|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1992) 4 ΑΑΔ 3861
19 Οκτωβρίου, 1992
[ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΦΩΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ,
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 445/91 & 468/91).
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Προσόντα — Κρίσιμος χρόνος κατοχής — Ημερομηνία που ζητείται η πλήρωση της θέσης εκάστοτε.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Συστάσεις Προϊσταμένου — Το Άρθρο 35(4) του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου 1/90 — Η νομιμότητα της αιτιολογίας των συστάσεων αντικείμενο δικαστικού ελέγχου: συμφωνία προς τα υπηρεσιακά δεδομένα — Ο προϊστάμενος βρίσκεται σε μοναδική θέση να εκτιμήσει τόσο τα στοιχεία των υποψηφίων όσο και τις ανάγκες της υπό πλήρωση θέσης — Η σύσταση προσθέτει στην αξία.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Διορισμοί/Προαγωγές — Έκδηλη Υπεροχή — Η αρχή της επιλογής του καταλληλότερου — Οι αρχές που διέπουν την ενέργεια του αναθεωρητικού Δικαστηρίου — Έκδηλη υπεροχή — Διακριτική εξουσία διορίζοντος οργάνου.
Με τις προσφυγές αυτές προσβλήθηκε η απόφαση της καθ' ης η αίτηση Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας με την οποία προάχθηκαν στη θέση Ανώτερου Αρχιφοροθέτη, Τμήμα Εσωτερικών Προσόδων, τα ενδιαφερόμενα μέρη αντί των αιτητών.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας τις προσφυγές αποφάσισε ότι:
(1) Είναι γεγονός ότι από τις 1/11/85 μέχρι τις 25/8/90, ημερομηνία κατά την οποία ζητήθηκε η πλήρωση της θέσης στην οποία προάχθηκε το ενδιαφερόμενο μέρος και που αποτελεί τον ουσιώδη χρόνο κατοχής των προσόντων για σκοπούς προαγωγής (Βλέπε Republic v. Pericleous & Others (1984) 3 C.L.R. 577, 586), το ενδιαφερόμενο μέρος δεν είχε συμπληρώσει πενταετή υπηρεσία στη θέση Αρχιφοροθέτη, 1ης Τάξης, αναμφίβολα όμως, έχει πενταετή και πλέον υπηρεσία από τις 15/9/82, οπότε διορίστηκε ως Αρχιφοροθέτης, 2ης Τάξης.
Το σχέδιο υπηρεσίας, δεν περιορίζει την υπηρεσία στη θέση Αρχιφοροθέτη, 1ης Τάξης μόνο, είναι όμως η θέση των αιτητών ότι πρέπει να ληφθεί υπόψη μόνο η υπηρεσία των υποψηφίων στην τελευταία τους θέση, που στην περίπτωση αυτή ήταν η θέση Αρχιφοροθέτη, 1ης Τάξης.
Η ερμηνεία και εφαρμογή του εκάστοτε σχεδίου υπηρεσίας είναι έργο της ΕΔΥ και δεν εξαρτάται ή σχετίζεται με άλλα προγενέστερα ή μεταγενέστερα σχέδια υπηρεσίας. Εν πάση περιπτώσει, το νεώτερο σχέδιο υπηρεσίας στο οποίο έγινε αναφορά από τους αιτητές, δεν αφορά τη θέση Ανώτερου Αρχιφοροθέτη γενικά, όπως το παρόν σχέδιο υπηρεσίας, αλλά τη θέση Ανώτερου Αρχιφοροθέτη (Φόρου Κληρονομιών) και απαιτεί "Τριετή τουλάχιστον υπηρεσία στη θέση Αρχιφοροθέτη 1ης Τάξης Φόρου Κληρονομιών", σ' αντίθεση με το παρόν που προνοεί πενταετή υπηρεσία στη θέση Αρχιφοροθέτη γενικά. Επομένως, σύμφωνα με τα πιο πάνω, αυτό το σχέδιο υπηρεσίας είναι άσχετο με τις παρούσες υποθέσεις. Ούτε και η έκθεση της Τμηματικής Επιτροπής μπορεί να ληφθεί υπόψη γιατί αφορά άλλη ανεξάρτητη διαδικασία και δεν μπορεί να ελεγχθεί με τη διαδικασία αυτή η ορθότητα των ευρημάτων της τότε Τμηματικής Επιτροπής.
Το σχέδιο υπηρεσίας εν προκειμένω δεν περιορίζει την υπηρεσία στη θέση Αρχιφοροθέτη 1ης Τάξης, αλλά προνοεί για υπηρεσία στη θέση Αρχιφοροθέτη γενικά. Το ενδιαφερόμενο μέρος κατείχε τη θέση Αρχιφοροθέτη από το 1982 κι' επομένως βρίσκω ότι η απόφαση της ΕΔΥ να τη θεωρήσει προσοντούχο υποψήφιο, ήταν λογικά εφικτή σ' αυτήν.
