|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1993) 4 ΑΑΔ 2043
24 Σεπτεμβρίου, 1993
[ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ, Δ/στής]
ANAΦOPIKA ME TO APΘPO 146 TOY ΣYNTAΓMATOΣ
ΚΥΠΡΟΣ ΔΗΜΟΣΘΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΑΛΛΗ,
Αιτητές,
v.
KYΠPIAKHΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
MEΣΩ EΠITPOΠHΣ ΔHMOΣIAΣ YΠHPEΣIAΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 234/92)
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Εμπιστευτικές Εκθέσεις —Προκατάληψη — Πρέπει να αποδεικνύεται με επαρκή βεβαιότητα και συγκεκριμένα απτά στοιχεία.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Αρχαιότητα — Συνεκτιμάται με άλλα στοιχεία και υπερισχύει, μόνο όταν τα άλλα δύο κριτήρια της αξίας και των προσόντων είναι ίσα.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Σύσταση Προϊσταμένου — Αναφορά του στα δύσκολα καθήκοντα που εκτελεί ο συστηθείς από αυτόν υπάλληλος, δεν εισάγει εξωγενές στοιχείο, εφόσον γίνεται προς αιτιολόγηση της άποψης υπεροχής του συστηθέντος σε αξία.
Οι αιτητές προσέβαλαν την απόφαση της Ε.Δ.Υ. με την οποία προήχθη το ενδιαφερόμενο μέρος αντί αυτών στη θέση Επόπτη Θαλάμων στις Ψυχιατρικές Υπηρεσίες. Οι αιτητές που υπερείχαν σε αρχαιότητα σε σχέση με το ενδιαφερόμενο μέρος, που υπερείχε σε αξία και είχε και τη σύσταση του Διευθυντή, ισχυρίστηκαν ότι:
(α) Η ετοιμασία των Εμπιστευτικών Εκθέσεων του 1989 ήταν προϊόν προκατάληψης,
(β) Παραγνωρίστηκε η αρχαιότητά τους χωρίς επαρκής αιτιολογία,
(γ) Η σύσταση του Διευθυντή βασίστηκε σε εξωγενή στοιχεία και εφόσον λήφθηκε υπόψη από την Ε.Δ.Υ. η απόφαση έπασχε,
(δ) Η απόφαση της Ε.Δ.Υ ήταν αναιτιολόγητη.
Το Ανώτατο Δικαστήριο απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
1. Ο ισχυρισμός για ύπαρξη προκατάληψης, πρέπει να αποδεικνύεται με επαρκή βεβαιότητα, με συγκεκριμένα απτά στοιχεία που προσάγονται από τον αιτητή ή περιέχονται στους σχετικούς φακέλους της υπόθεσης. Από το σύνολο των γεγονότων που τέθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου προκύπτει ότι δεν υπάρχει οτιδήποτε που να υποδηλώνει ότι η ετοιμασία των εμπιστευτικών εκθέσεων για το 1989 είναι προϊόν προκατάληψης. Το γεγονός ότι οι αιτητές αξιολογήθηκαν ως "Λίαν Καλοί" αντί "Εξαίρετοι" για το 1989, δεν τεκμηριώνει προκατάληψη. Τούτο ενδυναμώνεται και από το ότι για αρκετά χρόνια προηγουμένως οι αιτητές βαθμολογούνταν ως "Λίαν Καλοί". Ως εκ τούτου και με βάση τα πιο πάνω, ο ισχυρισμός των αιτητών για ύπαρξη προκατάληψης κατά τη σύνταξη των εκθέσεων του 1989 και για ελλειπή έρευνα κρίνεται αβάσιμος και απορρίπτεται.
2. Η αρχαιότητα των αιτητών δεν τους δίνει το προβάδισμα έναντι του ενδιαφερομένου μέρους, η οποία υπερέχει σε αξία και έχει υπέρ της τη σύσταση του Διευθυντή που σύμφωνα με τη νομολογία αποτελεί ουσιώδες και ανεξάρτητο στοιχείο κρίσης της αξίας των υποψηφίων. Η αρχαιότητα δεν είναι το αποφασιστικό κριτήριο, αλλά συνεκτιμάται με άλλα στοιχεία και υπερισχύει, μόνο όταν τα άλλα δύο κριτήρια, αξία και προσόντα, είναι ίσα.
