ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Εμφάνιση Αναφορών (Noteup on) - Αρχείο σε μορφή PDF - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


(1994) 4 ΑΑΔ 1691

7 Σεπτεμβρίου, 1994

[ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ/στής]

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

ΑNΔΡΕΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ,

Αιτητής,

v.

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, MEΣΩ

YΠOYPΓOY EΣΩTEPIKΩN KAI AΛΛOY,

Καθ' ων η αίτηση.

(Υπόθεση Αρ. 745/90)

 

Έννομο Συμφέρον ― Αστυνομική Δύναμη ― Προαγωγές ― Προαγωγές δυνάμει του Καν. 9(β) των περί Αστυνομίας (Προαγωγές) Κανονισμών του 1989 (Κ.Δ.Π. 52/89) ― Μείωση των θέσεων της συνήθους διαδικασίας προαγωγών λόγω της εφαρμογής του Καν. 9(β) ― Το έννομο συμφέρον προσβολής των κατ' εξαίρεση προαγωγών από τους προσοντούχους υποψηφίους διατηρείται σε κάθε περίπτωση.

Αστυνομική Δύναμη ― Προαγωγές ― Προαγωγές δυνάμει του Καν. 9(β) των περί Αστυνομίας (Προαγωγές) Κανονισμών του 1989 (Κ.Δ.Π. 52/89).

Τα πλαίσια άσκησης της διακριτικής εξουσίας του Αρχηγού ― Πόρισμα της Αχιλλέως v. Δημοκρατίας ― Η ανάγκη για επαρκή αιτιολόγηση της απόφασης ακόμα πιο επιτακτική ― Ανεπαρκής η αιτιολογία στην κριθείσα περίπτωση ― Οι κατ' εξαίρεση προαγωγές ακυρώθηκαν.

Ο αιτητής προσέβαλε με την προσφυγή την προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών στο βαθμό του Αναπληρωτή Υπαστυνόμου οι οποίες είχαν διενεργηθεί κατ' εφαρμογή του Καν. 9(β) των περί Αστυνομίας (Προαγωγές) Κανονισμών του 1989 (Κ.Δ.Π. 52/89).

Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:

1.    Πρόσφατη πρωτόδικη νομολογία έχει διαπιστώσει πως η διενέργεια προαγωγών με βάση τη διαδικασία που προβλέπει ο Καν. 9(β) εξυπακούει, λόγω της ύπαρξης της πρώτης επιφύλαξης στον Κανονισμό, μείωση των θέσεων που θα μπορούσαν να πληρωθούν με βάση τη συνήθη διαδικασία και μείωση κατά συνέπεια των προοπτικών προαγωγής προσοντούχων υποψηφίων των οποίων το έννομο συμφέρον επηρεάζεται ως εκ τούτου δυσμενώς.

      Ακόμα και αν υποστηριχθεί πως το έννομο συμφέρον του συγκεκριμένου αιτητή δεν έτυχε επηρεασμού με τον πιο πάνω τρόπο για το λόγο ότι αυτός δεν είχε συστηθεί από το Συμβούλιο Κρίσεως, το έννομο συμφέρον του παραμένει και δεν χάνεται, για το λόγο ότι η εξάντληση από τον Αρχηγό του ανωτάτου επιτρεπόμενου από τον Κανονισμό ορίου για κατ' εξαίρεση προαγωγές, ουσιαστικά στερεί τη δυνατότητα προαγωγής και άλλων μελών της Δύναμης που δυνατόν να επικαλούνται ότι πληρούν τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα που προϋποθέτει ο Κανονισμός.  Θα πρέπει εξάλλου στη σημείο αυτό να ειπωθεί πως εντός της δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου τούτου εμπίπτει μόνο ο έλεγχος και όχι η άσκηση πρωτογενούς κρίσης για το εάν κάποιο μέλος της Δύναμης πληροί ή όχι τις προϋποθέσεις του Καν. 9(β).

      Τα πλαίσια άσκησης της διακριτικής εξουσίας του Αρχηγού για διενέργεια προαγωγών κατ' επίκληση του Καν. 9(β) καθώς και η ερμηνεία των όρων "ιδιαίτερη ικανότητα" και "ιδιάζουσα κλίση σε ειδική εργασία", δόθηκαν στην απόφαση Θεόδωρος Αχιλλέως v. Δημοκρατίας.

