|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1993) 4 ΑΑΔ 307
18 Φεβρουαρίου, 1993
[ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΣΑΒΒΑΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΙΔΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΣ,
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υποθέσεις Αρ. 309/92, 332/92)
Σχέδια Υπηρεσίας — Ερμηνεία και εφαρμογή τους ανήκουν στην Ε.Δ. Υ. — Πεδίο επέμβασης του αναθεωρητικού δικαστηρίου.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Διορισμοί / Προαγωγές — Συμβουλευτική Επιτροπή — Τίποτε περισσότερο δε δίδεται από τον περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμο (Ν. 1/90) στη Συμβουλευτική Επιτροπή από ό,τι υπαγόρευε προηγουμένως η νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου — Ο ρόλος της είναι απλά συμβουλευτικός — Δεν προβλέπεται αιτιολογημένη ενέργεια της Ε.Δ. Υ., εάν αποστασιοποιείται από τη γνώμη της Συμβουλευτικής Επιτροπής—Σχετική έρευνα είναι θέμα πραγματικό.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Διορισμοί / Προαγωγές — Συνεντεύξεις — Δυνατότητα αποδόσεως μεγαλύτερης βαρύτητας στην εντύπωση από τις συνεντεύξεις.
Ο περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμος του 1990 (Ν 1/90) — Άρθρο 34(9) — Προϊστάμενος Τμήματος οφείλει να προβεί σε συστάσεις.
Οι αιτητές προσέβαλαν με τις προσφυγές το διορισμό του ενδιαφερομένου μέρους στη θέση Λειτουργού Εμπορίου και Βιομηχανίας.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας τις προσφυγές, αποφάσισε ότι:
1. Η ερμηνεία και η εφαρμογή των Σχεδίων Υπηρεσίας, ανήκουν στην αρμοδιότητα της ΕΔΥ και το Δικαστήριο δε δίδει σε αυτά διαφορετική ερμηνεία από εκείνη της ΕΔΥ, εφόσον η ερμηνεία που δόθηκε από την ΕΔΥ είναι εύλογη, ακόμα και αν το Δικαστήριο έχει διαφορετική γνώμη.
2.Τίποτε περισσότερο δε δίδεται στη Συμβουλευτική Επιτροπή, παρά ό,τι προηγούμενα υπαγόρευε η νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου πάνω στο θέμα. Δηλαδή, ο ρόλος της Συμβουλευτικής Επιτροπής είναι απλά συμβουλευτικός. Η ΕΔΥ, στην παρούσα περίπτωση, έκρινε ότι το ενδιαφερόμενο μέρος διέθετε το πλεονέκτημα. Η γνώμη της Συμβουλευτικής Επιτροπής ήταν ότι δε διέθετε το πλεονέκτημα. Αποφασιστικό λόγο είχε η ΕΔΥ και όχι η Συμβουλευτική Επιτροπή. Ο περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμος (Ν. 1/90) δε δίδει τέτοια βαρύτητα, στα όσα εισηγείται η Συμβουλευτική Επιτροπή, ούτε και προνοεί για αιτιολογημένη ενέργεια εκ μέρους της ΕΔΥ εάν αποστασιοποιηθεί από τη γνώμη της Συμβουλευτικής Επιτροπής, ότι το ενδιαφερόμενο μέρος δεν κατείχε το πλεονέκτημα.
Αναφορικά με την έρευνα, αυτό είναι θέμα πραγματικό. Η ΕΔΥ από το υλικό που είχε ενώπιόν της και όλα τα άλλα στοιχεία, έκρινε ότι το ενδιαφερόμενο μέρος είχε το πλεονέκτημα.
3. Σύμφωνα με τη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, σε υποθέσεις πρώτου διορισμού και προαγωγής, όπως η παρούσα υπόθεση, μπορεί να δίδεται περισσότερη βαρύτητα στην εντύπωση που δημιουργούν οι υποψήφιοι στις συνεντεύξεις, οι οποίες συνιστούν τρόπο διαπίστωσης της καταλληλότητας των υποψηφίων, δεδομένου ότι, σε αντίθεση με τις περιπτώσεις θέσεων προαγωγής, δεν υπάρχουν ενώπιον της ΕΔΥ άλλα στοιχεία, όπως είναι οι Εμπιστευτικές Εκθέσεις. Οι συνεντεύξεις προσφέρουν μια εικόνα για την προσωπικότητα και την ικανότητα των υποψηφίων.