Στην προκειμένη περίπτωση, στο κριτήριο της αξίας, το ενδιαφερόμενο μέρος υπερτερεί των αιτητών ενώ στα προσόντα είναι περίπου ίσοι. Η ΕΔΥ όπως προκύπτει από τα πρακτικά, όχι μόνο δεν παραγνώρισε την αρχαιότητα των αιτητών, αλλά αιτιολόγησε την απόφασή της να μην της δώσει πρωταρχική σημασία. Συνεπώς απορρίπτεται και ο δεύτερος λόγος ακύρωσης που προβλήθηκε από τους αιτητές.
3. Ο Διευθυντής στη σύστασή του, αναφέρεται και εξηγά τους λόγους που τον ώθησαν να συστήσει για προαγωγή το ενδιαφερόμενο μέρος και η προτίμησή του βασίζεται στην υπεροχή σε αξία του ενδιαφερομένου μέρους έναντι των αιτητών. Η σύσταση του Διευθυντή συνάδει και υποστηρίζεται πλήρως από το περιεχόμενο των φακέλων. Η αναφορά στα καθήκοντα που εκτελεί το ενδιαφερόμενο μέρος έγινε για να υπoστηριχτεί η άποψή του ότι η Χριστοδούλου υπερέχει σε αξία, ότι είναι ικανή να αναλάβει δύσκολα καθήκοντα, και δεν εισάγει εξωγενές στοιχείο. Ο Διευθυντής κατέληξε στην εισήγηση για προαγωγή της Χριστοδούλου, μετά από προβληματισμό και αφού από τη σύγκρισή της με τους αιτητές έκρινε ότι η υπεροχή της σε αξία την καθιστούσε την πλέον κατάλληλη για προαγωγή. Επιπρόσθετα θεωρείται ότι η σύσταση είναι επαρκώς αιτιολογημένη όπως προνοεί το σχετικό άρθρο του Νόμου. Ως εκ τούτου, απορρίπτεται και ο τρίτος λόγος που προβλήθηκε για ακύρωση της επίδικης απόφασης.
4. Αιτιολογημένη θεωρείται και η απόφαση της ΕΔΥ για προαγωγή του ενδιαφερομένου μέρους. Εν πάση περιπτώσει η αιτιολογία στην προκειμένη περίπτωση, εξάγεται πλήρως και από τα στοιχεία των φακέλων.
H προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Menelaou v. Republic (1969) 3 C.L.R. 36,
Pantelides v. Republic (1969) 3 C.L.R. 480.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση με την οποία προάχθηκε το ενδιαφερόμενο μέρος στη μονιμη θέση Επόπτη/Επόπτριας Θαλάμων Ψυχιατρικής Υπηρεσίας, αντί των αιτητών.
Ι. Τυπογράφος, για τους Αιτητές.
Α. Βασιλειάδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Κ. Χρυσοστομίδης, για το Ενδιαφερόμενο μέρος.
Cur. adv. vult.
XATZHTΣAΓΓAPHΣ, Δ.: Με την προσφυγή τους αυτή οι αιτητές επιδιώκουν την ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (ΕΔΥ) με την οποία προήχθη η Στυλιανή Χριστοδούλου στη μόνιμη θέση Επόπτη/Επόπτριας Θαλάμων Ψυχιατρικές Υπηρεσίες από τις 15.2.92.
Τα γεγονότα της υπόθεσης είναι τα εξής:
Αφού ζητήθηκε η πλήρωση της θέσης από το Γενικό Διευθυντή Υπουργείου Υγείας η ΕΔΥ συνήλθε στις 16.12.91 για να επιληφθεί μεταξύ άλλων και της πλήρωσης της θέσης που σύμφωνα με το Σχέδιο Υπηρεσίας είναι θέση προαγωγής.
