|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1992) 4 ΑΑΔ 4776
23 Δεκεμβρίου, 1992
[ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΖΗΝΩΝΟΣ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 213/92).
Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος — Παραδεκτό της προσφυγής — Θέμα δημοσίας τάξης — Μπορεί να εγερθεί σε οποιοδήποτε στάδιο της διαδικασίας — Το γεγονός παρέλευσης της προθεσμίας των 75 ημερών για την προβολή της προδικαστικής ενστάσεως περί απαραδέκτου δεν ασκεί επιρροή στο ζήτημα του παραδεκτού της προσφυγής.
Διοικητικό Δικονομικό Δίκαιο — Προσβολή με το ίδιο δικόγραφο περισσότερων διοικητικών πράξεων — Επιτρεπτή μόνο εφόσον είναι συναφείς — Συνάφεια — Συνέπεια της μη συνάφειας — Προσφυγή παραδεκτή μόνο για την προτασσόμενη στο δικόγραφο διοικητική πράξη.
Στην παρούσα υπόθεση προβλήθηκε προδικαστική ένσταση από το δικηγόρο των ενδιαφερομένων μερών ότι η προσφυγή του αιτητή προσέβαλλε περισσότερες της μιας διοικητικές πράξεις οι οποίες δεν ήταν συναφείς μεταξύ τους. Ως εκ τούτου κατά την εισήγηση των δικηγόρων τόσο των ενδιαφερομένων μερών όσο και των καθ' ων η αίτηση, που υιοθέτησε την προδικαστική ένσταση, η προσφυγή ήταν παραδεκτή μόνο για την προτασσόμενη στο δικόγραφο προσβληθείσα απόφαση.
Ο δικηγόρος του αιτητή αντέταξε πως η ένσταση υποβλήθηκε μετά την παρέλευση της προθεσμίας των 75 ημερών που προβλέπει το Άρθρο 146.3 του Συντάγματος κατά τρόπο που καταστρατηγείτο το συνταγματικό δικαίωμα του αιτητή να προσφύγει στη δικαιοσύνη.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, στην έκταση που αναφέρετο στις προαγωγές των, Ιωάννη Καραγιάννη, Βαρβάρα Λοή και Χαράλαμπο Γεωργίου, αποφάσισε ότι:
1) Το θέμα του παραδεκτού προσφυγής είναι θέμα δημόσιας τάξης. Άπτεται της δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου και, ως εκ τούτου, μπορεί να εγερθεί σε οποιοδήποτε στάδιο της διαδικασίας.
Στην παρούσα υπόθεση η ένσταση ηγέρθη στη γραπτή αγόρευση. Το γεγονός ότι παρήλθε η επιτακτική και ανελαστική προθεσμία των 75 ημερών για καταχώριση νέας προσφυγής ή προσφυγών από τον αιτητή δεν ασκεί καμιά επιρροή στο ζήτημα του παραδεκτού της προσφυγής.
Η ύπαρξη εννόμου συμφέροντος αποτελεί προϋπόθεση ανάληψης δικαιοδοσίας από το Δικαστήριο. Τούτο μπορεί να εγερθεί σε οποιοδήποτε στάδιο της διαδικασίας και το Δικαστήριο αυτεπάγγελτα μπορεί να εγείρει το θέμα τούτο και σε εφετειακή διαδικασία.
(2) Δεν χωρεί προσφυγή με το ίδιο δικόγραφο εναντίον περισσοτέρων της μιας αυτοτελούς διοικητικής πράξεως, οι οποίες δεν είναι συναφείς.
Σε τέτοια περίπτωση η προσφυγή είναι παραδεκτή και ισχυρή για την προτασσόμενη στο δικόγραφο προσβαλλόμενη πράξη. Αναφορικά με το μέρος της προσφυγής που προσβάλλει άλλη πράξη, η οποία δεν είναι συναφής με την πρώτη, η προσφυγή είναι απαράδεκτη και απορριπτεται.
