|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1993) 4 ΑΑΔ 1418
16 Ιουνίου, 1993
[ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ANAΦOPIKA ME TO APΘPO 146 TOY ΣYNTAΓMATOΣ
ΧΛΟΗ ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ,
Αιτήτρια,
v.
KYΠPIAKHΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
MEΣΩ EΠITPOΠHΣ EKΠAIΔEYTIKHΣ YΠHPEΣIAΣ
KAI AΛΛOY,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 514/92)
Εκπαιδευτικοί Λειτουργοί — Υπηρεσιακές Εκθέσεις — Δεν είναι διοικητικές εκτελεστές πράξεις, αλλά ενδιάμεσες προπαρασκευαστικές — Συμπροσβάλλονται με προσφυγή, εφόσον προσβληθεί η τελική απόφαση προαγωγής.
Εκπαιδευτικοί Λειτουργοί — Προαγωγές — Βαθμολογίες — Ισχυρισμός για προκατάληψη — Βάρος απόδειξης τέτοιου ισχυρισμού, φέρει ο λειτουργός που τον επικαλείται, με παρουσίαση συγκεκριμένων πραγματικών περιστατικών — Τα γεγονότα πρέπει να οδηγούν σε ασφαλές συμπέρασμα μεροληψίας.
Η αιτήτρια προσέβαλε με την προσφυγή της τόσο την τελική απόφαση προαγωγής των ενδιαφερομένων μερών στη θέση Βοηθού Διευθυντή Σχολείων Μέσης Γενικής Εκπαίδευσης, όσο και τις προπαρασκευαστικές αποφάσεις, που αφορούσαν τη μη συμπερίληψή της στον κατάλογο των συστηθέντων υποψηφίων, και την απόρριψη της ένστασής της κατά της βαθμολογίας της.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
1. Η προσφυγή, στην έκταση που αφορά τις θεραπείες (1), (2) και (3), είναι απαράδεκτη, γιατί δεν προσβάλλει εκτελεστή διοικητική πράξη.
Η Υπηρεσιακή Εκθεση δεν είναι διοικητική εκτελεστή πράξη, αλλά ενδιάμεση προπαρασκευαστική.
2. Ο περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (Τροποποιητικός) Νόμος (Ν. 251/91) δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 30 Δεκεμβρίου, 1991. Ίσχυε από την ημέρα της δημοσίευσής του μέχρι τις 6 Νοεμβρίου, 1992, οπότε με τον περί Δημόσιας Εκπαίδευσης (Τροποποιητικός) (Αρ. 5) Νόμο του 1992, (Αρ. 81(Ι) του 1992), η εφαρμογή του Άρθρου 36, όπως αυτό αντικαταστάθηκε από το Άρθρο 2 του Νόμου 251/91, ανεστάλη μέχρι την 31η Δεκεμβρίου, 1993.
Το μόνο μέρος του νέου Άρθρου 36 που δεν ανεστάλη, είναι η πρόβλεψη όπως "αντίγραφο της έκθεσης κοινοποιείται στον ενδιαφερόμενο υπάλληλο".
Ο δικηγόρος της αιτήτριας ισχυρίστηκε ότι η Επιτροπή έπρεπε να εφαρμόσει τις πρόνοιες του Άρθρου 36 όπως αντικαταστάθηκαν με το Νόμο 251/91.
Το Άρθρο 36 διέπει την ετοιμασία των υπηρεσιακών εκθέσεων. Καμιά υπηρεσιακή έκθεση για την αιτήτρια δεν ετοιμάστηκε στην περίοδο της ισχύος του Νόμο 251/91.
Ο ισχυρισμός για παράβαση του Νόμου παραμένει αθεμελίωτος και αβάσιμος.
3. Ο δικηγόρος της αιτήτριας ισχυρίστηκε ότι η Επιτροπή παρέλειψε να προβεί σε δέουσα έρευνα της ένστασής της. Εισηγήθηκε ότι η Επιτροπή όφειλε να καλέσει τον Επιθεωρητή Καλλή και τον δικηγόρο της, για επιβεβαίωση του περιεχομένου της ένστασής της.
Αν το παράπονο της αιτήτριας στοχεύει στην υποστήριξη ισχυρισμού ότι οι βαθμολογίες της από το 1985 μέχρι το 1990 ήταν προϊόν προκατάληψης, αυτή φέρει το βάρος της απόδειξης. Διοικητική πράξη ακυρούται αν είναι προϊόν προκατάληψης ή αποδειχθεί έλλειψη αμεροληψίας. Το βάρος της απόδειξης έχει εκείνος που ισχυρίζεται την ύπαρξη προκατάληψης. Ο αιτητής πρέπει να παρουσιάσει συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά, για θεμελίωση εχθρικής διάθεσης και προκατάληψης.
Οι αρχές που διέπουν το θέμα μπορούν να συνοψισθούν:-
(α) Τα όργανα που μετέχουν στη διαδικασία έκδοσης μιας διοικητικής πράξης πρέπει να είναι αμερόληπτα και, αν αποδειχθεί το αντίθετο, τότε η σχετική διοικητική πράξη είναι άκυρη.
(β) Η έλλειψη αμεροληψίας από τον ιεραρχικά ανώτερο υπάλληλο ή από το διορίζον όργανο πρέπει να αποδειχθεί με αρκετή βεβαιότητα, είτε από τα γεγονότα που πηγάζουν από τα σχετικά διοικητικά έγγραφα, ή από άλλα γεγονότα που οδηγούν σε ασφαλές συμπέρασμα μεροληψίας.
Η Επιτροπή έκαμε, κάτω από τις περιστάσεις της υπόθεσης, τη δέουσα έρευνα. Η απόφασή της να απορρίψει την ένσταση της αιτήτριας δεν πάσχει από πλάνη περί τα πράγματα, ούτε αποτελεί υπέρβαση ή κατάχρηση εξουσίας. Περιέχει επαρκή αιτιολογία, η οποία στηρίζεται στα στοιχεία του φακέλου. Η αιτήτρια, όπως φαίνεται από το φάκελό της, είχε πάντοτε την εύνοια της καθοδήγησης δικηγόρου. Παρόλο ότι υπέβαλε εκπρόθεσμα ένσταση για τις βαθμολογίες του 1983-84, δεν υπέβαλε καμιά ένσταση, σύμφωνα με τους Κανονισμούς για τις βαθμολογίες της μετά το 1984.
Οι αιτιάσεις για την ακύρωση της προσβαλλόμενης διοικητικής πράξης δεν ευσταθούν.
H προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Papacharalambous v. Republic (1986) 3 C.L.R. 1042,
Papacharalambous v. Republic (1987) 3 C.L.R. 2132,
Christou v. Republic (1980) 3 C.L.R. 437,
Soteriadou and Others v. Republic (1983) 3 C.L.R. 921,
Ioannides and Others v. Republic (1989) 3(Α) C.L.R. 278,
Χρίστου και Άλλοι v. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 2111,
Όξυνος v. Δημοκρατίας (1992) 4 Α.Α.Δ. 4297,
Πολυκάρπου και Άλλοι v. Δημοκρατίας (1993) 4 Α.Α.Δ. 72.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση με την οποία η αιτήτρια δε συμπεριλήφθηκε στον κατάλογο των συστηθέντων υποψηφίων για προαγωγή στη θέση Βοηθού Διευθυντή Σχολείων Μέσης Γενικής Εκπαίδευσης.
Α. Σ. Αγγελίδης, για την Αιτήτρια.
Ρ. Παπαέτη, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Τ. Παπαδόπουλος, για το Ενδιαφερόμενο μέρο 1 Μ. Θεοφάνους.
Κρ. Παπαλοΐζου, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος 8 Ι. Βαρελλά.
Cur. adv. vult.
ΣTYΛIANIΔHΣ, Δ.: Η αιτήτρια με την προσφυγή αυτή ζητά τις πιο κάτω θεραπείες:-
"1. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση της Συμβουλευτικής Επιτροπής του καθ' ου η αίτηση Νο.2 να συμπεριλάβει την αιτήτρια στον κατάλογο των συσταθέντων υποψηφίων για προαγωγή στη θέση Βοηθού Διευθυντή Σχολείων Μέσης Γενικής Εκπαίδευσης με αριθμό 108 είναι άκυρη, παράνομη και χωρίς νομικό αποτέλεσμα.
2. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση και/ή πράξη της ΕΕΥ να απορρίψει τη νόμιμη και δίκαιη ένσταση της αιτήτριας κατά της βαθμολογίας της και/ή η απόφαση της ΕΕΥ να μη συμπεριλάβει την αιτήτρια στον τελικό κατάλογο των υποψηφίων για προαγωγή στη θέση Βοηθού Διευθυντή Σχολείων Μέσης Γενικής Εκπαίδευσης είναι άκυρη και χωρίς νομικό αποτέλεσμα κάθε δε πράξη που επακολούθησε εκ μέρους της ΕΕΥ που στηρίκτηκε στον κατάλογο τούτο θα πρέπει να συνακυρωθεί και/ή να κριθεί άκυρη.
3. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η άρνηση και/ή παράλειψη της Ε.Ε.Υ. να μεταχειριστεί την αιτήτρια σαν καθόλα προσοντούχο υποψήφια και να τη συγκρίνει με τα ενδιαφ. πρόσωπα και/ή η απόφαση της να θεωρήσει την αιτήτρια σαν μη προσοντούχο είναι άκυρη και κάθε τι που παραλήφθηκε θα πρέπει να διενεργηθεί.
4. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση της Ε.Ε.Υ. να προάξει τους 1. Μαρία Θεοφάνους, 2. Σταυρούλα Κέλπη, 3. Πολύβιο Δημητρίου, 4. Φρίξο Κλεάνθους, 5. Ερμιόνη Θεοδούλου, 6. Νικόλα Παπασάββα, 7. Νεόφυτο Τζαναβάρο και 8. Ιωάννη Βαρελλά στη θέση Βοηθού Διευθυντή Σχολείων Μέσης Γενικής Εκπαίδευσης αντί και/ή στη θέση της αιτήτριας είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος."
Στις 5 Φεβρουαρίου, 1992, ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Παιδείας, με έγγραφο του με αριθμό 359/68/5, ζήτησε από την Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας, (η "Επιτροπή"), την πλήρωση 130 θέσεων Βοηθού Διευθυντή Σχολείων Μέσης Γενικής Εκπαίδευσης, ανάμεσα στις οποίες και 47 για τους καθηγητές Φιλολογικών Μαθημάτων.
Η θέση είναι πρώτου διορισμού και προαγωγής και δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας.
Τελευταία ημερομηνία αποδοχής αιτήσεων καθορίστηκε η 28η Φεβρουαρίου, 1992.
Υποβλήθηκαν έγκαιρα 134 αιτήσεις από καθηγητές Φιλολογικών Μαθημάτων.
Σύμφωνα με το Άρθρο 35Β(1) των περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμων 1969 έως 1992, (ο "Νόμος"), ο Γραμματέας της Επιτροπής έστειλε στον Πρόεδρο της αρμόδιας Συμβουλευτικής Επιτροπής κατάλογο όλων των υποψηφίων, τις αιτήσεις, τους προσωπικούς φακέλους και τους φακέλους των υπηρεσιακών εκθέσεών τους και αντίγραφο της δημοσίευσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας.
Η Συμβουλευτική Επιτροπή, αφού μελέτησε τα ενώπιον της στοιχεία, αποφάσισε ότι όλοι οι υποψήφιοι είχαν τα απαιτούμενα προσόντα του Σχεδίου Υπηρεσίας.
Η Συμβουλευτική Επιτροπή, ύστερα από μελέτη των προσωπικών φακέλων των υποψηφίων, έκαμε την αριθμητική αποτίμηση της αρχαιότητας τους με βάση την παράγραφο (γ) του εδαφίου (4) του Άρθρου 35Β του Νόμου.
Επίσης από τη μελέτη των φακέλων των υπηρεσιακών εκθέσεων των υποψηφίων, έκαμε την αριθμητική αποτίμηση της αξίας τους με βάση τις πρόνοιες της παραγράφου (α) του εδαφίου (4) του Άρθρου 35Β. Προχώρησε στη χορήγηση μονάδων για πρόσθετα προσόντα σε όσους από τους υποψηφίους είχαν πρόσθετα προσόντα, μεταξύ των οποίων, και στο ενδιαφερόμενο μέρος Ιωάννη Βαρελλά.
Με βάση τα πιο πάνω, η Συμβουλευτική Επιτροπή κατάρτισε τον κατάλογο υποψηφίων που σύστηνε με αλφαβητική σειρά. Η Επιτροπή ανάρτισε αντίγραφο του σχετικού καταλόγου στο Υπουργείο Παιδείας.
Υποβλήθηκαν ενστάσεις μέσα στην προθεσμία των δέκα ημερών που προβλέπει η παράγραφος (7) του Άρθρου 35Β.
Η αιτήτρια υπέβαλε την ακόλουθη ένσταση:-
"Με την παρούσα θέλω να προσβάλω τον κατάλογο των προτεινομένων εκπαιδευτικών για προαγωγή, ημερομηνίας 3/4/92, της ειδικότητας των Φιλολόγων για τους ακόλουθους λόγους:
α) όπως διαπιστώνω δεν έχω τη σειρά που πρέπει διότι η αξιολόγησή μου, των τελευταίων χρόνων, δεν ήταν η αρμόζουσα.
β) σε αντίθεση με τις άλλες βαθμολογίες, που αυξάνονται κατά μια ή δυο μονάδες σε κάθε αξιολόγηση, η δική μου βαθμολογία έμεινε στάσιμη.
Το τελευταίο οφείλεται σε υπεξαίρεση εργασίας μου από τον επιθεωρητή Α. Καλλή. Τελικά, ο εν λόγω επιθεωρητής, αναγκάσθηκε να παραδεχθεί ότι είχε ψευσθεί και να ζητήσει συγγνώμη, μετά από μεσολάβηση του δικηγόρου μου Α. Αγγελίδη και στη συνέχεια του διευθυντή Τεχνικής Εκπαίδευσης.
Για λόγους επαγγελματικής ευθυξίας τότε δεν έδωσα συνέχεια στο γεγονός. Τώρα
Επιφυλάσσω πλήρως τα δικαιώματά μου."
Η Επιτροπή, αφού έλαβε υπόψη το περιεχόμενο της ένστασης και αφού μελέτησε όλα τα στοιχεία και έγγραφα που υπήρχαν στους φακέλους, αποφάσισε να πληροφορήσει την αιτήτρια ότι (α) οι περί Εκπαιδευτικών Λειτουργών (Επιθεώρησις και Αξιολόγησις) Κανονισμοί του 1976, Κ.Δ.Π. 223/76, προβλέπουν διαδικασία υποβολής και εξέτασης ενστάσεων για τις υπηρεσιακές εκθέσεις των εκπαιδευτικών λειτουργών και (β) δεν υπήρχε στο φάκελό της οτιδήποτε το οποίο να επιβεβαίωνε τους ισχυρισμούς της.
Η απόφαση αυτή κοινοποιήθηκε στην αιτήτρια με επιστολή ημερομηνίας 8 Φεβρουαρίου, 1992.
Η Επιτροπή μετά την εξέταση των ενστάσεων, αφού μελέτησε τους προσωπικούς φακέλους και τους φακέλους υπηρεσιακών εκθέσεων των υποψηφίων και αφού διαπίστωσε ότι οι υποψήφιοι κατείχαν τα απαιτούμενα από το Σχέδιο Υπηρεσίας προσόντα, κατάρτισε, σύμφωνα με το εδάφιο (8) του Άρθρου 35Β του Νόμου, τον τελικό κατάλογο των υποψηφίων στον οποίο δεν περιλαμβανόταν η αιτήτρια.
Η Επιτροπή κάλεσε σε προσωπική συνέντευξη τους υποψηφίους που περιέχονταν στον τελικό κατάλογο.
Με βάση το Άρθρο 35Β(10)(β) του Νόμου, η Επιτροπή, στηριζόμενη στην εντύπωση που αποκόμισε από τις προσωπικές συνεντεύξεις και το περιεχόμενο των προσωπικών φακέλων και των φακέλων των υπηρεσιακών εκθέσεων, αποφάσισε την αύξηση των μονάδων των υποψηφίων.
Στις 8 Μαΐου, 1992, η Επιτροπή αποφάσισε να προσφέρει προαγωγή στη θέση Βοηθού Διευθυντή Σχολείων Μέσης Γενικής Εκπαίδευσης από 1η Ιουνίου, 1992, στους 47 που συγκέντρωναν τις περισσότερες μονάδες.
Οι ζητούμενες θεραπείες (1), (2) και (3) προσβάλλουν προπαρασκευαστικές πράξεις, οι οποίες δεν είναι εκτελεστές και/ή έχασαν την εκτελεστότητά τους μετά τη λήψη της τελικής απόφασης που προσβάλλεται με την θεραπεία (4).
Η προσφυγή, στην έκταση που αφορά τις θεραπείες (1), (2) και (3), είναι απαράδεκτη γιατί δεν προσβάλλει εκτελεστή διοικητική πράξη.
Η υπηρεσιακή έκθεση δεν είναι διοικητική εκτελεστή πράξη αλλά ενδιάμεση προπαρασκευαστική. Στην απόφαση Papacharalambous v. Republic (1986) 3 C.L.R. 1042, ειπώθηκε στη σελ. 1048:-
"In matters of promotion confidential reports are intermediate acts and the ascertainment of their invalidity brings the invalidity of all subsequent acts for the issue of which the act found to be illegal constitutes a legal prerequisite - ......"
Και στη σελ. 1049:-
"The Courts in this country have accepted that the service reports - ordinary or special for educationalists are not executory acts but only preparatory or advisory ones which, however, may be attacked together with the final act - the promotion of an interested party or the nonpromotion of the applicant - and any fault of such report taints the challenged final act which is, therefore, annulled - ....."
Η απόφαση αυτή επικυρώθηκε από την Ολομέλεια του Δικαστηρίου στην έφεση Papacharalambous v. Republic (1987) 3 C.L.R. 2132.
Οι λόγοι ακυρώσεως που προβλήθηκαν και αναπτύχθηκαν
είναι:-
1. Η Επιτροπή ενήργησε αντίθετα με το Νόμο, ειδικά το Άρθρο 36, όπως αντικαταστάθηκε από τον περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (Τροποποιητικός) Νόμο του 1991 (Αρ. 251/91).
2. Έλλειψη δέουσας έρευνας και αιτιολογίας και πλάνη περί τα πράγματα.
Ο Νόμος 251/91 δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 30 Δεκεμβρίου, 1991. Ίσχυε από την ημέρα της δημοσίευσης του μέχρι τις 6 Νοεμβρίου, 1992, οπότε με τον περί Δημόσιας Εκπαίδευσης (Τροποποιητικός) (Αρ. 5) Νόμο του 1992, (Αρ. 81(Ι) του 1992), η εφαρμογή του Άρθρου 36, όπως αυτό αντικαταστάθηκε από το Άρθρο 2 του Νόμου 251/91, ανεστάλη μέχρι την 31η Δεκεμβρίου, 1993.
Το μόνο μέρος του νέου Άρθρου 36 που δεν ανεστάλη είναι η πρόβλεψη όπως "αντίγραφο της έκθεσης κοινοποιείται στον ενδιαφερόμενο υπάλληλο".
Ο δικηγόρος της αιτήτριας ισχυρίστηκε ότι η Επιτροπή έπρεπε να εφαρμόσει τις πρόνοιες του Άρθρου 36 όπως αντικαταστάθηκαν με το Νόμο 251/91.
Το Άρθρο 36 διέπει την ετοιμασία των υπηρεσιακών εκθέσεων. Καμιά υπηρεσιακή έκθεση για την αιτήτρια δεν ετοιμάστηκε στην περίοδο της ισχύος του Νόμου 251/91.
Ο ισχυρισμός για παράβαση Νόμου παραμένει αθεμελίωτος και αβάσιμος.
Ο δικηγόρος της αιτήτριας ισχυρίστηκε ότι η Επιτροπή παρέλειψε να προβεί σε δέουσα έρευνα της ένστασής της. Εισήγηθηκε οτι η Επιτροπή όφειλε να καλέσει τον Επιθεωρητή Καλλή και τον δικηγόρο της, ο οποίος είναι ο ίδιος με τον δικηγόρο της στην παρούσα προσφυγή, για επιβεβαίωση του περιεχομένου της ένστασής της.
Στον προσωπικό φάκελο της αιτήτριας υπάρχουν τα ακόλουθα έγγραφα:-
(α) Επιστολή του δικηγόρου της αιτήτριας ημερομηνίας 10 Μαΐου, 1985, στην οποία παραπονείται ότι ο Επιθεωρητής Καλλής έδωσε εντολή στην αιτήτρια να ετοιμάσει εργασία, απόσπασμα από τον Θουκυδίδη (Α 68-88), με σκοπό να εκδοθεί και να εκτυπωθεί για χρήση των μαθητών της Τεχνικής Σχολής, την οποία ετοίμασε και παράδωσε στον κ. Καλλή, αλλά η ίδια πληροφορήθηκε ότι το ίδιο κεφάλαιο με υπόδειξη του ίδιου Επιθεωρητή ετοιμάστηκε εσπευσμένα και δόθηκε από Φιλόλογο της Τεχνικής Σχολής Λάρνακος.
(β) Παράπονο ίδιας ημερομηνίας προς τους Διευθυντή Μέσης Εκπαίδευσης, Διευθυντή Τεχνικής Εκπαίδευσης και Γενικό Επιθεωρητή Μέσης στο οποίο αναφέρεται ότι, παρόλο ότι η πιο πάνω εργασία ετοιμάστηκε και παραδόθηκε στον κ. Καλλή, εκδίδετο αντί αυτής άλλη ανάλογη ή αντίστοιχη εργασία και πάλιν με υπόδειξη του κ. Καλλή.
(γ) Έγγραφο του κ. Καλλή ημερομηνίας 21 Μαΐου, 1985, απευθυνόμενο στο Διευθυντή Μέσης Εκπαίδευσης με θέμα "Σχόλια στις πιο πάνω επιστολές". Σ' αυτό αναφέρεται ότι στην αρχή της σχολικής χρονιάς 1984-85, στις συσκέψεις των Φιλολόγων που εργάζονταν στις Τεχνικές Σχολές, έγινε σκέψη να προσπαθήσουν να βοηθήσουν τους μαθητές για βελτίωση της γλωσσικής ικανότητάς τους. Ανέλαβαν, αφού τους προτάθηκε, εθελοντικά και χωρίς πίεση, η Χ"Γεωργίου για τη Λευκωσία, η Ευγενίου Αρσινόη και η Μιχαήλ Παντελίτσα για τη Λάρνακα και ο Χρίστος Αχιλλέως για τη Λεμεσό. Όταν θα τελείωναν οι εργασίες θα υποβάλλονταν στην Προϊσταμένη Αρχή για έγκριση. Καμιά δέσμευση δε δόθηκε για έκδοση. Ανέφερε ότι ο κ. Λοΐζου, που δεν ήταν μεταξύ εκείνων στους οποίους ανατέθηκε εργασία, είχε έτοιμα σχόλια, πολύ παλιά, για τις δημηγορίες του Θουκυδίδη. Ήθελε να τα εκδώσει μόνος του με την προτροπή του Διευθυντή του κ. Χρ. Βασιλείου και με έξοδα του Συνδέσμου Γονέων του Σχολείου για να διατεθούν στους μαθητές της Διανελλείου Σχολής Λάρνακας μόνο. Όταν λανθασμένα ανακινήθηκε το θέμα, με πολλή του λύπη επικοινώνησε με τον κ. Λοΐζου και τον κ. Βασιλείου και τους παρακάλεσε να σταματήσουν αμέσως κάθε προσπάθεια για έκδοση.
(δ) Επιστολή ημερομηνίας 24 Ιουνίου, 1985, από το Διευθυντή Τεχνικής Εκπαίδευσης προς το δικηγόρο της αιτήτριας, η οποία έχει:
"Αναφέρομαι στην επιστολή σας με ημερομηνία 10.5.1985 σχετικά με την πελάτιδά σας καθηγήτρια φιλόλογο στην Α' Τεχνική Σχολή Λευκωσίας κα Χλόη Χατζηγεωργίου και σας πληροφορώ ότι το θέμα που εγείρετε έχει διερευνηθεί επισταμένα από το Υπουργείο Παιδείας.
Ακολούθως, η κα Χατζηγεωργίου κλήθηκε στο γραφείο του Διευθυντή Τεχνικής Εκπαιδεύσεως και, αφού ενημερώθηκε σχετικά, έμεινε απόλυτα ικανοποιημένη και το όλο θέμα θεωρείται ως λήξαν."
Στις 25 Ιουνίου, 1985, η αιτήτρια με ένστασή της που υποβλήθηκε στο Γενικό Επιθεωρητή Μέσης Εκπαίδευσης υπέβαλε ότι η βαθμολογία της (8) στα σημεία Α και Γ για το έτος 1983-84 ήταν πολύ χαμηλή.
Στις 15 Ιουλίου, 1985, ο Διευθυντής Μέσης Εκπαίδευσης την πληροφόρησε ότι δεν ήταν δυνατό να εξεταστεί η ένστασή της για τη βαθμολογία της σχολικής χρονιάς 1983-84 γιατί υποβλήθηκε εκπρόθεσμα.
Η ίδια αιτήτρια στην ένστασή της ημερομηνίας 7 Απριλίου, 1992, ανέφερε ότι δεν έδωσε συνέχεια στο γεγονός.
Αν το παράπονο της αιτήτριας στοχεύει στην υποστήριξη ισχυρισμού ότι οι βαθμολογίες της από το 1985 μέχρι το 1990 ήταν προϊόν προκατάληψης, αυτή φέρει το βάρος της απόδειξης.
Διοικητική πράξη ακυρούται αν είναι προϊόν προκατάληψης ή αποδειχθεί έλλειψη αμεροληψίας. Το βάρος της απόδειξης έχει εκείνος που ισχυρίζεται την ύπαρξη προκατάληψης. Ο αιτητής πρέπει να παρουσιάσει συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά για θεμελίωση εχθρικής διάθεσης και προκατάληψης.
Οι αρχές που διέπουν το θέμα μπορούν να συνοψισθούν:-
(α) Τα όργανα που μετέχουν στη διαδικασία έκδοσης μιας διοικητικής πράξης πρέπει να είναι αμερόληπτα και, αν αποδειχθεί το αντίθετο, τότε η σχετική διοικητική πράξη είναι άκυρη.
(β) Η έλλειψη αμεροληψίας από τον ιεραρχικά ανώτερο υπάλληλο ή από το διορίζον όργανο πρέπει να αποδειχθεί με αρκετή βεβαιότητα, είτε από γεγονότα που πηγάζουν από τα σχετικά διοικητικά έγγραφα, ή από άλλα γεγονότα που οδηγούν σε ασφαλές συμπέρασμα μεροληψίας.
(Βλ. Christou v. Republic (1980) 3 C.L.R. 437, σελ. 451, 452· Soteriadou and Others v. Republic (1983) 3 C.L.R. 921, σελ. 944· Constantinos P. Ioannides and Others v. The Republic of Cyprus (1989) 3(Α) C.L.R. 278· Γιανούλα Τάκη Χρίστου και Άλλοι v. Κυπριακής Δημοκρατίας (1989) 3(Δ) Α.Α.Δ. 2111· Κυριάκος Όξυνος v. Της Κυπριακής Δημοκρατίας (1992) 4 Α.Α.Δ. 4297· Νίκη Πολυκάρπου και Άλλοι v. Κυπριακής Δημοκρατίας (1993) 4 Α.Α.Δ. 72.)
Η Επιτροπή έκαμε, κάτω από τις περιστάσεις της υπόθεσης, τη δέουσα έρευνα. Η απόφασή της να απορρίψει την ένσταση της αιτήτριας δεν πάσχει από πλάνη περί τα πράγματα, ούτε αποτελεί υπέρβαση ή κατάχρηση εξουσίας. Περιέχει επαρκή αιτιολογία, η οποία στηρίζεται στα στοιχεία του φακέλου. Η αιτήτρια, όπως φαίνεται από το φάκελό της, είχε πάντοτε την εύνοια της καθοδήγησης δικηγόρου. Παρόλο ότι υπέβαλε εκπρόθεσμα ένσταση για τις βαθμολογίες του 1983-84, δεν υπέβαλε καμιά ένσταση σύμφωνα με τους Κανονισμούς για τις βαθμολογίες της μετά το 1984.
Οι αιτιάσεις για την ακύρωση της προσβαλλόμενης διοικητικής πράξης δεν ευσταθούν.
Για τους πιο πάνω λόγους, η προσφυγή απορρίπτεται.
Οι προσβαλλόμενες προαγωγές επικυρώνονται.
Καμιά διαταγή για έξοδα.
H προσφυγή απορρίπτεται χωρίς διαταγή για έξοδα.