4. Σύμφωνα με το Άρθρο 34(9) του Ν. 1/90, ο Γενικός Διευθυντής όφειλε να προβεί σε συστάσεις, διότι ο Νόμος το επιβάλλει.
(5) Η απόφαση της ΕΔΥ ήταν λογικά εφικτή και οι αιτητές απέτυχαν να αποδείξουν έκδηλη υπεροχή.
Οι προσφυγές απορρίπτονται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Public Service Commission v. Potoudes and Others (1987) 3 C.L.R. 1591,
Μιλτιάδους κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 1318.
Προσφυγές.
Προσφυγές εναντίον της απόφασης των καθ'ων η αίτηση με την οποία το ενδιαφερόμενο μέρος, διορίσθηκε στη θέση Λειτουργού Εμπορίου και Βιομηχανίας, από τις 17/2/92 αντί των αιτητών.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τους Αιτητές.
Α. Βασιλειάδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Α. Χαβιαράς, για το Ενδιαφερόμενο μέρος.
Cur. adv. vult.
ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ.: Οι αιτητές, με τις προσφυγές αυτές προσβάλλουν την απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (ΕΔΥ), με την οποία το ενδιαφερόμενο μέρος Μαρία Χαβιαρά, διορίστηκε στη θέση Λειτουργού Εμπορίου και Βιομηχανίας, από τις 17/2/92.
Τα γεγονότα σε συντομία είναι τα εξής: Επειδή σύμφωνα με το σχέδιο υπηρεσίας η θέση Λειτουργού Εμπορίου και Βιομηχανίας είναι θέση πρώτου διορισμού και προαγωγής, δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, με ημερομηνία 15/2/91 και καθορίστηκε ως τελευταία ημερομηνία υποβολής αιτήσεων η 8/3/91.
Σε ανταπόκριση στην πιο πάνω γνωστοποίηση, υποβλήθηκαν 99 αιτήσεις. Η Συμβουλευτική Επιτροπή διαβίβασε στην ΕΔΥ την έκθεσή της, με την οποία σύστησε προς επιλογή για διορισμό/ προαγωγή, 4 υποψηφίους ανάμεσα στους οποίους το ενδιαφερόμενο μέρος και τους αιτητές. Η ΕΔΥ αφού έλαβε υπόψη τα πορίσματα της Συμβουλευτικής Επιτροπής και υπό το φως των ενώπιόν της στοιχείων, αποφάσισε να καλέσει σε προφορική εξέταση ενώπιόν της, τους 4 υποψηφίους. Η ΕΔΥ δέχτηκε σε ατομική προφορική εξέταση τους υποψηφίους στη συνεδρίασή της με ημερομηνία 3/1/92, στην παρουσία του Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου Εμπορίου και Βιομηχανίας. Μετά την περάτωση της προσφορικής εξέτασης, ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου, αξιολόγησε την απόδοση των υποψηφίων σε αυτές. Ακολούθως, η ΕΔΥ αξιολόγησε και η ίδια την απόδοσή τους, υπό το φως και των σχετικών κρίσεων του Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου. Η ΕΔΥ, με βάση όλα τα ενώπιόν της στοιχεία, έκρινε ότι το ενδιαφερόμενο μέρος Χαβιαρά Μαρία, υπερείχε γενικά των άλλων υποψηφίων και την επέλεξε ως την πιο κατάλληλη για διορισμό, στη μόνιμη θέση Λειτουργού Εμπορίου και Βιομηχανίας, Υπηρεσίες Εμπορίου και Βιομηχανίας.
Ο πιο πάνω διορισμός, δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, με ημερομηνία 21/2/93 και αριθμό γνωστοποίησης 558.
Το πρώτο επιχείρημα που προβάλλεται από το δικηγόρο των αιτητών, είναι σχετικά με το πλεονέκτημα του σχεδίου υπηρεσίας. Οι αιτητές ισχυρίζονται ότι το ενδιαφερόμενο μέρος δεν κατείχε το πλεονέκτημα του σχεδίου υπηρεσίας. Το πλεονέκτημα αυτό, περιέχεται στην παράγραφο 3(4) του σχεδίου υπηρεσίας και έχει ως ακολούθως:
"(4) Πείρα σε θέματα του εμπορίου και της βιομηχανίας ή/και πείρα σχετική με τα καθήκοντα της θέσης που αποκτήθηκε είτε σε υπηρεσία σε δημόσια θέση είτε σε έκτακτη απασχόληση στη Δημόσια Υπηρεσία θα αποτελεί πλεονέκτημα.".
