|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
SOFOCLES SOFOCLEOUS ν. REPUBLIC (MINISTRY OF EDUCATION) (1971) 3 CLR 345
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
(1993) 4 ΑΑΔ 2213
8 Οκτωβρίου, 1993
[ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ/στής]
ANAΦOPIKA ME TO APΘPO 146 TOY ΣYNTAΓMATOΣ
ΝΙΚΟΣ Χ" ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΛTΔ.,
Αιτήτρια,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, MEΣΩ YΠOYPΓIKOY ΣYMBOYΛIOY KAI AΛΛOY,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 471/93)
Διοικητικό Δικονομικό Δίκαιο — Αίτηση για έκδοση προσωρινού διατάγματος αναστολής εκτέλεσης διοικητικής απόφασης — Αρχές — Προϋποθέσεις έκδοσής του, η έκδηλη παρανομία και ανεπανόρθωτη βλάβη — Δεν θεωρείται ανεπανόρθωτη η βλάβη καθαρά χρηματικού χαρακτήρα.
Στην παρούσα προσφυγή κατά του διατάγματος επίταξης, καταχωρήθηκε αίτηση για έκδοση προσωρινού διατάγματος αναστολής εκτέλεσης του διατάγματος επίταξης, μέχρι την εκδίκαση της προσφυγής.
Το Ανώτατο Δικαστήριο απορρίπτοντας την αίτηση για έκδοση του προσωρινού διατάγματος, αποφάσισε ότι:
Είναι νομολογημένο, πως οι προϋποθέσεις για την έκδοση προσωρινού διατάγματος αναστολής είναι:
(α) Η έκδηλη παρανομία, και
(β) η ανεπανόρθωτη βλάβη, αν δεν εκδοθεί το διάταγμα.
Η έκδηλη παρανομία αφορά οφθαλμοφανή παρανομία, χωρίς να χρειάζεται διερεύνηση αντιφατικών γεγονότων και η ζημιά που θα προκληθεί θα πρέπει να εξειδικεύεται με λεπτομέρεια. Επίσης, αν η ζημιά είναι καθαρά χρηματικού χαρακτήρα, δεν θεωρείται ανεπανόρθωτη.
Στην υπό κρίση αίτηση και στην ένορκη δήλωση που την υποστηρίζει, δεν γίνεται καθόλου αναφορά σε έκδηλη παρανομία, αλλά μόνο αναφορά σε ανεπανόρθωτη ζημιά.
Πέραν αυτού, έγινε καθαρό πως η οποιαδήποτε ισχυριζόμενη ζημιά ήταν χρηματικής φύσεως, που υπό τας περιστάσεις, η επανόρθωσή της θα ήταν απόλυτα εφικτή.
Το βάρος της απόδειξης, βαρύνει την αιτήτρια εταιρεία, η οποία απότυχε να αποδείξει οτιδήποτε, που να δικαιολογεί την έκδοση του αιτούμενου διατάγματος.
H αίτηση απορρίπτεται με έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Sofocleous v. Republic (1971) 3 C.L.R. 345,
Economides v. Republic (1982) 3 C.L.R. 835,
Moyo and another v. Republic (1988) 3 C.L.R. 1203,
Κροκίδου και Άλλοι v. Δημοκρατίας (1990) 3 A.A.Δ. 1857.
Αίτηση για προσωρινό διάταγμα.
Αίτηση από την αιτήτρια για την έκδοση προσωρινού διατάγματος για την αναστολή της εκτέλεσης του διατάγματος επίταξης τριώροφης οικοδομής στην ενορία Αγίου Ανδρέου στη Λευκωσία μέχρι την εκδίκαση της προσφυγής εναντίον της πιο πάνω απόφασης.
Κ. Λοΐζου, για την Αιτήτρια.
Γ. Παπαϊωάννου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
XPYΣOΣTOMHΣ, Δ.: Στις 15.2.91 δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, Παράρτημα 3(II), το υπ' αρ. 2577 διάταγμα απαλλοτρίωσης τριόροφης οικοδομής επί του τεμαχίου 85 του συμπλέγματος 30, της ενορίας Αγίου Ανδρέα στη Λευκωσία, προς το σκοπό ανέγερσης κυβερνητικών επαρχιακών γραφείων. Η ιδιοκτήτρια του ακινήτου δεν υπέβαλε ένσταση για το διάταγμα αυτό.
Ακολούθως στις 26.3.93, δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, Παράρτημα 3(II), το υπ' αρ. 2785 διάταγμα επίταξης της πιο πάνω ακίνητης ιδιοκτησίας και η αιτήτρια εταιρεία (αιτήτρια) που είναι ενοικιαστής ισογείου υποστατικού, όταν της ζητήθηκε να παραδώσει κενή κατοχή του μισθίου, καταχώρησε την παρούσα προσφυγή, με την οποία προσβάλλει το διάταγμα επίταξης σαν άκυρο και/ή παράνομο και/ή στερημένο οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος.