Πράξεις ή αποφάσεις θεωρούνται συναφείς, εάν η μια πράξη ή απόφαση αποτελεί προϋπόθεση της άλλης, ή αφορούν τον ίδιο αιτητή, στηρίζονται στις ίδιες διατάξεις του νόμου, έχουν ταυτόσημη αιτιολογία και εκδόθηκαν στην ίδια διοικητική διαδικασία από το ίδιο όργανο.
Στις 17 Οκτωβρίου 1991, σε ξεχωριστές διαδικασίες, η Επιτροπή εξέτασε ξεχωριστά την πλήρωση της κάθε θέσης/ θέσεων, Ο Διευθυντής έκαμε ξεχωριστές συστάσεις. Λήφθηκαν ξεχωριστές αποφάσεις, με ξεχωριστή αιτιολογία.
Ο Χαράλαμπος Γεωργίου διορίστηκε στη θέση που πληρώθηκε με την πρώτη πρόταση.
Οι Φλώρος Αλεξάνδρου, Χαράλαμπος Αλκείδης και Πυγμαλίων Δημητριάδης προήχθηκαν με την πλήρωση δεύτερης πρότασης.
Ο Ιωάννης Π. Καραγιάννης προήχθη με την πλήρωση της θέσης της τρίτης πρότασης.
Η Βαρβάρα Λοή και ο Χριστάκης Γιωργαλλής προήχθησαν με την πλήρωση των δύο θέσεων της τέταρτης πρότασης.
Οι αποφάσεις δημοσιεύτηκαν στη ίδια Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας Αρ. 2661, ημερομηνίας 20 Δεκεμβρίου, 1991. Έγιναν, όμως, ξεχωριστές δημοσιεύσεις για την κάθε απόφαση.
Οι δημοσιεύσεις, όπως έχουν, δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία στον οποιοδήποτε αναγνώστη ότι πρόκειται για τέσσερις διαφορετικές αποφάσεις.
Το μόνο κοινό μεταξύ των τεσσάρων διαφορετικών αποφάσεων είναι ο τίτλος της θέσης και η υποψηφιότητα του αιτητή.
Οι προσβαλλόμενες αποφάσεις δεν είναι συναφείς.
Ο αιτητής προσβάλλει με την προσφυγή του τέσσερις ξεχωριστές αποφάσεις, που δεν έχουν συνάφεια μεταξύ τους.
Οι προσβαλλόμενες προαγωγές, που δεν έχουν συνάφεια μεταξύ τους, δεν είναι επιτρεπτό να συμπροσβληθούν με την ίδια αίτηση.
Η προσφυγή παραμένει ισχυρή για τη προτασσόμενη απόφαση στο δικόγραφο - αίτηση. Είναι απαράδεκτη για τις προαγωγές των Ιωάννη Π. Καραγιάννη, Βαρβάρα Λοή και Χαράλαμπου Γεωργίου. Στην έκταση που αναφέρεται στις προαγωγές αυτές, απορρίπτεται.
Ο αιτητής να πληρώσεις το ήμισυ των εξόδων των ενδιαφερομένων μερών οι οποίοι είχαν τον ίδιο δικηγόρο.
Καμιά διαταγή για έξοδα μεταξύ του αιτητή και των καθ' ων η αίτηση.