Στην αρχή της συνεδρίασής της η ΕΔΥ ασχολήθηκε με τις παραστάσεις αριθμού υποψηφίων για τη μη αντικειμενικότητα των ετησίων εμπιστευτικών εκθέσεών τους για το 1989. Μεταξύ εκείνων που υπέβαλαν παραστάσεις ήταν και οι αιτητές οι οποίοι απευθύνθηκαν στην ΕΔΥ μέσο του δικηγόρου τους. Οι παραστάσεις των αιτητών αφορούσαν κατά κύριο λόγο στις αξιολογήσεις συναδέλφων τους οι οποίες σύμφωνα με τους αιτητές έγιναν από αξιολογούντες και ή προσυπογράφοντες λειτουργούς που είχαν συγγενικούς ή φιλικούς δεσμούς με τους αξιολογουμένους. Το γεγονός αυτό εισηγήθηκαν, τεκμηριώνει τον ισχυρισμό ότι οι αιτητές έτυχαν μη αντικειμενικής αξιολόγησης. Η ΕΔΥ αφού έλαβε υπόψη τις παραστάσεις καθώς και τις σχετικές απόψεις του Διευθυντή που περιέχονταν σε επιστολή του, έκρινε ότι οι παραστάσεις δεν ήταν δικαιολογημένες και τις απέρριψε.
Ειδικότερα για τις παραστάσεις της αιτήτριας η ΕΔΥ παρατήρησε τα εξής:
"Παραστάσεις με γενικές αναφορές που δεν είναι επαρκώς αιτιολογημένες δεν ευσταθούν και συνεπώς απορρίπτονται. Ειδικές αναφορές σε συγκεκριμένα ονόματα υπαλλήλων ότι ευνοήθηκαν από τους Αξιολογούντες Λειτουργούς, όπως π.χ. τους Λουκά Κωνσταντίνο, Μιχαηλίδου Ανδρούλλα, Κωνσταντίνου Ανδρέα, Κυπριανού Ελένη, μελετήθηκαν και κρίθηκαν αβάσιμες."
Στη συνέχεια προσήλθε στη συνεδρίαση ο Διευθυντής Ψυχιατρικών Υπηρεσιών, ο οποίος ενημερώθηκε για τις πιο πάνω αποφάσεις της ΕΔΥ και τέθηκαν στη διάθεσή του οι Προσωπικοί Φάκελοι και οι Φάκελοι των Ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεων των υποψήφιων.
Ο Διευθυντής ανέφερε ότι:
"Όλοι οι προσοντούχοι υποψήφιοι θεωρούνται ότι κατέχουν το πλεονέκτημα του Σχεδίου Υπηρεσίας για το λόγο ότι όλοι έχουν τη μεταπτυχιακή εκπαίδευση σε σειρά μαθημάτων Νοσηλευτικής Διοίκησης (Ψυχιατρείου), που οργανώθηκε στα πλαίσια των εκπαιδευτικών προγραμμάτων της Σχολής Νοσοκόμων Ψυχιατρείου, διάρκειας εννέα μηνών.
Όλοι οι υποψήφιοι κατέχουν την απαιτούμενη από το Σχέδιο Υπηρεσίας γνώση της Αγγλικής γλώσσας, γιατί αυτό ήταν προϋπόθεση για την κατοχή της παρούσας τους θέσης.
Έχει προβληματιστεί και έχει παρακολουθήσει την εργασία των υποψήφιων για το φετινό χρόνο, επιπρόσθετα δε είχε συσκέψεις με όλους τους προϊστάμενους των υποψήφιων, και έχει καταλήξει στην εισήγηση για προαγωγή της Χριστοδούλου Στυλιανής. ....................................................
Σχετικά με τους άλλους τρεις υποψήφιους, οι οποίοι υπερέχουν της Χριστοδούλου σε αρχαιότητα, παρατήρησε ότι σ' ό,τι αφορά το Δημητρίου Ευριπίδη η αρχαιότητά του είναι περιθωριακή, σ' ό,τι αφορά τους άλλους δύο υποψήφιους, Δημοσθένους Κύπρο και Δημοσθένους Ελένη, παρατήρησε ότι η Χριστοδούλου υπερέχει σε αξία έναντι αυτών και έχει την ευθύνη της πιο δύσκολης ψυχιατρικής πτέρυγας, που είναι το πιο δύσκολο καθήκον, για το λόγο ότι της έχουν περισσότερη εμπιστοσύνη.