Παράλληλα με την προσφυγή της η αιτήτρια καταχώρησε και την υπό κρίση αίτηση για λήψη προσωρινού διατάγματος αναστολής της εκτέλεσης του διατάγματος επίταξης μέχρι την εκδίκαση της προσφυγής.
Από την ένορκη δήλωση που υποστηρίζει την υπό κρίση αίτηση, προκύπτει πως στο ενοικιαζόμενο από την αιτήτρια υποστατικό, διεξάγεται η επιχείρηση ταπελογραφείου. Η επιχείρηση αυτή, που είναι οικογενειακή, αποτελεί τη μόνη πηγή εισοδήματος της οικογένειας και σε περίπτωση που θα υπάρξει ανάγκη να κλείσει, θα δημιουργηθούν, όπως αναφέρει η ένορκος δήλωση, ανεπανόρθωτες ζημιές, πλήρης επαγγελματική καταστροφή και άμεσος τερματισμός της φοίτησης των θυγατέρων της οικογένειας στο εξωτερικό.
Οι καθ' ων η αίτηση καταχώρησαν ένσταση που υποστηρίζεται από την ένορκη δήλωση της Παναγιώτας Αυξεντίου, διοικητικού λειτουργού στο Υπουργείο Οικονομικών. Η θέση των καθ' ων η αίτηση είναι πως δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις έκδοσης του αιτούμενου διατάγματος.
Κατά την ακρόαση της αίτησης αντεξετάστηκε η Παναγιώτα Αυξεντίου, πλην όμως θα πρέπει να αναφερθεί στο παρόν στάδιο πως η αντεξέτασή της δεν απέφερε στην αιτήτρια κανένα όφελος, γιατί η μάρτυς αυτή δεν είχε καμιά σχέση ή ανάμειξη με την προσβαλλόμενη απόφαση. Απλώς ήταν το πρόσωπο που κατόπιν οδηγιών, προέβη στη σύνταξη και όχι στην υπογραφή του διατάγματος επίταξης και φρόντισε για τη δημοσίευσή του.
Είναι νομολογημένο πως οι προϋποθέσεις για την έκδοση προσωρινού διατάγματος αναστολής είναι:
(α) Η έκδηλη παρανομία· και
(β) η ανεπανόρθωτη βλάβη αν δεν εκδοθεί το διάταγμα.
Η έκδηλη παρανομία αφορά οφθαλμοφανή παρανομία, χωρίς να χρειάζεται διερεύνηση αντιφατικών γεγονότων και η ζημιά που θα προκληθεί θα πρέπει να εξειδικεύεται με λεπτομέρεια. Επίσης, αν η ζημιά είναι καθαρά χρηματικού χαρακτήρα, δεν θεωρείται ανεπανόρθωτη. (βλ., μεταξύ άλλων, Sofokleous v. Republic (1971) 3 C.L.R. 345, Economides v. Republic (1982) 3 C.L.R. 835, Sydney Alfred Moyo and Another v. The Republic (1988) 3 C.L.R. 1203 και Ελπίδα Κροκίδου και Άλλοι v. Κυπριακής Δημοκρατίας (1990) 3 A.A.Δ. 1857.
Στην υπό κρίση αίτηση και στην ένορκη δήλωση που την υποστηρίζει, δεν γίνεται καθόλου αναφορά σε έκδηλη παρανομία, αλλά μόνο αναφορά σε ανεπανόρθωτη ζημιά.
Έγινε προσπάθεια από μέρους του δικηγόρου της αιτήτριας εταιρείας, κατά την αντεξέταση της Παναγιώτας Αυξεντίου, να διερευνηθεί η πιθανότητα διάπραξης κάποιας παρανομίας από μέρους της διοίκησης, πλην όμως η μάρτυς αυτή δεν γνώριζε τα γεγονότα που αφορούσαν τη διαδικασία λήψης της επίδικης απόφασης και συνεπώς δεν κατέστη δυνατό να εκμαιευθεί τίποτε σχετικό με το θέμα αυτό.
Κατά την αγόρευσή του ο δικηγόρος της αιτήτριας εταιρείας δεν προέβη σε οποιαδήποτε εισήγηση σχετικά με την έκδηλη παρανομία και όσον αφορά τον ισχυρισμό για ανεπανόρθωτη ζημιά αναφέρθηκε σε δικούς του ατεκμηρίωτους ισχυρισμούς.
Πέραν αυτού, έγινε καθαρό πως η οποιαδήποτε ισχυριζόμενη ζημιά ήταν χρηματικής φύσεως, που υπό τας περιστάσεις, η επανόρθωση της θα ήταν απόλυτα εφικτή.
Το βάρος της απόδειξης βαρύνει την αιτήτρια εταιρεία, η οποία απότυχε να αποδείξει οτιδήποτε που να δικαιολογεί την έκδοση του αιτούμενου διατάγματος.
Κατά συνέπεια, η αίτηση απορρίπτεται με έξοδα εις βάρος της αιτήτριας εταιρείας. Τα έξοδα να υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.
H αίτηση απορρίπτεται με έξοδα.