|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1993) 4 ΑΑΔ 746
31 Μαρτίου, 1993
[ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΕΛΕΝΗ Χ"ΖΑΧΑΡΙΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ,
Αιτήτριες,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υποθέσεις Αρ. 229/88, 230/88, 231/88, 232/88, 233/88,
234/88, 235/88, 236/88, 237/88, 238/88, 239/88,240/88,
241/88, 242/88, 243/88, 244/88 και 334/88)
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Εμπιστευτικές εκθέσεις — Η Ε.Δ.Υ. μπορεί σε ορισμένες περιπτώσεις να αγνοεί μέρος των εμπιστευτικών εκθέσεων κατά τη διενέργεια προαγωγών κλπ., όταν το αγνοούμενο μέρος πάσχει από κάποια παρατυπία — Προϋποτίθεται ότι η παρατυπία δεν επηρεάζει το κύρος ολοκλήρωσης της έκθεσης.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Εμπιστευτικές εκθέσεις — Ύπαρξη τεταμένων σχέσεων μεταξύ του αξιολογουμένου και του αξιολογούντος λειτουργού δεν αποτελεί από μόνη της απόδειξη για έλλειψη αντικειμενικότητας κατά τη σύνταξη εκθέσεων.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Εμπιστευτικές εκθέσεις — Ένας καθ' όλα εξαίρετος υπάλληλος μπορεί σε κάποιο στάδιο της υπηρεσίας του να παρουσιάσει καμπή στη γενική του απόδοση με επηρεασμό και των υπηρεσιακών του εκθέσεων χωρίς να συνάγεται έλλειψη αντικειμενικότητας τους — Αυτό δε δικαιολογεί αυξομειώσεις της βαθμολογίας στην "Νοημοσύνη/Ευφυΐα/ ή στην "Ικανότητα Προφορικής Εκφράσεως" — Νομολογία — Περιστάσεις στην κριθείσα περίπτωση.
Με τις συνεκδικασθείσες προσφυγές προσβλήθηκε η προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών στη θέση Επισκέπτριας Αδελφής, 1ης Τάξης, Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας. Η επίδικη ήταν θέση προαγωγής.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
1. Αναφορικά με το θέμα των εμπιστευτικών εκθέσεων, έχει αποφασιστεί από την Ολομέλεια του Δικαστηρίου ότι η Ε.Δ.Υ. μπορεί σε ορισμένες περιπτώσεις να αγνοεί μέρος των εμπιστευτικών εκθέσεων κατά τη διενέργεια προαγωγών κ.λ.π, όταν το μέρος που αγνοείται πάσχει από κάποια παρατυπία, με την προϋπόθεση βέβαια ότι η παρατυπία αυτή δεν επηρεάζει το κύρος ολόκληρης της έκθεσης.
Συνεπώς ήταν μέσα στα πλαίσια της διακριτικής της ευχέρειας η Ε.Δ.Υ., να αγνοήσει το παράτυπο μέρος των εμπιστευτικών εκθέσεων, παρ' όλο που στις πλείστες των περιπτώσεων οι αλλοιώσεις στην επί μέρους βαθμολογία δεν επηρέαζαν τη γενική αξιολόγηση.
2. Όσον αφορά το θέμα των εμπιστευτικών εκθέσεων που συντάχθηκαν από την κρίσιμη αξιολογούντα λειτουργό ορθά η Ε.Δ.Υ. αποφάσισε να αγνοήσει τις εμπιστευτικές εκθέσεις των ενδιαφερομένων μερών 8 και 6 ιδιαίτερα εν όψει του περιεχομένου των προσωπικών φακέλων των δύο αυτών υποψηφίων, παρ'όλο που όπως έχει νομολογηθεί η ύπαρξη τεταμένων σχέσεων μεταξύ του αξιολογούμενου και του αξιολογούντος λειτουργού δεν αποτελεί από μόνη της απόδειξη για έλλειψη αντικειμενικότητας από τον τελευταίο κατά τη σύνταξη των εμπιστευτικών εκθέσεων του υπαλλήλου.
Όσον αφορά τις εμπιστευτικές εκθέσεις των υπόλοιπων υποψηφίων που συντάχθηκαν από την ίδια αξιολογούντα λειτουργό, θεωρώ ότι η Ε.Δ.Υ., ενόψει του περιεχόμενου της επιστολής του Διευθυντή Ιατρικών Υπηρεσιών ημερομηνίας 16/11/1987, δεν έπρεπε να περιορίσει την έρευνα που έκαμε σε σχέση με την αντικειμενικότητα των εμπιστευτικών εκθέσεων μόνο σε σχέση με τις άλλες δύο υποψήφιες, αλλά όφειλε να εξετάσει την αντικειμενικότητα όλων των εκθέσεων που συντάχθηκαν από αυτή, ιδιαίτερα στην περίπτωση της αιτήτριας στην Υπόθεση Αρ. 233/88 και της αιτήτριας στην Υπόθεση Αρ. 234/88.
3. Αναμφίβολα οι εκθέσεις των αιτητριών αυτών κατά τα χρόνια που συντάσσοντο από αυτή την αξιολογούντα λειτουργό παρουσίαζαν μείωση στη βαθμολογία σε σύγκριση με τις υπόλοιπες εκθέσεις τους που είχαν συνταχθεί από άλλους αξιολογούντες λειτουργούς. Αναμφιβολα επίσης το μέτρο και τα κριτήρια διάφορων αξιολογούντων λειτουργών δεν είναι εξίσου αυστηρά. Χωρίς αμφιβολία ένας καθ' όλα εξαίρετος υπάλληλος μπορεί σε κάποιο στάδιο της υπηρεσίας του να παρουσιάσει καμπή στη γενική του απόδοση, γεγονός που θα έχει οπωσδήποτε επιπτώσεις στις υπηρεσιακές του εκθέσεις, χωρίς να σημαίνει ότι οι εκθέσεις αυτές δεν είναι αντικειμενικές. Όμως αυτό δε δικαιολογεί αυξομειώσεις της βαθμολογίας του όσον αφορά τη "Νοημοσύνη/Ευφυϊα" του ή την "Ικανότητα Προφορικής Εκφράσεως". Σχετική είναι η απόφαση της Ολομέλειας του Δικαστηρίου στην υπόθεση Republic v. Georghios Charis.
4. Το συμπέρασμα της Ε.Δ.Υ. ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη υπερέχουν των άλλων υποψηφίων με βάση τα καθιερωμένα κριτήρια δεν υποστηρίζεται από τα γεγονότα όπως παρουσιάζονται από τους φακέλους των υποψηφίων.
H προσφυγή επιτυγχάνει με £250 έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Louca and Others v. Public Service Commission and Others (1989) 3 C.L.R. 612,
Kontemeniotis v. C.B.C. (1982) 3 C.L.R. 1027,
Republic v. Georghios Charis (1985) 3 C.L.R. 106,
Christofides v. Republic (1985) 3 C.L.R. 1127,
Soteriadou and Others v. Republic (1983) 3 C.L.R. 921.
Προσφυγές.
Προσφυγές εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση με την οποία προάχθηκαν στη θέση Επισκέπτριας Αδελφής, 1ης Τάξης, Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας, τα ενδιαφερόμενα μέρη αντί των αιτητριών.
Κ. Ευσταθίου, για τις Αιτήτριες.
Α. Παπασάββας, Εισαγγελέας της Δημοκρατιας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τα Ενδιαφερόμενα Μέρη Τζίλντα Κωνσταντινίδου, Αιμιλία Ζαντίδου, Φιλοθέη Μουρτζή, Ηλέκτρα Σαββίδου και Αιμιλία Μιχαηλίδου.
Cur. adv. vult.
ΔHMHTPIAΔHΣ, Δ.: Με τις προσφυγές αυτές που συνεκδικάστηκαν προσβάλλεται η απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (που στη συνέχεια θα αναφέρεται Ε.Δ.Υ.) να προάξει στη θέση Επισκέπτριας Αδελφής, 1ης Τάξης, Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας, τα ενδιαφερόμενα μέρη 1. Δημητριάδου Κασσιανή, 2. Ζαντίδου Αιμιλία, 3. Κωνσταντινίδου Θέλμα, 4. Κωνσταντινίδου Τζίλντα, 5. Μιχαηλίδου Αιμιλία, 6. Μουρτζή Φιλοθέη, 7. Παπααλεξάνδρου Μαρούλλα και 8. Σαββίδου (Αχιλλέως) Ηλέκτρα, από 15/1/1988 αντί των αιτητριών.
Η θέση Επισκέπτριας Αδελφής, 1ης Τάξης, είναι θέση προαγωγής.
Η Τμηματική Επιτροπή που συστάθηκε για το σκοπό αυτό σύστησε 32 (τριάντα δύο) υποψήφιες συμπεριλαμβανόμενων των αιτητριών και των ενδιαφερόμενων μερών.
Η Ε.Δ.Υ. στη συνεδρία της ημερομηνίας 20/10/1987 μελέτησε τις συστάσεις της Τμηματικής Επιτροπής και ασχολήθηκε με το θέμα των εμπιστευτικών εκθέσεων των υποψήφιων. Στο σχετικό πρακτικό της συνεδρίας της αναφέρονται τα εξής:-
"Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας παρατήρησε ότι έγιναν τροποποιήσεις από το Διευθυντή Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας στις Ετήσιες Εμπιστευτικές Εκθέσεις των υποψήφιων Ηλέκτρας Σαββίδου (Αχιλλέως) για τα έτη 1984 και 1985 και Φιλοθέης Μουρτζή για το έτος 1984, καθ' υπέρβαση εξουσίας, εφόσον αυτός δεν ενέργησε ως Προσυπογράφων Λειτουργός. Η Επιτροπή έκρινε ότι οι τροποποιήσεις αυτές δε δύνανται να ληφθούν υπόψη.
Περαιτέρω, η Επιτροπή έχοντας υπόψη ότι οι Σαββίδου, Μουρτζή, καθώς και δύο άλλες υπάλληλοι, με επιστολή τους ημερ. 9.4.85 προς το Διευθυντή Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας, αντίγραφο της οποίας κοινοποιήθηκε και στον Πρόεδρο της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, ήγειραν θέμα νομιμότητας των Εμπιστευτικών Εκθέσεών τους για το 1984 και λαμβάνοντας υπόψη ότι (α) ενώ η Σαββίδου το 1983 είχε αξιολογηθεί ως "Εξαίρετη" (10-2-0) από τον Αξιολογούντα Λειτουργό Σπυρίδωνα Λακαταμίτη, με Προσυπογράφοντα Λειτουργό τον Παναγιώτη Ηλιάδη, Πρώτο Ιατρικό Λειτουργό, το 1984 και το 1985 αξιολογήθηκε ως "Λίαν Καλή (4-7-1 και 1-7-4, αντίστοιχα) από την Αξιολογούσα Λειτουργό Αναστασία Μαρτή, με τον ίδιο Προσυπογράφοντα Λειτουργό, και (β) ότι η Μουρτζή, ενώ το 1983 είχε αξιολογηθεί ως "Εξαίρετη" (8-4-0) από τον Αξιολογούντα Λειτουργό Σπυρίδωνα Λακαταμίτη, με Προσυπογράφοντα Λειτουργό τον Ηλιάδη, το 1984 αξιολογήθηκε από την Αξιολογούσα Λειτουργό Αναστασία Μαρτή, με τον ίδιο Προσυπογράφοντα Λειτουργό ως "Λίαν Καλή" (0-9-3), έκρινε ότι θα πρέπει να ζητηθούν οι απόψεις του Διευθυντή Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας, όσον αφορά το αμερόληπτο της κρίσης της Αξιολογούσας Λειτουργού Αναστασίας Μαρτή στις εν λόγω Εμπιστευτικές Εκθέσεις.
Ύστερα από αυτό, η Επιτροπή ανάβαλε την περαιτέρω εξέταση του θέματος, ωσότου να ληφθούν οι απόψεις του Διευθυντή."
Ο Διευθυντής Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας με επιστολή του ημερομηνίας 16 Νοεμβρίου, 1987, πληροφόρησε την Ε.Δ.Υ. τα ακόλουθα:-
"Αναφέρομαι στην επιστολή σας με αρ.φακ.Π.20034 και ημερομηνία 31/10/87 πάνω στο θέμα των εμπιστευτικών εκθέσεων των ετών 1984 και 1985 για τις κ.κ. Ηλέκτρα Σαββίδου (Αχιλλέως) και Φιλοθέη Μουρτζή, (μόνο για το 1984), Υγειονομικές Επισκέπτριες 2ης τάξεως, και πιο συγκεκριμένα σχετικά με το "αμερόληπτο της κρίσης της αξιολογούσας λειτουργού δ. Αναστασίας Μαρτή" στις πιο πάνω αναφερόμενες εμπιστευτικές εκθέσεις και επιθυμώ να σας δηλώσω τα ακόλουθα:-
Ο χαρακτήρας και οι υπηρεσιακές σχέσεις που είχε η δ. Μαρτή με τους υφιστάμενούς της γενικά και ειδικά με τις πιο πάνω επισκέπτριες πιστεύω ότι επηρέαζαν αρνητικά την αντικειμενικότητα που χρειάζεται να έχει ένας προϊστάμενος λειτουργός όταν αξιολογεί τους κατώτερούς του.
2. Όθεν, πιστεύω ότι η αξιολόγηση της δ. Μαρτή στις υπό αναφοράν εμπιστευτικές εκθέσεις υπήρξε προϊόν κατάχρησης εξουσίας και ότι δεν έγιναν με αμερόληπτο τρόπο."
Η Ε.Δ.Υ. στη συνεδρία της με ημερομηνία 14/12/1987 αφού έλαβε υπόψη της τα ενώπιόν της στοιχεία, αποφάσισε να αγνοήσει τις εμπιστευτικές εκθέσεις της Ηλέκτρας Σαββίδου για τα έτη 1984 και 1985 και της Φιλοθέης Μουρτζή για το 1984.
Επίσης στη συνεδρία της με ημερομηνία 29/12/1987 η Ε.Δ.Υ. αποφάσισε όπως στις πιο κάτω περιπτώσεις που έγιναν παράτυπες τροποποιήσεις στις εμπιστευτικές εκθέσεις από προσυπογράφοντες λειτουργούς, ληφθεί υπόψη η αξιολόγηση των αξιολογούντων λειτουργών μόνο.
"1. Κωνσταντινίδου Θέλμα για το 1983 και 1985.
2. Δημητριάδου Κασσιανή για το 1980, 1983 και 1985.
3. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
4. Ηλία Βάσω για το 1980.
5. Χρυσοστομίδου Ασπασία για το 1980.
6. Σοφοκλέους Αντρούλλα για το 1985.
7. Καζούλη Αναστασία για το 1983.
8. Ιωάννου Διονυσία για το 1980 και 1986.
9. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
10. Μιχαηλίδου Αιμιλία για το 1983.
Όσον αφορά την Εμπιστευτική Έκθεση της ιδίας υπαλλήλου για το 1986, οι τροποποιήσεις που έγιναν είναι αιτιολογημένες και έτσι η Έκθεση αυτή λαμβάνεται υπόψη στο σύνολό της.
11. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
12. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Όσον αφορά τις τροποποιήσεις στην Εμπιστευτική Έκθεση της Κασάπη Χρυστάλλας για το 1979, αυτές δε λαμβάνονται υπόψη για το λόγο ότι είναι αναιτιολόγητες.
Δε λαμβάνονται επίσης υπόψη οι δυσμενείς βαθμολογίες στην ίδια Εμπιστευτική Έκθεση για το λόγο ότι αυτές δε φαίνεται να γνωστοποιήθηκαν στην υπάλληλο.
Όσον αφορά την Εμπιστευτική Έκθεση της ιδίας υπαλλήλου για το 1981, δεδομένου ότι οι τροποποιήσεις που έγιναν είναι αιτιολογημένες, λαμβάνεται αυτή υπόψη στο σύνολό της.
Εξάλλου, όσον αφορά την Έκθεση της Στυλιανού Αγνής για το 1984, δε λαμβάνονται υπόψη οι τροποποιήσεις που έκαμε ο Διευθυντής του Τμήματος, για το λόγο ότι έγιναν καθ' υπέρβαση εξουσίας.
Για την Εμπιστευτική Έκθεση για το 1981 της Φουκαρίδου Ελένης, η Επιτροπή αποφάσισε να λάβει υπόψη την αξιολόγηση του Προσυπογράφοντος Λειτουργού.
Περαιτέρω, η Επιτροπή σημείωσε ότι (α) στη συνεδρίαση με ημερομηνία 10.8.87 (θέμα 1 των πρακτικών) αποφάσισε να λάβει υπόψη τις Εμπιστευτικές Εκθέσεις για τα έτη 1984 και 1985 της Αιμιλίας Ζαντίδου, και (β) στη συνεδρίασή της ημερ. 14.12.87 (θέμα 9 των πρακτικών) αποφάσισε να αγνοήσει τις Εμπιστευτικές Εκθέσεις για τα έτη 1984 και 1985 της Ηλέκτρας Σαββίδου (Αχιλλέως) και για το 1984 της Φιλοθέης Μουρτζή."
Ο Διευθυντής Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας κ. Α. Μαρκίδης, που κλήθηκε ενώπιον της Επιτροπής, αφού ενημερώθηκε για τις πιο πάνω αποφάσεις της Επιτροπής, και αφού έλαβε όλα μαζί υπόψη, την αξία, τα προσόντα και την αρχαιότητα στο σύνολό τους, σύστησε οκτώ υποψήφιες μεταξύ των οποίων ήταν από τις αιτήτριες, η αιτήτρια στην Υπόθεση Αρ. 231/88 Παρασκευή Μάμα, και πέντε από τα ενδιαφερόμενα μέρη τις Τζίλντα Κωνσταντινίδου, Αιμιλία Μιχαηλίδου, Αιμιλία Ζαντίδου, Φιλοθέη Μουρτζή και Ηλέκτρα Σαββίδου.
Στη συνέχεια η Ε.Δ.Υ. εξέτασε τις εμπιστευτικές εκθέσεις των υποψήφιων, τα προσόντα τους και την αρχαιότητά τους, υιοθέτησε τις συστάσεις του Διευθυντή μόνο για τα πέντε ενδιαφερόμενα μέρη όχι όμως για την αιτήτρια Π. Μάμα και τις δύο άλλες υποψήφιες και αντί αυτών επέλεξε τις Θ. Κωνσταντινίδου, Κ. Δημητριάδου και Μ. Παπααλεξάνδρου οι οποίες όπως αναφέρεται στο σχετικό πρακτικό "στο σύνολο των τριών κριτηρίων εμφανίζονται επικρατέστερες.".
Η Ε.Δ.Υ. αφού έλαβε υπόψη της τα πιο πάνω έκρινε ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη υπερέχουν των άλλων υποψήφιων και αποφάσισε να τις προαγάγει στην επίδικη θέση από 15/1/1988.
Ως αποτέλεσμα οι αιτήτριες καταχώρησαν την προσφυγή αυτή.
Είναι γενικά ο ισχυρισμός όλων των αιτητριών ότι η Ε.Δ.Υ. πλανήθηκε κατά την επιλογή των υποψήφιων, δεν επέλεξε τους καταλληλότερους υποψήφιους, παραγνώρισε την αρχαιότητά τους χωρίς να δώσει την απαραίτητη προς τούτο αιτιολογία, παραγνώρισε την υπεροχή των αιτητριών σε προσόντα, η αιτιολογία δε που έδωσε για την επιλογή των ενδιαφερόμενων μερών ότι υπερέχουν και στα τρία κριτήρια, είναι πεπλανημένη.
Είναι επίσης η εισήγηση των αιτητριών ότι η Ε.Δ.Υ. παρέλειψε να διεξάγει τη δέουσα έρευνα όσον αφορά την ισχυριζόμενη από τα ενδιαφερόμενα μέρη προκατάληψη της αξιολογούντος λειτουργού δ/δας Μαρτή εναντίον τους, η δε ενέργεια της Ε.Δ.Υ. να μη λάβει υπόψη της τις εμπιστευτικές εκθέσεις αυτές αλλοίωσαν και επηρέασαν την αξιολόγηση των ενδιαφερόμενων μερών σε βάρος των αιτητριών.
Επιπλέον οι αιτήτριες στις Προσφυγές Αρ. 232/88, 233/88 και 234/88 ισχυρίζονται ότι οι εμπιστευτικές εκθέσεις τους που συντάχθηκαν επίσης από τη δ/δα Μαρτή, ως αξιολογούντα λειτουργό, εσφαλμένα λήφθηκαν υπόψη από την Ε.Δ.Υ., δεδομένου ότι εν όψει της επιστολής του Διευθυντή Ιατρικών Υπηρεσιών ημερομηνίας 16/11/1987, που αναφέρθηκε πιο πάνω, θα έπρεπε η Ε.Δ.Υ. να αγνοήσει όλες τις εμπιστευτικές εκθέσεις που συντάχθηκαν από αυτή, μια και η αντικειμενικότητα της είχε αμφισβητηθεί.
Αναφορικά με το θέμα των εμπιστευτικών εκθέσεων, έχει αποφασιστεί από την Ολομέλεια του Δικαστηρίου ότι η Ε.Δ.Υ. μπορεί σε ορισμένες περιπτώσεις να αγνοεί μέρος των εμπιστευτικών εκθέσεων κατά τη διενέργεια προαγωγών κ.λ.π., όταν το μέρος που αγνοείται πάσχει από κάποια παρατυπία με την προϋπόθεση βέβαια ότι η παρατυπία αυτή δεν επηρεάζει το κύρος ολόκληρης της έκθεσης (βλέπε Yiannoulla Louca and Others v. Public Service Commission and Others (1989) 3 C.L.R. 672).
Συνεπώς ήταν μέσα στα πλαίσια της διακριτικής της ευχέρειας η Ε.Δ.Υ. να αγνοήσει το παράτυπο μέρος των εμπιστευτικών εκθέσεων, παρ' όλο που στις πλείστες των περιπτώσεων οι αλλοιώσεις στην επί μέρους βαθμολογία δεν επηρέαζαν τη γενική αξιολόγηση.
Όσον αφορά το θέμα των εμπιστευτικών εκθέσεων που συντάχθηκαν από τη δ/δα Μαρτή ως αξιολογούντα λειτουργό ορθά η Ε.Δ.Υ. αποφάσισε να αγνοήσει τις εμπιστευτικές εκθέσεις των ενδιαφερόμενων μερών Ηλέκτρας Σαββίδου για τα έτη 1984 και 1985 και της Φιλοθέης Μουρτζή για το 1984, ιδιαίτερα εν όψει του περιεχόμενου των προσωπικών φακέλων των δύο αυτών υποψήφιων, παρ' όλο που όπως έχει νομολογηθεί η ύπαρξη τεταμένων σχέσεων μεταξύ του αξιολογούμενου και του αξιολογούντος λειτουργού δεν αποτελεί από μόνη της απόδειξη για έλλειψη αντικειμενικότητας από τον τελευταίο κατά τη σύνταξη των εμπιστευτικών εκθέσεων του υπαλλήλου (βλέπε Kontemeniotis v. C.B.C. (1982) 3 C.L.R. 1027.
Όσον αφορά τις εμπιστευτικές εκθέσεις των υπόλοιπων υποψήφιων που συντάχθηκαν από την ίδια αξιολογούντα λειτουργό, δ/δα Μαρτή, θεωρώ ότι η Ε.Δ.Υ., εν όψει του περιεχόμενου της επιστολής του Διευθυντή Ιατρικών Υπηρεσιών ημερομηνίας 16/11/1987, δεν έπρεπε να περιορίσει την έρευνα που έκαμε σε σχέση με την αντικειμενικότητα των εμπιστευτικών εκθέσεων μόνο σε σχέση με τις υποψήφιες Σαββίδου και Μουρτζή, αλλά όφειλε να εξετάσει την αντικειμενικότητα όλων των εκθέσεων που συντάχθηκαν από αυτή, ιδιαίτερα στην περίπτωση των υποψήφιων Ελένης Φουκαρίδου, αιτήτριας στην Υπόθεση Αρ. 233/88 και Χρυστάλλας Κασάπη, αιτήτριας στην Υπόθεση Αρ. 234/88.
Η εικόνα που παρουσιάζουν οι εμπιστευτικές εκθέσεις τους είναι η ακόλουθη.
Ε. ΦΟΥΚΑΡΙΔΟΥ
Μέχρι το 1978 βαθμολογείται από διαφορετικούς αξιολογούντες λειτουργούς ως "Eξαίρετη/Λίαν Καλώς" (Excellent/Very Good) στις εκθέσεις της (παλαιού τύπου), με "Νοημοσύνη" (General Intelligence) "Λίαν Καλώς" (Very Good).
Μεταξύ 1979 και 1985 αξιολογών λειτουργός είναι η δ/δα Μαρτή.
Το 1979 βαθμολογείται ως Καλή (0-1-8-3). Το επί μέρους στοιχείο "Νοημοσύνη/Ευφυΐα" υποβαθμίζεται σε "Καλός".
Το 1980 βαθμολογείται ως "Καλή +" (0-2-10) και το στοιχείο "Νοημοσύνη/Ευφυΐα" γίνεται πάλιν "Λίαν Καλός". Το 1981 βαθμολογείται ως "Καλή (0-0-10-2) και το στοιχείο "Νοημοσύνη/Ευφυΐα" υποβαθμίζεται στο "Καλός".
Το 1982 βαθμολογείται ως "Καλή" (0-0-12), το στοιχείο "Νοημοσύνη/Ευφυΐα" παραμένει στο "Καλός".
Το 1983 βαθμολογείται ως "Καλή (0-2-10), η "Νοημοσύνη/ Ευφυΐα" παραμένει "Καλός".
Το 1984 βαθμολογείται ως "Καλή (0-4-8), η "Νοημοσύνη/ Ευφυΐα" παραμένει "Καλός", αυξάνεται μεταξύ άλλων η "Ικανότητα Προφορικής Εκφράσεως" από "Καλός" σε "Λίαν Καλός".
Το 1985 βαθμολογείται ως "Λίαν Καλός" (0-8-4), η "Νοημοσύνη/Ευφυΐα" αυξάνεται στο "Λίαν Καλός".
Το 1986 με άλλον αξιολογούντα λειτουργό πάλι βαθμολογείται ως "Λίαν Καλός" (1-11-0) αλλά αυξάνεται όμως η επί μέρους βαθμολογία της.
ΧΡ. ΚΑΣΑΠΗ
Μέχρι το 1978 βαθμολογείται από διαφορετικούς αξιολογούντες λειτουργούς ως Εξαίρετη/Λίαν Καλός (Excellent/Very Good) στις εκθέσεις της (παλαιού τύπου) με "Νοημοσύνη" (General Intelligence) "Λίαν Καλός" (Very Good).
Μεταξύ 1979 και 1985 με αξιολογούντα λειτουργό τη δ/δα Μαρτή βαθμολογείται ως εξής.
Το 1979 βαθμολογείται ως "Μέτρια" (0-0-6-5-1), παρ' όλο που σύμφωνα με το πρακτικό της επίδικης απόφασης, οι δυσμενείς βαθμολογίες δε λήφθηκαν υπόψη από την Ε.Δ.Υ. γιατί δε γνωστοποιήθηκαν στην υπάλληλο. Η "Νοημοσύνη/Ευφυΐα" βαθμολογήθηκε με "Μέτριος", η δε "Ικανότης Προφορικής Εκφράσεως" με "Καλός".
Το 1980 βαθμολογείται ως "Καλή" (0-0-12). Η "Νοημοσύνη/Ευφυΐα" αναβαθμίζεται σε "Καλός", η δε "Ικανότης Προφορικής Εκφράσεως" παραμένει "Καλός".
Το 1981 βαθμολογείται πάλιν "Καλή" (0-0-7-5) και η "Νοημοσύνη/Ευφυΐα" και η "Ικανότης Προφορικής Εκφράσεως" μειώνονται στο "Μέτριος". Με τις τροποποιήσεις όμως του προσυπογράφοντα λειτουργού η έκθεση στα επί μέρους στοιχεία αυξάνεται στο (0-1-11) και η "Νοημοσύνη/Ευφυΐα" και "Ικανότης Προφορικής Εκφράσεως" στο "Καλός".
Το 1982 και 1983 βαθμολογείται ως "Καλή" (0-0-12) και τα δυο πιο πάνω στοιχεία παραμένουν στο "Καλός".
Το 1984 βαθμολογείται με "Λίαν Καλός" (0-8-4), η "Ικανότης Προφορικής Εκφράσεως" αυξάνεται στο "Λίαν Καλός" αλλά η "Νοημοσύνη/Ευφυΐα" παραμένει στο "Καλός".
Το 1985 βαθμολογείται ως "Λίαν Καλός" (1-7-4) και η "Νοημοσύνη/Ευφυΐα" αυξάνεται στο "Λίαν Καλός".
Το 1986 με άλλον αξιολογούντα λειτουργό βαθμολογείται με "Λίαν Καλός" (6-6-0) η δε "Ικανότης Προφορικής Εκφράσεως" και "Νοημοσύνη/Ευφυΐα" αυξάνονται στο "Εξαίρετος".
Αναμφίβολα οι εκθέσεις των αιτητριών αυτών κατά τα χρόνια που συντάσσοντο από τη δ/δα Μαρτή παρουσίαζαν μείωση στη βαθμολογία σε σύγκριση με τις υπόλοιπες εκθέσεις τους που είχαν συνταχθεί από άλλους αξιολογούντες λειτουργούς. Αναμφίβολα επίσης το μέτρο και τα κριτήρια διάφορων αξιολογούντων λειτουργών δεν είναι εξίσου αυστηρά. Χωρίς αμφιβολία ένας καθ' όλα εξαίρετος υπάλληλος μπορεί σε κάποιο στάδιο της υπηρεσίας του να παρουσιάσει καμπή στη γενική του απόδοση, γεγονός που θα έχει οπωσδήποτε επιπτώσεις στις υπηρεσιακές του εκθέσεις, χωρίς να σημαίνει ότι οι εκθέσεις αυτές δεν είναι αντικειμενικές. Όμως αυτό δε δικαιολογεί αυξομειώσεις της βαθμολογίας του όσον αφορά τη "Νοημοσύνη/ Ευφυΐα" του ή την "Ικανότητα Προφορικής Εκφράσεως". Σχετικό είναι το ακόλουθο απόσπασμα από την απόφαση της Ολομέλειας του Δικαστηρίου στην υπόθεση Republic v. Georghios Charis (1985) 3 C.L.R. 106 στη σελίδα 117.
"From the above, the file of the Administration and the relevant administrative records, it is safely inferred that Agrotis was not an impartial reporting officer. It is to be noted further that even the general intelligence of the respondent dropped from "Very Good" to "Good". We fail to understand how, without any intervening disease or other event - and nothing of the sort took place a person with very good general intelligence becomes simply good".
Βλέπε επίσης Christofides v. The Republic (1985) 3 C.L.R. 1127 στη σελίδα 1134 και Soteriadou and Others v. The Republic (1983) 3 C.L.R. 921 στη σελίδα 949.
Όσον αφορά τον ισχυρισμό των αιτητριών ότι η Ε.Δ.Υ. παρέλειψε να διορίσει τον καταλληλότερο υποψήφιο, η εικόνα που παρουσιάζουν οι αιτήτριες σε σύγκριση με τα ενδιαφερόμενα μέρη όπως προκύπτει από τους φακέλους είναι η πιο κάτω.
Από απόψεως αξίας, τα ενδιαφερόμενα μέρη Κ. Δημητριάδου (2), Θ. Κωνσταντινίδου (3), Τζ. Κωνσταντινίδου (4) και Μ. Παπααλεξάνδρου (7), έχουν ίση βαθμολογία με τις αιτήτριες στις Προσφυγές Αρ. (Χρυσοστομίδου) 236/88, (Στυλιανού) 239/88, (Πασιά) 241/88, (Ηλία) 243/88 και (Ιωάννου) 244/88, όλες με εξαίρετες εμπιστευτικές εκθέσεις, είναι δε σχεδόν ίσες με τις Μάμα (231/88), Καζούλη (237/88) και Ζιντήλη (238/88).
Τα ενδιαφερόμενα μέρη Αιμ. Ζαντίδου, Α. Μιχαηλίδου, Φ. Μουρτζή και Η. Σαββίδου έχουν υποδεέστερες εμπιστευτικές εκθέσεις των Χρυσοστομίδου (236/88), Στυλιανού (239/88), Πασιά (241/88), Ηλία (243/88) και Ιωάννου (244/88) και ισοβάθμιες με τις Μάμα (231/88), Καζούλη (237/88) και Ζιντήλη (238/88).
Όλες οι αιτήτριες όπως και τα ενδιαφερόμενα μέρη πληρούν τα προσόντα του σχεδίου υπηρεσίας.
Όσον αφορά το θέμα της αρχαιότητας όλες οι αιτήτριες είναι αρχαιότερες των ενδιαφερόμενων μερών Ζαντίδου, Τζ. Κωνσταντινίδου, Μιχαηλίδου, Μουρτζή και Σαββίδου στην αμέσως προηγούμενη θέση και αρχαιότερες της Δημητριάδου στην προηγούμενη θέση.
Του ενδιαφερόμενου μέρους Θ. Κωνσταντινίδου είναι αρχαιότερες οι αιτήτριες στις Προσφυγές Αρ. 229/88, 232/88, 234/88, 236/88, 237/88, 238/88, 240/88, 241/88, 243/88, 244/88 και 334/88, και του ενδιαφερόμενου μέρους Παπααλεξάνδρου οι αιτήτριες στις Προσφυγές Αρ. 229/88, 232/88, 234/88, 236/88, 238/88, 240/88, 243/88 και 334/88, στην προηγούμενη θέση.
Όσον αφορά τις αιτήτριες στις Προσφυγές Αρ. 230/88, 233/88, 235/88, 241/88 και 242/88 παρ' όλο που είναι νεώτερες σε αρχαιότητα των ενδιαφερόμενων μερών εν τούτοις δε θα έπρεπε να αγνοηθεί η κατά πολύ μεγαλύτερη υπηρεσία τους, ιδιαίτερα των αιτητριών στις Προσφυγές Αρ. 233/88 και 235/88 από το 1947 και των αιτητριών στις Προσφυγές Αρ. 241/88 και 242/88 από το 1952 και 1955 αντίστοιχα.
Συνεπώς από τα πιο πάνω, το συμπέρασμα της Ε.Δ.Υ. ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη υπερέχουν των άλλων υποψήφιων με βάση τα καθιερωμένα κριτήρια δεν υποστηρίζεται από τα γεγονότα όπως παρουσιάζονται από τους φακέλους των υποψήφιων.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η επίδικη απόφαση πρέπει να ακυρωθεί.
Οι καθ' ων η αίτηση να πληρώσουν το ποσό των £250.- έναντι των εξόδων των αιτητριών.
Oι προσφυγές επιτυγχάνουν με £250,- έξοδα.