Η Χριστοδούλου Στυλιανή, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, παρουσιάζει μια ουσιαστική πρόοδο, η οποία επαυξάνεται χρόνο με χρόνο. Παρ' όλο που οι Δημοσθένους Κύπρος και Δημοσθένους Ελένη έχουν αρχαιότητα, αποδίδει ιδιαίτερη σημασία σ' αυτήν τη σημαντική πρόοδο της Χριστοδούλου."
Η ΕΔΥ έλαβε υπόψη τις εμπιστευτικές/υπηρεσιακές εκθέσεις των υποψηφίων στο σύνολό τους. Στα πρακτικά της ΕΔΥ αναφέρθηκαν ενδεικτικά οι αξιολογήσεις στις εκθέσεις τους κατά τα πέντε τελευταία χρόνια.
Η κατάσταση αναφορικά με τους αιτητές και το ενδιαφερόμενο μέρος έχει ως εξής:
Δημοσθένους Κύπρος: 1986 "Λ.Κ. " (5-7-0)
1987 "Λ.Κ. " (6-6-0)
1988 "Λ.Κ. " (6-6-0)
1989 "Λ.Κ. " (6-6-0)
1990 Π.Ι. Ι. Μ.Ι.
7 1 0
Δημοσθένους Ελένη Κ.: 1986 "Λ.Κ. " (5-7-0)
1987 "Λ.Κ. " (5-7-0)
1988 "Λ.Κ. " (6-6-0)
1989 "Λ.Κ. " (6-6-0)
1990 Π.Ι. Ι. Μ.Ι.
7 1 0
Χριστοδούλου Στυλιανή: 1986 "Λ.Κ. " (6-6-0)
1987 "Λ.Κ. " (7-5-0)
1988 "Ε " (8-4-0)
1989 "Ε " (8-4-0)
1990 Π.Ι. Ι. Μ.Ι
8 0 0
H ΕΔΥ αφού έλαβε υπόψη τα προσόντα των υποψηφίων καθώς και την αρχαιότητά τους έκρινε με βάση τα καθιερωμένα κριτήρια στο σύνολό τους ότι η Χριστοδούλου Στυλιανή η οποία συστήθηκε από το Διευθυντή υπερέχει των άλλων υποψηφίων και την επέλεξε για προαγωγή. Η ΕΔΥ επιλέγοντας το ενδιαφερόμενο μέρος δεν παρέλειψε να λάβει υπόψη την υπεροχή σε αρχαιότητα των αιτητών. Έκρινε όμως ότι η υπεροχή της Χριστοδούλου σε αξία και η σύστασή της από το Διευθυντή, έκλιναν την πλάστιγγα υπέρ της.
Η προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας με ημερομηνία 28.2.92 και αρ. γνωστοποίησης 664.
Οι βασικοί λόγοι για ακύρωση που προβλήθηκαν από το δικηγόρο των αιτητών είναι:
(1) Η έλλειψη αντικειμενικότητας στην αξιολόγηση των αιτητών για το 1989.
(2) Η παραγνώριση της αρχαιότητας των αιτητών σε σχέση με το ενδιαφερόμενο μέρος χωρίς ειδική αιτιολογία.
(3) Ο Διευθυντής δεν έκρινε αμερόληπτα τους υποψηφίους και η σύστασή του εισήξε εξωγενές στοιχείο κατά την κρίση των υποψηφίων. Εφόσον η σύσταση λήφθηκε υπόψη από την ΕΔΥ, η επίδικη απόφαση θα πρέπει να ακυρωθεί.
(4) Η απόφαση της ΕΔΥ να προάξει το ενδιαφερόμενο μέρος στερείται αιτιολογίας.
Αναφορικά με τον πρώτο λόγο που προβλήθηκε, είναι ισχυρισμός των αιτητών ότι η σύνταξη των εμπιστευτικών εκθέσεων τους για το 1989 πάσχει από έλλειψη αντικειμενικότητας και ότι η ΕΔΥ δεν προέβη στην απαιτούμενη έρευνα.
Από το περιεχόμενο των φακέλων προκύπτει ότι μετά τη λήψη των σχετικών επιστολών του δικηγόρου των αιτητών, η ΕΔΥ απευθύνθηκε στο Διευθυντή Τμήματος Ψυχιατρικών Υπηρεσιών και ζήτησε τις απόψεις του. Ο Διευθυντής, αφού είχε διαβουλεύσεις με τους αξιολογούντες και προσυπογράφοντες λειτουργούς όλων των υπαλλήλων που υπέβαλαν παραστάσεις, πληροφόρησε την ΕΔΥ με σχετική επιστολή του ότι οι εμπιστευτικές εκθέσεις για το 1989 είχαν γίνει σύμφωνα με τις κανονιστικές διατάξεις και ήταν αντικειμενικές. Στη συνέχεια και όπως προκύπτει και από το σχετικό απόσπασμα των πρακτικών που εκτίθεται πιο πάνω, οι ειδικές αναφορές σε συγκεκριμένα ονόματα υπαλλήλων ότι ευνοήθηκαν, μελετήθηκαν και κρίθηκαν αβάσιμες.
Σύμφωνα με τη νομολογία, ο ισχυρισμός για ύπαρξη προκατάληψης πρέπει να αποδεικνύεται με επαρκή βεβαιότητα, με συγκεκριμένα απτά στοιχεία που προσάγονται από τον αιτητή ή περιέχονται στους σχετικούς φακέλους της υπόθεσης. Από το σύνολο των γεγονότων που τέθηκαν ενώπιόν μου προκύπτει ότι δεν υπάρχει οτιδήποτε που να υποδηλώνει ότι η ετοιμασία των εμπιστευτικών εκθέσεων για το 1989 είναι προϊόν προκατάληψης. Το γεγονός ότι οι αιτητές αξιολογήθηκαν ως "Λίαν Καλοί" αντί "Εξαίρετοι" για το 1989, δεν τεκμηριώνει προκατάληψη. Τούτο ενδυναμώνεται και από το ότι για αρκετά χρόνια προηγουμένως οι αιτητές βαθμολογούνταν ως "Λίαν Καλοί". Ως εκ τούτου και με βάση τα πιο πάνω ο ισχυρισμός των αιτητών για ύπαρξη προκατάληψης κατά τη σύνταξη των εκθέσεων του 1989 και για ελλειπή έρευνα κρίνεται αβάσιμος και απορρίπτεται.
Είναι γεγονός ότι οι αιτητές υπερτερούν σε αρχαιότητα έναντι του ενδιαφερομένου μέρους, και τόσο ο Διευθυντής όσο και η ΕΔΥ αναφέρθηκαν ειδικά στο γεγονός αυτό. Αρχαιότερος είναι ο αιτητής Κύπρος Δημοσθένους που διορίστηκε στη μόνιμη θέση Νοσοκόμου Ψυχιατρείου στις 15.10.62. Η αιτήτρια Ελένη Δημοσθένους διορίστηκε στη μόνιμη θέση Νοσοκόμου Ψυχιατρείου την 1.1.67 παρόλο που διορίστηκε ως προσωρινή στην πιο πάνω θέση από 15.10.62 Το ενδιαφερόμενο μέρος πήρε μόνιμο διορισμό στη θέση Νοσοκόμου Ψυχιατρείου την 1.7.69 παρόλο που διορίστηκε στην πιο πάνω θέση σαν μηνιαία υπάλληλος από 1.4.68. Όμως, η αρχαιότητα των αιτητών δεν τους δίνει το προβάδισμα έναντι του ενδιαφερομένου μέρους η οποία υπερέχει σε αξία και έχει υπέρ της τη σύσταση του Διευθυντή που σύμφωνα με τη νομολογία αποτελεί ουσιώδες και ανεξάρτητο στοιχείο κρίσης της αξίας των υποψηφίων. Η αρχαιότητα δεν είναι το αποφασιστικό κριτήριο αλλά συνεκτιμάται με άλλα στοιχεία και υπερισχύει μόνο όταν τα άλλα δύο κριτήρια, αξία και προσόντα, είναι ίσα. (Βλ. Menelaou v. Republic (1969) 3 C.L.R. 36, Partelides v. Republic (1969) 3 C.L.R. 480).
Στην προκειμένη περίπτωση στο κριτήριο της αξίας το ενδιαφερόμενο μέρος υπερτερεί των αιτητών ενώ στα προσόντα είναι περίπου ίσοι. Η ΕΔΥ όπως προκύπτει από τα πρακτικά, όχι μόνο δεν παραγνώρισε την αρχαιότητα των αιτητών, αλλά αιτιολόγησε την απόφασή της να μην της δώσει πρωταρχική σημασία. Συνεπώς απορρίπτεται και ο δεύτερος λόγος ακύρωσης που προβλήθηκε από τους αιτητές.
Αναφορικά με τον τρίτο λόγο ακύρωσης είναι η θέση του δικηγόρου των αιτητών ότι ο Διευθυντής δεν έκρινε αντικειμενικά τους υποψήφιους και η αναφορά του στο γεγονός ότι το ενδιαφερόμενο μέρος έχει την ευθύνη της πιο δύσκολης ψυχιατρικής πτέρυγας, εισάγει στη σύσταση του στοιχείο εξωγενές που δεν καθορίζεται από το Σχέδιο Υπηρεσίας. Η φύση των καθηκόντων συνεχίζει, δεν αποτελεί νόμιμο κριτήριο για την πρόκριση υπαλλήλου έναντι συναδέλφου του. Ισχυρίζεται επίσης ότι η σύσταση δεν είναι "αιτιολογημένη" όπως απαιτείται από το άρθρο 35(4) του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990 όπως αυτός τροποποιήθηκε, (ο Νόμος).
Ο Διευθυντής στη σύστασή του που εκτίθεται σχεδόν αυτούσια πιο πάνω, αναφέρεται και εξηγά τους λόγους που τον ώθησαν να συστήσει για προαγωγή το ενδιαφερόμενο μέρος και η προτίμηση του βασίζεται στην υπεροχή σε αξία του ενδιαφερομένου μέρους έναντι των αιτητών. Η σύσταση του Διευθυντή συνάδει και υποστηρίζεται πλήρως από το περιεχόμενο των φακέλων. Η αναφορά στα καθήκοντα που εκτελεί το ενδιαφερόμενο μέρος έγινε για να υποστηριχτεί η άποψή του ότι η Χριστοδούλου υπερέχει σε αξία, ότι είναι ικανή να αναλάβει δύσκολα καθήκοντα, και δεν εισάγει οποιοδήποτε εξωγενές στοιχείο. Ο Διευθυντής κατέληξε στην εισήγηση για προαγωγή της Χριστοδούλου μετά από προβληματισμό και αφού από τη σύγκρισή της με τους αιτητές έκρινε ότι η υπεροχή της σε αξία την καθιστούσε την πλέον κατάλληλη για προαγωγή. Επιπρόσθετα θεωρώ ότι η σύσταση είναι επαρκώς αιτιολογημένη όπως προνοεί το σχετικό άρθρο του Νόμου. Ως εκ τούτου απορρίπτεται και ο τρίτος λόγος που προβλήθηκε για ακύρωση της επίδικης απόφασης.
Αιτιολογημένη θεωρώ και την απόφαση της ΕΔΥ για προαγωγή του ενδιαφερομένου μέρους. Εν πάση περιπτώσει η αιτιολογία στην προκειμένη περίπτωση εξάγεται πλήρως και από τα στοιχεία των φακέλων.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους, η προσφυγή απορρίπτεται και η απόφαση προαγωγής του ενδιαφερομένου μέρους επικυρώνεται.
Δεν εκδίδεται οποιαδήποτε διαταγή για έξοδα.
H προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα