται σε 203,88".
Έχω διεξέλθει τους προσωπικούς φακέλους του ενδιαφερόμενου μέρους και δεν εντόπισα οτιδήποτε που να εξηγεί για ποιο λόγο η Ε.Ε.Υ έκρινε ότι έπρεπε να αυξηθούν οι μονάδες αρχαιότητας. Από πουθενά δεν προκύπτει κατά πόσο οι άδειες απουσίας άνευ απολαβών του ενδιαφερόμενου μέρους λήφθηκαν υπόψη ή όχι από τη Συμβουλευτική και την Ε.Ε.Υ..
Το ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί στη συνέχεια είναι κατά πόσο η αύξηση των μονάδων αρχαιότητας του ενδιαφερόμενου μέρους επηρέασε στη λήψη της επίδικης απόφασης γιατί τότε μόνο θα χωρούσε ακύρωση της. Χωρίς την αύξηση 3,22 μονάδων από την Ε.Ε.Υ., το ενδιαφερόμενο μέρος θα είχε κατά το τελικό στάδιο της διαδικασίας, 205,66 αντί 208,88 που τελικά απεκόμισε, και θα βρισκόταν σε χαμηλότερη θέση στον τελικό κατάλογο από τον αιτητή Χάμπα (207,25) και από την αιτήτρια Χα-τζηπαναγή (206,83). Όπως δε αναφέρεται στο σχετικό πρακτικό της Ε.Ε.Υ. (σελίδα 57 του Παραρτήματος "Στ") η Ε.Ε.Υ. αποφάσισε να προσφέρει προαγωγή στους υποψήφιους που συγκέντρωσαν τις περισσότερες μονάδες. Είναι φανερό από τα πιο πάνω ότι η αύξηση των μονάδων αρχαιότητας του ενδιαφερόμενου μέρους επηρέασε στη λήψη της επίδικης απόφασης και κατά συνέπεια η ακύρωση της καθίσταται αναπόφευκτη.
Οι προσφυγές επιτυγχάνουν και οι επίδικες αποφάσεις ακυρώνονται.
Οι καθ' ων η αίτηση να πληρώσουν £200.- έναντι των εξόδων των αιτητών.
Οι προσφυγές επιτυγχάνουν με £200 έξοδα υπέρ των αιτητών.