(2) Σύμφωνα με το Άρθρο 35(4) του περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου, Αρ. 1/90, η ΕΔΥ, κατά τη διενέργεια των προαγωγών, λαμβάνει δεόντως υπόψη, ανάμεσα σε άλλα, τις αιτιολογημένες συστάσεις του Προϊσταμένου του Τμήματος στο οποίο υφίσταται η κενή θέση.
Οι συστάσεις του Διευθυντή εν προκειμένω αναμφίβολα αιτιολογημένες. Η νομιμότητα της αιτιολογίας τους αποτελεί αντικείμενο ελέγχου από το Δικαστήριο και προς τούτο δεν πρέπει να έρχονται σ' αντίθεση με το περιεχόμενο των φακέλων. Εξέτασα με προσοχή το περιεχόμενο των φακέλων.
Κατέληξα στο συμπέρασμα ότι η σύσταση του Διευθυντή δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως αντίθετη με τα στοιχεία των φακέλων. Επιπλέον, ο Διευθυντής είναι στη μοναδική θέση να εκτιμήσει τόσο τα στοιχεία των υποψηφίων, όσο και τις ανάγκες της υπό πλήρωση θέσης.
Ως προς την επιλογή του καταλληλότερου υποψηφίου, κρίνεται ο κάθε αιτητής ξεχωριστά, έχοντας υπόψη τις αρχές που καθιερώθηκαν από το δικαστήριο και που συνοψίστηκαν στην υπόθεση Μιλτιάδους και Άλλοι ν. Δημοκρατίας (Αναθεωρητικές Εφέσεις 789, 791, 796, ημερομηνίας 30/5/89), ως εξής:
1. Το Διοικητικό Δικαστήριο δεν ακυρώνει απόφαση διορισμού ή προαγωγής αν η απόφαση λήφθηκε σύμφωνα με το Νόμο και τα γεγονότα της συγκεκριμένης υπόθεσης και ήταν εύλογα επιτρεπτή.
2. Το Δικαστήριο δεν υποκαθιστά τη δική του κρίση, αναφορικά με την επιλογή του καταλληλότερου υποψηφίου για προαγωγή ή διορισμό, με την κρίση του αρμοδίου οργάνου.
Το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει, εκτός εάν αιτητής αποδείξει έκδηλη υπεροχή έναντι του υποψήφιου που διορίστηκε ή προάχθηκε.
(3) Η σύσταση του Διευθυντή, όταν είναι νόμιμη, προσθέτει στην αξία των συστηθέντων υποψηφίων και η διακριτική εξουσία της ΕΔΥ όταν πρόκειται για πλήρωση θέσεων ψηλά στην ιεραρχία, όπως είναι η παρούσα, είναι ευρεία.
Η ΕΔΥ δεν υπερέβηκε τα ακραία όρια της διακριτικής της εξουσίας, που είναι ευρεία στην παρούσα υπόθεση, και ως αποτέλεσμα οι προσφυγές αυτές πρέπει ν' απορριφθούν.
Οι προσφυγές απορρίπτονται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Republic v. Pericleous and Others (1984) 3 C.L.R. 577·
Kalatzis and Another v. Republic (1989) 3 C.L.R. 839·
Μιλτιάδους και Άλλοι ν. Δημοκρατίας (1989) 3(Γ) Α.Α.Δ. 1318.
Προσφυγές.
Προσφυγές εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση με την οποία προάχθηκαν στη θέση Ανώτερου Αρχιφοροθέτη, Τμήμα Εσωτερικών Προσόδων, τα ενδιαφερόμενα μέρη, αντί των αιτητών.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τον αιτητή στην 445/91.
Οι αιτητές στην 468/91, παρουσιάζονται αυτοπροσώπως.
Α. Βασιλειάδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α', για τους καθ' ων η αίτηση.
Χρ. Κληρίδης, για το ενδιαφερόμενο μέρος 2 και στις δύο υποθέσεις.
ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Με τις προσφυγές αυτές προσβάλλεται η απόφαση της καθ' ης η αίτηση Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (ΕΔΥ), με την οποία προάχθηκαν στη θέση Ανώτερου Αρχιφοροθέτη, Τμήμα Εσωτερικών Προσόδων, από 15/2/91, τα ενδιαφερόμενα μέρη (1) Α. Παρτέλλας και (2) Κ. Πιριλλίδου, αντί των αιτητών.
Τα γεγονότα που αφορούν τις δύο προσφυγές, είναι τα ακόλουθα: Ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Οικονομικών, με επιστολή του ημερομηνίας 20/4/90, ζήτησε την πλήρωση μιας κενής μόνιμης θέσης Ανώτερου Αρχιφοροθέτη, Τμήμα Εσωτερικών Προσόδων. Με μεταγενέστερη επιστολή του ημερομηνίας 25/8/90, ζήτησε την πλήρωση άλλης μιας κενής θέσης με τον ίδιο τίτλο. Η θέση του Αρχιφοροθέτη είναι θέση προαγωγής, και η ΕΔΥ, στις συνεδρίες της ημερομηνίας 30/4/90 και 13/9/90, αποφάσισε να επιληφθεί του θέματος σε μεταγενέστερη συνεδρία της στην οποία να παραστεί κι' ο Διευθυντής του Τμήματος Εσωτερικών Προσόδων (ο Διευθυντής).