Η ΕΔΥ έκρινε ότι το ενδιαφερόμενο μέρος κατέχει το πλεονέκτημα και συγκεκριμένα αναφέρει σχετικά (Παράρτημα 7, σελίδα 2):
"Η Επιτροπή με βάση τα ενώπιόν της στοιχεία έκρινε ότι το πλεονέκτημα που προβλέπεται στο Σχέδιο Υπηρεσίας διαθέτει, πέρα από τους Μηλικούρη Σωτήριο και Χριστοφορίδη Σάββα, που αναφέρθηκαν από τη Συμβουλευτική Επιτροπή και το Γενικό Διευθυντή, και η Χαβιαρά Μαρία, η οποία έχει πείρα σε θέματα Εμπορίου και Βιομηχανίας.".
Επομένως, το θέμα το οποίο πρέπει να αποφασίσει το Δικαστήριο είναι κατά πόσο η ΕΔΥ έκρινε εύλογα ότι το ενδιαφερόμενο μέρος Χαβιαρά διαθέτει το πλεονέκτημα. Επισημαίνεται ότι η Συμβουλευτική Επιτροπή έκρινε ότι οι δύο αιτητές κατείχαν το πλεονέκτημα, όχι όμως το ενδιαφερόμενο μέρος και είναι η θέση των αιτητών ότι η ΕΔΥ δεν έκανε τη δέουσα έρευνα και/ή καμιά έρευνα για να διαπιστώσει εάν το ενδιαφερόμενο μέρος κατείχε το πλεονέκτημα.
Κατ' αρχήν, πρέπει να τονιστεί ότι σύμφωνα με τη νομολογια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, η ερμηνεία και η εφαρμογή των σχεδίων υπηρεσίας, ανήκουν στην αρμοδιότητα της ΕΔΥ και το Δικαστήριο δε δίδει σε αυτά διαφορετική ερμηνεία από εκείνη της ΕΔΥ, εφόσον η ερμηνεία που δόθηκε από την ΕΔΥ είναι εύλογη, ακόμα και αν το Δικαστήριο έχει διαφορετική γνώμη.
Το κύριο επιχείρημα του δικηγόρου των αιτητών, είναι ότι σύμφωνα με τη νέα νομοθεσία περί Δημόσιας Υπηρεσίας, Νόμος 1/90, δίδεται αυξημένη και ειδική εξουσία και ιδιαίτερο βάρος στη Συμβουλευτική Επιτροπή για τα προσόντα. Συγκεκριμένα, ο δικηγόρος είπε ότι η ΕΔΥ έχοντας τη σαφή γνώμη των ειδικών περί μη κατοχής από πλευράς του ενδιαφερόμενου μέρους του πλεονοκτήματος, θα έπρεπε για να απομακρυνθεί από αυτήν και πολύ περισσότερο για να ανατρέψει αυτήν, να δώσει ειδική αιτιολογία, αφού βέβαια, πρώτα διενεργούσε άλλη δική της έρευνα.
Είναι η θέση του δικηγόρου των καθ' ων η αίτηση, ότι η απόφαση της ΕΔΥ να θεωρήσει ότι το ενδιαφερόμενο μέρος κατέχει το πλεονέκτημα, είναι ορθή και εν πάση περιπτώσει εύλογη, διότι έχει πείρα σε θέματα εμπορίου και βιομηχανίας. Η φράση "σε θέματα εμπορίου και βιομηχανίας", σημαίνει ένα ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων που καλύπτει, μεταξύ άλλων, και τη γνώση για την εισαγωγή αγαθών που προορίζονται για την επιτόπια αγορά, σε ποιό τομέα είναι συναγωνίσημα τα προϊόντα, τους ανταγωνιστές, κλπ. Πρέπει να τονιστεί, συνέχισε ο δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση, ότι η διατύπωση του πλεονεκτήματος απαιτεί πείρα σε "θέματα" εμπορίου και βιομηχανίας και όχι "πείρα στο εμπόριο και βιομηχανία". Συνεπώς, από τη διατύπωση αυτή, δύναται να δοθεί ευρύτερη ερμηνεία στην έννοια του πλεονεκτήματος.
Έχω τη γνώμη ότι τίποτε περισσότερο δε δίδεται στη Συμβουλευτική Επιτροπή, παρά του ότι προηγούμενα υπαγόρευε η νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου πάνω στο θέμα. Δηλαδή, ο ρόλος της Συμβουλευτικής Επιτροπής είναι απλά συμβουλευτικός. Η ΕΔΥ, στην παρούσα περίπτωση, έκρινε ότι το ενδιαφερόμενο μέρος διέθετε το πλεονέκτημα. Η γνώμη της Συμβουλευτικής Επιτροπής ήταν ότι δε διέθετε το πλεονέκτημα. Αποφασιστικό λόγο είχε η ΕΔΥ και όχι η Συμβουλευτική Επιτροπή. Ο Νόμος δε δίδει τέτοια βαρύτητα, στα όσα εισηγείται η Συμβουλευτική Επιτροπή, ούτε και προνοεί για αιτιολογημένη ενέργεια εκ μέρους της ΕΔΥ εάν αποστασιοποιηθεί από τη γνώμη της Συμβουλευτικής Επιτροπής. Συνεπώς, η ΕΔΥ δεν όφειλε να δώσει ειδική αιτιολογία επειδή δεν ακολούθησε τη γνώμη της Συμβουλευτικής Επιτροπής ότι το ενδιαφερόμενο μέρος δεν κατείχε το πλεονέκτημα.
Αναφορικά με την έρευνα, αυτό είναι θέμα πραγματικό. Η ΕΔΥ από το υλικό που είχε ενώπιόν της και όλα τα άλλα στοιχεία, έκρινε ότι το ενδιαφερόμενο μέρος είχε το πλεονέκτημα. Συμφωνώ με την εισήγηση του δικηγόρου των καθ' ων η αίτηση ότι ήταν εύλογα επιτρεπτό στην ΕΔΥ να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το ενδιαφερόμενο μέρος κατείχε το πλεονέκτημα.
Αναφορικά με τις συνεντεύξεις, ο δικηγόρος των αιτητών εισηγήθηκε ότι η ΕΔΥ έδωσε υπέρμετρη βαρύτητα στην αξιολόγηση των συνεντεύξεων. Η εισήγηση του δικηγόρου των καθ' ων η αίτηση, είναι ότι από το σύνολο των γεγονότων και περιστατικών της υπόθεσης, συμπεραίνεται ότι η ΕΔΥ έδωσε τη δέουσα βαρύτητα στις συνεντεύξεις.
Όπως προκύπτει από τα πρακτικά της ΕΔΥ, το ενδιαφερόμενο μέρος υπερέχει των αιτητών στο θέμα των συνεντεύξεων. Η απόδοσή της κρίθηκε και από το Γενικό Διευθυντή και από την ΕΔΥ ως "πάρα πολύ καλή", ενώ ο αιτητής στην προσφυγή 309/92, Σάββας Χριστοφορίδης κρίθηκε ως "σχεδόν πολύ καλός" και ο αιτητής στην προσφυγή 332/92, Σωτήριος Μηλικούρης, κρίθηκε ως "καλός" από το Γενικό Διευθυντή και "σχεδόν πολύ καλός" από την ΕΔΥ.
Σύμφωνα με τη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, σε υποθέσεις πρώτου διορισμού και προαγωγής, όπως η παρούσα υπόθεση, μπορεί να δίδεται περισσότερη βαρύτητα στην εντύπωση που δημιουργούν οι υποψήφιοι στις συνεντεύξεις, οι οποίες συνιστούν τρόπο διαπίστωσης της καταλληλότητας των υποψηφίων, δεδομένου ότι, σε αντίθεση με τις περιπτώσεις θέσεων προαγωγής, δεν υπάρχουν ενώπιον της ΕΔΥ άλλα στοιχεία όπως είναι οι εμπιστευτικές εκθέσεις. Οι συνεντεύξεις προσφέρουν μια εικόνα για την προσωπικότητα και την ικανότητα των υποψηφίων (Βλέπε Public Service Commission v. Potoudes& Others (1987) 3 C.L.R. 1591, στις σελίδες 1597-1598 και Κλέαρχος Μιλτιάδους κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 1318, σελίδες 1339, 1341).
Ο δικηγόρος των αιτητών τόνισε ότι αναφορικά με τις συνεντεύξεις, οι συστάσεις του Γενικού Διευθυντή παρουσιάζουν παραδοξότητα, επειδή στις συνεντεύξεις ενώπιον της Συμβουλευτικής Επιτροπής έκρινε τον αιτητή στην προσφυγή 309/92 ως "πάρα πολύ καλό" και τον αιτητή στην προσφυγή 332/92 ως "καλό" και το ενδιαφερόμενο μέρος ως "πολύ καλό", ενώ στις συνεντεύξεις ενώπιον της ΕΔΥ έκρινε τον αιτητή στην 309/92 ως "σχεδόν πολύ καλό", τον αιτητή στην 332/92 ως "σχεδόν πολύ καλό" και το ενδιαφερόμενο μέρος ως "πάρα πολύ καλό".
