|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
(1993) 4 ΑΑΔ 16
7 Ιανουαρίου, 1993
[ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ/στής]
ANAΦOPIKA ME TO APΘPO 146 TOY ΣYNTAΓMATOΣ
ΗΛΙΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ (ΜΟΥΣΙΟΥΤΤΑΣ),
Αιτητής,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΕΩΣ ΠΑΘΟΝΤΩΝ,
Καθ' ης η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 27/90)
Ο περί Ανακουφίσεως Παθόντων Νόμος 1988 (Ν.114/88) — Eλάχιστο ποσοστό ανικανότητας για χορήγηση σύνταξης αναπηρίας 16% — Γνωμάτευση Ιατροσυμβουλίου έκρινε ότι ο αιτητής είχε 0% ανικανότητα από την ισχυρισθείσα κακοποίηση του — Το Ανώτατο Δικαστήριο κατά την άσκηση Αναθεωρητικής Δικαιοδοσίας δεν μπορεί να εξετάσει την ορθότητα επιστημονικών ή τεχνικών ευρημάτων ειδικών οργάνων όπως του Ιατροσυμβουλίου — Εξετάζει μόνο την απόφαση του ειδικού οργάνου από άποψη συνταγματικότητας, νομιμότητας και κατάχρησης ή υπέρβασης εξουσίας.
Ο αιτητής προσέβαλε με την προσφυγή του την απόφαση της Επιτροπής Ανακουφίσεως Παθόντων με την οποία απορρίφθηκε αίτημά του για χορήγηση σ' αυτόν ειδικής μηνιαίας σύνταξης αναπηρίας. Η απόφαση της Επιτροπής βασίστηκε σε γνωμοδότηση του Ιατροσυμβουλίου, βάσει της οποίας το ποσοστό ανικανότητας του αιτητή, αναφορικά με την ισχυριζόμενη κακοποίησή του από τους Τούρκους κατά την αιχμαλωσία του, ήταν 0%.
Το Ανώτατο Δικαστήριο απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
Το Αναθεωρητικό Δικαστήριο κατά την άσκηση της δικαιοδοσίας του δεν μπορεί να υπεισέλθει ή να εξετάσει την ορθότητα επιστημονικών ή τεχνικών ευρημάτων ειδικών οργάνων όπως για παράδειγμα στην προκειμένη περίπτωση του Ιατροσυμβουλίου.
Το Δικαστήριο μπορεί βέβαια να εξετάσει κατά πόσο υιοθετώντας τέτοια ευρήματα το ειδικό όργανο έχει ενεργήσει με τον ορθό τρόπο από την άποψη της συνταγματικότητας, νομιμότητας και κατάχρησης ή υπέρβασης εξουσίας.
Στην παρούσα περίπτωση δεν έχει προσβληθεί οτιδήποτε από μέρους του αιτητή που να αποδεικνύει ότι το Ιατροσυμβούλιο ενήργησε κατά τον πιο πάνω τρόπο ή ότι τα συμπεράσματά του ήταν παράλογα κάτω από τις περιστάσεις.
Το ελάχιστο ποσοστό ανικανότητας που έπρεπε να είχε ο αιτητής σύμφωνα με τον περί Ανακουφίσεως Παθόντων Νόμο 1988 (Ν.114/88), ώστε να δικαιούται οποιουδήποτε βοηθήματος κάτω από το Νόμο, ως μερικώς ανάπηρος, έπρεπε να είναι τουλάχιστον 16% (δεκαέξι τοις εκατόν), ποσοστό το οποίο ο αιτητής δεν είχε.
Στην παρούσα περίπτωση η Επιτροπή Ανακουφίσεως Παθόντων ενήργησε σύμφωνα με την έκθεση του Ιατροσυμβουλίου που είχε ενώπιόν της, όπως είχε την υποχρέωση να πράξει σύμφωνα με τις ρητές διατάξεις του Νόμου.
Για τους πιο πάνω λόγους, η επίδικη απόφαση λήφθηκε νόμιμα και ορθά και ήταν κάτω από τις περιστάσεις εύλογα επιτρεπτή στην καθ' ης η αίτηση Επιτροπή.
H προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Eraclidou v. Compensation Officer (1968) 3 C.L.R. 44,
Ioannou v. Republic (1982) 3 C.L.R. 380,
H & D Health and Diet Food Centre Ltd v. Republic (1985) 3 C.L.R. 2756,
Stavrinou v. Republic (1986) 3 C.L.R. 1195.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης της Επιτροπής Ανακουφίσεως Παθόντων να απορρίψει αίτηση του αιτητή για χορήγηση σ' αυτόν ειδικής μηνιαίας σύνταξης αναπηρίας.
Κ. Θεοφανίδης, για τον Αιτητή.
Α. Βασιλειάδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α', για την Καθ' ης η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΔHMHTPIAΔHΣ, Δ.: Με την προσφυγή αυτή ο αιτητής προσβάλλει την απόφαση της Επιτροπής Ανακουφίσεως Παθόντων να απορρίψει αίτησή του για ειδική μηνιαία σύνταξη αναπηρίας.
Όπως είναι ο ισχυρισμός του αιτητή υπέστη αναπηρία ως αποτέλεσμα κακοποίησής του κατά τη διάρκεια αιχμαλωσίας του από τους Τούρκους κατά το 1974.