Στη συνεδρία της, ημερομηνίας 27/12/90, η ΕΔΥ ασχολήθηκε πρώτα με την πλήρωση της μιας κενής θέσης. Αφού αποφάσισε να μη λάβει υπόψη τις τροποποιήσεις από τους Προσυπογράφοντες Λειτουργούς, στις εμπιστευτικές εκθέσεις της αιτήτριας 1 στην προσφυγή 468/91, Γεωργίας Φιλίππου, και του ενδιαφερόμενου μέρους Παρτέλλα, για το 1983, εξέτασε παραστάσεις των αιτητών στην προσφυγή 468/91 αναφορικά με τις εμπιστευτικές εκθέσεις τους για το 1989 και αποφάσισε να τις λάβει κανονικά υπόψη γιατί, όπως έκρινε, δεν υπήρξε τίποτε επιλήψιμο στη σύνταξή τους.
Στη συνέχεια η ΕΔΥ άκουσε τις απόψεις του Διευθυντή, που σύστησε το ενδιαφερόμενο μέρος Παρτέλλα.
Μετά την αποχώρηση του Διευθυντή η ΕΔΥ ασχολήθηκε με την αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων και αφού έκανε ιδιαίτερη αναφορά στις 5 τελευταίες εμπιστευτικές εκθέσεις των υποψηφίων, επέλεξε για προαγωγή το ενδιαφερόμενο μέρος Παρτέλλα (Παράρτημα 3 στην ένσταση, θέμα 1 των πρακτικών). Στη συνέχεια, στην ίδια συνεδρία της, η ΕΔΥ ασχολήθηκε με την πλήρωση της άλλης κενής θέσης Ανώτερου Αρχιφοροθέτη και αφού αποφάσισε να μη λάβει υπόψη, για σκοπούς πλήρωσης της θέσης, το ενδιαφερόμενο μέρος Παρτέλλα, ο οποίος είχε ήδη επιλεγεί, άκουσε τις απόψεις του Διευθυντή, που σύστησε το ενδιαφερόμενο μέρος Πιριλλίδου.
Ακολούθως η ΕΔΥ, αφού έλαβε υπόψη όλα τα ενώπιόν της στοιχεία και ιδιαίτερα τις εμπιστευτικές εκθέσεις των υποψηφίων κατά τα τελευταία πέντε χρόνια, όπως αναφέρθηκαν στο θέμα 1, επέλεξε για προαγωγή το ενδιαφερόμενο μέρος Πιριλλίδου, ακολουθώντας τη σύσταση του Διευθυντή (Παράρτημα 7 στην ένσταση, θέμα 2 των πρακτικών). Κατά τη συνεδρία της ημερομηνίας 1/2/91, η ΕΔΥ όρισε ως ημερομηνία ισχύος της προαγωγής των ενδιαφερομένων μερών τις 15/2/91.
Η προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, ημερομηνίας 15/3/91 και ακολούθησαν οι παρούσες προσφυγές.
Και στις δύο προσφυγές προβλήθηκαν διάφοροι ισχυρισμοί, που αφορούν κυρίως τις συστάσεις του Διευθυντή και τη σύγκριση των υποψηφίων.
Οι αιτητές στην προσφυγή 468/91, που παρουσιάζονται αυτοπροσώπως, πρόβαλαν επίσης τον ισχυρισμό ότι το ενδιαφερόμενο μέρος Πιριλλίδου δεν κατέχει τα . προσόντα του σχεδίου υπηρεσίας.
Θ' ασχοληθώ πρώτα με τον τελευταίο αυτό ισχυρισμό, που αν αποδειχθεί βάσιμος, θα επηρεάσει και τις δύο υποθέσεις.
Το σχέδιο υπηρεσίας της θέσης, που επισυνάφθηκε στη γραπτή αγόρευση των αιτητών ως Τεκμήριο 1, προνοεί ότι:
"Απαιτούμενα Προσόντα:
Μέλος ανεγνωρισμένου Σώματος Επαγγελματιών Λογιστών ως απαιτείται διά την θέσιν Αρχιφοροθέτου, 2ας Τάξεως, ή Πανεπιστημιακόν δίπλωμα ή τίτλος εις κατάλληλον κλάδον ομού μετά πενταετούς, τουλάχιστον, πολύ ικανοποιητικής υπηρεσίας ως Αρχιφοροθέτης ή/και ως Λειτουργός Διερευνήσεως Φορολογικών Υποθέσεων. Πολύ καλή γνώσις της Αγγλικής. Ικανότης δι' έλεγχον κατωτέρου προσωπικού. Ακεραιότης και ευθύτης χαρακτήρος.".
Οι αιτητές ισχυρίστηκαν ότι το ενδιαφερόμενο μέρος Πιριλλίδου δεν κατέχει τα προσόντα που απαιτούνται από το σχέδιο υπηρεσίας, γιατί δε συμπλήρωσε πενταετή υπηρεσία στη θέση Αρχιφοροθέτη ή Λειτουργού Διερευνήσεως Φορολογικών Υποθέσεων.
