|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1992) 4 ΑΑΔ 3577
2 Οκτωβρίου, 1992
[ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΝΙΚΟΣ ΣΑΒΒΙΔΗΣ,
Αιτητής
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 796/91)
Οι περί Μηχανοκινήτων Οχημάτων και Τροχαίας Κινήσεως Κανονισμοί του 1984 (Κ.Δ.Π. 66/84) — Κανονισμός 4(2)(δ)(ι) — Εισαγωγή μεταχειρισμένου οχήματος πέραν των δύο ετών από Κύπριους που διαμένουν στην αλλοδαπή και έρχονται στην Κύπρο για μόνιμη εγκατάσταση — Αναιτιολόγητη η απόφαση απόρριψης του αιτήματος του αιτητή που αναφέρει απλώς ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις του Νόμου.
Διοικητική πράξη — Αιτιολογία — Κάθε διοικητική πράξη πρέπει να αιτιολογείται σαφώς και επαρκώς — Παράθεση των προνοιών του Νόμου ισοδυναμεί με ανύπαρκτη αιτιολογία.
Προς υποστήριξη της προσφυγής του κατά της απόφασης των καθ' ων η αίτηση να απορρίψουν αίτημά του για εισαγωγή και εγγραφή οχήματος πέραν των δύο ετών, ο αιτητής ισχυρίστηκε πως η απόφαση ήταν αναιτιολόγητη γιατί η μόνη αιτιολογία που είχε δοθεί ήταν ότι η αίτησή του προσέκρουε στις πρόνοιες του Κανονισμού 4(2)(δ)(ι) της Κ.Δ.Π. 66/84.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
"Κάθε διοικητική απόφαση πρέπει να είναι αιτιολογημένη. Η αιτιολογία πρέπει να είναι επαρκής και σαφής και να περιέχεται στη διοικητική απόφαση ή να συμπληρώνεται από τα στοιχεία του φακέλου.
Η παράθεση του νόμου και των διατάξεών του ισοδυναμεί με ανύπαρκτη αιτιολογία. Στην παρούσα περίπτωση η απάντηση που δόθηκε στον αιτητή, απορρίπτοντας το αίτημά του, ήταν απλώς ότι αυτό προσέκρουε στις πρόνοιες των σχετικών κανονισμών. Η περαιτέρω αναφορά στα πρακτικά ότι απλώς ο αιτητής δεν έπεισε για μόνιμη εγκατάσταση θεωρώ ότι δεν προσθέτει επαρκώς οτιδήποτε άλλο που να μπορούσε να θεωρηθεί σαν δέουσα αιτιολογία για τη στοιχειοθέτηση της απόφασης.
Η επίδικη απόφαση ακυρώνεται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Γεωργιάδης ν. Υπουργείου Συγκοινωνιών και Έργων και Άλλου (1992) 4 Α.Α.Δ. 3109·
JMC Polytrade ν. Δημοκρατίας (1992) 3 Α.Α.Δ. 294 ·
Φίλιππος Δημητρίου και Υιοί Λτδ ν. Δήμου Λεμεσού (1992) 4 Α.Α.Δ. 1150.
Προσφυγή.
Προσφυγή με την οποία ο αιτητής ζητά την ακύρωση της απόφασης των καθ' ων η αίτηση, με την οποία απόρριψαν αίτηση του αιτητή για τη χορήγηση άδειας για μόνιμη εγγραφή στην Κύπρο μεταχειρισμένου αυτοκινήτου του ηλικίας άνω των δύο ετών.
Κλ. Χ"Πίττας, για τον αιτητή.
Α. Μαππουρίδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ, Δ.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής ζητά την ακύρωση της απόφασης των καθ' ων η αίτηση που λήφθηκε στις 8.6.1991 και κοινοποιήθηκε στον αιτητή με επιστολή ημερομηνίας 13.6.1991. Με την επιστολή αυτή το Υπουργείο Συγκοινωνιών και Έργων απόρριψε αίτηση του αιτητή, ημερομηνίας 22.2.1991, για τη χορήγηση άδειας για μόνιμη εγγραφή στην Κύπρο μεταχειρισμένου αυτοκινήτου του αιτητή ηλικίας άνω των δύο ετών.