Διαταγή ως ανωτέρω.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Δημοκρατία ν. Χατζηπαντελή (1989) 3(B) Α.Α.Δ. 961·
Δημοκρατία ν. Ματθαίου (1990) 3 Α.Α.Δ. 2452·
Georghiou v. Republic (1987) 3 C.L.R. 400·
Σιμιλλή και Αλλος ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 463·
Διακόπουλος και Αλλος ν. Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου (1990) 3 Α.Α.Δ. 1366·
Αρσαλίδης ν. Α.ΤΗ.Κ. (Αρ.1) (1991) 4(B) Α.Α.Δ. 1601·
Κυριάκου και Αλλοι ν. Α.ΤΗ.Κ. (Αρ.2) (1991) 4(Γ) Α.Α.Δ. 1822·
Πογιατζιής ν. Δημοκρατίας (1992) 4 Α.Α.Δ. 20·
Περικλέους ν. Συμβουλίου Βελτιώσεως Αγίας Νάπας (1992) 4 Α.Α.Δ. 2835·
Υπόθεση Αρ. 865/1933 Απόφαση Συμβουλίου Επικρατείας, 1933 Β' IIIσελ. 556·
Υπόθεση Αρ. 1965/56 Απόφαση Συμβουλίου Επικρατείας, 1956 Γ' σελ. 770·
Υπόθεση Αρ. 1570/1970 Απόφαση Συμβουλίου Επικρατείας, 1970 Γ' σελ. 2418.
Προσφυγή.
Προσφυγή κατά της απόφασης των καθ' ων η αίτηση με την οποία προήχθησαν τα ενδιαφερόμενα μέρη στη μόνιμη θέση Ανώτερου Τεχνικού (Τακτικός Προϋπολογισμός) Τμήμα Δημοσίων Έργων από τις 15.11.91 αντί και/ή στη θέση του αιτητή.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τον αιτητή.
Α. Παπασάββας, Ανώτερος, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση.
Α. Κωνσταντίνου, για τα ενδιαφερόμενα μέρη 2,4,5 και 6.
Cur. adv. vult.
ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, Δ.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Με την προσφυγή αυτή ο αιτητής ζητά την πιο κάτω θεραπεία: -
"1. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση της καθ' ης η αίτηση η οποία δημοσιεύτηκε στις 20.12.1991 στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας και με την οποίαν προήγαγε τους 1. Φλώρο Αλεξάνδρου 2. Χαράλαμπο Αλκείδη 3. Πυγμαλίωνα Δημητριάδη, 4. Ιωάννη Π. Καραγιάννη 5. Βαρβάρα Λοή και 6. Χαράλαμπο Γεωργίου στη μόνιμη θέση Ανώτερου Τεχνικού (Τακτικός Προϋπολογισμός) Τμήμα Δημοσίων Έργων από τις 15.11.91 αντί και/ή στη θέση του αιτητή είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος."
Ο δικηγόρος των ενδιαφερομένων μερών πρόβαλε ότι η προσφυγή είναι απαράδεκτη αναφορικά με τις προαγωγές των ενδιαφερομένων μερών Καραγιάννη, Λοή και Γεωργίου, γιατί είναι ξεχωριστές διοικητικές πράξεις.
Την ίδια ένσταση υιοθέτησε ο δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση.
Οι δικηγόροι των πιο πάνω ενδιαφερομένων μερών και των καθ' ων η αίτηση επιχειρηματολόγησαν ότι οι προσβαλλόμενες προαγωγές στη θέση Ανώτερου Τεχνικού (Τακτικός Προϋπολογισμός), Τμήμα Δημοσίων Έργων, είναι ξεχωριστές αποφάσεις, οι οποίες δεν είναι συναφείς μεταξύ τους. Η προσφυγή είναι παραδεκτή και ισχυρή μόνο για την προτασσόμενη στο δικόγραφο προσβαλλόμενη απόφαση, δηλαδή την προαγωγή των Αλεξάνδρου, Αλκείδη και Δημητριάδη.