Από τον πίνακα που επισυνάφθηκε ως Παράρτημα 9 της ένστασης στην υπόθεση 468/91, φαίνεται ότι το ενδιαφερόμενο μέρος Πιριλλίδου διορίστηκε στη θέση Αρχιφοροθέτη, 2ης Τάξης, στις 15/9/82 και προάχθηκε στη θέση Αρχιφοροθέτη, 1ης Τάξης, στις 1/11/85.
Είναι γεγονός ότι από τις 1/11/85 μέχρι τις 25/8/90, ημερομηνία κατά την οποία ζητήθηκε η πλήρωση της θέσης στην οποία προάχθηκε το ενδιαφερόμενο μέρος και που αποτελεί τον ουσιώδη χρόνο κατοχής των προσόντων για σκοπούς προαγωγής (Βλέπε Republic v. Pericleous & Others (1984) 3 C.L.R. 577, 586), το ενδιαφερόμενο μέρος δεν είχε συμπληρώσει πενταετή υπηρεσία στη θέση Αρχιφοροθέτη, 1ης Τάξης, αναμφίβολα όμως, έχει πενταετή και πλέον υπηρεσία από τις 15/9/82, οπότε διορίστηκε ως Αρχιφοροθέτης, 2ης Τάξης.
Το σχέδιο υπηρεσίας, δεν περιορίζει την υπηρεσία στη θέση Αρχιφοροθέτη, 1ης Τάξης μόνο, είναι όμως η θέση των αιτητών ότι πρέπει να ληφθεί υπόψη μόνο η υπηρεσία των υποψηφίων στην τελευταία τους θέση, που στην περίπτωση αυτή ήταν η θέση Αρχιφοροθέτη, 1ης Τάξης. Για ενίσχυση των ισχυρισμών τους παρέπεμψαν σε έκθεση της Τμηματικής Επιτροπής που υποβλήθηκε στην ΕΔΥ κατά τη διαδικασία πλήρωσης άλλης ίδιας θέσης, ημερομηνίας 11/11/89 (Τεκμήριο 2 στην αγόρευσή τους), σύμφωνα με την οποία υποψήφιος αποκλείσθηκε από τη διαδικασία γιατί δεν είχε συμπληρώσει "πενταετή υπηρεσία στη θέση Αρχιφοροθέτη 1ης Τάξης, όπως προνοείται και πάλι στο σχετικό Σχέδιο Υπηρεσίας". Αναφέρθηκαν επίσης σε νεότερο σχέδιο υπηρεσίας, ημερομηνίας 29/12/90, σύμφωνα με το οποίο απαιτείται υπηρεσία στη θέση Αρχιφοροθέτη, 1ης Τάξης (Τεκμήριο 4 στην απαντητική αγόρευσή τους).
Η ερμηνεία και εφαρμογή του εκάστοτε σχεδίου υπηρεσίας είναι έργο της ΕΔΥ και δεν εξαρτάται ή σχετίζεται με άλλα προγενέστερα ή μεταγενέστερα σχέδια υπηρεσίας. Εν πάση περιπτώσει, το νεότερο σχέδιο υπηρεσίας στο οποίο έγινε αναφορά από τους αιτητές, δεν αφορά τη θέση Ανώτερου Αρχιφοροθέτη γενικά, όπως το παρών σχέδιο υπηρεσίας, αλλά τη θέση Ανώτερου Αρχιφοροθέτη (Φόρου Κληρονομιών) και απαιτεί "Τριετή τουλάχιστον υπηρεσία στη θέση Αρχιφοροθέτη 1ης Τάξης Φόρου Κληρονομιών", σ' αντίθεση με το παρών που προνοεί πενταετή υπηρεσία στη θέση Αρχιφοροθέτη γενικά. Επομένως, σύμφωνα με τα πιο πάνω, αυτό το σχέδιο υπηρεσίας είναι άσχετο με τις παρούσες υποθέσεις. Ούτε και η έκθεση της Τμηματικής Επιτροπής, Τεκμήριο 2, μπορεί να ληφθεί υπόψη γιατί αφορά άλλη ανεξάρτητη διαδικασία και δεν μπορεί να ελεγχθεί με τη διαδικασία αυτή η ορθότητα των ευρημάτων της τότε Τμηματικής Επιτροπής.
Το σχέδιο υπηρεσίας, όπως είπα και προηγουμένως δεν περιορίζει την υπηρεσία στη θέση Αρχιφοροθέτη 1ης Τάξης, αλλά προνοεί για υπηρεσία στη θέση Αρχιφοροθέτη γενικά. Το ενδιαφερόμενο μέρος κατείχε τη θέση Αρχιφοροθέτη από το 1982 κι' επομένως βρίσκω ότι η απόφαση της ΕΔΥ, να τη θεωρήσει προσοντούχο υποψήφιο, ήταν λογικά εφικτή σ' αυτήν.
Με βάση όλα τα πιο πάνω, ο ισχυρισμός αυτός των αιτητών κρίνεται αβάσιμος και απορρίπτεται.
Η νομιμότητα των συστάσεων του Διευθυντή είναι θέμα που επίσης αφορά και τις δύο υποθέσεις. Ο δικηγόρος του αιτητή, στην προσφυγή 445/91, ισχυρίστηκε ότι ο αιτητής, που ήταν από το 1985 Προϊστάμενος του Επαρχιακού Γραφείου Εσωτερικών Προσόδων της Επαρχίας Πάφου και εκτελούσε καθήκοντα απόλυτα σχετικά με τα καθήκοντα του Ανώτερου Αρχιφοροθέτη, ήταν υπέρτερος των ενδιαφερομένων μερών σε όλα τα κριτήρια, παραγνωρίστηκε όμως από το Διευθυντή χωρίς καμιά σύγκριση με τα ενδιαφερόμενα μέρη. Παρόμοιους ισχυρισμούς προβάλλουν και οι αιτητές στην προσφυγή 468/91, υποστηρίζοντας ότι οι συστάσεις του Διευθυντή ήταν ασύμφωνες με τις εμπιστευτικές εκθέσεις των υποψηφίων, κι' ότι ο Διευθυντής παρέλειψε να θέση ενώπιον της ΕΔΥ το γεγονός ότι οι αιτητές είχαν διορισθεί από το Υπουργικό Συμβούλιο, μετά από εκπαίδευση, και ενεργούσαν ως Ανακριτές για διεξαγωγή ανακρίσεων αναφορικά με τη διάπραξη αδικημάτων.
Κατά τη συνεδρία της ΕΔΥ, ημερομηνίας 27/12/90, ο Διευθυντής, κληθείς να εκφράσει τις απόψεις του, είπε τα ακόλουθα, αναφορικά με την πλήρωση της πρώτης θέσης (θέμα 1 των πρακτικών):
"Το έργο του για τη σύσταση που θα υποβάλει προς την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας για πλήρωση της κενής θέσης Ανώτερου Αρχιφοροθέτη είναι πολύ δύσκολο και λεπτό, γιατί αφορά στην πλήρωση διευθυντικής θέσης του Τμήματος, οι κάτοχοι της οποίας εκτελούν σημαντικό ρόλο για σωστό προγραμματισμό και ανάπτυξη του Τμήματος.
Για την υποβολή των εισηγήσεών του έχει μελετήσει το σύνολο των Εμπιστευτικών Εκθέσεων των υποψηφίων και έχει δώσει ιδιαίτερη έμφαση στις Εκθέσεις των τελευταίων ετών. Η Κάτια Πιριλλίδου κατατάσσεται πρώτη στο κριτήριο αξία μεταξύ όλων των υποψήφιων και στο κριτήριο αρχαιότητα τελευταία. Όσον αφορά τα προσόντα, αυτή είναι Μέλος του Institute of Chartered Accountants in England and Wales. Η Πιριλλίδου διακατέχεται από δημόσιο πνεύμα και υψηλό αίσθημα ευθύνης. Έχει επιδείξει αφοσίωση στο καθήκον της, ιδιαίτερη ικανότητα στην εξέταση βιβλίων και την εξακρίβωση ατασθαλιών και φοροδιαφυγής. Διαθέτει οξεία κρίση, πρωτοβουλία και καθοδηγεί τους υφιστάμενούς της κατά την εκτέλεση της εργασίας τους με πολύ ικανοποιητικό τρόπο. Ο Αντωνάκης Παρτέλλας κατατάσσεται δεύτερος στο κριτήριο αρχαιότητα. Είναι Μέλος του Institute of Chartered Accountants in England and Wales. Έτυχε τρίμηνης εκπαίδευσης στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής για Tax Fraud and Tax Administration, όμως στο Σχέδιο Υπηρεσίας η εκπαίδευση αυτή δε θεωρείται επιπρόσθετο προσόν.
Με βάση τα πιο πάνω, σε μια συλλογική θεώρηση όλων των κριτηρίων που προνοούνται στη νομοθεσία για σκοπούς προαγωγής, ήτοι αξία, προσόντα και αρχαιότητα, συστήνει για προαγωγή στη θέση Ανώτερου Αρχιφοροθέτη τον Αντωνάκη Παρτέλλα, ο οποίος κατά τη γνώμη του υπερτερεί έναντι των άλλων υποψήφιων που δε συστήνονται για προαγωγή.".
Στη συνέχεια δε, μετά την επιλογή του ενδιαφερόμενου μέρους Παρτέλλα, για την πλήρωση της πρώτης κενής θέσης, ανέφερε τα ακόλουθα, αναφορικά με την πλήρωση της δεύτερης θέσης (θέμα 2 των πρακτικών).
"Το έργο του για τη σύσταση που θα υποβάλει προς την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας για πλήρωση της κενής θέσης Ανώτερου Αρχιφοροθέτη είναι πολύ δύσκολο και λεπτό, γιατί αυτή αφορά στην πλήρωση διευθυντικής θέσης του Τμήματος, οι κάτοχοι της οποίας εκτελούν σημαντικό ρόλο για σωστό προγραμματισμό και ανάπτυξη του Τμήματος.
