|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
(1994) 4 ΑΑΔ 1508
15 Ιουλίου, 1994
[ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΖΩΡΤΖΑΚΑΚΗΣ,
Aιτητής,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, MEΣΩ
ΛEITOYPΓOY METANAΣTEYΣEΩΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 388/93)
Αλλοπαδοί ― Απαγόρευση Εισόδου ― Διακριτική ευχέρεια της αρμόδιας Αρχής πολύ ευρεία σε θέματα σχετικά με την είσοδο και παραμονή αλλοδαπών στο έδαφος της Δημοκρατίας ― Το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει αν η απόφαση είναι εύλογα επιτρεπτή.
Με την παρούσα προσφυγή προσβλήθηκε η απόφαση των καθ'ων η αίτηση να απορρίψουν αίτημα του αιτητή για διαγραφή του ονόματός του από τον κατάλογο ΣΤΟΠ ΛΙΣΤ. Κυριότερος ισχυρισμός του αιτητή ήταν ότι οι καθ' ων η αίτηση παρέλειψαν να λάβουν υπόψη τους όλα τα στοιχεία της υπόθεσης.
Το Ανώτατο Δικαστήριο απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
Το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει αν η απόφαση της Διοίκησης είναι εύλογα επιτρεπτή υπό τις περιστάσεις. Ειδικότερα σε σχέση με τις υποθέσεις άδειας παραμονής αλλοδαπών το Δικαστήριο παραπέμπει στην απόφαση Καραλιότας v. Δημοκρατίας.
Στην υπό εκδίκαση υπόθεση τόσο η επιστολή από την Πρεσβεία όσο και το πιστοποιητικό έκδοσης διαζυγίου ήσαν ενώπιον του Λειτουργού Μεταναστεύσεως κατά τη λήψη της επίδικης απόφασης καθώς και όλα τα στοιχεία της υπόθεσης. Το Δικαστήριο κρίνει ότι η επίδικη απόφαση λήφθηκε μετά από δέουσα έρευνα. Δεν έχουν τεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου οποιοιδήποτε λόγοι κακής πίστης πoυ να καθιστούν την απόφαση τρωτή. Όσον αφορά το ιατρικό πιστοποιητικό του 1991, στο οποίο γίνεται απλή μνεία στην επιστολή της Πρεσβείας, και δεν ήταν ενώπιον του Λειτουργού Μεταναστεύσεως, γι' αυτό το Δικαστήριο δεν μπορεί να το λάβει υπόψη.
Η επίδικη απόφαση λήφθηκε μετά από δέουσα έρευνα, είναι εύλογα επιτρεπτή υπό τις περιστάσεις και η αιτιολογία συμπληρώνεται από τα στοιχεία του φακέλου.
H προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενη υπόθεση:
Karaliotas v. Republic (1987) 3 C.L.R. 1701.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της άρνησης του Λειτουργού Μεταναστεύσεως να διαγράψει το όνομα του αιτητή από τον κατάλογο "ΣΤΟΠ ΛΙΣΤ".
Κ. Γαβριηλίδης, για τον Aιτητή.
Μ. Τσαγγαρίδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Kαθ'ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
XATZHTΣAΓΓAPHΣ, Δ.: Η αιτούμενη θεραπεία είναι η ακόλουθη:
"Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη ή/και απόφαση των καθ'ων η Αίτηση, που περιέχεται στην επιστολή των προς το δικηγόρο του αιτητή, ημερομηνίας 11.2.93, που λήφθηκε κατά ή περί την 22.2.93, και με την οποία οι καθ'ων η Αίτηση απέρριψαν το αίτημα του Αιτητή και/ή αρνήθηκαν και/ή δεν ενέκριναν τη διαγραφή του ονόματός του από τον κατάλογο ΣΤΟΠ ΛΙΣΤ ("STOP LIST"), είναι άκυρη και στερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος."
Τα γεγονότα της υπόθεσης είναι τα ακόλουθα:
Ο αιτητής, Έλληνας υπήκοος και κάτοχος Ελληνικού Διαβατηρίου νυμφεύθηκε με την ελληνοκύπρια Βασιλική Χ"Κωστή, και εξασφάλισε σχετική άδεια με σκοπό να εργάζεται σαν ταμίας σε καμπαρέ στη Λευκωσία. Από τον γάμο τους δεν απέκτησαν παιδιά.
Την 1.5.1990 η σύζυγος του αιτητή με γραπτή κατάθεσή της στον Αστυνομικό Σταθμό Ομορφίτας τον κατάγγειλε ότι της επιτέθηκε, την κτύπησε και της προξένησε πραγματική σωματική βλάβη. Για το γεγονός αυτό έδωσε επίσης γραπτή κατάθεση η αδελφή του αιτητή Χρυσάνθη Χρυσοστόμου, η οποία μεταξύ άλλων ανέφερε ότι γνώριζε ότι ο αδελφός της δημιουργούσε προβλήματα στη σύζυγό του, ότι κατά καιρούς έφευγε από κοντά της. Διευκρίνησε ότι ο αιτητής είναι ψυχοπαθής και παρακολουθείτο από ιατρούς και προσκόμισε και πιστοποιητικό από το Κρατικο Θεραπευτήριο Ψυχικών Παθήσεων Αθηνών με ημερ. 8.3.1980 στο οποίο αναφέρεται ότι ο εγκέφαλός του είναι χαμηλού δυναμικού με ελαφρώς κακήν οργάνωσιν της βασικής δραστηριότητας και τινά ανώμαλα στοιχεία (οξύμορφα) κατά τας κεντρικάς περιοχάς. Όσον αφορά το επεισόδιο για το οποίο έγινε η καταγγελία, ήτο η ίδια παρούσα και άκουσε τον αδελφό της να απειλεί ότι θα σκοτώσει τη σύζυγό του.
Στις 14.5.90 ο αιτητής αναχώρησε από την Κύπρο για την Αθήνα για να τύχει περαιτέρω ιατρικής περίθαλψης.
Ο Υπεύθυνος Κλιμακίου Αλλοδαπών με επιστολή του ημερομηνίας 1.6.1990 στον Διοικητή της Υπηρεσίας Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως, αφού εξήγησε όλο το ιστορικό της παραμονής του αιτητή στην Κύπρο, εισηγήθηκε όπως για πρόληψη τυχόν ενδεχομένου το όνομα του αιτητή τοποθετηθεί στον κατάλογο στοπ-λιστ για να εμποδισθεί τυχόν επάνοδός του στην Κύπρο. Σημειώθηκε επίσης στην επιστολή ότι η σύζυγός του τους ανάφερε ότι δεν τον θέλει πλέον, ότι θα κινήσει αγωγή διαζυγίου και ότι φοβάται ότι θα της κάμει κακό καθότι έχει ψυχολογικά προβλήματα.
Κατόπιν τούτου το όνομα του αιτητή τοποθετήθηκε στις 3.1.91 στον κατάλογο προσώπων στους οποίους απαγορεύεται η είσοδος στην Κύπρο.
Η Πρεσβεία της Δημοκρατίας στην Ελλάδα με επιστολή προς το Λειτουργό Μεταναστεύσεως ημερομηνίας 13.9.1991 παρακάλεσε όπως η υπόθεση διερευνηθεί επειδή ο αιτητής "προσκόμισε ιατρική γνωμάτευση που ανέφερε ότι είχε στο παρελθόν ψυχικές διαταραχές αλλά τώρα έχει αποθεραπευθεί". Η επιστολή καταλήγει ως εξής: "Επειδή από τη συνομιλία μας νομίζουμε ότι πρόκειται μάλλον για ειλικρινές και φιλήσυχο άτομο, παρακαλούμε διερευνείστε την περίπτωση και απαντείστε μας το συντομότερο δυνατό".
Ο αιτητής μέσω του δικηγόρου του με επιστολή ημερομηνίας 27.1.93 ζήτησε όπως διαγραφεί το όνομά του από τον πιο πάνω κατάλογο γιατί, όπως ανάφερε, οποιοιδήποτε και αν ήσαν οι λόγοι που συνέτειναν στο να τεθεί στον κατάλογο των ανεπιθύμητων προσώπων εξέλειπαν καθότι στις 20.3.1992 η Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου εξέδωσε το διαζύγιο.
