|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1993) 4 ΑΑΔ 2555
4 Νοεμβρίου, 1993
[ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ANAΦOPIKA ME TO APΘPO 146 TOY ΣYNTAΓMATOΣ
ΑΝΤΩΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ,
Αιτητής,
v.
ΑΡΧΗΣ ΤΗΛΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΚΥΠΡΟΥ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 768/92)
Συνταγματικό Δίκαιο — Σύνταγμα — Άρθρο 3 του Συντάγματος — Επίσημες Γλώσσες της Δημοκρατίας η Ελληνική και Τουρκική — Σχέδια Υπηρεσίας — Απαίτηση Άριστης γνώσης τόσο της Ελληνικής όσο και της Αγγλικής γλώσσας — Εφόσον οι ανάγκες της θέσης το απαιτούν, η διεξαγωγή των εξετάσεων στα Αγγλικά δεν παραβιάζει το Άρθρο 3 του Συντάγματος, καθώς η γνώση και μιας από τις επίσημες γλώσσες θεωρήθηκε απαραίτητο προσόν στα Σχέδια Υπηρεσίας.
Συνταγματικό Δίκαιο — Σύνταγμα — Άρθρο 28 — Αρχή της Ισότητας — Ενιαίο μέτρο κρίσης για όλες τις υποθέσεις όμοιας φύσεως — Παράβαση του ενιαίου μέτρου κρίσεως, επισύρει ακυρότητα της διοικητικής πράξης.
Ο αιτητής προσέβαλε με την προσφυγή του, την απόφαση της Αρχής να διορίσει τα ενδιαφερόμενα μέρη στη θέση Προϊσταμένου Υπηρεσίας Β' (Τεχνικού Προσωπικού/Μηχανικών Τηλεπικοινωνιών) αντί του ιδίου.
Ο αιτητής πρόβαλε δύο λόγους ακύρωσης της επίδικης απόφασης:
1. Παράβαση του Άρθρου 3 του Συντάγματος και των περί Επισήμων Γλωσσών της Δημοκρατίας Νόμων του 1988 έως 1990, (Νόμοι Αρ. 67/88, 146/89 και 154/90).
2. Παραβίαση της αρχης της ισότητας. Δεν εφαρμόστηκε ενιαίο μέτρο κρίσεως.
Το Ανώτατο Δικαστήριο απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
1. Ο ίδιος λόγος ακυρώσεως, αναφορικά με τη γλώσσα, ηγέρθη στην υπόθεση Eleni Ioannidou and The Republic of Cyprus through the Public Service Commission, an Independent Organ of the Republic (1965) 3 C.L.R. 664. Το Δικαστήριο στη σελ. 672 είπε ότι:-
"..., so long as knowledge of the Greek or Turkish language to a sufficient degree was made a requirement by the relevant scheme of service, there was nothing contrary to Article 3 in requiring knowledge of the English language to the high degree required by the nature of the post in question".
Στην περίπτωση εκείνη ήταν αναγκαίο προσόν άριστη γνώση της Αγγλικής και πολύ καλή γνώση της Ελληνικής. Τα θέματα των εξετάσεων ήταν στην Αγγλική και δύο από τις ερωτήσεις ήταν υποχρεωτικές. Τα πιο πάνω απαντούν στον πρώτο λόγο ακυρώσεως, ο οποίος απορρίπτεται.
2. Η αρχή της ισότητας, που διασφαλίζεται από το Άρθρο 28 του Συντάγματος, είναι καλά εμπεδωμένη στην έννομη τάξη της Κύπρου.
Με βάση τον κανόνα αυτό της ισότητας, η Διοίκηση πρέπει να χρησιμοποιεί ενιαία κρίση για όλες τις υποθέσεις όμοιας φύσεως. Αυτό είναι το ενιαίο μέτρο κρίσεως, που παράβασή του συνιστά κακή χρήση της διακριτικής εξουσίας και επισύρει την ακυρότητα της διοικητικής πράξεως.
Τα απαιτούμενα προσόντα και η διαδικασία επιλογής, κάμνουν διαφοροποίηση μεταξύ των υποψηφίων που έχουν άριστη γνώση της Ελληνικής και Αγγλικής γλώσσας και εκείνων που έχουν άριστη γνώση άλλης τρίτης γλώσσας. Η διαφοροποίηση όμως αυτή είναι, κάτω από τις περιστάσεις της υπόθεσης, αντικειμενικά και εύλογα δικαιολογημένη.