Ο δικηγόρος του αιτητή αντέταξε ότι η ένσταση υποβλήθηκε μετά την εκπνοή της προθεσμίας των 75 ημερών που προβλέπει η παράγραφος 3 του Άρθρου 146 του Συντάγματος και αποτελεί, έτσι, καταστρατήγηση του συνταγματικού δικαιώματος του αιτητή να προσφύγει στη δικαιοσύνη. Στην Αναθεωρητική Δικαιοδοσία δεν είναι επιτρεπτό παρατυπίες οποιασδήποτε φύσεως να εμποδίζουν την άσκηση της μοναδικής αυτής δικαιοδοσίας. Αν, στην παρούσα υπόθεση, οι πράξεις δεν είναι συναφείς, αυτό συνιστά καλόπιστη παρατυπία και το Δικαστήριο μπορεί να εκδώσει οδηγίες, προς το συμφέρον της δικαιοσύνης, υπέρ του παραδεκτού της προσφυγής. Εν πάση περιπτώσει, οι προσβαλλόμενες αποφάσεις είναι συναφείς.
Το θέμα του παραδεκτού προσφυγής είναι θέμα δημόσιας τάξης. Άπτεται της δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου και, ως εκ τούτου, μπορεί να εγερθεί σε οποιοδήποτε στάδιο της διαδικασίας.
Στην παρούσα υπόθεση η ένσταση ηγέρθη στη γραπτή αγόρευση. Το γεγονός ότι παρήλθε η επιτακτική και ανελαστική προθεσμία των 75 ημερών για καταχώριση νέας προσφυγής ή προσφυγών από τον αιτητή δεν ασκεί καμιά επιρροή στο ζήτημα του παραδεκτού της προσφυγής.
Η ύπαρξη εννόμου συμφέροντος αποτελεί προϋπόθεση ανάληψης δικαιοδοσίας από το Δικαστήριο. Τούτο μπορεί να εγερθεί σε οποιοδήποτε στάδιο της διαδικασίας και το Δικαστήριο αυτεπάγγελτα μπορεί να εγείρει το θέμα τούτο και σε εφετειακή διαδικασία - (βλ. Κυπριακή Δημοκρατία ν. Παντελή Χατζηπαντελή, Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 827, (Απόφαση δόθηκε στις 25 Απριλίου, 1989)· Δημοκρατία της Κύπρου ν. Γεώργιου Ματθαίου, Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 832, (Απόφαση δόθηκε στις 12 Ιουλίου, 1990)).
Το δικαίωμα προσφυγής στο Δικαστήριο ρυθμίζεται από τους Δικονομικούς Κανόνες και/ή από νομοθεσία.
Το ζήτημα της ομοδικίας - προσβολή περισσοτέρων της μιας διοικητικής απόφασης με την ίδια προσφυγή -αποτέλεσε αντικείμενο σε σειρά Αποφάσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου - (βλ. Georghiou v. Republic (1987) 3 C.L.R. 400· Μαρία Σιμιλλή και Άλλος ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθεση Αρ. 813/88, (Απόφαση δόθηκε στις 14 Φεβρουαρίου, 1990)· Ανδρέας Διακόπουλλος και Άλλος ν. Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου, Υποθέσεις Αρ. 516/88 και 528/88, (Απόφαση δόθηκε στις 21 Απριλίου, 1990)· Νικόλαος Αρσαλίδης ν. Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κύπρου, Υπόθεση Αρ. 152/90, (Απόφαση δόθηκε στις 9 Μαΐου, 1991)· Χρίστος Κυριάκου και Άλλοι ν. Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κύπρου, Υπόθεση Αρ. 289/90, (Απόφαση δόθηκε στις 31 Μαΐου, 1991)· Πάμπος Πογιατζής ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθεση Αρ. 1067/90, (Απόφαση δόθηκε στις 10 Ιανουαρίου, 1992)· Βαρβάρα Περικλέους ν. Συμβουλίου Βελτιώσεως Αγίας Νάπας, Υπόθεση Αρ. 290/92, (Απόφαση δόθηκε στις 14 Αυγούστου, 1992)).