Ο Λειτουργός Μεταναστεύσεως με επιστολή του ημερ. 11.2.1993 πληροφόρησε τον αιτητή ότι το αίτημά του απερρίφθη.
Ο κυριότερος νομικός ισχυρισμός είναι ότι οι καθ'ων η αίτηση δεν προέβησαν στη δέουσα έρευνα και λειτούργησαν κάτω από πλάνη περί τα πράγματα, εφόσον δεν έλαβαν υπόψη στην κρίση τους νέα στοιχεία.
Συγκεκριμένα, ο δικηγόρος του αιτητή με επιχειρηματολογία του υποστήριξε ότι η αρμόδια αρχή έλαβε υπόψη της την ιατρική έκθεση του 1980 και δεν έδωσε καμιά σημασία στην επιστολή της Πρεσβείας της Δημοκρατίας στην Αθήνα. Επίσης η αρμόδια αρχή δεν έλαβε υπόψη την ιατρική γνωμάτευση στην οποία αναφέρετο η επιστολή της Πρεσβείας. Ο δικηγόρος του αιτητή επισύναψε την γνωμάτευση αυτή ημερ. 25.7.91 στην γραπτή του αγόρευση.
Ένα άλλο νέο στοιχείο που κατ' ισχυρισμό δεν λήφθηκε υπόψη είναι το διαζύγιο που εξέδωσε η Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου.
Είναι γενικά νομολογημένη αρχή ότι το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει αν η απόφαση της Διοίκησης είναι εύλογα επιτρεπτή υπό τις περιστάσεις. Ειδικότερα σε σχέση με τις υποθέσεις άδειας παραμονής αλλοδαπών παραπέμπω στην απόφαση Καραλιότας ν. Δημοκρατίας (1987) 3 C.L.R. 1701, όπου στη σελίδα 1709 λέχθηκαν τα πιο κάτω:
"With regard to the first, I had occasion to examine the power and nature of the discretion of the authorities of the Republic to refuse entry to an alien in two cases, Amanda Marga Ltd v. Republic and Suleiman v. Republic. The right to refuse entry to aliens is, as explained in both judgments, an incident of the sovereignty of every State; a sovereign right that cannot be abridged except by a binding treaty or convention. It is a right recognised in international Law and safeguarded as an essential attribute of the territorial integrity of the State. The only right acknowledged to an alien applying for entry is to have his application considered in good faith. If that is done, the Court will not inquire into the reasons of refusal of entry for that would, in an indirect way, compromise the principle of sovereignty and territorial integrity at issue......."
Στην υπό εκδίκαση υπόθεση τόσο η επιστολή από την Πρεσβεία όσο και το πιστοποιητικό έκδοσης διαζυγίου ήσαν ενώπιον του Λειτουργού Μεταναστεύσεως κατά τη λήψη της επίδικης απόφασης καθώς και όλα τα στοιχεία της υπόθεσης. Το Δικαστήριο κρίνει ότι η επίδικη απόφαση λήφθηκε μετά από δέουσα έρευνα. Δεν έχουν τεθεί ενώπιόν μου οποιοιδήποτε λόγοι κακής πίστης που να καθιστούν την απόφαση τρωτή. Όσον αφορά το ιατρικό πιστοποιητικό του 1991, στο οποίο γίνεται απλή μνεία στην επιστολή της Πρεσβείας, και δεν ήταν ενώπιον του Λειτουργού Μεταναστεύσεως, γι' αυτό το Δικαστήριο δεν μπορεί να το λάβει υπόψη.
Καταλήγω ότι η επίδικη απόφαση λήφθηκε μετά από δέουσα έρευνα, είναι εύλογα επιτρεπτή υπό τις περιστάσεις και η αιτιολογία συμπληρώνεται από τα στοιχεία του φακέλου.
Για τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή απορρίπτεται.
Δεν εκδίδεται καμιά διαταγή για τα έξοδα.
H προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.