Εφαρμόστηκε ενιαίο μέτρο κρίσεως.
H προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Ioannou v. Republic (1965) 3 C.L.R. 664.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον απόφασης της Αρχής με την οποία διορίσθηκαν στη θέση Προϊστάμενου Υπηρεσίας Β (Τεχνικού Προσωπικού/Μηχανικών Τηλεπικοινωνιών) τα ενδιαφερόμενα μέρη αντί του αιτητή.
Π. Αγγελίδης, για τον Αιτητή.
Κ. Χατζηϊωάννου, για τους Kαθ' ων η αίτηση.
Α. Παντελίδης, για τα Ενδιαφερόμενα μέρη.
Cur. adv. vult.
ΣTYΛIANIΔHΣ, Δ.: Ο αιτητής με την προσφυγή αυτή ζητά την ακύρωση της απόφασης της Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κύπρου, (η "Αρχή"), με την οποία διορίστηκαν στη θέση Προϊστάμενου Υπηρεσίας Β (Τεχνικού Προσωπικού/Μηχανικών Τηλεπικοινωνιών) τα ενδιαφερόμενα μέρη.
Οι λόγοι ακυρώσεως που προβλήθηκαν και αναπτύχθηκαν είναι:-
1. Παράβαση του Άρθρου 3 του Συντάγματος και των περί Επισήμων Γλωσσών της Δημοκρατίας Νόμων του 1988 έως 1990, (Νόμοι Αρ. 67/88, 146/89 και 154/90).
2. Παραβίαση της αρχής της ισότητας. Δεν εφαρμόστηκε ενιαίο μέτρο κρίσεως.
Η Αρχή είναι Οργανισμός Δημοσίου Δικαίου που λειτουργεί σύμφωνα με τον περί Υπηρεσίας Τηλεπικοινωνιών Νόμο, (Κεφ. 302 και Νόμοι Αρ. 20/60, 34/62, 25/63, 54/77 και 98/88).
Ο περί των Οργανισμών Δημοσίου Δικαίου (Ρύθμισις Θεμάτων Προσωπικού) Νόμος του 1970, (Αρ. 61/70), απένειμε στην Αρχή αρμοδιότητα διορισμού, επικύρωσης διορισμού, ένταξης στο μόνιμο προσωπικό, προαγωγής, μετάθεσης, απόσπασης και αφυπηρέτησης του προσωπικού της. Η αρμοδιότητα αυτή ασκείται σύμφωνα με τους περί Προσωπικού της Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κύπρου Γενικούς Κανονισμούς του 1982 μέχρι 1990, (Κ.Δ.Π. 220/82, 264/85, 276/85, 91/89, 142/90, 163/90 και 375/90).
Η θέση Προϊστάμενου Υπηρεσίας β', σύμφωνα με τον Κανονισμό 4(3)Β, κατατάσσεται στο Ανώτερο Προσωπικό της Αρχής.
Η θέση προκηρύχθηκε με δημοσίευση στον τύπο.
Τα απαιτούμενα προσόντα, σύμφωνα με τη δημοσίευση και το Σχέδιο Υπηρεσίας, είναι:-
"Α. ΘΕΣΕΙΣ ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟΥ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ "Β" (ΤΕΧΝΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ-ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΤΗΛΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ)
I. (α) Πρώτο Πανεπιστημιακό Πτυχίο στις Τηλεπικοινωνίες,
ή
(β) Πρώτο Πανεπιστημιακό Πτυχίο στην Ηλεκτρονική ή Ηλεκτρολογία με επίσημα επιβεβαιωμένη ειδικότητα (major/ specialization) σε θέματα Τηλεπικοινωνιών σε συνδυασμό με Μεταπτυχιακό Τίτλο στις Τηλεπικοινωνίες.
Σημειώνεται ότι σε περίπτωση πρώτου Πανεπιστημιακού Πτυχίου ή/και Μεταπτυχιακού Τίτλου Ανώτατου Εκπαιδευτικού Ιδρύματος των Η.Π.Α., αυτά θα πρέπει να είναι αναγνωρισμένα από το Επαγγελματικό Σώμα Αναγνωρίσεως 'Accreditation Board for Engineering and Technology (ABET)'.
