Κυπριανού Ανδρέας και Άλλος ν. Δημοκρατίας (1994) 4 ΑΑΔ 93

(1994) 4 ΑΑΔ 93

20 Ιανουαρίου, 1994

[ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, Δ/στής]

ANAΦOPIKA ME TO APΘPO 146 TOY ΣYNTAΓMATOΣ

ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ KAI AΛΛOΣ,

Αιτητές,

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, MEΣΩ

EΠITPOΠHΣ ΔHMOΣIAΣ YΠHPEΣIAΣ,

Καθ' ων η αίτηση.

(Υποθέσεις Aρ. 406/92, 408/92)

Διοικητικό Δικονομικό Δίκαιο ― Προσβολή περισσότερων αυτοτελών διοικητικών πράξεων στο ίδιο δικόγραφο ― Επιτρεπτή μόνον εφόσον οι πράξεις είναι συναφείς ― Συνάφεια ― Έννοια.

Διοικητικό Δικονομικό Δίκαιο ― Προσβολή περισσοτέρων της μιας μη συναφών μεταξύ τους αυτοτελών διοικητικών πράξεων ― Συνέπεια ― Προσφυγή παραδεκτή μόνο για την προβαλλόμενη στο δικόγραφο διοικητική πράξη ― Χωρισμός δικογράφου ― Προϋποθέσεις.

Δημόσιοι Υπάλληλοι ― Προαγωγές ― Προσόντα ― Αμάχητο τεκμήριο κατοχής προσόντος, εφόσον κατείχετο κατά προγενέστερο διορισμό ή προαγωγή.

Διοικητικό Δικονομικό Δίκαιο ― Κατάργηση δίκης ― Απώλεια αντικειμένου προσφυγής με την ακύρωση της επίδικης διοικητικής απόφασης σε άλλη προσφυγή ― Η δίκη συνεχίζεται μόνο για τους σκοπούς του Άρθρου 146.6 του Συντάγματος.

Με τις δύο προσφυγές που συνεκδικάστηκαν, προσβλήθηκε η προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών στη μόνιμη θέση Ταχυδρομικού Επιθεωρητή (Τακτικός Προϋπολογισμός), Τμήμα Ταχυδρομικών Υπηρεσιών. Οι καθ' ων η αίτηση πρόβαλαν προδικαστική ένσταση ότι προσβλήθηκαν με το ίδιο δικόγραφο δύο αποφάσεις μη συναφείς μεταξύ τους, με αποτέλεσμα η προσφυγή να είναι απαράδεκτη, όσον αφορούσε στις προαγωγές των ενδιαφερομένων μερών που έγιναν με την δεύτερη προσβληθείσα στο δικόγραφο απόφαση.

Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή κατά της απόφασης προαγωγής που προβλήθηκε δεύτερη στα δικόγραφα, και ακυρώνοντας στην προτασσόμενη στα δικόγραφα απόφαση, αποφάσισε ότι:

(1) Δεν χωρεί προσφυγή με το ίδιο δικόγραφο εναντίον περισσοτέρων της μιας αυτοτελούς διοικητικής πράξης, οι οποίες δεν είναι συναφείς. Η προσφυγή είναι παραδεκτή και ισχυρή μόνο για την προτασσόμενη από τις προσβαλλόμενες πράξεις.

Πράξεις ή αποφάσεις θεωρούνται συναφείς, εάν η μια αποτελεί προϋπόθεση της άλλης, ή αφορούν τον ίδιο αιτητή, στηρίζονται στις ίδιες διατάξεις του Nόμου, έχουν ταυτόσημη αιτιολογία και εκδόθηκαν στην ίδια διοικητική διαδικασία από το ίδιο όργανο.

Οι προσφυγές αυτές προσβάλλουν δύο ξεχωριστές διοικητικές αποφάσεις. Με τις αποφάσεις αυτές πληρώθηκαν τρεις και τέσσερις θέσεις, αντίστοιχα, σύμφωνα με δύο ξεχωριστές προτάσεις της αρμόδιας Αρχής, που υποβλήθηκαν στις 5 Ιουλίου, 1991, και 16 Δεκεμβρίου, 1991, αντίστοιχα. Ακολουθήθηκαν δύο ξεχωριστές διαδικασίες. Η προαγωγή των τριών για πλήρωση των θέσεων της πρώτης πρότασης δεν αποτελούσε προϋπόθεση της προαγωγής των τεσσάρων για πλήρωση των θέσεων της δεύτερης πρότασης. Η αιτιολογία της κάθε απόφασης είναι διαφορετική. Τα μόνα κοινά είναι ότι οι αιτητές ήταν υποψήφιοι και στις δύο σειρές θέσεων και η δημοσίευση έγινε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας.

Οι προσβαλλόμενες προαγωγές, ως εκ τούτου, δεν έχουν συνάφεια μεταξύ τους.

Η προσφυγή είναι έγκυρη και ισχυρή για την προτασσόμενη στα δικόγραφα απόφαση για προαγωγή των Πρόδρομου Πελεκάνου, Γεώργιου Κ. Κρασίδη, Σωτήρη Αυγουστή και Ευάγγελου Θεοδώρου. Είναι, όμως, απαράδεκτη για την απόφαση προαγωγής των Βορκά, Μιχαήλ και Δημοσθένους και απορρίπτεται.

(2) Η δεύτερη πράξη παραμένει ισχυρή, αν το δικόγραφο χωριστεί. Χωρισμός του δικογράφου πρέπει να γίνει μέσα στην επιτακτική προθεσμία των 75 ημερών, που προβλέπει η παράγραφος 3 του Αρθρου 146 του Συντάγματος και, εν πάση περιπτώσει, πριν η προσφυγή παρουσιαστεί για συζήτηση στο Δικαστήριο.

(3) Η απόφαση κατοχής προσόντος κατά το διορισμό ή προγενέστερη προαγωγή, αποτελεί πραγματικό γεγονός ότι ο υποψήφιος διαθέτει το επίμαχο προσόν και συνιστά αμάχητο τεκμήριο για την κατοχή του προσόντος αυτού.

Η διαπίστωση των προσόντων των υποψηφίων για την πλήρωση θέσης ανάγεται αποκλειστικά στη διακριτική ευχέρεια και αποτελεί καθήκον της Επιτροπής.

Η προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει από έλλειψη δέουσας έρευνας και πλάνη περί τα πράγματα, αναφορικά με την κατοχή του προσόντος πλεονεκτήματος από τον αιτητή Κυπριανού. Το στοιχείο αυτό είναι ουσιώδης παράγοντας και οδηγεί στην ακύρωση της απόφασης προαγωγής του Ευάγγελου Θεοδώρου.

(4) Μετά από ακυρωτική απόφαση σε μια προσφυγή, άλλη προσφυγή, με την οποία προσβάλλεται η ίδια πράξη, καθίσταται χωρίς αντικείμενο, εκτός εάν υπάρχει λόγος έκδοσης νέας ακυρωτικής απόφασης, για τους σκοπούς της παραγράφου 6 του Αρθρου 146 του Συντάγματος. Όταν οι προσφυγές συνεκδικαστούν, εκδίδεται μια απόφαση για την ακύρωση ή επικύρωση, ολικά ή μερικά, της προσβαλλόμενης πράξης.

H�προσφυγή επιτυγχάνει χωρίς έξοδα.

Αναφερόμενες υποθέσεις:

Georghiou v. Republic (1987) 3 C.L.R. 400,

Σιμιλλή κ.ά. v. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.A.Δ. 463,

Διακόπουλος κ.ά. v. Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου (1990) 3 Α.Α.Δ. 1366,

Αρσαλίδης v. Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κύπρου (1991) 4 A.A.Δ. 1601,

Κυριάκου κ.ά. v. Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κύπρου (1991) 4 Α.Α.Δ. 1822,

Πογιατζής v. Δημοκρατίας (1992) 4 A.A.Δ. 20,

Περικλέους v. Συμβουλίου Βελτιώσεως Αγίας Νάπας (1992) 4 Α.Α.Δ. 2835,

Ζήνωνος v. Δημοκρατίας (1992) 4 A.A.Δ. 4776,

Συμεωνίδου κ.ά v. Δημοκρατίας (Αρ. 2) (1993) 3 A.A.Δ. 258,

Δημοκρατία v. Πογιατζή (1992) 3 A.A.Δ. 422,

Μάρκου κ.ά. v. Δημοκρατίας (1993) 3 Α.A.Δ. 213,

Δημοκρατία κ.ά. v. Υψαρίδη κ.ά. (Aρ. 2) (1993) 3 A.A.Δ. 347,

Μιλτιάδους κ.ά. v. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.A.Δ. 1318.

Προσφυγές.

Προσφυγές εναντίον των αποφάσεων των καθ' ων η αίτηση με τις οποίες προάχθηκαν τα ενδιαφερόμενα μέρη στη μόνιμη θέση Ταχυδρομικού Επιθεωρητή (Τακτ. Προϋπολογισμός), Τμήμα Ταχυδρομικών Υπηρεσιών.

Ν. Παναγιώτου, για τους Aιτητές.

Π. Χ" Δημητρίου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, Α΄ για τους Kαθ' ων η αίτηση.

Μυλωνάς, για τα Eνδιαφερόμενα μέρη.

Cur. adv. vult.

ΣTYΛIANIΔHΣ, Δ.: Με τις προσφυγές αυτές, που συνεκδικάστηκαν, οι αιτητές ζητούσαν την ακύρωση της προαγωγής των επτά ενδιαφερομένων μερών στη μόνιμη θέση Ταχυδρομικού Επιθεωρητή, (Τακτικός Προϋπολογισμός), Τμήμα Ταχυδρομικών Υπηρεσιών.

Ο δικηγόρος της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, (η "Επιτροπή"), πρόβαλε ότι η προσφυγή είναι απαράδεκτη αναφορικά με την προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών Ανδρέα Γ. Βορκά, Παναγιώτη Μιχαήλ και Φειδία Δημοσθένους, γιατί με αυτή προσβάλλονται δύο ξεχωριστές διοικητικές πράξεις και η απόφαση προαγωγής αυτών των ενδιαφερομένων μερών είναι η δεύτερη στην προσφυγή.

Το ζήτημα της ομοδικίας στην προσβολή περισσοτέρων της μιας διοικητικής απόφασης με την ίδια προσφυγή αποτέλεσε αντικείμενο σε μια σειρά Κυπριακών Αποφάσεων - (βλ. Georghiou v. Republic (1987) 3 C.L.R. 400· Μαρία Σιμιλλή και Άλλος ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1990) 3 A.A.Δ. 463· Ανδρέας Διακόπουλλος και Άλλος ν. Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου (1990) 3 A.A.Δ. 1366· Νικόλαος Αρσαλίδης ν. Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κύπρου (1991) 4 A.A.Δ. 1601· Χρίστος Κυριάκου και Άλλοι ν. Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κύπρου (1991) 4 A.A.Δ. 1822· Πάμπος Πογιατζής ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1992) 4 A.A.Δ. 20· Βαρβάρα Περικλέους ν. Συμβουλίου Βελτιώσεως Αγίας Νάπας (1992) 4 A.A.Δ. 2835· Κυριάκος Ζήνωνος ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1992) 4 A.A.Δ. 4776· Χρυστάλλα Συμεωνίδου κ.ά. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (Αρ. 2) (1993) 3 A.A.Δ. 258).

Δε χωρεί προσφυγή με το ίδιο δικόγραφο εναντίον περισσοτέρων της μιας αυτοτελούς διοικητικής πράξης, οι οποίες δεν είναι συναφείς.

Η προσφυγή είναι παραδεκτή και ισχυρή μόνο για την προτασσόμενη από τις προσβαλλόμενες πράξεις.

Πράξεις ή αποφάσεις θεωρούνται συναφείς, εάν η μια αποτελεί προϋπόθεση της άλλης, ή αφορούν τον ίδιο αιτητή, στηρίζονται στις ίδιες διατάξεις του νόμου, έχουν ταυτόσημη αιτιολογία και εκδόθηκαν στην ίδια διοικητική διαδικασία από το ίδιο όργανο.

Οι προσβαλλόμενες προαγωγές, ως εκ τούτου, δεν έχουν συνάφεια μεταξύ τους.

Στην πρόσφατη Απόφαση στην υπόθεση Χρυστάλλα Συμεωνίδου κ.ά. (ανωτέρω), ειπώθηκε ότι η προσφυγή για τη δεύτερη πράξη παραμένει ισχυρή, αν το δικόγραφο χωριστεί.

Χωρισμός του δικογράφου πρέπει να γίνει μέσα στην επιτακτική προθεσμία των 75 ημερών, που προβλέπει η παράγραφος 3 του Άρθρου 146 του Συντάγματος και, εν πάση περιπτώσει, πριν η προσφυγή παρουσιαστεί για συζήτηση στο Δικαστήριο.

Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, ο δικηγόρος των αιτητών απέσυρε τις προσφυγές εναντίον της προαγωγής των Πρόδρομου Πελεκάνου, Γεώργιου Κ. Κρασίδη και Σωτήρη Αυγουστή.

Η μόνη απόφαση που παραμένει για αναθεώρηση από το Δικαστήριο είναι η προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους Ευάγγελου Θεοδώρου.

Ο αιτητής στην Προσφυγή Αρ. 406/92 πρόβαλε ότι η απόφαση αυτή είναι τρωτή και πρέπει να ακυρωθεί, μεταξύ άλλων, για έλλειψη δέουσας έρευνας και πλάνη περί τα πράγματα αναφορικά με την κατοχή από αυτό του προσόντος πλεονεκτήματος.

Το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης προβλέπει:-

"(4) Γνώση της Γαλλικής ή άλλης από τις επικρατέστερες ευρωπαϊκές γλώσσες (εκτός της Αγγλικής) θα αποτελεί πλεονέκτημα."

Ο Αναπληρωτής Διευθυντής που παρουσιάστηκε ενώπιον της Επιτροπής κατονόμασε τους υποψηφίους που κατείχαν το πλεονέκτημα αυτό. Ο αιτητής Κυπριανού στην Προσφυγή Αρ. 406/92 δεν είναι μεταξύ αυτών.

Στο πρακτικό της Επιτροπής, ημερομηνίας 17 Ιανουαρίου, 1992, αναφέρονται οι υποψήφιοι που, σύμφωνα με την Επιτροπή, κατέχουν το πλεονέκτημα που προβλέπεται στο Σχέδιο Υπηρεσίας. Ο αιτητής Κυπριανού δεν είναι μεταξύ αυτών.

Ο αιτητής προήχθη στη θέση Ανώτερου Ταχυδρομικού Λειτουργού από 1η Φεβρουαρίου, 1984, με απόφαση της Επιτροπής ημερομηνίας 26 Ιανουαρίου, 1984. Το ίδιο προσόν πλεονέκτημα προβλέπεται και στο Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης αυτής.

Στη συνεδρία της Επιτροπής, ημερομηνίας 26 Ιανουαρίου, 1984 - (βλ. κόκκινα 61, 61Α, 61Β, 61Γ στον Προσωπικό Φάκελο του αιτητή - Π.Φ.9464) - ο Διευθυντής του Τμήματος Ταχυδρομικών Υπηρεσιών είπε:-

"Όλοι οι υποψήφιοι έχουν γνώση της Γαλλικής και πολύ καλή γνώση της Αγγλικής."

Η Επιτροπή φέρεται ότι ερεύνησε το θέμα της κατοχής του προσόντος πλεονεκτήματος από τους υποψηφίους και στη σελ. 5 του πρακτικού - (κόκκινο 61Γ) - αναφέρεται:-

"..., λαμβάνοντας όμως υπόψη και τη δήλωση του Διευθυντή ότι όλοι έχουν καλή γνώση της Γαλλικής, η Επιτροπή ικανοποιήθηκε ότι όλοι οι υποψήφιοι διαθέτουν το επιπρόσθετο προσόν."

Με βάση και αυτό το προσόν ο αιτητής κρίθηκε ως ο καταλληλότερος και προήχθη στη θέση.

Έχει νομολογηθεί - (Κυπριακή Δημοκρατία ν. Πάμπου Πογιατζή (1992) 3 A.A.Δ. 422, (Απόφαση (Πλ.)· Πέτρος Μάρκου και Άλλοι ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1993) 3 A.A.Δ. 213· Κυπριακή Δημοκρατία και Άλλος ν. Ηλία Υψαρίδη και Άλλου (Αρ.2) (1993) 3 A.A.Δ. 347) - ότι η απόφαση κατοχής προσόντος κατά το διορισμό ή προγενέστερη προαγωγή αποτελεί πραγματικό γεγονός ότι ο υποψήφιος διαθέτει το επίμαχο προσόν και συνιστά αμάχητο τεκμήριο για την κατοχή του προσόντος αυτού.

Ενόψει των πιο πάνω, η προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει από έλλειψη δέουσας έρευνας και πλάνη περί τα πράγματα, αναφορικά με την κατοχή του προσόντος πλεονεκτήματος από τον αιτητή Κυπριανού.

Το στοιχείο αυτό είναι ουσιώδης παράγοντας και οδηγεί στην ακύρωση της απόφασης προαγωγής του Ευάγγελου Θεοδώρου.

Το Δικαστήριο θεωρεί ότι δεν είναι, ούτε χρήσιμο, ούτε αναγκαίο να εξετάσει τους άλλους λόγους ακυρώσεως που προβλήθηκαν από τον αιτητή στην Προσφυγή Αρ. 406/92.

Μετά από ακυρωτική απόφαση σε μια προσφυγή, άλλη προσφυγή, με την οποία προσβάλλεται η ίδια πράξη, καθίσταται χωρίς αντικείμενο, εκτός εάν υπάρχει λόγος έκδοσης νέας ακυρωτικής απόφασης, για τους σκοπούς της παραγράφου 6 του Άρθρου 146 του Συντάγματος. Όταν οι προσφυγές συνεκδικαστούν, εκδίδεται μια απόφαση για την ακύρωση ή επικύρωση, ολικά ή μερικά, της προσβαλλόμενης πράξης. [Βλ. Κλέαρχος Μιλτιάδους και Άλλοι ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1989) 3 A.A.Δ. 1318].

Ως αποτέλεσμα, η προσφυγή επιτυγχάνει. Η προσβαλλόμενη προαγωγή ακυρώνεται.

Καμιά διαταγή για έξοδα.

H προσφυγή επιτυγχάνει χωρίς διαταγή για έξοδα.

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο

	CyLaw \| Αναφορικά μ'εμάς \| Επικοινωνία