|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1993) 4 ΑΑΔ 1785
30 Ιουλίου, 1993
[ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ANAΦOPIKA ME TO APΘPO 146 TOY ΣYNTAΓMATOΣ
ΑΝΔΡΕΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΜΟΥΡΟΥΖΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΣ,
Αιτητές,
v.
KYΠPIAKHΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, MEΣΩ YΠOYPΓIKOY ΣYMBOYΛIOY KAI AΛΛOY,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 306/92)
Αναγκαστική Απαλλοτρίωση — Αρχές που θα πρέπει να ακολουθήσει η Διοίκηση κατά την άσκηση της διακριτικής της εξουσίας — Δέουσα έρευνα αναζήτησης της λιγότερο εναχθούς λύσης — Έρευνα περιορίζεται στα πλαίσια του εύλογου.
Οι αιτητές προσέβαλαν με την προσφυγή τους το Διάταγμα Απαλλοτρίωσης μέρους των κτημάτων τους στην Κοκκινοτριμιθιά.
Το Ανώτατο Δικαστήριο απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
Η απαλλοτρίωση είναι επιτρεπόμενη προσβολή του ατομικού δικαιώματος ιδιοκτησίας για σκοπούς δημόσιας ωφέλειας. Είναι το έσχατο μέτρο στο οποίο η Διοίκηση πρέπει να καταφεύγει για την επίτευξη του σκοπού. Στην άσκηση της διακριτικής της ευχέρειας η Διοίκηση πρέπει να εξαντλήσει κάθε πρόσφορο μέσο για να εξευρεθεί ακίνητο με άλλο τρόπο - είτε ακίνητο του δημόσιου, είτε ακίνητο που θα αγοράσει με οικειοθελή προσφορά ιδιοκτήτη - άλλωσπως παραβιάζει τα ακραία όρια της διακριτικής της εξουσίας και η πράξη είναι ακυρωτέα. Η Διοίκηση, στην εκλογή του κατάλληλου ακίνητου, πρέπει να ερευνήσει εάν υπάρχουν και άλλα ακίνητα εξίσου κατάλληλα για ικανοποίηση του σκοπού της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης και να προτιμήσει εκείνο του οποίου η απαλλοτρίωση θα προξενήσει την ολιγότερη επαχθή στέρηση στον ιδιοκτήτη, σε σύγκριση με τη στέρηση εκείνη που θα προξενήσει απαλλοτρίωση εξίσου κατάλληλου ακίνητου σε άλλο ιδιοκτήτη.
Στην παρούσα υπόθεση έγινε η δέουσα έρευνα αφού λήφθηκε υπόψη η περιοχή και οι μαθητές που θα εξυπηρετούνται από το νέο σχολικό κτίριο.
Η έρευνα πρέπει να επεκτείνεται σε εύλογα κατάλληλους χώρους.
Περαιτέρω το θέμα τούτο είναι θέμα τεχνικό για το οποίο το Δικαστήριο δεν υποκαθιστά την κρίση της Διοίκησης.
Η έρευνα πρέπει να είναι εύλογη κάτω από τα περιστατικά της κάθε υπόθεσης. Δέουσα έρευνα είναι η έρευνα που ένα λογικό πρόσωπο θα έκανε λαμβανομένων υπόψη όλων των στοιχείων σε κάθε ειδική περίπτωση. Η δέουσα έρευνα δεν εκτείνεται έξω από τα πλαίσια αυτά.
Οι εισηγήσεις του δικηγόρου των αιτητών είναι έξω από τα πλαίσια της δέουσας έρευνας με την πιο πάνω έννοια.
Λύση με απαλλοτρίωση άλλων γειτονικών κτημάτων θα ήταν τουλάχιστον το ίδιο επαχθή για τους άλλους ιδιοκτήτες.
Με πολλή επιμέλεια η απολλοτρίωση περιορίστηκε σχεδόν στο 1/4 του συνόλου της έκτασης των τεμαχίων των αιτητών.
H προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Venglis v. Electricity Authority of Cyprus (1965) 3 C.L.R. 252
Chrysochou Bros. v. Cyprus Telecommunications Authority a.o. (1966) 3 C.L.R. 482,
Glyki and Another v. Municipal Corporation of Famagusta (1967) 3 C.L.R. 677,
Lefkaritis Bros v. Republic (1980) 3 C.L.R. 34,
Agrotis v. Electricity Authority (1981) 3 C.L.R. 503,
HjiIoannou v. Republic (1983) 3 C.L.R. 536,
Κολοκασίδου και Άλλη v. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 427,
Γεωργίου v. Γενικού Εισαγγελέα και Άλλης (1990) 3 Α.Α.Δ. 1206,
Νικολαΐδης v. Δημοκρατίας και Άλλης (1990) 3 Α.Α.Δ. 1766,
Συμεωνίδης και Άλλος v. Δημοκρατίας (1991) 4 Α.Α.Δ. 863,
Χατζήκυριάκου v. Δημοκρατίας κ.ά. (1992) 4 Α.Α.Δ. 2075.
Προσφυγή.
Προσφυγή με την οποία οι αιτητές ζητούν την ακύρωση Διατάγματος Απαλλοτριώσεως μέρους των Τεμ. 257 και 258/1 Φυλ. Σχ. ΧΧ/64, Κοκκινοτριμιθιά, που εκδόθηκε από το Υπουργικό Συμβούλιο και δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας Αρ. 2682, ημερομηνίας 21.2.1992.
Α. Λαδάς, για τους Αιτητές.
Γ. Στυλιανίδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΣTYΛIANIΔHΣ, Δ.: Με την προσφυγή αυτή οι αιτητές ζητούν την ακύρωση Διατάγματος Απαλλοτριώσεως μέρους των Τεμαχίων 257 και 258/1 Φύλλο Σχέδιο ΧΧ/64, Κοκκινοτριμιθιά, που εκδόθηκε από το Υπουργικό Συμβούλιο και δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας Αριθμός 2682, ημερομηνίας 21 Φεβρουαρίου, 1992, Παράρτημα Τρίτο, Μέρος ΙΙ, Αριθμός Γνωστοποίησης 272, σελ. 258.
Οι λόγοι ακυρώσεως που προβλήθηκαν είναι:-
1. Έλλειψη δέουσας έρευνας και πλάνη περί τα πράγματα.
2. Επιλογή της επαχθέστερης μεθόδου εξυπηρέτησης του σκοπού της απαλλοτριώσεως.
Τα γεγονότα όπως φανερώνονται από τα υπομνήματα των δικηγόρων και το διοικητικό φάκελο έχουν:-
Η Κοκκινοτριμιθιά βρίσκεται σε μικρή απόσταση από τη Λευκωσία σε μια αναπτυσσόμενη περιοχή.
Ο γηγενής πληθυσμός αυξάνει. Περαιτέρω δημιουργήθηκαν δύο συνοικισμοί αυτοστέγασης εκτοπισμένων.
Ο αριθμός των μαθητών του δημοτικού σχολείου αυξάνεται ραγδαία. Το σχολικό κτίριο ήταν ανεπαρκέσταστο να εξυπηρετήσει τις ανάγκες της κοινότητας, παρόλο ότι στις αρχές και στα μέσα της δεκαετίας του 1980 ανεγέρθησαν πρόσθετες αίθουσες διδασκαλίας.
Είναι αξιοσημείωτο ότι από το 1986 μέχρι το 1992 ο αριθμός των μαθητών αυξήθηκε κατά 70%.
Το ποσοστό των μαθητών από εκτοπισμένους γονείς είναι περίπου 33-36%.
Η Χωριτική Αρχή Κοκκινοτριμιθιάς, η οποία είναι και η Σχολική Εφορεία για την κοινότητα, με υπόμνημα στο Υπουργείο Παιδείας ζήτησε την ανέγερση δεύτερου δημοτικού σχολείου.
Το θέμα μελετήθηκε από το Υπουργείο το οποίο κατέληξε ότι "η ανέγερση δεύτερου σχολικού κτιρίου στην κοινότητα Κοκκινοτριμιθιάς δικαιολογείται πλήρως". (Βλ. επιστολή Διευθυντή Δημοτικής Εκπαίδευσης ημερομηνίας 19 Μαΐου, 1989, μπλε 93 στο διοικητικό φάκελο.)
Ο Πρόεδρος και τα μέλη της Χωριτικής Αρχής υπέβαλε όπως το νέο σχολείο κτιστεί στην ανατολική περιοχή του χωριού ώστε να εξυπηρετούνται καλύτερα και τα παιδιά του Συνοικισμού Β. (Βλ. μπλε 91).
Ο Πρόεδρος και τα μέλη της Χωριτικής Αρχής, ύστερα από έρευνα, εισηγήθηκαν δύο υπαλλακτικές λύσεις αναφορικά με την τοποθεσία ανέγερσης του δημοτικού σχολείου τις οποίες σημείωσαν σε τοπογραφικό σχέδιο και έστειλαν στο Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Παιδείας. (Βλ. επιστολή ημερομηνίας 13 Σεπτεμβρίου, 1989, μπλε 95).
Στις 13 Φεβρουαρίου, 1990, Επιτροπή του Υπουργείου Παιδείας για τους σχολικούς χώρους, αποτελούμενη από τους κ.κ. Σοφοκλέους, Σελίπα και τη κα Αντωνίου, επισκέφθηκε την κοινότητα και μαζί με τους αντιπροσώπους της ερεύνησε το θέμα και κατέληξε ότι η ένδειξη Α, στην οποία περιλαμβάνονταν και τα Τεμάχια 257 και 258/1, ήταν η καταλληλότερη για το σκοπό.
Τα Τεμάχια 257 και 258/1 ανήκουν κατά ιδανικά ίσα μερίδια στους αιτητές.
Οι αιτητές είναι αδέλφια, άγαμοι, ηλικίας 50 και 44 ετών αντίστοιχα, καθηγητές οι οποίοι διαμένουν και εργάζονται στην Αθήνα.
Στις 6 Φεβρουαρίου, 1990, η Χωριτική Αρχή Κοκκινοτριμιθιάς με επιστολή πληροφόρησε τους αιτητές για την απόφαση ανέγερσης νέου σχολικού κτιρίου και την επιλογή των τεμαχίων τους για το σκοπό αυτό και τους παρακάλεσε όπως σε τριάντα ημέρες πληροφορήσουν την Χωριτική Αρχή αν ήταν διατεθειμένοι να το πωλήσουν.
Στις 19 Φεβρουαρίου, 1990, οι αιτητές απάντησαν ότι δεν επιθυμούσαν "έναντι οποιασδήποτε αμοιβής να εκποιήσουν το κτήμα τους καθότι αποτελούσε γι' αυτούς πατρικό κειμήλιο και προτίθενται στο άμεσο μέλλον να επανεγκατασταθούν στην Κύπρο, να ανεγείρουν δύο οικίες και να ανασυστήσουν το περιβόλι που είχαν".
Στις 9 Απριλίου, 1990, ο δικηγόρος των αιτητών με επιστολή πληροφόρησε τη Χωριτική Αρχή ότι οι αιτητές δεν ήταν διατεθειμένοι να πωλήσουν το κτήμα τους και ότι "στην περιοχή υπήρχαν άλλα κατάλληλα κτήματα".
Με τη λύση Α που είχε επιλεγεί θα χρησιμοποιόταν ολόκληρη η έκταση των Τεμαχίων 257 και 258/1.
Στις 8 Αυγούστου, 1990, η Χωριτική Αρχή με επιστολή υπέβαλε τρίτη υπαλλακτική λύση, ενόψει των δυσκολιών που δημιούργησαν οι ιδιοκτήτες των τεμαχίων αυτών.
Μετά την κατάληξη σε τελική λύση ο Υπουργός Παιδείας υπέβαλε πρόταση στο Υπουργικό Συμβούλιο, το οποίο με Απόφασή του Αρ. 35.250 ημερομηνίας 21 Μαρτίου, 1991, αποφάσισε την έκδοση Γνωστοποίησης Απαλλοτριώσεως, σύμφωνα με το Άρθρο 4 των περί Αναγκαστικής Απαλλοτριώσεως Νόμων του 1962 έως 1988, (Νόμοι Αρ. 15/62, 25/83, 145/85, 4/88), των Τεμαχίων 241, 246, 247, 248, 257 (μέρος) και 258 (μέρος) Φύλλο Σχέδιο ΧΧ/64.
Την ίδια ημέρα αποφασίστηκε η επίταξη της ίδιας ακίνητης ιδιοκτησίας.
Ο σκοπός της απαλλοτρίωσης και της επίταξης ήταν η ανέγερση νέου δημοτικού σχολείου στο χωριό Κοκκινοτριμιθιά.
Το σύνολο της έκτασης είναι ένα εκτάριο, έξι δεκάρια και 400 τ.μ.
Η Γνωστοποίηση Απαλλοτριώσεως και το Διάταγμα Επίταξης δημοσιεύτηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, Αριθμός 2598, ημερομηνίας 26 Απριλίου, 1991, Παράρτημα Τρίτο, Μέρος ΙΙ, Αρ. 628 και 650, αντίστοιχα.
Το Τεμάχιο 257 έχει έκταση οκτώ δεκάρια και 270 τ.μ. και το Τεμάχιο 258/1 7 δεκάρια και 523 τ.μ. Η Γνωστοποίηση Απαλλοτριώσεως αφορά έκταση δύο δεκαρίων και 837 τ.μ. από το πρώτο και δύο δεκαρίων και 703 τ.μ. από το δεύτερο.
Επειδή το έργο κρίθηκε ως επείγον άρχισε η εκπόνηση των αρχιτεκτονικών σχεδίων από τις Τεχνικές Υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας.
Ο δικηγόρος των αιτητών υπέβαλε ένσταση για το λόγο ότι κατά την άποψή του υπάρχουν άλλα πολύ καταλληλότερα τεμάχια για να κτιστεί το νέο δημοτικό σχολείο. Καμιά εισήγηση, καμιά διευκρίνιση, εκτός από αυτό τον ασαφή λόγο, δεν προβλήθηκε.
Στις 22 Αυγούστου, 1991, το Υπουργείο Παιδείας ζήτησε γνωμοδότηση από το Γενικό Εισαγγελέα αναφορικά με τις ενστάσεις.
Στις 4 Σεπτεμβρίου, 1991, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας ζήτησε από το Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου τις πιο κάτω πληροφορίες:-
(α) Αν υπάρχει ή όχι στην Κοκκινοτριμιθιά, κρατική ακίνητη ιδιοκτησία κατάλληλη για τους σκοπούς που επιδιώκονται με την απαλλοτρίωση·
(β) κατά πόσο υπάρχουν ή όχι άλλα ακίνητα εξίσου κατάλληλα που προσφέρονται οικειοθελώς από τους ιδιοκτήτες τους· και
(γ) με βάση ποιά κριτήρια κρίθηκε η υπό απαλλοτρίωση ιδιοκτησία ως η πλέον κατάλληλη για την ανέγερση Δημοτικού Σχολείου."
Στις 24 Σεπτεμβρίου, 1991, ο ίδιος Ανώτερος Δικηγόρος έδωσε την ακόλουθη γραπτή γνωμοδότηση:-
"2. Αφού μελέτησα με προσοχή τα διάφορα έγγραφα που έχετε θέσει ενώπιόν μου κατέληξα στο συμπέρασμα πως δεν υπάρχει οποιοδήποτε νομικό κώλυμα για απόρριψη των ενστάσεων που υποβλήθηκαν ενάντια στη σκοπούμενη απαλλοτρίωση για την ανέγερση Δημοτικού Σχολείου στην Κοκκινοτριμιθιά."
Στις 13 Φεβουαρίου, 1992, το Υπουργικό Συμβούλιο με Απόφαση Αρ. 36.918 απέρριψε την ένσταση των αιτητών και αποφάσισε την έγκριση έκδοσης Διατάγματος Απαλλοτριώσεως. Το Διάταγμα Απαλλοτριώσεως δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας Αριθμός 2682, ημερομηνίας 21 Φεβρουαρίου, 1992, Παράρτημα Τρίτο, Μέρος ΙΙ, Αριθμός Γνωστοποίησης 272, σελ. 258.
Το Τμήμα Πολεοδομίας και Οικήσεως ετοίμασε σχέδιο για την κατασκευή δρόμων στην περιοχή.
Στις 20 Σεπτεμβρίου, 1991, το Τμήμα Πολεοδομίας και Οικήσεως εισήγηθηκε, με έγγραφο με αριθμό ΔΝ/59, την εξασφάλιση πρόσθετου χώρου με απαλλοτρίωση του υπόλοιπου των Τεμαχίων 257 και 258/1.
Η Σχολική Εφορεία και το Υπουργείο Παιδείας συμφώνησε στην απαλλοτρίωση πρόσθετου χώρου όχι όμως από το υπόλοιπο των τεμαχίων των αιτητών. (Βλ. μπλε 175 και 193).
Οι Αρχές προχώρησαν στην απαλλοτρίωση και επίταξη πρόσθετης γης η οποία αποτελείται από τα Τεμάχια 240, 249 και 252, το οποίο συναπτώς γειτνιάζει με το μέρος του Τεμαχίου 257, αντικείμενο του επίδικου Διατάγματος Απαλλοτριώσεως.
Οι δικηγόροι των μερών παρουσίασαν χωρομετρικά σχέδια, Τεκμήρια Χ και Χ1, στα οποία σημειώθηκαν ο Συνοικισμός Β, η κρατική γη γνωστή ως Κρατητήρια Κοκκινοτριμιθιάς, το γήπεδο της κοινότητας, το Τεμάχιο 405, γνωστό ως φυτώριο, και το Τεμάχιο 507, το οποίο ανήκει στην εταιρεία Ιωάννου και Παρασκευαΐδης.
Το υφιστάμενο δημοτικό σχολείο βρίσκεται στη δυτική πλευρά της κατοικημένης περιοχής. Το νέο σχολικό κτίριο θα εξυπηρετήσει τις ανάγκες της ανατολικής περιοχής και το Συνοικισμό Β.
Οι αιτητές ισχυρίζονται ότι η απαλλοτρίωση έγινε χωρίς έρευνα άλλων τρόπων για την επίτευξη του επιδιωκομένου σκοπού.
Το ζήτημα τούτο ηγέρθηκε και αποφασίστηκε σε σωρεία υποθέσεων. (Βλ., μεταξύ άλλων, Maria Ch. Venglis and The Electricity Authority of Cypurs (1965) 3 C.L.R. 252, Chrysochou Bros. and 1. The Cyprus Telecommunications Autority 2. The Republic of Cyprus, through The Council of Ministers (1966) 3 C.L.R. 482, Niovi Michael Glyki and Another v. The Municipal Corporation of Famagusta (1967) 3 C.L.R. 677, Lefkaritis Bros v. Republic (1980) 3 C.L.R. 34, Agrotis v. Electricity Authority (1981) 3 C.L.R. 503, HjiIoannou v. Republic (1983) 3 C.L.R. 536, Αναστασία Κολοκασίδου και Άλλη v. Της Κυπριακής Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 427, Λουκία Γεωργίου v. 1. Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας 2. Επιτροπής Δημοσίας Υγείας Κλήρου (1990) 3 Α.Α.Δ. 1206, Χαριθέα Κώστα Νικολαΐδη v. 1. Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Επάρχου Λεμεσού ή Βοηθού Επάρχου Λεμεσού 2. Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (1990) 3 Α.Α.Δ. 1766, 1. Ελένη Συμεωνίδη και Άλλος v. Κυπριακής Δημοκρατίας και/ή Υπουργικού Συμβουλίου, και/ή Υπουργ. Παιδείας (1991) 4 Α.Α.Δ. 863, Κυριάκος Χ"Κυριάκου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας και/ή μέσω 1. Υπουργικού Συμβουλίου 2. Επιτροπής Δημόσιας Υγείας Πάνω Κυβίδων (1992) 4 Α.Α.Δ. 2075.)
Με τη νομολογία καθιερώθηκαν τα πιο κάτω:-
Η απαλλοτρίωση είναι επιτρεπόμενη προσβολή του ατομικού δικαιώματος ιδιοκτησίας για σκοπούς δημόσιας ωφέλειας. Είναι το έσχατο μέτρο στο οποίο η Διοίκηση πρέπει να καταφεύγει για την επίτευξη του σκοπού. Στην άσκηση της διακριτικής της ευχέρειας η Διοίκηση πρέπει να εξαντλήσει κάθε πρόσφορο μέσο για να εξευρεθεί ακίνητο με άλλο τρόπο είτε ακίνητο του δημόσιου, είτε ακίνητο που θα αγοράσει με οικειοθελή προσφορά ιδιοκτήτη - άλλωσπως παραβίαζει τα ακραία όρια της διακριτικής της εξουσίας και η πράξη είναι ακυρωτέα. Η Διοίκηση, στην εκλογή του κατάλληλου ακίνητου, πρέπει να ερευνήσει εάν υπάρχουν και άλλα ακίνητα εξ ίσου κατάλληλα για ικανοποίηση του σκοπού της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης και να προτιμήσει εκείνο του οποίου η απαλλοτρίωση θα προξενήσει την ολιγότερο επαχθή στέρηση στον ιδιοκτήτη, σε σύγκριση με τη στέρηση εκείνη που θα προξενήσει απαλλοτρίωση εξ ίσου κατάλληλου ακίνητου σε άλλο ιδιοκτήτη.
Οι αιτητές φέρουν το βάρος της ικανοποίησης του Δικαστηρίου για την ύπαρξη των λόγων που προβάλλουν για ακύρωση.
Στην παρούσα υπόθεση έγινε η δέουσα έρευνα αφού λήφθηκε υπόψη η περιοχή και οι μαθητές που θα εξυπηρετούνται από το νέο σχολικό κτίριο.
Είναι γεγονός ότι δεν στράφηκε η προσοχή των Αρχών στο χώρο των Κρατητηρίων Κοκκινοτριμιθιάς. Τα Κρατητήρια Κοκκινοτριμιθιάς ευρίσκονται σε πολύ μεγάλη απόσταση από την περιοχή από την οποία προέρχονται οι μαθητές που θα φοιτούν στο νέο σχολικό κτίριο. Είναι μακριά από την κατοικία των μαθητών και δεν αναμενόταν η έρευνα να περιλάβει τους πλέον ακατάλληλους χώρους. Ούτε το Τεμάχιο 507 μπορεί να προσελκύσει την προσοχή ενός λογικού προσώπου το οποίο ερευνά κατάλληλους χώρους για ανέγερση σχολικού κτιρίου για εξυπηρέτηση μαθητών των συγκεκριμένων περιοχών της κοινότητας.
Το Τεμάχιο 507 βρίσκεται νοτιοδυτικά της κοινότητας πέρα από τον κύριο δρόμο Λευκωσίας Τροόδους και από μεγάλο αύλακα νερού. Περίπου το ίδιο ισχύει και για το λεγόμενο φυτώριο.
Η έρευνα πρέπει να επεκτείνεται σε εύλογα κατάλληλους χώρους.
Περαιτέρω το θέμα τούτο είναι θέμα τεχνικό για το οποίο το Δικαστήριο δεν υποκαθιστά την κρίση της Διοίκησης.
Η έρευνα πρέπει να είναι μέσα στα πλαίσια του εύλογου. Η έρευνα πρέπει να είναι εύλογη κάτω από τα περιστατικά της κάθε υπόθεσης. Δέουσα έρευνα είναι η έρευνα που ένα λογικό πρόσωπο θα έκανε λαμβανομένων υπόψη όλων των στοιχείων σε κάθε ειδική περίπτωση. Η δέουσα έρευνα δεν εκτείνεται έξω από τα πλαίσια αυτά.
Οι εισηγήσεις του δικηγόρου των αιτητών είναι έξω από τα πλαισία της δέουσας έρευνας με την πιο πάνω έννοια.
Λύση με απαλλοτρίωση άλλων γειτονικών κτημάτων θα ήταν τουλάχιστον το ίδιο επαχθής για τους άλλους ιδιοκτήτες.
Με πολλή επιμέλεια η απαλλοτρίωση περιορίστηκε σχεδόν στο 1/4 του συνόλου της έκτασης των τεμαχίων των αιτητών.
Έχει αφεθεί στους αιτητές επαρκής χώρος για τις ανάγκες τις οποίες προβάλλουν στις ενστάσεις. Με τη λύση Α θα απαλλοτριωνόταν ολόκληρη η έκταση των τεμαχίων των αιτητών, η οποία θα ήταν αρκετή για τις ανάγκες του νέου δημοτικού σχολείου.
Η εκτέλεση του έργου άρχισε, δάνειο £350.000 έχει συναφθεί από την Κεντρική Συνεργατική Τράπεζα, διατάγματα Επιτάξεως έχουν εκδοθεί.
Οι λόγοι ακυρώσεως που προβλήθηκαν δεν ευσταθούν.
Η προσφυγή απορρίπτεται.
Καμιά διαταγή για έξοδα.
H προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.