      Σε περιπτώσεις όπως η παρούσα, όπου οι προαγωγές γίνονται κατά παρέκκλιση των γενικών κριτηρίων προαγωγής, η ανάγκη για επαρκή αιτιολόγηση της σχετικής απόφασης καθίσταται ακόμα πιο επιτακτική.

      Η αιτιολογία της απόφασης του Αρχηγού εν προκειμένω υπήρξε ανεπαρκής και θα πρέπει να οδηγήσει τις επίδικες προαγωγές σε ακύρωση.

H προσφυγή επιτυγχάνει χωρίς έξοδα.

Αναφερόμενες υποθέσεις:

Συμεωνίδου v. Δημοκρατίας (Αρ. 2) (1993) 3 Α.Α.Δ. 258,

Αχιλλέως v. Δημοκρατίας (1992) 4 Α.Α.Δ. 803,

Καρατζιάς v. Δημοκρατίας (1993) 4 Α.Α.Δ. 2767,

Παντελή v. Δημοκρατίας (1994) 4 Α.Α.Δ. 1020,

Δημητρίου κ.ά. v. Δημοκρατίας (1993) 4 Α.Α.Δ. 1611,

Χριστοδούλου κ.ά. v. Αρχηγού Αστυνομίας κ.ά. (1994) 4 Α.Α.Δ. 1601,

Κυπριανού κ.ά. v. Δημοκρατίας (Αρ. 1) (1994) 4 Α.Α.Δ. 871.

Προσφυγή.

Προσφυγή εναντίον απόφασης των καθ' ων η αίτηση με την οποία προάχθηκαν στο βαθμό του Αναπληρωτή Υπαστυνόμου τα ενδιαφερόμενα μέρη αντί του αιτητή.

Α. Παπαχαραλάμπους, για τον Aιτητή.

Μ. Ευαγγέλου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Kαθ' ων η αίτηση.

Cur. adv. vult.

XPYΣOΣTOMHΣ, Δ.:  Ο αιτητής, Λοχίας Ανδρέας Παναγιώτου, με την προσφυγή αυτή ζητά από το Δικαστήριο να κηρύξει άκυρη την απόφαση των καθ' ων η αίτηση να προάξουν από 15.9.90 στο βαθμό του Αναπληρωτή Υπαστυνόμου τα ενδιαφερόμενα μέρη Αντωνίου, Μαυροπέτρου και Λαμπριανίδη.

Οι προαγωγές των Αντωνίου και Μαυροπέτρου διενεργήθηκαν με βάση την κατ' εξαίρεση διαδικασία προαγωγής, η οποία ρυθμίζεται από τον Καν. 9(β) των περί Αστυνομίας (Προαγωγές) Κανονισμών του 1989, ΚΔΠ 52/89, η δε προαγωγή του Λαμπριανίδη σύμφωνα με τη συνήθη διαδικασία που προβλέπεται από τους Κανονισμούς 3-8.

Όλες οι προσβαλλόμενες προαγωγές δημοσιεύτηκαν στις Εβδομαδιαίες Διαταγές, Τόμος ΧΧΧΙ, Αύξων Αρ. 38, ημερ. 17.9.91.

Σαν συνέπεια της προδικαστικής ένστασης που ήγειρε ο δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση για έλλειψη συνάφειας μεταξύ των δύο συμπροσβαλλόμενων πράξεων, ο δικηγόρος του αιτητή απέσυρε την προσφυγή του εναντίον της δεύτερης κατά σειρά δικογράφου πράξης και ως εκ τούτου η προσφυγή με αρ. 986/90, που αφορούσε την προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους Λαμπριανίδη, απορρίφθηκε.

Ταυτόχρονα ο δικηγόρος του αιτητή στην παρούσα προσφυγή με αίτησή του ημερ. 23.2.94, ζήτησε από το Δικαστήριο την παραχώρηση άδειας χωρισμού του δικογράφου έτσι ώστε να καταστεί δυνατή η προσβολή του τρίτου προτασσόμενου στο δικόγραφο ενδιαφερόμενου μέρους Λαμπριανίδη σε ξεχωριστή διαδικασία.