Το δικαιολογητικό που δόθηκε ήταν ότι η αίτηση δεν μπορούσε να γίνει αποδεκτή διότι προσέκρουε στις πρόνοιες του Κανονισμού 4(2)(δ)(ι) των Περί Μηχανοκινήτων Οχημάτων και Τροχαίας Κινήσεως Κανονισμών του 1984 (Κ.Δ.Π. 66/84).
Ο πιο πάνω κανονισμός προνοεί τα ακόλουθα:
"(δ) Κατ' εξαίρεσιν των εις την υποπαράγραφον (α) διαλαμβανομένων επιτρέπεται:
(ί) Η εγγραφή ιδιωτικού μηχανοκινήτου οχήματος ή φορτηγού μηχανοκινήτου οχήματος μικτού βάρους ουχί πέραν των τριών τόννων, το οποίον κατά την ημερομηνίαν της αφίξεώς του εις την Δημοκρατίαν είναι ηλικίας μεγαλυτέρας των δύο ετών ή, αναλόγως της περιπτώσεως, των τριάκοντα μηνών, εφ' όσον το όχημα εισάγεται προς ιδίαν αυτού χρήσιν, τουλάχιστον διά την προσεχή περίοδον δύο ετών, υπό προσώπου έχοντος την συνήθη αυτού διαμονήν εν τη αλλοδαπή και ερχομένου εις την Δημοκρατίαν επί των σκοπώ κτήσεως μονίμου εν αυτή διαμονής:"
Ο αιτητής που είναι Κύπριος υπήκοος και κατάγεται από την Αμμόχωστο είχε πάει στην Αγγλία το 1969 για μόνιμη εγκατάσταση. Εκεί παντρεύτηκε με κυπρία και απόκτησε δύο παιδιά. Κατά τον Φεβρουάριο του 1991 ήλθε στην Κύπρο, όπως είναι η θέση του, για μόνιμη εγκατάσταση, ενοικιάζοντας σπίτι στη Λευκωσία και εργοδοτούμενος σε εταιρεία της ειδικότητός του.
Όπως φαίνεται από τα πρακτικά της συνεδρίας 8.6.1991 ο λόγος για τον οποίο απορρίφθηκε η αίτησή του ήταν "Δεν έπεισε για μόνιμη εγκατάσταση".
Οι συνήγοροι και των δύο πλευρών θεώρησαν στις γραπτές τους αγορεύσεις σαν δεδομένο ότι δεν εγείρεται θέμα για τις υπόλοιπες προϋποθέσεις του σχετικού κανονισμού παρά μόνο όσον αφορά την προϋπόθεση της μόνιμης εγκατάστασης στην Κύπρο εκ μέρους του αιτητή.
Είναι η θέση του αιτητή ότι η απόφαση των καθ' ων η αίτηση σε σχέση με το θέμα αυτό δεν είναι επαρκώς αιτιολογημένη, ούτε βασισμένη πάνω στη δέουσα έρευνα των γεγονότων και τη σωστή του ερμηνεία σε σχέση με το νόμο.
Ο δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση εισηγήθηκε ότι ο αιτητής είχε το βάρος να πείσει την αρμόδια αρχή, όπως έχει και το βάρος να πείσει το δικαστήριο, πράγμα το οποίο απέτυχε. Εισηγήθηκε συγκεκριμένα ότι από τα στοιχεία που περιέχονται στον φάκελο της υπόθεσης δικαιολογείται και αιτιολογείται η απόφαση.
Έχω ήδη ασχοληθεί με το ίδιο θέμα στην υπόθεση αρ. 949/91, Ανδρέας Γεωργιάδης ν. Υπουργείου Συγκοινωνιών και Έργων και Άλλου, η απόφαση δόθηκε στις 14.9.92, όπου στη σελίδα 4 αναφέρθηκαν τα ακόλουθα:
"Έχει γίνει αναφορά από το δικηγόρο των καθ' ων η αίτηση στη διάκριση μεταξύ συνήθους διαμονής και μόνιμης διαμονής όπως προκύπτει από τη νομολογία (Matsas v. Republic (1985) 3 C.L.R. 54, Michael v. Republic (1986) 3 C.L.R. 2067, loannou v. Republic (1986) 3 C.L.R. 1263".
To τί αποτελεί συνήθη διαμονή είναι θέμα όλων των σχετικών γεγονότων περιλαμβανομένης της φύσης της διαμονής και της διάρκειάς της.
Η επίδικη απόφαση προσβάλλεται κατά κύριο λόγο για έλλειψη αιτιολογίας.
Στην υπόθεση Βασίλειος Βαλαβάνης ν. Δημοκρατίας, (Υπόθεση Αρ. 33/92, η απόφαση δόθηκε στις 31.7.92), ο Δικαστής του Ανωτάτου Δικαστηρίου κ. Στυλιανίδης είπε τα ακόλουθα:
"Έχει πάγια νομολογηθεί ότι η παράθεση του άρθρου του νόμου ή του κανονισμού δεν αποτελεί αιτιολογία - (βλ., μεταξύ άλλων, JMC POLYTRADE, διά του Ιδιοκτήτη της Χαράλαμπου Μ. Ιερωνυμίδη, ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 900, (Απόφαση δόθηκε στις 16 Ιουλίου, 1992))."
Στην υπόθεση JMC POLYTRADE ν. Δημοκρατίας,
(Α.Ε. Αρ. 900, η απόφαση δόθηκε στις 16.7.92), ο Δικαστής του Ανωτάτου Δικαστηρίου κ. Στυλιανίδης είπε τα ακόλουθα:
"Κάθε διοικητική απόφαση πρέπει να είναι αιτιολογημένη. Η αιτιολογία πρέπει να είναι επαρκής και σαφής και να περιέχεται στη διοικητική απόφαση ή να συμπληρώνεται από τα στοιχεία του φακέλου.
Το 'ανεπιθύμητο', ('undesirable'), δεν μπορεί να κριθεί αυθαίρετα και υποκειμενικά από τον Έφορο. Η κρίση πρέπει να είναι με αντικειμενικά κριτήρια και η εξουσία να ασκηθεί με εύλογο τρόπο. Δεν χωρεί απεριόριστη διακριτική εξουσία στο δημόσιο δίκαιο. Η απόφαση πρέπει να είναι αιτιολογημένη.
Η παράθεση του νόμου και των διατάξεων του ισοδυναμεί με ανύπαρκτη αιτιολογία - (βλ. Papageorghiou v. Republic (1984) 3 C.L.R. 1348)."
Στην παρούσα περίπτωση η απάντηση που δόθηκε στον αιτητή απορρίπτοντας το αίτημά του ήταν απλώς ότι αυτό προσέκρουε στις πρόνοιες των σχετικών κανονισμών. Η περαιτέρω αναφορά στα πρακτικά ότι απλώς ο αιτητής δεν έπεισε για μόνιμη εγκατάσταση, θεωρώ ότι δεν προσθέτει επαρκώς οτιδήποτε άλλο που να μπορούσε να θεωρηθεί σαν δέουσα αιτιολογία για τη στοιχειοθέτηση της απόφασης.
Όπως ανέλυσε ο Δικαστής του Ανωτάτου Δικαστηρίου κ. Πικής στην απόφαση Δημητρίου και Υιοί Λτδ ν. Δήμου Λεμεσού (Υπ. Αρ. 2/91, αποφασίστηκε στις 30.3.92) "οι αποφάσεις πρέπει να καταγράφονται και να αιτιολογούνται".
Για τους πιο πάνω λόγους η απόφαση κρίνεται παντελώς αναιτιολόγητη και ακυρώνεται.
Η προσφυγή γίνεται αποδεκτή. Δεν εκδίδεται διαταγή για έξοδα.
Η προσφυγή επιτυγχάνει χωρίς έξοδα.