Στις 6/4/1989 ο αιτητής υπέβαλε αίτηση στην Επιτροπή για παροχή ειδικής μηνιαίας σύνταξης αναπηρίας. Η Επιτροπή αφού έλαβε υπόψη την έκθεση της Αστυνομίας και έκθεση του Ιατροσυμβουλίου απέρριψε την αίτησή του γιατί η ισχυριζόμενη αναπηρία του, σύμφωνα με τη γνωμοδότηση του Ιατροσυμβουλίου δεν μπορούσε να αποδοθεί στην "ισχυριζόμενη κακοποίηση των μαλακών μορίων της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης". Το δε ποσοστό ανικανότητας όσον αφορά την αναφερόμενη κακοποίηση υπολογίστηκε από το Ιατροσυμβούλιο σε 0% (μηδέν τοις εκατόν).
Κατά τη συνεδρία της την 12/10/1989 η Επιτροπή αποφάσισε την απόρριψη της αίτησης του αιτητή και τον πληροφόρησε σχετικά με επιστολή της ημερομηνίας 24/10/1989 στην οποία αναφέρονται τα πιο κάτω:-
"Αναφέρομαι στην αίτηση σας ημερομηνίας 6/4/89 για παροχή ειδικής μηνιαίας συντάξεως αναπηρίας και σας πληροφορώ ότι η Επιτροπή την απόρριψε γιατί, σύμφωνα με γνωμοδότηση του Ιατροσυμβουλίου, η ισχυριζόμενη αναπηρία σας δεν μπορεί να αποδοθεί στην κακοποίηση σας από τους Τούρκους κατά τη διάρκεια της αιχμαλωσίας σας και γι' αυτό δεν μπορείτε να χαρακτηρισθείτε ως "ανάπηρος σύμφωνα με τη σχετική Νομοθεσία."
Ως αποτέλεσμα ο αιτητής καταχώρησε την προσφυγή αυτή.
Είναι ο ισχυρισμός του αιτητή ότι τα πιστοποιητικά των προσωπικών του ιατρών αποδεικνύουν αναμφισβήτητα ότι τα σημερινά προβλήματα που αντιμετωπίζει είναι αποτέλεσμα των κακοποιήσεων που υπέστη από τους Τούρκους. Ισχυρίζεται επίσης ότι τα συμπεράσματα του Ιατροσυμβουλίου είναι εσφαλμένα και αυθαίρετα και ότι εξήχθηκαν χωρίς να εξεταστεί ο αιτητής από το Ιατροσυμβούλιο λεπτομερώς.
Το Αναθεωρητικό Δικαστήριο κατά την άσκηση της δικαιοδοσίας του δεν μπορεί να υπεισέλθει ή να εξετάσει την ορθότητα επιστημονικών ή τεχνικών ευρημάτων ειδικών οργάνων όπως για παράδειγμα στην προκειμένη περίπτωση του Ιατροσυμβουλίου (βλέπε Antigoni Eraclidou v. Compensation Officer (1968) 3 C.L.R. 44, στη σελ. 54, Theodossis Ioannou v. Republic (1982) 3 C.L.R. 380, στις σελ. 384, 385, H. & D. Health and Diet Food Centre Ltd. v. Republic (1985) 3 C.L.R. 2756, στις σελ. 2762, 2763.
Το Δικαστήριο μπορεί βέβαια να εξετάσει κατά πόσο υιοθετώντας τέτοια ευρήματα το ειδικό όργανο "έχει ενεργήσει με τον ορθό τρόπο από την άποψη της συνταγματικότητας, νομιμότητας και κατάχρησης ή υπέρβασης εξουσίας" [βλέπε Eraclidou (πιο πάνω), Σταυρινού ν. Δημοκρατίας (1986) 3 C.L.R. 1195].
Στην παρούσα περίπτωση δεν έχει προβληθεί οτιδήποτε από μέρους του αιτητή που να αποδεικνύει ότι το Ιατροσυμβούλιο ενήργησε κατά τον πιο πάνω τρόπο ή ότι τα συμπεράσματά του ήταν παράλογα κάτω από τις περιστάσεις.
Εν πάση περιπτώσει το ελάχιστο ποσοστό ανικανότητας που έπρεπε να είχε ο αιτητής σύμφωνα με τον περί Ανακουφίσεως Παθόντων Νόμο 1988 (Νόμος Αρ. 114 του 1988) ώστε να δικαιούται οποιουδήποτε βοηθήματος κάτω από το Νόμο ως μερικώς ανάπηρος έπρεπε να είναι τουλάχιστον 16% (δεκαέξι τοις εκατόν), ποσοστό το οποίο ο αιτητής δεν είχε.
Στην παρούσα περίπτωση η Επιτροπή Ανακουφίσεως Παθόντων ενήργησε σύμφωνα με την έκθεση του Ιατροσυμβουλίου που είχε ενώπιόν του όπως είχε την υποχρέωση να πράξει σύμφωνα με τις ρητές διατάξεις του Νόμου.
Για τους πιο πάνω λόγους καταλήγω στο συμπέρασμα ότι η επίδικη απόφαση λήφθηκε νόμιμα και ορθά και ήταν κάτω από τις περιστάσεις εύλογα επιτρεπτή στην καθ' ης η αίτηση Επιτροπή.
Συνεπώς η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται και η επίδικη απόφαση επικυρώνεται.
Όσον αφορά το θέμα των εξόδων, ενόψει των ιδιάζουσων συνθηκών της προσφυγής, δεν κάμνω καμιά διαταγή.
H προσφυγή απορρίπτεται χωρίς διαταγή για έξοδα.