Στις 9.3.94 το Δικαστήριο παραχώρησε την αιτηθείσα άδεια και σαν συνέπεια η υπό κρίση προσφυγή παρέμεινε ισχυρή μόνο σε σχέση με τις κατ' εξαίρεση προαγωγές των ενδιαφερομένων μερών Αντωνίου και Μαυροπέτρου (βλ. σχετικά, Χρυστάλλα Συμεωνίδου ν. Δημοκρατίας (Αρ. 2) (1993) 4 Α.Α.Δ. 258.

Σύμφωνα με τον Καν. 3 οι προαγωγές σε όλους τους βαθμούς της Δύναμης διενεργούνται με επιλογή μεταξύ των υποψηφίων που κατέχουν τα προσόντα για προαγωγή.

Ο Καν. 9 των Κανονισμών παρέχει στον Αρχηγό της Αστυνομίας μια πρόσθετη εξουσία για διενέργεια, με έγκριση του Υπουργού, κατ' εξαίρεση προαγωγών μεταξύ μελών της Δύναμης που δεν κατέχουν τα απαιτούμενα προσόντα για προαγωγή, είτε λόγω ανδραγαθίας (Καν. 9(α)), είτε λόγω ιδιαίτερων ικανοτήτων ή ιδιαζουσών κλίσεων σε ειδική εργασία (Καν. 9(β)).  Στη δεύτερη περίπτωση η ποσοστιαία αναλογία των κατ' εξαίρεση προαγομένων δεν πρέπει να υπερβαίνει το 10% του συνόλου των προς πλήρωση θέσεων κατ' έτος.

Οι επίδικες προαγωγές διενεργήθηκαν κατ' επίκληση των προνοιών του Καν. 9(β).

Ο δικηγόρος των καθ'ων η αίτηση ισχυρίστηκε έλλειψη έννομου συμφέροντος για προσβολή των επίδικων πράξεων εκ μέρους του αιτητή, υποστηρίζοντας δε τη θέση αυτή υπέβαλε ότι οι προαγωγές που διενεργούνται με βάση την κατ' εξαίρεση διαδικασία δεν είναι το αποτέλεσμα σύγκρισης μεταξύ των προσοντούχων υποψηφίων και επιλογής του καταλληλότερου από αυτούς προς πλήρωση μιας θέσης, αλλά το αποτέλεσμα άσκησης πρωτογενούς κρίσης εκ μέρους του Αρχηγού περί της συνδρομής των προϋποθέσεων του Κανονισμού στο πρόσωπο κάποιου μέλους της Δύναμης.

Σύμφωνα με την ίδια εισήγηση το έννομο συμφέρον του αιτητή στην παρούσα προσφυγή ουδόλως επηρεάστηκε από τις προαγωγές των ενδιαφερομένων μερών εφόσον αυτός παρέμεινε εκτός της αξιολογικής κρίσης του Αρχηγού.

Διαφωνώ με την επιχειρηματολογία που ανέπτυξε ο δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση.  Πρόσφατη πρωτόδικη νομολογία έχει διαπιστώσει πως η διενέργεια προαγωγών με βάση τη διαδικασία που προβλέπει ο Καν. 9(β) εξυπακούει, λόγω της ύπαρξης της πρώτης επιφύλαξης στον Κανονισμό, μείωση των θέσεων που θα μπορούσαν να πληρωθούν με βάση τη συνήθη διαδικασία και μείωση κατά συνέπεια των προοπτικών προαγωγής προσοντούχων υποψηφίων των οποίων το έννομο συμφέρον επηρεάζεται ως εκ τούτου δυσμενώς.  (Βλ. σχετικά, Θεόδωρος Αχιλλέως ν. Δημοκρατίας (1992) 4 Α.Α.Δ. 803, Παντελής Καρατζιάς ν. Δημοκρατίας (1993) 4 Α.Α.Δ. 2767 και Παντελής Παντελή ν. Δημοκρατίας (1994) 4 Α.Α.Δ. 1020).

Ακόμα και αν υποστηριχθεί πως το έννομο συμφέρον του συγκεκριμμένου αιτητή δεν έτυχε επηρεασμού με τον πιο πάνω τρόπο για το λόγο ότι αυτός δεν είχε συστηθεί από το Συμβούλιο Κρίσεως, το έννομο συμφέρον του παραμένει και δεν χάνεται, για το λόγο ότι η εξάντληση από τον Αρχηγό του ανωτάτου επιτρεπόμενου από τον Κανονισμό ορίου για κατ' εξαίρεση προαγωγές, ουσιαστικά στερεί τη δυνατότητα προαγωγής και άλλων μελών της Δύναμης που δυνατόν να επικαλούνται ότι πληρούν τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα που προϋποθέτει ο Κανονισμός (Βλ. σχετικά, Ανδρέας Δημητρίου κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1993) 4 Α.Α.Δ. 1611, Ανδρέας Χριστοδούλου κ.ά. ν. Αρχηγού Αστυνομίας κ.ά. (1994) 4 Α.Α.Δ. 1601 και Κώστας Κυπριανού κ.ά. ν. Δημοκρατίας (Αρ. 1) (1994) 4 Α.Α.Δ. 871).

Θα πρέπει εξάλλου στο σημείο αυτό να ειπωθεί πως εντός της δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου τούτου εμπίπτει μόνο ο έλεγχος και όχι η άσκηση πρωτογενούς κρίσης για το εάν κάποιο μέλος της Δύναμης πληροί ή όχι τις προϋποθέσεις του Καν. 9(β).

Ενόψει των πιο πάνω, η προδικαστική ένσταση απορρίπτεται και η υπόθεση θα εξεταστεί στην ουσία της.

Ο Αρχηγός της Αστυνομίας με επιστολή του ημερ. 9.9.90, ζήτησε την κατά νόμο έγκριση του υπουργού Εσωτερικών για προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών, αναφέροντας τα ακόλουθα:

"2.  Προκειμένου να προχωρήσουμε στην πλήρωση μόνο δύο από τις τέσσερεις (4) θέσεις με βάση τις πρόνοιες του Καν. 9(β) προς το παρόν, παραθέτω πιο κάτω εμπεριστατωμένες εκθέσεις για δύο Αναπλ. Υπαστυνόμους για προαγωγή στο βαθμό αυτό.

(1)     Αναπλ. Υπαστυνόμος ΑΝΤΩΝΙΟΥ Νίκος (Λοχ. 2524):

  Γράφτηκε στη Δύναμη στις 7.2.64.  Είναι απόφοιτος Σχολής Μέσης Παιδείας.  Υπηρέτησε σ' όλα σχεδόν τα Τμήματα της Αστυνομίας με ζήλο και αφοσίωση και έτυχε δέκα ηθικών ή/και υλικών αμοιβών.  Προήχθηκε σε Λοχία κατ' εξαίρεση στις 15.2.78.  Εκτός από τη βασική του εκπαίδευση, έτυχε ειδικής εκπαίδευσης στη Μ.Μ.Α.Δ. και μετεκπαίδευσης σε θέματα τρομοκρατίας στις ΗΠΑ.

  Το θάρρος και η αυτοθυσία του και γενικά η προσφορά του στην αντιμετώπιση των ανατρεπτικών ενεργειών της ΕΟΚΑ Β' με αποκορύφωμα την εθελοντική συμμετοχή του στην επίθεση για απελευθέρωση ομήρων συναδέλφων του και δεσμοφυλάκων κατά την ανταρσία των Φυλακών το 1978, τον κατατάσσουν μεταξύ εκείνων που η Δημοκρατία έχει υποχρέωση να αμείψει.  Δείγματα των δραστηριοτήτων αυτών είναι η επισυνημμένη φωτοτυπία της ευαρέσκειας του Υπουργού Εσωτερικών, ως επίσης και η συνημμένη επιστολή του Αρχηγού Αστυνομίας για εύφημη μνεία και έπαινο. Ο ΑΝΤΩΝΙΟΥ από διετίας τώρα εργάζεται με επιτυχία στον Ουλαμό Προλήψεως Εγκλημάτων στη Λεμεσό, όπου επιδεικνύει ιδιαίτερες ικανότητες και έχει ιδιάζουσα κλίση στα εξειδικευμένα καθήκοντα που επιτελεί.  Οι ικανότητες δυνατότητες και οι προοπτικές του στο βαθμό του Υπαστυνόμου είναι εξαίρετες.  Από 3.1.90 είναι Αναπληρωτής στο βαθμό.