Έχω τη γνώμη ότι ο λόγος για τον οποίο ο Γενικός Διευθυντής αξιολόγησε διαφορετικά τους υποψηφίους στις δύο συνεντεύξεις, οφείλεται στο γεγονός ότι οι υποψήφιοι δεν είχαν στις συνεντεύξεις ενώπιον της ΕΔΥ, την ίδια επίδοση που είχαν στις συνεντεύξεις ενώπιον της Συμβουλευτικής Επιτροπής.
Ένα άλλο σημείο που πρέπει να τονιστεί, είναι ότι η συνολική βαθμολογία των αιτητών είναι πιο χαμηλή από τη βαθμολογία του ενδιαφερόμενου μέρους, στις εξετάσεις που διενήργησε η Συμβουλευτική Επιτροπή. Το ενδιαφερόμενο μέρος κατατάσσεται πρώτο από όλους τους υποψηφίους με συνολική βαθμολογία 77, ενώ ο αιτητής στην προσφυγή 309/92, συγκέντρωσε 70 βαθμούς και ο αιτητής στην προσφυγή 332/92, 64 βαθμούς.
Το επιχείρημα από μέρους του δικηγόρου των αιτητών, ότι δε χωρούσε σύσταση από το Γενικό Διευθυντή, δεν ευσταθεί, καθότι αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, θα παραβιάζονταν οι πρόνοιες του άρθρου 34(9) του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990, Νόμος 1/90. Το εδάφιο 9 του άρθρου 34 του πιο πάνω Νόμου, αναφέρει:
"Στη συνέχεια η Επιτροπή, αφού λάβει δεόντως υπόψη της την έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής, το περιεχόμενο όλων των αιτήσεων που υποβλήθηκαν, το περιεχόμενο των Προσωπικών Φακέλων και των Φακέλων των Ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεων όλων των υποψηφίων οι οποίοι είναι δημόσιοι υπάλληλοι, τις συστάσεις του Προϊστάμενου του οικείου Τμήματος και την απόδοση των υποψηφίων κατά την προφορική εξέταση, αν έγινε, προβαίνει στην επιλογή του καταλληλότερου υποψηφίου.
Νοείται ότι η Επιτροπή μπορεί να μην επιλέξει κανένα από τους υποψηφίους, αν κατά την κρίση της κανένας από αυτούς δεν είναι κατάλληλος για διορισμό ή προαγωγή.".
Κατά συνέπεια και σύμφωνα με τις πιο πάνω διατάξεις, ο Γενικός Διευθυντής όφειλε να προβεί σε συστάσεις, διότι ο σχετικός Νόμος επιβάλλει τούτο. Στην προκειμένη περίπτωση, ο Γενικός Διευθυντής σύστησε το ενδιαφερόμενο μέρος, αφού έλαβε υπόψη την εντύπωση κατά την προφορική εξέταση και το περιεχόμενο των προσωπικών φακέλων και των φακέλων των ετήσιων υπηρεσιακών εκθέσεων των υποψηφίων που είναι δημόσιοι υπάλληλοι.
Άλλος νομικός λόγος για ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης, είναι ότι η αιτιολογία που δίδει η ΕΔΥ είναι ελλιπής. Ο ισχυρισμός αυτός δεν ευσταθεί. Εκείνο το οποίο προκύπτει κατά την άποψη μου, είναι ότι η ΕΔΥ αιτιολογεί πλήρως την απόφαση της και αυτό είναι εμφανές από το περιεχόμενο του Παραρτήματος 7 της ένστασης.
Το ενδιαφερόμενο μέρος είχε τα προσόντα για τη θέση, κατείχε το πλεονέκτημα, συγκέντρωσε την ψηλότερη βαθμολογία κατά τις εξετάσεις που διενήργησε η Συμβουλευτική Επιτροπή και είχε τη σύσταση του Γενικού Διευθυντή.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους, βρίσκω ότι η απόφαση της ΕΔΥ ήταν λογικά εφικτή και οι αιτητές απέτυχαν να αποδείξουν έκδηλη υπεροχή.
Οι προσφυγές απορρίπτονται. Η απόφαση της ΕΔΥ επικυρώνεται. Καμιά διαταγή για έξοδα.
Οι προσφυγές απορρίπτονται χωρίς διαταγή για έξοδα.