|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1994) 4 ΑΑΔ 1491
14 Ιουλίου, 1994
[ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 146 ΚΑΙ 28 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΑΛIΑΔΩΡΟΣ,
Αιτητής,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, MEΣΩ TOY ΔIEYΘYNTH YΠHPEΣIAΣ MEPIMNHΣ KAI AΠOKATAΣTAΣEΩΣ EKTOΠIΣΘENTΩN ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 273/93)
Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος ― Προσφυγή κατά παραλείψεως ― Άρθρο 29 του Συντάγματος ― Αιτητής που προσβάλλει την ουσία του θέματος δεν μπορεί ταυτόχρονα να προσβάλλει και την παράλειψη απάντησης κατά το Άρθρο 29 του Συντάγματος εκτός εάν ο αιτητής υπέστη ζημία από την παράλειψη.
Εκτοπισθέντες ― Αυτοστέγαση ― Αυτοστέγαση σε ιδιόκτητο οικόπεδο ― Η περίπτωση διέπεται από την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου αρ. 14.595 της 15/1/76 ― Ερμηνεία ― Κριτήρια ― Αναρμοδιότητα επεμβάσεως από την Κ.Ε.Ε.Κ. ― Η εισαγωγή από την Κ.Ε.Ε.Κ. της προϋπόθεσης περί μονίμου κατοικίας στην Κύπρο κρίθηκε παράνομη στην υπό εξέταση υπόθεση.
Ο αιτητής ζήτησε με την προσφυγή αφενός την ακύρωση της απορρίψεως του αιτήματός του για αυτοστέγαση σε ιδιόκτητο οικόπεδο με το αιτιολογικό ότι διέμενε στο εξωτερικό και αφετέρου την ακύρωση της παραλείψεως των καθ'ων η αίτηση να του απαντήσουν γραπτώς εντός τριάντα ημερών σύμφωνα με το Άρθρο 29 του Συντάγματος.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
1. Η απόφαση των καθ'ων η αίτηση να απορρίψουν το αίτημα του αιτητή είναι εκτελεστή διοικητική πράξη γιατί με αυτή δόθηκε η βούληση διοικητικού οργάνου που αποσκοπούσε στην παραγωγή έννομου αποτελέσματος και που επηρέασε τα συμφέροντα του αιτητή.
2. Το Δικαστήριο δεν θα επιληφθεί της θεραπείας που ζητείται στην παράγραφο (Β) του αιτητικού της προσφυγής, γιατί όπως έχει κατ'επανάληψη νομολογηθεί αιτητής που προσβάλλει την ουσία του θέματος δεν μπορεί ταυτόχρονα να προσβάλλει και την παράλειψη απάντησης σύμφωνα με το Άρθρο 29 του Συντάγματος, εκτός αν ο αιτητής έχει υποστεί οποιαδήποτε ζημιά ως αποτέλεσμα της παράλειψης αυτής. Στην παρούσα περίπτωση ο αιτητής ούτε απέδειξε ούτε ισχυρίστηκε ότι έχει υποστεί οποιαδήποτε ζημιά.
3. Οι αιτητές για αυτοστέγαση σε ιδιόκτητο οικόπεδο διέπονται από την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου αρ. 14.595 ημερ. 15.1.76 (Στέγασις Εκτοπισθέντων) που αποτελεί, προέκταση της αρχικής πρόνοιας για στέγαση των προσφύγων. Στην απόφαση αυτή γίνεται αναφορά σε "εκτοπισμένους", και σε "πρόσφυγες" και επομένως η έννοια του όρου "εκτοπισθείς" όπως καθορίστηκε στην παράγραφο 2(α) της προγενέστερης απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου (αρ. 13.503) με τη οποία εισήχθηκε το Σχέδιο Βοήθειας Εκτοπισμένων και Παθόντων, εφαρμόζεται και στις περιπτώσεις αιτήσεων για αυτοστέγαση.
4. Το Δικαστήριο δεν έχει εντοπίσει οτιδήποτε που να δίνει αρμοδιότητα ή εξουσιοδότηση στην Κ.Ε.Ε.Κ. να τροποποιεί τις αποφάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου.
Η Κ.Ε.Ε.Κ. δεν είχε αρμοδιότητα να προβεί σε διάκριση των εκτοπισθέντων σε εκείνους που βρίσκονται στην Κύπρο και σε εκείνους που κατά το χρόνο υποβολής της αίτησής τους απουσιάζουν στο εξωτερικό. Παρόμοια θέση υιοθέτησε και ο Χρυσοστομής Δ. στην υπόθεση Παναγιώτης Μυλιδώνης v. Υπουργείου Εσωτερικών η οποία αφορούσε τροποποίηση των κριτηρίων με βάση τα οποία κάποιος εθεωρείτο εκτοπισθείς λόγω επαγγέλματος από το Υπουργό Εσωτερικών και την Εκτελεστική Γραμματεία της Παγκύπριας Επιτροπής Προσφύγων.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Kyriakides v. Republic 1 R.S.C.C. 66,
Pitsillos v. C.B.C. (1982) 3 C.L.R. 208,
Christodoulides a.o. v. Republic (1985) 3 C.L.R. 357,
Ιακωβίδης v. Δημοκρατίας (1992) 4 Α.Α.Δ. 4012,
Μυλιδώνης ν. Υπουργείου Εσωτερικών (1992) 4 Α.Α.Δ. 3254.
Cur. adv. vult.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση του αιτητή για τη χορήγηση δανείου/βοηθείας για αυτοστέγαση σε ιδιόκτητο οικόπεδο.
A Tαλιαδώρος, για τον Aιτητή.
A. Xριστοφόρου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Kαθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
APTEMHΣ, Δ.: Ο αιτητής ζητά από το Δικαστήριο τις πιό κάτω θεραπείες:
"A. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση των Καθ' ων η Αίτηση, η οποία γνωστοποιήθηκε προφορικά στον Αιτητή στις 28.12.1992 και σύμφωνα με την οποία απορρίφθηκε η αίτησή του για τη χορήγηση δανείου/βοήθειας για αυτοστέγαση σε ιδιόκτητο οικόπεδο, με το αιτιολογικό ότι ο Αιτητής διέμενε στην Ελλάδα, είναι άκυρη και στερείται οποιουδήποτε αποτελέσματος.
Επιπρόσθετα ή διαζευκτικά:
Β. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η παράλειψη των Καθ' ων η Αίτηση να γνωστοποιήσουν γραπτώς στον Αιτητή, μέσα σε 30 ημέρες το αργότερο και/ή μέχρι σήμερα, δεόντως αιτιολογημένη απόφαση σε σχέση με την γραπτή αίτησή του, η οποία υποβλήθηκε κατά τον Μάρτιο του 1992 και με την οποία ζητούσε τη χορήγηση δανείου/βοήθειας για αυτοστέγαση σε ιδιόκτητο οικόπεδο, είναι άκυρη και ο,τιδήποτε έχει παραλειφθεί έπρεπε να είχε εκτελεσθεί.
Γ. Οποιαδήποτε άλλη και/ή περαιτέρω θεραπεία θεωρήσει το Δικαστήριο εύλογη και δίκαιη υπό τις περιστάσεις".
Ο αιτητής ο οποίος είχε τη διαμονή του πριν το 1974 στην Ομορφίτα υπέβαλε αίτηση στην Υπηρεσία Μέριμνας και Αποκαταστάσεως Εκτοπισθέντων (Υπηρεσία Μέριμνας) στις 12.3.92 για χορήγηση δανείου για αυτοστέγαση σε ιδιόκτητο οικόπεδο στο Παλαιομέτοχο (βλ. Παράρτημα 1 στην γραπτή αγόρευση του δικηγόρου του αιτητή).
Κατά το χρόνο της υποβολής της αίτησής του ο αιτητής και η αρραβωνιαστικιά του (τώρα σύζυγός του) βρισκόντουσαν στην Ελλάδα όπου φοιτούσαν σε Σχολές του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Παράλληλα ο αιτητής εργάζετο προσωρινά ως εκπαιδευτικός σε σχολείο μέσης εκπαίδευσης.
Η αίτηση εξετάστηκε κατά τη συνεδρίαση του Κλιμακίου της Κεντρικής Επιτροπής Επιλογής και Κριτηρίων (Κ.Ε.Ε.Κ) που έγινε στις 31.8.92. Στο Παράρτημα Γ των πρακτικών της επίδικης συνεδρίασης (Απορριφθείσες αιτήσεις) αναφέρεται στον αριθμό 15 το όνομα του αιτητή, οι αριθμοί της πολιτικής και προσφυγικής του ταυτότητας, διεύθυνση στη Λευκωσία (παρούσα διαμονή) και στη στήλη "Παρατηρήσεις" αναφέρονται τα εξής: "Απορρίπτεται. Απουσιάζουν στο εξωτερικό".
Είναι παραδεκτό ότι η πιο πάνω απόφαση των καθ' ων η αίτηση δεν έχει κοινοποιηθεί γραπτώς στον αιτητή. Ο αιτητής, όπως ανέφερε ο δικηγόρος του, επισκέφθηκε στις 28.12.92 τα γραφεία των καθ' ων η αίτηση και ζήτησε να πληροφορηθεί κατά πόσο η αίτησή του είχε εξεταστεί από την αρμόδια Υπηρεσία. Υπάλληλος της Υπηρεσίας Μέριμνας ανέφερε στον αιτητή (αντιγράφω από την παράγραφο 8 των γεγονότων που επισυνάπτονται στην Αίτηση), ότι "η αίτησή του είχε απορριφθεί ένεκα του ότι διέμενε στο εξωτερικό, αλλά δεν του είχε σταλεί σχετική επιστολή".
Οι λόγοι που προβλήθηκαν από το δικηγόρο του αιτητή για ακύρωση της επίδικης απόφασης επικεντρώνονται στους εξής:
"(1) Η προσβαλλόμενη απόφαση βασίστηκε και/ή ήταν αποτέλεσμα αυθαίρετης και/ή άκυρης και/ή παράνομης απόφασης της Κ.Ε.Ε.Κ., η οποία, χωρίς να είναι το αρμόδιο όργανο και/ή χωρίς να της εκχωρηθεί ή μεταβιβασθεί νόμιμα σχετική αρμοδιότητα ή εξουσιοδότηση, τροποποίησε ή επαναπροσδιόρισε παράνομα και αυθαίρετα την έννοια και τη φύση του όρου "Εκτοπισθείς", ο οποίος είχε καθοριστεί από το Υπουργικό Συμβούλιο με την Απόφασή του αρ. 13.503 ημερ. 19.9.1974.
(2) Κατά την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης έλαβε χώραν παράβαση του νόμου κατ' ουσίαν και/ή έγινε εσφαλμένος νομικός χαρακτηρισμός των πραγματικών περιστατικών της υπόθεσης και ειδικότερα οι Καθ' ων η Αίτηση εσφαλμένα θεώρησαν τον Αιτητή και τη σύζυγό του ως "μετανάστες" επειδή απουσίαζαν στο εξωτερικό για λόγους σπουδών.
(3) Οι Καθ' ων η Αίτηση παρέβησαν τους κανόνες της χρηστής διοίκησης και της καλής πίστης.
(4) Η προσβαλλόμενη απόφαση παραβιάζει την αρχή της ισότητας και της ίσης μεταχείρισης, όπως διασφαλίζεται από το Άρθρο 28 του Συντάγματος."
Ο δικηγόρος της Δημοκρατίας ήγειρε στην Ένστασή του την προδικαστική ένσταση ότι ο αιτητής προσβάλλει δύο πράξεις με την ίδια αίτηση ακυρώσεως. Η ένσταση αυτή στη συνέχεια εγκαταλήφθηκε αλλά προβλήθηκε ο ισχυρισμός ότι η προσβαλλόμενη πράξη δεν είναι εκτελεστή. Ο λόγος για τον οποίο η επίδικη απόφαση δεν είναι εκτελεστή, σύμφωνα με το δικηγόρο της Δημοκρατίας είναι επειδή πρόκειται για άρνηση των καθ' ων η αίτηση να συμβληθούν με τον αιτητή.
Θεωρώ ανεδαφική την πιό πάνω εισήγηση. Η απόφαση των καθ' ων η αίτηση να απορρίψουν το αίτημα του αιτητή είναι εκτελεστή διοικητική πράξη γιατί με αυτή δηλώθηκε η βούληση διοικητικού οργάνου που αποσκοπούσε στην παραγωγή έννομου αποτελέσματος και που επηρέασε τα συμφέροντα του αιτητή. Ως εκ τούτου θα επιληφθώ της ουσίας της υπόθεσης.
Δεν θα επιληφθώ όμως της θεραπείας που ζητείται στην παράγραφο (Β) του αιτητικού της προσφυγής, γιατί όπως έχει κατ' επανάληψη νομολογηθεί αιτητής που προσβάλλει την ουσία του θέματος δεν μπορεί ταυτόχρονα να προσβάλει και την παράλειψη απάντησης σύμφωνα με το Άρθρο 29 του Συντάγματος, εκτός αν ο αιτητής έχει υποστεί οποιαδήποτε ζημιά ως αποτέλεσμα της παράλειψης αυτής. Στην παρούσα περίπτωση ο αιτητής ούτε απέδειξε ούτε ισχυρίστηκε ότι έχει υποστεί οποιαδήποτε ζημιά. [Βλ. μεταξύ άλλων Phedias Kyriakides v. Republic 1 R.S.C.C. 66, Pitsillos v. Cyprus Broadcasting Corporation (1982) 3 C.L.R. 208, Christodoulides & Οthers v. Republic (1985) 3 C.L.R. 357, και Δάσος Ιακωβίδης ν. Δημοκρατίας (1992) 4 Α.Α.Δ. 4012].
Aναφορικά με τους δύο πρώτους λόγους που προβλήθηκαν για ακύρωση της επίδικης απόφασης, ο δικηγόρος του αιτητή παρέπεμψε στα πρακτικά της συνεδρίασης της Κ.Ε.Ε.Κ. ημερ. 5.3.81 (Παράρτημα 6 στη γραπτή αγόρευση). Κατά την πιο πάνω συνεδρίαση συζητήθηκε μεταξύ άλλων θεμάτων και το "κατά πόσο θα αρχίσουν να εξετάζονται οι αιτήσεις των μεταναστών στο εξωτερικό και κατόπιν ανταλλαγής απόψεων αποφασίστηκε όπως ισχύει η απόφαση η οποία ίσχυε μέχρι σήμερα, δηλαδή να εξετάζονται οι αιτήσεις μόνον όταν θα έλθουν να κατοικήσουν μόνιμα στην Κύπρο".
Το Υπουργικό Συμβούλιο είπε ο δικηγόρος του αιτητή με την Απόφασή του Αρ. 13.503 ημερ. 19.9.74 (Παράρτημα 4) ενέκρινε την "Εισαγωγή Σχεδίου Βοηθείας Εκτοπισθέντων και Παθόντων" (Πρόταση υπ' αρ. 516/74) και η έννοια του όρου "εκτοπισθείς" καθορίστηκε στο ίδιο το Σχέδιο (βλ. παράγραφο 2(α) της Πρότασης). Οι μοναδικές προϋποθέσεις που έθεσε το Υπουργικό Συμβούλιο για να θεωρηθεί ένα πρόσωπο ως "εκτοπισθείς" ανέφερε ο δικηγόρος του αιτητή, είναι αυτές που περιέχονται στην παράγραφο 2(α). Μια από τις διαζευκτικές προϋποθέσεις είναι η μόνιμη κατοικία να βρίσκεται σε περιοχή που καταλήφθηκε από τους Τούρκους ή κατέστη απροσπέλαστη. Κατά συνέπεια το Υπουργικό Συμβούλιο δεν έθεσε σαν προϋπόθεση ότι για να δικαιούται ο εκτοπισθείς στα σχετικά ευεργετήματα θα πρέπει να βρίσκεται στην Κύπρο. Η απόφαση της Κ.Ε.Ε.Κ., συνεχίζει ο δικηγόρος του αιτητή, να τροποποιήσει και να επαναπροσδιορίσει την έννοια του όρου εκτοπισθείς προσθέτοντας σαν δεύτερη προϋπόθεση ότι το πρόσωπο που είχε τη μόνιμη κατοικία του στα κατεχόμενα θα έπρεπε επιπρόσθετα κατά το χρόνο της εξέτασης της αίτησής του να μην είναι μετανάστης, είναι αυθαίρετη, παράνομη και άκυρη γιατί λήφθηκε από αναρμόδιο όργανο. Το μόνο αρμόδιο κατά το δικηγόρο του αιτητή όργανο, να επαναπροσδιορίσει την έννοια του όρου "εκτοπισθείς" είναι το ίδιο το Υπουργικό Συμβούλιο. Περαιτέρω ισχυρίστηκε ότι παρόλον που στην απόφαση των καθ' ων η αίτηση δεν αναφέρεται ρητά ότι ο αιτητής θεωρήθηκε μετανάστης, εντούτοις αυτό είναι το συμπέρασμα που εξάγεται έμμεσα από τα γεγονότα της υπόθεσης. Παρέπεμψε δε σε διάφορα Λεξικά της Ελληνικής Γλώσσας αναφορικά με την έννοια της λέξης "μετανάστης" για να υποστηρίξει τη θέση του ότι ο αιτητής δεν μπορούσε να θεωρηθεί μετανάστης.
Σε σχέση με τα πιο πάνω ο δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση ισχυρίστηκε ότι "μετανάστης" στην προκειμένη περίπτωση δεν έχει τη σημασία και τη νομική υπόσταση που δίνεται στον όρο αυτό από διάφορα νομοθετήματα και ότι είναι ευνόητο ότι κάποιος που απουσιάζει στο εξωτερικό δεν είναι σε θέση να εκπληρώσει "τα υπόλοιπα κριτήρια επιλογής για δανειοδότηση". Λόγω δε του μεγάλου αριθμού των αιτητών πρόσθεσε, είναι εύλογο να ικανοποιούνται όσοι βρίσκονται στην Κύπρο, πληρούν τα υπόλοιπα κριτήρια και συνεπώς έχουν περισσότερες και αμεσότερες ανάγκες. Αναφορικά με τον ισχυρισμό για αναρμοδιότητα, ο δικηγόρος της Δημοκρατίας ανέφερε ότι η Κ.Ε.Ε.Κ. συστάθηκε ακριβώς για την επεξεργασία κριτηρίων για δανειοδότηση και η απόφασή της ότι οι αιτήσεις όσων απουσιάζουν στο εξωτερικό θα εξετάζονται όταν οι αιτητές καταστούν μόνιμοι κάτοικοι Κύπρου, είναι εύλογη.
Στο σημείο αυτό αναφέρεται ότι τα στοιχεία που αρχικά τέθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου δεν ήταν αρκετά για να μπορέσει το Δικαστήριο να επιληφθεί της ουσίας της υπόθεσης. Η Δημοκρατία δεν κατέθεσε οποιοδήποτε διοικητικό φάκελο γιατί όπως ανέφερε ο Δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση δεν υπάρχει.
Η υπόθεση επανανοίχθηκε και εκτός των άλλων σημείων που ζήτησα να διευκρινιστούν, ζήτησα επίσης να πληροφορηθώ κατά πόσο υπάρχει άλλη απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου ή άλλου αρμόδιου οργάνου βάσει της οποίας υποβλήθηκε η αίτηση στην προκειμένη περίπτωση εφόσον στην απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου αρ. 13.503 ημερ. 19.9.74 στην οποία αναφέρθηκε ο δικηγόρος του αιτητή, δεν προνοείται οτιδήποτε σε σχέση με αιτήσεις για αυτοστέγαση σε ιδιόκτητο οικόπεδο. Από τα στοιχεία που μου παρασχέθηκαν προκύπτει ότι οι αιτήσεις για αυτοστέγαση σε ιδιόκτητο οικόπεδο διέπονται από τη μεταγενέστερη απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου αρ. 14.595 ημερ. 15.1.76 (Στέγασις Εκτοπισθέντων) που αποτελεί, κατά την άποψή μου, προέκταση της αρχικής πρόνοιας για στέγαση των προσφύγων. Στην απόφαση αυτή γίνεται αναφορά σε "εκτοπισμένους", και σε "πρόσφυγες" και επομένως η έννοια του όρου "εκτοπισθείς" όπως καθορίστηκε στην παράγραφο 2(α) της προγενέστερης απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου (αρ. 13.503) με την οποία εισήχθηκε το Σχέδιο Βοήθειας Εκτοπισμένων και Παθόντων, εφαρμόζεται και στις περιπτώσεις αιτήσεων για αυτοστέγαση.
Στα πρακτικά της συνεδρίασης της Κ.Ε.Ε.Κ. ημερ. 5.3.81 κατά την οποία σύμφωνα με το δικηγόρο του αιτητή έγινε τροποποίηση των κριτηρίων που έθεσε το Υπουργικό Συμβούλιο, γίνεται αναφορά σε μετανάστες και είναι γεγονός ότι όσον αφορά την περίπτωση του αιτητή πουθενά δεν αναφέρεται ρητά ότι η αίτησή του απορρίφθηκε επειδή θεωρήθηκε μετανάστης. Το μόνο ίχνος αιτιολογίας για την απόφαση των καθ' ων είναι η αναφορά στο Παράρτημα Γ των πρακτικών της συνεδρίασης ημερ. 31.8.92 ότι η αίτηση απορρίφθηκε επειδή "απουσιάζουν στο εξωτερικό". Δεν θα εξετάσω τον ισχυρισμό ότι οι καθ' ων απέρριψαν την αίτηση επειδή έμμεσα θεώρησαν τον αιτητή μετανάστη ούτε θα εξετάσω την έννοια του όρου και το κατά πόσο ο αιτητής κατά τον ουσιώδη χρόνο ήταν ή όχι μετανάστης γιατί θεωρώ ότι η απόφαση των καθ' ων να απορρίψουν την αίτηση επειδή ο αιτητής απουσιάζει στο εξωτερικό πάλι δεν συνάδει με τις σχετικές επί του θέματος αποφάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου, οι οποίες δεν θέτουν οποιοδήποτε περιορισμό αναφορικά με τον τόπο διαμονής των αιτητών κατά το χρόνο της υποβολής της αίτησής τους.
Από τα στοιχεία που μου παρασχέθηκαν δεν έχω εντοπίσει οτιδήποτε που να δίνει αρμοδιότητα ή εξουσιοδότηση στην Κ.Ε.Ε.Κ. να τροποποιεί τις αποφάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου. Η απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου αρ. 14.471 ημερ. 27.11.75 (Πρόταση αρ. 785/75) στην οποία παραπέφθηκα είναι άσχετη με την παρούσα υπόθεση. Σ' αυτήν (παρ.3 της Πρότασης) γίνεται πρόνοια για σύσταση επιτροπής για καθορισμό κριτηρίων με βάση τα οποία θα επιλέγονται οι εκτοπισμένοι που θα στεγαστούν σε οικίες που θα ανεγείρει το ίδιο το κράτος και όχι στον καθορισμό κριτηρίων επιλογής εκτοπισμένων που θα δικαιούνται δάνειο για να στεγαστούν σε ιδιόκτητα οικόπεδα.
Κατά συνέπεια και με βάση όλα τα ενώπιόν μου στοιχεία κρίνω ότι η Κ.Ε.Ε.Κ. δεν είχε αρμοδιότητα να προβεί σε διάκριση των εκτοπισμένων σε εκείνους που βρίσκονται στην Κύπρο και σε εκείνους που κατά το χρόνο υποβολής της αίτησης τους απουσιάζουν στο εξωτερικό. Παρόμοια θέση υιοθέτησε και ο Χρυσοστομής Δ. στην υπόθεση Παναγιώτης Μυλιδώνης ν. Υπουργείου Εσωτερικών (1992) 4 Α.Α.Δ. 3254, η οποία αφορούσε τροποποίηση των κριτηρίων με βάση τα οποία κάποιος εθεωρείτο εκτοπισθείς λόγω επαγγέλματος από τον Υπουργό Εσωτερικών και την Εκτελεστική Γραμματεία της Παγκύπριας Επιτροπής Προσφύγων.
Ενόψει των πιό πάνω θεωρώ άσκοπο να εξετάσω τους υπόλοιπους λόγους για ακύρωση που προβλήθηκαν από τον αιτητή.
Η προσφυγή επιτυγχάνει και η επίδικη απόφαση ακυρώνεται με έξοδα υπέρ του αιτητή.
H επίδικη απόφαση ακυρώνεται με έξοδα.