(2)       Αναπλ. Υπαστυνόμος ΜΑΥΡΟΠΕΤΡΟΥ Ανδρέας (Λοχ. 1016):  Γράφτηκε στη Δύναμη στις 15.5.67.  Είναι απόφοιτος Σχολής Μέσης Παιδείας.  Υπηρέτησε σ' όλα σχεδόν τα Τμήματα της Αστυνομίας και έτυχε μιας ηθικής και υλικής αμοιβής.  Προήχθηκε σε Λοχία κατ' εξαίρεση στις 15.2.78.  Από 3.1.90 είναι Αναπληρωτής Υπαστυνόμος και υπηρετεί στο ΟΠΕ Λεμεσού.  Εκτός από τη βασική εκπαίδευση, έτυχε και ειδικής εκπαίδευσης στην Ελλάδα σε θέματα Μυστικών Υπηρεσιών. Ο ΜΑΥΡΟΠΕΤΡΟΥ μετετέθη από 11.1.90 από ΚΥΠ στο ΟΠΕ Λεμεσού, όπου συνεχίζει να επιδεικνύει ιδιαίτερη ικανότητα στην εξασφάλιση σημαντικών πληροφοριών για την πρόληψη και καταστολή του εγκλήματος. Οι ικανότητες, δυνατότητες και προοπτικές του στο βαθμό του Υπαστυνόμου είναι εξαίρετες.  Από 3.1.90 είναι αναπληρωτής στο βαθμό."

Στις 11.9.90 ο Υπουργός Εσωτερικών με σημείωμά του επί της επιστολής του Αρχηγού, ενέκρινε τις προτεινόμενες προαγωγές.

Τα πλαίσια άσκησης της διακριτικής εξουσίας του Αρχηγού για διενέργεια προαγωγών κατ' επίκληση του Καν. 9(β) καθώς και η ερμηνεία των όρων "ιδιαίτερη ικανότητα" και "ιδιάζουσα κλίση σε ειδική εργασία", δόθηκαν με το ακόλουθο απόσπασμα από την απόφαση Θεόδωρος Αχιλλέως ν. Δημοκρατίας, (ανωτέρω):

"Ο κανόνας αυτός δεν αφήνει την κατ' εξαίρεση προαγωγή μελών της Αστυνομίας στην απόλυτη διακριτική ευχέρεια του Αρχηγού της Αστυνομίας με μόνη επιφύλαξη την έγκριση του Υπουργού.  Αντίθετα, συναρτά αυτής της κατηγορίας τις προαγωγές με τις ασυνήθιστες ιδιότητες που ρητά απαιτεί ο Κ.9(β) που διακρίνουν τον προαγόμενο από άλλα μέλη της Δύναμης.  Επιτυχής εκτέλεση των καθηκόντων μέλους της Αστυνομίας σε οποιοδηποτε τομέα δεν συνιστά "ιδιαίτερη ικανότητα"· ιδανικά, αυτό απαιτείται και είναι το επιθυμητό για κάθε μέλος της Δύναμης.  Ιδιαίτερη ικανότητα είναι ικανότητα η οποία, λόγω του μεγέθους της, ξεχωρίζει τον κάτοχό της από άλλα μέλη της Δύναμης που εκτελούν με επιτυχία το έργο τους, ενώ ιδιάζουσα κλίση για ειδική εργασία υποδηλώνει ιδιότητες, όπως για παράδειγμα δεξιοτεχνία για συγκεκριμένη εργασία, που προσιδιάζουν στο άτομο του προαγόμενου.  (Για την έννοια του ρήματος "ιδιάζω" βλ. Λεξικό Πρωΐας, σελ. 1178)."

Προς υποστήριξη της σύστασής του υπέρ της προαγωγής του εδιαφερόμενου μέρους Αντωνίου, ο Αρχηγός έκαμε ειδική αναφορά στο θάρρος και την αυτοθυσία που επέδειξε στην αντιμετώπιση των ανατρεπτικών ενεργειών της ΕΟΚΑ Β΄ και στην εθελοντική συμμετοχή του για απελευθέρωση ομήρων συναδέλφων του κατά την ανταρσία των φυλακών.