Οι Κανόνες Πολιτικής Δικονομίας δεν έχουν εφαρμογή, αναφορικά με την ομοδικία την αναφερομένη στην προσβολή περισσοτέρων της μιας διοικητικής πράξεως με την ίδια προσφυγή, λόγω της φύσεως και του σκοπού της διοικητικής δικαιοσύνης.
Το Δικαστήριο εφαρμόζει τη δικονομία που ισχύει σε χώρες που έχουν το ίδιο σύστημα διοικητικού δικαίου, όπως η Ελλάδα - (βλ. Georghiou, Σιμιλλή και Διακόπουλλος, (ανωτέρω)).
Δεν χωρεί προσφυγή με το ίδιο δικόγραφο εναντίον περισσοτέρων της μιας αυτοτελούς διοικητικής πράξεως, οι οποίες δεν είναι συναφείς.
Η προσφυγή είναι παραδεκτή και ισχυρή για την προτασσόμενη στο δικόγραφο προσβαλλόμενη πράξη. Αναφορικά με το μέρος της προσφυγής που προσβάλλει άλλη πράξη, η οποία δεν είναι συναφής με την πρώτη, η προσφυγή είναι απαράδεκτη και απορρίπτεται.
Πράξεις ή αποφάσεις θεωρούνται συναφείς, εάν η μια πράξη ή απόφαση αποτελεί προϋπόθεση της άλλης, ή αφορούν τον ίδιο αιτητή, στηρίζονται στις ίδιες διατάξεις του νόμου, έχουν ταυτόσημη αιτιολογία και εκδόθηκαν στην ίδια διοικητική διαδικασία από το ίδιο όργανο - (βλ. Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας 1929-1959, σελ. 273, 274· Θ. Τσάτσου - "Η Αίτησις Ακυρώσεως ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας", Έκδοση Τρίτη, σελ. 68· Επ. Σπηλιωτόπουλου -"Εγχειρίδιο Διοικητικού Δικαίου" - Πέμπτη Έκδοση, σελ. 518. Βλ., επίσης, Υπόθεση Αρ. 865/1933, Αποφάσεις Συμβουλίου Επικρατείας, 1933 Β' III, σελ. 556· Υπόθεση Αρ. 1965/56, Αποφάσεις Συμβουλίου Επικρατείας, 1956 Γ', σελ. 770· Υπόθεση Αρ. 1570/1970, Αποφάσεις Συμβουλίου Επικρατείας, 1970 Γ', σελ. 2418).
Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας δεν προβαίνει στην πλήρωση οποιασδήποτε θέσης, παρά μόνο ύστερα από λήψη γραπτής πρότασης για το σκοπό αυτό από την αρμόδια αρχή - (Άρθρο 29(1) των περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμων του 1990 και 1991, (Αρ. 1/90,211/91).
Στην παρούσα υπόθεση, ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Συγκοινωνιών και Έργων - ως η Αρμόδια Αρχή - ζήτησε σε τέσσερις ξεχωριστούς χρόνους την πλήρωση θέσεων Ανώτερου Τεχνικού Δημοσίων Έργων.
Με επιστολή ημερομηνίας 27 Νοεμβρίου, 1990, ζήτησε την πλήρωση μιας κενής θέσης Ανώτερου Τεχνικού, που προέκυψε μετά την προαγωγή του κατόχου της σε Τεχνικό Επιθεωρητή - (Παράρτημα 1 στην Ένσταση).
Με επιστολή ημερομηνίας 4 Φεβρουαρίου, 1991, ζήτησε την πλήρωση τριών κενών θέσεων Ανώτερου Τεχνικού, ως ακολούθως:-
"(ι) μια θέση που προέκυψε μετά την αφυπηρέτηση του κατόχου της την 1.1.1991, και
(ιι) δύο θέσεις λόγω δημιουργίας ισάριθμων θέσεων στον Τακτικό Προϋπολογισμό του 1991 κάτω από το Κεφ. 79Α 'Δημόσια Έργα' Άρθρο 90."
(Βλ. Παράρτημα 5 στην ένσταση.)
Με επιστολή ημερομηνίας 22 Μαρτίου, 1991, ζήτησε την πλήρωση μιας κενής θέσης Ανώτερου Τεχνικού, που προέκυψε μετά την αφυπηρέτηση του κατόχου της την 1η Μαρτίου, 1991 - (Παράρτημα 9 στην ένσταση).
Στις 28 Μαΐου, 1991, ζήτησε την πλήρωση δύο κενών θέσεων Ανώτερου Τεχνικού, ως ακολούθως:-
"(α) μια θέση που προέκυψε μετά την αφυπηρέτηση του κατόχου της την 1.5.1991, και
(β) μια θέση που προέκυψε λόγω θανάτου του κατόχου της την 10.5.1991, μ. Οδυσσέα Πηλακούτα."
(Βλ. Παράρτημα 13 στην ένσταση.)
Η Επιτροπή επιλήφθηκε των προτάσεων αυτών σε διάφορες ημερομηνίες.
Στις 17 Οκτωβρίου, 1991, σε ξεχωριστές διαδικασίες, εξέτασε ξεχωριστά την πλήρωση της κάθε θέσης/θέσεων. Ο Διευθυντής έκαμε ξεχωριστές συστάσεις. Λήφθηκαν ξεχωριστές αποφάσεις, με ξεχωριστή αιτιολογία.
Ο Χαράλαμπος Γεωργίου διορίστηκε στη θέση που πληρώθηκε με την πρώτη πρόταση.
Οι Φλώρος Αλεξάνδρου, Χαράλαμπος Αλκείδης και Πυγμαλίων Δημητριάδης προήχθησαν με την πλήρωση των θέσεων της δεύτερης πρότασης.
Ο Ιωάννης Π. Καραγιάννης προήχθη με την πλήρωση της θέσης της τρίτης πρότασης.
Η Βαρβάρα Λοή και ο Χριστάκης Γιωργαλλής προήχθησαν με την πλήρωση των δύο θέσεων της τέταρτης πρότασης.
Οι αποφάσεις δημοσιεύτηκαν στην ίδια Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας Αρ. 2661, ημερομηνίας 20 Δεκεμβρίου, 1991. Έγιναν, όμως, ξεχωριστές δημοσιεύσεις για την κάθε απόφαση.
Οι δημοσιεύσεις, όπως έχουν, δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία στον οποιοδήποτε αναγνώστη ότι πρόκειται για τέσσερις διαφορετικές αποφάσεις.
Το μόνο κοινό μεταξύ των τεσσάρων διαφορετικών αποφάσεων είναι ο τίτλος της θέσης και η υποψηφιότητα του αιτητή.
Οι προσβαλλόμενες αποφάσεις δεν είναι συναφείς.
Ο αιτητής προσβάλλει με την προσφυγή του τέσσερις ξεχωριστές αποφάσεις, που δεν έχουν συνάφεια μεταξύ τους.
Οι προσβαλόμενες προαγωγές, που δεν έχουν συνάφεια μεταξύ τους, δεν είναι επιτρεπτό να συμπροσβληθούν με την ίδια αίτηση.
Η προσφυγή παραμένει ισχυρή για την προτασσόμενη απόφαση στο δικόγραφο - αίτηση. Είναι απαράδεκτη για τις προαγωγές των Ιωάννη Π. Καραγιάννη, Βαρβάρα Λοή και Χαράλαμπου Γεωργίου. Στην έκταση που αναφέρεται στις προαγωγές αυτές, απορρίπτεται.
Ο αιτητής να πληρώσει το ήμισυ των εξόδων των ενδιαφερομένων μερών οι οποίοι είχαν τον ίδιο δικηγόρο.
Καμιά διαταγή για έξοδα μεταξύ του αιτητή και των καθ' ων η αίτηση.
Διαταγή ως ανωτέρω.