|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1993) 4 ΑΑΔ 860
14 Απριλίου, 1993
[ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΗΛΙΑΔΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΣ,
Αιτητές,
v.
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΗΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 686/92)
Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος — Αντικείμενο — Προσβλητέες μόνο εκτελεστές πράξεις της Διοίκησης — Xαρακτηριστικά — Πράξεις πληροφοριακού περιεχομένου δεν είναι εκτελεστές — Xαρακτηριστικά.
Δημόσιοι Yπάλληλοι — Αρχαιότητα — Έκτακτη απασχόληση, ωρομίσθια, ημερομίσθια, κλπ. — Δε λαμβάνεται υπόψη για σκοπούς καθορισμού της αρχαιότητας.
Oι αιτητές με την προσφυγή τους επεδίωξαν την ακύρωση της απόφασης των καθ' ων η αίτηση, που λήφθηκε εις απάντηση αιτήματός τους, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημά τους για υπολογισμό της αρχαιότητάς τους με βάση την ημερομηνία υπογραφής των συμβάσεων απασχολήσεώς τους και όχι την ημερομηνία διορισμού τους από την E.Δ.Y. στη θέση Διοικητικού Λειτουργού.
H δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση πρόβαλε προδικαστική ένσταση σύμφωνα με την οποία η επιστολή της διοίκησης δεν περιείχε εκτελεστή διοικητική πράξη, αλλά ήταν πληροφοριακού περιεχομένου.
Tο Aνώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
1. Εκτελεστή είναι η πράξη με την οποία δηλώνεται η βούληση ενός διοικητικού οργάνου και η οποία αποσκοπεί στην παραγωγή έννομου αποτελέσματος, δημιουργώντας, τροποποιώντας ή καταργώντας μια υπάρχουσα νομική κατάσταση, ένα δικαίωμα ή μια υποχρέωση διοικητικού χαρακτήρα. Για να μπορεί μια πράξη διοικητικού οργάνου να προσβληθεί με προσφυγή, θα πρέπει να είναι εκτελεστή.
Δεν αποτελούν εκτελεστές πράξεις οι πράξεις που πληροφορούν τον αιτητή για μια πραγματική κατάσταση ή για τις πρόνοιες ενός Νόμου ή αυτές με τις οποίες δηλώνεται η πρόθεση και όχι η βούληση της διοίκησης.
Το κείμενο της επίδικης επιστολής δεν περιείχε οποιαδήποτε διοικητική απόφαση που θα μπορούσε να τύχει αναθεωρητικού ελέγχου. Η απάντηση των καθ' ων η αίτηση καμιά μεταβολή στην υπάρχουσα νομική κατάσταση των αιτητών δεν επέφερε, ούτε και δημιούργησε γι' αυτούς κανένα νέο καθεστώς. Ο τρόπος υπολογισμού της αρχαιότητας δημοσίων υπαλλήλων υπήρχε στα άρθρα του Νόμου, αλλά και στη νομολογία, πολύ πριν οι αιτητές προσβάλουν το αίτημά τους και η επίδικη επιστολή απλά ενημέρωνε τους αιτητές σχετικά με τις πρόνοιες αυτές.
2. Tο ζήτημα του τρόπου υπολογισμού της αρχαιότητας των εκτάκτων απασχόλησε το Δικαστήριο σε σειρά αποφάσεων. Η υπηρεσία ενός υπαλλήλου ως έκτακτου, ημερομίσθιου, ωρομίσθιου κλπ, δε λαμβάνεται υπόψη για σκοπούς καθορισμού της αρχαιότητας
H προσφυγή απορρίπτεται με £250,- έξοδα.
Aναφερόμενες υποθέσεις:
Alpha & Omega Evangelical Foundation Ltd και Άλλοι ν. Υπουργείου Παιδείας (1990) 3 Α.Α.Δ. 2255,
Α. & Σ. Στεφανίδης Λτδ ν. Υπ. Υγείας και Φαρμακευτικών Υπηρεσιών (1991) 4 Α.Α.Δ. 4170,
Πάρη v. E.Δ.Y. (1989) 3(Ε) A.A.Δ. 2941,
Georghiou and Others v. Republic (1988) 3 C.L.R. 2473,
Σταύρου και Άλλος v. Δημοκρατίας (1991) 4 A.A.Δ. 317,
Oικονομίδης και Άλλος v. E.Δ.Y. (1992) 4 A.A.Δ. 4385,
Xριστοφίδης v. E.Δ.Y., Υπόθ. Αρ. 500/91, ημερ. 25/2/93.
Προσφυγή.
Προσφυγή κατά της απόφασης των καθ' ων η αίτηση ημερομηνίας 9.7.1992, σύμφωνα με την οποία οι καθ' ων η αίτηση έλαβαν για υπολογισμό της αρχαιότητας των αιτητών την ημερομηνία διορισμού τους από την E.Δ.Y. στη θέση Διοικητικού Λειτουργού και όχι την ημερομηνία υπογραφής της συμβάσεως απασχολήσεώς των.
Ν. Γιαπανάς, για τους Αιτητές.
Λ. Κουρσουμπά, Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
XPYΣOΣTOMHΣ, Δ.: Με την προσφυγή αυτή οι αιτητές ζητούν από το Δικαστήριο την πιο κάτω θεραπεία:
"Δήλωσιν και ή απόφασιν του Δικαστηρίου ότι η απόφαση των Καθ' ων η Αίτηση, η περιεχομένη εις την επιστολήν των ημερ. 9.7.1992 συμφώνως της οποίας οι Καθ' ων η Αίτησις λαμβάνουν διά υπολογισμόν της αρχαιότητος των Αιτητών την ημερομηνία διορισμού των υπό της Ε.Δ.Υ. εις την θέσιν Διοικητικού Λειτουργού και, ουχί την ημερομηνίαν υπογραφής της συμβάσεως απασχολήσεώς των, είναι άκυρη και ή αντίθετη προς τον νόμον και ή εστερημένη εννόμου αποτέλεσματος."
Οι αιτητές με σύμβαση που υπέγραψε ο Υπουργός Οικονομικών κατά το 1973 προσλήφθηκαν στη δημόσια Υπηρεσία για εκτέλεση ειδικών καθηκόντων στον Κλάδο Γενικού Διοικητικού Προσωπικού για περίοδο 6 μηνών, που άρχιζε στις 1.10.75. Η διάρκεια της αρχικής σύμβασης παρατείνετο με μεταγενέστερες συμβάσεις για 6 μήνες κάθε φορά. Οι αιτητές διορίστηκαν από την Ε.Δ.Υ. στη μόνιμη θέση Διοικητικού Λειτουργού 3ης Τάξης στις 2.5.78 (Βλ. Ερυθρά 6 στους Προσωπικούς Φακέλους αρ. 17731 και 17729).
Ο δικηγόρος των αιτητών, με επιστολή του προς τον Πρόεδρο της Επιτροπής ημερ. 26.6.92 (Παράρτημα Ι στην ένσταση), ζήτησε να λαμβάνεται υπόψη για σκοπούς υπολογισμού της αρχαιότητας των πελατών του η ημερομηνία πρόσληψής τους "δυνάμει εγγράφου συμβάσεως" και όχι με βάση την ημερομηνία διορισμού τους στη θέση Διοικητικού Λειτουργού από την Επιτροπή.
Σε απάντηση της πιο πάνω επιστολής, ο Πρόεδρος της Επιτροπής απέστειλε την με ημερ. 9.7.92 επιστολή (Παράρτημα 2), με την οποία πληροφορούσε το δικηγόρο των αιτητών τα ακόλουθα:
"2. Σύμφωνα με το άρθρο 49(1) των Περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμων του 1990 και 1991, η αρχαιότητα μεταξύ δημόσιων υπαλλήλων "... κρίνεται με βάση την ημερομηνία της ισχύος του διορισμού, της προαγωγής ή απόσπασής του στη συγκεκριμένη θέση ή τάξη, ανάλογα με την περίπτωση, ανεξάρτητα από τον τρόπο κατοχής της"
(η υπογράμμιση είναι δική μας).
3. Η πρόσληψη πάνω σε έκτακτη βάση στη δημόσια υπηρεσία, όπως ήταν και η περίπτωση των πελατών σας για την περίοδο στην οποία αναφέρεστε, δεν είναι αποτέλεσμα διορισμού, προαγωγής ή απόσπασης σε δημόσια θέση (με τις έννοιες που αποδίδουν στους όρους αυτούς οι Περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμοι). Για το λόγο αυτόν άλλωστε η "υπηρεσία από πρόσωπα τα οποία προσλαμβάνονται πάνω σε έκτακτη βάση δυνάμει του Περί Προσλήψεως Έκτακτων Υπαλλήλων (Δημόσια και Εκπαιδευτική Υπηρεσία) Νόμων" ρητά δε θεωρείται από τους Περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμους (άρθρο 2) ως "δημόσια υπηρεσία".
4. Εξάλλου, ο όρος "σύμβαση" στους Περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμους αφορά μόνο σε συμβάσεις που γίνονται από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας σύμφωνα με τις σχετικές πρόνοιες των εν λόγω Νόμων και δεν καλύπτει συμβάσεις που γίνονται από Υπουργεία, Τμήματα ή Υπηρεσίες για σκοπούς πρόσληψης πάνω σε έκτακτη βάση.
5. Ενόψει των πιο πάνω, ο υπολογισμός της αρχαιότητας των πιο πάνω πελατών σας, με βάση την ημερομηνία διορισμού τους από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας στη θέση Διοικητικού Λειτουργού, είναι ορθός και οι πελάτες σας με κανένα τρόπο δεν έχουν αδικηθεί."
Σαν αποτέλεσμα της πιο πάνω απάντησης, καταχωρήθηκε η παρούσα προσφυγή.
Η δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση ήγειρε προδικαστική ένσταση ισχυριζόμενη πως η επιστολή της διοίκησης ημερ. 9.7.92, δεν περιείχε εκτελεστή διοικητική πράξη που θα μπορούσε να προσβληθεί με προσφυγή, αλλά ήταν απλώς πληροφοριακού περιεχομένου.
Εκτελεστή είναι η πράξη με την οποία δηλώνεται η βούληση ενός διοικητικού οργάνου και η οποία αποσκοπεί στην παραγωγή έννομου αποτελέσματος, δημιουργώντας, τροποποιώντας ή καταργώντας μια υπάρχουσα νομική κατάσταση, ένα δικαίωμα ή μια υποχρέωση διοικητικού χαρακτήρα. Για να μπορεί μια πράξη διοικητικού οργάνου να προσβληθεί με προσφυγή, θα πρέπει να είναι εκτελεστή. (Βλ. Alpha & Omega Evangelical Foundation Ltd και Άλλοι v. Υπουργείου Παιδείας (1990) 3 Α.Α.Δ. 2255, Πορίσματα Νομολογίας του ΣτΕ (1929-1959) σελ. 236-237). Δεν αποτελούν εκτελεστές πράξεις οι πράξεις πληροφοριακού περιεχομένου, όπως οι πράξεις που πληροφορούν τον αιτητή για μια πραγματική κατάσταση ή για τις πρόνοιες ενός νόμου ή αυτές με τις οποίες δηλώνεται η πρόθεση και όχι η βούληση της διοίκησης (βλ. Α. & Σ. Στεφανίδης Λτδ v. Υπ. Υγείας και Φαρμακευτικών Υπηρεσιών (1991) 4 Α.Α.Δ. 4170).
Οι καθ' ων η αίτηση με την επιστολή τους ημερ. 9.7.92, ενημέρωσαν το δικηγόρο των αιτητών αναφορικά με τα σχετιζόμενα προς τον τρόπο υπολογισμού της αρχαιότητας άρθρα του Νόμου και σημείωσαν ότι, σύμφωνα με τα άρθρα αυτά, η υπηρεσία υπαλλήλων με σύμβαση πάνω σε έκτακτη βάση, δεν αποτελούσε υπηρεσία σε δημόσια θέση "μόνιμα, προσωρινά ή με αναπλήρωση", συνεπώς δεν μπορούσε να συνυπολογιστεί για σκοπούς καθορισμού της αρχαιότητας των αιτητών.
Το κείμενο της πιο πάνω επιστολής δεν περιείχε οποιαδήποτε διοικητική απόφαση που θα μπορούσε να τύχει αναθεωρητικού ελέγχου. Η απάντηση των καθ' ων η αίτηση καμιά μεταβολή στην υπάρχουσα νομική κατάσταση των αιτητών δεν επέφερε, ούτε και δημιούργησε γι' αυτούς κανένα νέο καθεστώς. Ο τρόπος υπολογισμού της αρχαιότητας δημοσίων υπαλλήλων υπήρχε στα άρθρα του νόμου αλλά και στη νομολογία, πολύ πριν οι αιτητές προσβάλουν το αίτημά τους και η επίδικη επιστολή απλά ενημέρωνε τους αιτητές σχετικά με τις πρόνοιες αυτές.
Η κρινόμενη προσφυγή προσβάλλει μη εκτελεστή διοικητική πράξη και απορρίπτεται ως απαράδεκτη.
Παρόλον ότι δεν καθίσταται αναγκαίο να υπεισέλθω εξετάζοντας περαιτέρω την ουσία της προσφυγής, εντούτοις θα ήθελα να παρατηρήσω ότι το ζήτημα του τρόπου υπολογισμού της αρχαιότητας των εκτάκτων απασχόλησε το Δικαστήριο σε σειρά αποφάσεων. Η υπηρεσία ενός υπαλλήλου ως έκτακτου, ημερομίσθιου, ωρομίσθιου κλπ, δεν λαμβάνεται υπόψη για σκοπούς καθορισμού της αρχαιότητας (βλ. Τάκη Πάρη v. Ε.Δ.Υ. (1989) 3(Ε) Α.Α.Δ. 2941, Γλαύκος Γεωργίου και Άλλοι v. Δημοκρατίας (1988) 3 C.L.R. 2473, Σταύρος Σταύρου και Άλλος v. Δημοκρατίας (1991) 4 A.A.Δ. 317, Αλέξανδρος Οικονομίδης και Άλλος v. Ε.Δ.Υ. (1992) 4 Α.Α.Δ. 4385 και Μιχαήλ Χριστοφίδης v. Ε.Δ.Υ. Υπόθεση Αρ. 500/91, ημερ. 25/2/93).
Για όλους τους πιο πάνω λόγους, η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται. Οι αιτητές να πληρώσουν £250 έξοδα στους καθ' ων η αίτηση.
H προσφυγή απορρίπτεται με £250,- έξοδα.