Είναι η άποψή μου πως τα περιστατικά στα οποία αναφέρθηκε ο Αρχηγός προς αιτιολόγηση της σύστασής του, προσδίδουν στο ενδιαφερόμενο μέρος ιδιότητες όπως η νομιμοφροσύνη και η συναίσθηση του καθήκοντος, η αφοσίωση στο κράτος και την αστυνομική αποστολή, το θάρρος και η γενναιότητα, πλην όμως δεν μπορούν να περιγραφούν σαν ιδιαίτερες ικανότητες ή ιδιάζουσες κλίσεις σε ειδική εργασία, όπως είναι η απαίτηση του Καν. 9(β).

Στις ατομικές αναφορές του προσωπικού του φακέλου το ενδιαφερόμενο μέρος περιγράφεται γενικά σαν πειθαρχημένος, δραστήριος, νομοταγής και ευσυνείδητος.  Στην ατομική αναφορά του έτους 1989, η οποία προηγήθηκε της επίδικης απόφασης, στο στοιχείο "γενικές αστυνομικές γνώσεις", το ενδιαφερόμενο μέρος αξιολογήθηκε σαν "Καλός", ενώ σε όλα τα άλλα στοιχεία κρίσεως κρίθηκε σαν "Πολύ Καλός".  Η αξιολόγησή του στο στοιχείο αυτό από το 1970 και έπειτα παρέμεινε "Καλός" και ήταν σταθερά κατώτερη σε σύγκριση με τα άλλα στοιχεία κρίσεως.

Το ενδιαφερόμενο μέρος Μαυροπέτρου, στην ατομική του αναφορά για το έτος 1989, περιγράφεται σαν άριστος Λοχίας, εργατικός και πειθαρχημένος, με πολύ ικανοποιητική γενικά απόδοση και αρμονικές σχέσεις με τους συναδέλφους του.  Στο στοιχείο των γενικών αστυνομικών γνώσεων, καθώς και στα περισσότερα από τα υπόλοιπα στοιχεία, χαρακτηρίζεται σαν "Πολύ Καλός"· ας σημειωθεί πως στις ατομικές αναφορές υπάρχει και η ανώτατη βαθμολογία "Εξαίρετος".

Στη σχετική απόφασή του ο Αρχηγός της Αστυνομίας ανάφερε ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη επιδεικνύουν ιδιαίτερη ικανότητα ή/και έχουν ιδιάζουσα κλίση στα καθήκοντα που επιτελούν, παρέλειψε όμως να προσδιορίσει κατά τρόπο συγκεκριμμένο τα στοιχεία εκείνα που συνέθεταν τις πιο πάνω ιδιότητες.

Παράλληλα, το περιεχόμενο των φακέλων των δύο ενδιαφερομένων μερών δεν περιέχει οτιδήποτε διαφωτιστικό ως προς το ζητούμενο θέμα.  Οι προηγούμενες κατ' εξαίρεση προαγωγές τους και οι ηθικές και υλικές αμοιβές που έτυχαν, δεν μπορούν να συσχετιστούν με το κρινόμενο ζήτημα.  Ό,τι προκύπτει από το φάκελο είναι ότι πρόκειται περί ικανών, φιλότιμων και ευσυνείδητων μελών της Δύναμης που εκτελούν με ζήλο και αφοσίωση τα καθήκοντά τους, ιδιότητες όμως οι οποίες είναι επιθυμητό να διακρίνουν το κάθε μέλος της Αστυνομικής Δύναμης.

Σε περιπτώσεις όπως η παρούσα, όπου οι προαγωγές γίνονται κατά παρέκκλιση των γενικών κριτηρίων προαγωγής, η ανάγκη για επαρκή αιτιολόγηση της σχετικής απόφασης καθίσταται ακόμα πιο επιτακτική (βλ. σχετικά, Κώστας Κυπριανού κ.ά. ν. Δημοκρατίας, (1994) 4 Α.Α.Δ. 871).

Με βάση τα όσα ανέφερα πιο πάνω, κρίνω ότι η αιτιολογία της απόφασης του Αρχηγού υπήρξε ανεπαρκής και θα πρέπει να οδηγήσει τις επίδικες προαγωγές σε ακύρωση.

Η προσφυγή επιτυγχάνει και η επίδικη απόφαση ακυρώνεται. Δεν επιδικάζονται έξοδα.

H προσφυγή επιτυγχάνει χωρίς έξοδα.


 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο