|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1993) 4 ΑΑΔ 431
26 Φεβρουαρίου, 1993
[ΠΙΚΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΧΡΙΣΤΟΣ ΠΑΝΑΓΗ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 754/91)
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Διορισμοί — Προσόντα — Πρόσθετα ακαδημαϊκά προσόντα από αυτά που αποκτούνται από το Σχέδιο Υπηρεσίας — Παράγοντας οριακής σημασίας — Δεν μεταβάλλει ουσιωδώς τις διεκδικήσεις του κατόχου για διορισμό.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Διορισμοί — Σχέδια Υπηρεσίας — Ερμηνεία — Ανάγεται στο αρμόδιο διοικητικό όργανο (Ε.Δ. Υ) — Το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει παρά μόνο αν η ερμηνεία που δίδεται είναι καταφανώς αντινομική προς το κείμενο του Σχεδίου Υπηρεσίας.
Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας — Προφορικές Εξετάσεις — Ο τρόπος διεξαγωγής τους επαφίεται στην Ε.Δ. Υ. — Δυνατότητα εξέτασης καθ' ομάδας σύμφωνα με τον περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμο (Ν. 1/90).
Προς υποστήριξη της προσφυγής του κατά του διορισμού των ενδιαφερομένων μερών, αντί του ιδίου, σε θέσεις της Ειδικής Ιατρικής στον κλάδο της Καρδιολογίας, ο αιτητής πρόβαλε τρεις ισχυρισμούς:
(α) Υπερείχε έκδηλα των ενδιαφερομένων μερών, τόσο λόγω των ακαδημαϊκών του προσόντων, όσο και γενικά από την αξία του.
(β) Η Ε.Δ.Υ πλανήθηκε αναφορικά με το εύρημά της, ότι ο ίδιος δεν κατείχε το προσόν πλεονέκτημα, εφόσον προσφέροντας τις υπηρεσίες του ως έκτακτος στον κλάδο της Ειδικής Ιατρικής προσέφερε ιατρικές υπηρεσίες και σε καρδιοπαθείς
(γ) Η διεξαγωγή συνεντεύξεων καθ'ομάδας ήταν απαράδεκτη διαδικασία κρίσεως των υποψηφίων.
Το Ανώτατο Δικαστήριο απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
1. Η εισήγηση του αιτητή ότι η επιλογή των ενδιαφερόμενων μέρων είναι εκ προοιμίου ακροσφαλής λόγω της τεκμηριωμένης από τα προσόντα και την αξία του έκδηλης υπεροχής του έναντι των επιλεγέντων, κρίνεται ανυπόστατη. Τα υπέρτερα ακαδημαϊκά του προσόντα τα οποία στοιχειοθετούνται από την ειδίκευσή του, εκτός από την Καρδιολογία και την Παθολογία, συνιστούν, όπως έχει επανειλημμένα διακηρυχθεί, παράγοντα οριακής σημασίας (εφόσο δεν απαιτούνται από το σχέδιο υπηρεσίας) ο οποίος δε μεταβάλλει ουσιωδώς τις διεκδικήσεις του κατόχου για διορισμό. Εξάλλου, ο ισχυρισμός του αιτητή ότι υπερέχει των ενδιαφερομένων μερών (ιδιαίτερα της Παπαξενοπούλου Κλεάνθους και του Μαλικίδη) σε αξία με την έννοια των ατομικών ικανοτήτων και δυνατοτήτων για προσφορά ιατρικών υπηρεσιών, δεν τεκμηριώνεται από τα στοιχεία που είχαν κατατεθεί ή προκύψει ενώπιον της Ε.Δ.Υ..
Ο ισχυρισμός του αιτητή για έκδηλη υπεροχή έναντι των άλλων υποψηφίων, δεν έχει θεμελιωθεί.
2. Η παράγραφος 4 του Σχεδίου Υπηρεσίας προβλέπει ότι, πείρα στο συγκεκριμένο κλάδο ιατρικής, στον οποίο ανήκει η πληρούμενη θέση η οποία κτήθηκε είτε σε υπηρεσία σε δημόσια θέση, είτε σε έκτακτη απασχόληση στη Δημόσια Υπηρεσία, συνιστά πλεονέκτημα. Η θέση της Ε.Δ.Υ, είναι ότι το πλεονέκτημα μπορεί να εξασφαλιστεί μόνο από πείρα η οποία κτάται από υπηρεσία στον ιδιαίτερο κλάδο ιατρικής στον οποίο ανήκει η πληρούμενη θέση. Η ερμηνεία που αποδόθηκε στην παράγραφο 4 του Σχεδίου Υπηρεσίας ήταν κατά λογική συνέπεια εφικτή. Είναι θεμελιωμένο ότι η ερμηνεία των σχεδίων υπηρεσίας ανάγεται, κατά πρώτο λόγο, στο αρμόδιο διοικητικό όργανο που είναι επιφορτισμένο με την ερμηνεία τους. Πεδίο για επέμβαση παρέχεται μόνο εφόσον η ερμηνεία η οποία αποδίδεται είναι καταφανώς αντινομική προς το κείμενο του Σχεδίου Υπηρεσίας, οπόταν κρίνεται παράνομη.
Ούτε ο δεύτερος λόγος ο οποίος έχει προβληθεί δε δικαιολογεί ακύρωση της επίδικης απόφασης.
3. Ο νέος περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμος (Ν. 1/90), εισάγει την προφορική εξέταση ως μέσο κρίσης των υποψηφίων. Η προφορική εξέταση περιλαμβάνει, σύμφωνα με τον ορισμό του όρου, τόσο την ατομική όσο και την ομαδική προφορική εξέταση, καθώς και τη συνέντευξη με την περιορισμένη έννοια του όρου. Ο τρόπος υποβολής των υποψηφίων σε προφορική εξέταση επαφίεται στην Ε.Δ.Υ.. Μεταξύ των επιλογών που της παρέχονται από το Νόμο, είναι και η προφορική εξέταση των υποψηφίων καθ'ομάδας, μέτρο το οποίο υιοθέτησε στην προκείμενη περίπτωση για τη διαπίστωση, μεταξύ άλλων, και των γνώσεων των υποψηφίων στον τομέα της ειδικότητάς τους.
Δε διαπιστώνεται ο,τιδήποτε μεμπτό στη διαδικασία που ακολουθήθηκε κατά την προφορική εξέταση των υποψηφίων, οπόταν καταρρίπτεται και ο τρίτος λόγος που έχει προβληθεί για ακύρωση της επίδικης απόφασης.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Papadopoulos v. Republic (1985) 3 C.L.R. 405,
Papamichael v. Republic (1987) 3 C.L.R. 1357,
Χρυσοστόμου ν. Ε.Ε.Υ (1989) 3 Α.Α.Δ. 3186,
Republic v. Panayiotides (1987) 3 C.L.R. 1081.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση σε συνδυασμό με τη συμπληρωματική απόφαση ημερομηνίας 7/5/91, με την οποία διορίσθηκαν τα Ενδιαφερόμενα μέρη στη θέση Ιατρικού Λειτουργού στο τομέα της Ειδικής Ιατρικής στον κλάδο της Καρδιολογίας, αντί του αιτητή.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή.
Α. Βασιλειάδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Ε. Ευσταθίου, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος Ν. Μαλικίδη.
Cur. adv. vult.
ΠΙΚΗΣ, Δ.: Με την προσφυγή προσβάλλεται η νομιμότητα της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, της 22/2/91, σε συνδυασμό με τη συμπληρωματική απόφαση της 7/5/91, με την οποία πληρώθηκαν τέσσερις θέσεις στον τομέα της Ειδικής Ιατρικής στον κλάδο της Καρδιολογίας, με το διορισμό των τεσσάρων ενδιαφερόμενων μερών (Β. Γιαννηκουρίδης, Ε. Παπαξενοπούλου-Κλεάνθους, Φ. Στυλιανού και Ν. Μαλικίδη). Η πράξη προσβάλλεται για σειρά λόγων οι οποίοι μπορεί να συνοψισθούν ως εξής:
(α)Παραγνώριση της έκδηλης υπεροχής του αιτητή έναντι των ενδιαφερόμενων μερών η οποία προκύπτει ειδικά από τα ακαδημαϊκά του προσόντα και γενικά από την αξία του.
(β) Πλάνη ως προς τα πράγματα που αποκαλύπτεται από το εύρημα ότι ο αιτητής δεν κατείχε την πείρα που προβλέπει η παράγραφος 4 του σχεδίου υπηρεσίας ως πλεονέκτημα για διορισμό στην επίμαχη θέση.
(γ) Πλημμελής διεξαγωγή της συνέντευξης στην οποία κλήθηκε ο αιτητής ενώπιον της Ε.Δ.Υ.. Το σφάλμα εντοπίζεται στη διεξαγωγή της προφορικής εξέτασης στην οποία υποβλήθηκε ο αιτητής (ενώπιον της Ε.Δ.Υ.) καθ' ομάδας.
Η θέση Ιατρικού Λειτουργού στον τομέα της Ειδικής Ιατρικής είναι θέση πρώτου διορισμού και προαγωγής και ταξινομείται βάσει του σχεδίου υπηρεσίας ως θέση Ιατρικού Λειτουργού πρώτης τάξης. Με το ίδιο σχέδιο καθορίζονται τα προσόντα και οι προϋποθέσεις για διορισμό και στη θέση Ιατρικού Λειτουργού δεύτερης τάξης, θέση πρώτου διορισμού, που ανήκει στην κατηγορία της Γενικής Ιατρικής.
Η επίδικη απόφαση λήφθηκε στα πλαίσια πλήρωσης 51 (αρχικά ο αριθμός ήταν 49) θέσεων Ιατρικών Λειτουργών, 20 από τις οποίες ανήκαν στην κατηγορία της Γενικής και 31 σ' εκείνη της Ειδικής Ιατρικής, μεταξύ των οποίων και οι 4 θέσεις που πληρώθηκαν με την επίδικη απόφαση στον κλάδο της Καρδιολογίας. Ο αι-τητής κατείχε τα προβλεπόμενα από το σχέδιο υπηρεσίας προσόντα για διορισμό τόσο στη θέση Ιατρικού Λειτουργού πρώτης όσο και στη θέση Ιατρικού Λειτουργού δεύτερης τάξης και υπέβαλε παράλληλα αιτήσεις για διορισμό και στις δυο θέσεις. Ο αιτητής πέτυχε διορισμό στη θέση Ιατρικού Λειτουργού δεύτερης τάξης, όχι όμως στις υπό εξέταση θέσεις όπου τα ενδιαφερόμενα μέρη κρίθηκαν καταλληλότεροι από τον αιτητή και έτυχαν διορισμού.
Για την πλήρωση των επίμαχων θέσεων ακολουθήθηκε η προβλεπομένη από το νόμο διαδικασία, στα πλαίσια της οποίας ο αιτητής, τα ενδιαφερόμενα μέρη, καθώς και άλλοι υποψήφιοι που είχαν τα προσόντα για διορισμό, υποβλήθηκαν σε προφορική εξέταση τόσο ενώπιον της Συμβουλευτικής Επιτροπής όσο και ενώπιον της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας. Η εξέταση ενώπιον του διορίζοντος σώματος έλαβε χώρα στην παρουσία του Διευθυντή των Ιατρικών Υπηρεσιών, του κ. Μαλλιώτη και στην παρουσία του κ. Πηλείδη, Διευθυντή του Καρδιολογικού Τμήματος του Γενικού Νοσοκομείου Λευκωσίας. Τόσο ο αιτητής όσο και τα ενδιαφερόμενα μέρη ήταν μεταξύ των συστηθέντων από τη Συμβουλευτική Επιτροπή για διορισμό. Κανένας από τους πέντε υποψηφίους δεν είχε οργανικό δεσμό με τη Δημόσια Υπηρεσία, οπόταν η επιλογή τους συναρτάτο αποκλειστικά με διορισμό στη Δημόσια Υπηρεσία. Και οι πέντε υπηρετούσαν σε έκτακτη βάση. Ο αιτητής και το ενδιαφερόμενο μέρος Μαλικίδης υπηρετούσαν στον τομέα της Γενικής Ιατρικής και τα άλλα τρία ενδιαφερόμενα μέρη σ' εκείνο της Ειδικής Ιατρικής στον κλάδο της Καρδιολογίας.
Τα αποτελέσματα της προφορικής εξέτασης των πέντε υποψηφίων ενώπιον της Συμβουλευτικής Επιτροπής, η αποτίμηση της απόδοσής τους από το Διευθυντή των Ιατρικών Υπηρεσιών ενώπιον της Ε.Δ.Υ., καθώς και η αξιολόγησή τους από την Ε.Δ.Υ., φαίνεται στον πίνακα που ακολουθεί:
|
|
ΣΥΜΒ ΕΠΙΤΡ. |
ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΙΑΤΡ. ΥΠΗΡ. |
Ε.Δ.Υ. |
|
Χρ. Παναγή (Αιτητής) |
Π.Π.Κ. |
Σ.Π.Κ. |
Σ.Π.Κ. |
|
Β. Γιαννηκουρίδης (Ε/Μ) |
Ε |
Ε |
Π.Π.Κ |
|
Ε. Π/Ξενοπούλου-Κλεάνθους (Ε/Μ) |
Π.Κ. |
Π.Π.Κ. |
Π.Π.Κ |
|
Φ. Στυλιανού (Ε/Μ) |
Ε |
Ε |
Π.Κ. |
|
Ν. Μαλικίδης (Ε/Μ) |
Π.Κ. |
Π.Π.Κ. |
Π.Π.Κ. |
Εκτός από τα αποτελέσματα της προφορικής εξέτασης και τα στοιχεία των υποψηφίων που περιέχονται στις αιτήσεις τους ενώπιον της Ε.Δ.Υ., τέθηκαν και δυο άλλα στοιχεία διαφωτιστικά για την αξία τους :
(Α) Η αξιολόγηση των υπηρεσιών που παρείχαν κατά την έκτακτη υπηρεσία τους ως Ιατρικοί Λειτουργοί και
(Β) Η σύσταση του Διευθυντή, παράγοντας ιδιαίτερης βαρύτητας για την επιλογή των υποψηφίων.
Παρά την απουσία οργανικού δεσμού με τη Δημόσια Υπηρεσία η αξιολόγηση των υπηρεσιών που οι υποψήφιοι παρείχαν σε έκτακτη απασχόληση, ήταν επιτρεπτή εφόσον ήταν αποκαλυπτική των ικανοτήτων και ευχέρειάς τους ν' ανταποκριθούν στα καθήκοντα της θέσης που θα πληρωνόταν.
|
ΑΠΟΔΟΣΗ ΕΚΤΑΚΤΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ | |
|
Χρ. Παναγή (Αιτητής) |
- Π.Κ. |
|
Β. Γιαννηκουρίδης (Ε/Μ) |
- Ε |
|
Ε. Παπαξενοπούλου-Κλεάνθους (Ε/Μ) |
- Ε |
|
Φ. Στυλιανού (Ε/Μ) |
- Ε |
|
Ν. Μαλικίδης (Ε/Μ) |
- Ε |
Ο Διευθυντής των Ιατρικών Υπηρεσιών υπέβαλε σύσταση για το διορισμό των Β. Γιαννηκουρίδη, Ε. Παπαξενοπούλου-Κλεάνθους και Φ. Στυλιανού, για την πλήρωση των τριών από τις τέσσερις θέσεις ενώ για την τέταρτη θέση σύστησε τους Ν. Μα-λικίδη και Σ. Φραντζέσκου. Η Ε.Δ.Υ., μετά από διερεύνηση και αποτίμηση όλων των στοιχείων τα οποία είχαν τεθεί ενώπιόν της και αφού καθόρισε ποιοι από τους υποψηφίους κατείχαν το πλεονέκτημα (Γιαννηκουρίδης, Παπαξενοπούλου-Κλεάνθους και Στυλιανού), επέλεξε τους Β. Γιαννηκουρίδη, Ε. Παπαξενοπούλου-Κλεάνθους, Δ. Παναγίδη και Ν. Μαλικίδη. Μετά την άρνηση του Δ. Παναγίδη να αποδεχθεί αμέσως το διορισμό του, η Ε.Δ.Υ, προχώρησε και συμπλήρωσε το έργο της (πλήρωση των τεσσάρων κενών θέσεων) με το διορισμό του Φ. Στυλιανού.
Η εισήγηση του αιτητή ότι η επιλογή των ενδιαφερόμενων μέρων είναι εκ προοιμίου ακροσφαλής λόγω της τεκμηριωμένης από τα προσόντα και την αξία του έκδηλης υπεροχής του έναντι των επιλεγέντων, κρίνεται ανυπόστατη. Τα υπέρτερα ακαδημαϊκά του προσόντα τα οποία στοιχειοθετούνται από την ειδίκευσή του, εκτός από την Καρδιολογία και την Παθολογία, συνιστούν, όπως έχει επανειλημμένα διακηρυχθεί, παράγοντα οριακής σημασίας (εφόσο δεν απαιτούνται από το σχέδιο υπηρεσίας) ο οποίος δε μεταβάλλει ουσιωδώς τις διεκδικήσεις του κατόχου για διορισμό [βλ. μεταξύ άλλων, Παπαδόπουλος ν. Δημοκρατίας (1985) 3 Α.Α.Δ. 405, Παπαμιχαήλ ν. Δημοκρατίας (1987) 3 Α.Α.Δ. 1357 και Χρυσοστόμου v. E.E.Y. (1989) 3 Α.Α.Δ. 3186. Εξάλλου, ο ισχυρισμός του αιτητή ότι υπερέχει των ενδιαφερόμενων μερών (ιδιαίτερα της Παπαξενοπούλου-Κλεάνθους και του Μαλικίδη) σε αξία με την έννοια των ατομικών ικανοτήτων και δυνατοτήτων για υπηρεσιών, δεν τεκμηριώνεται από τα στοιχεία που είχαν κατατεθεί ή προκύψει ενώπιον της Ε.Δ.Υ..
Καταλήγω ότι ο ισχυρισμός του αιτητή για έκδηλη υπεροχή έναντι των άλλων υποψηφίων, δεν έχει θεμελιωθεί.
Η παράγραφος 4 του σχεδίου υπηρεσίας προβλέπει ότι, πείρα στο συγκεκριμένο κλάδο ιατρικής στον οποίο ανήκει η πληρούμενη θέση η οποία κτήθηκε είτε σε υπηρεσία σε δημόσια θέση, είτε σε έκτακτη απασχόληση στη Δημόσια Υπηρεσία, συνιστά πλεονέκτημα. Παρά το γεγονός ότι ο αιτητής υπηρετούσε στον κλάδο της Γενικής Ιατρικής, υπεστήριξε ότι είχε το πλεονέκτημα εφόσον η ειδίκευσή του στην Καρδιολογία του παρείχε τη δυνατότητα να προσφέρει ιατρικές υπηρεσίες και σε καρδιοπαθείς, τις οποίες παρείχε αποκτώντας την απαιτούμενη πείρα στον ιδιαίτερο αυτό κλάδο της Ειδικής Ιατρικής. Συνάγεται από τις θέσεις του αιτητή ότι το πλεονέκτημα αποκτάται και όταν προσφέρονται υπηρεσίες σε τομέα της Ειδικής Ιατρικής περιστασιακά. Η θέση της Ε.Δ.Υ, είναι ότι το πλεονέκτημα μπορεί να εξασφαλιστεί μόνο από πείρα η οποία κτάται από υπηρεσία στον ιδιαίτερο κλάδο ιατρικής στον οποίο ανήκει η πληρούμενη θέση. Η ερμηνεία που αποδόθηκε στην παράγραφο 4 του σχεδίου υπηρεσίας ήταν κατά λογική συνέπεια εφικτή. Είναι θεμελιωμένο ότι η ερμηνεία των σχεδίων υπηρεσίας ανάγεται, κατά πρώτο λόγο, στο αρμόδιο διοικητικό όργανο που είναι επιφορτισμένο με την ερμηνεία τους. Πεδίο για επέμβαση παρέχεται μόνο εφόσον η ερμηνεία η οποία αποδίδεται είναι καταφανώς αντινομική προς το κείμενο του σχεδίου υπηρεσίας, οπόταν κρίνεται παράνομη.
Ούτε ο δεύτερος λόγος ο οποίος έχει προβληθεί δε δικαιολογεί ακύρωση της επίδικης απόφασης.
Τέλος, η αμφισβήτηση από τον αιτητή του παραδεκτού της ομαδικής προφορικής εξέτασης, στα πλαίσια της οποίας κρίθηκε απόδοσή του από το Διευθυντή των Ιατρικών Υπηρεσιών και την Ε.Δ.Υ..
Ο δικηγόρος του αιτητή υπέβαλε ότι οι ομαδικές συνεντεύξεις δεν αποτελούν παραδεκτή διαδικασία κρίσεως των υποψηφίων. Τη θέση του στήριξε στην απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου Republic v. Panayiotides (1987) 3 C.L.R. 1081. Σ' εκείνη την υπόθεση το Ανώτατο Δικαστήριο υπέδειξε ότι ο όρος "συνέντευξη" στα πλαίσια διαπίστωσης της προσωπικότητας του αιτητή, υποδηλώνει εξατομικευμένη εξέταση. Στην ίδια υπόθεση το Δικαστήριο διέκρινε τη "συνέντευξη" με τη στενή έννοια του όρου από την προφορική εξέταση υποψηφίου, όπου μπορεί να γίνει παραδεκτή και η ομαδική εξέταση. Ο νέος περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμος (Ν. 1/90), εισάγει την προφορική εξέταση ως μέσο κρίσης των υποψηφίων. Η προφορική εξέταση περιλαμβάνει, σύμφωνα με τον ορισμό του όρου, τόσο την ατομική όσο και την ομαδική προφορική εξέταση, καθώς και τη συνέντευξη με την περιορισμένη έννοια του όρου. Ο τρόπος υποβολής των υποψηφίων σε προφορική εξέταση επαφίεται στην Ε.Δ.Υ.. Μεταξύ των επιλογών που της παρέχονται από το νόμο, είναι και η προφορική εξέταση των υποψηφίων καθ' ομάδας, μέτρο το οποίο υιοθέτησε στην προκείμενη περίπτωση για τη διαπίστωση, μεταξύ άλλων, και των γνώσεων των υποψηφίων στον τομέα της ειδικότητας τους.
Δε διαπιστώνω ο,τιδήποτε μεμπτό στη διαδικασία που ακολουθήθηκε κατά την προφορική εξέταση των υποψηφίων, οπόταν καταρρίπτεται και ο τρίτος λόγος που έχει προβληθεί για ακύρωση της επίδικης απόφασης.
Η προσφυγή απορρίπτεται.
Η επίδικη απόφαση βεβαιώνεται στο σύνολό της, βάσει του άρθρου 146.4(α) του Συντάγματος.
Δεν εκδίδεται διαταγή για τα έξοδα.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς διαταγή για έξοδα.