II. Πείρα στις Τηλεπικοινωνίες θα θεωρηθεί ως επιπρόσθετο προσόν.
III. Άριστη γνώση της Ελληνικής και της Αγγλικής γλώσσας."
Προϋπόθεση έγκυρης αίτησης ήταν οι αιτητές να μην είχαν συμπληρώσει το τριακοστό τρίτο έτος της ηλικίας τους μέχρι τις 4 Νοεμβρίου, 1991, και οι άρρενες αιτητές να είχαν συμπληρώσει τις στρατιωτικές τους υποχρεώσεις, ή να είχαν απαλλαγεί νόμιμα από αυτές μέχρι τις 4 Νοεμβρίου, 1991. Οι αιτήσεις έπρεπε να συνοδεύονται από τα αποδεικτικά στοιχεία/πιστοποιητικά που αναφέρονταν στη δημοσίευση, άλλως δεν θα λαμβάνονταν υπόψη. Οι αιτητές που πληρούσαν τις προϋποθέσεις θα καλούνταν σε προφορικό ή/και γραπτό διαγωνισμό.
Υποβλήθηκαν 152 αιτήσεις.
Ύστερα από έρευνα της Υπηρεσιακής Επιτροπής, που διορίστηκε ειδικά για το σκοπό αυτό, βρέθηκε ότι 82 αιτητές πληρούσαν τις προϋποθέσεις της προκήρυξης της θέσης. Με επιστολή ημερομηνίας 24 Ιουνίου, 1992 - (βλ. Τεκμήριο 4 στη γραπτή αγόρευση του δικηγόρου της Αρχής), κλήθηκαν για γραπτή εξέταση στις 10 Ιουλίου, 1992. Με την επιστολή καθοριζόταν ως γλώσσα των εξετάσεων η Αγγλική. Οι εξετάσεις, όμως, περιλάμβαναν ένα μέρος ειδικής εξέτασης για την Ελληνική γλώσσα. Τα θέματα και το είδος των εξετάσεων καθορίζονται στην παράγραφο 6, που έχει:-
"6. Θέματα/Είδος Εξετάσεων
Οι εξετάσεις, που θα είναι γενικής φύσεως και θα εξετάζουν ικανότητες κρίσης/αντίληψης σε διάφορους τομείς, θα περιλαμβάνουν τα ακόλουθα γραπτά:
6.1. Γλωσσική ικανότητα κρίσης/αντίληψης
Εξετάζει την ικανότητα αξιολόγησης της λογικής σε διάφορες γραπτές θέσεις και της γενικότερης ερμηνείας γραπτών κειμένων.
6.2. Αριθμητική ικανότητα κρίσης/αντίληψης
Εξετάζει την ικανότητα κατάληξης σε ορθές αποφάσεις με βάση αριθμητικά δεδομένα.
Βαρύτητα δίδεται στην αντίληψη και αξιολόγηση των δεδομένων παρά στον αριθμητικό υπολογιμό. Οι αιτητές όμως μπορούν να φέρουν μαζί τους και να χρησιμοποιήσουν υπολογιστές τσέπης (calculators), αν το επιθυμούν.
6.3. Ικανότητες που σχετίζονται με την ερμηνεία διαγραμμάτων
Εξετάζει την ικανότητα αντίληψης και χρήσης ανεξάρτητων ή λογικά συνδεδεμένων συμβόλων.
6.4. Iκανότητα χρήσης/αντίληψης της Ελληνικής γλώσσας
Εξετάζει την ικανότητα χρήσης και αντίληψης της Ελληνικής γλώσσας.
Σημ. 1. Όλα τα πιο πάνω γραπτά περιλαμβάνουν ερωτήσεις με απαντήσεις πολλαπλής επιλογής (multiple-choice).
2. Δεν χρειάζεται ειδική προετοιμασία για οποιοδήποτε από τα πιο πάνω γραπτά."
Με βάση τα αποτελέσματα των εξετάσεων θα επιλέγονταν οι επικρατέστεροι, που θα καλούνταν σε συνέντευξη, σε ημερομηνία που θα οριζόταν αργότερα.
Στις εξετάσεις προσήλθαν 69 υποψήφιοι.