Με βάση τα όσα ανάφερε στο θέμα 1 πιο πάνω και σε μια συλλογική θεώρηση των κριτηρίων που προνοούνται στη νομοθεσία για σκοπούς προαγωγής, συστήνει για τη θέση την Κάτια Πιριλλίδου, η οποία κατά τη γνώμη του υπερτερεί έναντι των άλλων υποψήφιων που δε συστήνονται για προαγωγή.
Μεταξύ του Λεωνίδα Παπαδόπουλου και της Κάτιας Πιριλλίδου, επισήμανε ότι από τη μια υπάρχει αισθητή διαφορά υπέρ του Παπαδόπουλου όσον αφορά το κριτήριο της αρχαιότητας. Όμως υπάρχει εξίσου διαφορά υπέρ της Πιριλλίδου έναντι του Παπαδόπουλου όσον αφορά το κριτήριο της αξίας. Κατόπιν πολλής και σοβαρής σκέψης και προβληματισμού, η σύστασή του κλίνει υπέρ της διαφοράς στο κριτήριο της αξίας.".
Σύμφωνα με το άρθρο 35(4) του περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου, αρ. 1/90, η ΕΔΥ, κατά τη διενέργεια των προαγωγών, λαμβάνει δεόντως υπόψη, ανάμεσα σε άλλα, τις αιτιολογημένες συστάσεις του Προϊσταμένου του Τμήματος στο οποίο υφίσταται η κενή θέση.
Οι συστάσεις του Διευθυντή που εκτίθενται πιο πάνω, είναι αναμφίβολα αιτιολογημένες. Η νομιμότητα της αιτιολογίας τους αποτελεί αντικείμενο ελέγχου από το Δικαστήριο και προς τούτο δεν πρέπει να έρχονται σ' αντίθεση με το περιεχόμενο των φακέλων. Εξέτασα με προσοχή το περιεχόμενο των φακέλων. Όσον αφορά τη σύσταση του Διευθυντή για το ενδιαφερόμενο μέρος Παρτέλλα, αυτός έχει στο σύνολο των εμπιστευτικών εκθέσεων του, που βρίσκονται στο φάκελό του, 3 αξιολογήσεις ως Λίαν Καλώς, ενώ στα υπόλοιπα 7 χρόνια αξιολογείται ως Εξαίρετος. Οι αιτητές στην προσφυγή 468/91 αξιολογήθηκαν για 11 χρόνια συνέχεια ως εξαίρετοι. Λαμβανομένου όμως υπόψη του γεγονότος ότι οι αξιολογήσεις αυτές του ενδιαφερόμενου μέρους αφορούν τα χρόνια 1983-1985, που δεν είναι τα πιο πρόσφατα, και ότι στα πιο πρόσφατα χρόνια όχι μόνο είχε εξαίρετες εμπιστευτικές εκθέσεις, αλλά σημείωσε μάλιστα σημαντική βελτίωση, όπως αναφέρεται στην εμπιστευτική του έκθεση του 1986, μέχρι που έφτασε στην τελευταία του έκθεση ν' αξιολογηθεί ως εξαίρετος και στους 12 τομείς αξιολόγησης, όπως και του γεγονότος ότι είναι αρχαιότερος των 2 από τους 3 αιτητές, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι η σύσταση του Διευθυντή δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί ως αντίθετη με τα στοιχεία των φακέλων. Επιπλέον, ο Διευθυντής είναι στη μοναδική θέση να εκτιμήσει τόσο τα στοιχεία των υποψηφίων, όσο και τις ανάγκες της υπό πλήρωση θέσης (Βλέπε: Kalaitzis & Another v. Republic (1984) 3 C.L.R. 839, 845).
Όσον αφορά το ενδιαφερόμενο μέρος Πιριλλίδου, συστήθηκε για την αξία της, παρόλο που υστερούσε σε αρχαιότητα έναντι των αιτητών, γεγονός που δεν αντικρούεται από τα στοιχεία των φακέλων, αφού αξιολογήθηκε κατά τα 3 τελευταία χρόνια ως εξαίρετη και στα 12 κριτήρια και έχει γενική αξιολόγηση εξαίρετη για όλα τα χρόνια. Περαιτέρω, ο Διευθυντής εξήγησε λεπτομερώς τα άλλα στοιχεία στα οποία βάσισε τη σύστασή του για την Πιριλλίδου.
Το γεγονός ότι ο αιτητής Αλεξάνδρου υπηρετούσε ως Προϊστάμενος του Επαρχιακού Γραφείου Πάφου, όπως και το ότι οι άλλοι δύο αιτητές εκτελούσαν χρέη ανακριτή, αναφέρεται στους φακέλους τους που τέθηκαν ενώπιον της ΕΔΥ και επομένως δεν μπορεί να στηριχθεί ισχυρισμός για παραπλάνηση της ΕΔΥ. Με βάση τα πιο πάνω, κρίνω τον ισχυρισμό αυτό των αιτητών ως αβάσιμο και τον απορρίπτω.
Ως προς την επιλογή του καταλληλότερου υποψηφίου, θα κρίνω τον κάθε αιτητή ξεχωριστά, έχοντας υπόψη τις αρχές που καθιερώθηκαν από το Δικαστήριο και που συνοψίστηκαν στην υπόθεση Μιλτιάδους και Άλλων ν. Δημοκρατίας (Αναθεωρητικές Εφέσεις 789, 791 και 796, ημερομηνίας 30/5/89), ως εξής:
"1. Το Διοικητικό Δικαστήριο δεν ακυρώνει απόφαση διορισμού ή προαγωγής αν η απόφαση λήφθηκε σύμφωνα με το Νόμο και τα γεγονότα της συγκεκριμένης υπόθεσης και ήταν εύλογα επιτρεπτή.
2. Το Δικαστήριο δεν υποκαθιστά τη δική του κρίση, αναφορικά με την επιλογή του καταλληλότερου υποψήφιου για προαγωγή ή διορισμό, με την κρίση του αρμοδίου οργάνου.
(Βλ., μεταξύ άλλων, Alexandres Christou & Others and The Republic (Public Service Commission) 4 R.S.C.C. 1, σελ. 6· Charalambos Georghiades and Another v. Republic (Public Service Commission) (1970) 3 C.L.R. 257, στη σελ. 268· Odysseas Georghiou v. Republic (Public Service Commission (1976) 3 C.L.R. 74, σελ. 82· Piperi and Others v. Republic (ανωτέρω)· Republic v. Zachariades(1986) 3 C.L.R. 852.)
To Δικαστήριο δεν επεμβαίνει, εκτός εάν αιτητής αποδείξει έκδηλη υπεροχή έναντι του υποψήφιου που διορίστηκε ή προάχθηκε - (Niki Michael (No. 1) v. Republic (Public Service Commission) (1975) 3 C.L.R. 136· Evgeniou v. Republic (1979) 3 C.L.R. 239· Hadjiioannou v.Republic(1983) 3 C.L.R. 1041)".
Επίσης, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι η σύσταση του Διευθυντή, όταν είναι νόμιμη, προσθέτει στην αξία των συστηθέντων υποψηφίων και ότι η διακριτική εξουσία της ΕΔΥ όταν πρόκειται για πλήρωση θέσεων ψηλά στην ιεραρχία, όπως είναι η παρούσα, είναι ευρεία.
Ο αιτητής Αλεξάνδρου υστερεί στο κριτήριο αξία των ενδιαφερομένων μερών, αφού αξιολογήθηκε κατά τα χρόνια 1986 και 1987, που είναι και σχετικά πρόσφατα, ως Λίαν Καλός. Όσον αφορά τα προσόντα, όλοι οι ενδιαφερόμενοι είχαν τα προνοούμενα από το σχέδιο υπηρεσίας προσόντα και δεν μπορεί να λεχθεί ότι ορισμένοι υπερτερούν ή υστερούν, γιατί έκαναν σπουδές διάρκειας περισσότερων ή λιγότερων χρόνων, ή παρακολούθησαν την Άλφα ή τη Βήτα σειρά μαθημάτων ή έτυχαν εκπαίδευσης σε διαφορετικά θέματα του κλάδου τους. Ως προς την αρχαιότητα, ο αιτητής υπερτερεί μόνο του ενδιαφερόμενου μέρους Πιριλλίδου, κατά 1 χρόνο και 8 1/2 μήνες, που δε συνιστά από μόνη της έκδηλη υπεροχή, λαμβανομένης ιδίως υπόψη της υπεροχής της Πιριλλίδου ως προς την αξία στην οποία προσθέτει και η σύσταση του Διευθυντή.
Οι αόριστοι ισχυρισμοί του αιτητή για μη αντικειμενικότητα των εμπιστευτικών του εκθέσεων για το 1986 και 1987, δεν τεκμηριώθηκαν. Επίσης, η μείωση σε δύο από τα στοιχεία αξιολόγησής του στην έκθεσή του για το 1989 έγινε, όπως φαίνεται, από τον Αξιολογούντα Λειτουργό που τη μονογράφησε. Εν πάση περιπτώσει, δεν επηρεάζεται η γενική αξιολόγηση του αιτητή για το χρόνο αυτό.
Με βάση τα πιο πάνω, βρίσκω ότι ο αιτητής Αλεξάνδρου δε θεμελίωσε ούτε έκδηλη, αλλά ούτε και απλή υπεροχή έναντι των ενδιαφερομένων μερών.
Η αιτήτρια Φιλίππου έχει εξαίρετες αξιολογήσεις σ' όλα τα χρόνια, όπως εξάλλου και το ενδιαφερόμενο μέρος Πιριλλίδου. Το ενδιαφερόμενο μέρος Παρτέλλας παρόλο που έχει αξιολογηθεί σε 3 από τα τελευταία 11 χρόνια υπηρεσίας του ως Λίαν Καλός, εν τούτοις, οι αξιολογήσεις αυτές αφορούν κάπως απομακρυσμένο χρόνο και έχει σημειώσει σημαντική βελτίωση κατά τα τελευταία χρόνια, που είναι και τα πιο σημαντικά, σε σημείο που ν' αξιολογηθεί κατά τον τελευταίο χρόνο (1989), ως εξαίρετος και στους 12 τομείς. Επιπλέον και τα δύο ενδιαφερόμενα μέρη έχουν τη σύσταση του Διευθυντή, γεγονός που προσθέτει στην αξία τους. Ως προς τα προσόντα, δεν μπορεί να λεχθεί, όπως είπα και προηγουμένως, ότι υπερέχει κανένας από τους ενδιαφερόμενους.
Ως προς την αρχαιότητα, η αιτήτρια και το ενδιαφερόμενο μέρος Παρτέλλας προήχθησαν στη θέση Αρχιφοροθέτη 1ης Τάξης κατά την ίδια ημερομηνία. Στην προηγούμενη θέση Αρχιφοροθέτη 2ας Τάξης, διορίστηκαν επίσης την ίδια ημερομηνία, 1/3/78, που είναι και η ημερομηνία πρώτου διορισμού του ενδιαφερόμενου μέρους. Η αιτήτρια προηγείται σε αρχαιότητα λόγω προηγούμενης υπηρεσίας. Η αρχαιότητα όμως αυτή είναι απομακρυσμένη και δε συνιστά από μόνη της έκδηλη υπεροχή, υπό τις περιστάσεις.
Αναφορικά με το ενδιαφερόμενο μέρος Πιριλλίδου, η αιτήτρια προηγείται σε αρχαιοτητα κατά 4 χρόνια και 7 1/2 μήνες. Λαμβανομένης όμως της υπεροχής της Πιριλλίδου σε αξία, στην οποία προσθέτει και η σύσταση του Διευθυντή, η αρχαιότητα της αιτήτριας δεν μπορεί να της προσδώσει έκδηλη υπεροχή.
Για τον αιτητή Παπαδόπουλο, ισχύουν, αναφορικά με την αξία και τα προσόντα του, τα όσα λέχθηκαν προηγουμένως για την αιτήτρια Φιλίππου. Ο αιτητής αξιολογήθηκε ως εξαίρετος για 11 χρόνια. Όμως, λαμβανόμενης υπόψη της όλης εικόνας και των συστάσεων του Διευθυντή, δεν μπορεί να λεχθεί ότι υπερτερεί έκδηλα του ενδιαφερόμενου μέρους Παρτέλλα, ο οποίος προηγείται σε αρχαιότητα (9 μήνες).
Από το ενδιαφερόμενο μέρος Πιριλλίδου, υπερτερεί ο αιτητής σε αρχαιότητα κατά 3 χρόνια και 10 1/2 μήνες. Η αρχαιότητα όμως αυτή του αιτητή δεν είναι αρκετή για να του προσδώσει έκδηλη υπεροχή έναντι της, λαμβανομένης υπόψη της υπεροχής της σε αξία.
Από τον αιτητή Παπαδόπουλο προβλήθηκαν επίσης αόριστοι ισχυρισμοί αναφορικά με ορισμένες από τις εμπιστευτικές του εκθέσεις (1987-1989). Οι ισχυρισμοί αυτοί είχαν εγερθεί και ενώπιον της ΕΔΥ που τους ερεύνησε δεόντως, όπως φαίνεται από τους φακέλους του, και τους απέρριψε. Τα συμπεράσματα της ΕΔΥ ήταν λογικά εφικτά σ' αυτήν, ενόψει των στοιχείων που ήταν ενώπιόν της. Εν πάση περιπτώσει η γενική αξιολόγηση του αιτητή δεν επηρεάζεται καθόλου.
Οι ισχυρισμοί για έλλειψη δέουσας έρευνας εκ μέρους της ΕΔΥ, που προβλήθηκαν από όλους τους αιτητές, δεν ευσταθούν. Η ΕΔΥ είχε ενώπιόν της όλα τα σχετικά στοιχεία που αφορούσαν τους ενδιαφερόμενους και σύμφωνα με το τεκμήριο της κανονικότητας λήφθηκαν υπόψη και σταθμίστηκαν από αυτήν και δεν υπήρχε τίποτε κατά την άποψή μου που θα έπρεπε να ερευνήσει περαιτέρω.
Ούτε οι ισχυρισμοί για έλλειψη αιτιολογίας της επίδικης απόφασης ευσταθούν. Η αιτιολογία βρίσκεται στα πρακτικά των συνεδριάσεων της ΕΔΥ που οδήγησαν στη λήψη της επίδικης απόφασης και συμπληρώνεται από τα στοιχεία των φακέλων.
Με βάση τα πιο πάνω, βρίσκω ότι η ΕΔΥ δεν υπερέβηκε τα ακραία όρια της διακριτικής της εξουσίας που είναι ευρεία στην παρούσα υπόθεση και ως αποτέλεσμα οι προσφυγές αυτές πρέπει ν' απορριφθούν.
Οι προσφυγές αποτυγχάνουν και απορρίπτονται. Δεν εκδίδεται διαταγή για έξοδα.
Οι προσφυγές απορρίπτονται χωρίς έξοδα.