Οι γραπτές εξετάσεις, εκτός του θέματος της Ελληνικής γλώσσας, έγιναν στα Αγγλικά, αλλά οι οδηγίες του κάθε γραπτού επεξηγούνταν στα Ελληνικά.
Η βαρύτητα που αποδόθηκε στο κάθε θέμα είναι 20%, 35%, 20% και 25%, αντίστοιχα - (βλ. Πίνακα - Τεκμήριο 2 στην ένσταση).
Ο αιτητής πήρε συνολικά 40.60 μονάδες και κατετάγη 61ος.
Κλήθηκαν οι 34 πρώτοι επιτυχόντες σε προσωπική συνέντευξη στις 27 και 28 Ιουλίου, 1992. Εξετάστηκε η περίπτωση του κάθε υποψήφιου χωριστά, έγινε σύγκριση μεταξύ τους, με βάση τα ακαδημαϊκά τους προσόντα, τα αποτελέσματα των εξετάσεων, τις επαγγελματικές γνώσεις, τις γενικές γνώσεις, την πείρα, την προσωπικότητα και την εμφάνισή τους.
Ύστερα από διεξοδική μελέτη των δεδομένων αυτών, σε συνδυασμό με την προσωπική άποψη των μελών της Επιτροπής για τον κάθε υποψήφιο, επιλέγηκαν ως καταλληλότεροι για την πρόσληψη τα εννέα ενδιαφερόμενα μέρη.
Ο δικηγόρος του αιτητή υπέβαλε ότι το Άρθρο 3 του Συντάγματος και η περί Επισήμων Γλωσσών της Δημοκρατίας νομοθεσία προβλέπουν ότι οι επίσημες γλώσσες της Δημοκρατίας είναι η Ελληνική και η Τουρκική. Εν όψει τούτου, η εξέταση των υποψηφίων σε τρία θέματα στην Αγγλική είναι αντισυνταγματική και παράνομη, γιατί παραβιάζει τις πιο πάνω συνταγματικές και νομοθετικές πρόνοιες. Οι εξετάσεις, ισχυρίστηκε, έπρεπε να γίνουν εξ ολοκλήρου, είτε στα Ελληνικά, είτε στα Τούρκικα.
Πρέπει να σημειωθεί ότι ο αιτητής είναι απόφοιτος Γερμανικού Πανεπιστημίου και ζήτησε να εξεταστεί στη Γερμανική γλώσσα, αλλά το αίτημά του δεν έγινε δεκτό, γιατί ήταν αντίθετο με τα Σχέδια Υπηρεσίας και τις ανάγκες της Αρχής.
Η άριστη γνώση της Ελληνικής είναι απαιτούμενο προσόν. Ταυτόχρονα είναι απαιτούμενο προσόν και η άριστη γνώση της Αγγλικής γλώσσας. Πρέπει να σημειωθεί ότι ο Κανονισμός 8(2) προβλέπει:-
"2. Το Ανώτατον και Ανώτερον Προσωπικόν επιπροσθέτως της μητρικής γλώσσης, δέον να γνωρίζη μίαν των γλωσσών Αγγλικής ή Γαλλικής."
Οι δικηγόροι της Αρχής και των ενδιαφερομένων μερών ανέφεραν ότι μεταξύ των καθηκόντων του κατόχου της θέσης είναι:-
(α) Η σύνταξη και η έκδοση προδιαγραφών για την προμήθεια τεχνικού εξοπλισμού.
(β) Η ανάλυση προσφορών και διαπραγματεύσεις με προμηθευτές τεχνικού εξοπλισμού.
(γ) Αλληλογραφία, παραγγελία και παρακολούθηση παραγγελιών.
(δ) Συμμετοχή σε διεθνή συνέδρια τηλεπικοινωνιών.
Όλα τα πιο πάνω γίνονται στην Αγγλική γλώσσα και απαιτούν άριστη γνώση αυτής.
Τα εκπαιδευτικά προγράμματα για τον τεχνικό εξοπλισμό που προσφέρονται από άλλους οργανισμούς και εταιρείες και η επαφή με εταιρείες τηλεπικοινωνιών του εξωτερικού γίνονται στα Αγγλικά. Τα εγχειρίδια λειτουργίας μηχανημάτων και η πλείστη βιβλιογραφία σε θέματα τηλεπικοινωνιών είναι γραμμένα στα Αγγλικά.
Ο ίδιος λόγος ακυρώσεως, αναφορικά με τη γλώσσα, ηγέρθη στην υπόθεση Eleni Ioannidou and The Republic of Cyprus through the Public Service Commission, an Independent Organ of the Republic (1965) 3 C.L.R. 664. Το Δικαστήριο στη σελ. 672 είπε ότι:-
"..., so long as knowledge of the Greek or Turkish language to a sufficient degree was made a requirement by the relevant scheme of service, there was nothing contrary to Article 3 in requiring knowledge of the English language to the high degree required by the nature of the post in question."
Στην περίπτωση εκείνη ήταν αναγκαίο προσόν άριστη γνώση της Αγγλικής και πολύ καλή γνώση της Ελληνικής. Τα θέματα των εξετάσεων ήταν στην Αγγλική και δύο από τις ερωτήσεις ήταν υποχρεωτικές.
Το πιο πάνω αποτελεί πλήρη απάντηση στον πρώτο λόγο ακυρώσεως, ο οποίος, ως εκ τούτου, δεν ευσταθεί.
Ο δικηγόρος του αιτητή εισηγήθηκε ότι παραβιάστηκε η αρχή της ίσης μεταχείρισης και του ενιαίου μέτρου κρίσεως, που κατοχυρώνονται από το Άρθρο 28 του Συντάγματος, επειδή απαιτούμενο προσόν είναι η άριστη γνώση της Αγγλικής μόνον και η εξέταση πάνω στα τεχνικά θέματα έγινε στα Αγγλικά, ενώ ο αιτητής είναι απόφοιτος Γερμανικού Πανεπιστημίου και γνώστης της Γερμανικής γλώσσας.
Η αρχή της ισότητας, που διασφαλίζεται από το Άρθρο 28 του Συντάγματος, είναι καλά εμπεδωμένη στην έννομη τάξη της Κύπρου.
Στο Σύγγραμμα του Μιχαήλ Δ. Στασινοπούλου - "Δίκαιον των Διοικητικών Πράξεων" - σελ. 347, αναφέρονται:-
"Ισότης δε είναι η τήρησις του αυτού μέτρου κρίσεως κατά την εκτίμησιν της αξίας των συγκεκριμένων συνθηκών από της απόψεως της εφαρμογής του νόμου. Η ισότης επιβάλλει όπως, επί ίσοις όροις, τυγχάνωσιν άπαντες της αυτής μεταχειρίσεως και δεν ανέχεται όπως, συντρεχουσών των ίσων νομικών και πραγματικών συνθηκών, εις τον μεν χορηγήται το αιτηθέν, εις τον έτερον δε ουχί."
Με βάση τον κανόνα αυτό της ισότητας, η Διοίκηση πρέπει να χρησιμοποιεί ενιαία κρίση για όλες τις υποθέσεις όμοιας φύσεως. Αυτό είναι το ενιαίο μέτρο κρίσεως, που παράβασή του συνιστά κακή χρήση της διακριτικής εξουσίας και επισύρει την ακυρότητα της διοικητικής πράξεως.
Στη σελ. 352 του ιδίου Συγγράμματος διαβάζουμε:-
"Ούτως, επί περιπτώσεων επιλογής των ικανωτέρων διά την κατ' εκλογήν πλήρωσιν κενών θέσεων, απαιτείται να χρησιμοποιηθή 'ενιαίον μέτρον κρίσεως':"
Τα απαιτούμενα προσόντα και η διαδικασία επιλογής, όπως έχουν προεκτεθεί, κάμνουν διαφοροποίηση μεταξύ των υποψηφίων που έχουν άριστη γνώση της Ελληνικής και Αγγλικής γλώσσας και εκείνων που έχουν άριστη γνώση άλλης τρίτης γλώσσας. Η διαφοροποίηση, όμως, αυτή είναι, κάτω από τις περιστάσεις της υπόθεσης, αντικειμενικά και εύλογα δικαιολογημένη.
Εφαρμόστηκε ενιαίο μέτρο κρίσεως.
Εν όψει των πιο πάνω, οι λόγοι ακυρώσεως που προβλήθηκαν, δεν ευσταθούν και η προσφυγή αποτυγχάνει.
Η προσφυγή απορρίπτεται.
Οι προσβαλλόμενοι διορισμοί επικυρώνονται.
Καμιά διαταγή για έξοδα.
H προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.